Feestelijke en frivole Il Falchetto proeverij
By in

Feestelijke en frivole Il Falchetto proeverij

In de zomer werd Valerie verliefd op Piëmonte. Het wijnhuis Il Falchetto werd bezocht. We proeven acht wijnen van dit huis met daarna een zoete uitdrinker. Een proeverij met verschillende soorten Italiaanse fingerfoods, olijvenpasta en truffelcrème, en ook nog twee soorten koekjes.


We krijgen meer ‘geleerde’ proevers. Valerie Bollen behaalde het WSET 4 diploma. Ze behoort nu tot een selecte groep van ca. 800 proevers met de hoogste erkende beroepskwalificatie uit de internationale wijnhandel. We vierden dit allemaal mee tijdens deze feestelijke en frivole Il Falchetto proeverij.

2018 Il Falchetto Alta Langa Blanc de Blancs DOCG Extra Brut
Een mooie metodo classico van chardonnay krijgt veel waardering bij de proevers. De wijn heeft 36 maanden sur lie gerijpt. Degorgement in mei 2022. Impressie van perzik en veel peer. Levendige wijn met goede zuren. Later komen in het mooi parelende glas ook verfijnde bitters naar voren en een mooie brioche geur.

 

 

In de eerste serie proeven we blind drie wijnen en ik besefte eerlijk gezegd niet dat we wijn van drie druiven proefden.

2021 Il Falchetto arneis
Vier tot zes maanden opvoeding op roestvrijstaal. De lichtste wijn met zachte zuren, ingetogen geur, heel levendig. Toos benoemt meloen, perzik en ananas.

2020 Il Falchetto sauvignon blanc
Van acht jaar oude stokken aangeplant in een kalkrijke wijngaard. Deze wijn krijgt de meeste handen op elkaar van de drie. Kleine neus en duidelijk mineralen, maar voor mij niet herkenbaar als sauvignon blanc. Karakervol; Rob benoemt vegetaal en kruidig. Hartendief van Valerie.

2018 Il Falchetto chardonnay Cuvee Incompreso
Maarten benoemt hooi in de geur en een filmende smaak met veel body. Mijn aantekeningen: goudgeel, romige geur en rijk: vanille en mineraal. Eetwijn met heel veel karakter, hoge zuren en bitters, enorm lang nahangend. Voor mij dé wijn van de proeverij.
In de tweede serie twee rode wijnen.

2018 Il Falchetto Pinot Nero
Prachtige lichte wijn: lichte kleur, frambozen in de geur, frivole lunchwijn. Gerard benoemt rood fruit en ronde bitters, soepele smaakl. Rob benoemt bessen en laurierdrop. Deze wijn rijpte 10 tot 12 maanden op eikenhouten vaten.

2020 Il Falchetto Barbera
Gemaakt van 50 jaar oude stokken. Rood zomerfruit, hap sap concentraat, ik slik de wijn door voor ik er erg in heb. Mondvullende wijn met veel rondeur. Gerard benoemt zwart fruit, frambozen in de smaak en volle bitters. Ron is te spreken over veel rood fruit, met name kersen.

In de derde serie twee rode wijnen.

2018 Il Falchetto La Mora Monferrato Rosso
Hartendief van Valerie, deze wijn van barbera en merlot. Ik ben er ook heel blij mee. Intense geur van roodzwart zomerfruit, mineraliteit in de smaak met heel karaktervolle tannines. En het valt op, Il Falchetto weet heel goed met die tannines om te gaan. In Piëmonte levert dat nog wel eens bekkentrekkers op, die je een jaar of tien in de kelder moet laten rijpen om ze dan voorzichtig te gaan ontdekken. Deze wijn is hap sap: je verlangt naar een volgende slok. In de geur ontdek ik kreupelhout en kers. En dus lekkere rondeur in de smaak. Rob van Kalmthout roemt de balans van de wijn, waarin hij iets animaals aantreft. Modern gemaakt, is zijn oordeel. Waarschijnlijk is dat hét geheim van de rondeur en milde tannines.

2020 Il Falchetto Barbarossa Monferrato Nebbiolo Superiore
Dakpannenbruine kleur, gronderige mineraal geur, heel rijk met laurier en morellenkers. Breed uitwaaierend. Mondvullende wijn met strakke smaak, straf nog, deze mag wel enkele jaren in de kelder. Veel karakter, wat cacao in smaak. RobvK ruikt rozen.


Als afsluiter een blind geschonken dessertwijn.

Caminella 2018 Goccio di Sole Moscato di Scanzo
Práchtig. Geur van aardbeien. Bedwelmend. Soepele verfijnde smaak met mooie kruidigheid.
Dank Valerie!

Peter van den Besselaar

Schatkamer voor sommeliers
By in

Schatkamer voor sommeliers

Als de sommelier in een restaurant ons een glas sauvignon blanc of merlot voorzet, daar is niks mis mee. Maar als de sommelier ons een glas timorasso of freisia voorzet, gaat het hart van de liefhebber sneller kloppen. Wijnschrijver Fred Nijhuis is te gast met een workshop Piëmonte. Hij vertelt met veel kennis over de streek, het terroir, de druiven en de wijnbouwers.

En we proeven veel wijnen van autochtone druiven. Curieuze druiven noem ik het vaak. Want het is niet wekelijks dat we wijn drinken van erbaluce, nascetta, timorasso of freisia d’asti. Piëmonte is veel meer dan Barbaresco en Barolo. Het is een schatkamer voor sommeliers. De sommeliers die zich willen onderscheiden en hun gasten verwennen met ongewone wijnen.

Oudeis, Enrico Serafino, Alta Langhe 2016 Extra Brut
Mooi glas met frisheid, brioche, licht amandel, érg zuivere wijn met levendige zuren. Hier kan de sommelier duiden dat deze wijn van 85% pinot noir en 15% chardonnay de vergelijking met de klassieke champagne kan doorstaan. 36 maanden sur lattes.

 


Orsolani, Erbaluce di Caluso 2015, Extra Brut
Van ongeveer 20% van de aanplant van de erbaluce wordt mousserende wijn gemaakt. Hoge zuren, volle smaak, klein kruidje, een wijn die je bij het diner kans serveren met flink wat body. Leuk!

 

Massimiliano Passone, 2019 Langhe Nascetta del commune di Novello
Opmerkelijk glas, want licht oxy, ik vond het nog niet zo verkeerd, een wijn om wat bij te eten. Epoisse kaas, suggereerde Just. Notities: een kruidje in de geur, ik ruik ook granny smith, echt een eetwijn.

 

 

Timorasso druif

Ezzo Poggio Archetipo, 2014 Colli Tortonesi Terre di Libarna
Gerijpte timorasso, een beetje neigend naar oud goud in kleur, licht citrus, vanille en stevig kruidig. Hierbij een mooie dorado en het leven is goed.

