Piëmonte, het gebied met de Koning en Koningin van de wijnen
By in ,

Piëmonte, het gebied met de Koning en Koningin van de wijnen

 

Willem Jan schenkt ons vanavond wijnen uit Piemonte. Hij vertelt dat Piemonte een relatief luxe regio is. Vroeger met koningshuizen en nog steeds met koningswijn en koninginnewijn. En, zo zegt Willem Jan, ook met prachtige kookboeken.

De indrinker Deltetto, V.S.Q., extra brut, 2011, metodo classico is gemaakt van pinot nero en chardonnay. Een nette mousse, met een hint van noten. En volgens Annemiek ook een apart bittertje.

Bij de witte wijnen starten we met La Battistina, Araldica, Nuovo Quadro Piemonte, Gavi, 2017, cortese. Groengeel van kleur. De geur is interessanter dan de smaak, zegt Valerie. Ook Kees benoemt de ‘stevige neus’. We ruiken tropisch fruit als mango, perzik, ananas en zelfs grapefruitbitters.
Volgens Paul heeft de wijn ‘lengte en zuren’.

De tweede witte wijn, Deltetto, San Michele, Roero Arneis, 2017 heeft
zelfs een beetje een roze tint. Frisse zuren als in Granny Smith. Paul doet er nog wat hazelnoot,  stro en een klein zoetje bij om te komen tot ‘een knappe wijn’.

Dan gaan we al over naar rode wijnen.

De eerste is Marchesi di Barolo, Piemonte Grignolino, 2016. Een transparante wijn, met lichtbruin randje en besjesneus, zegt Toos. Dan neemt ze een slok; ‘wow, …, te jong, tannines, veel body en houttonen’. Grappig het verschil in neus en mond.

Fontanafredda, Briccotondo, 2015, dolcetto is minder transparant en dieper rood, met een paarse rand. Berry beschrijft de wijn als zwarte fruitbessen, leder, laurier, zachte aanzet en ook vlak, saai en geen italiaanse zuren. Oh jee!

Dan gaan we verder met twee wijnen van barbera-druiven.
Een keer d’Alba, de andere d’Asti. Barbera d’Asti heeft DOCG-status; d’Alba heeft de DOC-status. Kijk ook eens op youtube  (https://www.youtube.com/watch?v=xj_Y2QjSY18).

Wij proeven als eerste d’Alba, namelijk Deltetto, Rocca delle Marasche, superiore, 2015. Roodpaars, mooie neus, beetje branderig en een houtje. Ook wat ‘fruit met fruitvliegjes’, erg rijp, bijna te rijp. Rob vindt het een zwoele wijn, scherp. De barbera d’Asti is La Spinetta, Cà di Pian, 2014, barbera d’asti. Roodzwart, ruikt – vind ik – naar geknakt onkruid. Tannines zijn stevig aanwezig.

Ossobuco

Daarna proeven we drie wijnen naast elkaar. De eerste is een barolo, die wordt gemaakt buiten de barolo-zone. Dat is bijzonder; maar enkele partijen mogen dat. Deltetto, Parussi, 2013, barolo is dan ook gemaakt van door Deltetto in barolo gekochte nebiollo-druiven. Een neus van melkchocolade. Volgens Valerie met rood fruit zoals aardbei, een zoetje en toch fris. Diederick vindt het een fruitbommetje!

Dan het tweede proefglas van deze serie. Fontanafredda, Barolo, 2009. Wow! Ik herken een belegen Barolo-neus en verdrink in de geur alleen al. Lekker, lekker, lekker! Diederick vult aan met kers, leder, roosjes, zwoele aanzet, droog in tannine en blijft hangen. ‘Barolo, Koning van de wijnen en Wijn van koningen’. Deze wijn is één van de hartendiefjes van deze avond.

Het derde proefglas is gevuld met Fontanafredda, 2008, barbaresco. Ook
erg lekker, met aardse tonen, bessen en leer. Maar ik ben nog overdonderd door de vorige… En dat terwijl Barbaresco, naast Barolo, dan weer geldt als
koningin.

Willem Jan vraagt ons of wij het kunnen proeven welke van de drie de barbaresco is. Ik zocht het nog even op. Voor Barolowijn is een rijping op het domein van minimum 38 maanden, waarvan 18 maanden op houten vat, voorgeschreven. Voor een Barolo Riserva is dat zelfs een minimale rijpingsperiode van 62 maanden, waarvan 18 maanden op vat. Voor
barbaresco is – slechts? – een rijping van 26 maanden, waarvan 9 maanden op houten vat, verplicht. De Riserva’s dienen minimaal 50 maanden, waarvan 9 op houten vat, te rusten. Het is dan ook daarom dat een Barbaresco meestal iets lichter en fruitiger is dan een Barolo. Uitzonderingen daargelaten….

Dan gaan we terug in de tijd. Naar de jaren 90.

Eerst Giovani Corino, Barolo, 1997.
Een rijpe wijn, zegt Noël. Met melkchocolade proeft Kees. Ik proef mokka, thee, as, wildfond, 
pure chocolade, brandewijn en tannine. Hartendief van Willem Jan.
De tweede 90-er is Moccagatta, Cole Barbaresco, 1999.
Tertiair en tandplakkend! Krenten en tabak, zegt Kees. Annemiek ruikt en proeft bouillon.

We sluiten de avond af, met een wijn waarmee zijn liefde met wijnhuis Deltetto begon. Jaren geleden zette oudlid Nello deze wijn voor. En Willem Jan was verliefd; zijn echte hartendief, en niet alleen van deze avond. Deltetto, appasito, Bric du Liun, Roero Arneis, 2006. Okerkleurig. Ik ruik verse asperge. Annemiek ruikt en proeft citrus, orange en tropisch. Mooi bittertje en honing.

Willem Jan, dank voor de mooie reis door Piëmonte.

Proefnotities en verslag Eric Hoepelman

 

 

Instructieve dubbelgangers proeverij
By in ,

Instructieve dubbelgangers proeverij

Cartizze wijngaarden

Eric Hoepelman brengt ‘wijnmakerswijnen’ op tafel in een heel instructieve proeverij. Wie erbij was bekijkt een fles prosecco voortaan altijd anders. Het prosecco gebied is mega groot, zegt Eric. In 2009 zijn oorsprongsbenamingen Europees vastgesteld. Er zijn twee benamingen die duiden op een prosecco uit het oorspronkelijke kleine gebied:  Valdobbiadene en Cartizze, beiden hebben een docg status (prosecco uit het grotere gebied heeft alleen doc). Eric bezocht het gebied en hoorde interessante achtergrondinformatie.

