Drie maal klassiek
By in ,

Drie maal klassiek

Ongetwijfeld onze vraag wat dan precies klassieke wijnen zijn, verwacht hebbende, had Peter van den Besselaar het alvast opgezocht. Daarvoor ging hij te rade bij het wijntijdschrift uit het land der Claret-drinkende upperclass – Decanter – en bij wellicht zijn meest klassieke columnist: Andrew Jefford. Het woord ‘vertrouwen’ staat centraal in zijn antwoord. En vertrouwen, dat komt zoals eenieder weet te voet en gaat te paard. Dat onze Franse bureaucraten van de INAO er 24 jaar over deden om een gebied als Duché d’Uzès de AOC status toe te kennen, moeten we dan ook niet bekritiseren maar toejuichen, aldus Jefford. Soit.

De enige witte wijn van de avond is een (non vintage) Champagne cuvée Renée van Tribaut-Schloesser die meteen – wat scribent dezes betreft in ieder geval – ietwat tekort wordt gedaan door de leden der BWS. De wijn heeft een mooie neus, met wat notigs, maar om dit nu zoals menigeen doet “belegen” te noemen, gaat te ver. “Getoaste brioche” noemt de nieuwe voorzitter het en dat is een fijne en passende kwalificatie. De helft van de basiswijn kreeg een houtopvoeding, en na de prise de mousse verbleef de wijn nog 6 jaar sur lattes. Zeker niet te lang voor deze wijn. Edoch: de oude voorzitter merkt op dat eerdere cuvées Rene wat jeugdiger overkwamen. Zulks een discussie laat zich schier onmogelijk oplossen, dat behoeft waarlijk een spoedig hernieuwd bezoek aan de firma Tribaut-Schloesser!

Welnu, hoog tijd voor de eerste van drie series van ieder drie klassieke wijnen. “Pinot Noir” klinkt unisono uit de kelen der BWS-leden. Maar zijn het alledrie klassieke pinots, Bourgognes derhalve? Men zou het wel denken, het thema van de avond indachtig.

Wijn 1 is licht granaatkleurig, enigszins gesloten in de neus, er heeft zich wat depot verzameld in het glas. De wijn, een Mercurey 1er Cru 2011 Clos du Roy van Domaine Chanzy, heeft een aangenaam zachte aan- en afdronk, maar mist wat smaakintensiteit. 

De volgende wijn heeft een robijnrood blosje op de wanen, is roodfruitiger, sappig, heeft zachte tannines – alhoewel ik ook een aantal keer ‘streng’ hoor vallen: Marsannay Trois Terres 2011 Vieilles Vignes van Domaine Jean Fournier

De derde wijn is niet ieders favoriet, wel die van onze voorganger deze avond, en is de meest uitgesproken wijn. Dit is typisch Pinot Noir of, zoals uw verslaggever van dienst heimelijk dacht, Spätburgunder. Later, in de automobiel op weg naar huis blijkt de bestuurder daarvan óók de wijn als zijnde van onze oosterburen gedetermineerd te hebben. Maar de smaken die wij beiden associeerden met de Schiefferbodems van bijvoorbeeld de Ahr bleken toch echt druifeigen (want: duidelijk verschillende terroirs qua bodems en klimatologisch). Het ging hier om een Vosne-Romanée 2012 van Domaine Gros Frère & Soeur. Denk verder: steen, haardvuur, mineraliteit en een fijn-elegant mondgevoel. Mooi om te zien dat een druif drie zo verschillende wijnen kan voortbrengen. En alhoewel de terroirdiversiteit dus niet zo extreem bleek als door sommigen gedacht: een uiterst noordelijke Côte d’Or is toch iets anders dan een wijn uit een van de topdorpen in dat gebied, en beiden verschillen weer van een Côte Chalonnaise als de Mercurey.

De volgende serie: drie opvallend dieprode wijnen. Ook deze serie laat zich relatief gemakkelijk duiden: waarlijk Bordeaux. We proeven linkeroever (klassiek!) Haut-Médoc, van huizen van een zekere ‘nobesse oblige’ statuur. 

De elegante en smakelijke (kers, hout, mooie smaakvoortzetting, proeft tegelijk koel elegant en sappig) Pauillac Réserve de la Comtesse 2011 wordt gevolgd door een Grand Cru Classé Château Cos Labory 2009 St Estephe. Die is wat gesloten, maar geeft in de tweede proefronde wat kruidigs, wat lijm, ook dit is een zachte wijn maar wel krachtiger en alcoholischer, meer smaakvol dan de Pauillac, met een mooie balans en structuur. 

Het hartediefje van Peter is wijn nummer drie, de Château Gloria 2009 uit St. Julien. Die heeft een vlezige, rokerige neus, met donker fruit en vanille en rijpe tannines. De wijn heeft nog wat jaren voor zich.

Dan wordt het onverwacht moeilijk. Is de derde serie nu Rhône (de wijnen hebben minder kleur en wat zoet, dus sommige proevers achten Grenache de mogelijk dominante druif), iets nieuwe werelderigs, of …? Het blijken drie Brunello de Montalcino, en de laatste is al  meerderjarig want uit 1999. La Poderina 2009 is bleek granaatrood, vrij gesloten, wel lekker sappig en in de afdronk blijft het zoetje hangen. Weinig tot geen Italië-associaties passeren de revu in de bespreking.

Wel vergelijkbare aantekeningen bij Il Poggione 2010. Die wijn kreeg volgens de proeverijdocumentatie van de heer Parker 97, van de WineSpectator 95 en van Jancis Robinson 17,5/20 punten. Het zijn zeker mooie wijnen maar men moge vraagtekens zetten bij of dit nu klassieke Brunello’s zijn. Zie voor geinteresseerden ook dit verslag van Fred Nijhuis.

