Maand: november 2019

Australische regio's ontdekken
By in ,

Australische regio's ontdekken

Pikes Hill wijngaarden Clare Valley

 

Nieuwe wereldwijnen, oude wereld stijlen. Dat schept verwachtingen, de titel van de proeverij van Saskia Nijssen. En ook voer voor denkwerk. Want moeten Nieuwe Wereldwijnen lijken op oude wereld wijnen? Als het gaat om herkenning, liever niet. Als ze een eigen stijl hebben, vaak met meer warmte, meer alcohol, zijnde Nieuwe Wereldwijnen beter te herkennen. Als het gaat om smaak, erkennen de wijnbouwers de dominantie van de oude wereld als ze naar die smaak streven? Daar zit logica in, maar het is zéker de moeite waard te werken aan eigen iconische wijnen met een eigen onderscheidend karakter. Enfin, genoeg gefilosofeerd. De proef op de tong. Een Sweet Sparkler als indrinker en een Late Harvest Muscat & Semillon als uitdrinker. Daartussen drie Riesling, drie Pinot Noir en drie Syrah uit steeds een ander gebied. Mooi voorbereid.


Pikes Hills 2018 Riesling Clare Valley

Eerlijk gezegd denk ik meteen als ik mijn neus in het glas steek: Moezel! Frivole bloemrijke geur en rank smaak, geur vind ik beter dan de smaak.


Grant Burge 2007 Riesling Eden Valley

Volledig andere geur, ananas en tropisch fruit, véél vanille. Berry ruikt petrol, perzik en citrus. Wijn met veel kracht, eetwijn. Goed uitgebalanceerd. Prachtig geouderd.


Pinot noirs

Bij de Pinot Noir wijnen uit de Yarra Valley, Tasmanië, Barossa. Net als ik zit te denken, die eerste wijn is licht, daar hebben we doorgaans niet zo veel waardering voor, blijkt dat nagenoeg alle proevers deze wijn – net als ik – als uiterst plezierig ervaren. 

Yarra Valley wijngaarden



Stonier 2017 Pinot Noir Yarra Valley

Een frivole spring in het veld, aanlokkelijk en verleidelijk met aardbeitjes in de geur, heerlijk licht en uitgebalanceerd. Specerijen in de geur, zegt Claartje. Een licht verleidelijk zoetje, zegt Willem Jan, die ook koffie ruikt.


Journey Wines 2016 Monrington Peninsula

Ja, deze wijn is toch twee keer de prijs van de Stonier. Maar dat horen we pas achteraf. Zalmkleurig. Ik ruik kreupelhout. Veel alcohol (handig bij het determineren van de afkomst, maar ja… niet zo lekker). Claartje roemt de vlezigheid en ruikt kers. Volgens Willem Jan is die kers verdwaald in de wijn. In mijn aantekeningen staat: middle of the road. Da’s niet erg. Maar wel als je dan de prijs weer hoort.


Tamar Ridge 2014 Pinot Noir Tasmanië

Marsepein en cassis, zegt Willem Jan. Een chemisch luchtje, zegt Claartje. Meest donkere robijnrode kleur, goed gemaakt, mineralen, sap, balans en zomerfruit met diepgang.


Shiraz

En dan de serie met syrah. Of shiraz zoals die hier heet. Van 1960 tot 1980 werden veel oude wijnstokken shiraz met subsidie van de regering uit de grond getrokken. Er was een wijnoverschot. De regering had een plan om dit wijnoverschot weg te werken. Doodzonde natuurlijk. Nu is er juist veel vraag naar wijn van oude stokken. 

 
Kaesler domein

Kaesler Stonehorse 2016 Shiraz Barossa Valley

Dit vind ik een fijn glas. Lekker complexe neus met Mon Cherie chocolade, kreupelhout, yoghurt en kersen. Balans en lengte. Een enorm potentieel, een beest van een wijn. De geur doet Eric denken aan een slagroomijsje. Noël benoemt chocolade en bramen.

