Tag: Spanje

Catalonië uit Frankrijk én Spanje. Lekker en leerzaam.
By in ,

Catalonië uit Frankrijk én Spanje. Lekker en leerzaam.

Celler Capcanes

Eén streek, twee landen. Ideaal voor een
heel educatieve proeverij, Noël Geisen brengt die op tafel: Catalonië. Alleen
al het Spaanse gedeelte heeft een stuk of negen wijngebieden: van Penedés tot Costers
del Segre. Van Plà de Bagés tot Priorat. Het Franse gedeelte heeft onder meer
Côtes de Roussillon en de piepkleine gebieden Maury en Collioure. We leren veel
over Rivesaltes. Mijn persoonlijke selectie.

SIOS – Pla del Lladoner 2014

Hartendief van Noël, deze witte wijn uit Costers del Segre gemaakt
van chardonnay (55%) en viognier (45%). Frisse aantrekkelijke wijn met in de
bescheiden geur wat meloen en peer. Sappig. Hazelnoten.

Casa Gran del Siurana, Cruor 2008 Priorat

Gemaakt van garnacha (30%), cabernet sauvignon (25%), merlot
(20%), syrah (15%). Half transparante kleur, ik proef iets van cacao in de
prettige smaak.

Mas Amiel – Notre Terre 2009 Côtes de
Rousillon Villages

Gemaakt van grenache (50%), mourvèdre (5%), syrah (30%), carignan
(15%). Half transparante kleur, een geur die niet zo gemakkelijk is: boers en
kreupelhout. Sappige smaak, warm, bitter in de afdronk. Just ruikt vlees, leer,
tabak en koffie. De rode wijn heeft ook tonen van pure chocolade, zegt Just. Hartendief
van Noël.

Selectie van druiven bij Mas Alta, zó ontstaat kwaliteit!

La Crue Alta 2007 Bodegas Mas Alta, Priorat

Rode wijn gemaakt van 50% 100 jaar oude carignan, 35% 40 jaar oude
grenache noir en 15% cabernet. Achttien maanden houtgerijpt op voor 80% nieuwe
fusten. Top Priorat uit een topjaar. Dit is een heel karaktervolle wijn met een rubbertje in de geur en een
zweem van morellenkersen, veel cederhout, kruidig. Een rijke smaak met een
bittertje in de afdronk. Diederick noemt de Priorat frisser dan de Franse
Rousillon Villages. Just beschrijft de Priorat wijn uitbundig: rozijnen en
melkchocolade in de geur, die chocoladetoets komt terug in de smaak, net als
amarene kersen, bramen en een armagnac impressie.

“1/vb” 2006 Celler Capcanes,
Blanc de Negre, Montsant

Een witte wijn na het rood als opstap naar Rivesaltes. Gemaakt van
100% garnacha, dus wite wijn van blauwe druiven. De wijn uit 2006 is in 2013
gebotteld, dus heeft veel vatrijping gehad. Ik vind deze wijn dé trouvaille, de
vondst, van deze proeverij. Werkelijk prachtig. In de geur kandijsuiker en
marsepein. Goudgele kleur. Veel concentraat, kruidkoek en amandelnoten, mooie
bitters, erg lekkere wijn. Lijkt me geweldig bij foie gras. Zou de wijn ook bij
een geroosterd kippetje wel eens willen proberen.

Mas Amiel

Hierna proeven we vier soorten Rivesaltes. Deze wijn kreeg zijn
beschermde herkomstbenaming 82 jaar geleden, in 1936. Nu zijn er ruim 94
gemeenten waar de wijn vandaan mag komen. Het alcoholpercentage is altijd hoog,
ten minste 15%. De opbrengst per hectare is laag met 30 hectoliter per hectare.
De most moet minimaal een suikergehalte van 252 gram per liter bezitten. Er
zijn veel druivenrassen toegestaan: grenache noir (minsten 75% bij Grenat of
Rouge), grenache blanc, grenache gris, macabeu, malvoisie, muscat (maximaal
20%) en soms carignan, cinsault, listan en syrah.