Zeker niet klassiek qua verhaal is de derde wijn. Ze (ja, wijn is mannelijk, maar men leze verder!) toont bij goed proeven zowel qua boeket als op de tong haar gevorderde leeftijd, maar het stoort geenszins. De Prime Donne 1999 van Donatella Cinelli Colombini mag er zijn, het is een volle en rijke wijn. Donatella, telg van de Colombinifamilie (sinds 1000 nC) achter het Fattoria dei Barbi-domein, verliet dit bedrijf eind jaren 90 om voor zichzelf te beginnen. Ze kon geen wijnmaker vinden; die moest men jaren vooruitvastleggen. Gelukkig wisten ze bij de Oenologieschool van Sienna wel raad: vrouwelijke wijnmakers, die wilde geen enkel zichzelf respecterend wijnbedrijf in dienst nemen dus die waren in overvloede beschikbaar. Mitsdien wordt ook tegenwoordig deze beroemde cuvée nog gemaakt door een proefpanel bestaande uit louter vrouwen, waaronder verscheidene Masters of Wine. Zie foto boven dit artikel.

De uitdrinker van een klassieke proeverij dat is uiteraard een Sautern Riesling 2010 Auslese. Deze is van Willi Haag, en de druiven komen van de de gerenommeerde Brauneberger Juffer – Sonnenuhr. Petrol- en honingaroma’s; de hoge zuren, erg hoge zuren mag ik wel zeggen, maken dat de wijn eerder fris-fruitig dan zoet over de tong rolt. Een waardige afsluiter van deze klassieker!

Proefnotities en verslag
Rob van Ginneken

Trouvailles op de werkavond
By in ,

Trouvailles op de werkavond

 
 
We zijn het nieuwe seizoen begonnen met de gebruikelijke mix van gevarieerde wijnen, met achtereenvolgens Champagne, Chardonnay uit Alto Adige, Pinot Gris uit Elzas, twee keer Gamay uit respectievelijk Chenas en Brouilly, Sangiovese uit Toscane, Bordeaux blend uit Haut Medoc, Tempranillo blend uit Rioja, Pinotage uit Zuid Afrika, Garnacha uit Gredos/Madrid, Malbec uit Mendoza, Savagnin uit Jura en Rieslaner uit Franken.
 
Vertrouwde wijn: Thierry Grandin Premier Cru Champagne
Speels met mooie zuren, brioche en appeltjes, mineraal

 
Verrassende wijn: Château l’Etoile 1998, vin de paille
Een knipoog naar de Jura proeverij in het seizoen. Abrikoos
in de geur, siroopachtige viscositeit, rijk en met goede balans.
 
Knipoogwijn: Conde de Valdemar 2010 Gran Reserva
Een knipoog naar de Rioja proeverij in het seizoen. Braam,
pruim, sappig, goede zuren, laurier en een klein stinkertje in de neus.
 
Klassieke wijn: Château Belle-Vue 2005 Haut Medoc
Deze proefden we eerder in de 2013 Interessante buurdomeinen
proeverij, ligt naast Giscours. Tertiaire geuren, ceder, leer, eucalyptus,
grafiet. Mooi geouderd.
 
 
Groot potentieel wijn: Domaine Weinbach 2018 Pinot Gris Cuvée St. Catherine
Heldere wijn met geelzweem, rijke wijn met veel concentraat,
frivool ook, mooie balans. Deze nog eens drinken over vijf jaar?
 
Grote diversiteit in pinot noir uit oude en nieuwe wereld
By in ,

Grote diversiteit in pinot noir uit oude en nieuwe wereld

 
Lichte kleur? Pinot Noir!
Pinot noir als thema geeft altijd interessante proeverijen. Een ‘moeilijke’ druif* die afhankelijk van waar ze groeit, en van de hand van de wijnmaker, heel verschillende wijnen oplevert. En dat zien en proeven we ook op de proeverij van Gerard van Avendonk, met wijnen uit acht verschillende landen. 
 
We vangen aan met een indrinkbubbel. Het is een witte wijn, maar gezien het thema vermoeden we een Blanc de Noirs en dat klopt: het is de Cordillera Brut van Miguel Torres, uit Chili. Een fijne bubbel, veel citrus en appelfruit, door velen herkend als een nieuwe wereldwijn vanwege het zoetje. Ik vind zelf dat de wijn voldoende zuren heeft, maar wel wat meer body kan gebruiken.
 
De eerste series bestaan uit vier hele lichte wijnen, alle uit 2016. In de eerste serie meteen het contrast tussen in dit geval een typische pinot noir neus (ik dacht zelf aan een Duitse) van de Bulgaarse wijn (de ‘Soli’ van de niet heel Bulgaars klinkende wijnmaker Edoardo Miroglio) en een veel fruitiger (frambozen, rozebottel) wijn die wél Duits bljkt te zijn: Spätburgunder Trocken van Dagernova uit de Ahr. De tweede serie wijnen: de luguber genaamde ‘Galgenberg’ waar in het Weinviertel tot in de 19e eeuw misdadigers werden opgehangen, maar nu een door kersen gedomineerde, en voor een pinot noir vrij paarse wijn wordt gemaakt, een sappig glas. Uit Frankrijk komt de pinot van Trimbach, stoffig rood fruit heeft deze, een verfijnde afdronk met mooie tannines.
 
Het gas gaat erop en de wijnen worden geconcentreerder, met stijgende houtinvloed ook. Een van mijn favoriete wijnen is de pinot noir 2016 uit de Terroir Hunter serie van Undurraga, met volgens het etiket tonen van kers en aardbei.
Ik val juist voor de niet-fruittonen van wildjus en rook, en op de mooie smaakvoortzetting en -intensiteit. Er zijn wat bitters en wat warmte maar alles prima in balans; de tannines beloven een mooie toekomst. Frambozenjam in de wijn die volgt, met sap en fijne zuren, lekker om nu te drinken, is de Givry, ook uit 2016, van handelshuis Chanson.
 