Op de vlakke wijngaarden die kunnen worden bewerkt met machines gaan 100 manuren  per hectare zitten in onderhoud. Dat loopt op tot 300, 600 of 1.000 manuren per hectare onder lastiger omstandigheden. De Cartizze wijngaarden vergen meer dan 1.000 manuren per hectare onderhoud. Met die wetenschap snappen we meteen de prijsverschillen tussen de prosecco’s veel beter. Een echt mooie fles heeft het prijsniveau van Champagne.

Indrinker BISOL Cartizze Prosecco di Valdobbiadene docg DRY

Mooie geur van peer, een zekere molligheid in een sappige smaak met een bittertje. Bekoorlijk zoet dat mooi nahangt, zegt Toos. Gerard prijst de bleke kleur, citrus aanzet van een fris zure smaak met zoete rand eromheen. Valerie herkent prosecco aan de zachte meloen geur.

BISOL Cartizze  2014 Private dosaggio zero

Gemaakt van 100% glera, 22 mnd sur lattes. Prachtige mineralen, peer, vanille, erg mooie wijnliefhebbersneus waarin veel te ontdekken is. Lekker complex, superdroge en rinse smaak. Ik vind het zo zonder iets te eten best lastig, goed bittertje in afdronk. Deze prosecco is wat liefelijker dan de Champagne. Rob prijst de fris fruitige aanzet. Annemiek de frisse appeltjes en mooie zuren. Noel herkent in de blind geschonken wijn geen brioche en geen champagnekenmerken, hij noemt de prosecco heel fijn en lekker fris. Hartendief van Eric.

Champagne Fallet Gouron blanc de blancs Grand Cru

Gemaakt van 100% chardonnay 7 j sur lattes. Ik vind deze wijn méér karakter hebben dan de prosecco. Appeltjes, erg true to type, duidelijk rins, volle smaak met veel concentraat en duidelijk een eetwijn.

VINA TONDONIA  Reserva 2004 Rioja

Witte rioja die 6 jaar op vat lag, gemaakt van 90% viura 10% malvasia. Heerlijke en verfijnde geur. Brioche, grote complexiteit, wat kruidigheid en wat kreupelhout. Heldere kleur, goudgeelzweem, enorm krachtige wijn met verschrikkelijk veel power, lang nahangend en heel bijzonder. In vergelijk met de volgende wijn liefelijker. Valerie benoemt bloemigheid en  fris zuur, Just de mooie zuren, tabakkerigheid en kleine oxy toets. Hartendief van Eric.

Kip met morieljes

CHATEAU CHALON Domaine Berthet-Bondet 2009 Jura 

Gemaakt van de Savagnin druif. Vin jaune die 6 jaar op vat op een gistlaag lag. Oxydatief, zachte en milde aandronk, iets van mocca in de smaak, ook enorm veel power, eetwijn, erg goede balans.

Deze wijn brengt de tongen los. Valerie krijgt associaties aan een slechte stapavond. Een schrik contract met Just die de zilte geur prijst, hout benoemt en prachtige stevige zuren. Hij ruikt noot, pistache, lekker stevig glas,naast gegrillde vis heerlijk! Wat wijn al niet doet, want Wilem-Jan komt met deze geur thuis in Bergen op Zoom: spiritus, gegiste suiker en ethanol. Hij ruikt ook een verborgen abrikoos. Lekker in de mond, maar je moet echt wel volhouden. De combinatie van deze wijn met kip en morieljes is klassiek.

Hele mooie proeverij, waarin we ook ingedikt rood (Amarone) en wit van gebotrytriseerde druiven proefden.

Effervescente! Italiaanse bubbels ~ Let op de bijzinnen
By in ,

Effervescente! Italiaanse bubbels ~ Let op de bijzinnen

Just Krijn laat
ons Italiaanse bubbels proeven. Wit, rosé en zelfs rood. Dat biedt mij de
gelegenheid om mijn verwondering uit te spreken over de wijze waarop we
proeven. Want we gaan eigenlijk meteen vergelijken. Glas 1 is zus, glas 2 zo en
ik prefereer glas 3 want… Maar in de bijzinnen van de wijnomschrijvingen zit de
waarheid gevangen. “Dit is lekker op een terras.” “Dit is echt een wijn voor
bij het eten.” Wat een onzin om steeds het lekkerste of mooiste te zoeken en te
benoemen. Ik zou met ieder van de wijnen die op tafel staan blij zijn. Op
andere momenten, soms in een ander seizoen, en ja… de gelegenheid én met wie je
proeft zijn ook belangrijk. 

We starten met
een mooie stille wijn.

COSSETI ROERO
ARNEIS 2016

Expressief peer
banaan erg mooie en verfijnde neus, smaak is krachtig, vrij hoog in alcohol,
bittertje in afdronk, neus beter dan smaak. Paul ruikt hazelnoot en Willem Jan
is intens gelukkig want hij herkent de Arneis uit Piemonte meteen: extreme
kruidigheid, lychee, citrus, caramel met afdronk van butterscotch.

PROSECCO

In een serie
van drie Prosecco’s van één prodcuent typeert ILCOLLE 46″ PARALELLO EXTRA
DRY zich door een kleine  neus, enorme
mousse, bescheiden appeltjes, klein bittertje. ILCOLLE CONEGLIANO VALDOBBIADENE
EXTRA DRY heeft bescheiden peer, elstar appeltjes, biedt net iets dan de vorige
wijn. ILCOLLE CONEGLIANO VALDOBBIADENE MILLESIMO 2015 is een hartendief van
Just. Begrijpelijk, want zacht citrus, enige verfijning, enorme mousse,
appeltjes, het appeltjes en de zuren van een mooie champagne. Gerard noemt de
wijn bijterig en complex. Ik vind het een klassewijn. 

FRANCIACORTA

De overleden Guilberto naar wie de prestige cuvee is genoemd

RICCI CURBASTRO GUILBERTO FRANCIACORTA LOMBARDIJE 2005
PINOT NOIR CHARDONNAY ZERO DOSAGE

Dit is een heel
serieus glas wijn. Hartendief van Just. 60 maanden sur lattes. Geel gouden
kleur, evident bittertje. Duidelijk een eetwijn. Verfijnde gistneus, appeltjes
in de smaak. Wat mij betreft de mooiste wijn van de proeverij. Noël ruikt iets
stal in de geur, vanille, belegen tonen, strakke smaak. Toos benoemt mineraliteit,
de strakke zuren vindt ze storend. Claartje ziet weinig mousse, ruikt
brooddeeg, proeft véél mousse in de mond en mooie citrus. Willem Jan benoemt
romigheid en runderbouillon. HansL zegt de wijn is oud maar fris en daarmee
heel verrassend. 

