Tag: Nieuw Zeeland

Oude en nieuwe wereld verschillen zijn steeds meer achterhaald
By in

Oude en nieuwe wereld verschillen zijn steeds meer achterhaald

Bij het blind wijnproeven is een standaard vraag: oude of nieuwe wereld? Wijn uit een koud of warm gebied? Oude wereldwijnen zijn subtiel, mineraal, aards en elegant met hogere zuurgraad. Nieuwe wereldwijnen zijn rijper, fruitiger, voller en vaak hoger in alcohol, met meer eikenhout en zachtere tannines. Maar klopt dat nog wel? Annemiek Vermeijlen brengt vijf keer twee wijnen blind geproefd op tafel. Steeds een oude en nieuwe wereldwijn. Een onderzoek, gepubliceerd in Food Research International, stelt dat het traditionele onderscheid tussen wijnen uit de oude en nieuwe wereld minder uitgesproken wordt. De sensorische differentiatie tussen deze wijncategorieën is moeilijker geworden. Dat blijkt ook uit deze proeverij

Meer dan ooit is sprake van een wereldwijde wijnmarkt. Consumenten kunnen zowel bij vakman als in de supermarkt ‘from all over the world’ kiezen. Europese wijnmakers vliegen over de hele wereld en maken net zo gemakkelijk wijn in de VS, Australië of Nieuw Zeeland. Wijnmakers uit de nieuwe wereld volgen opleidingen in de oude wereld. De waarde die wijnbouwers hechten aan terroir, ook van niet Franse wijnbouwers, is groot. De wijnbereidingstechnieken in verschillende regio’s zijn vergelijkbaar. Steeds meer raken de traditionele etiketten “oude wereld” en “nieuwe wereld” achterhaald. De termen zijn niet meer accuraat om de verschillen weer te geven. Er is een verschuiving naar een geïntegreerde wereldwijde wijnindustrie, waar traditionele grenzen minder vastomlijnd zijn en wijnmakers wereldwijd kennis en technieken gebruiken om de kwaliteit van hun wijnen te verbeteren.

Serie 1 blind geproefd riesling

 

2023 Riesling, Jordan Stellenbosch, The Real McCoy, Zuid Afrika
2019 Riesling Rittersberg, Jean Paul Schmit, Elzas, Frankrijk demeter bio

De wijnen brengen ons wat in verwarring. Just proeft in de eerste wijn citrus en lemon met hoge zuren, in de tweede appel, tropisch fruit en meer zoetheid. Als je dat vergelijkt met de karakteristieken hierboven genoemd, zou je de wijnen verkeerd plaatsen. Eric doet het goed. Hij spreekt het vermoeden uit dat de eerste wijn uit Australië komt, vuursteen, mineralen, riesling met getoast hout. De tweede wijn plaatst hij in de Elzas, vanwege minder zuren en acacia honing. Ik ben vooral gecharmeerd van de eerste wijn, goede zuren, licht mineralen en prachtig fruit. Wat later de Elzasser blijkt, is een strengere wijn, veel kracht en bitters, echt een wijn om te combineren met een diner.

Serie 2 blind geproefd chardonnay

 

2020 Domaine La Soufrandise, Clos Marie, Pouilly-Fuisse, Frankrijk
2019 CRU Chardonnay, Smith & Sheth, Hawke’s Bay, Nieuw-Zeeland

Allebei mooie wijnen, de eerste heel elegant: wat kruiden in de geur, hap sap fruit, volle wijn met een bittertje. De tweede krachtig en complex: aards, mineraal, heel complete wijn – ik kreeg een Meursault associatie. Maar dat is dus fout, want 1 is oude wereld en 2 nieuwe wereld. Maarten noemt de eerste wijn strak, Valerie benoemt peer, citrus en grapefruit. In de tweede wijn proeft ze kamille, floraliteit, tropisch fruit en verse boter. Maarten benoemt vanille, munt en eucalyptus in de tweede wijn.

Serie 3 blind geproefd pinot noir

 

2019 Acrobat, Oregon, pinot noir, Verenigde Staten
2022 Bourgogne, Prosper Maufoux, Frankrijk

Lichte kleur in het glas en aangename aardbeien in de neus, onmiskenbaar pinot noir. De eerste heeft een lichtbruine rand (ouderdom), sappig en lichte tannines, een echt charmante allemansvriend. De tweede heeft nog een kardinaalrode rand (jonger), is intenser qua geur, voller en met meer karakter.

Serie 4 blind geproefd grenache/syrah/mourvedre blends

 

2017 Geoff Merrill Bush Vines GSM MC Laren Vale, South Australië
2022 Maxime, Brunel de la Gardine, GSM, Côtes-du-Rhône, Frankrijk bio

Claartje is blij met de eerste wijn: zwoel, chocolade en een specerijen mix, de tweede wijn noemt ze streng. Gastproever MartijnU doet het meteen goed, hij benoemt syrah, munt en eucalyptus in de eerste wijn, drop en peper in de tweede wijn. Misschien niet helemaal eerlijk om deze wijnen met maar liefst vijf jaar leeftijdsverschil naast elkaar te zetten. De eerste wijn heeft een rand van dat prachtige Italiaanse dakpannenbruin, mooi belegen tonen in de neus, kruidigheid, voleptueus. Géén allemansvriend zo’n oudje maar meer een acquired taste: ook wat rozebottel en een medicinale jodium toets. Rijke wijn. De tweede heeft een lichtrode rand, wel karakter maar toch ook een beetje een-dimensionaal, met wat lucht in het glas een zoetje en ijzertonen.

Serie 5 blind geproefd syrah

 

2018 Côte-Rôtie ‘Promesse’ Christophe Pichon, Frankrijk
2022 Hommage Joep Dielen Barossa Valley, Australie

Laten we eerlijk zijn: dit is de feestdagen wijn serie. Ik zit stil gelukkig te zijn. Ingrid beschrijft de eerste wijn heel adequaat: zuivelneusje met bramen, kersencompote, rijk en complex. Hans zegt kruidigheid en chocolade. Oh man, dit is hap sap: je neemt een slok, slikt die door in plaats van te spuwen en denkt: ik wil méér. Lichtbruine rand, lichte cassis associatie, kruidig, tikje streng nog. De eerste wijn is zwoeler dan de tweede, zegt MaartenD. De tweede wijn heeft een paarse rand (jong dus). Ingrid benoemt dat paars in kleur en benoemt laurier, drop, jam-igger. Hans benoemt de volheid van de wijn en de kruiden. Mijn aantekeningen bij de tweede wijn: rondeur, mocca, chocolade, aardser en een goede balans. Die is curieus, want een Nederlandse maker, de befaamde Dielen broers uit Venlo. Dat moet Annemiek plezieren, ze kon bij de aanschaf ‘plat kallen’ als Venloos mèdje.

Wat een leerzame proeverij!

Verslag en proefnotities Peter van den Besselaar

Wijnen van Masters of Wine II
By in

Wijnen van Masters of Wine II

We genieten nog even mee van de fascinatie van Valerie Bollen voor Masters of Wine. Haar deepdive in het instituut is de inspiratie voor een tweede proeverij “Wijnen van Masters of Wine”, een heel fijn begin van het nieuwe jaar. In deze proeverij staan drie Masters of Wine centraal.

Olivier Humbrecht is geboren met een gouden lepel in de mond. De familie Humbrecht is sinds 1620 actief in de wijnbouw. Zijn vader Leonard Humbrecht huwde in 1959 Geneviève Zind en zo ontstond Zind Humbrecht. Vader Leonard is een Elzas legende die een groot pleitbezorger was voor lage rendementen. Een generatie terug was in Grand Cru wijngaarden 70 hectoliter per hectare toegestaan, nu is dat 55 hectoliter. Vader Leonard pleitte voor 35 hectoliter. Olivier is een gepassioneerd ambassadeur voor het biodynamische wijnmaken. In 1989 was Olivier de állereerste Fransman die de Masters of Wine titel haalde. Hij is dus óók gezegend met een enorm goed smaakvermogen. De wijnen van Zind Humbrecht excelleren en vormen een klasse op zich. Ieder glas dat je van Zind Humbrecht proeft is genieten.

