Griekse wijnen zitten in de lift
By in

Griekse wijnen zitten in de lift

 Een nieuwe generatie Griekse wijnmakers zorgt ervoor dat de wijnen in de lift zitten. Gerard van Avendonk laat ons ermee kennismaken. Voer voor de avontuurlijke wijnproevers van de Brabantse wijnsociëteit. Een wijnvriend uit Nebraska – vrienden all over the world met een wijnapp – schrijft bij een van de wijnen: Ik heb veel plezier beleefd van mijn ‘deep-dive in Griekse wijn’. Zo is het maar net!

Douloufakis Vidiano, sparkling brut. Kreta.

Nikos Douloufakis maakt van de vidiano druif verschillende stille wijnen en deze mousserende wijn met de traditionele methode. 24 maanden sur lie. Grove mousse die snel weg is in het glas maar nog enorm bruist in de mond. Erg mooie neus waarin veel te ontdekken is: citrus, mandarijn en vaag passiefruit haal ik eruit. Anderen: witte bloem en lychees (Eric), amandel en perzik (Kati), granny smith en boter (Annemieke). Goede frissen zuren, fijn begin.

Lyrarakis Gero Deti 2021 Melissaki. Kreta.

De wijnbouwer Lyarakis laat sinds 2019 de schilletjes van de melissaki druif mee gisten en fermenteren. Dat zie je aan de oranje kleur. In de geur mandarijnschil, sap met duidelijke bitters en tannines, een eetwijn van een curieus druifje. Valerie typeert de wijn als warm, een zoetje in de geur dat je snel vergeet, en: appelstroop. Berry is wat kritisch, hij denkt aan oud geuzebier, benoemt een alcoholische toets een wat vlak middenspel.

Atlantis white. 2020. Santorini.

Gemaakt van drie Druiven: assyrtiko, athiri en aidani. De druiven groeien op vulkanische bodem en dat proeven verschillende leden. Fijne expressieve geur, ik ruik wat brandnetel, frisse mooie zuren, ik denk dat de wijn blind niet gemakkelijk als Grieks gedetermineerd zal worden. De wijn speelt met zuren, zegt Berry. Meloen en grapefruit determineert Kati. Harrie noemt de wijn slank, in de mond een fruitbom.

Lyrarakis Thrapsathiri 2022 Kreta.

De druif thrapsathiri is een autochtone druif, die alleen op enkele eilandjes in de

EgeÏsche zee groeit. Voor zover bekend is dit de enige cepage wijn van deze druif.

Gerijpt op vaten van Frans eiken en acaciahout. Hele mooie geur, voor mij iets van viooltjes, Berry ruikt perzik, Annemieke banaan, Valerie framboos die snel vervliegt, citrus en vlierbloesem. Iets scherpe smaak met veel bitters en veel karakter. Goede body.

Douloufakis Tachtas 2022 Kreta.

Gerard zei het en ik geloofde hem niet. Deze curieuze druif tachtas staat níet in Wine Grapes van Jancis Robinson. Het klopt verdorie! Alleen Doulouflakis maakt wijn van de druif. Mooie stevige smaak met goede zuren, tikje alcoholisch, veel kracht. In de geur zilte tonen, vrolijk (Eric), citrus (Berry).

Alàrgo Assyrtiko 2021. Kreta.

Een druif die vaak voorkomt op Santorini. De familie Douflakis verbouwt deze druif ook op Kreta. Lichtegele kleur, amandelen en minderalen in de geur. Just ruikt nectarine en appel, Eric vloemen, hazelnoot, citrus. In tweede instantie ruik ik ook wat fruit. In feite een heel complete wijn: goede aandronk, goede zuren, goede balans.

Gerovassiliou Malagousia 2022 Single vine yard. Macedonië.

Hartendiefje van Gerard. Samen met de Assyrtiko is de Malagousia de belangrijkste kwaliteitsdruif van Griekenland. De druif geeft wijnen met een specifiek kruidig aroma. Mango en vlierbloesemsiroop, zegt Valerie. Bloemen, mint en brandnetel determineert Eric. Tropisch fruit, passiefruit, zegt Annemieke. Mijn aantekeningen: lichtgele kleur, muskaat-achtig aroma met veel kruidenimpressies, heel expressief, frisse wijn met goede balans, hap sap, zin in de volgende slok!

Aspros Lagos Vidiano 2022 Kreta.

Gemaakt door Nikos Douloufakis van de vidiano druif. Gefermenteerd en gerijpt in houten vaten van 40% acacia en 60 % Frans eiken hout. Ontwikkelde kleur met goudzweem. Eerst ruik ik niks, maar dan een enorme expressie. Met kruidigheid, citrus, licht hout en eiken. Erik noemt vanilleroom, appel en papaya. Berry zegt: dit de mooiste wijn van de proeverij. Begrijpelijk, de wijn heeft frisse zuren met een markant bittertje. Lange afdronk met grapefruit.