Onder wijndrinkers gevleugeld geworden woorden…
Dan een serie van twee Amerikanen uit 2015: uit het koele Russian River komt de De Loach. Een klein stinkertje heeft deze wijn, ik schrijf er verder geen uitgebreide proefnotitie bij maar wel dat ik hem goed in balans vind, voor mij een van de belangrijkste kwaliteitsindicatoren. De Bernardus van de onlangs overleden Ben Pon uit het veel zuidelijker gelegen Carmel is aards, heeft vrij veel vanille en een zoetje.
 
Bin 23 pinot noir van topniveau uit Australië
In de laatste serie heeft de Mas Boras 2014 helaas kurk, alhoewel menig proever er de kwaliteit van deze wijn nog wel doorheen proeft. De Bin 23, 2016, van Penfolds wordt pas sinds de oogst van 2009 gemaakt in de koele Adelaide Hills. Hij is wat gesloten, met voor mij al wat tertiairs in de neus, frambozen in de verte. Volgens Peter moet de wijn juist nog op dronk komen. De website geeft aan dat de wijn beter zal worden met de tijd, maar ook een relatief kort drinking window voor zo’n kwaliteitswijn: tot 2022. Leuk om van deze wijn een doosje te hebben om de wijn te volgen, maar dat is dan wel een kostbaar experiment @ 59 euro per fles.
 
Een mooi avondje diversiteit!
 
Proefnotities en verslag Rob van Ginneken 
 
* Mocht de lezer Sideways nog niet gelezen of gezien hebben: doen! Pinot
noir in een belangrijke bijrol, verder gewoon een heel goed boek en superfilm.
Associëren wint het van leren bij Noord Italiaans wit-proeverij
By in ,

Associëren wint het van leren bij Noord Italiaans wit-proeverij

 
Marzaghe wijngaarden
 
Het leren proeven staat centraal bij de Brabantse Wijnsociëteit, maar het leereffect wil wel eens ooit een beetje ondersneeuwen. Bijvoorbeeld als de wijn rijke associaties losmaakt. De Noord Italiaanse proeverij van witte wijnen van Just Krijn doet dat. Het gaat dan over een wijn ‘met het postuur van Jacqueline, naast een postuur van Angelic’. Zonder waardeoordeel. Onze nestor werd gevraagd ‘welke fles anders dan bier dat niet lekker is, blijft bij jou langer dan een jaar in de kelder?’ bij een dialoog over het al dan niet rijpen van flessen. 
 
Allemaal leuk en aardig dat lachen. Maar er was ook te leren. De Franciacorta uit Lombardije heeft een DOCG en is bijna altijd een feestje. Prijsniveau en kwaliteitsniveau van Champagne. Proeven we de fijne nuances, 24 of 36 maanden sur lie? Marzaghe Brut komt uit de Treha wijngaard, dosage 5,4 l, 24 maanden sur lattes. Gemaakt van 100% chardonnay. Ik vond dit een uiterst aangename wijn, jasmijn in de geur, goede zuren en een bittertje. Marzaghe Satèn heeft een iets hogere dosage 6,3 l en rijpte 36 maanden sur lattes. Hier proefde ik mineraal, vanille en licht appel. De Marzaghe Zero Dosage heeft 90% chardonnay en 10% pinot noir en 36 maanden sur lattes, de mooiste wijn met een wat moeilijke aandronk maar daarna veel finesse, gist en wat stenigs. Maarten proeft juist hierin het rijpe fruit en Annemiek benoemt roomboterbabbelaar. 
 
In de tweede serie twee prettige wijnen uit Friuli, een van Ribolla Gialla en een van Pinot Grigio. De meest aandachttrekkende wijn was een geblindeerde piraat: Scilio 2017 Etna Bianco gemaakt van 70% Carricante en 30% Cataratto. HansH bracht de wijn meteen thuis: van vulkanische gronden. Knap. Ik schreef steeds meer op, maar de herkomst was voor mij een raadsel. Willem Jan formuleerde het mooi: een lekker medicijnenkastje! Ik ruik achtereenvolgens anijs, medicinaal, kardemom kruiden, after eight mints en chocolade, heel duidelijk gember (de geur van ginger ale limonade) en strakke bitters. Quite a character, zou een Brit zeggen. 
 
Help me nou eens hoe ik Roero Arneis moet herkennen, was mijn vraag. Het antwoord bevredigde me maar heel matig: hoge bitters. De druif groeit in Piemonte waar – zo lees ik –deze werd toegevoegd aan de rode nebbiolo om deze wat te verzachten, tot in de jaren zeventig van de vorige eeuw. Nu geeft de druif een aangename witte wijn. Zeker drie jaar laten liggen, zegt Willem Jan, dan drinkt de wijn nog beter. Just heeft klassiek gevinifieerde wijn en een moderne op tafel staan. Deltetto Roero Arneis St Michele 2018 komt van de allerbeste druiven, geteeld op kalk, gele zandsteen, rots en maritieme afzettingen. Méér concentraat dan de klassieke versie, zegt Paul. Licht zoete tonen, zegt Annemiek. Ingetogen wijn, aldus Kees, met een zweem van boenwas. Mijn notities: mineralen en florale tonen, hoge bitters (daar is ie!) en net iets leuker, frivoler dan de klassieke versie. De wijn werd gevinifieerd op Frans eikenhout. 
Vermentino past goed bij meloen met ham
 
Vermentino. Nog zo’n lastig te herkennen druif. Er staat 8900 hectare, het merendeel in Zuid Frankrijk, Corsica, Midden Italië en Sardinië. Limoen, grapefruit, mango en gele appel, zegt ons studieboek. De wijn heeft een bittere toon op de afdronk die smaakt – let op! – als de binnenkant van een grapefruitschil. Nou ja, moet ik volgende keer als ik grapefruit heb die binnenkant dus  eens proeven? 
 