Eclat Rivesaltes Ambré Hors d’Age,
Vignerons Tautavel Vingrau

Mahoniekleur. Ten minste vijf jaar gerijpt. Ik proef een mandje
met noten, krenten, enorm geconcentreerd en héél lang nahangend. Gemaakt van
macabeo, grenache blanc, grenache gris. 

Eclat Rivesaltes Tuillé Hors d’Age, Vignerons Tautavel Vingrau

Wijn gemaakt van 100% grenache noir. Rode kleur. Geparfumeerde
wijn, ik ruik ketjap (?), munt, volstrekt in balans en niet te zoet. Toos noemt
dit een charmante, fijne wijn.

Eclat Muscat de Rivesaltes 2012, Vignerons Tautavel Vingrau

Gemaakt van 80% muscat petit grains en 20% muscat d’Alexandrië. Ik
snap mensen niet, die dit niet lekker vinden. Muscat geur met
abrikoos, in de mond een goede balans, sappig, jong, prachtig.

Domaine Mounié, Nectar du Prieuré 1955 Rivesaltes,
cuvee de l’homme de tautavel

Gemaakt van grenache blanc, macabeo. Tja, wat moet je hiervan
zeggen. Je proeft pure historie. Gebottelde zonneschijn uit 1955. Het jaar dat
(schrik niet) de eerste televisie-uitzending was in ons land. Ook in datzelfde
jaar de eerste uitzending van Swiebertje. We verloren misschien iets van onze
onschuld, want het is óók het jaar van de eerste file (op een mooie
Pinksterdag). En het jaar dat de legendarische Citroën DS werd geïntroduceerd.
Ik zie een tikje groenzweem. Enorm geconcentreerd met een explosie in de mond,
rijke en verfijnde wijn met heel duidelijk vijgen en gebrande suiker,
ongelofelijk lang nahangend. Annemiek proeft koffie, moca, chocolade en noemt
de wijn – understatement? – lekker.

Hele fijne proeverij.

Land en druif determineren, op de tong, met spieken, met voorkennis
By in ,

Land en druif determineren, op de tong, met spieken, met voorkennis

Links jonge wijn, rechts oudere wijn

Het is een mooi
moment. De vraag. Claartje, ik heb eigenlijk geen goed beeld van jouw
voorkeuren? En Claartje die daar heel serieus op ingaat. “Ik hou ervan om het
onbekende te leren kennen.” We proeven blind en moeten land en gebied
determineren. Dan is het best fijn als je ongeveer weet wat te verwachten. Vaak
kennen we de voorkeuren van onze wijnvrienden. Een Bourgogne voorkeur. De
Duitsland liefhebber. Een Riesling adept. De Spanje kenner. Maar ja, Claartje
is niet goed te plaatsen. Mooi vind ik dat. 

Kijk, als je de
blinde wijnen niet kunt plaatsen omdat je de voorkeur van de organisator kent,
moet je goed opletten. De vorm van de fles kan iets verraden. Maar vooral wát
er nog boven de ingepakte fles te zien is. Het Chianti labeltje met de haan.
Enkele letters van de wijn. Want dan kun je vol overtuiging – niet met de ogen
knipperen – stoer zeggen wát het is. Op de Roald Dahl manier. 