Dougos Rapsani old vines 2019 Macedonië.

Erg mooie wijn van drie druiven in gelijke delen, xynomavro, krasato en stavrato. Rapsani is een Griekse appellatie aan de voet van de Olympus. De wijn krijgt goede commentaren. Mooie kruidigheid met laurier en kruidnagel, pittige smaak met rondeur en goede balans. Kati geeft tien (!) smaakimpressies: granaatappel en kersen, viool en laurier, koekkruiden en een stalletje, bramen en cassis, koffie en mooie zuren. Eric benoemt de wijn als rijk en vol met knapperige tannines.

Gerovassiliou Avaton 2020. Macedonië

Gemaakt van limnio, mavroudi en movrotragano. Gerijpt in Frans eiken. Niet Eric zijn wijn, want hij heeft associaties aan de kapper en waterstofperoxide. Ook Kati is vrij kritisch, de wijn is te jong, zegt ze. Plakkerige tannines. Mijn aantekeningen zijn positiever: robijnrode kleur en romige geur met kersen in het kwadraat, kruidigheid, zachte aandronk en dan zuren waar je van schrikt – auw – maar ook een fluweeltoets.

Gerovassiliou Evangelo 2020 Macedonië.

Hartendiefje van Gerard. Merendeels syrah 92% met 8% viognier. Diepe kleur met paarse rand. Hele rijke geur met een kruidentuintje. Vrij hoog in alcohol. Eetwijn met een prachtige balans. Eric noemt de wijn erg lekker, doet hem denken aan oude stijl Rioja, zacht vanille, fudge, caramel. Berry noemt de wijn een fruitbom, hij ruikt katjesdrop. Just benoemt gebrande suiker, munt en anijs. Valerie proeft melkchocolade, zachte kersen en veel hout, een subtiele wijn.

Griekse wijnen zijn zeer de moeite waard, waarbij ik een voorkeur heb voor de karakteristieke wijnen van autochtone druiven.

Peter van den Besselaar

 

Eric Boissenot
By in

Eric Boissenot

credits foto Eric Boissenot

In juli 2020 verscheen The Decanter interview: Bordeaux consultant Eric Boissenot geschreven door James Lawther MW (). Het is dit artikel wat Peter van den Besselaar inspireerde een proefavond te wijden aan wijnen waaraan consultant oenoloog Eric Boissenot een bijdrage heeft geleverd.

Voor ons gemak heeft Peter het tijdschriftartikel zelfs vertaald naar het Nederlands. Degenen die Peter kennen weten dat het dan goed, leesbaar én smakelijk is vertaald. Alleen al daardoor belooft het een fijne avond te worden.

Eric Boissenot blijkt een bescheiden man te zijn. Hij vindt het prettig ‘low profile’ te blijven, maar staat hoog aangeschreven. Niet alleen Medóc Bordeaux, maar ook ver daarbuiten. Zie bijvoorbeeld: https://www.rdvvineyards.com/blog/2021/3/31/the-maestro-at-work. Een ‘portret’ van  Eric is te lezen op: https://echos-bordeaux.com/focus-eric-boissenot/

We starten met één witte wijn. Het is Citadelle van Domaine viticole du Chenoy, 2018, AOP Côtes de Sambre et Meuse (België), druivenrassen: solaris, bronner, johanniter. De assemblage is bepaald door Eric Boissenot.

Valerie roemt de lange afdronk en vindt de balans opmerkelijk. Het is een prachttg spel van peer, perzik, rijpe appel, limoen en witte bloesem.

 

We gaan direct over naar rood. We proeven:


Axia, 2016, Alpha Estate, 50% syrah en 50% xinomavro. Een lichtrode wijn, met kers, chocolade, gevoelsmatig ‘jonge’ tannines, een pepertje en mondvullend. Het pepertje lijkt de syrah te verklappen.

 

 

Grand Chenoy, 2017, door Eric Boissenot geassembleerd uit de rassen rondo, pinotin en régent, opgegroeid in wijngaarden in Namen (B). We haalden de druivenrassen er niet uit ;).

Een flinke wijn, zondoorstoofd, jammig fruit, zegt Toos. Ron vult aan met floraal, tabak en hoog in de zuren.

 

Een wijn die opvalt is château La Fleur Peyrabon, Pauillac, 2015. Rob beschrijft de wijn als: rood met een paarszweem, klassieke neus, dus hout, kaneel/kruidig, bloemig en in de mond: lichtvoetig en mooi rijp. Een prachtige beschaafde klassieke bordeaux! Ook voor Peter is deze wijn een van zijn hartediefjes van deze avond.