Wild Duck druiven worden geoogst

Pikes East 2014 Shiraz Clare Valley

Bruinende kleur. Bessen en leer, met een fijne balans, zegt Noël. Leer is ook wat Eric ruikt, naast haardhout en  stallucht. Mijn aantekeningen: warm, laurier en wat mineraal. De wijn lijkt mij juist niet helemaal in balans.


Wild Duck Creek 1999 Springflat Shiraz Heathcote

Grafiet, inkt, bouillon en lichte oxy tonen. Enorm veel kracht, mist voor mij wat charme. Ik ruik nog wel wat chocolade, maar vind deze geouderde wijn- daar hou ik enorm van – toch wat enkelvoudig.


Echt een ontdekkingstocht, deze proeverij.

Veranderde spelregels spelen Grand Prix Saint Hubert parten
By in ,

Veranderde spelregels spelen Grand Prix Saint Hubert parten

De jury hoefde niet veel te tellen, wél het rode potlood hanteren.



De 34e editie van de Grand Prix Saint Hubert heeft nagenoeg alle deelnemers een fikse kater bezorgd.
De spelregels zijn gewijzigd.


Met tien wijnen op tafel kreeg je een lijstje van vijftien landen waar een keuze uit moet worden gemaakt. Wijn een uit land een tot vijf. Wijn twee uit land twee tot zes enzovoort. Dat lijstje was er nu niet. Het bleek een majeure val van de puntenaantallen tot gevolg te hebben. Bovendien zijn er twee vragen toegevoegd: is de wijn biologisch, biodynamisch, vin nature of conventioneel gemaakt. Ook krijg je een score voor het aangeven van de grondsoort.


Het team met Eric Hoepelman, Martijn de Groot en Willem Jan Withagen zette de goede positie op het Nederlands kampioenschap nu door met een vijfde positie. Het team met Noel Geisen, Berry Marinussen en Peter van den Besselaar eindigde op de elfde plaats.


Het team met Claartje Grielis, Saskia Nijssen en Annemiek Verweijlen debuteerde op deze Grand Prix.


De line up van wijnen bevatte curieuze keuzes. Een Cinsault als eerste wijn. En niet alledaagse wijnen van Mondeuse, Lemberger, Saint Laurent. Dat mag natuurlijk maar zonder landenlijstje werden de wijnen niet herkend. Met als gevolg: lachwekkende scores. Tien wijnen waar je 20 punten voor kunt scoren, maakt 200 punten de topscore. Het winnende team scoorde 13,5 punt. Ons team met de vijfde plaats scoorde 11,5 punt. Dat levert een héél slecht gevoel op. De organisatie van de GPSH heeft de wedstrijd moeilijker gemaakt, dat is gelukt, maar het streven om de beste proevers te selecteren is mislukt.


Bij de volgende editie kunnen enkele vernieuwingen het best worden teruggedraaid. Het argument dat ‘de wedstrijd een beetje te gemakkelijk werd’ nu de proevers daadwerkelijk druiven en landen herkennen is flauwekul. Het is uitstekend dat vijf, zes, zeven of acht landen én druiven gedetermineerd kunnen worden.

Genieten van de feesten en járenlang daarna van de Rhônewijnen
By in ,

Genieten van de feesten en járenlang daarna van de Rhônewijnen

Ieder zich respecterend dorp in de Rhône heeft een Fête du Vin of Foire aux Vins. Noël is er dol op. Om de lokale wijnen te proeven. Om aan de lange tafels tussen de lokale bevolking mee te eten. Te relaxen. Te ontdekken.

Álle lokale wijnboeren presenteren zich.
Zo leer je de druiven en stijlen kennen. De gevulde kelder is goed voor nog járenlang door genieten. Er is weinig leukers dan bij zo’n fles terug te denken aan het wijnfeest.

Rhône Meridional staat centraal. Een eigen keuze.