 

Riesling 2023, Zind-Humbrecht, Turckheim, Alsace
Mooie wijn met zuivere geur, buxus impressie, hint van mango, frisse aandronk, mooie zuurgraad.  Eric benoemt dat de wijn ruikt naar druif, en dat is niet vaak zo, voegt hij eraan toe. Bloemig, kruidig, honing, tijm, prikkelt wat. Just determineert vuursteen, kalk, komt terug in de mond, citrus, vanille en peer.

Gewürztraminer 2020 Zind-Humbrecht
Leila proeft tonen van lychees, honing, zacht in de mond, peer en een bittertje. Toos benoemt de stuivende neus met tropisch fruit, maar noemt het geen typische gewürztraminer. Mijn aantekeningen: enorme expressie, muscat-achtig, erg brede geur, parfum, volle smaak, goede ruggengraat, gebalanceerde wijn. Fijn zoetje in de afdronk. Fijne uitgesproken wijn.

 

Muscat 2021 Grand Cru Goldert, Zind-Humbrecht
De Goldert Grand Cru wijngaard, gelegen in het dorp Gueberschwihr, heeft een oppervlakte van  45,35 hectare. Deze Grand Cru staat bekend om zijn klei-kalksteenbodems, heel geschikt voor de gewürztraminer en muscat. Annemiek ruikt veel kruidigheid en frisse citrustonen. Leila benoemt een rozengeur (=muscat), venkel, rijpe banaan, venkel, beetje mineralig in de smaak en licht kruidig. Mijn aantekeningen: heel andere wijn dan de gewürztraminer, meer ingetogen, lichte hint van citrus, elegante kruidentoets, als je beter proeft en de wijn iets langer in het glas hebt worden de kruiden prominenter. Ik ben al gelukkig met wat ik proef en denk er een zuurkool met patrijs bij.

Pinot Gris 2015 Vendanges Tardives Clos Jebsal, Zind-Humbrecht
Clos Jebsal is 1,4 hectare groot en ligt met steile terrassen naast Grand Cru Brand. Beschermd tegen noordelijke wind en helemaal gericht op het zuiden. Het hete micro klimaat zorgt met de rijke bodem voor wijnen met zowel een hoge zoetheid als zuurgraad. De wijngaard werd in 1983 geplant, de stokken zijn nu ruim veertig jaar oud. Pinot gris doet het hier het beste. Een zachte wijn met een mooie balans en niet plakkerig zoet. Ik ruik een hele lichte impressie van oxydatie.

Michael Brajkovich is in Nieuw Zeeland de eerste die de titel Master of Wine behaalde. Hij ontving deze kwalificatie – net als Olivier Humbrecht – in 1989, wat hem een pionier maakt in de Nieuw-Zeelandse wijnindustrie. Na zijn studie oenologie aan het Roseworthy College in South Australia, keerde Michael in 1981 terug naar de wijngaard en het familiedomein in Kumeu om de verantwoordelijkheid voor de wijnproductie op zich te nemen. Sindsdien heeft hij veel gereisd door de wijngebieden van de wereld. Kumeu River Wines, net buiten Auckland, staat bekend om zijn hoogwaardige, Bourgogne-achtige Chardonnay-wijnen. Michael Brajkovich wordt vaak geprezen voor zijn technische expertise, zijn toewijding aan kwaliteit en zijn vermogen om traditionele wijnmaaktechnieken aan te passen aan de unieke omstandigheden in Nieuw-Zeeland. Michael staat bekend om zijn nadruk op precisie in wijnmaken, met een focus op terroir en minimale interventie.

Fijn dat Valerie ons in de gelegenheid stelt om vier wijnen van Kumeu naast elkaar te proeven.

 

Kumue River 2022 estate chardonnay
Hartendiefje van Valerie. De druiven van de basis estatewijn komt van zes wijngaarden. Het is een adembenemend goede wijn voor een aantrekkelijke prijs: rokerig, true to type chardonnay, citrus in aandronk, uitstekende balans, lekker en levendig! Toos benoemt ananas, peer, zachte zuren, fijne bitters, en roemt de mooie balans. Gerard zegt dat de wijn nog wat groenig is, een krachtige aanzet met zuren en eiken.

Kumeu River 2022 Hunting Hill
De wijn is vergist in eiken, ook hier weer een duidelijke true to type chardonnay, rokerig en heel intens, geweldig mooie balans, goede zuren, heel mooie wijn, fantastisch spel tussen zuren en mineralen. Harrie proeft peer, grapefruit, boterige smaak, room in afdronk. RobG benoemt de houtbitters (moet je van houden) en de strengheid. Annemiek ruikt stallucht, gras en mineralen, proeft citrus en ananas.

 

Kumeu River 2022 Rays Road
Ook  bij deze wijn is de chardonnay  fermentatie én rijping op Frans eikenhout. Ik vind dit een geweldige wijn: true to type chardonnay, maar met verfijning, vanille, levendige smaak, heel sprekende zuren, hap sap met duidelijke slikfactor. Prachtig. Eric merkt op dat de wijn héél lang nahangt en dus veel karakter heeft. Annemiek benoemt banaan en caramel, romige vanille. RobG waardeert het fruit in deze wijn.

Kumeu River 2021 Mate’s Vineyard
Dit is een van de grote wijnen in de wijnwereld. Laat dat maar gezegd zijn. Rokerig, true to type  chardonnay, vettig, duidelijk meer hout, vanille, sappig, Meursault kwaliteiten, boterig. Langer in het glas heeft de wijn geweldige minerale toetsen. Toos waardeert het typisch stinkertje, de elegantie en de mooie balans. Gerard zegt een rijke complexe wijn met eiken, citrus, vetje, mooie bitters. Eric benoemt salie kruiden, boter, veel diepgang, verbrande smaak van haardvuur, volle wijn en toch charmant.

Job de Swart | Sinds 2018 is Job de Swart de derde Nederlander met de Master of Wine titel. Job studeerde aan de Nederlandse Wijnacademie en liep stage aan de faculteit Wijnbouw en Oenologie van UC Davis. Ook werkte hij als keldermeester op Château Giscours en De Toren. In 2010 behaalde hij zijn WSET-diploma en in 2011 werd hij Weinakademiker. Momenteel werkt Job als wijninkoper en marketeer voor Les Généreux – een vereniging van 42 onafhankelijke wijnwinkels in Nederland en Vlaanderen. Voor zijn onderzoekspaper was hij medeoprichter van Grape Compass, een online beslissingsondersteunend systeem dat schimmelziektedruk in wijngaarden voorspelt. Hij geeft les, begeleidt wijnproeverijen en schrijft voor professionals en liefhebbers.

Job de Swart maakte de cuvee À gauche van Yardstick samen met wijnmaker Adam Mason in Zuid Afrika.

Yardstick 2022 Cuvee À Gauche
De naam is een knipoog naar Bordeaux, de linkeroever. De blend van druiven is helemaal Bordeaux :  cabernet sauvignon, merlot, cabernet franc en petit verdot. Met een mespuntje syrah, verklapte Valerie. Hans is positief : soepele, gemakkelijke wijn, met kers en chocolade in de geur, komt terug in de smaak, drinkt lekker weg, aan de zoetige kant. Just proeft gedroogde pruimen. Toos noemt À gauche een wijn met potentie: kersen, laurier, chocolade en lichte tannines. De wijn zal nóg mooier worden. De 14,5 % alcohol zijn goed geïntegreerd. Mijn aantekeningen zijn louter positief: kardinaalrood met paarse rand, zuivere en open geur met zoete kersen, laurier, cassistoets, heel sappig, prikkelend op de tong, rondeur.