Het tweede
gedeelte van de proeverij spreekt mij minder aan. Ik was liever nog meer de
diepte ingegaan met Franciacorta. De rosé wijnen zijn de moeite waard, maar
gewoon wat minder interessant. Rood en Lambrusco idem dito. 

BRACHETTO
D’ACQUI MALGRA

De Brachetto
d’Acqui is een wijn die – we raadplegen de wijngids van Hugh Johnson – zijn
DOCG status meestal niet waarmaakt. Maar ik val als een blok voor deze rode
variant van de Asti: frisse geur, aardbei en verrassend prettige smaak. Een
charmeur pur sang.

Het is lang
geleden dat we alleen mousserende wijnen hadden in een proeverij. Veel
waardering dat Just dit oppakte. Het vraagt om herhaling. Wellicht met mixen
van cremant, prosecco en champagne. En dan graag commentaren op de wijnen met
nadruk op het ideale drinkmoment. De bijzinnen mogen hoofdzinnen worden.

Wijn en spijs combinaties ontregelen onze ideeën
By in ,

Wijn en spijs combinaties ontregelen onze ideeën

 

Berry Marinussen en Eric Hoepelman slaan de handen ineen om ons wijn en spijs combinaties te laten proeven. Hulde! Want tsjonge jonge, daar is véél voorbereiding en zelfs wat stress bij komen kijken. Voor de proeverij zijn we te gast in het maison du vin. En laten we meteen vaststellen: het is een voortreffelijke avond. Wie dacht kleine hapjes te krijgen, komt bedrogen uit. De porties zijn gróót (als er dan toch van enige kritiek sprake mag zijn, is het deze). De kwaliteit is hoog. Berry en Eric hebben het koken in de vingers.

Montaudon Chamapagne Brut

Gemaakt van Pinot noir (50%), Pinot meunier (20%), Chardonnay (30%) met heel
licht brioche in de geur, friszure aanzet met appeltjes, fijne afdronk met
granny smith, true to type. Fijn begin.

VITELLO TONATO voorgerecht van kalfsmuis met tonijnsaus en kappertjes

We proeven wit én rood blind bij het gerecht dat vlees en vis combineert. De Grüner Veltliner Prechtl 2015 Leitstall Reserve heeft licht vanille, een milde aandronk en zelfs wat zalvends. De combinatie met wit is harmonieus. Rood blijkt een Domaine du Pasquier 2014 Gamay uit Savoie. De wijn is licht kruidig, milde aandronk, heel lichte wijn, heel fruitig, prettig. Ik geef de voorkeur aan deze spannende combinatie met rood. Op advies van sommelier Wouter de Bakker, aldus Eric.

 

RISOTTO TARTUFFO een risotto met truffel

Ja, je voelt hier op je klompen aan dat daar Italiaanse wijnen bij staan. Ik vond ze verdorie allebei een beetje moeilijk als je ze zó proeft. De eerste wijn een wat moeilijke neus en de tweede streng met veel bitters. Dan proef ik de wijn bij het verrukkelijk rijstgerecht en zie… een wondertje, mijn waardering schiet omhoog. Wijn 1 is Brunello di Montalcino 2010 van Banfi en die combineert fraai, maakt de wijn mild en heel rond. Wijn 2 is Barolo 2010 van Fontanafredda. De geur wordt mooier en elegant met meer lucht, verfijnd ook, de wijn geeft iets meer spel bij het gerecht, dat vind ik de interessantste combinatie.

We proeven een vierenveertigjaaroude Barbaresco 1973 Luigi Bosca zomaar als tussendoortje.
Claartje benoemt drop, rozijnen en een putjessmaak. Just benoemt bosvruchten, bramen en eenzoetje in combinatie met zuren die de wijn erg goed in balans houden.

GECONFIJT EENDEBOUTJE IN RODE WIJNSAUS MET CHIPS EN PUREE VAN PASTINAAK

Twee rode wijnen die elkaar in combinatie met het gerecht niet zoveel ontlopen. Wijn 1 Confidences de Prieure de Lichine 2009 Margaux heeft een klassieke neus en prettig rood fruit in de smaak, Toos is lyrisch over de wijn: vol fruit, kruiden, mooi zoetje met goede balans van zuren en bitters. Wijn 2 Gigondas 2010
Domaine Santa Duc
heeft een heel geurige en brede neus en een pittige smaak.
Dit is een wijn met veel spel.

KUNG PAO KIP, een klassiek Sichuan gerecht van kip met nootjes

Wijn 2 Gewurztraminer 2009 Hugel Vendanges Tardives is een prachtige wijn die ik dolgraag drink en zeer waardeer, máár… de combinatie met het Chinese gerecht werkt niet goed. Wijn 1 Riesling 2003 Auslese Dr. Pauly-Bergweiler, Bernkasteler alte Badstube am Doctorberg komt van een van de mooiste wijngaarden aan de Moezel.
Nu veertien jaar oud en daardoor heel mooi petrol tonen in een geur waar je aan kan blijven ruiken. Roomboter babbelaar én mineralen, heel mooi, de combinatie met het pittige gerecht is prachtig.

TOAST EENDELEVERMOUSSE MET UIENCONFIT

Ook hier een ontregelende combinatie. Op papier is Château Guiraud 1997 Sauternes Premier Cru een ideale combinatie. De wijn is harmonieus, Kees ruikt sinaasappel, hazelnoot en drop. Annemiek noemt de wijn mooi om te drinken met sinaasappel en citrus. Annemiek benoemt dat de wijn bitter gaat proeven met de mousse. Wijn 2 is bij toeval in de proeverij gekomen, zegt Berry, omdat Eric en Berry verrast zijn door het samenspel.

Rivesaltes Ambré 2007 van Vignerons des Alberes is een vin doux naturel die ineens véél meer geeft bij de mousse. Ik ruik mocca en chocolade, een heel brede smaak met wat rozen. Een frisse geur. Waanzinnig mooi in combinatie.

Dít is een eetwijn, horen we geregeld tijdens proeverijen. Tijdens deze proeverij proeven we enkele wijnen die duidelijk winnen aan kwaliteit bij het eten. De meningen lopen – zoals altijd – uiteen. De ene proever waardeert de harmonieuze combinatie, als wijn en gerecht in balans zijn. Andere proevers geven er de voorkeur aan als de combinatie spannend is, interessant blijft bij het proeven/eten. Beste lezers, dat is de charme van onze sociëteit. Alles mag.

Voortreffelijke en memorabele proeverij.

Wie van de drie? Wil de monocepage opstaan?
By in ,

Wie van de drie? Wil de monocepage opstaan?