 

 

Cordara 2018 Freisia d’Asti
Fred brengt hier het Piëmontese platteland tot leven tussen onze oren. Schenk deze wijn bij Ribollitta en geniet. Introverte geur, daar ruik in op den duur wat framboos in. Stroeve smaak met tannines, wel heel karaktervol.

 

Giacosa Fratelli 2012 Barolo Riserva Vigna Mandorlo
46 maanden gerijpt op grote houten foeders en nog een maand op roestvrijstaal. 55 dagen weking van de druiven. Je steekt de neus in het glas en denkt meteen: mooi. Complexe geur met vanille, rijk, in derde instantie ruik ik wat salmiak. Héél licht rubber. Rijke smaak met rondeur. De Vigna Mandorlo is een schitterende Grand Cru wijngaard.

Dank Fred voor deze boeiende workshop.
Scribent: Peter van den Besselaar

Presentatie bij deze avond: Piemonte BWS 2021 Fred Nijhuis

Nebbiolo, een muur van tannines. “Maar in die muur zit wel een deurtje”
By in

Nebbiolo, een muur van tannines. “Maar in die muur zit wel een deurtje”

Rob van Kalmthout heeft een crush op nebbiolo. Een hele nebbiolo proeverij uit zijn kelder is dus een feestje. Rob is ook realist. Hij ‘snapt’ dat wijnproevers wijn van deze druif kritisch kunnen bejegenen, vanwege de hoge zuurgraad en forse tannines. Het klopt helemaal van die tannines. Vooral in de eerste series, ik hoor zelfs zeggen: een muur van tannines. “Maar in die muur zit wel een deurtje.”

De eerste rode wijn, 2018 Uvaggio van Proprietà Sperino, is mooi en moeilijk. Karaktervol en tannineus. De proevers ruiken rozen, drop, kruiden, kersen en munt. Kom er maar eens om. Maar ook een aardse en wat mij betreft moeilijke smaak. Een wijn om op te leggen en een jaar of vijf minstens te vergeten.
Van het wijnhuis Nino Negri uit Chiuro proeven we drie Vattelina Superiore DOCG’s uit 2016. Wijnen met namen waarbij ik moet denken aan de dwergen van Sneeuwwitje: Sassella, Grumello en Inferno. Alle drie met flinke tannines, strak en een wat drogende afdronk. De Inferno Mazer 2016 komt van het warmste gedeelte, die wijn heeft een iets expressievere geur. Aardbei, zegt Eric, herfstbos en plakkende tannines.

Dat deurtje. Een jonge nebbiolo is meer genietbaar als je de wijn decanteert en veel lucht geeft. Je ruikt dan bijvoorbeeld rozen, munt, teer. Een restaurantganger in Piëmonte kan ’s ochtends de wijn laten decanteren, om ’s avonds te genieten. Een uitstekende oplossing is de wijn voldoende lang op te leggen. Kijk maar naar de fraaiste wijn uit de derde serie.

2009 Valgella, Nino Negri, Vattelina Superiore
Mijn stemming stijgt met punten als ik mijn neus in dit glas steek: wow, wat een heerlijk belegen geur, herfstbos, paddestoelen. Verfijnde geur. Een deftige wijn, zegt Cees. De wijn is ook rond. Gerard benoemt een zoetje, hout, ronde bitters. Valerie ruikt tomaat, anijshagel en ceder. Jong drinken mag, maar als die nebbiolo een jaar of tien flesrijping krijgt, ontstaan smaken die we toch als een klein wonder mogen beschouwen.

Ik heb goed in mijn oren geknoopt hoe oud Rob zijn geliefde nebbiolo’s drinkt. In een eerdere proeverij vertelde bij dat de Barbaresco’s een jaar of tien krijgen en de Barolo’s zelfs twintig. Barbaresco rijpt eerder. Een kleine ‘battle’ tussen Barbaresco en Barolo is onderdeel van deze proeverij.

2012 Albino Rocca Barbaresco Brinch Ronchi
Gemaakt van wijnstokken van vijftig tot zeventig jaar oud, van compacte klei, mergel en veel kalkgronden. Twintig maanden houtrijping. Prachtwijn. Strakke tannines – toch nog – een geur met Mon Cherie kersen én chocolade, kruidig, heel veel kracht. De tweede en derde keer ruiken aan het glas maakt je bewust van de complexiteit van de geur, je ruikt steeds nieuwe componenten, nieuwe laagjes. In mijn aantekeningen staat: een geur die zich opent als een pauwestaart.

Famili Conterno

2012 Poderi Aldo Conterno Barolo Cicala
De wijnstokken in de wingerd zijn 45 jaar oud. Op de mooie foto zien we dat de wijngaarden als een klein amfitheater liggen, gericht naar de zon. In de ijzerhoudende grond is ook mergel en klein aanwezig. De wijn rijpt op sloveens eiken. Een zachte aandronk, warempel. Complexe geur met kruiden en tabak. Enorm veel kracht. En my goodness wat hangt de wijn lang na, altijd hét teken van kwaliteit. Een vuist van ijzer in een fluwelen handschoen.
Heerlijke proeverij. Hieronder kan je de documentatie inkijken.

Proefnotities en verslag Peter van den Besselaar

Presentatie Nebbiolo BWS

Wijnen van Albino Rocca. “Erg jong? Ik had geen tijd om ze weg te leggen…”
By in

Wijnen van Albino Rocca. “Erg jong? Ik had geen tijd om ze weg te leggen…”

We proeven wijnen van het domein Albino Rocca uit Piëmonte, goed voor 100.000 flessen per jaar. Drie zusters zwaaien de scepter op dit familiedomein. “Een van de allermooiste domeinen die ik heb bezocht”, zegt Liselotte Brouwers. “Alles klopt er, waarschijnlijk de vrouwelijke touch.” Liselotte bezocht het domein en kocht ter plekke de wijnen. Erg jong, werd gezegd. Ons jonge lid reageerde ad rem en nuchter: ik had geen tijd om ze weg te leggen…

We hadden een
Anna Maria Abbona Netta (indrinker)
Heerlijke frisse bubbel, van in 2009 aangeplante Nascetta druiven, een ras dat zo goed als verdwenen is. Fris, lekker, licht amandel, heel mondverfrissend, citruszuren, impressie van perzik, hoge zuren. Just benoemt grapefruit, mandarijn in de geur en wat kalk.

Serie wit

Langhe Chardonnay 2020
Geel, mooi jasmijn, expressief, mooie zuren, fris, levendig, fijne wijn voor aperitief, hangt ook mooi na, aardse tonen, true to type chardonnay. Toos noemt de wijn vettig, bloemig, ze ruikt anijs, drop, ananas, peer en meloen.