 

Verslag en proefnotities Peter van den Besselaar

Een dekselse doerak van een druif: pinot noir
By in

Een dekselse doerak van een druif: pinot noir

Pinot noir brengt voor wijnbouwers véél nadelen met zich mee: de druif is gevoelig voor ziektes, vereist specifieke klimatologische omstandigheden, is kwetsbaar voor vorst, heeft lage opbrengsten, vraagt intensieve zorg in de wijngaard, en kan tijdens de vinificatie makkelijk mislukken. Een dekselse doerak van een druif, dat is het. Wel een met twee kanten van een medaille: pinot noir brengt in handen van een goede wijnbouwer adembenemend mooie wijnen voort, die tot de allerbeste van de wereld horen. Martijn de Groot zet pinot noir op tafel. De jongste wijnen op tafel zijn vijf jaar oud, zeven wijnen zijn zes jaar of ouder. Pinot noir zit dan in de optimale drinkperiode, of komt er net in.

Typerend voor pinot noir zijn finesse en elegantie, complexiteit en balans. Daar gaan we dus naar op zoek. Berry is bij het bespreken van de twee eerste wijnen spot on: twee Mosel, zegt hij. Twee domeinen, 40 kilometer van elkaar.

2019 Martin Müllen Trarbacher Ungsberg

Hele lichte kleur. Spätburgunder, zegt Berry met overtuiging. Niemand die hem tegenspreekt. Een best wel strenge wijn nog met zoethout en kruidigheid, goede zuren.

2019 Regnery Klüsserrather Bruderschaft Grosses Gewachs

Duidelijk meer kleurdiepte, licht framboos, een lichte medicinale toets, anijs. Geparfumeerde wijn met strakke tannines. Berry determineert kersen en houtrijping.

Hierna een serie met twee Nieuwe Wereldwijnen die ook goed worden geplaatst. Zelfde jaargang, Nieuw Zeeland en Australië.

2018 Valli Bendigo Vineyards

Strakke wijn, mooi maar voor mij te jong. Wat framboos en een ijzerimpressie. Just benoemt rode kers, roos en melkchocolade. Eucalyptus ook. Sappige wijn met tannines, zegt RobG.

2018 Tolpuddle Tasmanië

Deze wijn heeft meer diepgang, body en een licht stinkertje in de geur. Geparfumeerde wijn met souplesse. Kersen met een zoete aanzet, een charmeur, oordeelt RobG. Just is enthousiast: dennenboom en hars in de geur, drop ook. Rozebottel-achtig.

Een serie van één, afkomstig uit de Elzas. Een prachtig glas. Had Elzas een jaar of twintig geleden het imago dat er helemaal geen goede pinor noir vandaan kwam… deze wijn bewijst in alles het tegendeel.

2018 Albert Mann Grand P

Biologisch-dynamisch gemaakte wijn van een domein op 2 kilometer van Colmar met iets meer dan 20 hectare eigen wijnaarden. Geparfumeerde wijn, stevig van karakter, goede vulling. RobK proeft wat zoet en prijst de verleidelijkheid van deze wijn die hij goed in balans noemt. Kees benoemt drop en laurier, een heel fijne wijn met veel fruit.
Drie wijnen uit de Bourgogne tonen allemaal klasse.

2017 Nuits Saint Georges Clos de Thorey Domaine de la Vougeraie

Het familiedomein wil dat het terroir goed tot uitdrukking komt in de wijn én een elegante stijl handhaven. Lage rendementen. Berry benoemt kersen, een klassiek snoepje en duidelijke bitters en verfijning van de houtrijping. Mijn aantekeningen: licht parfum, kers, mooi gebalanceerde wijn met fraaie bitters.

2017 Méo-Camuzet, Nuits Saint Georges

Méo-Camuzet is een oud domein, dat echter pas in 1985 zelf de wijnen is gaan bottelen. Het bezit bijna 3 hectare aan Grand Cru wijngaarden, de beroemde namen Clos Vougeot, Echezeaux en Richebourg. Kostbaar, de instapwijnen kosten een bedrag wat menigeen zijn hele leven niet aan een fles wijn zal gaan besteden, de Richebourg uit 2020 tikt de drieduizend euro grens aan, een bedrag dat zelfs de meest fervente liefhebbers in hun leven niet aan een fles besteden. Deze wijn is iets rijker van de andere Nuits Saint Georges met speculaaskruiden en een geweldige balans. Zonder meer een feestfles.

2013 Corton Grand Cru ‘Les Marechaudes’ Capitain Gagnerot

Dit huis bevindt zich op de heuvel van Corton tussen de Côte de Beaune en Côtes de Nuits. Toos roemt de rijke geur en benoemt kers, noot, chocolade en stal, een klein zoetje en nog behoorlijk wat tannines voor een 11 jaar oude wijn. Kees zegt dat de Corton op leeftijd is en nog volledig fris. Eric benoemt aardbei en aardsheid, bouillon en prijst de lange afdronk, altijd een teken van een Grote Wijn. Mijn aantekeningen: stinkertje, prachtige rondeur met een ‘stalige’ neus. Het is die stalige neus die Martijn benoemde als één van de karakteristieken waar hij zelf dol op is.

Voortreffelijk om onze kennis van de pinot noir weer eens te updaten, Martijn.

Verslag Peter van den Besselaar

Nieuw-Zeeland
By in

Nieuw-Zeeland

Nieuw-Zeeland, we proeven er af en toe iets van tijdens onze proeverijen. Maar een proeverij met alleen maar wijnen uit het land van de All Blacks? Het is een enorm uitgestrekt land, met een relatief koel en vochtig klimaat. Van noord naar zuid overbruggen de eilanden een afstand 1500 kilometer waarmee het als wijn producerend land diverse klimaten kent met ieder hun eigen karakteristieke wijngebieden. Van de twee grootste eilanden wordt het Noordereiland, met als belangrijkste gebied Hawke’s Bay, gekenmerkt door iets hogere temperaturen en een wat warmer maritiem klimaat. Het Zuidereiland, met het allerbekendste gebied Marlborough, maar ook Central Otega en Waipara, is iets koeler en heeft over het algemeen grotere verschillen tussen dag-
en nachttemperaturen. Nieuw-Zeeland is natuurlijk vooral bekend van de knisperende sauvignon blancs uit Marlborough, maar dat is niet het enige wat we vandaag gaan proeven.

Indrinker
Saint Clair Family Estate, Sauvignon Blanc Bubbles ‘Vicar’s Choice’ 2022 – Marlborough
De kleur is lichtgeel met een heel fijne mousse, die kort aanhoudt.
In de neus heeft deze bubbel voor Annemiek heel aromatische tonen, met perzik en ook bloemigheid. Voor Liselotte gaat het zelfs naar tropisch fruit, ananas. Ik vond het een lekker sappig glas (peer en meloen), met aangename zuren en een minimaal bittertje. Een deel van de groep vanavond vond dat ook, maar Annemiek (en wel meermensen) vonden de bitters wel aanwezig, vooral in de afdronk. Over het zoetje was iedereen het wel eens, al was Willem Jan het meest uitgesproken: “Zoetje? Zeg maar gewoon zoet!”.

1.1 Framingham, Sauvignon Blanc 2021 – Marlborough
Ook hier weer een lichtgele kleur in het glas met in de neus wat hout en malolactische aroma’s. Niet extreem aromatisch, maar wel mooi geurig, vindt Cees. Willem Jan en Liselotte vinden de neus en eerste aanzet zelfs wat hebben van riesling. In de mond een mooie aanzet met rijpe appel, witte perzik, kruisbes en passievrucht (Willem Jan). Mooie zuren en een klein bittertje in de afdronk, al vindt Maarten Roos de bitters wel erg overheersen. Het is toch ‘gewoon’ een sauvignon blanc, die we hier als eerste in het glas krijgen. Wel anders dan anders, deze wijn is deels op hout vergist.