 

 

Château Chasse-Spleen, 2003, is ook al een mooie klassieker. Berry benoemt de belegen kleine neus, aardse tonen en fijne zuren. Een rijke, volle, ronde wijn.

 

 

 

Over La Tour de By, Cuvee Marc Pagès, Médoc, 2016 zegt Willem Jan: dieprood, bramen, cassis, potlood, stoffig, anijs, zoethout, laurierdrop. En al met al een ‘dikke smaak’.

 

 

 

Tweede hartedief van Peter deze avond is Château Capbern, Saint-Estèphe, 2013. Annemiek noteert: beetje bruine rand, paddestoelen, zwart fruit, zuren, lichte tannines. Volgens Peter presteert deze wijn consistent over vele jaren. Zo, die zit!

 

 

 

Vertaald artikel over Eric Boissenot

En de wijnlijst

Wel geproefd, maar hierboven niet beschreven:

  • château Lanessan, Haut-Médoc, 2016
  • château Haut-Bages Libéral, Pauillac, 2003
  • château Gloria, Saint-Julien, 2012
  • Cave Des Producteurs De Montlouis, Montlouis, cuvée réservée, Montlouis-sur-Loire

Verslag: Eric Hoepelman

Wine Queens preluderen op goed NK resultaat
By in ,

Wine Queens preluderen op goed NK resultaat

Toos Dusee organiseerde een ‘generale repetitie’ voor het aankomend Nederlands Kampioenschap blindproeven. Vijf witte wijnen, vijf rode wijnen en een witte uitdrinker van ‘all over the world’ blind proeven. Het nieuwe team van Wine Queens wist deze proeverij de winst op te eisen. Zij wisten méér landen goed te determineren dan enige ander team en behaalde ook de hoogste score.

Was het moeilijk? Ach, wat zal ik zeggen. Met achtereenvolgens wijnen van Assyrtiko, Furmint, Viura, Chardonnay, Sauvignon/Semillon, Agiorgitiko/Syrah, Spätburgunder, Zinfandel, Cabernet/Cinsault/Carignan en Aglianico moet het te doen zijn… Nee natuurlijk niet! Het is onmenselijk moeilijk.

Twee voorbeelden.

Assyrtiko Wild Ferment 2017 Gai’a Santinori. Een wijn die ik ken, maar niet herken. Van de Egeïsche eilanden. Gemaakt met wilde gisten. Mijn aantekeningen: mineralen, kattepis, buxus. Goede zuren. Concentraat, hangt na met duidelijke bitters. Geen allemansvriend. Ik opper Sauvignon, vanwege de buxus. Rob zegt Chardonnay, ik val van mijn stoel. Noël en Eric noemen nog twee andere druiven, waaronder Albariño. Lekker. Niemand claimt met zekerheid de wijn te kennen. En dus moeten we het hebben van de dialoog. Uiteindelijk plaatsen we de wijn in Spanje. Gemaakt van Verdejo. Fout.

De eerste rode wijn heeft een explosie van fruit. Aardbeien. Paarse kleur. Dat móet Gamay zijn, een hoge Cru de Beaujolais. Nu zijn we het best snel eens met elkaar. Dat geeft instant een beter gevoel.
Maar… het blijkt een Griekse wijn te zijn van Gai’a Koutsi Hillside 2017 van Peloponissos. Gemaakt van de Syrah druif en Agiorgitiko. Het kan dus fout gaan met veel dialoog – vaak is er dan een proever die het individueel wel goed weet. Dan moet je sterk in je schoenen staan om vol te houden dat jíj de juiste oplossing kent. Het kan ook fout gaan als je het heel erg met elkaar eens bent.

De drie teams die onze eer gaan verdedigen in Soesterberg véél succes.

Witte wijnen: blijkbaar heb ik het jullie heel moeilijk gemaakt
By in ,

Witte wijnen: blijkbaar heb ik het jullie heel moeilijk gemaakt

Toos Dusee zet ons geblindeerd
witte wijnen voor. In principe komt vanavond elke druif maar één keer voor en
steeds uit een andere land. Nog niet wetend hoe pittig het wordt, gaan we
enthousiast van start. Na afloop zegt Toos terecht: blijkbaar heb  ik het jullie moeilijk gemaakt.

Russian Valley uit Californië maakt indruk

We beginnen met een mousserende indrinker.
Het is een ‘overrijpe goudreinet’. De wijn is wat drogend en lijkt wat geouderd
door de sherrytonen. De wijn mist wat verfijning. We plaatsen deze in een warme
streek. Verrast zijn we dan ook als het Champ Divin, Crémant du Jura,
Pinot/Chardonnay blend, Frankrijk
blijkt te zijn.