 

Piemonte Cortese 2018
Impressie van goud, vanille, voller, ronder, sappig, eetwijn, toch wel teveel hout naar mijn idee, althans op dit moment – dat kan nog verbeteren met de tijd. Tos benoemt leer, droppig, vanille; Annemiek tropisch fruit, perzik, dennehars.

 

Serie rood

Barbera d’Alba 2020
Van wijnstokken die in 2004 zijn geplant. Paars, heerlijk frivool, mc, yoghurt, soepel, rondeur, veel sap, thuiskom wijn in de lente, best hoge zuren. Ron benoemt marsepein en bouillon in de geur, bloemig, tijm en lavendel. Eric herkent de barbera en benoemt dat de wijn glanst, in geur en smaak aardbei, munt, rook, alcoholisch.

Barbera d’Alba Superiore Gepin 2018
12 mnd gerijpt op eiken vaten, 50 j oude stokken van de oudste wijngaarden van het domein. Roodbruin, warme geur, stalig/stelig, ook wat aards, niet mijn wijn. Ron geeft als notities: mineraal, bloemig, vers cement achtig, strakke afdronk doet denken aan campari. Eric ruikt zoete jam, roos, kaneel, leer, hij vindt de tannines wat drogend.

Serie Nebbiolo

2019 Nebbiolo d’Alba
Heel lichte kleur, roodbruine rand, weinig geur, wat straf in de mond, trekt samen, ontoegeeflijke wijn, wel karaktervol, bitters, niet mijn smaak. Annemiek benoemt zure kers, vanille in afdronk, Toos geeft als notities: stevige neus, laurier, anijs met drop, een droge smaak, Just is uitgesproken positief: prettige balans tussen zoet en zuur, verse tabak, grondachtig richting mest, in de smaak zwarte kers, tannines overheersend, wel erg mooi.

Barbaresco 2018 Ronci (mergel)
Een lichtvoetige Barbaresco zegt Willen Jan. Ik ben dat met hem eens: mooie geur van rozen, aardbei, impressie van leer, heeft iets frivools, ook nog toekomstpotentieel, erg mooi, bitters in afdronk. En ook Noël noemt deze wijn ‘vrolijk’. 3/4 transparant, elegante en fruitige aanzet, veel tandplak, uitbundig en vrolijk.

 

Barbaresco 2017 Angelo (eerbetoon aan vader, 50 dg maceratie)
Oef, wat onbestemd, kruidje, tikje gesloten, volle smaak, veel tannines, moeilijke en karaktervolle wijn, kindermoord. Noël denkt aan een mager jaar, omdat de wijn smaller is, wat dunner. Wel met framboos en bes. Willem Jan ruikt romigheid, medicinaal, leer, mint in de smaak, wiebertjes.

Barbaresco 2016 Ronci Riserva
Slechts 1700 flessen gemaakt, de riserva wordt alleen in mooie jaren gemaakt, 24 maanden houtrijping. Mijn aantekeningen: kandijsuiker, marsepein, rijke en edele vanille, geur als een pauwestaart, volstrekt in balans, ook nog veel toekomstpotentieel, Grote Wijn. Noël zegt: deze wijn heeft van álles méér: rode bes, hele fijne wijn, moet nog in de kelder rijpen. Willem Jan ruikt teer en prijst de hoge complexiteit.

Voortreffelijke proeverij.
Peter van den Besselaar

Poderi Luigi Einaudi Moscato d’ Asti 2020 / 94 / prachtige Moscato!

Prosecco, tranquilo, millesimato & Cartizze (maidenproeverij)
By in

Prosecco, tranquilo, millesimato & Cartizze (maidenproeverij)

Proeverij van Ron Visser

Prosecco, flesje in de koeler op een terras in het Gooi? Onbekend maakt onbemind. Althans, de prosecco’s die ik tot nu toe dronk, nodigden zelden uit tot meer. Maar daar komt met deze maidenproeverij van Ron Visser absoluut verandering in. Een proeverij van prosecco’s, een tranquilo, millesimato’s en een Cartizze. Van de eenvoudige prosecco tot de top. Gemaakt van de specifieke druif Glera (als je die zo eet is ie niet te hachelen volgens Willem Jan) uit de regio Veneto. Een groot gebied, zeker sinds dat flink moest worden uitgebreid om met de herkomstbenaming ook het dorpje Prosecco daarbinnen te laten vallen. Een zeeklimaat met warmte overdag en zeewind in de avond en nacht. Het terroir heeft bodems met vooral mergel, kalksteen en klei. En steeds vaker maken goede producenten daarvan kenmerkende en onderscheidende wijnen.

Ivan Agostinetto, Colle del Fondo – Vino frizzante
We beginnen met een indrinker, een vino frizzante. Klein beetje troebel, fijne mousse. Ik ruik appel en citrus in de neus, maar Saskia heeft een flashback van haar studententijd met schraal bier. Martijn ruikt dat bier ook. Willem Jan proeft subtiele mousse in de mond peer en appel, met flinke bitters (grapefruitschil) in de afdronk. Ik vind de wijn, in tegenstelling tot de meeste anderen, wel sappig en plezierig.

Ivan Agostinetto, Colle del Fondo – Vino bianco
Stille wijn (‘tranquilo’), rustiger en minder expressief dan de vino frizzante. Ronde aanzet, waar Willem Jan tonen van citrus & vanille proeft, Peter naast de frisse zuren ook amandel en hazelnoot. Een aantal proevers wordt na de eerste wijn van deze ‘tranquilo’ toch weer wat blijer. Terwijl ik die eerste toch ook echt heel plezierig vond ….

La Farra, Prosecco Superiore DOCG – Millesimato Extra Dry 2019
Na deze inleidende beschietingen gaan we in een hogere versnelling: een mooie ‘millesimato’, gemaakt met druiven uit één oogstjaar. Laat je niet misleiden door de aanduiding ‘extra dry’. Dat is de op een na zoetste classificatie met restsuikers van 12-18 gram/liter. Volgens Martijn “super-zoet”. Annemiek vindt de wijn ingetogen met een klein zoetje met tonen van appel, citrus, grapefruit en een klein beetje gist. Sterke mousse. Cees proeft flinke zuren een klein zoetje (maar niet storend) en een lange afdronk. Mooie wijn!

Ivan Agostinetto, Saccol di Valdobbiadene – ‘Colle del Brut’
Een frisse neus met peer, meloen en appel. In de aanzet goudreinet en gele appels, een fris glas met een vrolijke mousse. Noël vindt dit echt een wijn om lekker buiten te drinken. En laat dat nou precies de bedoeling van Agostinetto zijn met deze vino spumante!
Gemaakt volgens de Charmat-methode (ook wel Martinotti-methode genoemd) met gisting op tank.