Domaine Bernard Cuvee Flora 2018 Côtes du Rhone Blanc

Geelgroene kleur, een geur waar ik meteen vrolijk van ben, bloemetjes en banaan. Een beetje muscaat. En dan… bám… een enorm krachtige smaak, tjonge dat is niet wat ik verwacht na de geur. Bittertje in de afdronk. Gemaakt van viognier, grenache blanc, clairette en rousanne.

Domaine des Favards 2016 L’une et l’autre Côtes du Rhône
Kom daar eens om… Côtes du Rhône van 100% syrah. Robijnrode kleur, kreupelhout in de geur, vooral ook morellenkersen. Sappige smaak, goed gebouwd. 

Lamsbout met een Rhône, niet te versmaden

Domaine St Pierre 2017 Côtes du Rhône Villages Plan de Dieu

Gemaakt van grenache 50% mourvedre 30% en syrah 20%. Gebruinde rand, gestoofd fruit in de neus, zachte mooie ronde aandronk. Just benoemt braam en koffie, Annemiek benoemt vanille en hout.

Domaine de la Loyane 2015 Cuvee Marie Lirac

Gemaakt van 80% grenache, 10% cinsault, syrah 8% en carignan 2%. Driekwart transparant met diepe kleur. Rijke wijn met veel concentraat, aards, goed concentraat en ook rondeur. Een beest van een wijn van oude stokken tot 140 jaar (…) oud. Hangt heel lang na. Een beest van een wijn, Met veel toekomstpotentieel. Trouvaille.

Domaine Charvin 2010 Châteauneuf du Pape

Gemaakt van 80% grenache, 10% syrah, 5% mourvèdre en 5% vaccarese. Fijn domein, we proefden deze Ch9P veel vaker. Bruine rand. Een geweldig mooie geur, schitterend uitwaaierend als een pauwestaart. Rood fruit met mooi belegen tonen. Saskia ruikt umami, bouillon. Goed geconcentreerde smaak met een speels bittertje en een medium afdronk.

Arcane XIX le Soleil 2015 Xavier Vignon Côtes du Rhône Villages

Blind stond deze wijn naar Charvin en de wijn hield zich kranig. Paarse rand, morellenkers, zoetje in de aandronk, volledige harmonie, erg mooi lang nahangend. Wat zwoeler dan de vorige wijn.

Fijne avond met mooie documentatie.

Spotlight op de Argentijnse oenoloog Susana Balbo
By in ,

Spotlight op de Argentijnse oenoloog Susana Balbo

Een proeverij waarin een wijnmaker centraal staat. We hadden eerder aandacht bij de Brabantse Wijnsociëteit voor oenologen als Denis Dubourdieu uit Bordeaux, Giulio Gambelli, Giacomo Tachis, FrancoBernabei, Carlo Ferrini en Alberto Antonini uit Chianti en we ontdekten FilipaPato uit Bairrada. 
Annemiek Vermeijlen werd gefascineerd door Susana Balbo. Ze
wilde nucleaire geneeskunde studeren, maar mocht niet weg uit Mendoza van haar ouders. Ze werd de eerste Argentijnse vrouwelijke oenoloog. Goed verhaal. In 1999 startte ze – na gewerkt te hebben bij grote huizen – haar eigen wijnbedrijf. Nu met zoon en dochter. Op een adembenemende locatie zoals we hierboven zien.
 
Torrontes, mooie wijn bij eendenpaté
Crios Torrontes 2018
 
Crios is de basislijn – zeg maar de wijn waarmee geld verdiend moet worden. De Torrontes is een eigenzinnig druifje, Susana Balbo komt de eer toe om deze druif wat uit de obscuriteit te hebben gehaald. Ik hou van die eigenzinnige druiven en ook van deze wijn.
Lichtgeel, viooltjes en muscaattonen in de geur, waardoor je een zoete wijn verwacht. De wijn smaakt droog, sappig met goede zuren, eetlustwopwekkend en met mooi passiefruit in de afdronk. Héle leuke wijn voor restaurateurs die gasten onbekende wijnen willen voorzetten. Denk hier een eendepaté bij en de wereld is mooi. Sla Jancis Robinson na op de druif en je ziet dat er zelfs van die Torrontes al weer verschillende varianten zijn.
 