1.2 Little Beauty, Sauvignon Blanc 2022 – Marlborough
Een ingetogen frisse neus volgens Cees. met in de mond meer bitters dan de vorige wijn.Willem Jan proeft in de aanzet zelfs wat witte perzik en vindt de wijn aanvankelijk eerder chenin blanc-achtig dan klassieke sauvignon blanc. Ik proef zelf ook citrus, rode grapefruit en kruidigheid. Een wijn met medium – tot medium body, maar wel met een lange afdronk. En, heel bijzonder voor een sauvignon blanc, Annemiek vindt ‘m lekker!

2.1 Tony Bish, Heartwood Chardonnay 2021 – Hawke’s Bay
Hier hebben we iets meer goudgeel in het glas. Houttonen in de neus en tropisch fruit. Een beetje “vettige” aanzet met citrus en peer, proeft Fritjof, met een lange afdronk. RobvK proeft prettige zuren in combinatie met getoast hout. Barrel fermented met 11 maanden rijping. Een chardonnay met mooi geïntegreerde zuren en een lange en fruitige afdronk.

2.2 Tony Bish, Skeetfield Chardonnay 2020 – Hawke’s Bay
In de neus iets frisser dan de vorige wijn, minder mollig. Citrus en rijper fruit (perzik, meloen). Rob vK ruikt ananas en briochetonen, Just noemt lentebloesem. Een neus met variatie dus. In de aanzet is de wijn eleganter dan de Heartwoord Chardonnay, ook met een lange afdronk. De houttonen vindt Just iets te dominant. Mee eens, denk dat een beetje tijd het hout nog wat beter zal laten integreren. De wijn is spontaan vergist en gerijpt op barriques, heeft malolactische vergisting gehad en er is bâtonnage toegepast.

Tot zover het Nieuw-Zeelandse wit.

3.1 Pegasus Bay, Pinot Noir 2018 – North-Canterbury (Waipara Valley)
Medium – tot medium transparant granaatrood. Aroma’s van rijp en zoet fruit (kers) in de neus met lichte kruidige tonen. Sappig glas, frisse maar lekkere tannines met wat munt en eucalyptus, soepel en elegant. De afdronk is niet lang.

3.2 Felton Road, Bannockburn Pinot Noir 2021 – Central Otago
Iets meer ingetogen neus dan de vorige wijn, iets aardser en minder jammig. Bij het proeven in de aanzet wat meer kruidigheid en bosgrond dan overdadig fruit. De wijn heeft een langere afdronk en proeft wat alcoholisch. Voor mij een aangenamere wijn dan de Pegasus Bay, maar de meeste stemmen gaan toch naar de eerste wijn uit deze serie. Hans vindt de wijn niet echt in balans, Just proeft koffietonen en merkt ook op dat deze wijn minder zoet overkomt dan de vorige wijn uit deze serie. RobvG denkt aan een andere wijn, een andere regio. Het eerste klopt niet, dat laatste
wel: de wijn komt uit Central Otago, een gebied met meer verschillen tussen dag- en nachttemperatuur. Ook de laatste twee rode wijnen, de “darlings” van Kati en Harry, komen uit Central-Otego.

4.1 Valli, Pinot Noir Gibston Vineyard 2019 – Central Otago
Medium – tot medium transparant granaatrood met een lichte bruinverkleuring. Een rijke en zwoele neus met kers. “Een beetje een Spätburgunder-neus”, aldus Berry. Willem Jan ruikt ook tonen van mokka, kruidnagel, kardemom en eucalyptus. Een soepele en elegante wijn, is het oordeel van Berry en daar sluit ik me helemaal bij aan. Willem Jan noemt “wat groenigs”, drop, kers en framboos met ook een beetje stroef mondgevoel en een redelijk stevig zuurtje. Ook Annemiek herkent die duidelijkere zuren. Ik vind zelf de wijn met het fruit, de zuren en tannines juist erg mooi in balans.

4.2 Valli, Pinot Noir Bannockburn Vineyard 2019 – Central Otago
In de neus is deze wijn iets ontwikkelder en minder fruitig dan de eerste wijn uit deze serie. Romig in de neus, kers, oud hout (Berry) maar ook sinaasappel-soufflé en bouillontonen (Willem Jan). Een steviger aanzet met meer body en power, heel sappig en fruitig met kersen en braam, met de kruidigheid van laurier. Een wijn met lekkere tannines, een lange en krachtige afdronk (mokka en chocolade worden genoemd) en ietwat tertiaire tonen.

Uitdrinker
Saint Clair Family Estate, Noble Riesling Godfrey’s Creek Reserve 2018 – Marlborough
Lekker! We mogen het eigenlijk als serieuze proevers niet zeggen, maar dat is het wel. Zoet met de zuren van riesling, mooi bij blauwschimmelkaas. En in de koelte van Marlborough gedijt deze riesling prima.

Een fijne proeverij, die Kati ons heeft voorgezet. Goed om eens alleen Nieuw-Zeeland op tafel te hebben staan!

Verslag en proefnotities van Maarten Drop

Geslaagde afsluiting seizoen met barbecue
By in ,

Geslaagde afsluiting seizoen met barbecue

We hebben het seizoen prettig en geslaagd afgesloten met de barbecue. Mooi weer, op de binnenplaats van het Maison du Vin, waar je je in het buitenland kan wanen. Diederick en Eric werden door de voorzitter bedankt en in het zonnetje gezet met een fraaie magnum.  

De Provençaalse rosé 2017 van Pigoudet (Aix en Provence) is van uitnemende kwaliteit. We genoten ook van een trebbiano uit Lugana, Le Creete 2017. We genoten van een frivole pinot noir uit Nieuw Zeeland, ook de Vino Nobile de Montepulciano 2015 van Bigi had dezelfde frivoliteit.Wijn uit magnum is altijd een feestje en Château Le Meynieu 2009 Haut Medoc heeft zich heel mooi ontwikkeld met ceder en laurier in een verfijnde neus en een lichtvoetige smaak.

Over troetelkinderen, boerenpummels en het zout der aarde (maidenproeverij)
By in ,

Over troetelkinderen, boerenpummels en het zout der aarde (maidenproeverij)

Elqui Valley | Tenuta delle Terre Nere | Caves Frédéric Mabileau

Mineralen.
Oef. Een uiterst lastig thema. En dat als eerste proeverij. Annemiek Vermeijlen
durft het aan, gesteund door haar scheikundige achtergrond. En haar echtgenoot
die onze ‘rituelen’ aanschouwt en ontnuchterend verzucht, “nou, jullie zijn wel
erg serieus, hè?”. Annemiek
dronk een witte wijn uit Santorini. Het alom aanwezige vulkanisme daar en het
achteretiket met lovende woorden over mineralen deden de rest. Mineraliteit,
wat is dat eigenlijk?

Bodem en
mineraliteit zijn de nieuwe troetelkindjes in wijnland. Mineraliteit is goed.
Van mineraliteit is er nooit te veel. (ooit gehoord? > “mooie wijn, maar
storend veel mineraliteit op het eind”). Een prachtig  romantisch idee; druivenstokken met lange
wortels, die de fijnste mineralen uit de bodem opzuigen – uit oeroude
aardlagen, toen de wereld nog onschuldig was – en die de mineralen een ereplaatsje
geven in de druiven. Druiven vol met calcium, magnesium, jodiden, fluoriden.
Koester ze, pers ze zachtjes. Poets de vuurstenen nog wat op. Kalk is goed voor
de botten, kan daar nog iets meer van bij? Wijn; met al het goede dat de bodem
en bronwater ons gegeven heeft…Tja, zo
romantisch is het niet. Wat wij menen te proeven aan mineralen is onzin.
Mineralen hebben geen smaak. Wij hebben er geen woorden voor. Wijn bevat per
liter ongeveer 1 à 3 gram minerale stoffen, waarvan kalium en fosfaat verreweg
de meest voorkomende zijn. (Gerhard Horstink, zie link onderaan dit verslag)
“Net zoals het beschrijven van florale tonen in een wijn niets te maken heeft
met bloemen in de wijn, heeft mineraliteit niets te maken met mineralen in de
wijn.” (Chris Kissack) “There can be no direct relationship between what is
below the vineyard and what is in the glass.” (Jancis Robinson)

Keren we
terug naar de proeverij. Wat verstaan we onder mineraliteit? Annemiek refereert
aan een onderzoek naar wijnproducenten uit de Chablis en consumenten uit
Bourgogne. Welke termen worden genoemd? Begrippen die door beide groepen
genoemd worden: puurheid, kwaliteit, terroir, Chablis, frisheid, geologie,
vuursteen, wijn, steen, ziltheid, schelpdieren, kalk, chardonnay, mineralen, witte
wijn, zuren. Zo wordt al duidelijk dat mineraliteit een fijn containerbegrip
is, waar we aardig wat woorden in kunnen wegstouwen. Een ander onderzoek propt
daar nog wat zaken bij: zuren, citrus, fris, natte steen, chemische aroma’s,
reductief, gras-aroma’s, bitters. 