Eric spiekt niet.
Te veel heer. Dus in de eerste serie beschrijft hij de wijnen keurig en
kleurig. Hij noemt bij iedere wijn twee à drie mogelijke herkomsten. Slim
natuurlijk. Want als het goed is, stijgt hij in de achting van de wijnvrienden.
De eerste wijn is meteen een hartendief van Claartje: A Coroa 2016 uit Valdeorreas,
Spanje. Dit gebied is de meest landinwaartse DO in Galicië, genoemd naar het
goud dat de Romeinen hier vonden. Een wijn gemaakt van Godello, een druif die
intense en minerale wijnen oplevert. Eric kan hem niet precies thuisbrengen
maar wel goed beschrijven: geelgroene kleur, bloemig bouquet met een
stinkertje. Lekker fruit en roombabbelaar. Mijn aantekeningen: viooltjes in de
geur, goede en veel zuren, fijne wijn met veel spel. De tweede wijn kan mij
enorm bekoren, al proeft ie lastig. Beige goud tint, vanille. Houtrijping, vrij
zoete aanzet, even schrikken, proeft als een demi-sec. Stevige wijn, duidelijk
met power. En best veel bitters. De wijn is gemaakt van garnacha blanca. Laag
zuurgehalte, zegt Hugh Johnsons wijngids. Kan onbetekenend zijn of verrassend
goed. Wat mij betreft, de laatste kwalificatie. De wijn: Igneus 2015 Priorat. 

In de volgende
serie een wijn die enkele leden resoluut afschrijven. Niet zo aardig. Wel
eerlijk als het je smaak niet is. Mijn idee: oordeel niet zo snel. De wijn kan
midden december heel anders proeven dan aan het eind van de lente op een mooi
terras, peinzend over het leven. Rendez vous 2015 uit de Côtes du Marmandais is
een verduveld aardige wijn. Zeker op dat terras. Gemaakt van de Abouriou, een
curieuze druif. Alleen daarom al: gééf die wijn het voordeel van de twijfel. Er
staat een gereputeerde Toscaanse wijn naast: Griffi 2011 van Avignonesi. Gemaakt
van sangiovese en cabernet sauvignon. Just determineert anijs en tabak. Ik ruik
kruiden, leer, tabak en proef een nog strenge wijn met fikse tannine. 

Péppoli 2012
Chianti Classico is mineralig en ingetogen, een gedistingeerde wijn. Al kunnen
we Claartje dan niet meteen plaatsen qua wijnvoorkeur, ze geeft héérlijke
adviezen welke domeinen te bezoeken, met tips over architectuur. Zo worden we
ook naar de Provence gepraat, bij een wijn die erg bevalt maar lastig is te
plaatsen. Gemaakt van de wat ongebruikelijke combinatie cabernet sauvignon en
syrah: Château La Coste 2014, Cuvée Les Pentes Douces. Erg levendige wijn. Soepele en
prettige smaak met laurier, leer en pijptabak. 

Claartje valt
voor het etiket van Vallegarcia 2014, een wijn gemaakt van syrah. Geeft
tanninerijke, peperige wijn die goed kan rijpen. Noel gokt op aglianico. Toos
determineert dat peperige. Cees benoemt de geur die je herkent uit tientallen
wijnen als zweterig, boerencamembert. Noel noemt het selderij. Ik ruik een
brandnetels veld. De wijn is ondoorzichtig zwart. Deze wijn uit Castilla-La
Mancha heeft een zachte aandronk en is goed in balans. Er staat een
gereputeerde wijn uit Priorat naast: Clos Martinet 2015. Hartendiefje van
Claartje. Vrij hoog in alcohol. Een straffe smaak, mooi karaktervol. Met toffee
en mocca in de geur. En wat lijm, warempel. 

We sluiten af
met een incident. Zo mag je het toch wel noemen als de alcohol een van onze
beste proevers naar het hoofd stijgt en die beweert: ik zeg mijn lidmaatschap
op als deze wijn geen (….) is. Ai ai ai. Dát moeten we gewoon niet doen, zo
stoer zijn. Niet aan het begin van een proeverij. Zeker niet aan het eind van
een proeverij. Daarvoor hebben we toch voldoende lesjes bescheidenheid gehad.
Die dekselse Berry herkent op de tong een wijn die hij adoreert: Le Petit
Manincor 2013 uit de Alto Adige. (Oke, oke, er waren ook wat letters op de capsule
te lezen) Een wijn met een bescheiden kroontje. Knipoog naar d’Yquem. Van petit
manseng. Die voortreffelijke zoete wijnen geeft. Ja, de wijn doet denken aan
trockenbeerenauslese. Want zóveel mooie zuren. De wijn is nergens plakkerig.
Geweldige balans. Abrikoos. Botytristonen. Een wow wijn. Een meditatiewijn. Een
Claartje wijn. 

