Categorie: Food and Wine

Armenië: bekende sterren, onbekende druiven
By in

Armenië: bekende sterren, onbekende druiven

Een Armenië proeverij. De eerste in onze geschiedenis. Eerlijk, ik moest de atlas open slaan om even te kijken wáár Armenië precies ligt. We denken de muziek van de beroemdste Armeniër erbij, Charles Aznavour. Als ik een lijstje met bekende Armeniërs bekijk, zie ik ineens bekende namen. Zangeres Cher. Tennisser André Agassi. Televisiepersoonlijkheid Kim Karadashin. Ze zeggen mij stuk voor stuk meer dan de druiven die we gaan proeven: Kangun, Karmrahyut, Voskehat, Areni.

Ron Visser zet ons een avontuurlijk thema voor. Ik duik in Jancis Robinson’s Wine grapes om iets meer te weten te komen van de druiven. De Areni, making top-quality dry white and sweet reds. Kangun, waar ze niet veel over schrijft, voor de brandy en zoete wijnen. Als we die Kangun proeven, blijkt zelfs het druivenstandaardwerk wat achter te lopen… Karmrahyut, dark skinned. Voskehat, old variety for fortified whites. Wat moderne wijnmakers met de druiven doen, loopt niet altijd parallel met de literatuur. Zoveel is zeker.

Armenia Kangun 2020

De witte indrinker van het grootste wijnhuis in Armenië krijgt meteen instemming. Prettige geur met citrus en jasmijn. Snoepjes in de smaak, wat opdringerig zuur. Kees benoemt de strogele kleur, fruitige neus met peer en perzik, hij noemt de zuurtjes in de afdrink: heel mooi. Noël waardeert de fijne balans. Eric noemt de wijn ‘easy’, zomers, slank, toegankelijk.

 

Armas Voskat 2014 Reserve

De witte wijn waar ik het meest van onder de indruk ben. Van de autochtone Voskehat. 10 maanden rijping op fust voor het bottelen. Noël zegt blij verrast te zijn met deze wijn. Just prijst de stenige neus, vanille en zoete tonen die je meer ruikt dan proeft en een lange afdronk. Kees is evident over de geur: peer. Mijn aantekeningen: geur met vanille, kandij en lichte honingimpressie. Mondvullend met een aangename zoettoets, doet me een beetje denken aan chenin blanc, goede balans en verfijnd bittertje in de afdronk. Een gastronomische wijn.

De eerste twee rode wijnen zijn prettig en aangenaam, maar weinig onderscheidend in het totale wijnaanbod. Twee wijnen van Areni. Maar daarvan kan ook een droom van een wijn worden gemaakt, want de Van Ardi wijn is TWON, the wine of the night.

Van Ardi 2017 Reserve Areni

Mai o mai o mai. Half transparant. Kees roemt de chocoladetonen in de wijn. Just de prachtige combinatie van fruittonen. Mijn aantekeningen: mooie combinatie van vanille en aardbei, elegantie en kreupelhout. Hele fraaie geur waar je steeds aan blijft ruiken, de smaak is gebalanceerd met finesse. Zet dit glas blind voor aan proevers en je hoeft niets meer uit te leggen over het potentieel van wijnland Armenië. De muziek klinkt in mijn hoofd: You are the one for me, for me, formi, formidable / You are my love, very, very, véri, veritable/ Et je voudrais un jour enfin pouvoir te le dire/ Te l’écrire/ Dans la langue de Shakespeare !

MEK Khindogny 2018

Wijn met een verhaal. Want Isaac Gelichian is een Nederlandse Armeen die zijn geld verdiende in de textiel als mode ontwerper en textielondernemer. Droomde erover om zijn vaderland te bezoeken… en startte er een wijnbedrijf. MEK is het Armeense woord voor 1. Dit is de eerste Nederlands-Armeense wijn. Charmeert mij om verhaal én de wijn zelf. Kruidige wijn met veel bramen, aldus Kees. Wow, wat een diepe kleur, inktig gewoon. Ik ruik gestoofde kersen, mondvullende wijn met veel body, nog flink tannines en dus rijpingspotentieel. Ik zie mezelf bij de houtkachel zitten met een glas van deze wijn, helemaal verzoend met rond het huis gierende herfststormen.

Armas Karmrahyut 2014

Een wijn die zeker nog langer kan rijpen. Veel tannines nog. Kees benoemt het bittertje en oordeelt: te jong. Dit is echter nu al lekker met een ribeye, zegt hij. Maarten zegt dat fruit en tannines goed in balans zijn. Annemiek noemt seringen en lelietjes van dalen in de geur. De kleur is donker en 3 / 4 transparant. De wijn lijkt nog niet helemaal in balans, moet nog wel wat jaren hebben in de kelder. Mooie en elegante geur. Just benoemt zelfs sinaasappel.

Mooie proeverij, dank Ron!

Peter van den Besselaar

Overzicht met geproefde wijnen (link)

En de etiketten van de geproefde wijnen:

 

Dertig jaar hartendiefjes
By in

Dertig jaar hartendiefjes

Het gebeurde ruim 30 jaar geleden. Toos was in een wijnwinkel op de Korvelseweg. De verkoper vertelde met zo veel passie over wijn dat hij Toos aanstak met het virus. Het wijnvirus wel te verstaan, om misverstanden te voorkomen. Al snel volgde een wijncursus. Niet lang daarna heeft Kees Mutsaers haar heeft uitgenodigd veel verschillende wijnen te komen proeven bij de wijnsociëteit. En nu zijn we alweer ruim 30 jaar verder.

Afgelopen 30 jaar heeft Toos vrijwel elk halfjaar een proeverij voor ons verzorgd. Traditiegetrouw krijgt men dan de vraag: “wat waren nou je hartendiefjes?”. Vanavond zet Toos ons een selectie van haar hartediefjes voor. Dat belooft dus een aangename avond te worden. Waarbij wij, proevers, meteen een mooi beeld krijgen wat nu het smaakprofiel van Toos is.