Oude stokken leveren mooie wijn: Alto Moncayo

Martijn de Groot gaat
ons drie series van ‘drie grote druiven’ voorzetten. Iedere serie bestaat uit
één monocepage en twee blends met dezelfde druif. Ook bestaat iedere serie uit drie
landen. Niet geheel toevallig stammen deze landen uit zijn eerdere proeverijen
waarbij we een ‘ronde’ maakten:  (Giro) Italië, (Tour) Frankrijk en
(Vuelta) Spanje.

Om onze smaakpapillen
weer op scherp te zetten starten we met een ‘indrinker’. Het is Berlucchi,
Cuvee Imperiale 2014
, een Franciacorte uit Corte Franca in het hart van de
Franciacorte regio, gemaakt van Chardonnay en Pinot Noir. We proeven friszure
appeltjes, eikenhout en een prominente mousse.

Na deze intro mogen wij
echt aan de bak! Martijn geeft ons bordjes waarmee we na elke ronde stemmen. Welke druif is het? Uit welk land komt dit glas? En geheel in de stijl
van ‘Wie van de drie’ (https://youtu.be/Ckahk2E0GOQ): wil de echte monocepage opstaan ?

De eerste serie blijkt
om Viognier te gaan. De monocepage is Cinerino, Marziano Abbona, 2013
uit Piemonte. Gemiddelde leeftijd van de stokken is 20 jaar. De wijn heeft
zeven maanden gerijpt op Frans eiken en Acacia vaten. De vanilletonen zijn dan
ook overduidelijk aanwezig. Rijk aroma van honing, witte bloemen, brandnetel en
citrus.

De blends zijn Coudoulet
de Beaucastel, 2015
en Aigua de Llum, Vall Llach, 2014. De eerste is
de beroemdste wijn van Châteauneuf-du-Pape. Deze witte Coudoulet is een blend
van Marsanne 30%, Viognier 30%, Bourboulenc 30% en Clairette 10%. De druiven
blijven voor acht maanden in houten vaten en RVS tanks voordat de wijn wordt
geblend. In de neus is de wijn bloemig met tropisch fruit. De smaak is
aangenaam.

De tweede blend, Aigua
de Llum
, is een echte rariteit van het grote huis Vall Llach in de priorat.
Slechts 986 flessen deze jaargang. 60% Viognier, 35% Garnacha Blanca en 5%
Macabeu, Moscatel en Mersaguera. De helft van de druiven gaat in nieuw Frans
eiken vaten, de andere helft in RVS tanks. In de neus rijpe vruchten als
ananas. In de mond mooi geïntegreerde zuren. Een frivole wijn!

Ribera del Gudiana met káársrechte rijen wijnstokken

De tweede serie betreft Cabernet
Sauvignon
. Niet dat we daar van meet af aan eenduidig over zijn, maar toch.
De monocepage is Vaso de Luz, Reserva, Ribera del Guadiana 2009. Hans vdH en ik ruiken
‘Velpon’. Anderen nemen zwart fruit, vijgen en drop waar. Een mooie wijn!

Château d’Issan in Margaux

De blends zijn Château D’Issan, Grand Cru Classe, 2007 en Guidalberto,
Tenuta San Guido, 2008
.De eerste is een typische Margaux, ruim een jaar gerijpt op deels nieuw
eiken vaten. 63% Cabernet Sauvignon en 37% Merlot. Noël ziet een donkerrode,
half transparante wijn. Peter en Berry ruiken ceder. Daarnaast ruikt Berry
zwarte bes en groene paprika en benoemt de ‘Bordeaux-neus’. Paul herkent tabak,
leer en bramen. Ik vind het een rijke wijn met houttonen. 

De tweede blend, Guidalberto,
Tenuta San Guido, 2008
, is een ‘hartedief’ van Martijn. Naar verluid is het
een typische Maremma wijn. 60% Cabernet Sauvignon en 40% Merlot. Ook ruim een
jaar houtgelagerd. Ik ruik en proef dadels. Diederik zegt chocolade en bessen.
Anderen benoemen: ceder, rood fruit, lijm, toffee, tabak, koffie, cacao en
droppig. Ook dit is een heerlijke wijn.

Mooi hoor, de wijngaard van Alto Moncayo

De derde serie van drie
blijkt Grenache te zijn. De monocepage is Alto Moncayo, Garnacha,
2011
. Martijn vindt dit een ‘hartedief’ en van mij krijgt hij helemaal
gelijk! Deze Garnacha komt uit de D.O. Campo de Borja ten zuidoosten van Rioja.
Komt van 40 tot 70 jaar oude stokken die op 500 tot 800 meter hoogte staan.
Berry heeft het over ‘vloeibaar hout met morelkers’…

De blends zijn Le Bossu, Château du Trignon, 2011 en Barrile,
Contini, Isola dei Nuraghi, 2013
.De eerste komt uit Vacqueyras en is gemengd met Syrah en heeft een zeer
beperkte houtrijping gekregen. Als ik de wijn ruik denk ik aan vroeger, wanneer
mijn moeder haar haren werden voorzien van permanent vloeistof. Gelukkig ruikt
Gerard rood fruit en Boele wat meer aardse geuren en paprika. Peter onderkent
dan weer stal, peper, piment en espresso. 

De tweede blend komt van
Sardinië waar Grenache onder de naam Cannonau bekend staat. Naast een beetje
Cannonau bevat de wijn 90% Nieddera. De wijn heeft een klein jaar op hout
gerijpt. Ik ruikt kruisbes en lijm en proef ‘groen’, nootmuskaat en gezoete
gember. Kees daarentegen tabak en zwarte kers.

We sluiten af met een
‘uitdrinker. Het is Korlat, Vinarija Benkovac, 2011, een
Merlot-monocepage uit Dalmatië, twee jaar op eiken gerijpt. Ik ruik
ijzer en proef gedroogde pruimen met
wat bitters. Al snel komt dan de film Sideways ter sprake: “I’m not drinking f
***** Merlot”.

Verslag en proefnotities
Eric Hoepelman

Tour de France 2006, beslist in 2007
By in ,

Tour de France 2006, beslist in 2007

Martijn de
Groot neemt ons mee op een Tour de France. We gaan terug naar het jaar 2006.
De wijnen zijn dan allen uit dat jaar, behalve de ‘uitdrinkers’, omdat de Tour
in 2007 werd beslist met de diskwalificatie van Floyd Landis (waarna Pereiro
als winnaar werd uitgeroepen). 

We starten
met de proloog: Gosset Grand Millésime champagne brut 2006. Een mooi goudgeel
glas met een zeer fijne mousse. De neus is rijk! We ervaren abrikoos,
appeltjes, vanille en kaneel. De smaak is belegen met veel bitters en een
zoetje. Een lange frisse afdronk. Voor Martijn heeft deze de potentie de tour
te winnen!