Merotto, Prosecco Superioire DOCG – ‘Bareta’ Brut
Noël haalt meer citrus uit de neus van deze wijn. Frisser en meer zuren in de aanzet dan de ‘Colle del Brut’, strenger ook. Liselotte is heel duidelijk in de geur van deze Bareta Brut: onmiskenbaar karnemelk! Peter vindt de bubbels in de mond grover dan in het glas. Ik proef in deze drogere prosecco toch ook wat bloemigheid en minerale tonen.

Ivan Agostinetto, Saccol di Valdobbiadene – ‘Colle d’Oro’ Millesimato Extra Dry
Stevige mousse in het glas bij deze vino spumante. Zachte en elegante prosecco met een klein zoetje en prettige zuren. Rode grapefruit en gele appel, met een langere afdronk.
‘Aangenaam glas, met bloemetjes, citrus en passievrucht’. Peter is duidelijk enthousiast en is niet de enige! Ook Eric heeft het over een zachte afdronk met appel en amandeltjes.

Merotto, Prosecco Superiore DOCG – Brut Integral millesimato 2019 (magnum)
Extra brut met maar 2,7 gram restsuiker en dat proef je. Elegante mousse in het glas en een ingetogen neus. Pas na een tijdje komen de gisttonen. Peter herkent marsepein en appeltjes in de neus. Mooie bitters in de smaak. ‘Je zou ‘m zo voor een champagne kunnen houden’.
Annemiek haalt er in de neus eerst appel en rozen uit, later komt een ‘stinkertje’. Ik proef appel en hazelnoot. Deze prosecco heeft na de 2e gisting nog 120 dagen op de droesem gelegen om extra complexiteit aan de wijn mee te geven. Een favoriet van Ron: gebalanceerd en verrassend!

cartizze territorio

Merotto, Valdobbiadene Superiore di Cartizze DOCG Dry
Niet droog dus, 26 gram restsuiker! Elegante mousse in de mond, gele appeltjes, peer en witte perzik. Dit is in kwaliteit de top van de prosecco-pyramide: van de heuvels van Santo Stefano in Cartizze, een top-terroir vlakbij Valdobbiadene. ‘Zacht en rijk van smaak, zo wil ik een prosecco wel graag drinken!’. Eric laat aan duidelijkheid niets te wensen over.

En met een achtergrond van 30 jaar in restaurants en catering, tovert Ron voor iedereen een mooi schaaltje met vismousse, gegrilde groenten, charcuterie en kazen op de proeftafels. Ja Ron is de man van de wijn & spijs. Sinds hij zich recentelijk bij ons heeft aangesloten, komen er bij diverse geproefde wijnen spontaan bijbehorende spijs-ideeën naar boven. Geweldig!

Merotto, Rosso Dogato – Cabernet Sauvignon 2016
Als een na laatste wijn nog één glaasje rood uit dit gebied. Een zwoele wijn met zwarte kers en bosfruit, fijne tannines (30 maanden houtlagering) en een klein bittertje. Martijn is duidelijk: alle kenmerken van een Cabernet Sauvignon, cassis en andere bessen. Lekker bij de charcuterie! Een van de favorieten van Ron, deze wijn.

Grappa Ciao Bei
En als uitdrinker een “digestief-cocktail” van grappa (van de Glera druif) met de eerder al gedronken Brut Imperial van Merotto. You love it or you hate it: “niet mijn ding” is de duidelijke reactie van Annemiek en Claartje, voegt niets toe aan een lekkere prosecco volgens Martijn. Noël en Willem Jan zijn er wel van gecharmeerd …..

Een mooie proeverij die mijn ogen voor prosecco in ieder geval geopend heeft, bedankt!

Proefnotities en verslag Maarten Drop

Knipogen naar het nieuwe seizoen
By in

Knipogen naar het nieuwe seizoen

Wijnen uit zeven landen staan op tafel in de werkavond: vijf Franse, drie Italiaanse, twee Duitse, twee uit Oostenrijk en een wijn uit Zuid Afrika, Spanje en Portugal. Er staan ontdekkingen bij. Maar ook verschillende knipogen naar de thema’s van proeverijen in het nieuwe seizoen.

Er staan twee Grüner Veltliners op tafel.

Grüner Veltiner Huber 2019 Traisental

Gemaakt van druiven die komen van stokken tussen 5 en 60 jaar oud. Fris, kruisbes, kruidig en floraal, milde zuren.

Grüner Veltliner Martin Obenaus 2017 – G – Granbarrel

Im Granitsteinfass gereift, zegt het rugetiket. Op de foto staat Martin Obenaus naast zo’n stenen wijnvat. Opmerkelijke wijn, goudgele zweem, rijpe peer en hooi (niet gek dat de wijn voor chenin blanc wordt aangezien). Earl Grey thee, forse wijn, krachtig en karaktervol. Willem Jan benoemt een oxidatieve toon, zwoelheid, een interessante wijn is zijn conclusie.

 

Nobile de Montepulciano 2015 Messagero

RobK benoemt de goede balans van de wijn: licht animaal. Rijke wijn met rood fruit in de geur, ceder, tabak, de smaak is aangenaam, stevig en warm. Hap sap wijn. Uit het mooie Toscane.

Il Favot 2015 Langhe Nebbiolo Poderi Aldo Conterno

De druiven vergisten in RVS tanks gedurende 6-8 dagen, met schilcontact. De wijn rijpt daarna eerst in RVS en vervolgens enkele maanden in kleinere, eikenhouten vaten. Proefnotitie: Roodbruine en vrij transparante kleur. Ik ruik de karakteristieke rozen. Erg mooie geur, heel elegante wijn. In de smaak de voor Piëmonte karakteristieke bitters, ik vind dat altijd wat ontoegeeflijk én karaktervol. Mooie wijn.

Baía de Troia 2018 Castelão Casa Ermelinda Freitas

De druiven voor deze wijn komen van 60 jaar oude wijnstokken, ze zijn handmatig geplukt. Autochtone druivensoort: castelão. De wijnstokken krijgen 300 zonuren per maand met temperatuur die soms kan oplopen tot 45 graden. 12 maanden gerijpt in nieuwe Franse eikenhouten vaten. Rijke geur, zwartrood fruit, zwoel, zoete aanzet, chocolade in de smaak.

Auxerrois 2015 Auslese Weingut Cuntz & Scheu

Een curieuze uitdrinker, we drinken niet zo vaak Auxerrois en al helemaal geen met het predikaat Auslese. Afkomstig van de Schweigener Sonnenberg. Frisse en soepel aangename wijn met medium zoetheid.