Lynae Etichetta Nera 2017 Colli di Lune gemaakt van stokken van 35 – 50 jaar. Hoge bitters staat in mijn aantekeningen, ook hoge zuren en een geur van buxus en brandnetel. Dit zou een wijn zijn die naast een goede Sancerre óók tot zijn recht komt. De andere proevers proeven allemaal méér dan ik in de wijn. Gerard benoemt citrus, robuustheid en volle zuren. Maarten proeft rijp fruit in de smaak, florale tonen en kruidigheid. Willem Jan proeft hier ook wulpsheid. En dat nog wel op een bladdag (When wine app). 
 
Fijne proeverij.
Bier na wijn: genieten al naar gelang je humeur en stemming
By in ,

Bier na wijn: genieten al naar gelang je humeur en stemming

 
Rob van Ginneken brengt het thema Bier na wijn. Kunnen we karakteristieken die we aantreffen in wijn ook terugvinden in bier? Misschien een wat bijzonder thema voor de wijnsociëteit. Maar helemaal niet voor de levensgenieter. Die kiest sowieso al een wijn die past bij humeur en stemming. Steven Spurrier beschreef dat zijn ‘ideale kelder’ een wijn bevatte voor ieder humeur en gelegenheid. Laten we wel zijn: soms heb je meer trek in een glas bier. En veel van ons kiezen ’s avonds graag voor een glas gedistilleerd. Wat ook prachtig kan zijn. 
 
Rob heeft altijd doordachte proeverijen. Hij verontschuldigt zich dat deze proeverij ‘intuïtief’ is samengesteld. Al bij de eerste serie blijkt dat die intuïtie geweldig werkt. Een heel mooie vintage champagne Paul Bar 2012 om te starten.
Verwennerij. De Petrus Aged Pale en Duchesse de Bourgogne hebben op zijn minst in de geur herkenbare karakteristieken. Een fijne start. 
 
De fraaie Le Clos du Caillou 2015 Quartz Châteauneuf du Pape heeft mooie Rhône karakteristieken, is nog te jong om stallucht te ruiken. Brett noemt Rob dat.
Ik ruik wel kreupelhout, kruidkoek, drop en tijm bij een hele prettig soepele smaak, een warme smaak ook. Een énorme stallucht komt naar voren in de prachtige Marriage Parfait, een elegante Geuze 2015 van Boon. De Orval – mag je me op een zonnig terras als ik met gesloten ogen geniet van de zon voor kriebelen – krijgt minder bijval.
 
De nieuwe wereld serie opent met een Muratie 2014 Stellenbosch Semillon, een orange wijn, met de toepasselijke naam Orange is the new white. Totaal niet mijn smaak. Ja, zeggen de proevers, als je daar een bier naast zet, komt die altijd goed naar voren. We zijn een sociëteit met sceptische leden. Die overigens vaak wel gelijk hebben, nu ook. De Knife & Axe van brouwerij de Molen heeft een geur met koriander en moutgeur. Een heel prettige smaak, rondeur en een bittertje. Petje af. 
 
Bij de volgende serie een heel fraaie Australische shiraz uit de Barossa Valley: Sint John’s Road 2015 Block 3 – daar staan 85 jaar oude stokken. Mijn aantekeningen: warm, morellenkers, wat chocolade, mocca, volle en krachtige smaak die ik erg kan waarderen. Het enige puntje is een wat branderige afdronk, maar hey… je kan niet alles hebben. De uit Rome afkomstige Triple Tre Fontaine kon ik helemaal niet waarderen: een geur van lever en synthetische geur van wc opfrisser. Als je daar eenmaal aan denkt (denk niet aan de roze olifant in de kamer)… nou ja, ik hoef het niet uit te leggen, dan komt het met de smaak niet goed. 
 
We doen nog een heuse pepsi test met ’s werelds beste bier Westvleteren én het bier waarvan wordt gezegd dat het een vergelijkbare smaak heeft. Totáál niet, zegt Berry.
Andere vinden gelijkenis. Ik denk de zuren te herkennen van de Bernardus 12 en dat blijkt later correct. Een bier met expressieve geur, veel rondeur en heel aangenaam. Geweldig in deze tijd van het jaar, als je na een regenbui binnenkomt. Just typeert met pure chocolade, die hij verkiest boven melkchocolade. Maar ik vind melkchocolade lekkerder, zegt Rob, die inderdaad de voorkeur geeft aan het tweede flesje. Iets lichter van kleur, iets meer zoet in de smaak, ik vind de smaak harmonieuzer en verfijnder: Westvleteren!
 
Een fraai gerijpte Douro, Quinta do Noval 2009, is de afsluiter bij kazen, hausmacher worst en ham.
 
 
Wie schoan os Limburg is
By in ,

Wie schoan os Limburg is

 
Wijndomein Apostelhoeve

Saskia Nijssen ging op bezoek bij wijnboeren en festivals. Ze stelde een (maiden)proeverij samen van Limburgse wijn. Een mooie eerste proeverij. Met wijnen uit Belgisch en Nederlands Limburg. Wit, rood en mousserend. De mousserende wijnen springen er in deze proeverij voor mij uit. Saskia komt uit midden Nederland, waar onder meer in Zeist ook een wijngaard ligt. Maar ze heeft toch Zuiderlijke gevoelens en esprit. Wie schoan os Limburg is / Begrip toch nemes / Es allein de Zuderling / Dae Limburg leef is / Want door de jaore heen / Bleef Limburg onbetwis / ‘t Stukske Nederland / Dat ‘t schoanste is / Want door de jaore heen / Bleef Limburg onbetwis / ‘t Stukske Nederland / Dat ‘t schoanste is. Want het is níet alleen de Limburger die snapt dat de wijn die hier vandaag komt de moeite waard is. Sinds 2018 hebben Mergelland en Maasvallei een BOB, een beschermde oorsprongsbenaming. Er zijn regels voor toegestane druiven. Er is een maximale opbrengst gedefinieerd. Voor de toekenning van het label vindt steeds een analytische en organoleptische keuring plaats.