Wij starten met champagne de Venoge, cordon bleu, 100% pinot noir. Een mooie indrinker: licht oxidatief waardoor, ten onrechte, de indruk van enige leeftijd ontstaat, met een fijne lange afdronk.

Toos vertelt hoezeer beleving van wijn samenhangt met het moment. Champagne brengt haar terug naar de studiereis naar “de Champagne”. Met een grote glimlach vertelt ze dat het werkelijk de meest decadente reis was ooit gemaakt. Alleen maar champagne drinken, eten in sterrenrestaurants zoals , verblijven in prachtige hotels en de mooiste champagnehuizen bezoeken. Memorabel. Champagne drinken roept deze herinneringen op en smaakt dus altijd goed.

We drinken drie witte wijnen. Burrowing Owl, chardonnay uit Okanagan VaBoyer les Crayereslley Canada, maakt op mij de meeste indruk. “Wat je ruikt is wat je proeft”, zegt Rob. En dat is fijn bij een wijn. Een hele mooie, minerale wijn.

 

Vervolgens twee series van ieder twee rode wijnen. Eerst Fleurie Gamay 2020 van Domaine des Terres Dorées, Jean-Paul Brun. Kers, braam, aardbei, beetje tannine en ceder. Een warme stevige Fleurie. Nog mooier vind ik de griekse Agiorgitiko Syrah van Gaía. Donkerrood met een paarse rand, dik fruit van bes en braam, kruiden, drop. Een flinke wijn, met licht drogende tannines.

 

De tweede serie rood, zijn ook al zo’n fijne wijnen. Toos is laaiend enthousiast over St. Andrea, Merengő Egri Bikavér Grand Superior, 2016, Hongarije. Niet alleen over de wijn, maar nog meer over de herinnering aan de studiereis naar Hongarije en de ontmoeting met wijnmaker Lőrincz György (https://standrea.com/en/). De wijn is het zogenoemd stierenbloed.

Eger werd in 1592 belegerd door een grote leger Turkse soldaten. De Hongaarse soldaten dronken zichzelf moed in, met rode wijn. Ietwat aangeschoten stonden zij op de stadsmuren, hun baarden druipend van de rode wijn. Onder de Turken werd het gerucht verspreid dat de Hongaren stierenbloed hadden gedronken. Daardoor zouden ze onoverwinnelijk zijn. Geïntimideerd dropen de Turken af.

Uit verslag van wijnstudiereis in 2009:1 (klik link voor alle verslagen daarvan)

De Brabantse Wijnsocieteit maakte een studiereis naar Hongarije, we bezochten o.a. St. Andrea in Eger

György Lörincz is afgestudeerd oenoloog. In de documentatie beschrijft György hoe hij als jong broekie zijn geliefde heeft leren kennen. Deze Ode aan zijn vrouw Adrea verklaart meteen hóe het domein aan zijn naam komt. Dr. Lörincz werkte voor het allergrootste wijnbedrijf in de regio. Op kleine schaal maakte hij voor vrienden en zichzelf wat wijn. Die durfde hij niet onder zijn familienaam in te sturen naar de regionale Eger wijncompetitie. Hij koos daarom een fictieve naam: de naam van zijn geliefde Andrea en zette daar Saint vóór. Saint appelleert zowel aan druiven (bijvoorbeeld St. Laurent), als aan fameuze wijnen (bijvoorbeeld St. Emilion). Een naamkeuze met emotie, historie en spirituele trekjes. Zo gezegd, zo gedaan. Hij won de gouden medaille, een geweldig gevoel. In 2002 realiseerde György zijn droom met de start van het eigen wijndomein. Hij vertelde ons met maar liefst 46 druiven te werken. Wel een tikje te veel, geeft hij toe. De experimenten met nieuwe aanplant, maken wél dat hij een steeds beter zicht krijgt op de unieke kwaliteiten van Eger. Nú gelooft hij dat de streek vooral is voorbestemd om elegante wijnen te maken, zeg maar het Bourgogne type. Op zijn domein gaf Nicolas Joly, goeroe van de biodynamische wijn, workshops. Lörincz heeft de pest aan trucjes en wil op een authentieke manier wijn maken. Het bezoek aan het domein maakte grote indruk op ons. Eigenlijk werden we steeds blijer van de wijnen in de proeverij. De wijnmaker spreekt zacht en oogt bescheiden. We proeven met fijne zachte achtergrondmuziek, door de wijnmaker enkele keren gewisseld. Het zijn jazz improvisaties. Behalve bij het proeven van de meest uitgesproken en krachtige wijn Merengö Egri Bikaver Superior 2006, als we ineens luisteren naar the Rolling Stones. Wij vermoeden dat dit geen toeval zal zijn. Op dit domein klopt gewoon alles.

 

Ik ben aangenaam verrast over de Grant Burge, Filsell Old Vine Barossa Shiraz 2013. Een bek vol lekker! Ceder, sigaar, wat stoffig, beetje plakkende tannines én …. een fruitkick op het einde. Prachtig.

De opvolgende twee rode wijnen delven in eerste instantie het onderspit tegen het ‘geweld’ van zojuist. Na even doorproeven komt gelukkig ook de kwaliteit van deze ‘heldere’ wijnen aan bod. Noël herkent de wijnen en herinnert zich de proeverij van destijds: pinot noir vs. nebbiolo. Bruno Colin, Vieilles Vignes Santenay, 2017 en Paolo Scavino, Langhe Nebbiolo, 2016.

Ten slotte, Quinta da Romaneira, Vintage Porto, 2019. Deze vintage is net vrijgegeven. Vintage komt, naar verluid, het beste tot zijn recht in of jonge jaren, of na vele jaren rust. Naast deze port proeven wij pure chocolade van 72% Venezuela cacao. De port en chocolade zijn beide krachtig en kunnen prima met elkaar wedijveren. Mooi om dat te ervaren.