 Proeverij 8 sept 2020
Proefnotities Peter van den Besselaar

 

                    

Overzicht van alle gedronken wijnen

Witte wijnen uit de liefhebberskelder
By in

Witte wijnen uit de liefhebberskelder

 

Rob van Kalmthout brengt witte wijnen op tafel uit 2016. En wat zo leuk is, allemaal uit eigen kelder. Van wijnboeren die hij bezocht. De vaste lezers weten wel, daar hou ik van! Kennismaken met de wijnmaker brengt een extra dimensie mee. En dat merken we meteen aan de ‘petit histoires’ die Rob met ons deelt. Over de filosoof wijnmaker. Over bezetenheid. Over niet meer wegkomen bij het proeven omdat passie gedeeld moet worden…


We proeven blind vier series. En ik merk meteen, het is niet mijn dag. De eerste serie proef ik drie keer mineraal getypeerde wijnen. Met een wijn waarvan ik denk dat het chardonnay is… En dan hoor ik Valerie over haar smaakindrukken bij de eerste wijn. Verdorie, ik check de When wine app, voor een excuus, maar nee, het is een vruchtdag, een uitstekende dag om te proeven, dus het is écht mijn dag niet. Enfin, uit de hele avond mijn volstrekt eigenzinnige keuze.

Uit DUITSLAND / ZWITSERLAND
proeven we blind Sylvaner, Gutedel en Petit Arvine.

SYLVANER 2016 MICHAEL TESCHKE

60 jaar oude stokken. Producent in Rheinhessen. Prachtig mineraal, chardonnay dacht ik, wat fruitimpressie die ik niet kan thuisbrengen. Hap sap zuren, mooie rondeur, hangt mooi na. Valerie determineert die fruitimpressie met sinaasappel, abrikoos, en marsepein met een klein beetje restzoet, smaak iets minder interessant dan ze verwacht, ook impressie van mango. Weet je, ik neem mijn hoed af voor deze interessante wijn.

SCHASSELAS / GUTEDEL 2016 ZIEREISEN

Het wijndomein ligt dicht bij Bazel. Abrikoos, klein stinkertje, iets hogere zuren, aangenaam. Annemiek benoemt mooie zuren en ruikt wat petrol. Valerie benoemt eucalyptus, mint, meloen, honing, milde zuren en lange afdronk.

ROUVINEZ 2016 PETIT ARVINE

Mineraal, kleine zwavel impressie, sappig, goed concentraat, veel body. Ik ben nogal onder de indruk van deze wijn. Leuk van zo’n curieuze druif.

Uit FRANKRIJK proeven we blind chardonnay, marsanne/rousanne en petit gros
manseng en camaralet.

DOMAINE BELLEGARDE 2016 JURANÇON

Gemaakt van petit manseng, gros manseng en camaralet. Lastige wijn en daarom zo interessant. Ik ruik krentjes, ietwat scherpe aandronk, bitters zijn dominant, spoelt de hele mond schoon, lijkt tannines te hebben? Drinken we misschien te jong drinken, wijn met een krasje en daarom heel interessant. Veel nieuwe impressies met wat lucht: vanille en mocca, snoepkraam, amandelspijs. Liselotte ruikt gedroogde rozijnen, ananas, merkt een licht oxidatieve toets, Noël benoemt uitbundige zuren, Willem Jan rijk tropisch fruit en Eric pakt alles samen met een associatie met Crêpe Suzette.

Uit ITALIË
proeven we blind Verdicchio, Garganega en Sauvignon Blanc.

VERDICCHIO DI JESI 2016 BUCCI

Een van de meest ondergewaardeerde wijnen volgens Rob. Liefelijk, sappig, met meer lucht ook abrikoos, een hap sap terras wijn in de beste zin van het woord. Ik vergeet van mijn levensdagen de Verdicchio niet die ik bij een lunch dronk op de Piazzo del Campo in Siena, bij een zonnetje dat alle jonge vrouwen die op het plein zaten een fotomodel allure gaf. Eric benoemt vanille, appel, kaneel, rozemarijn, fris strakke smaak, banaan en vrij hoog in alcohol. Willem Jan proeft iets ziltigs, Gerard prijst de citrustonen.

SAUVIGNON BLANC 2016 KURTATSCH KOFL SUD TIROL

Gerard benoemt een fonkelende kleur, geel tropisch fruit, stevige bitters en ronde zuren. Ik vind de wijn ronduit zwoel met een kruidige toets, mooie balans, goede bitters/zuren. In mijn ogen een fijne wijn voor bij Aziatisch eten. Eric benoemt bloemen, vanille en bitters. 

Uit SPANJE proeven
we witte grenache, macabeu/grenache/xarel-lo en grenache/macabeo.

ABRACADABRA 2016 TROSSOS DEL PRIORAT

Deze witte wijn van witte grenache en macabeo pakt me helemaal in. Ik ruik Turks fruit, honing, schitterende geur en balans, goed concentraat. Een krachtpatser met geweldige mooie balans. Laat ik maar eerlijk zijn: nooit eerder had ik zo’n waardering voor een wijn uit Priorat. De rode vind ik meestal te aanwezig en te zwaar. Deze is ook aanwezig, wow, maar op zo’n fijne, gebalanceerde manier. Claartje proeft hout, tropisch fruit en een iets te zoete aanzet. Maarten proeft een oxidatieve toon en vooral veel hout. Saskia benoemt leisteen.

Ja, een wat confronterende proeverij, voor de scribent, ik haalde de verschillen er niet zo goed uit. Maar zonder twijfel een machtig mooie tweede proeverij.

Biologische wijn is nu volledig geaccepteerd
By in ,

Biologische wijn is nu volledig geaccepteerd

Het is acht jaar geleden dat we een proeverij hadden die helemaal gewijd was aan biologisch werkende wijnboeren. In het verslag staat dat de wijnboeren ‘anders’ werken. Nu anno 2020 heeft het maken van wijn met respect voor de aarde breder navolging. Gerard van Avendonk brengt biologische wijnen op tafel. De wijnboeren maken wijn zonder het toevoegen van (veel) sulfiet en zwavel, ze maken gebruik van de gisten die zich bevinden in de schillen, ze spuiten niet of beperkt in de wijngaarden en laten de natuur hun gang gaan én ze grijpen niet in tijdens het wijnmaakproces (chaptaliseren en additieven toevoegen). De vitaliteit van de bodem, van de wijngaard, staat centraal bij biologische wijnbouw. Biodynamische wijnbouw gaat nog een stap verder door uit te gaan van gunstige cycli in de stand van de zon, maan, sterren en planeten. Alle werkzaamheden in de wingerd worden afgestemd op de antroposofische theorie van Rudolf Steiner die is uitgewerkt door Maria Thun.