Heerlijke
proeverij.

Dertien maal cabernet sauvignon intrigeert
By in ,

Dertien maal cabernet sauvignon intrigeert

 

Een sprookjeskasteel in China met goede wijn

 

 

Een even eenvoudig als doeltreffend thema voor een proeverij : steeds dezelfde druif. We proeven cabernet sauvignon. Gerard van Avendonk heeft negen wijnen van 100% cabernet sauvignon en vier blends waarin cabernet sauvignon domineert.
Gerard geeft goede documentatie. We proeven de wijnen geblindeerd uit
respectievelijk China, Australië, Chili Zuid Afrika, Argentinië, Californië,
Spanje en Frankrijk. In dit verslag de meest opmerkelijke wijnen uit een
intrigerende, leerzame proeverij.

Cabernet sauvignon is te herkennen aan zwarte bessen. In Europese wijnen is die geur vaak subtiel aanwezig, in wijnen uit Chili, Californië en Australië is de geur overduidelijk, te herkennen als cassis limonade of bessenjenever. De druif laat zich verder kennen door kruidige aroma’s, laurier, cederhout, munt en eucalyptus. Is de druif opgevoed op nieuwe eikenhouten vaten dan wint de geur aan complexiteit en proef je meer: toast, koffie, chocolade en specerijen. De wijn van de druif is goed houdbaar door mooie zuren en stevige tannines. In mooi geouderde wijnen komen prachtige tertiaire geuren los zoals truffel.

 

R collection 2014 cabernet sauvignon Californie

Hartendief van Gerard. Minerale neus, licht cassis en veel rood zomerfruit, ook wat bramen. Best wel lekkere smaak, geen zwaargewicht, een hap sap wijn, snel zin in een volgende slok. Eric benoemt paprika, rood fruit en verse pruim. Diederick noemt de wijn prettig drinkbaar, Angelique prijst de aardse geur.

Catena Alta 2013 cabernet sauvignons historic rows Argentinie

Hartendief van Gerard. Een wijn met veel spel, slanker dan de Zuid Afrikaanse Kanonkop 2012 die ernaast staat. Toos prijst  de verfijnde smaak, HansH verbaast zichzelf met de associatie rozenparfum, een lekkere
geur maar moeilijk te omschrijven. Willem Jan benoemt honing en krenten, Noel zwarte peper, Paul sigaren.

 

 

Mas de la Plana 2011 Torres

Diep zwarte kleur, cassis en kruiden, true to type cabernet sauvignon. Een heel rijk bouquet door nieuw hout, heel veel kracht in de smaak met hele mooie bitters. Later ook melkchocolade, munt  en dennenbos. Een heel viefe en speelse wijn. Paul benoemt mon cherie chocolade, mooi concentraat, mooie zuren en de conclusie: heeeel lekker.

 

 

Changyu Moser XV 2013 China

De wijnstokken zijn hier nog maar vijftien jaar oud, dus dat belooft wat als de wijnstokken ouder worden. Diep zwarte kleur, frivole geur met rauwe groene paprika, wijn met tannine, toch heel mooie balans, verfijnde wijn. Noel wijn met een zwart hart, wat evolutie, koffie en chocolade, droppige aanzet  en veel bitters.

Chateau du Tertre Margaux 2013

Open geur, zwarte bessen, sappige smaak, lijkt al op dronk, elegante wijn. Toos bevestigt die elegantie, wijn vol concentraat. Paul benoemt paprika, eucalyptus, espresso.  Eric ruikt  karnemelk, zachte aanzet, zoet, bitters, geen fruit, cederhout en tabak. Chocolade, koffie, lange frisse zuren en cassis.

