Categorie: Food and Wine

Trouvailles op de werkavond
By in ,

Trouvailles op de werkavond

 
 
We zijn het nieuwe seizoen begonnen met de gebruikelijke mix van gevarieerde wijnen, met achtereenvolgens Champagne, Chardonnay uit Alto Adige, Pinot Gris uit Elzas, twee keer Gamay uit respectievelijk Chenas en Brouilly, Sangiovese uit Toscane, Bordeaux blend uit Haut Medoc, Tempranillo blend uit Rioja, Pinotage uit Zuid Afrika, Garnacha uit Gredos/Madrid, Malbec uit Mendoza, Savagnin uit Jura en Rieslaner uit Franken.
 
Vertrouwde wijn: Thierry Grandin Premier Cru Champagne
Speels met mooie zuren, brioche en appeltjes, mineraal

 
Verrassende wijn: Château l’Etoile 1998, vin de paille
Een knipoog naar de Jura proeverij in het seizoen. Abrikoos
in de geur, siroopachtige viscositeit, rijk en met goede balans.
 
Knipoogwijn: Conde de Valdemar 2010 Gran Reserva
Een knipoog naar de Rioja proeverij in het seizoen. Braam,
pruim, sappig, goede zuren, laurier en een klein stinkertje in de neus.
 
Klassieke wijn: Château Belle-Vue 2005 Haut Medoc
Deze proefden we eerder in de 2013 Interessante buurdomeinen
proeverij, ligt naast Giscours. Tertiaire geuren, ceder, leer, eucalyptus,
grafiet. Mooi geouderd.
 
 
Groot potentieel wijn: Domaine Weinbach 2018 Pinot Gris Cuvée St. Catherine
Heldere wijn met geelzweem, rijke wijn met veel concentraat,
frivool ook, mooie balans. Deze nog eens drinken over vijf jaar?
 
Op Bordeaux - met zijn rangen en standen - raak je nooit uitgekeken of uitgeleerd
By in ,

Op Bordeaux - met zijn rangen en standen - raak je nooit uitgekeken of uitgeleerd

Op Bordeaux raak je nooit uitgekeken. En niet uitgeleerd. Er zijn daar veel mores die moeilijk te doorgronden zijn. Zo kan je met enorm veel passie gericht op kwaliteit een hemelse wijn maken in een herkomstgebied met een bescheiden reputatie. Jouw kwaliteitsstreven raakt bekneld in de realiteit, zoveel is zeker. Dat heeft te maken met de macht van de negociants. Decanter columnist Jane Anson schrijft over een lunch waar allemaal jonge wijnmakers (tot 30 jaar) van familiedomeinen uit Blaye, Entre Deux Mers, Bordeaux aanzaten. Drie van hen kondigen aan te stoppen en te kiezen voor beter betaalde banen. Omdat ze niet door het prijsplafond kunnen breken van de kleine appellaties, prijzen die worden bepaald door negociants. Lees hier haar kritische column. Bordeaux is een gebied met rangen en standen. Waar de Grand Seigneur zijn neus optrekt voor het Bourgeois, laat staan voor de Crus Paysans en Crus Artisans. Iedere streek heeft echter vernieuwers nodig. Wijnmakers die eigenzinnig gericht zijn op kwaliteit en die daar ook naar gehonoreerd worden. Je hebt pure pech als je zo’n vernieuwer bent op de verkeerde plek. Terwijl de liefhebber júist op zoek is naar de wijnmakers die boven het maaiveld uitsteken.

Eric Hoepelman brengt Bordeaux uit het topjaar 2000 op tafel. Een geweldig mooie line up. Met twee witte indrinkers, vier Bourgeois, een geklasseerde wijn, zes Grand Crus Classes en één top dessertwijn als uitdrinker.


Château Latour Martillac 2000 Pessac Leognan

In de eerste serie staat voor mij meteen van een van dé wijnen van de proeverij, deze Grand Cru Classé uit Pessac Leognan, gemaakt van semillon, sauvignon blanc en een pietsie muscadelle. Spannende wijn met goede balans, zegt Maarten. Veel concentraat, aldus Toos. Ik zie een goudgele kleur, met een complexe geur: vanille, een boers stinkertje, ook wat tropisch fruit zoals ananas. Rondeur in smaak. Vitaal met mooie zuren. Hap sap! En werkelijk minutenlang nahangend. Een fantastische wijn, waardoor ik – toch best ervaren – nu besef: er móeten witte Pessac Leognan en Graves wijnen in de kelder worden gelegd. Want zo’n belevenis wil ik vaker meemaken.

De vier Cru Bourgeois geven veel plezier, maar wekken ook de indruk op één na dat ze eerder nog lekkerder waren. Château d’Agassac 2000 Haut Medoc charmeert Valerie enorm, die ‘steeds andere geuren ruikt, geweldig, bouillon, medicinaal, pruimen, seringenbloesem, menthol en aardbeien’. Goed op dronk, zegt Maarten. Château Citran 2000 Haut Medoc zou Maarten nog laten liggen. Heeft inderdaad nog duidelijk tannine, met een iets vriendelijker geur dan d’Agassac, mocca en herfstbos. Ik constateer echter ook een opdrogende afdronk, de neus boeit mij meer dan de smaak. Château Poujeaux 2000 Moulis beroert ons. Ik vond de geur mooi met herstbos en champignons, erg mooie goede zuren en fijne doordrinkbaarheid. Toos is kritisch vanwege harde tannines, bitters en geen fijne smaak. Martijn prijst de prachtige geur daarentegen met koffie en menthol. Kees benoemt eucalyptus en potloodgrafiet. Château Meyney 2000 Saint Estephe heeft een fantastisch geparfumeerde rijke geur, vriendelijk en uitgebalanceerd. De aardse smaak hangt lang na. Toos is meer tevreden, Kees noemt de wijn fruitiger, hij ruikt drop. Martijn is gelukkig met mooi verweven houttonen. Ik vind Meyney het mooiste van de Cru Bourgeois.