Wat is mijn conclusie op het einde van de avond? Toos houdt van fijne wijnen, met individueel karakter. Flinke zuren en/of tannines zijn daar geen onderdeel van. Volgens mij kan Toos met nog meer passie over ‘wijnen beleven’ vertellen dan de wijnadviseur destijds over ‘wijnen’.

Verslag en proefnotities Eric Hoepelman

 
Meedoen is belangrijker dan winnen
By in

Meedoen is belangrijker dan winnen

De jaarlijkse proefwedstrijd. Dit keer blijkt de proeverij op 9 november een enorm lesje bescheidenheid. Terwijl Peter van den Besselaar zijn best deed om alleen monocepages op de proeftafel te zetten. Hieronder kan je het wedstrijd overzicht downloaden.
Willem Jan Withagen werd de nieuwe proefkampioen, Just Krijn is tweede met een haarlengte verschil. Noël Geisen werd derde. Gefeliciteerd!

 

De geproefde wijnen zijn:
1. Wolfberger Cremant d’Alsace NV Brut Selection Prestige
2. Veiga da Princesa 2020 Rias Baixas
Arme granietbodem met zijn goede drainage voor druiven van een hoge kwaliteit.
3. Tenuta de Angelis 2020 Offida Quiete Pecorino
Na de fermentatie rijpt de Quiete nog een maand of vier op tank en wordt bâtonnage (het doorroeren van de gisten) toegepast. De wijn rust twee maanden, zodat het merendeel van de vaste deeltjes kan bezinken. Daarna volgt botteling zonder filteren. Dit betekent dat er nog iets van de fijne deeltjes achterblijft in de wijn, die dan ook licht troebel is.
4. Comte Leloup du Château de Chasseloir 2012 Muscadet de Sèvre et Maine
Cuvee de Ceps Centenaires. 2012, een moeilijk jaar voor de Loire. Behalve voor melon de bourgogne. Van Bernard Chéreau die wijnen maakt om te laten rijpen. Rijping sur lie.

5. Planeta Chardonnay 2019 Menfi Sicilia
Oogst handmatig, vinificatie selectie bij binnenkomst van de druiven, ontstelen en kneuzen en zacht persen. Vergisting op een gecontroleerde temperatuur 20°C gedurende vijftien dagen op Frans eiken; 50% van de wijn rijpt tien maanden op dezelfde nieuwe vaten, de rest rijpt een jaar op oudere vaten, beide met regelmatige bâtonnage.
6. Bodegas Piqueras Almansa Old Vines Garnacha Tintorera 2018
De hooggelegen wijngaard wordt zonder irrigatie bewerkt, wat heel bijzonder is in dit droge en warme deel van Spanje. De druivenstokken zijn niet opgebonden en worden laag gehouden: zogenaamde ‘bush vines’ of ‘cepas de vaso’ in het Spaans. De opbrengst blijft hierdoor laag en de kleine druiven behouden smaakconcentratie en frisheid. Na de handmatige pluk volgt de alcoholische gisting in grote tanks. De tweede gisting en rijping van ongeveer acht maanden vinden plaats in vaten van 300 liter, gemaakt van Amerikaans eikenhout.
7. Domaine du Bon Remède 2018 Ventoux Secret de Vincent
Aangeplant op een heuvelop gelegen perceel in het dorpje Mazan, vlak bij de Mont Ventoux. De ondergrond bestaat uit gravel en kalk. Ideaal voor de syrah. De wijnstokken zijn er ruim 45 jaar oud en hebben een laag rendement van 35 hectoliter per hectare.


8. Domaine Jean Fournier 2011 Marsannay Trois Terres Vieilles Vignes
Afkomstig van de oudste stokken en de beste percelen van dit domein. De drie verschillende wijngaarden op kalk- mergel en zandsteengrond zijn ruim 60 – 65 jaar geleden aangeplant en hebben een gemiddelde opbrengst van slechts 20 hectoliter per hectare. Handmatige oogst waarna 80% van de druiven ongekneusd de gistkuipen in gaat. Volledige rijping op nieuwe eikenhouten “demi-muids” (600 liter) gedurende 18 maanden. Geen collage en filtrage.
9. Château Marquis de Terme 2009 Margaux
Quatrième Grand Cru Classé, het domein is 40 hectare groot, aangeplant met 60% cabernet sauvignon, 33% merlot en 7% petit verdot. 16 tot 18 maanden rijping op Franks eikenhouten vaten.
10. Il Poggione 2010 Brunello di Montalcino
98 Parker Punten – This is what great sangiovese is all about. Never have I encountered a Il Poggione Brunello as beautiful as the one released this year. This is one of the highest expression of sangiovese you will ever taste.

Schatkamer voor sommeliers
By in

Schatkamer voor sommeliers

Als de sommelier in een restaurant ons een glas sauvignon blanc of merlot voorzet, daar is niks mis mee. Maar als de sommelier ons een glas timorasso of freisia voorzet, gaat het hart van de liefhebber sneller kloppen. Wijnschrijver Fred Nijhuis is te gast met een workshop Piëmonte. Hij vertelt met veel kennis over de streek, het terroir, de druiven en de wijnbouwers.

En we proeven veel wijnen van autochtone druiven. Curieuze druiven noem ik het vaak. Want het is niet wekelijks dat we wijn drinken van erbaluce, nascetta, timorasso of freisia d’asti. Piëmonte is veel meer dan Barbaresco en Barolo. Het is een schatkamer voor sommeliers. De sommeliers die zich willen onderscheiden en hun gasten verwennen met ongewone wijnen.

Oudeis, Enrico Serafino, Alta Langhe 2016 Extra Brut
Mooi glas met frisheid, brioche, licht amandel, érg zuivere wijn met levendige zuren. Hier kan de sommelier duiden dat deze wijn van 85% pinot noir en 15% chardonnay de vergelijking met de klassieke champagne kan doorstaan. 36 maanden sur lattes.

