Pikes Hill wijngaarden Clare Valley

Nieuwe wereldwijnen, oude wereld stijlen. Dat schept verwachtingen, de titel van de proeverij van Saskia Nijssen. En ook voer voor denkwerk. Want moeten Nieuwe Wereldwijnen lijken op oude wereld wijnen? Als het gaat om herkenning, liever niet. Als ze een eigen stijl hebben, vaak met meer warmte, meer alcohol, zijnde Nieuwe Wereldwijnen beter te herkennen. Als het gaat om smaak, erkennen de wijnbouwers de dominantie van de oude wereld als ze naar die smaak streven? Daar zit logica in, maar het is zéker de moeite waard te werken aan eigen iconische wijnen met een eigen onderscheidend karakter. Enfin, genoeg gefilosofeerd. De proef op de tong. Een Sweet Sparkler als indrinker en een Late Harvest Muscat & Semillon als uitdrinker. Daartussen drie Riesling, drie Pinot Noir en drie Syrah uit steeds een ander gebied. Mooi voorbereid.

Pikes Hills 2018 Riesling Clare Valley

Eerlijk gezegd denk ik meteen als ik mijn neus in het glas steek: Moezel! Frivole bloemrijke geur en rank smaak, geur vind ik beter dan de smaak.

Grant Burge 2007 Riesling Eden Valley

Volledig andere geur, ananas en tropisch fruit, véél vanille. Berry ruikt petrol, perzik en citrus. Wijn met veel kracht, eetwijn. Goed uitgebalanceerd. Prachtig geouderd.

Pinot noirs

Bij de Pinot Noir wijnen uit de Yarra Valley, Tasmanië, Barossa. Net als ik zit te denken, die eerste wijn is licht, daar hebben we doorgaans niet zo veel waardering voor, blijkt dat nagenoeg alle proevers deze wijn – net als ik – als uiterst plezierig ervaren. 

Yarra Valley wijngaarden

Stonier 2017 Pinot Noir Yarra Valley

Een frivole spring in het veld, aanlokkelijk en verleidelijk met aardbeitjes in de geur, heerlijk licht en uitgebalanceerd. Specerijen in de geur, zegt Claartje. Een licht verleidelijk zoetje, zegt Willem Jan, die ook koffie ruikt.


Journey Wines 2016 Monrington Peninsula

Ja, deze wijn is toch twee keer de prijs van de Stonier. Maar dat horen we pas achteraf. Zalmkleurig. Ik ruik kreupelhout. Veel alcohol (handig bij het determineren van de afkomst, maar ja… niet zo lekker). Claartje roemt de vlezigheid en ruikt kers. Volgens Willem Jan is die kers verdwaald in de wijn. In mijn aantekeningen staat: middle of the road. Da’s niet erg. Maar wel als je dan de prijs weer hoort.


Tamar Ridge 2014 Pinot Noir Tasmanië

Marsepein en cassis, zegt Willem Jan. Een chemisch luchtje, zegt Claartje. Meest donkere robijnrode kleur, goed gemaakt, mineralen, sap, balans en zomerfruit met diepgang.

Shiraz

En dan de serie met syrah. Of shiraz zoals die hier heet. Van 1960 tot 1980 werden veel oude wijnstokken shiraz met subsidie van de regering uit de grond getrokken. Er was een wijnoverschot. De regering had een plan om dit wijnoverschot weg te werken. Doodzonde natuurlijk. Nu is er juist veel vraag naar wijn van oude stokken. 

Kaesler domein

Kaesler Stonehorse 2016 Shiraz Barossa Valley

Dit vind ik een fijn glas. Lekker complexe neus met Mon Cherie chocolade, kreupelhout, yoghurt en kersen. Balans en lengte. Een enorm potentieel, een beest van een wijn. De geur doet Eric denken aan een slagroomijsje. Noël benoemt chocolade en bramen.

Wild Duck druiven worden geoogst

Pikes East 2014 Shiraz Clare Valley

Bruinende kleur. Bessen en leer, met een fijne balans, zegt Noël. Leer is ook wat Eric ruikt, naast haardhout en  stallucht. Mijn aantekeningen: warm, laurier en wat mineraal. De wijn lijkt mij juist niet helemaal in balans.


Wild Duck Creek 1999 Springflat Shiraz Heathcote

Grafiet, inkt, bouillon en lichte oxy tonen. Enorm veel kracht, mist voor mij wat charme. Ik ruik nog wel wat chocolade, maar vind deze geouderde wijn- daar hou ik enorm van – toch wat enkelvoudig.


Echt een ontdekkingstocht, deze proeverij.