Apostelhoeve 2018 Auxerrois

In 1970 werden de eerste wijnstokken geplant op de zuidhellingen van het Jekerdal in Maastricht. Op de Louwberg ligt Nederlands oudste wijndomein. Hele lichte en zelfs waterige kleur. Strakke smaak met sappigheid en goede zuren, citrus in de smaak. Hartendiefje van Saskia.

Wijngoed Thorn 2017 Riesling

Ik vind dit een eetwijn, vanwege de hoge zuurgraad. De neus is buitengewoon expressief, geparfumeerd bijna, ik ruik jasmijn. Rob noemt de wijn interessant en hij ruikt tonen van sinaasappel, honing en tabak. Ik vind de geur bij deze wijn meer beloven dan de smaak waarmaakt.

Apostelhoeve 2018 Riesling

Sappige wijn met een geur die als een pauwestaart open gaat en steeds nieuwe impressies geeft. Smaak met citrus. Rob noemt de wijn ‘mooi als geheel’. Valerie prijst de mineralen en zegt Apostelhoeve fijner en eleganter te vinden.

Wijndomein Aldeneyck

De pinot gris van de Nederlandse en Belgische domeinen is van de zomer sterk geprezen door sommeliers en wijnschrijvers. Apostelhoeve overtrof Trimbachs pinot gris in fraîcheur en smaakvariatie. In deze proeverij staan de pinots gris van Aldeneyck, de gewone en de houtgerijpte. Ze kregen geen open doekje. Toos noemde de pinot gris 2016 dunnetjes, Noël miste het spel in de wijn. Hij vindt de pinot gris barrique 2016 de leukere wijn. Mijn aantekeningen daarvan zijn: amandelbitters, sappig en met goede zuren.

Aldeneyck 2016 pinot noir barrique

Deze wijn  wint mij snel. Eric ruikt kersen en getoast hout, veel getoast hout. Ik ruik aardbei en vind de wijn elegant en liefelijk. Later komen er tonen van cacao en chocolade. Schenk dit bij een mooie carpaccio op het terras als de zon flink gaat schijnen. Genieten.

De mousserende wijnen springen er in deze proeverij voor mij uit.

Aldeneyck Pinot Brut

Prachtige expressieve geur. Frivool. Speels. Fruitig. Sappige smaak met goede zuren. Een feestje als aperitief.

Genoels Elderen Zwarte Parel

Kasteel Genoels-elderen is met 22 ha wijngaarden het grootste wijngoed van België. Op de beste hellingen van de Limburgse heuvels werden vanaf 1991 Chardonnay en Pinot Noir stokken geplant. Ze gedijen goed in Haspengouw. Genoels-Elderen maakt de Zwarte Parel volledig gelagerd in roestvrijstalen cuves. Bij het bottelen wordt er gist en suiker toegevoegd waardoor er een hergisting op fles gaat plaatsvinden. Door deze hergisting ontstaat er koolzuur in de fles. Volgens de Méthode Traditionnelle wordt deze wijn gemaakt en rijpt vervolgens minimaal 18 maanden op fles. Veel mousse valt al op bij het inschenken. Gelere kleur. Deze wijn van chardonnay heeft een gerijpte geur, ik ruik wat bouillon. De wijn heeft meer body dan de frivole Aldeneyck en in de smaak duidelijk appeltjes. Een feestje bij de maaltijd.

Pakt ie me toch bij de lurven, de Albariño…
By in ,

Pakt ie me toch bij de lurven, de Albariño…

Soms is er een goede verklaring dat ik ben gewonnen voor een boek, als een blok val voor een kunstwerk of geniet van een geweldig uitzicht. Maar wáárom die Albariño mij bij de lurven pakte afgelopen dinsdag… ik kan het niet goed onder woorden brengen. Just Krijn zette Noord Spaanse witte wijnen op tafel. En dan vooral veel Albariño, dé druif van het koude en natte Rias Baixas (Galicië, boven Portugal).

Indrinker: Señorio de Otxaran 2016 Txakoli

Bedoeld om de mond te verfrissen en dat doet deze wijn erg goed. Paul benoemt een muscat achtig zoetje, Noel noemt zelfs zwoel, Kees zegt lekker en benoemt hazelnoot. Ik ken Txakoli niet, maar ben best in om er méér te leren kennen, ik ruik wat viooltjes, bloemetjes, goede zuren en sappigheid.

Terras Gauda 2018 Albariño Rias Baixas

Hartendief van Just. Valerie benoemt sinaasappel. Dit is echt een fijne wijn, 70% Albariño en 15% van Loureiro en Caiño Blanco. Fonkelende kleur, bloemrijk bouquet (doet me zelfs een beetje aan Moezel riesling denken), geelgouden kleur, erg lekkere smaak met prominente zuren, pruimen in de smaak, goede ruggengraat.

La Caña 2016 Albariño Rias Baixas

Een heel fijn glas, zegt Noël, die aan riesling moet denken. Eric benoemt honing, HansH bloemigheid en goede zuren, Annemiek vindt de wijn lang in de mond nahangen. Fonkelende kleur, bloemen in de geur, wat citrus, sappige wijn met appel achtige zuren.

Nora da Neve 2016 Albariño Rias Baixas

Ik ruik een lichte oxy toon en vanille. Veel tannine, een tikje ontoegeeflijke wijn en daarom juist zo leuk, echt een eetwijn.

Bijschrift toevoegen

Pazo Senorans 2009 Albariño Rias Baixas

Gemaakt van oude stokken en jááárenlang op lie gerust. Hartendief van Just. Annemiek benoemt steranijs, Noël noemt de wijn een Bourgognetype, HansH noemt de geur een stinkneus. De wijn heeft een mufje, niet storend, oud goud van kleur, goede balans en enorm veel verfijning.

Uitdrinker Cava Jané Ventura Gran Reserva 2012

Ik ben onder de indruk : appel en gist in de neus, uitgebalanceerde smaak. Hartendief van Just.