Crios Malbec 2017
 
De Malbec maakt 95% uit van de wijn, Bonarda vult aan. Granaatrode kleur, kersen in de geur, wat aardser dan de Salentein malbec die er naast staat, meer concentraat en goede bitters, wat chocoladetonen. Negen maanden houtopvoeding. 
 
Susana Balbo Malbec 2016 
 
De Malbec tekent voor 92%, Cabernet Sauvignon vult aan. 30% nieuw hout en 70% houten vaten van één jaar oud. Diepdonker.
Bruinrode rand. Zó, hier word ik blij van als ik mijn neus in het glas steek.
Schotse pijptabak, leer. Chocolade en mocca. Goed concentraat. Te jong voor mijn smaak. Krachtig met veel lengte. Een heel veelbelovende eetwijn. Interessant om enkele jaren op te leggen. 
 
Susana Balbo Brioso 2016
 
Een Bordeaux druivenmix: 53% Cabernet Sauvignon, 24% Cabernet Franc, 16% Malbec, 7% Petit Verdot. Gesloten neus. Eric denkt meteen aan zijn crême de cassis (cassis is hét kenmerk om cabernet te determineren). Heel veel kacht en lengte, nu al soepel in de mond, maar een echt kindermoordje in mijn visie. De wijn heeft ook een beetje last van de Catena Alta van 95% Cabernet Sauvignon aangevuld met 5% Cabernet Franc uit 2015 die zich nu net even rijker presenteert.
 
Fijne proeverij! Annemiek heeft veel werk in de proeverij gestoken met fraaie documentatie en ongetwijfeld ook veel voorpret-proeven.
Woorden vinden voor de wijn
By in ,

Woorden vinden voor de wijn

Een grote Chenin Blanc uit Frankrijk volgens Peter, acquired taste?

Peter van den Besselaar begint met ons te attenderen op een – volgens hem – zeer lezenswaardig boek van Reinier Spreen, getiteld ‘De taal van smaak’. In theorie is smaak eenvoudiger te omschrijven dan geur. Smaak kent vooral zoet, zuur, zout en bitter. Geur heeft veel meer dimensies. Geur kun je je hele leven blijven leren. Geur neem je waar met je neus tijdens het ruiken (orthosanaal). Geur neem je ook waar in de mond tijdens het proeven. We noemen het dan aroma (retrosanaal). De auteur van het boek stelt dat smaak
een taal is die je kunt leren spreken en verstaan.

Ook wij spreken elke dinsdagavond over wijnen.
Het blijft lastig geur en smaak te omschrijven. We weten wel of een wijn ‘lekker’ is. Het benoemen van het ‘waarom’ lijkt lastiger. Typeren van geuren is aangeleerd en cultureel bepaald. Als een geur onbekend is, gaat de waardering omlaag.

  • balans
  • lengte
  • complexiteit
  • verfijning

We starten met een wijnquiz. Ook ik krijg een A4 met daarop de beschrijving van zeven één druifwijnen (monocépages). En passant worden twee wijnen ingeschonken. Achteraf wordt ook mij duidelijk dat de ingeschonken wijnen geen verband houden met de wijnbeschrijvingen op papier, maar dat de quiz op zich staat. Ik troost me bij de gedachte dat ik niet de enige ben die het verkeerd begreep. Ben je als lezer nu ook de draad kwijt? Noël had de bedoeling van de wijnquiz goed begrepen èn van ons allen de meeste antwoorden juist. Peter reikt hem een fles wijn uit als prijs.