Uitzonderingen bevestigen de regel 

Jean Gautreau, dochter die nu in charge is en kleinzoon

Het is heel invoelend van Eric om Sociando Mallet 2000 Haut Medoc te plaatsen ná de Cru Bourgeois en voor de Grand Cru Classés. Dit is het succesverhaal van Jean Gautreau, die op 42 jarige leeftijd in 1969 een verwaarloosd domein kocht met 5 hectare wijngaarden. Door héél hard te werken en te investeren heeft hij met Sociando Mallet een enorme reputatie gevestigd. Sociando Mallet ligt op bevoorrecht terroir, dichtbij de Gironde. Gautreau was negociant en kende dus het klappen van de zweep. Hij is zo’n vernieuwer waar Jane Anson over schrijft.
De 1990 van het domein scoorde bij blindproeverijen direct na de oogst beter dan twee premier crus; dat zegt iets over het potentieel. Bij een verticale proeverij Sociando Mallet in 2004 bij de Brabantse Wijnsociëteit maakten zelfs kleine jaren (1991, 1992, 1993) veel indruk. Heel aantrekkelijke wijnen met veel beschaving. Toen hij overleed in 2019 telde Sociando Mallet maar liefst 83 hectare, goed voor 450.000 flessen jaarlijks. Sociando Mallet presteert op Grand Cru Classe niveau, dus wie geen etikettendrinker is, heeft hieraan een enorm goede koop. The most spectaculair rise ever known in the Medoc, schreef Robert Parker over deze wijn.

Sociando Mallet 2000 Haut Medoc is vrijwel ondoorzichtig. Louter positieve commentaren: Hans ruikt vlierbes, Claartje benoemt de kracht van de wijn, Leila noemt de wijn strelend en delicaat. Gerard prijst de rijke neus met rijp zwart fruit, kruidigheid en mild bittertje. Mijn bevindingen: heerlijke geur met paprikatonen, geparfumeerd, prachtige balans, goede zuren, heel mooi en ook minutenlang nahangend. 

Grand Cru Classés Château Croizet Bages 2000, Pauillac

Dit domein presteerde niet altijd op Cru Classé niveau, maar presenteert zich nu mooi. Enorm rijk, koffie, laurier en grafiet, strenge smaak met duidelijk nog tannines, bittertje in afdronk. Goede zuren maar matige balans. Rob benoemt pruimen, kruiden, sappige aanzet met mooi zoetje. Mooie krachtige wijn, over 5 jaar misschien nog mooier. Annemiek ruikt kruiden, rood en zwart fruit in de neus, dat doorzet in de mond, zij zegt juist: heel mooi in balans. Willem Jan benoemt rood en zwart fruit, bes, chocolade en laurier,

Château Haut Bages Liberal 2000, Pauillac
Ondoorzichtige kleur, bruine rand, bloemrijk en vriendelijkere geur met mocca en herfstbos associaties, Verfijnd, Erg mooi, kracht en elegantie, uitstekende balans. Voor Rob zit de wijn op slot, Martijn valt de langere afdronk op.

Château Grand Puy Lacoste 2000, Pauillac

Hartendiefje van Eric. Een van de mooiste wijnen van de avond. Mocca, super verfijnd, espresso,
supermooie balans, lang nahangend, dennengeur en later ook cassis. Berry benoemt kersen, laurier, bosgeur, oud hout, turf, fruit en kersen in de smaak. Mooi op dronk. Paul noemt de wijn rokerig, fruit, bessen en kersen, frisse wijn, fraaie balans, pakkende tannines, conclusie zalige wijn. Kees roemt de deftige neus, mocca, zacht bittertje, framboos, potlood. Lange afdronk.

Château Grand Puy Ducasse 2000, Pauillac

Berry ruikt chocolade, koffie, pruimen. Dit is de eerste wijn die niet op dronk is, aldus Berry. Paul stelt dat de geur zachter is dan Grand Puy Lacoste. Bramen, pruimen. Kees noemt de geur wat gematigder. Hij ruikt eucalyptus. Deze wijn is complexer, stelt Maarten.

Mijn bevindingen: driekwart doorzichtige kleur, laurier, tabak en eucalyptus. Gewéldige verfijning en rondeur. Ik merk dat ik doorslik in plaats van uitspuw, doorslikfactor is hoog. Mooi nahangend.

Château Cantenac Brown 2000 Margaux

Hartendiefje van Eric. Martijn benoemt chocolade en hout. Maarten wil de wijn nú drinken en niet verder opleggen. Heel fris is zijn oordeel. Toos is heel enthousiast: zó moet een wijn zijn! Drop, laurier, bospaddestoelen, cacao, echt in balans, mooi complex, veel zachter en eleganter. Fijne zuren. Mijn aantekeningen zeggen verfijnd parfum kreupelhout, tabak, rondeur in smaak, heel sappig, lang nahangend, prachtig kersenpit bitter, hap sap!

Château Rauzan Gassies 2000, Margaux 

Dit was lange tijd een lelijk eendje, een onderpresterende tweede cru. In 1992 werd een nieuwe cuvier in gebruik genomen, het gebouw waar de gisting plaatsvindt en de cuves rijpen. Ook kwam er een nieuwe kwaliteitsgerichte directeur. Ik vind dat je die verbeteringen in 2000 kunt proeven, ik ben zelfs geïmponeerd: diepere neus, concentraat, hele intense kersen geur, doorslikfactor, prachtige balans met nog veel potentieel. Just benoemt bramen, flinke tannines die goed geïntegreerd zijn, in de wijn perfecte smaken.

Château Rieussec 2001 Sauternes

Een klein uitstapje, want 2001 was een geweldig Sauternes jaar – en 2000 niet. Enorm geconcentreerde geur, kruidnagel en abrikoos, een bedwelmend stinkertje (botrytis), siroopachtige structuur met ook nog zuren. Willem Jan noemt het glas verrukkelijk, goudkleurig, gecarameliseerde tonen in de smaak met honing. Levendig glas wijn, niet extreem zoet, deze 100-punter. Belevenis.

Een prachtige en memorabele proeverij met goede documentatie.

Chateaux Bordeaux, strips om te leren over Bordeaux

Na de dood van haar vader is Alexandra Baudricourt vastbesloten leiding te geven aan “Le Chêne Courbe”, het uitgestrekt wijnlandgoed dat haar familie in het hart van het Medoc gebied bezit. De mooie erfgename is zich maar al te goed bewust dat ze zich als wijnmaker in de dop bescheiden moet opstellen, want het is geen sinecure om een Grand Cru te produceren. Ze had niet verwacht dat haar domein het doelwit zou worden van hebzucht, intriges en bedrog. Corbeyran is de scenarist van de stripboekenreeks Chateaux Bordeaux, getekend door Espé. Arend Jan van Oudheusden is verantwoordelijk voor de vertaling. De stripreeks is goed gedocumenteerd en zodoende krijgt de striplezer veel informatie, zowel over techniek, oenologen, negociants, etc. Aanrader.