 

Ook biologische wijn heeft een goed verhaal nodig. Wat vinden jullie hiervan? “De hele wijngaard wordt biologisch bewerkt sinds 2010, gecertificeerd sinds 2017. Er zijn wilde bloemen die nuttige insecten aantrekken. Nabij de wijngaard staan bijenkorven, de bijen zorgen voor de bestuiving. Ook lopen er kippen in deze Californische wijngaard. Afval wordt hergebruikt: druivenpulp wordt vermengd met stro, koeienmest en paardenmest van de eigen manege, appelpulp van een fruitconservenfabriek en zaagsel van een houtzagerij, het wordt gebruikt in de wingerd. De wijngaard wordt besproeid met een kruidenthee waarin brandnetel en duizendblad is verwerkt.” Kom daar maar eens om, zo’n verhaal.


Hóe proeft dat op de tong? De wijn is een hartendief van Gerard: Marimar Estate 2017 Don Miquel Vineyard chardonnay Californië. Er is duidelijk mineraliteit in de geur, een bittertje in de sappige smaak met goed concentraat. Toos benoemt meloen, ananas, hout en een vetje in de aanzet. Ook Willem Jan ruikt ananas, naast mango, hazelnoot, caramel in de mond. Fraai dus.

 

Twee geblindeerde lange nekken flessen doen ons denken in de richting van de Elzas. Beiden wijnen zijn van het huis Adam, met meer dan vier eeuwen traditie. Hier wordt gewerkt volgens de biodynamische leer van Rudolf Steiner. Beiden wijnen komen van de Grand Cru Kaefferkopf. De Riesling 2016 proeft naar appels, heel rins, goede balans met een piepklein zoetje. Just proeft méér: meloen, citrus, gras, in de smaak een klein amandelbittertje.

 

De Gewürztraminer 2016 is voor mij een van dé wijnen van de proeverij. Geweldige wijn! Kruidigheid, licht honing en mineralen in de geur, uitgebalanceerde smaak met proefbaar zoet. Just beoefent de kunst van het understatement: honing, lavendel, zoet die neigt naar  stroperigheid, wél in balans – en daar komt ie: ‘Ik kan me voorstellen dat mensen dit mooi vinden’.

Er volgen twee pinot noirs. Domaine de Vougeraie is de grootste bioloigsche producent uit de Cote d’Or. Al bijna twintig jaar gecertificeerd. Domaine de Vougeraie 2014 uit de Bourgogne legt het voor mij af tegen de rode versie van Marimar Estate 2014 La Masia pinot noir Don Miguel Vineyard Californië. Ja, dezelfde wijngaard van dat mooie verhaal hier boven.

=
Marimar Torres met dichter Cristina

Deze wijn van Torres heeft elegantie. Een lichte kleur, de wijn is frivoler, een fruitige impressie – frambozen! RobK benoemt vanille en pruim, aanvankelijk is de wijn in zijn ogen wat enkelvoudig. Annemiek benoemt roomboterbabbelaar, kruiden, mineralen en kers. Eric bekijkt het glas en benoemt de tranen, de benen van de wijn, en peper en donker fruit.


Vier rode Rhône wijnen krijgen we in het glas, zonder het te weten: Gigondas, Côtes du Rhone, Chateauneuf de Pape en Vacqueras.

Domaine de Restanque 2015 Gigondas is een hartendief van Gerard. Sinds 2012 gecertificeerd. Gemaakt van Mourverdre, Carignan en Syrah. Mijn aantekeningen:
kruidig, licht mocca, frivoler na beluchting, prettige framboosjes, sappige smaak, lichtvoetige en levendige wijn met een pepertje. Angelique benoemt de heldere kleur, het tranende glas, pepertje en steenfruit. Saskia proeft amarene kers, marsepein, vuursteen, pepertje, munt en earl grey thee.

Montirius Côtes du Rhone 2015 Secret Jardin
heeft een zoetige aanzet, tannine, potentieel, sappig zuurtje, heel licht kers, wat rode kool, kruidnagel, stevige smaak en bittertje in afdronk. Domaine Berthet Rayne 2017 Chateauneuf du Pape ruikt naar rode bessen, zegt RobG, is fruitig, jeugdig en aantrekkelijk. Montirius Vacqueras 2014 Le Clos heeft een bruine rand, duidelijk geouderd, marsepein. Een solide wijn met goed concentraat maar ook een tikkeltje saai. Valerie benoemt rozen, riool, hooi en paddestoel.


De Moscato Passito 2014 van Barberani komt uit het midden van Italië, Umbrië, en is gemaakt van ingedroogde druiven. Claartje benoemt lavendel, RobK prijst de lichtheid van de wijn, ik proef toffee en de hoge zuurgraad valt me op – een goed teken bij dessertwijnen, maar ruik ook iets chemisch in de neus dat ik niet kan thuisbrengen. Zéker niet bij een biologische wijn.

Een halve generatie terug mopperden we nog wel eens op biologische wijn, maar die lijkt nu volledig geaccepteerd. En meer main stream geworden. Het is een mooie ontwikkeling, die Gerard met de proeverij prachtig onderstreept.

Drie maal klassiek
By in ,

Drie maal klassiek

Ongetwijfeld onze vraag wat dan precies klassieke wijnen zijn, verwacht hebbende, had Peter van den Besselaar het alvast opgezocht. Daarvoor ging hij te rade bij het wijntijdschrift uit het land der Claret-drinkende upperclass – Decanter – en bij wellicht zijn meest klassieke columnist: Andrew Jefford. Het woord ‘vertrouwen’ staat centraal in zijn antwoord. En vertrouwen, dat komt zoals eenieder weet te voet en gaat te paard. Dat onze Franse bureaucraten van de INAO er 24 jaar over deden om een gebied als Duché d’Uzès de AOC status toe te kennen, moeten we dan ook niet bekritiseren maar toejuichen, aldus Jefford. Soit.

De enige witte wijn van de avond is een (non vintage) Champagne cuvée Renée van Tribaut-Schloesser die meteen – wat scribent dezes betreft in ieder geval – ietwat tekort wordt gedaan door de leden der BWS. De wijn heeft een mooie neus, met wat notigs, maar om dit nu zoals menigeen doet “belegen” te noemen, gaat te ver. “Getoaste brioche” noemt de nieuwe voorzitter het en dat is een fijne en passende kwalificatie. De helft van de basiswijn kreeg een houtopvoeding, en na de prise de mousse verbleef de wijn nog 6 jaar sur lattes. Zeker niet te lang voor deze wijn. Edoch: de oude voorzitter merkt op dat eerdere cuvées Rene wat jeugdiger overkwamen. Zulks een discussie laat zich schier onmogelijk oplossen, dat behoeft waarlijk een spoedig hernieuwd bezoek aan de firma Tribaut-Schloesser!

Welnu, hoog tijd voor de eerste van drie series van ieder drie klassieke wijnen. “Pinot Noir” klinkt unisono uit de kelen der BWS-leden. Maar zijn het alledrie klassieke pinots, Bourgognes derhalve? Men zou het wel denken, het thema van de avond indachtig.