We bespreken de eerste twee wijnen. Bernardus Monterey County, Chardonnay, Californië, 2017 wordt herkend als afkomstig uit de ‘nieuwe wereld’. Veel power zegt Maarten. Azienda Agricola Ronchi, Chardonnay, Langhe, 2015 positioneert Toos uitstekend in de ‘oude wereld’. Droger, hazelnoot en body zegt Kees. Ik ruik bloemen, witte perzik, mango. Heerlijk droog en rijk!

 
Idyllischer dan Savennieres in de herfst kan het niet worden

De glazen worden opnieuw ingeschonken. Wederom wit. Anderen zijn wat enthousiaster dan ik ben. Over de Domaine Patrick Baudouin, Savennières Bellevue, Chenin Blanc, 2015 zegt Just: ingetogen droger, boterbloemen, zuur en verse maïskolven ook in de smaak. Leila vindt deze wijn jong, fris, met wat tannines, vanille en mineraal. Over Savennières Clos du Papillon, Domaine de Baumard, Chenin Blanc, 2011 zegt ze dat die ronder is, met vlierbloesem en hout. Peter is enthousiast; zijn eerste ‘hartedief’ van de avond. Overigens zonder een spatje houtrijping.

Over naar rood. Weingut Zehe-Clauss, Spätburgunder, Rheinessen, 2015 is voor 90% transparant. Aardse tonen, beetje rood fruit, stoffige tannines met wat vanillesuikerzoet zegt Claartje. Ook anderen roemen de aardsheid. Ernaast staat Agricola Cozzo Mario, Madonna delle Rose, Nebbiolo Barbaresco, 2014. Donkerrood, alcohol, frambozen, onrijpe tannines, rood fruit, strenge bitters zegt Gerard. Willem-Jan voegt er geparfumeerd met kersen aan toe.

Volgens Hans is Laurent Perrachon, Morgon, Côte de Py, Gamay, 2017 donkerrood, eenvoudig, voorzien van kers, met een goede ‘body’ en balans. Enkelen positioneren de wijn ten onrechte iets zuidelijker: Rhône. Baronie Madeleine Couly Dutheil, Cabernet Franc, Chinon, 2014 wordt door Berry het label ‘liefhebberswijn’ toegekend. Waarom?: kersen, leer, vegetaal in neus, rijp in mond, veel tanninezuren. Peter geeft deze zijn predikaat: hartedief!

Als intermezzo schenkt Peter een curiositeit: Château Tour Pibran, Pauillac, 1983. Een flinke overgang naar oudere wijnen, duidelijk in kleur en geur. Een krijgertje, de smaak is jaren geleden beter geweest.

Moulin des Dames, Côtes de Bergerac, 2005 blijft lang hangen.
Zowel Kees als Willem-Jan vermoeden dat het een wijn op leeftijd is. W-J vult aan met fruit, stoffig, potlood, ceder, leer. Château Chasse Spleen, Moulis, 2003 beschrijft Kees als zwart rood, mat, drop, zacht, chocolade, teer, cederhout, braam, op leeftijd.

We sluiten af met twee prachtige ‘uitdrinkers’. Château de Jau, Rivesaltes Ambré, 2007 is bruin, met een neus van boterbabbelaar, sinaasappel; in de mond marmelade en peperkoek. Ook Annemiek benoemt de gebrande boter caramel en een bittertje. De Saussignac, Vendanges d’ Autrefois, Sémillon, 2011 is goudgeel en frisser. ‘Prachtig’ zegt Toos, met abrikoos, zoetzuur en mooi in balans.

Na een mooie avond vraag ik me af of wij nu wel de goede woorden hebben gevonden om de wijn te omschrijven. Misschien toch maar het boek erop na gaan slaan….

Proefnotities en verslag Eric Hoepelman

Grote diversiteit in pinot noir uit oude en nieuwe wereld
By in ,

Grote diversiteit in pinot noir uit oude en nieuwe wereld

 
Lichte kleur? Pinot Noir!
Pinot noir als thema geeft altijd interessante proeverijen. Een ‘moeilijke’ druif* die afhankelijk van waar ze groeit, en van de hand van de wijnmaker, heel verschillende wijnen oplevert. En dat zien en proeven we ook op de proeverij van Gerard van Avendonk, met wijnen uit acht verschillende landen. 
 