We vervolgen met de eerste serie,
van drie wijnen. Het eerste glas is met recht een witte wijn. De meeste witte
wijnen hebben geeltinten, maar niet deze. Witter dan wit. Daarnaast valt in het
glas nog een minuscuul bubbeltje waar te nemen. Hans L vindt de wijn ‘dartel’.
Claartje ruikt wilde perzik en proeft peer, met een korte afdronk. Het is Katxiña,
Txakolina, Hondarribi Zuri, Spanje, 2016
.

In het tweede glas zit Aaldering
Estate, Pinotage Blanc, Stellenbosch, Zuid Afrika, 2016
. In de neus: boter,
amandel en zelfs ‘pickels’. Het is een stevige wijn met een zacht bittertje en
weinig zuur. De derde wijn van deze serie is Vert d’Été, Wijngaard
Slingehorst, Cabernet blanc en Johanniter, Nederland, 2012
. We twijfelen of
de wijn nog ‘correct’ is. Termen als zuurkool horen niet bij mooie wijn….

De tweede serie van drie start met Herdade
do Esporão, Reserva, Alentejo, Semillon, Portugal, 2015
. Het is net
vloeibaar hout. Zowel in de neus als in de mond. Daarnaast toch ook nog een
‘vetje’ en wat later wat zuren. Het is de eerste hartedief van Toos deze
avond.

Het tweede glas is La Roncaia,
Friulano, Colli Orientali del Friuli Refosco, Italië, 2013.
Goudgroen van
kleur. Een neus als Sauternes zegt Berry: zoet en ananas, maar in de mond toch
anders en minder zoet. Peter herkent (Italiaanse) ‘lijm’, hooi en citrus.

De
derde is weer een hartedief  van Toos: Domäne Wachau,
Himmelstiege Smaragd, Grüner Veltliner, Oostenrijk, 2015
. Ik ruik steen,
boter/karnemelk, witfruit en bloemen. En proef een frisse wijn met abrikoos.
Peter zegt: “suikermeloen”, een zoete aanzet, goed concentraat en een bittertje
na.

De laatste serie van drie start met
een glas met frivole bloemetjes, amandel en lychee. Peter vermoedt dat het
Viognier is vanwege de ‘perzik’. Hij heeft gelijk! Het is Ktima
Gerovassiliou, Epanomi Viognier, Griekenland, 2016
. Het tweede glas is De
Ladoucette, Pouilly-Fumé, Loire, Sauvignon Blanc, 2015
. Hans L ruikt
bloemige Bergamot en earl grey. Volgens hem heeft de wijn een mooie zoet-zuur-balans,
waar anderen de wijn aan de zure kant vinden.

De derde wijn is Marimar
Estate, Don Miguel Vineyard, Russian River Valley, Chardonnay, unoaked, 2014
.
De derde hartedief van Toos. De wijn brengt de tongen los. We ruiken
stallucht, ruim alcohol, vermolmd hout en abrikoos. We proeven een zachte
aanzet, lychee en zelfs botrytis. Een knappe wijn!

We sluiten de proeverij van witte
wijnen af met een helderrode! Tiefenbrunner, Rosenkönig, Rosenmuskateller,
Noord Italië, 2014
. Het is een frisse (niet logge) afsluiter. Aardbei is
onmiskenbaar; zowel in de geur als de smaak. Noël herkende de druif door de
Muscat-neus, prikkelende aanzet en bitters achterin.

Aldus heeft Toos een meegenomen op
een mooie reis langs vele landen en druiven. En dat allemaal in zomers wit.
Mooi!

Proefnotities en verslag Eric Hoepelman 

In nevelen gehuld
By in ,

In nevelen gehuld

‘Het determineren van blind geproefde wijnen’. Dat is het thema van Claartje Grielis. Determineren doen we graag, dus kom maar op! Om al bij het eerste glas in lichte wanhoop te vervallen. Want ja, het is een mousserende witte wijn, wat rijker van smaak. Met een fijne mousse. ‘Nee, juist een grove mousse’. Ergo: ‘een bek vol schuim’. Is het champagne? ‘Te rijk, te vol’. Cava dan? Zo flitsen de mogelijkheden voorbij. Appel, pepertje, chardonnay wordt geoppperd. Bij de onthulling wordt duidelijk; dit kan een zware avond worden. Land: Frankrijk (toch champagne?). Druif: blend van chardonnay en pinot noir. Gebied: Jura!