Avant Garde wijnen van The Standish imponeren
By in ,

Avant Garde wijnen van The Standish imponeren

De Australische wijnbouw is ambitieus. In de laatste vijf jaar voor de eeuwwisseling verdubbelden de wijngaarden zich, van 80.000 naar 150.000 hectares. Vandaag de dag wordt driekwart van de wijnproductie geëxporteerd. Nu is Australië goed voor ongeveer 4 procent van de wereldwijnproductie, het is het vijfde grootste wijnexporteur. Er zijn 65 wijnregio’s, 6.000 individuele producenten en meer dan 2.500 wijn bedrijven. De literfles witte huiswijn van onze grootgrutter voor luttele vier euro komt uit Frankrijk… en Chili, Zuid Afrika en Australië.
Ik vind dat gek, net zo gek als sperziebonen uit Kenia. Enfin: er is een wereldwijde markt van bulkwijnen. De eind jaren negentig aangeplante wijnstokken krijgen nu een interessante leeftijd. McLare Vale en Barossa Valley zijn de klassieke gebieden waar écht oude stokken staan. Martijn de Groot heeft zijn hart onder meer verpand aan wijnen uit deze klassieke streken. 

Witte wijnen
Adrestia 2012 Two hands, Adelaide Hills
Hartendief van Martijn.
Jong bedrijf, opgericht in 1999. Ze zijn begonnen met druiven te kopen en in de jaren erna zijn ze ook wijngaarden gaan aanleggen en kopen. In 2012 stonden ze voor het 10e jaar op rij in de top 100 van Winespectator. Deze wijn is gemaakt van 50% semillon en 50% sauvignon blamc. 12 maanden in nieuw en oud frans eiken en 6 maanden roestvrijstaal. Daarna vrijgave na 3 jaar op fles. Willen Jan betitelt de geur als parfum. Cees ruikt hazelnoot. RobK benoemt roomboter. Die ruik ik ook heel duidelijk, net als amandelen. De kleur heeft evolutie. De smaak is met vanille duidelijk houtgetypeerd, bittertje in de aandronk.

Thomas, Braemore Semillon 2011
Semillon is een klassieke witte wijn uit Hunter Valley . Bestaat ook pas goed 20 jaar. De productie van deze wijn in 2011 was 3000 flessen die 6 jaar op fles hebben gelegen en daarna op de markt zijn gebracht. Mooi laag in alcohol: 11,5% Alc. De wijngaard is in 1969 aangeplant . Op roestvrijstaal opgevoed met 6 weken sur lie. Ik ruik limoen en granny smith appels, Willem Jan ook ananas, munt en acacia. De wijn komt wat hard binnen, vind ik, maar krijgt een mooie levendigheid in de mond. Duidelijk mineralen ook. Kees benoemt de wijn als heel intens. Hij noemt ook abrikoos.

Margaret River wijngaarden

Domaine Naturaliste, Chardonnay ARTUS 2017
Wijn uit het zuidwesten van Australie: Margaret River. Kleigrond. Lokale Chardonnay. Wilde gisten en malolactische fermentatie. 40 % op nieuw medium getoast frans eiken. Bruce Dukes werkte onder andere bij Francis Ford Coppola. Heeft een Master in Viticultuur gedaan in Californië. Mooiste witte wijn in mijn ogen: een echte stinkerd qua neus, rijk en geconcentreerd, heel complex. Mild in aandronk, limoen in afdronk. Door de constitutie echt een eetwijn.

Rode wijnen
We proeven wijnen van de oude huizen Yalumba, Penfolds en het jonge Mitolo. De wijnen die eruit springen komen van Dan Standish, gemaakt van meer dan 100 jaar oude syrah stokken. Dergelijke stokken kunnen de meest geconcentreerde vorm leveren van wat een van ’s werelds meest kenmerkende wijnstijlen is, Barossa Shiraz, schrijft Hugh Johnson. Deze Avant Garde wijnmaker brengt enkele van ’s werelds mooiste wijnen voort. Shiraz brengt hier een dijk van een wijn voort. Heel fruitrijk.

The Relic 2009 Shiraz Barossa Valley
Hartendief van Martijn. Deze Shiraz heeft een pietsie viognier. Het is een imponerende wijn. Rijke geur met morelkersen. Zoete aanzet. Volledige harmonie, echt een hap sap wijn, je wilt een nieuwe slok. Goede zuren en lang nahangend. Berry is ook onder de indruk: drop, chocolade, hoekig en lang.


Dan Standish Shiraz 2009 Barossa Valley
Zelf geef ik de voorkeur aan deze wijn van 100% syrah. Berry is erg lovend: herfstbos en chocolade, zachte romige aanzet, elegant én complex. Noel roemt de intensiteit van de wijn, hij ruikt koffie. Mijn aantekeningen: wow, de geur opent zich als een pauwenstaart, steeds nieuwe impressies. Bouillon en kreupelhout. Lijkt wat geconcentreerder dan de Relic, kersen in de smaak, prachtvol fruitige smaak. Hangt heerlijk na.

We proefden enkele van de mooiste wijnen van de wereld.
Californication: L.A. meets Brabant
By in ,

Californication: L.A. meets Brabant

Op bezoek bij Angeleno winery

Wijnliefde is om te delen. Valerie Bollen verbleef in Los Angeles en bezocht San Antonio Winery en en Angeleno winery.

Wijnkelder Sir Dai Lee


Ze nam een kijkje in de kelder bij collectioneur sir Dai Lee. De eerste proeverij in ons jubileumjaar staat in het teken van Californication. Valerie presenteerde aan de hand van wijn filmfragmenten:

Bottle Shock, Somm3, Sideways.

Na een Elzasser Cremant (knipoog naar de studiereis in april) proefden we om te beginnen popcorn, daarna twee chardonnay, drie pinot noir, drie zinfandel, shiraz en een blend alsvorens af te sluiten met Black Muscat.



Het is een feit dat ik geen girls nights frequenteer, dus gaat er een wereld voor mij open: Chardonnay en popcorn blijkt een gouden combinatie: “This is one of my favorite snacks. The corn brings out the nutty flavors of the chardonnay, and the buttery aspect of the wine complements the richness of the buttered popcorn taste.”
Even snel gegoogled tijdens de proeverij en daar vond ik al een link. Voor wie dat vaker wil doen.






Gnarley Head Chardonnay 2017 Central Coast

Mooie geur, herkenbaar chardonnay. Goede  balans, mooie zuren en een bittertje. Toos benoemt perzik.