Wijn 1 is licht granaatkleurig, enigszins gesloten in de neus, er heeft zich wat depot verzameld in het glas. De wijn, een Mercurey 1er Cru 2011 Clos du Roy van Domaine Chanzy, heeft een aangenaam zachte aan- en afdronk, maar mist wat smaakintensiteit. 

De volgende wijn heeft een robijnrood blosje op de wanen, is roodfruitiger, sappig, heeft zachte tannines – alhoewel ik ook een aantal keer ‘streng’ hoor vallen: Marsannay Trois Terres 2011 Vieilles Vignes van Domaine Jean Fournier

De derde wijn is niet ieders favoriet, wel die van onze voorganger deze avond, en is de meest uitgesproken wijn. Dit is typisch Pinot Noir of, zoals uw verslaggever van dienst heimelijk dacht, Spätburgunder. Later, in de automobiel op weg naar huis blijkt de bestuurder daarvan óók de wijn als zijnde van onze oosterburen gedetermineerd te hebben. Maar de smaken die wij beiden associeerden met de Schiefferbodems van bijvoorbeeld de Ahr bleken toch echt druifeigen (want: duidelijk verschillende terroirs qua bodems en klimatologisch). Het ging hier om een Vosne-Romanée 2012 van Domaine Gros Frère & Soeur. Denk verder: steen, haardvuur, mineraliteit en een fijn-elegant mondgevoel. Mooi om te zien dat een druif drie zo verschillende wijnen kan voortbrengen. En alhoewel de terroirdiversiteit dus niet zo extreem bleek als door sommigen gedacht: een uiterst noordelijke Côte d’Or is toch iets anders dan een wijn uit een van de topdorpen in dat gebied, en beiden verschillen weer van een Côte Chalonnaise als de Mercurey.

De volgende serie: drie opvallend dieprode wijnen. Ook deze serie laat zich relatief gemakkelijk duiden: waarlijk Bordeaux. We proeven linkeroever (klassiek!) Haut-Médoc, van huizen van een zekere ‘nobesse oblige’ statuur. 

De elegante en smakelijke (kers, hout, mooie smaakvoortzetting, proeft tegelijk koel elegant en sappig) Pauillac Réserve de la Comtesse 2011 wordt gevolgd door een Grand Cru Classé Château Cos Labory 2009 St Estephe. Die is wat gesloten, maar geeft in de tweede proefronde wat kruidigs, wat lijm, ook dit is een zachte wijn maar wel krachtiger en alcoholischer, meer smaakvol dan de Pauillac, met een mooie balans en structuur. 

Het hartediefje van Peter is wijn nummer drie, de Château Gloria 2009 uit St. Julien. Die heeft een vlezige, rokerige neus, met donker fruit en vanille en rijpe tannines. De wijn heeft nog wat jaren voor zich.

Dan wordt het onverwacht moeilijk. Is de derde serie nu Rhône (de wijnen hebben minder kleur en wat zoet, dus sommige proevers achten Grenache de mogelijk dominante druif), iets nieuwe werelderigs, of …? Het blijken drie Brunello de Montalcino, en de laatste is al  meerderjarig want uit 1999. La Poderina 2009 is bleek granaatrood, vrij gesloten, wel lekker sappig en in de afdronk blijft het zoetje hangen. Weinig tot geen Italië-associaties passeren de revu in de bespreking.

Wel vergelijkbare aantekeningen bij Il Poggione 2010. Die wijn kreeg volgens de proeverijdocumentatie van de heer Parker 97, van de WineSpectator 95 en van Jancis Robinson 17,5/20 punten. Het zijn zeker mooie wijnen maar men moge vraagtekens zetten bij of dit nu klassieke Brunello’s zijn. Zie voor geinteresseerden ook dit verslag van Fred Nijhuis.

Zeker niet klassiek qua verhaal is de derde wijn. Ze (ja, wijn is mannelijk, maar men leze verder!) toont bij goed proeven zowel qua boeket als op de tong haar gevorderde leeftijd, maar het stoort geenszins. De Prime Donne 1999 van Donatella Cinelli Colombini mag er zijn, het is een volle en rijke wijn. Donatella, telg van de Colombinifamilie (sinds 1000 nC) achter het Fattoria dei Barbi-domein, verliet dit bedrijf eind jaren 90 om voor zichzelf te beginnen. Ze kon geen wijnmaker vinden; die moest men jaren vooruitvastleggen. Gelukkig wisten ze bij de Oenologieschool van Sienna wel raad: vrouwelijke wijnmakers, die wilde geen enkel zichzelf respecterend wijnbedrijf in dienst nemen dus die waren in overvloede beschikbaar. Mitsdien wordt ook tegenwoordig deze beroemde cuvée nog gemaakt door een proefpanel bestaande uit louter vrouwen, waaronder verscheidene Masters of Wine. Zie foto boven dit artikel.

De uitdrinker van een klassieke proeverij dat is uiteraard een Sautern Riesling 2010 Auslese. Deze is van Willi Haag, en de druiven komen van de de gerenommeerde Brauneberger Juffer – Sonnenuhr. Petrol- en honingaroma’s; de hoge zuren, erg hoge zuren mag ik wel zeggen, maken dat de wijn eerder fris-fruitig dan zoet over de tong rolt. Een waardige afsluiter van deze klassieker!

Proefnotities en verslag
Rob van Ginneken

Traditionele wijnlanden, mooie wijnen
By in ,

Traditionele wijnlanden, mooie wijnen

Bodega Lopez Ristobal

 
 

Na een aantal keren nieuwe wereld wordt het tijd om weer eens oude wereld te proeven. Niet omdat we niet genoten hebben, maar omdat Claartje Grielis gewoon zin had om nog meer te proeven. Daarbij neemt ze ons mee op reis door Europa, plaatsen die ze zelf bezocht heeft en alle wijnen zijn ter plaatse gekocht.

We beginnen de reis in Spanje, Catalonië. 
De indrinker Codorníu Gran Codorníu vintage 2015 Pinot Noir, van het oude Spaanse huis Codorníu in de wijnstreek Cava DO Catalonië. Het heeft een mooie roze-oranje kleur, fijne mousse, framboos, aardbei en mineralen in de neus, fris, bittertje en fruit, zacht en mineralen. Velen vinden de afdronk fijn. Dat bittertjes best lekker kunnen zijn, net als de zuren en zoetjes laat deze cava zien.