Het wordt
tijd om wat te gaan proeven: 3 verschillende witte droge wijnen, uiteraard
geblindeerd.De
aanwezige proevers doen hun uiterste best om die mineraliteit te adstrueren met
natte stenen (wijn 1), kalk (wijn 2), zouten en zwavel (wijn 3).

Wijn 1
blijkt blijkt een riesling uit de Pfalz. De producent: “kühl, straff, präzise, mineralisch und
knackig”. Mijn eigen
notities: tropisch fruit, in de mond nogal braaf met een net zuurtje op het
einde. Een wijn van vrij jonge stokken, uit vijf verschillende wijngaarden, met
zeer gevarieerde bodems, uit een relatief warm gebied. Haal daar maar eens
mineraliteit uit.

Wijn 2 is
twee keer verrassend: ten eerste vanwege de druif > pedro ximinez en ten
tweede vanwege het gebied: Elqui Valley in Chili. Eén van Chili’s meest
noordelijke wijngebieden, woestijnachtig droog met grote
temperatuursverschillen overdag en ‘s nachts. Deze wijn is met opzet door
Annemiek ingebracht; er is een hoge concentratie aan natriumionen in de bodem
en de wijnen van dit semi-woestijngebied te vinden. We zouden dit als
ziltigheid kunnen terugproeven. En dat doen we niet; de zouten menen we vooral
in de wijn 3 te herkennen: een Etna Bianco. Daar wordt ook zwavel genoemd. Goed
getroffen, denk ik. Alleen; is zwavel een mineraal?

____

Reichsrat
von Buhl, Pfalz, Von Buhl Riesling trocken 2016

Vina Falernia, Elqui valley, Pedro Ximenez 2015

Tenuta delle Terre Nere, Etna Bianco 2016, 60% carricante,
25% catarrato, 10% grecanico, 5% minella

–


De
volgende serie van 3 witte wijnen is van 100% sauvignon blanc, 1x Frankrijk, 1x
Nieuw-Zeeland, 1x Chili. Het is hier de Chileen die zich onderscheidt door het
reductieve karakter, rokerigheid en amandelbitters. Claartje roemt de ziltige
aanzet (na+ ionen!). De Nieuwzeelandse sauvignon is het tegendeel van
mineralig, stuivende buxusbollen met vrolijk pissende katten op
kruisbespootjes. De bedoeling van de Haut Poitou snap ik niet helemaal; een
strenge sancerre had voor meer onderscheid en discussie kunnen zorgen. Het
bleef nu toch het kattenluikje voor uitgeplaste Kiwikatten.

____

Domaine
La Tour Beaumont, Haut Poitou, Sauvignon Blanc 2016

Clos Marguerite, Marlborough, The Grape Whisperer,
Sauvignon Blanc 2017

Falernia, Elqui valley, Sauvignon Blanc 2016

–

Elqui valley | Bourgueil | Terre Were


We
stappen over op 2 series rood en ongemerkt verschuift het referentiekader naar
terroir.

Begrijpelijk, de term mineraliteit lijkt voor driekwart te zijn voorbehouden
aan witte wijn. Als de Fransen het over mineraliteit hebben zeggen ze goût de terroir. Maar: als mineraliteit al een
containerbegrip is, dan is terroir een container-schip-begrip.

Bij de
eerste serie rode wijnen keren de notities terug naar bekend gebied: aardbei,
hout, tabak, bitters, kersen, tannine. We twisten wat over de beide pinot
noirs, spannend tegenover saai, kersenfruit tegenover vlak.

____

Weingut Juris, Burgenland, Pinot Noir 2014

Domaine Robert Sirugue, Bourgogne, Pinot Noir 2014

–

De tweede
serie rood biedt door een eigenzinnige keuze discussiestof: het eerste glas
doet vermoeden dat we geteleporteerd zijn naar een varkensstal die wacht op de
jaarlijkse schoonmaak. De flinke lik Brett verdwijnt wel door de achterpoort,
maar het woord poep is dan al twee keer gevallen. In de mond zwart fruit,
paprika, iets staligs (ja, slechts één l), gelaagd, lang nahangend. Even
nagezocht, verbouwd op graviers; zand en grind.

De tweede
wijn geeft meer ruimte voor de mineralenspeurtocht; aardser, een hintje petrol
in de neus, evenwichtiger dan de boerenpummel ervoor, met z’n voeten in de lava
en met z’n neus naar de zwaveldampen van de vulkaan. De producent maakt er
bijna poëzie van: refined
fingers weaving deftly through soil and stone, creating shade upon shade of
chromatic and sensorial variations.

En zo
zijn we weer terug bij de romantiek. En de mooie verkooppraat.

____

Frédéric Mabileau, St Nicolas de Bourgueil, Les
Rouillères 2014, 100% Cabernet Franc

Tenuta delle Terre Nere, Etna Rosso, 2015, 95% Nerello
mascalese en 5% Nerello cappuccio

–

De vraag
blijft: geeft dit soort proeverijen inzicht of vergroot het de verwarring
alleen maar? Tja. Ik vrees dat het laatste het geval is. Maar dit nadeel ‘heb’
zeker z’n voordeel. We zijn er nog lang niet klaar mee. Uit deze verwarring
doemen onvermijdelijk nieuwe proefthema’s op die bij ons weinig aan bod komen.
Chemische processen tijdens vergisting, de rol van zwavel, geologie en
bodemkunde, (micro)biologie, wetenschap en wijn, de (on)maakbaarheid van wijn,
enzovoorts. Hieronder een aantal (onverwachte?) verbanden die voeding geven aan
die verwarring, en een uitdaging zijn om verder te graven naar de heilige
wijngraal. Die wij dus niet gaan vinden. Maar dan zou het ook oersaai worden…

Minerale
aroma’s door vergisting  Wat
wijndrinkers omschrijven als ‘minerale geuren’, geuren van stenige dingen, zijn
chemische verbindingen die in de druiven gevormd worden, vaak pas tijdens de
vergisting. Het vuursteenaroma van Chablis is door Prof. Denis Dubordieu in
2003 ontrafeld. Hij toonde aan dat dit aroma (arome
pierre à fusil) van een
zwavelhoudende organische verbinding komt, benzeenmethaanthiol, die tijdens de
vergisting wordt gevormd.