Pedroncelli Chardonnay 2017 Dry Creek Valley, Sonoma County

Wat minder geur, maar wel veel body en kracht, karaktervol. Klein bittertje in de afdronk.
Toos benoemt hier meloen.


MacMurray 2016 Pinot Noir, River Valey, Sonoma Coast

De mooiste pinot noir uit een serie van drie (mijn smaak uiteraard). Angelique benoemt pruimen en kruidigheid. Die kruidigheid bevalt mij ook, er zit zelfs wat anijs
in de geur. Prettig bittertje in de smaak. Zinfandel is een druif die we nogal eens herkennen. Dat was in deze proeverij iets minder het geval kreeg ik de indruk. Zinfandel is de veelzijdige, fruitige druif van Californië. Smaakt naar zwarte bessen, soms naar metaal. Flink wat structuur en kan glorieus weelderig zijn. Soms gewoon zoet en jamachtig. Genetisch hetzelfde als de Zuid Italiaanse primitivo.


De Francis Coppola Diamond Collection Zinfandel 2017 uit Amador County voldoet aardig aan deze omschrijving. Goede balans, zegt RobK. Mijn aantekeningen: kersen en cassis, heerlijke voluptueuze smaak, rondeur.




Gnarly Head Old Vine Zinfandel 2016 uit Lodi heeft dik fruit en groene paprika, zegt Eric. Ik ruik iets chemisch dat ik niet kan thuisbrengen, cassis, een zoetje en wat rubber.



Pedroncelli Zinfandel 2017 uit Dry Creek Valley heeft niet alleen Zinfandel, maar ook 19% petite syrah. Of het daar nu aan ligt? Dit vind ik de mooiste Zinfandel. Hans ruikt gerookt vlees en vooral roos. Eric benoemt melkchocolade. De wijn is flink donker en ondoorzichtig. Aanvankelijk een wat onbestemde geur maar eenmaal belucht drinkt de wijn heerlijk.


Een proeverij die we niet vergeten, Valerie.

We verenigen unieke karakters
By in ,

We verenigen unieke karakters

De nieuwjaarsreceptie op dinsdag 13 januari markeert het begin van een jubileumjaar. De Brabantse Wijnsociëteit bestaat veertig jaar. We verenigen unieke karakters. Met een gezamenlijke passie voor wijn. Die is echter niet eenduidig. We zijn volstrekt verschillende mensen met eigen specifieke smaak die wekelijks samenkomen om te proeven, te leren, te praten over wijn. Wat wijn vermag…

Van twee grote flessen wijn, de raad magnums, mogen de leden en hun partners het jaartal raden. Of determineren voor de kenners. In de afgelopen jaren waren het regelmatig partners die dat het beste deden, nu twee trouwe leden: Gerard van Avendonk noemt 2014 bij de magnum La Reserve de Malartic Pessac Leognan en Diederick Swagemakers noemt 2005 bij de magnum Côtes de Nuits van Desertaux Ferrand. Onze trouwe leden Toos en Just herkennen de jaren ook, de winnaars geven ook een goede indicatie van druif en gebied. Beide proevers krijgen een fijn studie en snuffel wijnboek cadeau.

Na 13 jaar bestuur geeft Noël Geisen de voorzittershamer over aan Eric Hoepelman met een reflectie op het voorzitterschap en zijn met excel overzichten onderbouwde terugblik op de wijnen die we dronken en het type proeverijen. Noël is van onschatbare waarde voor de sociëteit. Als blijk van waardering krijgt hij een Pontet Canet uit zijn geboortejaar.
We genieten van de entourage van het Franse wijnstraatje in Maison du Vin, wegdromen bij de schatkamer, even de bibliotheek met wijnlectuur inglippen, genieten van het charcuterie en kaasbuffet, perfect verzorgd door Paul Heemskerk.
En genieten van de wijnen natuurlijk. Bij wit bevalt de elf jaar oude riesling uit Oostenrijk mij enorm. De rode Rosso di Montalcino 2016 van Podere Brizio valt op door elegantie.

En de unieke fijne geouderde wijnen, Château Montus 2010 Prestige uit Madiran en Château Talbot 1996 Saint Julien. Een mooie begin van het jubileumjaar.
Bordeaux verticaal: zelf de slingers ophangen
By in ,

Bordeaux verticaal: zelf de slingers ophangen

Marathon van Medoc

 

Je moet zelf de slingers ophangen in het leven, zegt men wel. Nou heb ik de indruk… dat wijnliefhebbers daar patent op hebben. Zo klinkt al enige tijd uit onze ledenkring dat we in het jubileumjaar – veertig jaar bestaan – klassieke wijnen zouden moeten proeven. Klassieke wijnen! Bourgogne, Bordeaux, Toscane, Piëmonte, Moezel en Rheingau uit Duitsland. Willem Jan Withagen preludeert met de laatste proeverij vóór het jubileumjaar met een klassieke proeverij. Blije gezichten. En dat hij een toffe kerel is.

Een klassieke Bordeaux proeverij staat op het programma. Vaak begint die met een witte Bourgogne, nu ook. Meursault 2010 van A. Bichot is de eerste fles die Willem Jan opent uit een doosje in de kelder. De smaakcomponenten vliegen om de oren: exotisch fruit, ananas, amandel worden genoemd. Mijn aantekeningen zijn iets nuchterder: bescheiden geur, goede zuren, ranke wijn. Nog geen karakteristiek botertje. Fraai.

Van vijf wijndomeinen gaan we verticaal jaargangen proeven. Vrijwel steeds ‘scoort’ een topjaar als 2010 het best, krijgt applaus voor complexiteit, concentraat en balans. Interessant is dat zogenaamde mindere jaren wél lekkerder drinken, meer plezier geven. Een wijn uit zo’n topjaar heeft meestal veel tijd nodig om een zekere stugheid van zich af te schudden. Soms wel tien jaar of langer.

We zien dat meteen bij Château Taillefer, Pomerol, gemaakt van 75% merlot en 25% cabernet franc. We proeven 2012 en 2010.

Château Taillefer 2012 Pomerol

Valerie zegt het treffend: in 2012 is de geur mooier dan de smaak, bij 2010 is de smaak mooier dan de geur. Ik steek mijn neus in het glas en er verschijnt een glimlach op mijn gezicht. Een rijke geur, herfstbos en potloodslijpsel. Aah, wat lekker. De smaak is een beetje scherp, mist wat charme. Je zou willen blijven ruiken.