 


Orsolani, Erbaluce di Caluso 2015, Extra Brut
Van ongeveer 20% van de aanplant van de erbaluce wordt mousserende wijn gemaakt. Hoge zuren, volle smaak, klein kruidje, een wijn die je bij het diner kans serveren met flink wat body. Leuk!

 

Massimiliano Passone, 2019 Langhe Nascetta del commune di Novello
Opmerkelijk glas, want licht oxy, ik vond het nog niet zo verkeerd, een wijn om wat bij te eten. Epoisse kaas, suggereerde Just. Notities: een kruidje in de geur, ik ruik ook granny smith, echt een eetwijn.

 

 

Timorasso druif

Ezzo Poggio Archetipo, 2014 Colli Tortonesi Terre di Libarna
Gerijpte timorasso, een beetje neigend naar oud goud in kleur, licht citrus, vanille en stevig kruidig. Hierbij een mooie dorado en het leven is goed.

 

 

Cordara 2018 Freisia d’Asti
Fred brengt hier het Piëmontese platteland tot leven tussen onze oren. Schenk deze wijn bij Ribollitta en geniet. Introverte geur, daar ruik in op den duur wat framboos in. Stroeve smaak met tannines, wel heel karaktervol.

 

Giacosa Fratelli 2012 Barolo Riserva Vigna Mandorlo
46 maanden gerijpt op grote houten foeders en nog een maand op roestvrijstaal. 55 dagen weking van de druiven. Je steekt de neus in het glas en denkt meteen: mooi. Complexe geur met vanille, rijk, in derde instantie ruik ik wat salmiak. Héél licht rubber. Rijke smaak met rondeur. De Vigna Mandorlo is een schitterende Grand Cru wijngaard.

Dank Fred voor deze boeiende workshop.
Scribent: Peter van den Besselaar

Presentatie bij deze avond: Piemonte BWS 2021 Fred Nijhuis

Nebbiolo, een muur van tannines. “Maar in die muur zit wel een deurtje”
By in

Nebbiolo, een muur van tannines. “Maar in die muur zit wel een deurtje”

Rob van Kalmthout heeft een crush op nebbiolo. Een hele nebbiolo proeverij uit zijn kelder is dus een feestje. Rob is ook realist. Hij ‘snapt’ dat wijnproevers wijn van deze druif kritisch kunnen bejegenen, vanwege de hoge zuurgraad en forse tannines. Het klopt helemaal van die tannines. Vooral in de eerste series, ik hoor zelfs zeggen: een muur van tannines. “Maar in die muur zit wel een deurtje.”

De eerste rode wijn, 2018 Uvaggio van Proprietà Sperino, is mooi en moeilijk. Karaktervol en tannineus. De proevers ruiken rozen, drop, kruiden, kersen en munt. Kom er maar eens om. Maar ook een aardse en wat mij betreft moeilijke smaak. Een wijn om op te leggen en een jaar of vijf minstens te vergeten.
Van het wijnhuis Nino Negri uit Chiuro proeven we drie Vattelina Superiore DOCG’s uit 2016. Wijnen met namen waarbij ik moet denken aan de dwergen van Sneeuwwitje: Sassella, Grumello en Inferno. Alle drie met flinke tannines, strak en een wat drogende afdronk. De Inferno Mazer 2016 komt van het warmste gedeelte, die wijn heeft een iets expressievere geur. Aardbei, zegt Eric, herfstbos en plakkende tannines.

Dat deurtje. Een jonge nebbiolo is meer genietbaar als je de wijn decanteert en veel lucht geeft. Je ruikt dan bijvoorbeeld rozen, munt, teer. Een restaurantganger in Piëmonte kan ’s ochtends de wijn laten decanteren, om ’s avonds te genieten. Een uitstekende oplossing is de wijn voldoende lang op te leggen. Kijk maar naar de fraaiste wijn uit de derde serie.

2009 Valgella, Nino Negri, Vattelina Superiore
Mijn stemming stijgt met punten als ik mijn neus in dit glas steek: wow, wat een heerlijk belegen geur, herfstbos, paddestoelen. Verfijnde geur. Een deftige wijn, zegt Cees. De wijn is ook rond. Gerard benoemt een zoetje, hout, ronde bitters. Valerie ruikt tomaat, anijshagel en ceder. Jong drinken mag, maar als die nebbiolo een jaar of tien flesrijping krijgt, ontstaan smaken die we toch als een klein wonder mogen beschouwen.

Ik heb goed in mijn oren geknoopt hoe oud Rob zijn geliefde nebbiolo’s drinkt. In een eerdere proeverij vertelde bij dat de Barbaresco’s een jaar of tien krijgen en de Barolo’s zelfs twintig. Barbaresco rijpt eerder. Een kleine ‘battle’ tussen Barbaresco en Barolo is onderdeel van deze proeverij.

2012 Albino Rocca Barbaresco Brinch Ronchi
Gemaakt van wijnstokken van vijftig tot zeventig jaar oud, van compacte klei, mergel en veel kalkgronden. Twintig maanden houtrijping. Prachtwijn. Strakke tannines – toch nog – een geur met Mon Cherie kersen én chocolade, kruidig, heel veel kracht. De tweede en derde keer ruiken aan het glas maakt je bewust van de complexiteit van de geur, je ruikt steeds nieuwe componenten, nieuwe laagjes. In mijn aantekeningen staat: een geur die zich opent als een pauwestaart.

Famili Conterno

2012 Poderi Aldo Conterno Barolo Cicala
De wijnstokken in de wingerd zijn 45 jaar oud. Op de mooie foto zien we dat de wijngaarden als een klein amfitheater liggen, gericht naar de zon. In de ijzerhoudende grond is ook mergel en klein aanwezig. De wijn rijpt op sloveens eiken. Een zachte aandronk, warempel. Complexe geur met kruiden en tabak. Enorm veel kracht. En my goodness wat hangt de wijn lang na, altijd hét teken van kwaliteit. Een vuist van ijzer in een fluwelen handschoen.
Heerlijke proeverij. Hieronder kan je de documentatie inkijken.