Dan gaat de reis verder, nu dichter bij huis, Duitsland waar drie plaatsen aangedaan worden aan de Ahr, Saar en Mosel. Drie verschillende wijnen, de eerste is licht geel en volgens Paul groene appels, fris, strak droog, mineraliteit, strak in zuren en beperkte complexiteit, Het blijkt een blend te zijn van Weisburgunder, Grauburgunder en Riesling: Schlossgut Diel, Diel de Diel 2017. De tweede wijn is bleek licht geel, stinkertje (petroleum) in de neus. Zoete geur exotisch fruit lychee in de mond. 

 
imposant: Schloss Lieser

Saskia denkt dat wijnen één en twee riesling zijn maar nummer drie is anders: munt, biergist en hoog in de zuren en bitters zijn ook aanwezig, ze drinkt liever twee, drie is niet haar smaak. De tweede wijn is bij de meesten favoriet, terwijl wijn drie bij Claartje en Toos de favoriet is. Beide wijnen zijn Riesling, de tweede Riesling Kabinet 2016 Van Volxem Bockstein en de derde Riesling Schloss Lieser 2018 Thomas Haag. Hier blijkt dat 2018 een moeilijk jaar is en dat de wijnen te weinig zuren kunnen hebben. Ondanks dat is het een heel mooie wijn.

Dan gaat de reis weer verder. Iedereen denkt met de twee rode wijnen in een warmer land te zijn beland door het proeven van veel gekookt fruit. Diep robijn rood, zwart bramen gestoofd fruit, karnemelk, eucalyptus, niet teveel alcohol, mooi in balans, niet te veel tannine bij de eerste. Volgens Eric diep fruit, bramen, hoger in de neus meer inkt, blauwe bes, en het blijft lang hangen. De tweede wijn is roder, champignons, cassis en een zoetje maar ook zuren.

Beide wijnen hebben eucalyptus en munt in de neus maar de tweede is meer uitgesproken, mooie zuren in balans en veel smaak concentratie en fijne tannine. Zitten we in Zuid Italië of in Bordeaux? Rhone, Spanje, Haut Medoc, van alles is genoemd, maar……. beide geblindeerde wijnen komen uit Oostenrijk. Ze zijn van Leo Hilliger uit Burgenland, de eerste 100% St Laurent, 12 maanden op hout. Druiven staan op leem en kiezel in Burgenland, tegen de Hongaarse grens. De tweede wijn is een blend van Shiraz, Zweigelt en Merlot uit 2016. Deze heeft ook houtrijping en daarna nog een keer flesrijping. Iedereen is op het verkeerde been gezet met deze twee mooie wijnen uit Oostenrijk!!

Na Oostenrijk gaan we weer terug naar Spanje, maar dan meer naar het westen: Rioja Alta. Twee geblindeerde rode wijnen die de meesten ook weer op het verkeerde been hebben gezet. Volgens Maarten bevat de eerste wijn veel donkerfruit houttonen, in de smaak geïntegreerde tannine en complexe afdronk. Is het een Bordeaux? Is het Cabernet?
De tweede wijn is diep, minder verkleuring, geur tertiair, bouillon maggi maar is later minder aanwezig. Minder rijpe plakkende tannine, meer donker fruit in smaak, ceder laurier, en een lange afdronk.
Eerste wijn mooi om te drinken, de tweede is om te laten liggen. Toos vindt de tweede een moeilijke wijn. Velen denken aan de lessen van Hans: Italië! Bij de eerste wordt voornamelijk aan Nebbiolo, gedacht vanwege teer, leer, mooie wijn en zacht en romig, geïntegreerd, en een prettig mond gevoel.
Tweede is lastiger, cassis, zwarte, kers potlood drop, uit Toscane? Echter de tweede wijn komt uit 2009 en is een Tempranillo uit het Spaanse Ribera del Duero , 14 maanden op vaten gelegen van de Pago de Manvirgo wijngaard (85 jaar oude stokken en kalkrijke grond) van het huis Lopez Cristobel Bagús. En is dus inderdaad ouder dan dat hij lijkt. Door de contrasten van hard maar ook zacht was het moeilijk in te schatten dat de eerste een Rioja was van Viňa Ardanza Reserva 2007. Deze wijn wordt alleen in goede jaren gemaakt zoals deze uit 2007, dat wil zeggen: mediterraan jaar als de wind dan uit het noorden komt.

De reis gaat verder. Weer wordt er getwijfeld over het land waar de laatste twee rode wijnen vandaan komen. Is het Frankrijk of Italië? Volgens Eric heeft de eerste wijn wat boter en na een tijdje oude boter in de neus, is hard en peperig. In de mond stevig, hout, harde wijn maar ook wat fris. De tweede, bruin, neus maggi aards, weinig fruit in mond ook aards. Saskia, is het gedeeltelijk met Eric eens, was eens mooier, bouillon en lavas maar ook nog wat fruit in mond. De tweede roept wat vraagtekens op, het is een heel mooie wijn, maar was deze ooit mooier of gaat deze nog mooier worden? Na verloop van tijd krijgt deze wijn ook een mooiere afdronk en volgens Willen-Jan zelfs jammig en zoet in de neus. Paul heeft andere proefnotities, bij de eerste verse kersen, een sangiovese op nieuwe hout. De tweede is een Toscaanse wijn, Carbernet met Merlot, blend die krachtig is en jodium heeft, hij vindt het een hele mooie wijn. Zelf vind ik in de eerste wijn ook de anijs tonen duidelijk naar voren komen. Beide wijnen komen inderdaad uit Italie, de eerste wijn is een Villa Antinori Chianti Classico Riserva uit 2012 (Marchesi Antinori) en de tweede een Brunello di Montalcino Riserva 2007 (Conti Constanti). Deze tweede wijn wordt alleen gemaakt in de mooiste jaren. Je kunt deze drinken tussen 2018 en 2030, dus hij is net op dronk. 

We eindigen de reis in Oostenrijk, de uitdrinker is donker geel, mooie perzik geur, muscat, hazelnoot, bittertje maar ook zoet. Kracher specialiseert in zoete wijnen. Deze Beerenauslese is gemaakt van 60% Welsriesling en 40% Chardonnay. Het wijnhuis Kracher ligt in het Seewinkel gebied in het Oostenrijkse Burgenland. Door de verdampende periodes van het Neusiedler Meer, mistige avonden en het warme Pannonische klimaat, is het continu warm en vochtig en kan de Botrytis Cinera zich goed ontwikkelen, wat de basis is voor deze Trockenbeerenauslese.

Een paar zoete wijnen doen het heel goed in de hele wereld. Net als Château d’Yquem, dat de meest bijzondere wijnen in de wereld maakt en op de hoogste heuvel in Sauternes ligt met wijngaarden in een bijzonder eigen microklimaat. In 2012 is er een wedstrijd geweest tussen het huis d’Yquem en Kracher, lees hier de notities. De Kracher is een factor 20 goedkoper.

Een mooie reis door Europa en iedereen snapt waarom Claartje deze wijnen uitgezocht heeft.
Prachtige wijnen, we hebben genoten van het proeven.

Proefnotities en verslag Annemiek Vermeijlen