Château Taillefer 2010 Pomerol

Gebruinde rand. Kan een geur ‘slanker’ zijn? Het staat zo in mijn aantekeningen: zwart zomerfruit, cassistonen, chocolade. Een harde aandronk en zoveel concentraat dat het potentieel duidelijk is, krijgt in het glas steeds meer de karakteristieke Pomerol rondeur. Beter in balans, goede zuren, zegt Toos. De wijn heeft veel lucht nodig om zijn kwaliteiten ten toon te spreiden.

Château Poujeaux gemaakt van cabernet sauvignon en merlot, aangevuld met petit verdot en cabernet franc. Net even wisselende percentages afhankelijk van het jaar. Dit is een domein dat een warm plekje heeft in het hart van veel leden.

Château Poujeaux 2011 Moulis

Driekwart ondoorzichtige kleur. Rob noemt de wijn aangenaam en in balans. Ik ben er zeer over te spreken: prachtige complexe geur met turf, bos-champignons, aards, pruimen. Hap sap smaak, mooie zuren, bittertje en voelt ook nog jong aan. Lekker drinken dit.

Château Poujeaux 2012 Moulis

Driekwart ondoorzichtige kleur. Heel anders. Rob ruikt wat paprika (onrijp). Veel minder geurig, wel wat aards. Veel smaak, goed om te proeven nu, iets ‘zachts’, bittertje na, karaktervol.

Château Poujeaux 2010 Moulis

Driekwart ondoorzichtige kleur. Deze Cru Bourgeois is nu duidelijk béter op dronk dan de Grand Cru Classés die volgen. Niet zo uitgesproken geurig, maar wel complex: de aardsheid van Moulis, kaneel, tabak, eekhoorntjesbrood, munt ook. Wat een lekkere geur om te blijven ontdekken. Rondeur in de smaak, hap sap, oeps… vergeten uit te spuwen. Adembenemend lekkere wijn.

Château Cantemerle heeft ongeveer tweederde cabernet sauvignon, een vierde merlot en wisselend van het jaar aangevuld met cabernet franc en petit verdot. We proeven 2004, 2011 en 2012.

Château Cantemerle 2012 Haut Medoc

De meest doorzichtige kleur. Cassis in de geur, herfstbos al, goed concentraat en lijkt ook op dronk. Eric ruikt laurier, munt en fris groen. Leila ruikt drop en laurier. Uitgebalanceerde wijn.

Château Cantemerle 2011 Haut Medoc

Driekwart ondoorzichtige kleur. Leila ruikt wat medicinaals, ik ruik een cassisimpressie, tabak en leer. Zachte aandronk, hoge zuurgraad in afdronk. Fijn glas.

Château Cantemerle 2004 Haut Medoc

Heeft het zin een wijn zó lang te laten rijpen? Vijftien jaar oud nu. We hebben proevers die de voorkeur geven aan de jongere wijnen. Voor Willem Jan is dit een van de hartendiefjes van de proeverij. Leila roemt de zachtheid en het mondvullend fruit in deze wijn. Ik hou van de belegen tonen in de geur, maar ook potloodslijpsel en honingdrop. Deze wijn is werkelijk prachtig uitgerijpt en volkomen in balans.

Margaux proeven. Ik blijf het altijd bijzonder vinden. Vanwege die zijdezachtheid, dat liefelijke. We proeven Blason d’Issan 2013 en Château d’Issan 2010. Tweederde cabernet sauvignon, een derde merlot.

Blason d’Issan 2013 Margaux

De tweede wijn, dus gemaakt van jonge stokken. Just benoemt turf, munt en koffie. Halfdoorzichtige kleur. Voor zo’n betrekkelijk jonge wijn al veel te genieten in de geur: kreupelhout, menthol en aardbeienjam. Erg drinkbaar nu al: elegantie en finesse. Feestje.

Château d’Issan 2010 Margaux

Veertig procent merlot in deze wijn. Ondoorzichtige kleur. Dit is voor mij dé wijn van de proeverij. Klassieke neus met kruidigheid, laurier, veel potentieel, zachte aandronk en ongelofelijk veel elegantie. Rondeur, heerlijk in de mond. Verboden te spuwen. Vind ik. Punt uit. Uitmuntende balans. Just is gevraagd naar zijn voordeel en die komt met een soort ‘zing-vecht-huil-bid-werk-en-bewonder’ proeftermen: open haard, turf, drop, gloed, passie, trots, karakter, diepgang, intelligentie en blijdschap. Ieder woord kan hij ook in twee of drie zinnen nog eens uitleggen. Een proefheld die Just!

Dan een contrast met de Margaux, een Robert Parker lieveling: Château Smith Haut Lafite, Pessac Leognan. Tweederde cabernet sauvignon, een dertig procent merlot, aangevuld met cabernet franc en petit verdot.

Château Smith Haut Lafite 2010 Pessac Leognan

Ondoorzichtige kleur. Mijn oordeel wijkt hier nogal af van andere proevers. Ik vind de wijn stoffig en zelfs een tikje eendimensionaal. Wel veel kracht, maar weinig gelaagdheid. Veel kracht met alleen bitters na in de afdronk.

Château Smith Haut Lafite 2007 Pessac Leognan

Hartendief van Willem Jan. Ik ben ook enthousiast : ondoorzichtige kleur, aardse geur, chocolade en espresso, zeer zachte aandronk, rondeur en goed concentraat, fraai bittertje in de afdronk. Mooie uitgerijpte wijn.

Château Doisy Védrines 2007 Sauternes

In de eerste jaren van mijn lidmaatschap van de wijnsociëteit maakte de 1982 van dit domein verschillende keren onuitwisbare indrukken. En dan hou je een zwak voor zo’n domein. Tonen van edele rotting, met perzik, peer, sinaasappels. Elegantie. Prachtige balans. Fijn glas.

Fraaie proeverij afgesloten met fijne kazen van Paul.

Traditionele wijnlanden, mooie wijnen
By in ,

Traditionele wijnlanden, mooie wijnen

Bodega Lopez Ristobal

 
 

Na een aantal keren nieuwe wereld wordt het tijd om weer eens oude wereld te proeven. Niet omdat we niet genoten hebben, maar omdat Claartje Grielis gewoon zin had om nog meer te proeven. Daarbij neemt ze ons mee op reis door Europa, plaatsen die ze zelf bezocht heeft en alle wijnen zijn ter plaatse gekocht.