De eerste
etappe bestaat uit Pinot Gris uit de Elzas. Twee wijnen zijn van team Domaine
Ostertag. Ze werken zonder doping en dus volledig biodynamisch. De rijders zijn
Fronholz, 2006 en Zellberg, 2006. Ze zijn niet gefilterd en voorzien van
extreem weinig zwavel. Fronholz komt van een heuvel met zicht op het oosten. De
wijn is helder goudgeel, voorzien van menthol, thijm en caramel. In de mond is
deze droog met veel ontwikkeling, perzik en peer, In de afdronk prachtige
zuren. Voor Martijn is dit een goede kanshebber voor het kampioenschap.
Zellberg daarentegen licht op het zuidoosten. Deze herbergt een
grapefruit-bittertje, veel zuren, bosuitjes en kweepeer.

Corton wijngaarden

De tweede
etappe gaat dwars door de Bourgogne, van noord naar zuid. De wijnen zijn alle
drie transparant roodbruin. De eerste is Domaine François Gerbet,
Vosne-Romanée, Pinot Noir, 2006. Het is een mooie ‘smalle’, levendige wijn.
Strakke tannines geven stevigheid. Kersenjam en een stevige afdronk. Domaine
Yvon Clerget, Pommard-Rugiens, 1er Cru, 2006 is als een bonbonbloc met cassis
en aardbei. Ook warmere elementen als hout en tabak zijn present. Deze
overtuigt meer. 

De derde is Domaine Doudet, Corton Maréchaudes Grand Cru, 2006.
Straf en krachtig. Ondanks dat het wijn is lijkt het alsof we bij haardvuur
zitten met espresso, Haagse hopjes, munt en stoofpeer. Bij een volgende Tour is
deze waarschijnlijk nog beter. Martijn vindt dit de mooiste van deze etappe.

Rauzan Gassies steelt de show

We rijden
door naar Bordeaux. De wijnen zijn niet langer transparant, maar ondoorzichtig.
We doen Château Gloria, Saint-Julien, 2006 aan. We proeven veel c’s: cacao,
cassis, chocolade, ceder. En ook hout met droge tannines. Al met al een
elegante wijn die mooi op dronk is. 

We rijden door naar Château Rauzan-Gassies,
Margaux, 2006. Deze heeft een stuivende neus met een knap bouquet garni. Op de
tong is het vooral zacht, cacao, truffel, tabak en pruimen. Ik vind dit een
schitterende wijn. We finishen deze etappe bij Château Fleur Cardinale Grand
Cru classé, Saint-Emilion, 2006. We zouden deze liever laten liggen en over een
paar jaar weer eens aandoen. Nu is deze nog te hard en te jong.

Deze Tour
eindigde in feite pas echt in 2007. Wij drinken een zoete slotserie van drie
Sauternes. De eerste komt uit Barsac en is daarmee de enige met een dubbele
herkomstaanduiding: Château Broustet, 2eme Cru classé, Barsac/Sauternes, 2007.
Een glas met spannende bitters, en een hele mooie zoet-zuur-verhouding.
Abrikoos, perzik, citrusschil en salmiak. We vervolgens met Château Giraud, 1er
Grand Cru classé, Sauternes, 2007. Ook deze is ‘knetterlekker’. Lichtvoetig,
munt, ananas, marsepein, een wrang bittertje en een rijke afdronk.Ten
slotte, Château Lafaurie-Peyraguey, 1er Grand Cru classé, Sauternes, 2007.En ook deze heeft een goed concentraat
met ananas, caramel, honing, botrytis, tropisch fruit, honing, bloesem en iets
minder zuur.

Wij danken
Martijn voor zijn enthousiasme om met ons terug te kijken naar de verrassende
Tour de France van 2006. Wat was dat toch weer genieten!

Verslag en
proefnotities Eric Hoepelman

Cool climate wijnen
By in ,

Cool climate wijnen

Gualtallary wijngaard in Argentinië, hoog gelegen, koel klimaat

Bij het
determineren van wijn is één van de vragen altijd: is dit een ‘warme’ of
‘koude’ wijn. Het klimaat beïnvloedt de smaak van de wijn. Koele klimaat
streken staan bekend om hun mooie witte wijnen met hogere zuurgraad. Rob van Ginneken
laat ons een fraaie selectie koele klimaat wijnen proeven, naar eigen zeggen
ook om “mijn imago wat bij te stellen.” Van Rob zou het beeld bestaan dat hij
liefhebber is van dikke Australische wijnen met veel kracht. Met een
betrekkelijk onschuldig gezicht vraagt Rob zich af hoe hij aan dat imago komt –
hoewel hij grif toegeeft graag zijn aversie tegen Bordeaux te uiten. Rob van
Ginneken benoemt Engeland, Duitsland, Luxemburg, Zwitserland en Oostenrijk als
koel klimaat, net als de Franse streken Champagne, Beaujolais, Chablis,
Bourgogne en Loire. Tot zover niks aan de hand. Maar óók cool climate zijn in
de VS Lower Columbia Valley in Washington State, Oregon, Carneros en Anderson
Valley in Noord-Californië, de zuidelijke wijngaarden in Chili en Zuid-Afrika,
het Zuidereiland in Nieuw Zeeland. Een koel klimaat wijn kan dus ook uit een
nieuwe wereld land komen. Waarmee die vraag over een koude of warme wijn bij
het determineren niet zo zinnig meer lijkt. 

 

We starten
met een serie van drie mousserende wijnen blind geproefd. Dan ben ik meteen
blij. Het is leuk én moeilijk. De prima Helden Sekt 2011 van Kirsten en Vazart
Coquart Champagne
staan voor mij wat in de schaduw van de vintage champagne. Best
wel wonderlijk, want ik vind die eerstgenoemde twee wát expressiever met
duidelijke smaakcomponenten.Iets gemakkelijker te proeven. 

Champagne Barnaut Cuvée Edmond, Millésime 2008 Brut

Een
bescheidener geur dan de andere mousserende wijnen, maar wél een die opvalt.
Opvalt door een mooie toast toets én vooral door verfijning. Ik hoor ook andere
proevers voorkeur uitspreken voor deze bubbel. Deze champagne toont zich het
meest rins van de drie glazen. Mooie neus, zegt Noël. Lekker zuiver, aldus
Paul. Kees ruikt wat mandarijn en goudreinet. Fraai. 

In de tweede
serie gaan we van kurkdroog naar relatief zoet. 