Proefnotities en verslag Peter van den Besselaar

Presentatie Nebbiolo BWS

Wijnen van Albino Rocca. “Erg jong? Ik had geen tijd om ze weg te leggen…”
By in

Wijnen van Albino Rocca. “Erg jong? Ik had geen tijd om ze weg te leggen…”

We proeven wijnen van het domein Albino Rocca uit Piëmonte, goed voor 100.000 flessen per jaar. Drie zusters zwaaien de scepter op dit familiedomein. “Een van de allermooiste domeinen die ik heb bezocht”, zegt Liselotte Brouwers. “Alles klopt er, waarschijnlijk de vrouwelijke touch.” Liselotte bezocht het domein en kocht ter plekke de wijnen. Erg jong, werd gezegd. Ons jonge lid reageerde ad rem en nuchter: ik had geen tijd om ze weg te leggen…

We hadden een
Anna Maria Abbona Netta (indrinker)
Heerlijke frisse bubbel, van in 2009 aangeplante Nascetta druiven, een ras dat zo goed als verdwenen is. Fris, lekker, licht amandel, heel mondverfrissend, citruszuren, impressie van perzik, hoge zuren. Just benoemt grapefruit, mandarijn in de geur en wat kalk.

Serie wit

Langhe Chardonnay 2020
Geel, mooi jasmijn, expressief, mooie zuren, fris, levendig, fijne wijn voor aperitief, hangt ook mooi na, aardse tonen, true to type chardonnay. Toos noemt de wijn vettig, bloemig, ze ruikt anijs, drop, ananas, peer en meloen.

 

Piemonte Cortese 2018
Impressie van goud, vanille, voller, ronder, sappig, eetwijn, toch wel teveel hout naar mijn idee, althans op dit moment – dat kan nog verbeteren met de tijd. Tos benoemt leer, droppig, vanille; Annemiek tropisch fruit, perzik, dennehars.

 

Serie rood

Barbera d’Alba 2020
Van wijnstokken die in 2004 zijn geplant. Paars, heerlijk frivool, mc, yoghurt, soepel, rondeur, veel sap, thuiskom wijn in de lente, best hoge zuren. Ron benoemt marsepein en bouillon in de geur, bloemig, tijm en lavendel. Eric herkent de barbera en benoemt dat de wijn glanst, in geur en smaak aardbei, munt, rook, alcoholisch.

Barbera d’Alba Superiore Gepin 2018
12 mnd gerijpt op eiken vaten, 50 j oude stokken van de oudste wijngaarden van het domein. Roodbruin, warme geur, stalig/stelig, ook wat aards, niet mijn wijn. Ron geeft als notities: mineraal, bloemig, vers cement achtig, strakke afdronk doet denken aan campari. Eric ruikt zoete jam, roos, kaneel, leer, hij vindt de tannines wat drogend.

Serie Nebbiolo

2019 Nebbiolo d’Alba
Heel lichte kleur, roodbruine rand, weinig geur, wat straf in de mond, trekt samen, ontoegeeflijke wijn, wel karaktervol, bitters, niet mijn smaak. Annemiek benoemt zure kers, vanille in afdronk, Toos geeft als notities: stevige neus, laurier, anijs met drop, een droge smaak, Just is uitgesproken positief: prettige balans tussen zoet en zuur, verse tabak, grondachtig richting mest, in de smaak zwarte kers, tannines overheersend, wel erg mooi.

Barbaresco 2018 Ronci (mergel)
Een lichtvoetige Barbaresco zegt Willen Jan. Ik ben dat met hem eens: mooie geur van rozen, aardbei, impressie van leer, heeft iets frivools, ook nog toekomstpotentieel, erg mooi, bitters in afdronk. En ook Noël noemt deze wijn ‘vrolijk’. 3/4 transparant, elegante en fruitige aanzet, veel tandplak, uitbundig en vrolijk.

 

Barbaresco 2017 Angelo (eerbetoon aan vader, 50 dg maceratie)
Oef, wat onbestemd, kruidje, tikje gesloten, volle smaak, veel tannines, moeilijke en karaktervolle wijn, kindermoord. Noël denkt aan een mager jaar, omdat de wijn smaller is, wat dunner. Wel met framboos en bes. Willem Jan ruikt romigheid, medicinaal, leer, mint in de smaak, wiebertjes.

Barbaresco 2016 Ronci Riserva
Slechts 1700 flessen gemaakt, de riserva wordt alleen in mooie jaren gemaakt, 24 maanden houtrijping. Mijn aantekeningen: kandijsuiker, marsepein, rijke en edele vanille, geur als een pauwestaart, volstrekt in balans, ook nog veel toekomstpotentieel, Grote Wijn. Noël zegt: deze wijn heeft van álles méér: rode bes, hele fijne wijn, moet nog in de kelder rijpen. Willem Jan ruikt teer en prijst de hoge complexiteit.

Voortreffelijke proeverij.
Peter van den Besselaar

Poderi Luigi Einaudi Moscato d’ Asti 2020 / 94 / prachtige Moscato!

Ventoux, een snel rijzende zuidelijke Rhône AC
By in

Ventoux, een snel rijzende zuidelijke Rhône AC

Proeverij van Noel Geisen

Noel noemt de Ventoux de reus van de Provence. De wijngaarden liggen net voor de heuvelrug. Koude lucht van de Ventoux dempt de dag/nacht verschillen in temperatuur. Ventoux is de grootste AC van de Rhône. Rob en Noël waren in de zomer samen in het gebied, maar afspreken lukte niet.