We beginnen de reis in Spanje, Catalonië. 
De indrinker Codorníu Gran Codorníu vintage 2015 Pinot Noir, van het oude Spaanse huis Codorníu in de wijnstreek Cava DO Catalonië. Het heeft een mooie roze-oranje kleur, fijne mousse, framboos, aardbei en mineralen in de neus, fris, bittertje en fruit, zacht en mineralen. Velen vinden de afdronk fijn. Dat bittertjes best lekker kunnen zijn, net als de zuren en zoetjes laat deze cava zien.

Dan gaat de reis verder, nu dichter bij huis, Duitsland waar drie plaatsen aangedaan worden aan de Ahr, Saar en Mosel. Drie verschillende wijnen, de eerste is licht geel en volgens Paul groene appels, fris, strak droog, mineraliteit, strak in zuren en beperkte complexiteit, Het blijkt een blend te zijn van Weisburgunder, Grauburgunder en Riesling: Schlossgut Diel, Diel de Diel 2017. De tweede wijn is bleek licht geel, stinkertje (petroleum) in de neus. Zoete geur exotisch fruit lychee in de mond. 

 
imposant: Schloss Lieser

Saskia denkt dat wijnen één en twee riesling zijn maar nummer drie is anders: munt, biergist en hoog in de zuren en bitters zijn ook aanwezig, ze drinkt liever twee, drie is niet haar smaak. De tweede wijn is bij de meesten favoriet, terwijl wijn drie bij Claartje en Toos de favoriet is. Beide wijnen zijn Riesling, de tweede Riesling Kabinet 2016 Van Volxem Bockstein en de derde Riesling Schloss Lieser 2018 Thomas Haag. Hier blijkt dat 2018 een moeilijk jaar is en dat de wijnen te weinig zuren kunnen hebben. Ondanks dat is het een heel mooie wijn.

Dan gaat de reis weer verder. Iedereen denkt met de twee rode wijnen in een warmer land te zijn beland door het proeven van veel gekookt fruit. Diep robijn rood, zwart bramen gestoofd fruit, karnemelk, eucalyptus, niet teveel alcohol, mooi in balans, niet te veel tannine bij de eerste. Volgens Eric diep fruit, bramen, hoger in de neus meer inkt, blauwe bes, en het blijft lang hangen. De tweede wijn is roder, champignons, cassis en een zoetje maar ook zuren.

Beide wijnen hebben eucalyptus en munt in de neus maar de tweede is meer uitgesproken, mooie zuren in balans en veel smaak concentratie en fijne tannine. Zitten we in Zuid Italië of in Bordeaux? Rhone, Spanje, Haut Medoc, van alles is genoemd, maar……. beide geblindeerde wijnen komen uit Oostenrijk. Ze zijn van Leo Hilliger uit Burgenland, de eerste 100% St Laurent, 12 maanden op hout. Druiven staan op leem en kiezel in Burgenland, tegen de Hongaarse grens. De tweede wijn is een blend van Shiraz, Zweigelt en Merlot uit 2016. Deze heeft ook houtrijping en daarna nog een keer flesrijping. Iedereen is op het verkeerde been gezet met deze twee mooie wijnen uit Oostenrijk!!

Na Oostenrijk gaan we weer terug naar Spanje, maar dan meer naar het westen: Rioja Alta. Twee geblindeerde rode wijnen die de meesten ook weer op het verkeerde been hebben gezet. Volgens Maarten bevat de eerste wijn veel donkerfruit houttonen, in de smaak geïntegreerde tannine en complexe afdronk. Is het een Bordeaux? Is het Cabernet?
De tweede wijn is diep, minder verkleuring, geur tertiair, bouillon maggi maar is later minder aanwezig. Minder rijpe plakkende tannine, meer donker fruit in smaak, ceder laurier, en een lange afdronk.
Eerste wijn mooi om te drinken, de tweede is om te laten liggen. Toos vindt de tweede een moeilijke wijn. Velen denken aan de lessen van Hans: Italië! Bij de eerste wordt voornamelijk aan Nebbiolo, gedacht vanwege teer, leer, mooie wijn en zacht en romig, geïntegreerd, en een prettig mond gevoel.
Tweede is lastiger, cassis, zwarte, kers potlood drop, uit Toscane? Echter de tweede wijn komt uit 2009 en is een Tempranillo uit het Spaanse Ribera del Duero , 14 maanden op vaten gelegen van de Pago de Manvirgo wijngaard (85 jaar oude stokken en kalkrijke grond) van het huis Lopez Cristobel Bagús. En is dus inderdaad ouder dan dat hij lijkt. Door de contrasten van hard maar ook zacht was het moeilijk in te schatten dat de eerste een Rioja was van Viňa Ardanza Reserva 2007. Deze wijn wordt alleen in goede jaren gemaakt zoals deze uit 2007, dat wil zeggen: mediterraan jaar als de wind dan uit het noorden komt.

De reis gaat verder. Weer wordt er getwijfeld over het land waar de laatste twee rode wijnen vandaan komen. Is het Frankrijk of Italië? Volgens Eric heeft de eerste wijn wat boter en na een tijdje oude boter in de neus, is hard en peperig. In de mond stevig, hout, harde wijn maar ook wat fris. De tweede, bruin, neus maggi aards, weinig fruit in mond ook aards. Saskia, is het gedeeltelijk met Eric eens, was eens mooier, bouillon en lavas maar ook nog wat fruit in mond. De tweede roept wat vraagtekens op, het is een heel mooie wijn, maar was deze ooit mooier of gaat deze nog mooier worden? Na verloop van tijd krijgt deze wijn ook een mooiere afdronk en volgens Willen-Jan zelfs jammig en zoet in de neus. Paul heeft andere proefnotities, bij de eerste verse kersen, een sangiovese op nieuwe hout. De tweede is een Toscaanse wijn, Carbernet met Merlot, blend die krachtig is en jodium heeft, hij vindt het een hele mooie wijn. Zelf vind ik in de eerste wijn ook de anijs tonen duidelijk naar voren komen. Beide wijnen komen inderdaad uit Italie, de eerste wijn is een Villa Antinori Chianti Classico Riserva uit 2012 (Marchesi Antinori) en de tweede een Brunello di Montalcino Riserva 2007 (Conti Constanti). Deze tweede wijn wordt alleen gemaakt in de mooiste jaren. Je kunt deze drinken tussen 2018 en 2030, dus hij is net op dronk. 