Muscadet St. Vincent 2015 van
Michel Delhommeau
is een liefhebberswijn, die lang niet iedereen kan bekoren.
Zéér true to type, erg ondergewaardeerd. Heel rinse, zuivere smaak met hoge
zuurgraad. Gerard ruikt een lychee impressie en noemt de wijn elegant. Geweldig
goed inzetbaar bij schaaldieren en vis. De Chablis 2014 van Durup heeft een
mooie strakke smaak, mineralen en verfijnde neus. De eerste slok daarna van
Viña Casa Marin 2013 Miramar Riesling uit Chili doet me de ogen dichtknijpen. Oef,
zoet. Maar bij de tweede slok realiseer ik me, mooie balans, dit is lekker.
Prima bij aziatische keuken. Groen gras, wat romig. Gerard ruikt honing.
Verrassende wijn. 

Rob heeft
twee Pinot Noirs gezet naast een Cabernet Sauvignon in de derde serie.
Staetelandt 2014 Pinot Noir uit Marlborough Nieuw Zeeland is geurig, mooie
kersenimpressie, bittertje en balans. 

Zuccardi Q 2011 Cabernet Sauvignon, Gualtallary, La
Consulta Valle de Uco, Argentinië

Ik heb mooie
aantekeningen maar haalde helaas de druif er niet uit. Rijke geur, kruidig,
vanille/oud hout, wat paprika, duidelijk een wijn met karakter, geen
allemansvriend, wel heel interessant, fraai bittertje in de afdronk. 

De
zoeterikken spreken tot de verbeelding, het zijn topwijnen uit hun streek. 

Domaine de Sablonettes 2009 Coteaux de Layon Rablay

Willem Jan
constateert een lichte oxytoon, hij ruikt honing. Ik vind de kleur al héél ver
voor een acht  jaar oude Chenin Blanc.
Rijke neus met mooie rozengeur en gebakken ananas, prima balans met goede
zoet/zuur balans. Heel viefe wijn. 

Clemens Busch
Mariënburg 2008 Riesling Spätlese

Deze wijn is
nu voortreffelijk maar kan ook nog rijpen. Fris, romig, herkenbaar Riesling,
mineralen, uitstekende balans tussen zoet/zuur. Heel erg mooi. 

Dat
bijstellen van het imago… tja, een imago komt te voet en gaat te paard. Er zijn wel enkele stappen gezet naar een imago als liefhebber van elegante wijnen,
Rob! 

Zuid Rhône maakt de tongen los
By in ,

Zuid Rhône maakt de tongen los

Escaravailles met een wijn van 90 jaar oude grenache noir, een belevenis

Rhône heeft
als wijngebied alles: bubbels, droog en zoet wit, rood in tal van smaaktypen.
Toos Dusee zet een hele fraaie proeverij op tafel, van Zuid Rhône wijnen, leerzaam
bovendien. We proeven niet zo vaak marsanne, rousanne of viognier, laat staan
clairette. Fijn om die witte wijnen eens naast elkaar te proeven. De rode
wijnen hebben allemaal karakter. Ik kan me goed voorstellen dat een
wijnliefhebber zijn hart verpand aan Rhônewijnen.

Domaine de
Buguet Saint Peray Brut

Heel
verdienstelijke mousserende wijn gemaakt van 100% marsanne. Amandel in de geur,
ook wat appels, best expressieve geur, smaak met fijne zuren. Het etiket
verdient speciale vermelding: er komen wulpse dames – glimlach – uit de
geopende fles die hierop staat afgebeeld. Saint Peray is de enige wijn uit de
Noord Rhône in deze proeverij.

Domaine des
Escaravailles 2013 La Ponche Blanc

Een witte
Côtes du Rhone uit Rasteau gemaakt van 40% marsanne, 40% rousanne, 10%
clairette en 10% grenache blanc. Het domein is genoemd naar een kever. Vroeger
bewerkten in het zwart gehulde monniken de wijngaard, die werden kevers genoemd
door de lokale bevolking. Rob benoemt een sappig bittertje en de uitgesproken
neus met limoen. Mijn aantekeningen: geelgoud, viooltjes impressie, boterig en
ook een (positief) zweetluchtje, citrus. De geur is breed. De wijn hangt ook
wat na, behalve karakter is de wijn fris, elegant en vief. Leuke wijn. 

Château de
Montfaucon 2013 Viognier

Vin de pays
de Gard van 100% viognier. Lichtgouden gloed met een soort rosé zweem. Veel
expressie, iets ‘aards’, een wijn met veel zuren, rondeur en pit. 

Domaine Font
Sarade 2013 Vacqueras Blanc

Wijngaarden
op klei, mergel en keien, gemaakt van 70% rousanne en 30% viognier. Een
serieuze eetwijn is dit, geelgoudzweem, een geur met een stalimpressie, een
klein stinkertje, de smaak heeft een bittertje, rijk concentraat. Fijn glas. 

Rode wijnen

Zuid Rhône
maakte in de volgende serie de tongen enorm los! We proeven twee keer rode
Vacqueras die alleen van bodem en druivensamenstelling enigszins verschillen.
De proefnotities die naar voren worden gebracht staan werkelijk diametraal
tegenover elkaar. De puristen onder ons zouden zeggen: dat kan niet! Dat mag
niet! Maar ja, de werkelijkheid is weerbarstig en waarom zouden we jokken over
wat we proeven? De helft van de proevers geeft de voorkeur aan de eerste wijn,
de helft aan de tweede wijn. 

Domaine Font
Sarade 2010 Vacqueras Les Hauts Ponche 2010

Gemaakt van
druivenstokken op mergel en klei, 50% grenache noir, 25% syrah en 25%
mourvèdre. 30 hl/ha van stokken van 30 tot 35 jaar oud. Een wijn die staat,
zegt Claartje kernachtig. Met in de geur impressies van kersen, inkt, ijzer en
wat rokerigheid, een zoetje bij het drinken, straf geconcentreerd, jammig
fruit. Ik val als een blok voor deze wijn met zijn tikje rustieke geur, waarin
veel morellenkers, een beetje drop, heerlijk sappige smaak, goed
geconcentreerd, ik slikte de wijn door voor ik er erg in had en verlangde naar
de volgende slok, hap sap zogezegd. Voor mij komt in deze wijn het fruit het
beste naar voren.  

Domaine Font
Sarade 2010 Vacqueras Prestige

Gemaakt van
druivenstokken op steen en klei, 50% grenache noir en 50% syrah. 35 hl/ha van
stokken van 50 jaar oud. Heel aangename wijn, zegt Kees, met aardbei en laurier
in de geur. Deze wijn is heel evenwichtig, in de geur komt de mineraliteit duidelijke
beter naar voren, ‘drinkt nu al lekker’ zegt Claartje, dat klopt en ik denk dat
de wijn nog veel mooier zal worden, wat cederhout en vrij prominente bitters. 