Jaar: 2013. (Champ d’ Etoiles, Cuvée Chanson, zero dosage) En als je dat zo hier ziet staan dan lijkt de champagne-associatie zo gek nog niet. Maar in de mond: nectarine, ananas, zwoel en rijp. De (biodynamische) producenten geven eet-suggesties: pruimen in bacon of tarte tatin. Zo zwoel dus.

De lezer dezes vraagt zich inmiddels af: wat doet die sterrenhoop ‘in hemelsnaam’ op een blog over wijn proeven? Welnu: om de argeloze lezer het gevoel te geven hoe het voelt om ‘lost in the stars’ te zijn. Verdwaald in eigen hersenpan. Hopeloos verloren in een zee aan weetjes, smaaksensaties en -herinneringen die maar niet zinnig op een rijtje willen verschijnen. Wat valt hier te determineren? Waar hebben we houvast? We verdwijnen als Bowie’s Major Tom in het niets. Wat zien we, wat proeven we, wat moeten we? Weten we wel iets? Hulpeloos. Reddeloos. Radeloos.

Het tweede paar doet de verwarring slechts toenemen. Wijn 2 blijkt uit Griekenland te komen. Een zuivere en bloemige malagouzia, met ver weg een buxustoontje. Sauvignon blanc of verdejo? Spanje dan maar? Oostenrijk
wellicht. Veel rijp wit fruit, zachte zuren. Voor niemand leidt het spoor naar Griekenland, terwijl in februari nog een malagouzia is geproefd. Wijn 3 is een 50/50 blend van Chardonnay en Savagnin. Cuvée stellaire – Castor. Wederom uit de Jura, van dezelfde makers als glas 1. De zuren van de Savagnin treden duidelijk op de voorgrond. De wijn wordt – mede door behoorlijk wat hout – in de Bougogne gedacht. Ook Chablis wordt genoemd.

Gaan wij dan even terug naar de beginfoto. We kijken naar een gedeelte van het sterrenbeeld Tweelingen. De sterren Castor & Pollux zijn de belangrijkste herkenningspunten in de constellatie. Pollux is helder en goudkleurig, Castor is zwakker en wit van kleur. We menen de twee nu te herkennen.

Wanneer wordt het makkelijker, smeken we Claartje. De volgende serie zou meer herkenningspunten moeten hebben. Maar niet heus. We vervolgen met Fié Gris (lees: Sauvignon gris) uit de Loire (Ampelida)en een Meursault. De Meursault (Les Grand Charrons, 2012) wordt vooral in Zuid-Afrika geplaatst, vanwege veel
warmte, hout en toffee.

Met de rode series gaat het al niet veel beter: de serie Toscaanse wijnen wordt eerst in Italië geplaatst, maar verhuist later naar Chili. (Le volte dell’Ornellaia, 2013 en Collosorbo, Brunello di Montalcino, 2010). Tot wanhoop
van Berry: “zit ik al een week Brunello’s te proeven [voor zijn proeverij over 3 weken], maar nog nooit proefde ik zo overduidelijk cassis!” Bij de volgende serie van 3 revancheert Berry zich: hij determineert loepzuiver Argentinë en Malbec. (Don David, uit Calchaqui valley, zo’n 1700 meter hoog, 2013) De ‘ster’ van de avond is wijn 4.2. Leer, chocolade, floraal, rozen, pruimen, kers en koffie. De rozen voeren ons naar Noord-Italië. (“het is gewoon een barolo, punt uit!) Dat klopt (weer) niet. De volbloed negroamaro is een Salice Salentino riserva (Vigne delle Monache, Cantina Sampietrana, 2012). ‘Evenwichtig, rond, met sappigheid en een fantastisch spel’, aldus de Roermondse importeur. De prijs/kwaliteitsverhouding is voorbeeldig. Aanrader!

De laatste serie voert ons langs Baden met een Rülander auslese (=Grauburgunder, Abril, 2011) en eindigt in de buurt van Valencia met een fles superzoete vloeibare bramenjam. (Laudum Dulcenegra) En zeggen we bramen, dan denken we aan Mourvèdre. Met recht zeggen de Spanjaarden daar Monastrell tegen, want de
oorsprong van deze zonliefhebber ligt in Spanje.

Nog een keer terug naar de beginfoto: Castor & Pollux. Nou ja, dat denken we, gezien de gegeven informatie. In werkelijkheid zijn dit de sterren die één van de voeten van Castor vormen. We kijken naar nevel IC 1443. In de kern van de nevel bevindt zich een neutronenster, dat is het restant van een ontplofte ster, zo’n 30.000 jaar geleden. Zo spatte ook onze wijnkennis uit elkaar, zo’n 5 dagen geleden. Of waren we gewoon be-neveld?