We eindigen de reis in Oostenrijk, de uitdrinker is donker geel, mooie perzik geur, muscat, hazelnoot, bittertje maar ook zoet. Kracher specialiseert in zoete wijnen. Deze Beerenauslese is gemaakt van 60% Welsriesling en 40% Chardonnay. Het wijnhuis Kracher ligt in het Seewinkel gebied in het Oostenrijkse Burgenland. Door de verdampende periodes van het Neusiedler Meer, mistige avonden en het warme Pannonische klimaat, is het continu warm en vochtig en kan de Botrytis Cinera zich goed ontwikkelen, wat de basis is voor deze Trockenbeerenauslese.

Een paar zoete wijnen doen het heel goed in de hele wereld. Net als Château d’Yquem, dat de meest bijzondere wijnen in de wereld maakt en op de hoogste heuvel in Sauternes ligt met wijngaarden in een bijzonder eigen microklimaat. In 2012 is er een wedstrijd geweest tussen het huis d’Yquem en Kracher, lees hier de notities. De Kracher is een factor 20 goedkoper.

Een mooie reis door Europa en iedereen snapt waarom Claartje deze wijnen uitgezocht heeft.
Prachtige wijnen, we hebben genoten van het proeven.

Proefnotities en verslag Annemiek Vermeijlen

Herkennen en proeven we het verschil tussen nebbiolo en sangiovese?
By in ,

Herkennen en proeven we het verschil tussen nebbiolo en sangiovese?

Toscaanse wijngaarden met Sangiovese


Nebbiolo en sangiovese. Twee italiaanse druiven, die in (zo veel mogelijk) cépages voorbij zullen komen. Als intro presenteert Hans van der Horst ons de typische geuren, vanuit geurdoos Le Nez du Vin: roos, anijs, kruidnagel, pruim, kers, vanille, enz.

Sangiovese is de overheersende blauwe druif in Toscane. De druif komt oorspronkelijk gedeeltelijk uit het zuiden van Italië. Het is een kruising van Ciliegiolo en Calabrese di Montenuovo.

Wijngaarden met Nebbiolo in Piemonte
Nebbiolo is een stokoude druif. Al in de 14e eeuw komt deze voor in geschriften. Nebbiolo is een kieskeurige druif die goed gedijt op mergel en kalk met een goede drainage. Zuid-zuidwest georiënteerde hellingen met voldoende zonuren zijn belangrijk omdat nebbiolo erg laat en langzaam rijpt. Door de dunne schil is deze gevoelig voor ziekten. De wijnen zijn tanninerijk, omdat de pitjes mee mogen vergisten. Nebbiolo-wijnen worden relatief vaak gerijpt op houten vaten.
 
Na de snuffelsessie, gaan we meteen stevig ter zake: drie glazen rood.
 
Di Majo Norante, 2016, Terre degli Osci, IGT,  Sangiovese
is transparant middelrood. Meerderen van ons nemen ‘anijs’ waar. Toos vult aan met leer, kers, hoog in de zuren en tannines.

In Tenute Guicciardini Strozzi, 2017, Poggio Moreto Morellino di Scansano herkent Paul zontomaatjes, iets meer (appel)zuur, en een rondere rijpere smaak.

De derde wijn, Albino Rocca, 2016, Nebbiolo d’Alba heeft, volgens Willem-Jan chocolade en de wijn gaat naar ‘af’. Terwijl anderen vinden dat de wijn nog op kracht moeten komen…

 

 
De volgende serie is ook relatief jong. Daardoor zijn de wijnen nog straf. Toch heeft Hans daar bewust voor gekozen. De jongere wijnen blijven ‘zo dicht mogelijk bij de druif’.
 
Alasia, 2014, Barolo, Nebbiolo is toch tertiair volgens Valerie. En wel met truffel, pruimen, rozen en aardbei. Milde aanzet met naplakkende tannines.
 
Talenti, Rosso di Montalcino, 2017, Sangiovese is gelardeerd met aalbessen, krachtige zuren, stroef, complex, aldus Gerard. Noël vult aan met klei, bessen, zwoele ondertoon in aanzet en een mooie afdronk.
 
Fontanafredda, Langhe, Nebbiolo, 2017 heeft volgens mij iets wat rode wijn zelden heeft: rijpe appelmoes, prikkels en karnemelkzuren. Maarten proeft iets heel anders: roos, leer, straffe tannines.
 
Albino Rocca, Barbaresco, 2015 is een hartendiefje van Hans. ‘Je kijkt er dwars door heen’ zegt Annemiek. En ook droge tannines en zuren, met fruit en zoetje. Rob roept: “lekker, volgende slok alsjeblieft”.
 
Cantina Dei, Vino Nobile di Montepulciano, 2015, Sangiovese vind ik, net als Claartje, mooi: zachte houttonen, mooie wijn, mooie balans.
 
Pioggio Lauro, Riserva Chianti, 2015 vind ik duidelijk minder. Anderzijds oordeelt Annemiek dat de zuren en tannines mooi zacht afvlakken.
 
 
Cantine San Silvestro, Serra dei Turchi, Barolo, Nebbiolo, 2011 is ook een fijne wijn. Drop, eucalyptus, braam kers en lange afdronk zegt Kees. Noël vult aan: mooi, rozen, bloemig, evolutierandje, mooie stoffige tandplak, leuk!
 
Fontanafredda, Serralunga d’Alba, Barolo, 2009, Nebbiolo verandert fors van geur naar mate deze langer in het glas zit. Decanteren zou de wijn goed doen. Na de eerste indruk, die gelukkig weg gaat, blijft een mooie wijn over. 
 
Castello Banfi, Brunello di Montalcino, Sangiovese, 2008 is het tweede hartendiefje van Hans. Donkerrood en lekker bessig en beetje roos, zwoelronde aanzet en droppig zegt Noël.
 
Als afsluiter drinken we Francoli, Grappa Nebbiolo di Piemonte. Hans zegt dat de druif nebbiolo duidelijk herkenbaar is. Mooie grappa, maar de druif…
 
Fijne proefavond. Hans dank je wel!
 