Indrinker : Domaine de Marotte – Brut de Brut blanc “Summum”
Van de Nederlanders Daan & Elvire van Dijkman. Alles biologisch en biodynamisch.
Veel kalk en steen. Willem Jan benoemt fruitigheid en staal. Niet veel zuren. Dat klopt zegt Noël, er zijn veel druivenrassen in deze regio met weinig zuren (Viognier, Marsanne, Roussanne). Dit is een van de weinige bubbels in deze regio.

Serie witte Ventoux

De eerste serie bestaat uit drie witte Ventoux.

Bon Remède Signature 2020. Famille Delay.
Licht met aardige zuren. Toos benoemt een filmend laagje, vetje bij wijn 1 en 2.
80% Roussanne en 20% Grenache Blanc.

 

 

Pampelune 2020. Domaine de la Verrière.
Ronde aanzet, opvallend laag in de zuren. Meer zuren en body dan glas 1 (Toos), beetje een stinkerdje in de neus, iets zwavelachtigs (Maarten).
50% Clairette, 35% Roussanne, 15%Vermentino en Viognier.

 

 

Château Pesquié Cuvée Juliette Ventoux 2019.
Grapefruit, witte perzik, appel, niet superlange afdronk (Maarten), veel meer uitgesproken neus, bitters en appeltjes (Toos)
70% Clairette, 30% Grenache Blanc.

De tweede serie zijn drie rode Ventoux.

Château Pesquié Terrasses 2020.
Groene peper, mineralig, stenig. Grenache vooral (zie je aan de kleur, deze is lichter)
Iets vegetaals, frisse tonen. In de neus: yoghurt, choco (Berry)
Jammig, rood en zwart fruit. Cassis! Heel veel cassis. Gecremede cassis die je uit de Bourgogne haalt (Eric).

Domaine du Bon Remède. Secret de Vincent 2018.
Uitgesproken lavendel aroma, blijkt typisch voor de regio. Rijp zwart fruit, veel alcohol.

Château Pesquié 2019 Quintessence.
Getypeerd door garrigues, provencaalse kruiden.

De derde serie zijn drie rode Ventoux van verschillende grondsoorten, heel interessant. Een van op geel zand, een van kalksteen en een van kalk met grof puin.

 

 

Château Pesquié 2019 Silica.
Structuur Pinot Noir achtig (Ron). Maceration carbonique. Melk achtig. Nat leer, peperig, paprika, hint naar tabak. De kleur valt op, grenache qua kleur. Kleine neus, kersen floraal, grond en klei. Fruitvliegje, hebben jullie dat ook? Aldus Berry. Veel rood fruit, stevig, flinke zuren.
De zandwijn, dit kun je zien door de lichte kleur (Rob v G). Silica, hard geel zand. Deze wijn wordt gemaakt in betonnen eieren.. maar wat is daar de functie van?
90% Grenache, 10% Cinsault. /Veel alcohol 15.5%

Château Pesquié 2019 Artemia.
Kersenrood, paars randje. Tonen van lavendel, zuurtje, maggiplant. Fris zuurtje. Bes achtig van smaak. Mineraliteit. Veel kalksteen (Ron). Mocca, zwart fruit, ceder en kruidig. Boers.
Complexe neus komt niet terug in de smaak. Wel veelste jong (Berry).
Vlezig vlezig vlezig, niet interessante wijn (Rob v G).

 

Château Pesquié 2019 Ascensio.
Glycerine achtig. Op het einde in de neus, een hint van drop, dropplant. Heeft best wat houtlagering gehad. Deze derde heeft het meeste potentieel (Ron) Zwarte bessen, drop, bijna hoestdrank, lang, veel veel te jong, kindermoord, maar wel de mooiste (Berry). Rijpe tannines (Rob v G).
Koffie, choco en roos vicee (Valerie)

Twee zoete uitdrinkers uit de regio.

Rhonéa –  Muscat de Beaumes-de-Venise “Bois Doré” 2003
Muscat blanc à petits grains (100%) Liefhebber van de eerste: Eric. Explosie van perzik en abrikoos, amandelzuren (Peter) Meer complexiteit.

 

 

Rhonéa –  Muscat de Beaumes-de-Venise “Bois Doré” 2014
Muscat blanc à petits grains (100%) Turks fruitachtig (Willem Jan) Kruidig.

 

 

 

Proefnotities en verslag Valerie Bollen

Sauvignon Blanc uit Südsteiermark: “Best wel leuke zuren”
By in

Sauvignon Blanc uit Südsteiermark: “Best wel leuke zuren”

Eric Hoepelman maakt van zijn hart een moordkuil, niet zozeer met woorden (“Mwaa”) maar met een gezicht dat aan duidelijkheid niets te wensen overlaat. Hij is geen liefhebber van wijn gemaakt van de sauvignon blanc. Ergens wel te begrijpen, want vaak schraal en met scherpe zuren. De zomervakantie in Oostenrijk is vastgelegd door zijn eega. In een gebied met, godzijdank, wijngaarden. En pas ter plekke verdiept Eric zich erin. Om héél blij verrast te worden door… precies: wijn van sauvignon blanc. Het kan verkeren. We proeven onder het motto Klapotetz, een windmolen van hout die met een klappend geluid vogels verjaagt. Prachtige documentatie, die je hieronder kan bekijken. Een waardige sociëteitsproeverij, leerzaam.

De Frizzante indrinker is gemaakt van gelber muskateller, een glas met vorlijke geur.

In de eerste twee series meteen vier sauvignon blanc. Met mooie commentaren, bijvoorbeeld dat de wijn “opmerkelijk lang blijft nahangen” – altijd een teken van kwaliteit. Ik hoor ook “best wel leuke zuren”, precies de reden waarom Eric toch gewonnen is voor deze wijnen. We leren over de kwaliteitspiramide. De wijnen spreken mij ook aan. Sappig en met veel rondeur.

 

 

 

Ried wijnen

De Ried wijnen hebben iets extra’s. Eric heeft de classificatie die serieuze wijnboeren zichzelf opleggen uitgelegd. Ik baseer me vooral op de proef op de tong, waar de Ried wijnen enorm plezieren.