Het verschil tussen goede wijn en grote wijn is dat je over grote wijn praat, dat de wijn zich in je geheugen nestelt. En dat is wat Albariño in deze proeverij met mij doet. Ik wil er méér proeven en drinken.

Het is een goede eetwijn, blijkt als ik de wijn-spijsbijbel erop nasla: goede maatjes met alles wat uit zee komt, krab, kreeft, eendenmossels. Een goede partner bij sushi, Vietnamese loempia’s met garnalen, maar ook varkensvlees en zomerse vleesgerechten. De auteur adviseert bijvoorbeeld een slow geroosterde varkenskarbonade met salade van venkel en sinaasappel.

Fijne proeverij.

Nederlandse wijnen: gewoon dóórgaan, dóórgaan
By in ,

Nederlandse wijnen: gewoon dóórgaan, dóórgaan

 
Wijngaarden De Kleine Schorre

 

Misschien moet er wel een steekje los zijn, als je wijnbouwer wilt worden. Veel werk. Onder moeilijke omstandigheden. Afhankelijkheid van het weer. En als alles meezit en er een puike wijn is gemaakt… moet je ook nog verkooptalent hebben.
Valerie Bollen heeft zich al verdiept in onze opvattingen en wéét dat er
romantici zijn over Nederlandse wijn en sceptici. De laatsten mopperen graag. De romantici denken in lijn met de Griekse filosoof Socrates: ‘Hoe geringer onze verlangens, des te dichter naderen we de Goden.’ We proeven Nederlandse wijn uit bijna alle provincies. Valerie toerde 600 kilometer om de wijnen te verzamelen, te spreken met de wijnbouwers.

Er zijn veel proeverijen waarbij we aanzienlijk minder druivenvariëteiten op tafel hebben staan.Dit keer Riesèl, Riesling, Auxerrois, Johanniter,
Souvignier Gris, Solaris, Muscaris, Dornfelder, Regent, Cabernet Cortes, Cabernet Noir, Cabernet Cantor, Monarch en Pinotin.

Deze scribent behoort tot de romantici; ik waardeer nagenoeg iedere Nederlandse wijn. Voor het website verslag beperk ik me tot de beste.

Auxerrois 2018 De Kleine Schorre, Schouwen Druiveland

Guus en Sitare de Jong beheren het proeflokaal waar De Kleine Schorre te proeven is. Een echt interessante wijn, omdat er écht wat te proeven valt. Stuivende geur zegt Kees, met viooltjes, ananas en peer zegt Toos, en een lang nahangende smaak. Ik vind de wijn aanmerkelijk voller dan de riesling die er naast staat. Goede geur met banaan en roomboterbabbelaar. Later komen ook mineralen door. De smaak is levendig met een piepklein zoetje, tikje vettig ook. Een hele knappe prestatie. Hartendiefje van Valerie. Wijn uit Zeeland.

 

Hans Peters van de Proeftafel in Zeist

Muscaris 2017 Aan de Breede Beek, Nijkerk

Henk Breugem maakt een wijn die een demi-sec karakter heeft. Stuivende geur, licht kruidig en overrijp fruit determineert Leila. Ik ruik bloemetjes en een muscataroma, milde aandronk. Veel mensen zullen deze wijn als aperitief lekker vinden. Rob heeft er moeite mee: het is een populist die hard roept, zegt hij, een bittertje op het eind en wat solution. Voor mij is het een prachtige wijn die gastronomisch breed inzetbaar is. Bij rilettes, bij paté en vooral ook bij aziatische gerechten. Chapeau! Wijn uit Gelderland.

 

Seuterie Spankel, wijngoed Hof van Twente

Roelof en Ilse Visscher maken van de Riesèl druif een mousserende wijn die volgens mij blind geschonken de vergelijking met heel wat prosecco, cava en cremant met glans kan doorstaan. 24 maanden sur lie gerijpt. Willem Jan benoemt citrus, appel, noten en sinaasappelzeste. Mijn aantekeningen: frivole mousse danst door het hele glas, fijne, prettige geur met licht citrus, banaan en later ruik ik warempel ook mango. Heel prominent zure aandronk. Uiterst verdienstelijk glas uit Overijssel. Voor mij de mooiste wijn van de proeverij. Hartendiefje van Valerie.

Cabernet Cantor, Monarch en Cabernet Noir 2017 Domein Tussen Rug en Rijn

Simon en Hans Crone maken in Elst heuvelrood. Kees prijst de kersen in de geur. Paul is heel gecharmeerd van de wijn met bloedrode kleur, pure chocolade in geur en duidelijke tannines (nog jaren mee wachten, zegt hij). Mijn aantekeningen: paarsige rand, bramen in de geur. Een vluchtige en sappige smaak met liefelijke tonen. Wijn uit Utrecht.

Cabernet Noir 2016 “Diva” Wijngoed Wilgenhorst, Zeewolde

Geert Holings maakt een rode wijn in Flevoland. Saskia benoemt zachte tannines en cranberry. Ik vind dit de beste rode wijn uit de proeverij, doet me duidelijk denken aan Anjou/Loire wijnen (ik dacht blind geproefd dat we de Linie uit Made in het glas hadden). Paprika in de geur, ook terugkomend in de smaak die wat ontoegeeflijk is – daar moet je van houden. Aardse tonen, bittertje in de afdronk. Knap hoor.

Regent en Pinotin 2016 Betuws wijndomein, Erichem

Linge Rood van Diederik Beker en Arina van Leenen. Saskia benoemt de paarse kleur, mocca en chocolade. Gedroogde kruiden en hoge zurgraad. Annemieke noemt de zuren pittig. Wijn met een frivole smaak, heel vlot en sappig. Mist voor mijn wat ruggegraat. De wijn kreeg 12 maanden opvoeding op hout. Hartendiefje van Valerie.