Domaine la
Bouïssiere 2011 Gigondas

Hartendief
van Toos. De karakteristieken van deze wijn voorspellen alleen maar goeds:
beperkte opbrengst van 33 hl/ha., wijnstokken van gemiddeld 45 jaar oud, 70%
grenache noir en 30% syrah. Handmatige pluk en selectie, dagelijkse remontage
en pigeage, rijping op beton van vier/tiende van de wijn, zes/tiende van de
wijn rijpt op barriques, waarvan een deel nieuw. Terroir van kalksteen en klei.
Met zo’n paspoort kunnen wijnliefhebbers de wijn blindelings kopen. Er is echter
maar 8,5 hectare wijngaard en wat brengt die in het glas? Rob zegt het kort:
dit is dé wijn van de proeverij. Paul benoemt stroperig zoet, zwarte bessen,
chocolade en Mon Cherie kersen. Mijn aantekeningen: mint, pepermunt, drop, een
heel open neus, dito smaak. Goede balans van zuren en concentraat. Prachtwijn.

Domaine des
Escaravailles 2010 Héritage 1924 Rasteau

In
proeverijen van wijnen uit een streek zijn er altijd wijnen die min of meer
last van elkaar hebben. Deze wijn heeft zeker pech tussen de Gigondas en
Châteauneuf du Pape te staan, want hij komt daardoor wat minder tot zijn recht.
Rob prijst de frisheid, Paul benoemt die ook, net als de soepele structuur. De
wijn is gemaakt van 100% grenache noir van wijnstokken die negentig jaar oud
zijn. Een heel serieus glas wijn, met kersen en kruiden in de neus. Heel
geconcentreerd (15 hl/ha.), souplesse en rondeur. De wijn geeft heel veel
plezier, maar net even minder de wow-factor die de andere wijnen in deze serie
oproepen. En dat terwijl ik ervan overtuigd ben dat de wijn wél een hoofdrol
opeist als je die zelfstandig drinkt bij een mooie maaltijd. 

Châteauneuf
du Pape 2007 Eddie Feraud

Voor mij is
dit de wijn van de proeverij. De wijn heeft maar liefst 16 procent alcohol, als
ik dat zie bij een wijn, denk ik meteen: niet kopen, maar… je proeft die
alcohol niet. De wijn is in balans, zeer geconcentreerd en diep, zwart gestoofd
fruit in de geur, diepe, diepe rijkdom in de smaak, een troon van fluweel.
Complexe en waanzinnige wijn!

Bij de kaas
drinken we steeds vaker droog wit. 

Châteauneuf
du Pape Blanc 2010 Pierre André

Hartendief
van Toos. Nello droomt bij deze witte wijn al weg naar een combinatie van pasta
funghi (paddestoelen): een complexe wijn, is zijn oordeel. Zuivere neus met
perzik impressie. Licht ananas, citrus fruit, bloesem. Goede balans, volle
smaak, rijpe appel en meloen, Twan karakteriseert de wijn als deftig. 

Hele leerzame
en fijne proeverij, bedankt Toos!

Bio-wijnen overtuigen
By in ,

Bio-wijnen overtuigen

Het leven van een wijnbouwer heeft poëtische en
prozaïsche kanten.  Beelden van
zonovergoten lunches, diners bij het haardvuur, de romantiek van de boerderij.
De werkelijkheid van een wijnbouwer is minder poëtisch: keihard werken,
dagelijks leven met risico’s van ziektes, schimmels, heftige
weeromstandigheden. Vorst- en hagelschade kan zomaar de helft of meer van het
jaarinkomen in luttele minuten doen verdampen. De schimmel meeldauw is een
probleem in alle wijngaarden. Moderne technologie heeft wel voor oplossingen
gezorgd, maar chemische bestrijdingsmiddelen doden het leven in de wijngaard.  Wij zijn het lezen van de natuur verleerd. Er
zijn oude hulpmiddelen om onzekerheden te lijf te gaan, zoals de zaai, plant en
oogstkalender van Maria Thun (foto), die onder meer rekening houdt met de stand van de
maan. Zulke kalenders bestonden al bij de Kelten en de Maya’s. Maria Thun baseerde de
kalender op theorie van grondlegger Rudolf Steiner. Er zijn wijnbouwers die
letterlijk luisteren naar de druiven, ermee praten. Noël Geisen stelde een
proeverij samen van bio-wijnen. Een generatie terug waren bio-boeren nog een
verwaarloosbare minderheid, hoewel de besten toen ook al briljante wijnen
maakten. Door de aandacht voor duurzaamheid en steeds betere resultaten zijn
biologisch werkende wijnbouwers nu steeds normaler. Er zijn importeurs die zich
specialiseren in natuurlijk werkende wijnbouwers. Op onze studiereis naar onder
meer Duitsland hebben we in de wijngaarden het verschil kunnen zien tussen de
wijnboeren die wijnstokken bespuiten (de grond is daar ‘dood’) en biologisch
werkende wijnboeren (soms slordig uitziende wijngaarden, maar met een enorme
rijkdom aan wilde planten). 

Champagne Bruno Michel cuvee Blanche

True to type champagne. Gemaakt van Pinot Meunier en
Chardonnay. Brioche ‘ohne Ende’, zegt Willem Jan. Peren, gist, rijpe appels,
goede zuren, mooie mousse, elegante smaak die doet verlangen naar volgende
slok, volgend glas. Overtuigend.

Domaine Bott Geyl 2011 Gewurztraminer ‘Les Élements’

Deze wijn staat naast een Touraine met hoge zuurgraad en
een fraaie Grüner Veltliner. De Gewürztraminer uit de Elzas steekt de andere
wijnen naar de kroon: geelgouden kleur, perzik, lychees, erg mooie neus en
concentraat in de smaak. Hap Sap. Hier een rillettes bij en de hemel opent
zich. Hartendief van Noël.

Domaine Ganevat 2010 Côtes de Jura, Chardonnay

Mooiste wijn van de proeverij. Bloemrijke neus,
expressief en breed. Kees ruikt boenwas en proeft een piepklein zoetje. Ik
proef inderdaad rondeur in de smaak, maar ook een hele droge afdronk, die me
zelfs een beetje aan fino sherry doet denken. Uitermate boeiende en
karaktervolle witte wijn. 

Le Clos du Caillou 2012 Côtes du Rhone

Gemaakt van 90% Grenache, aangevuld met Syrah, Mourvèdre
en Counoise. Een wijn die veel reacties oproept. Ank ruikte drop en aarde.
Martijn ruikt appelmoes. Just prijst de breedte van de wijn met peper en
peperkoek in de neus, krenten en een herfstbosassociatie, in de smaak een
combinatie van bramen, bosbessen en frambozen. Mijn aantekeningen: frambozen,
strakke neus, hap sap smaak met concentraat en rondeur. Heel aangename wijn. 