Verslag en proefnotities van Hans Lodewijkx 

Bulgaarse wijsheid: de natuur, tijd en geduld zijn de beste dokters
By in ,

Bulgaarse wijsheid: de natuur, tijd en geduld zijn de beste dokters

Kees van de
Wiel zet ons Bulgaarse wijnen voor. Hij heeft een mooie proeftafel
samengesteld, waarbij lokale druiven zoals Melnik en Mavrud meermaals
langskomen.

Indrinker

Suhindol Rosé
2014 van Gamza en Cabernet Franc

Deze rosé is
zalmrood van kleur. De wijn heeft behoorlijk wat bitters. Het fruit is ver weg
waar te nemen; hoogstens enkele hele rijpe appels.

Witte wijnen

Logodaj White
2013 van Melnik

Een
kristalheldere, witgele wijn met een neus van muskaatdruif en jasmijn. En dat
terwijl de wijn is gemaakt van blauwe druiven. Lekker sappig en kleine zuren. Gastproever
Ron ervaart stoofperen: het rinsige van de peer en petrol van het stoven. Een
hele nette wijn.

Carpe Diem
2012 van Chardonnay + Sauvignon Blanc + Sémillon

Peter vindt
dat de wijn een interessante neus heeft: vanille, turks fruit, snoepjes, boter
en houtrijping. De smaak is dan weer meer aards met wat vuursteen. Ron proeft
kaneel. Ik vind het een rijke, stevige wijn.

Rode wijnen

Tiara 2015
van Mavrud

De wijn heeft
potentie, maar maakt deze nu nog niet waar. Momenteel proeven we bitters, zuur
en ‘te jong’. Of ietwat mooier geformuleerd: aards, mineraal en boerenkool. Een
boeiende wijn.

Sunny Hill
2014 van Melnik

Een
vriendelijk wijn met rozen, oranjebloesem en cola. En ik maar denken aan zo’n
zoete zuurstok op de kermis.

Kotta ‘299’
2012 van Gamza

Noël neemt
bessen, kersen en jodium waar in zijn neus. Daarna een stevige aanzet met
chocolade en koffie. En dan een nette overgang naar zuren. Al met al een prima
glas.

Zagreus
Premium Reserve 2012 van Mavrud

Hans proeft
mooi getemperde zuren met een kruipolie-ondertoontje. Peter vindt ‘m fluwelig
met  elegantie.

Uniqato 2010
van Rubin

Een fijne
wijn waarin we veel waarnemen. Gerard treft bessen, ronde zuren, verbrande
aanzet, vol rijp en hout. Hans neemt waar: een gestoofde neus, bitters, hout,
overextractie alcohol en “garage 2.0” (olietonen). Willem-Jan proeft alcohol,
prikkel, rubber, peper, bitter en plak, alsof het een Zuid-afrikaanse wijn is.

Uniqato 2013
van Ruen

En ook dit is
een mooie wijn. Gerard: zoete kersen, hout, frisse aanzet, dik complex, kers,
volle dikke wijn, frisse zure afdronk. Hans: zwartwitdrop (salmiak), drop,
chocolade, prettige bitters, zwarte bessen. Hans vindt deze nog eleganter dan
de vorige. De druif Ruen is een kruising van Cabernet Sauvignon en de Bulgaarse
Melnik.

Vinica 2011
van Mavrud

Hartedief van
Kees. Kees vertelt ons dat deze wijn is geperst van ingedroogde druiven, zoals
in het Italiaanse Veneto gebeurt met de Amarone. Boele ervaart laurier en een
goede balans. Toos begint de Mavrud-druif al te herkennen! Noël proeft Lakrit
(drop). Ik vind het een stoere wijn met fruit, tannine èn zuren.

Redark 2009
van Cabernet Sauvignon + Rubin + Ruen

Hartendief
van Kees. Dit is een mooie rijke wijn, met aangenaam zoet en hout. Boele zou ‘m
zelfs nog laten liggen. Toos proeft: kers, pruim, houttonen, zwoel en zacht.
Gerard vult dat aan met thee. Kees stopt er dan nog rijpe pruimen bij.

Uitdrinker

Samos 2008,
Antemis

Voor de
afsluiter verlaten we Bulgarije en steken we de grens met Griekenland over.We
proeven heerlijke, vloeibare, zoetbittere rozijntjes met een vleugje kaneel.

Kees heeft
ons een mooie gelegenheid geboden beter kennis te laten maken met Bulgaarse
wijnen. In de jaren ’80 en ’90 gewild in Nederland vanwege de
prijs/kwaliteitverhouding. De laatste tien jaar is veel geïnvesteerd. Het was
een genoegen om enkele lokale druiven meermaals te proeven. De natuur, tijd en geduld
zijn de beste dokters. Bulgaarse wijn staat weer op de kaart.
Dank je wel,
Kees!