Rol van
kalium  Kalium kan een verbinding aangaan
met wijnsteenzuur en wijnsteen vormen. Dat leidt tot een lichte verzilting, een
versterking van de smaak. (zie G. Horsting)

Stikstofarm,
vergisting en zwavel  De
schijnwerper wordt nu gericht op stikstof. Stikstofarme grond en een beetje
waterstress beperken de groeikracht, en dat is goed voor de druiven. Rotsige,
kalksteenrijke en vulkanische bodemsoorten zorgen voor deze gunstige
omstandigheden. Een stikstofgebrek in de bodem van de wijngaard zorgt voor
aanmaak van zwavelverbindingen in de most. Gisten hebben namelijk stikstof
nodig als voeding. Als de gisten niet voldoende stikstof in de most vinden,
verzinnen ze een list; ze breken bepaalde zwavelhoudende aminozuren af (voor de
liefhebbers: methionine en cysteïne) en maken zo stikstofdelen vrij. Daarbij
onstaan ook zwavelcomponenten die weer gereduceerd worden tot mercaptaan
(thiol) dat, mits het gehalte laag is, moeilijk definieerbare aroma’s geeft,
die wij als als mineraliteit benoemen.
(zie Lars Daniëls, Lars over wijn in Perswijn september 2011, onderaan deze post)

Carotenen Professor Attilio Scienza: mineraliteit
die wij in een wijn menen te proeven zijn vooral norisprenoïden. In de
druivenschil zitten carotenoïden, een kleurstof die de druiven beschermt tegen
fel zonlicht. Afgeleide stoffen hiervan vormen tijdens de fermentatie nor-isoprenoïden
(aromastoffen). Het gaat hier om een enzymatisch proces, waarbij mineralen uit
vulkanische bodems waarschijnlijk een belangrijke rol spelen.

Zuurstofarm Velen concluderen dat
mineraliteit staat voor het tegenovergestelde van uitbundige fruitigheid; vaak
wijnen met een reductief karakter, door een opvoeding met minimale
zuurstofinvloed of een langere rijping sur lie.

Structuur
en gezonde bodem  Tjitske
Brouwer: mineraliteit is meer onderdeel van de smaak dan van de geur van de
wijn, mineralen in de wijn zorgen voor structuur, los van zuren en tannine. Hoe
groter het vermogen om mineralen uit de bodem op te nemen, des te groter zal
het effect op de smaak van een wijn zijn.Het
vermogen van een wijnstok om mineralen op te nemen, hangt voor een groot deel
af van de aanwezigheid in de bodem van schimmels, die in symbiose leven met de
wortels van de plant. In het bijzonder die van mychorriza. Het lijkt dat
mychorriza een positief effect heeft op de hoeveelheid en vooral de
verscheidenheid aan mineralen die een wijnplant opneemt. Een gezonde,
evenwichtige bodem is dan een voorwaarde.

Annemiek,
er zit nog een heleboel chemie in wijn. Vertel ons er meer van.

Verslag en
proefnotities Hans Lodewijkx

Meer lezen? 

Mineraliteit en wijn

Een glas vol zwavelverbindingen – over mineraliteit in wijn


Mineraliteit nog even ongrijpbaar

Blader ook nog eens door Volcanic
Wines, Salt, grit and power van John Szabo, met hoofdstukjes
over Chili, Sicilië en Santorini

Terroir en wijnproductie, betalen we de prijs?
By in ,

Terroir en wijnproductie, betalen we de prijs?

Aconcagua valei met wijngaarden van Errazuriz

Diederick
Swagemakers baseert zijn proeverij op de actualiteit. Door ongunstige
weeromstandigheden  gaat de wijnproductie
naar een historisch dieptepunt. Italië, Frankrijk en Spanje, de top drie
wijnlanden is zwaar getroffen met dalingen van 15 tot 23%. Dat kan effect
hebben op de prijs in de winkel. Diederick heeft van de meest gangbare druiven
(sauvignon blanc, chardonnay, pinot noir en Bordeaux blends) oude en nieuwe
wereld naast elkaar gezet.

Terroir
staat voor de combinatie van omstandigheden die invloed hebben op de wijnstok.
Klimaat, ligging en bodem, Een wijn van bijvoorbeeld pinot noir uit Bourgogne
of Californië zal anders smaken. Wijnstokken in een warm klimaat groeien
bovendien sneller. De cyclus in Californië is korter dan die in Bourgogne; om
een complexe structuur te ontwikkelen met veel smaak- en geurstoffen is die
langere periode feitelijk beter. Wijnen uit een gebied waar de druif snel kan
groeien kunnen heel krachtig zijn, maar missen het raffinement van wijn uit
koelere gebieden.

Indrinker       Champagne Drappier, Quattuor Blanc de Quatre Blancs extra brut, prachtige
Champagne van twee gangbare en twee curieuze druiven : 25% Arbanne, 25% Petit Meslier, 25% Blanc
Vrai, 25% Chardonnay. Zéér true to type met appeltjes
in de geur en gistende appeltjes in de smaak. 

In
de serie Sauvignon Blanc staat een Astrolabe,
Marlborough/ Nieuw-Zeeland, sauvignon blanc 2016 naast de klassieke Domaine des
Berthiers, Jean-Claude Dagueneau, Poully Fume 2015. Voor mij wint de Pouilly
Fumé die frivool en elegant is, brandnetels en mineralen in de geur. Heel
sappig. Dat nieuwe wereld wijnen óók kunnen rijpen bewijst de Pride &
Glory, sauvignon blanc 2011 uit Marlborough die een fantastische geur heeft met
kiwi en passiefruit, grapefruit en abrikoos. 

In
de serie Chardonnay verkies ik Joseph
Drouhin, Meursault/ Bourgogne, chardonnay 2012 boven de wijn uit Oregon
Californië van… Domaine Drouhin. Deze Chardonnay 2012 is eenvoudiger dan de
Meursault, die zich kenmerkt door een botertje in de complexe geur. Heel rijke
smaak met weer dat boterige. Een krachtige en vette jongen, deze Bourgogne. 

Wijngaarden van Hahn in Californië

De
serie Pinot Noir bestaat uit Domaine
Philippe Charlopin-Parizot, Fixin/ Bourgogne, pinot noir 2009 (kruidig,
kreupelhout en herfstbos met een voor mij te bittere smaak) en een adembenemend
mooie Californische pinot poir, hartendief van Diederick: Hahn  Lucienne2013, Santa Lucia Highlands. Ik ruik
framboos en wat kruiden, deze wijn exceleert door een uitstekende balans met
rijpe tannines. Berry noemt de wijn warm, ruikt cederhout, mineralen en kersen
en roemt de zachte aanzet. 

De
twee geblindeerde Bordeaux blends komen
uit Aconcagua Valley en Saint Julien. Errazuriz Don Maximiano is de tweede
hartendief van Diederick en dat is volkomen begrijpelijk. De wijn is voor 93%
gemaakt van cabernet sauvignon, aangevuld met cabernet franc en petit verdot. De
wijn plakt aan het gehemelte, zegt Eric. Hij proeft rood fruit en chocolade,
ruikt zwarte bes en leer in de stevige wijn. Mijn aantekeningen: ceder in de
geur, laurier, heel klassiek. Sappige wijn met een aanlokkelijke bessensmaak.
Uitgebalanceerd en harmonieus. Chateau Lagrange 1998 is krachtig en vind ik wat
moeilijk te proeven naast de prachtige Chileense wijn. Ik ruik ergens ver weg
ook een lichte oxytoon. 

           Twee
uitdrinkers hebben we. Deze Dessert
wijnen zijn allebei mooi en evengoed onvergelijkbaar. Astrolabe, Marlborough/
Nieuw-Zeeland, chenin blanc late harvest 2013 heeft mooie citrus tonen en een
excellente balans. Disznoko, Tokaji Aszu 5 puttonyos, Hongarije heeft óók een
geweldige balans, de wijn is levendig met in de geur abrikoos en kruidkoek.                                       Fijne proeverij. 

       

ij.

Mooie Maidenproeverij: Nieuwe versus Oude wereld
By in ,

Mooie Maidenproeverij: Nieuwe versus Oude wereld

Mount Difficulty

Twee weken geleden nam Nello, de Nestor van de
Brabantse Wijnsociëteit, afscheid met een mooie wedstrijdproeverij. Diederick Swagemakers,
onze Benjamin en pas sinds kort lid, scoorde in die wedstrijd meteen sterk met
een mooie derde plaats. Voor zijn maiden-proeverij kiest Diederick het thema
“Oude versus nieuwe Wereld”. We zijn benieuwd. 