Sattlerhof 2019 Ried Kapellenweingarten
Het lijkt alsof ik ineens méér wijn in mijn glas heb: deze wijn is rijker en minderaliger dan de voorgaande. Erg mooie rondingen. Een krachtpatser ook wel. Naast de volgende wijn zou je deze wijn als mannelijk kunnen typeren. Hoge zuren zegt Annemiek. En bitters van grapefruit. Willem Jan ruikt en proeft gekarameliseerde appel. Laten we het erop houden dat de wijn prettige complexiteit heeft.

 

Wolmuth 2019 Ried Sausaler Schlössl
Peer, meloen, zachtere zuren. In mijn schrift met aantekeningen staat: verfijning. Een meer vrouwelijke sauvignon blanc. Willem Jan benoemt kreupelhout en een bloemige smaak.

 

 

Wolmuth 2019 Ried Steinriegl
Just ruikt appel, Annemiek munt. Abrikoos is mijn aantekening, geparfumeerde wijn met mineraal en jawel, buxus. Eric zegt die buxus vaak niet te ruiken/proeven en hij waardeert dat in deze Oostenrijkse wijnen. Sappig en rond, bepaald geen straf om te drinken.

 

 

Tement 2018 Ried Zierreg
Hier zitten we ineens in een heel serieuze prijsklasse. Abrikoos en amandel proef ik, goede zuren, sappig en met wat lucht in het glas ook mineraliteit. Verfijning in de smaak.

 

 

Wolmuth 2019 Ried Edelschuh
Een ongelofelijk mooi glas wijn, waar je dan ook wel wat voor moet neertellen. Brandnetel ruik ik. Geparfumeerd en breed. Sappige smaak, hoge zuurgraad. Heel gastronomische wijn. Just roemt de elegantie en benoemt marsepein en sinaasappelzeste.

 

 

Kijk, het leuke van zo’n ontdek-vakantie, is dat je – mits je wijn meeneemt voor de kelder – er nog járen van kan nagenieten. Een tikje jaloersmakend is het wel, zo’n ontdek-vakantie die je smaakpapillen eens helemaal out of the box doet zinderen. Dat gun je iedere wijnliefhebber. Dank voor jouw search en het delen, Erik.

verslag: Peter van den Besselaar

Presentatie over de proeverij in PDF: klapotetz

Albariño: vakantie-ervaring mede bepalend voor waardering
By in

Albariño: vakantie-ervaring mede bepalend voor waardering

Proeverij door Gerard van Avendonk.

De week hiervoor was de enige albariño door ons getypeerd als verrekes zuur. Vandaag proberen we meer en gaan we verder, van de Riax Baixas – het huis van deze druif – tot aan Uruguay. We mogen daarbij groene appel, mineralen, citrus, zout en nog wat fruit verwachten. Vooral ook lekker met schaal- en schelpdieren. Zoals de percebes, eendenmosselen, specialiteit van de kuststreek. Die hebben we niet, wel 4 series en een indrinker. De Riax Baixas is een hele groene zone binnen Spanje, de grond is vochtig, de druiven worden op een soort pergola’s gekweekt.

De indrinker komt in een fraaie blauwe fles, Mar de Frades brut nature, uiteraard albariño. Groene appeltjes all over, frisheid, opwekkende zuren, een klein amandelbittertje (of is het citruszestbitter). Deze bodega uit het echte Noorden ligt tegen de Atlantische kust. Als je het weet, dan proef je het. Het zilt lekker na.


De eerste ronde met drie wijnen laat gelijk de breedte van de druif proeven. Variërend van fris, karnemelk en buxus – volgens sommigen veel te fris – in het glas van de eerste tot licht zoet, amandel, noga, lindenbloesem in het derde glas. Voor deze stukjesschrijver, geen zuurpruim, is de frisheid meteen een herinnering aan vele vakanties in deze streek. Met vrienden uit la Coruña bij hun huisje op het platteland aan de gegrilde vis met zo’n frisse fles. De streek voor je ogen, de mensen naast je, de smaak in je glas, man wat een feest.
In snoepjes gaat het van Napoleon snoepjes, wijn 1, tot aan winegums in wijn 3 – ook een jaar ouder. Waarbij andere leden het weer precies andersom proeven, de kenmerken van onze sociëteit blijken coronaproof. De tweede wijn valt ons het minste op, toch een wijn van Martin Codax. Dat is een instituut op albariñogebied, een soort horecamaatstaf van iets bovengemiddelde en constante kwaliteit.Dat niet iedereen kan putten uit vakantie-ervaringen is ook duidelijk. Zonder sfeervolle ervaringen komt het zuur harder naar voren of juist pas op het laatst, proeft de wijn vlakker, blijft de smaak minder snel hangen. Wie ontkent nog dat sfeer je smaak beïnvloedt?

De tweede serie overtroeft de eerste. Naast me wordt gediscussieerd over het verschil tussen anijs en venkel. Venkel heeft ook iets droppigs hoor ik. En proef ik ook, zouden oordoppen nodig zijn om zuiver te proeven?
De zuren zijn kenmerkend aanwezig en worden getypeerd als aangenaam in glas een en fraai in glas twee. Maar zeker niet alleen. Ze worden omringd door de venkel, oké anijs, de inmiddels bekende groene appeltjes, mango, ananas. Meer herinneringen komen boven, sardientjes en vinho verde toen de Portugese dictatuur in 1982 net was gesneuveld. Het zuur wordt rustiger, de wijn wordt zelfs licht zwoel. Willem Jan had een mooie vakantie met het eerste glas. De opvolger heeft minder zware zuren, een zoetje, balans. Beide glazen hebben rijp fruit. De body is zwaarder, zoet-zuur is in balans, florale tonen en crèmig, sinaasappel, ananas. Complexere smaken, meer gelaagdheid. Diepere proefnotities ook. Dat mag, het tweede glas heeft ook drie maanden sur lie / sobre lias gerijpt. Je proeft het verschil.