Verslag en
proefnotities Eric Hoepelman

Grand Prix Saint Jean Blanc
By in ,

Grand Prix Saint Jean Blanc

Droomwijngaard in… Griekenland – waarvan we de wijn proefden

Een proeverij
met een knipoog naar de Grand Prix Saint Hubert: tien witte wijnen en veertien
landen waar ze uit kunnen komen. Hans Lodewijkx heeft zich beperkt tot tien
flessen. Voor het eerst. Maar ja, wel negentien druiven. Die we moeten
herkennen. Blind. En onder die negentien druiven vinden we grote vrienden als
de Elbling, Souvignir Gris, Moscofilero en Zierfandler. Inderdaad: Hans laat ons
het bekende wedstrijdgevoel ervaren van hopeloosheid. Paul Heemskerk wint de
wisselbeker (en ja, ik denk dat we een nieuwe traditie hebben, een jaarlijkse Saint Jean Blanc van Hans). Gemiddeld hebben de proevers een stuk of drie antwoorden goed:
hetzij een land, hetzij een druif, hetzij een jaar. 

Aan het begin
van de proeverij zegt Hans iets interessants: “bij het terugproeven kunnen we
wijnen wellicht herwaarderen.” Want we proeven heus niet alleen met de tong,
maar ook met het brein en de ogen. Ik kom daar op terug. 

Drie witte
mousserende wijnen naast elkaar, ik hou ervan. De Duitse Elbling Crémant staat
naast een Portugese Alvarinho en een Britse mousserende wijn – ik kan me niet
herinneren dat we die eerder proefden. 

Ridgeview Blanc
de Blancs

Dedicated to
the production of the highest quality sparkling wine using traditional
sparkling grape varieties and methods, staat op de website van Ridgeview. De
wijn is gemaakt van 100% chardonnay, fijne mousse, mooie zuren, boter. Doet
verschillende proevers denken aan Champagne naast de andere mousserende wijnen.
Een heuse Trouvaille! De Britse Queen serveert deze wijn op Buckingham Palace.

  

MUS 2014
Betuws wijndomein

Gemaakt voor
Hema. Zeer verrassend, geparfumeerd, jasmijn, sappig, drie proevers geven de
voorkeur aan deze wijn. 

Moscofilero
2014 Yannis Tselepos

Hartendief
van Hans. Blanc de gris uit Arcadia. Drie proevers vinden dit de mooiste wijn
uit de proeverij. Uiterst expressieve wijn met véél rozen, lelies, jasmijn.
Fraaie Griekse wijn.

Etna Bianco 2014 Tenuta delle Terre Nere

Vijf druiven
die op vulkanische grond groeien, Carricante, Catarratto, Grecanico, Inzolia en
Minnella leveren een wijn op die vier proevers de mooiste wijn vinden. Een
stinkertje, véél hout is te proeven door de opvoeding, thee en noten. De wijn
deed mij denken aan Rhone, ook door een wat kruidige toets, het is meer een
fijne eetwijn dan een terraswijn.

Le Haut Lieu 2010 Vouvray Domaine Huet

Hartendief
van Hans. Gemaakt van Chenin Blanc. Kijk, dit is nou een wijn die ik liever
niet geblindeerd had geproefd. Toegegeven… ik herkende de wijn niet. Proefde
wel de mééste verfijning in deze wijn. Bescheiden wijn met fijne smaak staat in
mijn aantekeningen. Wetend wat ik proefde zou mijn waardering hoger zijn
geweest. Moet ik nou gelukkig zijn met die wetenschap? 

Fransola 2013 Torres, Penedès

Gemaakt van
Sauvignon Blanc (heel herkenbaar) en wat Parellada. Twee proevers waarderen
deze wijn als mooiste. De geur is heel expressief, veel passiefruit.

De curieuze
uitdrinker kan ik enorm waarderen. 

Zierflandler
en Rotgipfler 2006 Biegler, Thermenregion

Oostenrijkse
wijn, gemaakt in de hemel. Schitterende balans, veel abrikozen, krentjes, een
wijn die tot mediteren uitnodigt, heel veel spel en mooie balans zoet/zuur.

De proevers
kijken wat onwennig, met al die glazen voor de neus om te vergelijken. Een
fraai concept van de proeverij en fraaie wijnen.