1a. 2015, Belondrade Apolonia, IGP Vino de la Tierra de Castilla y León,
Verdejo

1b. 2015, Belondrade Y Lurton, DO Rueda, Verdejo

Serie 1 opent met twee forse witte wijnen van
dezelfde druif en hetzelfde jaar. De eerste heeft een iets harsige neus, een
mooie zwoele aanzet maar ook forse zuren en alcohol die je voelt op je
tandvlees. De tweede is ondanks het ruime hout meer in evenwicht met een fijne
zoet-zuur balans. Het zijn allebei vette Verdejo’s uit 2015 van Belondrade,
respectievelijk de Apolonia (IGP Vino de la Tierra de Castilla y León) en de
Belondrade Y Lurton (DO Rueda). Moeilijk om blind te herkennen, geen duidelijke
Verdejo-kenmerken (kruidig, zweetneusje, noot, grapefruit, bittertje).
Misschien speelt het een rol dat de Didier Belondrade en zijn (ex-)vrouw
Brigitte Lurton Franse roots hebben. Hoe dan ook, het zijn mooie wijnen die
door de proevers breed gewaardeerd worden.

 2a. 2014, Domaine Michelot, Meursault ‘Sous la
Velle’, Chardonnay

2b. 2014, Marisco Vinyards, The King’s Bastard, Marlborough, Chardonnay

2c. 2014, Tenuta Rapitala, IGT Siciliane, Chardonnay GC

Serie 2 was duidelijk herkenbaar als Chardonnay
(2014). De rokerige Meursault ‘Sous la Velle’ van Michelot was in verhouding
licht gebouwd en kort. Hij had mogelijk nog last van de vorige gang. Ik vond de
bloemige neus van The King’s Bastard (Marisco Vinyards, Marlborough)
aantrekkelijk, net als de fijne zuren en de ronde mondvullende smaak. Kort en
peperig in de afdronk maar toch een fijne nieuwe wereld wijn. De Chardonnay van
Tenuta Rapitala (Sicilië) was ondanks zijn groene spinazie-neus wel verfijnd en
elegant, maar winnaar bij de Chardonnay was in mijn ogen de Nieuwe Wereld
Bastard van Marisco.

3a. 2012, E. Guigal, Condrieu, Rhône, Viognier

3b. 2012, Marisco Vinyards, The Exemplar, Marlborough, Viognier

In Serie 3 (Viognier, 2012) werd de vlakke
Condrieu van Guigal overtuigend verslagen door de expressieve “The
Exemplar” van Marisco Vinyards. Goudgeel, iets natte wol in de neus maar
vooral perzik, muskaat, iets evolutie, vuursteen. In de mond flinke zuren, dik
viscoos, sappige perzik, beetje prikkelig achterin, “knetterlekkere
dubbeldrank” volgens Paul en voor Berry was dit “de eerste Viognier
ooit die ik lekker vind”. 

4a. 2012, Alvi’s Drift, Drift Red Fushion,
Worcester / Zuid-Afrika, Cabernet Sauvignon & Pinotage & Shiraz &
Petit verdot

4b. 2012, Chateau Taillefer, Pomerol / Bordeaux, Cabernet Sauvignon,
Merlot

4c. 2012, Tenuta Rapitala, Hugonis, IGT Siciliane, Cabernet Sauvignon &
Nero D’avola

In de de rode serie 4 (Cabernet Sauvignon
gedomineerde wijnen, 2012) werd de toon gezet met een herkenbaar
Zuid-Afrikaanse wijn (Alvi’s Drift, Drift Red Fushion, Worcester), veel
pruimen, bramen, koffie, drop in de neus, een zachte aanzet met dezelfde smaken
maar vrij scherp achterin met harde tannines. Op positie 2 was de Pomerol van
Chateau Taillefer was duidelijk de koude wijn, streng, smal, kersen, koffie en
bramen maar nog lang niet rijp. In tegenstelling tot de prachtige derde wijn in
de serie die al volledig op dronk was: de Hugonis van Tenuta Rapitala (IGT
Siciliane, CabS & Nero D’avola). Diep donker rood, zwart hart, iets
evolutie in de rand. Mooie neus, al iets belegen maar toch vrolijk met bramen
en bessen. Heel sappig wijn, cassis, fijne afdronk, duidelijk nog tannines. In
mijn proefnotitie schrijf ik “bijna Italiaanse zuren, Bolgheri?” en
dan is het toch een heel zuidelijke wijn. Mooi gemaakt. Is dit nog Oude Wereld?

5a. 2010, Roland Thevenin, AOC
Gevrey-Chambertin, Pinot Noir

5b. 2010, Mt. Difficulty, Target Gully, Central Otago (N-Z)

Het is gewaagd om na CabS nog Pinot Noir in te
zetten. Toch blijven de Gevrey-Chambertin van Thevenin en de Mt. Difficulty van
Target Gully (Central Otago NZ) prima overeind. Beide wijnen worden duidelijk
herkend. De Gevrey-Chambertin is voor een 2010 wel lichtgebouwd, helder van
kleur met in verhouding al veel ontwikkeling. Met zijn flinke zuren frist hij
ons wel weer op na de CabS. De Target Gully doet heel bio aan. Donkerder rood,
diffuus, ongefilterd, veel stal in de neus, volle jammige aanzet met minder
zuur, meer ontwikkeling. Fijne wijnen met een vrolijk plusje voor de Oude
Wereld wijn.

Bij de kaas proeven we Quinta do Noval Silval
Vintage 2005 die nog piepjong fruitig aandoet.

Als hartediefjes kiest Diederick de Belondrade Y
Lurton (heerlijk bij de kaas!), de Marisco’s en de Rapitala CabS.En wint dan Oude of Nieuwe Wereld? Onder de streep staat een smakelijke
proeverij met een interessante line-up waarin de klassiekers vaak rechts
gepasseerd werden door de nieuwelingen… Mooie maidenproeverij!

Proefnotities en verslag Noël Geisen

Blindproeverij om land, streek en druif vast te stellen: kunnen we determineren of is het raden naar….?
By in ,

Blindproeverij om land, streek en druif vast te stellen: kunnen we determineren of is het raden naar….?

Les Damodes in Nuits Saint Georges

Claartje
Grielis laat ons blindproeven. En wel heel erg blind: in twee van de vier
series (van drie wijnnen ieder) wordt alleen aangegeven dat de wijnen ieder uit
een ander land komen. Nou, vooruit:  ook
dat één wijn van twee, en de twee andere van één druivensoort zijn gemaakt. Dat
helpt … 😉 In de andere twee series weten we tenminste nog dat alle drie de
wijnen uit één en hetzelfde land komen; de rest mogen we er zelf bij raden.

 

In de eerste
serie staat duidelijk herkenbaar een Sauvignon Blanc, zó stuivend dat de wijn
wel uit Nieuw-Zeeland moet komen. Dat doet-ie dan ook, de wijn van Peter
Yealands. De eerste wijn leek mij typisch Duits, qua neus, prikkeltje, moderne
en sappig fris, en dat klopte bijna: het is de Colonjes Knapse Witte 2014 uit
Groesbeek. Knap gemaakte wijn. Helemaal eens trouwens met René van Heusden in
zijn laatste column in PersWijn deze week: Nederlandse wijn moet je níet anders
proeven, die moet je gewoon langs dezelfde meetlat leggen als Franse, Spaanse
etc. Deze van Colonjes kan dan gewoon méé. 
De derde wijn was een Chenin Blanc van Cederberg 2014 (ZA); ik vond ‘m
moeilijk te plaatsen door de mix van frisse en wat rijpere tonen, iets
biscuit-erigs; weer een bewijs dat ZA mooi en interessant wit maakt.

Eén land,
drie streken. De tweede wijn kom mij wel bekoren. Klassieke, ambitieuze neus,
toef hout en kruiden, behoorlijke tanninestructuur nog. Mijn wilde gok was
Priorat, maar het bleek een Graves 2010 Chateau Maillard. Over de derde wijn
was discussie. De documentatie spreekt over spreekwoordelijke leer- en
stalgeuren als typisch St. Joseph, maar volgens mij en een aantal andere
proevers was deze wijn niet helemaal zuiver, te snel geouderd.