Door gaan we weer. Ook dat past bij deze streek. Waar gebruikelijk in Spanje een afspraak op z’n minst een uur later begint wordt je hier geattendeerd op het Galicische gebruik om stipt te zijn. Waarbij trots in elke porie aanwezig is, maar zonder dit van de daken te schreeuwen. Ingetogen, trots en bereid om te openen als je je best doet. Hee, dat lijkt op deze serie. Alweer een nieuw smaakelelement, zilt en vegetaal, vuursteen en zwavel. En hout, zes maanden. De eerste keer dat we geëikte albariño proeven. Zoutig en zwavel vooral de eerste uit 2017, met 8 maanden sobre lias, meer groente bij de tweede uit 2019. Waarbij de tweede het vanille meekrijgt van het vat. Dat maakt wat logger, wat dikker. Meer een eetwijn, het gaat de oester ruim voorbij. Schiet deze wijn door naar zeetong of tarbot? Ik twijfel. Denk dat de eerdere frisse wijnen maken dat deze zwaarder smaakt. Terug naar zo’n sardientje dan maar. Dat huppelt hier vrolijk naast naar binnen.
De vorige serie wordt hoger gewaardeerd, in complexiteit en gelaagdheid. Uiteraard niet door iedereen, het tweede glas wordt door een enkeling onderscheidend genoemd. Met tropisch fruit, lichte houttonen en aanwezige zuren verzamelt die stiekeme Uruguayaan toch complimenten.

Toe aan het slot, twee keer hout- en een keer gistrijping. Twee keer Noord-Spanje en een keer Uruguay. Drie keer albariño in optima forma mag je verwachten. Helaas, de Mar de Frades heeft kurk, van deze houtjongen is niks over. Jammer, hij is echt breed en heeft mooi geïntegreerd eiken. Waarbij de subtiliteit die deze druif zoveel meer kenmerkt dan mij overeind blijft. Wat niks wegneemt van de andere twee flessen. De eerste met diep Uruguayaans hout, een banaan en perzikzoetje, wat mango, heel licht zilt, een stinkerdje, relatief lichte zuren, een gele appel, lavendel en een smaak die ten opzichte van de vorige flessen lang blijft hangen. Glas drie, ons slotakkoord, is een harmonie van albariño. Je ruikt en proeft de lias dacht ik – dat bleek toch hout -, ondergaat de zuren, dompelt je in appels én in tropische vruchten én in de citrusvruchten in een minerale ziltige sfeer met een klein bittertje.  Riesling hoor ik mensen zeggen. Welnee. Dit is albariño, het leven zelf.
Tot zover de door Gerard van Avendonk samengestelde vakantiefolder. Mijn advies, boek zo snel mogelijk!

Proefnotities en verslag Just Krijn

Bijlages in PDF vorm:

 

 

Werkavond aan begin van veelbelovend seizoen
By in

Werkavond aan begin van veelbelovend seizoen

Als het programma is samengesteld van ons nieuwe seizoen, tel ik zes Italiaanse thema’s, twee Spaanse, een Franse en een Oostenrijkse proeverij. En een gevarieerde mix van beloftevolle thema’s zoals Vrouwen in de wijn, Funky wijnen, Plotwijnen en 30 jaar proeven. Een veelbelovend seizoen.

Op tafel geblindeerde flessen, knipoogjes naar komende proeverijen, trouvailles. Een enorme diversiteit aan druivensoorten. De wijn van kerner uit de Alto Adige (Südtirol Eisacktaler 2020 Alto Adige Valle Isarco van Köferhof) charmeert. De voor ons veel bekendere riesling roept gemengde reacties op.

 

Drautz-Able 2006 Heilbronner Stifsberg Riesling Trocken

Riesling uit Württemberg. Vijftien jaar oud, dat proeven we niet vaak. De wijn is flink goudgekleurd en niet gefilterd? Te oud oordelen enkele proevers, Just ruikt ook wel een lichte oxytoon maar waardeert de jammigheid en sinaasappelschil. Ik ruik wat honing, maar vind het ook een heel gastronomische wijn met heel veel zuren.

 

 

Château Amsterdam 2020, Tango by night

Een frivole dame met een rok waarin verleidelijke billen zichtbaar zijn, siert het etiket. De wijn staat achteraan in een serie van drie, een lastige plaats voor de vrij frivole en lichte wijn. Ik ruik een yoghurt achtige toets in de geur, maar wel een krachtige smaak. Rob noemt kirsch, Toos proeft roomboterbabbelaars. Curieuze blend van spätburgunder en montepulciano. Gemaakt door gepassioneerde wijngekkies. Mooi hoor.

 

 

We proeven een veelgeprezen Lalande de Pomerol uit 2012, mooi op dronk: Château La Croix Saint Jean. En een Rioja Sélection de la Familia 2016 die zich fantastisch presenteert, waar de eigenzinnige Plan de Dieu uit de Rhône uit hetzelfde jaar 2016 nog te ruig, te tannineus is, maar o zo beloftevol, Domaine de Favards. Voor mij is een elegante wijn echter dé wijn van de proeverij.

Brogsitter 2017, Ad Aram Frühburgunder

De mooiste rode wijn van de proeverij. Soepel, frivool, een geweldig ideale lunchwijn. De proevers denken aan spätburgunder, maar het is frühburgunder. Mooie cedertonen, kruidigheid. Deftige wijn, zegt Kees, en dat zegt alles.

 

 

Gelukkigerwijs hebben we verschillende dessertwijnen op tafel, allemaal mooi, met goede zuren. De witte Jurançon uit 2014, Pacherenc du Vic-Bilh uit 2011, tien jaar oude Verdelho madeira.

Blandy’s 10 years old Madeira Malmsey

Adembenemende balans, prachtige zuren die een spel spelen met het zoet. Veel diepte, vel rijkdom.