Na het informatieve rondje vooraf “Wat vinden we van Nederlandse wijn” blijken de meningen na afloop in het rondje niet wezenlijk veranderd. Al dragen de sceptici hun mening nu met meer mildheid uit: “Het is helemaal niet verkeerd”.  Conclusie is: gewoon dóórgaan, dóórgaan.

Battle of the Bubbles |  Champagne is dé wijn die hét Moment extra kleur en allure geeft
By in ,

Battle of the Bubbles | Champagne is dé wijn die hét Moment extra kleur en allure geeft

Bij blindproeven
staat de waardering los van de reputatie. Consumentenorganisaties houden ervan.
Huismerk X scoort beter dan het A-merk. Dat huismerk kan je dus net zo goed
kopen. Bijna ieder jaar is er wel een Cremant de Bourgogne die beter scoort dan
de ‘Real Thing’: Champagne. Vervelend is dat je bij blindproeven flessen waar
je een prachtig herinnering aan hebt iets van hun glans ziet verliezen.
Verdorie. Deze proeverij – heel leerzaam, geweldig samengesteld door Martijn de
Groot – bewijst dat het moment van drinken héél veel bijdraagt aan de waardering voor een wijn. Ik proef twee wijnen die ik beduidend lager scoor dan voorheen. 

Zeeduivel in champagnesaus

Ruinart Blanc
de Blancs Brut
dronk ik als aperitief bij een lunch voordat we de Jeroen Bosch
tentoonstelling bezochten. In een mooi restaurant bij een heerlijke lunch. Mijn
waardering was 91 op een schaal van 100. Een fraai glas dat extra kleur gaf aan
een gelukkig moment. In deze proeverij staat dezelfde fles op tafel, ingepakt.
En mijn aantekeningen zijn als volgt: eilandjes van bubbels in het glas, citrus, gist en appel in de geur, groffe
mousse in mond, wat kortaf, is snel weg. Mijn waardering ligt nu lager. Bij een
tweede impressie: heel veel mineralen, elstar appeltjes. Eric is louter lovend:
lekker. Noel noemt de smaak lastig, Claartje ruikt een putjeslucht en zegt de
wijn is snel weg. 

Martijn zet
naast de Ruinart een top wijn uit Italië: VILLA 2009 Saten Franciacorta brut,
die  36 maanden sur lattes lag. Claartje
ruikt appels en citroen, benoemt boenwas en broodsmaak. Eric ruikt lychee en
verse appel. Aan deze Franciacorte geef ik de voorkeur: iets geler, mousse over
hele glas, kleine neus, nauwelijks geur, langer in het glas: viooltjes, fijnere
mousse, gistige smaak, licht appel, granny smith, en dan staat er écht in mijn
aantekenboekje: meer champagne. Een trouvaille, een vondst, deze Franciacorta. 

Kripta 2008
Gran Reserva Brut Nature van Agusti Torello Mata
gemaakt van Macabeo, Xarel·lo
en Parellada maakt acht weken geleden diepe indruk op mij. Vanwege de
excellente balans. De wijn lag vijf jaar sur lattes. Ik scoorde de wijn 95 op
een schaal van 100. Nu scoort de wijn naast twee champagnes 89 punten. Mijn
aantekeningen: gebutste appelmoes, heel harmonieuze neus, snoepjes achtig, toch
wat minder concentraat en rijkdom, in tweede instantie cacao. Rob benoemt minder
mousse, anijs en honing. Paul noemt de wijn mollig, niet echt fris, goed om bij
te eten. Bij zo’n bijzondere fles en bij deze prijs is dit echt een wijn om op
een bijzonder moment met vrienden te openen. Ook al vanwege die bijzondere
amforafles. 

Thierry Grandin
Champagne Premier Cru Marcel Jardin 

Gemaakt van chardonnay,
pinot noir en pinot meunier. True to type champagne, geur met appels, gist,
mineralen, amandel en granny smith. Sappig, goed concentraat, fraai bittertje,
mooi geheel. Berry: rijpe appels, toast, typisch champagne, hele fijne zuren,
volle smaak. Valerie noemt bastogne koekjes. Dé wijn met de beste
prijs/kwaliteit verhouding. We bezochten het domein op een zondagmorgen. Daar
kochten we echt te weinig, verzucht Martijn. Grandin zal zeker nog meer bezocht
worden.


Champagne Collet
vintage 2008  8 j sur lattes

Há een wijn die we een jaar geleden ter plekke proefden en waar ik enorm van
onder de indruk was, toen 92 uit 100 punten. En nu? Wéér. Dus een consistente
waardering. Rob prijst de balans in deze wijn van begin tot eind, broodkorst in
de neus, goede afdronk. Valerie noemt dit ook haar favoriet van drie 2008
wijnen. Mijn aantekeningen: verfijnd, gist, appels, heel elegante neus,
fraai!  Fraaie zuren, erg true to type champagne.

Moet et Chandon
Vintage 2008

Valerie ruikt broodrooster. Rob benoemt een stinkertje dat langer in het glas
weggaat, sappig. Ik ruik mineralen, stinkertje, erg uitgesproken smaak, goede zuren,
blijft ook hangen, granny smith appels, maar toch iets vlakker dan de Collet.Champagne Jerome Prevost 2010  La Closerie Les Beguines Blancs de
noir meunier

Hartendiefje van Martijn. Duidelijk
oudere wijn blijkt uit de kleur, mooie geur, true to type, prachtige zuren,
heel verfijnd, alles klopt aan de wijn, frivool! Voor mij dé wijn van de
proeverij. Just benoemt hazelnoot, citrus, stevige bitters, sinaasappel, een
mooi compleet palet. Angelique benoemt toast en een bittertje in de afdronk.
Willem Jan ruikt fruitige framboossnoepjes, gist, noten, amandelbitters, een
lekker zuurtje in een fris glas.