In de derde
serie (“Drie Landen”) eerst een pinot noir van Brogsitter, de Ad Aram 2012, met
nogal wat restzoet, wat een aantal proevers aan de Nieuwe Wereld deed denken.
Een mooie tweede wijn, met kersenbonbons, wat alcoholisch wellicht, maar toch
indrukwekkend. Het blijkt een Portugese wijn: de Torais 2007 van Herdade de
Torais. De derde wijn, wat gesloten, suggestie van vleesjus in de neus, met een
soepele aanzet en rijpe tannines, komt van de andere kant van de grens: het is
een Toro 2008 (Bodegas Fariña, Gran Collegiata Campus).

Tja, en dan
die laatste serie. “Een Land, drie streken”. Wat hebben we nog niet gehad, qua
land waar je wel drie streken zou moeten kennen? Italië. Zo heeft een proever,
bekent hij,deze serie benaderd. Ik denk (en weet) dat hij niet de enige
was…  Nou, dan is de eerste wijn een
Nebbiolo, de tweede een Chianti Classico, en de derde zal dan wel uit Zuid-Italië
komen. Veel proefnotities met ‘zuren’ maar niet van de Proefkampioen, die
twijfelt mede daardoor aan Italië. Terecht: de Barolo blijkt een Nuits Saint
Georges Les Damodes 1er Cru 2011 van Domaine de la Vougeraie (Les Damodes, nu
ik ’t tik besef ik dat ik die een tijdje geleden proefde bij Fourcroy, en ja
daar vond ik m ook al lekker),de Chianti transformeert ineens in een Margaux
(Desmirailles 2010; rijpe bessen en iets bloemige neus, hout, vol, eerder lage
zuren, nog wat drogende tannine) en dat “Zuid” hadden we in ieder geval goed: het
blijkt een Rhônewijn uit 2007, de Vin de Monsieur le Baron de Montfaucon.
“Lekker” staat er in mijn aantekeningen, en warm, kruidig fruit, zwoel, vol, intens,
en toch fris en in balans.

Ik heb niets
opgeschreven over de uitdrinker: Alvear Pedro Ximénez de Añada 2011 Montilla
Moriles DOC.  Deze wijn kreeg 100 punten
van Robert Parker, en ik heb me bij het proeven volledig gefocust op of de wijn
die alle honderd waard is. Erg lekker, en typisch dikke, geconcentreerde PX.
Jazeker, 100 punten is wel erg veel. 

Zó
blindproeven is aan mij persoonlijk niet besteed; lesjes in bescheidenheid
biedt het leven al meer dan voldoende, maar we hebben wel weer een paar mooie
wijnen geproefd; dank daarvoor Claartje! 

Verslag en
proefnotities Rob van Ginneken

De mooiste Nieuwe Wereld pinot noir wijnen
By in ,

De mooiste Nieuwe Wereld pinot noir wijnen

Calvert vineyard

Rob van
Ginneken brengt pinot noir op tafel uit Nieuw Zeeland. We proeven vier
gebieden: Martinborough (een klassiek gebied), Marlborough (waar niet alléén
sauvignon blanc groeit), Waipara (the dark horse) en Central Otago (new kid at
the block). Om af te sluiten met een briljante chardonnay. Het is genieten bij
deze proeverij, van enkele van de allermooiste pinot noirs die de Nieuwe Wereld
te bieden heeft. 

Martinborough

Warme zomers,
droge herfsten. Kiezelige bodems. Ligt in het zuiden van het Noordereiland,
gewaardeerd om zijn pinot noir. 

Ata Rangi
Crimsom 2013

Berry benoemt
een florale geur met kers, aardsheid en leer. Paul waardeert de fluweelzachte
smaak, met een geur waarin herfstbosassociaties en prijst vooral de samenhang
van alle smaakcomponenten. Mijn aantekeningen: paarsrode kleur, minerale geur,
kruidig, sappige smaak, de wijn opent zich langzaam. Fraai glas. 

Craggy Range
‘Te Muna Road’ 2012

Lichte kleur
met mooie bloemrijke geur, rode kers. Sappige en elegante smaak met goede
balans. Dit is echt een prachtig glas. Paul ruikt kersensap, de wijn is frisser
van de Crimsom, mooie bitters, niet zo warm. Berry typeert de wijn met net iets
meer zoet, rozen, framboos en een stinkertje. 

Marlborough

Met meer dan
tweederde van de totale aanplant is dit het allergrootste wijngebied, bovenin
het Zuidereiland. Warme en zonnige dagen met koude nachten.

Auntsfield
2010

Hartendief
van Rob. In de proeverij is dit de wijn met de beste prijs/kwaliteit
verhouding. Rob noemt de wijn het mooist in balans. Martin heeft als eerste
indruk een zoetje in de wijn. Twan benoemt kersen, caramel, zelfs Mon Cherie,
een medicinale toets en hoge zuren. Mijn aantekeningen: ingetogen geur, bruine
rand, een heel vrolijke neus met breed uitwaaierende impressies, ik ruik
boerderijrozen, hoe zuurgraad, sappig glas. 

Greywacke
2011

Paarse rand
nog, geweldig mooie balans met een geparfumeerde geur waarin kers, een wijn met
elegantie én finesse. Nello benoemt ceder en leer, mooie zuren. Twan vindt deze
wijn net iets minder complex dan Auntsfield, wel het lekkerst, fijn en zacht in
de mond. 

Waipara

De droogste
en koelste wijnstreek op het Noordereiland. Ik heb wat moeite met de wijnen uit
deze streek. Ze vielen voor mij wat uit de toon in de proeverij.  

Crater Rim
2009

Lastige wijn
om te determineren. Ik zie droesem in mijn glas en de geur lijkt mij niet
correct, bij het proeven oud hout, bitters en tannines. In het boekje staat al ‘not
my type’ als de wijn in het glas toch iets beter evolueert. Nello benoemt de
wijn als jammig en dik, hij ruikt zwavel. Toos benoemt de geur van net gemaaid
gras, ze mist wat frisheid in de wijn. Eric vindt de wijn toch wel veel bieden,
rustieker, groffer en landelijker dan de andere wijnen. Waar Twan Greystone
2012 vergelijkt met Mozart, associeert hij de Crater Rim met de muziek van Wagner.
Noël mist wat fruit, de wijn heeft wel veel alcohol en een eaux de vie
impressie. 

Central Otago

Koel gebied
met weinig regenval, in het binnenland op grote hoogte. 

Mount
Difficulty ‘Bannockburn’ 2011

Nello vindt
de wijn nog niet loskomen van zijn tannines. Lichte kleur, lichte kers, elegant,
wat alcoholisch, hangt na. 

Felton Road ‘Calvert’
2013

Misschien is
dit wel de minst getypeerde pinot noir die op tafel staat, maar voor mij wel de
mooiste. De kleur is diep. Hoe kan dat? Even komt de euvele gedachte bij mij op
dat de wijn een stoot syrah heeft meegekregen… Deze wijn van de Calvert
wijngaard biedt een explosief bouquet met wagonladingen morelkers, breed
uitwaaierend, echt heel mooi, ik ruik ook pioenrozen. Fluwelige aandronk, vette
wijn die toch in balans blijft met mooie zuren. Nello benoemt
kersenconcentraat, kruidigheid, warme wijn met fijne zuren en rijkheid. Hans
benoemt drop. 

Bij ons
traditionele kaasplankje proeven we een witte chardonnay van de hoogste
kwaliteit. Rob noemt deze witte wijn dan ook als een van zijn twee
hartendieven.

Kumeu River
2009 Maté’s Vineyard Chardonnay

Prachtige en
rijke wijn: rokerige geur met vanille, héél mineraal. Just benoemt de prachtige
balans, proeft in de afdronk steeds meer fruit, maar ook anijs, citrus,
brioche, sinaasappele en kalkrijke mineraliteit. Topwijn. 

Uiterst
leerzame proeverij, dank Rob!