Proefnotities en verslag Eric Hoepelman 
Australische regio's ontdekken
By in ,

Australische regio's ontdekken

Pikes Hill wijngaarden Clare Valley

 

Nieuwe wereldwijnen, oude wereld stijlen. Dat schept verwachtingen, de titel van de proeverij van Saskia Nijssen. En ook voer voor denkwerk. Want moeten Nieuwe Wereldwijnen lijken op oude wereld wijnen? Als het gaat om herkenning, liever niet. Als ze een eigen stijl hebben, vaak met meer warmte, meer alcohol, zijnde Nieuwe Wereldwijnen beter te herkennen. Als het gaat om smaak, erkennen de wijnbouwers de dominantie van de oude wereld als ze naar die smaak streven? Daar zit logica in, maar het is zéker de moeite waard te werken aan eigen iconische wijnen met een eigen onderscheidend karakter. Enfin, genoeg gefilosofeerd. De proef op de tong. Een Sweet Sparkler als indrinker en een Late Harvest Muscat & Semillon als uitdrinker. Daartussen drie Riesling, drie Pinot Noir en drie Syrah uit steeds een ander gebied. Mooi voorbereid.


Pikes Hills 2018 Riesling Clare Valley

Eerlijk gezegd denk ik meteen als ik mijn neus in het glas steek: Moezel! Frivole bloemrijke geur en rank smaak, geur vind ik beter dan de smaak.


Grant Burge 2007 Riesling Eden Valley

Volledig andere geur, ananas en tropisch fruit, véél vanille. Berry ruikt petrol, perzik en citrus. Wijn met veel kracht, eetwijn. Goed uitgebalanceerd. Prachtig geouderd.


Pinot noirs

Bij de Pinot Noir wijnen uit de Yarra Valley, Tasmanië, Barossa. Net als ik zit te denken, die eerste wijn is licht, daar hebben we doorgaans niet zo veel waardering voor, blijkt dat nagenoeg alle proevers deze wijn – net als ik – als uiterst plezierig ervaren. 

Yarra Valley wijngaarden



Stonier 2017 Pinot Noir Yarra Valley

Een frivole spring in het veld, aanlokkelijk en verleidelijk met aardbeitjes in de geur, heerlijk licht en uitgebalanceerd. Specerijen in de geur, zegt Claartje. Een licht verleidelijk zoetje, zegt Willem Jan, die ook koffie ruikt.


Journey Wines 2016 Monrington Peninsula

Ja, deze wijn is toch twee keer de prijs van de Stonier. Maar dat horen we pas achteraf. Zalmkleurig. Ik ruik kreupelhout. Veel alcohol (handig bij het determineren van de afkomst, maar ja… niet zo lekker). Claartje roemt de vlezigheid en ruikt kers. Volgens Willem Jan is die kers verdwaald in de wijn. In mijn aantekeningen staat: middle of the road. Da’s niet erg. Maar wel als je dan de prijs weer hoort.


Tamar Ridge 2014 Pinot Noir Tasmanië

Marsepein en cassis, zegt Willem Jan. Een chemisch luchtje, zegt Claartje. Meest donkere robijnrode kleur, goed gemaakt, mineralen, sap, balans en zomerfruit met diepgang.


Shiraz

En dan de serie met syrah. Of shiraz zoals die hier heet. Van 1960 tot 1980 werden veel oude wijnstokken shiraz met subsidie van de regering uit de grond getrokken. Er was een wijnoverschot. De regering had een plan om dit wijnoverschot weg te werken. Doodzonde natuurlijk. Nu is er juist veel vraag naar wijn van oude stokken. 

 
Kaesler domein

Kaesler Stonehorse 2016 Shiraz Barossa Valley

Dit vind ik een fijn glas. Lekker complexe neus met Mon Cherie chocolade, kreupelhout, yoghurt en kersen. Balans en lengte. Een enorm potentieel, een beest van een wijn. De geur doet Eric denken aan een slagroomijsje. Noël benoemt chocolade en bramen.

Wild Duck druiven worden geoogst

Pikes East 2014 Shiraz Clare Valley

Bruinende kleur. Bessen en leer, met een fijne balans, zegt Noël. Leer is ook wat Eric ruikt, naast haardhout en  stallucht. Mijn aantekeningen: warm, laurier en wat mineraal. De wijn lijkt mij juist niet helemaal in balans.


Wild Duck Creek 1999 Springflat Shiraz Heathcote

Grafiet, inkt, bouillon en lichte oxy tonen. Enorm veel kracht, mist voor mij wat charme. Ik ruik nog wel wat chocolade, maar vind deze geouderde wijn- daar hou ik enorm van – toch wat enkelvoudig.


Echt een ontdekkingstocht, deze proeverij.

Veranderde spelregels spelen Grand Prix Saint Hubert parten
By in ,

Veranderde spelregels spelen Grand Prix Saint Hubert parten

De jury hoefde niet veel te tellen, wél het rode potlood hanteren.



De 34e editie van de Grand Prix Saint Hubert heeft nagenoeg alle deelnemers een fikse kater bezorgd.
De spelregels zijn gewijzigd.


Met tien wijnen op tafel kreeg je een lijstje van vijftien landen waar een keuze uit moet worden gemaakt. Wijn een uit land een tot vijf. Wijn twee uit land twee tot zes enzovoort. Dat lijstje was er nu niet. Het bleek een majeure val van de puntenaantallen tot gevolg te hebben. Bovendien zijn er twee vragen toegevoegd: is de wijn biologisch, biodynamisch, vin nature of conventioneel gemaakt. Ook krijg je een score voor het aangeven van de grondsoort.


Het team met Eric Hoepelman, Martijn de Groot en Willem Jan Withagen zette de goede positie op het Nederlands kampioenschap nu door met een vijfde positie. Het team met Noel Geisen, Berry Marinussen en Peter van den Besselaar eindigde op de elfde plaats.


Het team met Claartje Grielis, Saskia Nijssen en Annemiek Verweijlen debuteerde op deze Grand Prix.


De line up van wijnen bevatte curieuze keuzes. Een Cinsault als eerste wijn. En niet alledaagse wijnen van Mondeuse, Lemberger, Saint Laurent. Dat mag natuurlijk maar zonder landenlijstje werden de wijnen niet herkend. Met als gevolg: lachwekkende scores. Tien wijnen waar je 20 punten voor kunt scoren, maakt 200 punten de topscore. Het winnende team scoorde 13,5 punt. Ons team met de vijfde plaats scoorde 11,5 punt. Dat levert een héél slecht gevoel op. De organisatie van de GPSH heeft de wedstrijd moeilijker gemaakt, dat is gelukt, maar het streven om de beste proevers te selecteren is mislukt.


Bij de volgende editie kunnen enkele vernieuwingen het best worden teruggedraaid. Het argument dat ‘de wedstrijd een beetje te gemakkelijk werd’ nu de proevers daadwerkelijk druiven en landen herkennen is flauwekul. Het is uitstekend dat vijf, zes, zeven of acht landen én druiven gedetermineerd kunnen worden.