Champagne In Floresence Jean Pierre Bouchard Blancs de noir pinot noir

Hartendiefje van Martijn.Duidelijk
oudere wijn blijkt uit de kleur, stinkertje, blind geproefd uit een zwart glas
zou ik aan Meursault denken, erg mooie smaak, volledig in balans. Langer in het
glas vuursteen en dominantere zuren. Just ruikt marsepein, een associatie met
gras en ui, taai taai kruiden. Angelique benoemt bieslook en steen fruit.
Willem Jan noemt de wijn gelaagd ne ruikt/proeft rooibos, butterscotch en
caramel.

Bollinger Grand Annee 2004 / 66 pinot noir 34 chardonnay / 5 j sur lattes

Klein mufje,
komt wat chardonnay doorheen, vrij dominante zuren, abrikoos. Gerard benoemt
prettige zuren. Noel zegt: je moet hier wel van houden, leuk om te drinken. Dit
is echt Just zijn favoriet, hij valt voor de oxy tonen en vindt deze wijn in
complexiteit prachtig! Hij benoemt dennen, appelmoes, in de smaak anijstonen,
levendige zuren.

Voortreffelijke
proeverij.

Kritisch zijn op paars
By in ,

Kritisch zijn op paars

Rob van Ginneken brengt vijf champagnes op tafel, omdat alléén maar ‘deep purple’ wijnen… zwaar is. Wijnen met paarse kleur komen van aglianico, petit syrah, syrah, malbec, touriga nacional en mourvèdre (aldus Wine Folly). Rob wil graag dat we daar kritisch op zijn. Doen we dus. Overigens blijkt in de loop van de proeverij dat twee wijnen écht paars bieden.

Champagne

Het Champagne deel van de proeverij bestaat uit vijf Champagnes die zijn gemaakt van 100% chardonnay. De verschillen zijn ontstaan door hóe de wijnmaker aan de knoppen zit. Rob daagt ons uit om die knoppen te benoemen. Is er veel of weinig dosage
gebruikt? Hoe lang heeft de wijn ‘sur lattes’ kunnen rijpen in de fles? Van welk gedeelte van de champagne komt de wijn; terroir dat zorgt voor fruit of terroir dat mineralen oplevert. De vijf wijnen komen voor in de top 10 lijstjes van Christie’s World Encyclopedia of Champagne. Ieder van de champagnes maakt mij gelukkig. Kleine verschillen in waardering, allemaal 90+ punten wat mij betreft.

Twee jaargang champagnes Sublime 2012 en Le Mesnil 2006 komen van dezelfde coöperatie. Beide champagnes hebben 8 gram dosage gehad en ik hoor verschillende proevers inderdaad het ‘zoet’ benoemen. Een deel van de proevers waaronder Rob geeft de voorkeur aan de jongere champagne. Zoniet deze scribent, ik geef de voorkeur aan de Le Mesnil 2006 Prestige die ruikt naar appelmoes, gebutste appels. In de smaak vind ik de enorme hoeveelheid zuren veel sprekender dan eventueel zoet,
heel true to type en wat champagne herkenbaar maakt in vergelijking met bijvoorbeeld cremant, cava of prosecco. Appels in de smaak met een bittertje in de afdronk. Véél elegantie, schrijf ik op. Diederick benoemt het bittertje, citrusfruit en amandelen.

Ik vergeet zowaar de indrinker, een ‘Brut Sans Annee’, een BSA: Larmandier Bernier Latitude Brut Blanc de Blancs, biodynamisch gemaakt. Een van de hartendiefjes van Rob en het moet gezegd: levendige wijn, heel zuiver. Mooi gist in de geur,
appelig, granny smith in de smaak, veel zuren.

Palmer & Co. Blanc de Blancs is de champagne met mijn hoogste score. Een enorm fraaie geur met veel expressie, ik ruik bloemen en rozen. De wijn komt met een héél expressieve mousse de mond binnen, hallo! Dat is een hardhandige kennismaking
met een wijn die daarna een heel ander karakter toont: mildheid, liefelijkheid. De appelzuren proef ik pas in tweede instantie in de afdronk. ‘Keidroog’ zegt Paul.

Paarse wijnen

Mastroberardino ‘Redi More’ Irpinia Aglianico 2014 is het tweede hartendiefje van de proeverij. Wát een complexiteit, verzucht Rob. De wijn uit Campanië heb ik voor de zoveelste keer níet als Aglianico herkend. Toos benoemt de wijn als zwoel,
jammig en met droge houttonen. Ik ruik kruiden, kersen, proef een bittertje in de afdronk. Frivool staat in mijn aantekeningen, en als kritische noot: wat dunnig. Die complexiteit komt op mijn tong niet tot zijn recht.

Mogelijk heeft de vorige wijn last gehad van Catena Alta Malbec Historic Rowes 2015, waar ik enorm van onder de indruk raak. Paars! Zegt Toos. En ook weer zwoel. Mijn aantekeningen: wát een neus, een lichte stalimpressie en een heerlijke gelaagde geur met steeds iets nieuws te ontdekken: pruimen, chocolade, turf, tabak, een zoetje, in de mond een bek vol wijn, stevig, wow.

Het is daarna alleen maar beter, ook die rode wijnen zijn allemaal 90+ in mijn boekje. De Quinta do Noval 2009 vind ik niet helemaal 100%. Cono Sur 20 barrel Syrah uit Chili is sappig, zit hoog in de zuren en heeft mooie tonen van kreupelhout en zoethout.

 

 

Ridge Lytton Estate 2015 Petit Syrah

Voor mij dé wijn van de proeverij. Paars rood. Morelkersen. Een heel rijke geur. Annemiek benoemt anijs, kruiden en cacao. Ik proef wat salmiak, een tikje drogende, voluptueuze rijke wijn.

We sluiten de leerzame proeverij af met een glas vintage port 2007 Noval. Ik besluit om enkele flessen van deze wijnen in de kelder te gaan leggen. Het was een blije dinsdagavond.