Verrassende Griekse wijnen: vooral de autochtone druiven maken indruk
By in ,

Verrassende Griekse wijnen: vooral de autochtone druiven maken indruk

Twee wijnen
zijn geblindeerd van de proeverij van Griekse wijnen, geen van de proevers
denkt aan merlot. De andere Griekse wijnen zijn gemaakt van autochtone druiven,
en die proeven we niet vaak. Xinomavro, Agiorgitiko, Limnio, Mavroudi,
Mavrotragano, Malagousia, het duizelt een beetje als je die namen leest, laat
staan dat je ze kunt onthouden. Dat is natuurlijk anders als een wijn indruk
maakt, dan werkt ons brein toch zo dat je wilt onthouden welke wijn het is en
waar die van gemaakt is. Kostas Iossifidis is te gast om uit eerste hand
toelichting te geven op de wijnen. Bekende wijnschrijvers als Hugh Johnson
wijzen al jaren op de potentie van Griekenland en welke mooie wijnen er vandaag
komen. 

Deze wijnen
zijn verrassend voor mij, zegt Claartje bij de eerste serie. We proeven een
wijn uit Peloponnese, een droge muscaatwijn uit Samos en een wijn uit Epanomi.

White Dot
2014

Gemaakt van
80% Moschofilero en 20% Roditis. Lekker fris, zegt Claartje, citrus, mooie
zuren, bloemetjes. Ik ruik ook bloesem, een ideale terraswijn in de zomer.

Malagousia
2015 Ktima Gerovassiliou

Stuivende
neus met heel veel fruit (appeltjes, perzik, abrikozen), zegt Kees. Noël denkt
aan viognier. Maar de wijn is helemaal gemaakt van de Malagousia druif die bijna
was uitgestorven en nu aan een come-back bezig is. Ik ben onder de indruk van
dit heel serieuze glas: heel expressierijk, buxustonen, mooie balans. 

Koroniotis
Nemea 2011

Fraaie wijn
met een goede p/k verhouding. Morellenkersen in de geur, expressieve neus met
een klein bittertje in de smaak. Later ook tuf en mocca. Eric ruikt zoethout,
cacao en kers, iets van verbrand hout en rubber. Noël noemt de wijn een
charmeur.

Château Julia
2010

Aangenaam
open geur, laurier, veel rondeur. De wijn is gemaakt van merlot. HansH benoemt
veel extractie, modern gemaakt, hij ruikt leer. Paul benoemt jodium, bramen,
pruimen, tabak en drop. Cobie noemt de wijn aangenaam, met kleine neus. Noël
mist wat zuren en betitelt de wijn als medicinaal. Een geweldige wijn voor in
restaurants van schouwburgen, want de wijn komt uit Drama. Maar de smaak is dat allerminst, een drama, de wijn is gemaakt onder auspiciën van Michel Rolland. 

Dyo Elies 2011

Wijn uit
Naousa, gemaakt van Syrah, Merlot, Xinomavro. Modern gemaakt, zegt Noël,
tandplak, syrah zuren, vet. De wijn biedt inderdaad een mondvol, ook duidelijk
nog tannines aanwezig, dus bewaarpotentieel, hoge zuurgraad. Heel serieuze en
rijke wijn.

Avaton 2011
Gerovassiliou

Poeh, deze
man Gerovassiliou kán wijnmaken. Deze wijn uit Epanomi is gemaakt van de
druiven Limnio, Mavroudi, Mavrotragano. Claartje noemt de wijn heerlijk en
elegant. Voor mij de mooiste wijn van de avond.Prachtige
geur! Laurier, drop, leer. Een echte eetwijn met veel rondeur en souplesse.

Costa Lazaridi 2012

Wijn uit Attica,
gemaakt van Cabernet Sauvignon, Agiorgitiko. Michel Rolland heeft ook
bemoeienis met deze wijn die een gouden medaille kreeg op een Frans
sommelierconcours. Die sommeliers herkenden dan de kwaliteit die er echter nog
uit moet gaan komen, want de wijn is nu véél te jong. Het is een beetje een
bekkentrekker. Noël noemt mint en laurier in de geur, ik ruik tabak, leer en
drop. Veel bitters nog. Het is de moeite waard deze wijn over drie, vier jaar
nog eens te proeven. Zit misschien nu wat in de pubertijd. 

Perfecte dessertwijn

Samos Nectar
2011

Gemaakt door
de coöperatie van ingedroogde druiven en drie jaar fustrijping. Dan krijg je
een geweldenaar die perfect is als dessertwijn of om bij te filosoferen.
Lichtbruin, koffie, krenten, rozijnen, caramel, sinaasappel, toffee, stroperig
met een goede balans. Schitterend glas wijn. 

De kwaliteit
van Griekse wijn is van dien aard dat we de komende jaren geregeld zo eens een
Griekse wijn blind naast meer bekende gebieden kunnen gaan zetten. Want proeven
doen we niet alleen met de tong, maar ook met de ogen, het brein en onze
oordelen. En blind proeven is dan het eerlijkst! Griekse wijnen verrassen,
zoveel is duidelijk.