We vangen aan met een indrinkbubbel. Het is een witte wijn, maar gezien het thema vermoeden we een Blanc de Noirs en dat klopt: het is de Cordillera Brut van Miguel Torres, uit Chili. Een fijne bubbel, veel citrus en appelfruit, door velen herkend als een nieuwe wereldwijn vanwege het zoetje. Ik vind zelf dat de wijn voldoende zuren heeft, maar wel wat meer body kan gebruiken.
 
De eerste series bestaan uit vier hele lichte wijnen, alle uit 2016. In de eerste serie meteen het contrast tussen in dit geval een typische pinot noir neus (ik dacht zelf aan een Duitse) van de Bulgaarse wijn (de ‘Soli’ van de niet heel Bulgaars klinkende wijnmaker Edoardo Miroglio) en een veel fruitiger (frambozen, rozebottel) wijn die wél Duits bljkt te zijn: Spätburgunder Trocken van Dagernova uit de Ahr. De tweede serie wijnen: de luguber genaamde ‘Galgenberg’ waar in het Weinviertel tot in de 19e eeuw misdadigers werden opgehangen, maar nu een door kersen gedomineerde, en voor een pinot noir vrij paarse wijn wordt gemaakt, een sappig glas. Uit Frankrijk komt de pinot van Trimbach, stoffig rood fruit heeft deze, een verfijnde afdronk met mooie tannines.
 
Het gas gaat erop en de wijnen worden geconcentreerder, met stijgende houtinvloed ook. Een van mijn favoriete wijnen is de pinot noir 2016 uit de Terroir Hunter serie van Undurraga, met volgens het etiket tonen van kers en aardbei.
Ik val juist voor de niet-fruittonen van wildjus en rook, en op de mooie smaakvoortzetting en -intensiteit. Er zijn wat bitters en wat warmte maar alles prima in balans; de tannines beloven een mooie toekomst. Frambozenjam in de wijn die volgt, met sap en fijne zuren, lekker om nu te drinken, is de Givry, ook uit 2016, van handelshuis Chanson.
 
Onder wijndrinkers gevleugeld geworden woorden…
Dan een serie van twee Amerikanen uit 2015: uit het koele Russian River komt de De Loach. Een klein stinkertje heeft deze wijn, ik schrijf er verder geen uitgebreide proefnotitie bij maar wel dat ik hem goed in balans vind, voor mij een van de belangrijkste kwaliteitsindicatoren. De Bernardus van de onlangs overleden Ben Pon uit het veel zuidelijker gelegen Carmel is aards, heeft vrij veel vanille en een zoetje.
 
Bin 23 pinot noir van topniveau uit Australië
In de laatste serie heeft de Mas Boras 2014 helaas kurk, alhoewel menig proever er de kwaliteit van deze wijn nog wel doorheen proeft. De Bin 23, 2016, van Penfolds wordt pas sinds de oogst van 2009 gemaakt in de koele Adelaide Hills. Hij is wat gesloten, met voor mij al wat tertiairs in de neus, frambozen in de verte. Volgens Peter moet de wijn juist nog op dronk komen. De website geeft aan dat de wijn beter zal worden met de tijd, maar ook een relatief kort drinking window voor zo’n kwaliteitswijn: tot 2022. Leuk om van deze wijn een doosje te hebben om de wijn te volgen, maar dat is dan wel een kostbaar experiment @ 59 euro per fles.
 
Een mooi avondje diversiteit!
 
Proefnotities en verslag Rob van Ginneken 
 
* Mocht de lezer Sideways nog niet gelezen of gezien hebben: doen! Pinot
noir in een belangrijke bijrol, verder gewoon een heel goed boek en superfilm.