Mas Baux 2008 Soleil Rouge, Côtes de Roussillon

Hartendief van Noël. Gemaakt van 70% Mourvèdre, aangevuld
met Syrah en Grenache. Ik ruik anijs en medicinale tonen, gestoofde pruimen en
een proef straffe, karaktervolle wijn. Just ruikt tabak, leer laurier, pruimen,
vanilla en braam. 

Il Conventiono 2007 Vino Nobile de Montepulciano

In een serie met twee Bourgognes, “is deze wijn veruit de
beste” zegt Rob. Hij heeft een associatie met stallucht in de geur en prijst de
uitstekende balans van de wijn. Ik ruik een medicinale toets in de geur, iets
van aarde en rubber. Karaktervolle smaak, héél rijk, de wijn is nu à Point!
Lekkere wijn met mooie bitters, chocoladetonen: hele rijke wijn.

  

Bubbles and bites: champagne of een alternatief bij de spijs?
By in ,

Bubbles and bites: champagne of een alternatief bij de spijs?

We
schrijven juli en de laatste avond van ons seizoen zit ‘als vanouds’ vol bij Martin’s
Pollevie. Zelf geef ik les in wijn-spijs, maar bij proeverijen op dit gebied heb
ik om meer dan een reden altijd een dubbel gevoel. Niet vooraf, ik schrijf me
altijd in!  Niet achteraf, het was
wederom een fijne avond! Maar wel tijdens
de proeverij waarbij ik eigenlijk nooit actief meedoe aan het beoordelen van de
matches, dat voelt voor mij als het tot drie cijfers achter de komma ontleden
van de combinaties. Uiteraard is de ene soms beter dan de andere, maar in
plaats van dat helemaal te gaan uitspitten, geniet ik liever van het eten en
van de wijnen. Het dubbele gevoel zit hem ook in het toch enigszins dekadente
bevoorrechte karakter van het testen van welke wijnen het nu het beste doen bij
al die verfijnde gerechtjes: altijd doemt bij mij dan wel weer het beeld op van
die mevrouw in Zuid-Afrika die twee keer per dag tweeënhalf uur moest lopen
voor drinkwater. Mijn
proefnotities zijn altijd zeer kort. Logisch, je hebt immers maar liefst vijf
genietmomenten: je mag genieten van wijn één, van wijn twéé, van het gerechtje,
van de eerste en dan van de tweede combinatie. Dat allemaal ook nog eens
uitgebreid benoemen, analyseren en opschrijven? Niet aan mij besteed. Misschien
toch beter iemand anders vragen volgende keer, Peter. 

Enfin,
de opzet van de avond: in iedere serie van twee wijnen één Champagne en één
Cava of mousserende piraat.  Je mag ze
eigenlijk niet vergelijken, volgens Martin: de verschillen zitten hem in de
verschillende filosofieën per wijnboer en verschillende vinificatiemethodes.
Uiteraard spelen het veel warmere klimaat en de meestal andere druivenmix in
Spanje ook een rol.

We
vangen aan met (Pierre) Péters versus 
Peter (Lauer). Bij de geitenhangop met geroosterde biet, citroenverbena,
hibiscus en crostini
de Brut Nature Blanc de Blancs van Péters, meteen
herkenbaar als (mooie: fijne mousse, gistneus, verfijnd) Champagne; daarnaast, wat
exotischer, met meer fruitaroma’s, kleur en een klein zoetje, de Peter Lauer
Riesling Sekt (het eerste hartendiefje van Lauer-überfan Martin).

Amandels
kunnen naar kokos smaken, leer ik bij het volgende gerechtje, een amandelbavarois
met aspergelint, jasmijn en boekweit
. Van Niek Beute, winnaar van het Concours Européen des Ambassadeurs du Champagne en voormalig
sommelier bij Vermeer, móest Martin naar Champagneboer Vazart-Coquard. Fijne
mousse en véél smaak; erg lekker maar helaas voor mij persoonlijk (kokos is zo
ongeveer het enige wat ik niet lust): de wijn versterkt de kokossmaak van het
gerecht. Gelukkig hebben andere proevers daar geen last van en het is het tweede
hartendiefje van Martin zelf. De Cava Relats, Brut Nature Recaredo is minder
intens, heeft ook een hele fijne mousse maar helaas ook een korte afdronk.

Bij
het derde gerecht zalm met furikake, Oostindische kers en sinaasappel de rosé
van Gaston Chiquet, vorig jaar met hun cuvée Tradition Brut de leverancier van
de bubbels bij de Nobelprijsuitreiking. Veel donkerder rose is de Cava Juve y
Camps Brut Rosado Pinot Noir die met een bijzondere zoet-kruidige neus het gerechtje
voor mij een beetje overheerst. En dat ondanks het krokante laagje furikake – sesam,
wasabi en nori – dat voor mij nogal op radijs trekt.

Sandra’s
hartendiefje is de Blanc de Blancs van Bruno Paillard, bleekgeel en krijtig; Noël
is gecharmeerd van de Cava Rimarts Reserva
Especial Chardonnay 2009:
goudgeel, heel fris en toch duidelijk géén champagne,
een rijke, volle en aardse wijn. “Pistachenootjes,” zegt Just dan weer. O, deze
wijnen stonden naast, en maakten een mooi bruggetje naar de kalfspastrami met
olijf, pijnboompit en cantharel.

De
volgende wijnen pasten beide goed bij de 12 uur zacht in de roner gegaarde
pulled pork met truffelsalsa, shiitake en brioche: de fris-elegante (voor
sommige proevers iets té fris) Delot Pere & Fils en de zachtere Cava Avinyo
Brut Nature Reserva. De laatste harmonieert beter met het gerecht, volgens de
meerderheid der proevers, maar wordt er volgens Just ook wat vlakker van. Tja,
dat zal van Champagne niet gauw gezegd worden: met z’n typische zuren toch mijn
favoriet, vanavond. Aan de andere kant kan dan vanavond ook een (altijd
voorlopige!) conclusie zijn dat Cava een ietwat breder pallet aan stijlen biedt.

We
sluiten af met zoet: uiteraard zet liefhebber Martin chocolade op tafel, met
aardbei, vlierbloesemschuim en lijnzaad
. Nello identificeert de zeer fruitige
lichtrode wijn als een Brachetto d’Acqui en dat is het inderdaad, van Il
Falchetto – “een rode wijn met een wit kraagje” noemt Henri Bloem hem op z’n
site. De laatste wijn is de Cava Delapierre Etiqueta Negra Semi-Sec.

Het
was weer genieten. Bedankt Martin & Equipe!

Verslag
en proefnotities Rob van Ginneken