Kanonkop Paul Sauer 2013 Zuidf Afrika

Rijke neus, nu nog wat enkelvoudig, want jong, wijn met veel smaak, chocolade en kersen, prachtige zuren, wint aan complexiteit in de toekomst. Toos noemt de wijn heel elegant met klein zoetje, Paul prijst de pruimen en vijgen in een supergeconcentreerde wijn met mooie zuren. Eric ruikt stalmest én benzine. De wijn smaakt naar caramel, haard, hout, blijft lang hangen.

Leerzame proeverij.

Priorat: een panorama van prima wijnen
By in ,

Priorat: een panorama van prima wijnen

 

Priorat is een wijnproducerende regio, zo’n 100 km ten zuidoosten van Barcelona. De wijngaarden liggen op hellingen en terrassen  tussen 100 en 700 meter boven zeeniveau. De bodem bestaat – in de betere wijngaarden – uit ‘Llicorella’, een mix van zwarte leisteen en mica (kwarts). Priorat is een kleine, ruige bergachtige regio. Onder invloed van de Mediterrane zon worden hier rijpe, rijke rode wijnen gemaakt. 

Martijn de Groot start zijn Priorat proeverij onder het genot van een bubbel. Deze cava komt niet uit Priorat en is dan ook wat dat betreft de uitzondering voor wat zal volgen. DeSegura Viudas, gran reserva, 2012, heeft een fijne mousse en een frisse nasmaak. Tussendoor zijn daar appel, perzik, amandel en brioche. Een mooi glas.

 

Druiven en kwalificaties

Priorat is één van de twee Spaanse regio’s met de hoogste kwalificatie: DOC (‘Denominación de Origen Calificada’). In Priorat wordt veelal de Catalaanse term DOQ (Denominacio d’Origen Qualificada) gebruikt. Belangrijkste gebruikte blauwe druivenrassen zijn de lokale Garnacha (Grenache) en Cariñena (Carignan) en de van oorsprong Franse Cabernet Sauvignon, Merlot en Syrah. Belangrijkste witte druiven zijn: Garnacha blanca, Macabeo, Pedro Ximénez en Chenin.

Ook in Priorat worden wijnclassificaties van de wijn (rijpingsproces) gebruikt:

  • Criança: 2 jaar gerijpt, waarvan ten minste 6 maanden in eiken vaten.

  • Reserva: 3 jaar, waarvan ten minste 12 maanden in eiken vaten.

  • Gran Reserva: 5 jaar, waarvan ten minste 24 maanden (i.p.v. de in Spanje gebruikelijke 18 maanden) in eiken vaten.

Naast deze traditionele typen bestaat een commerciëlere variant:vino de guarda, welke ten minste 12 maanden rijpt in eiken vaten. 

Witte wijnen

Na de indrinker gaan we verder met de stille wijnen. We starten met twee witte wijnen. De eerste is gemaakt van 50% Macabeo en 50% witte Garnacha van 40 jaar oude stokken:Lo Coster Blanc, 2015 van Sangenís | Vaqué. 14% alcohol, vier maanden opvoeding in nieuw Frans eiken. De wijn wordt gemaakt op het bedrijf, maar door de dochter van de eigenaar, met druiven van de wijngaarden van de familie van haar vriend. Van deze jaargang zijn 1186 flessen gemaakt. Het is een goudgele wijn met vanille, frisse zuren, wat ananas en een lange finale. Een heerlijke wijn!

De tweede isAigua de Llum de Vall Llach, 2014, gemaakt van 80% Viognier, 15% witte Garnache en nog wat lokale druiven. 15,5% alcohol. De helft van de Viognier is in nieuw Frans eiken opgevoed, de andere helft in RVS. 986 flessen zijn ervan geproduceerd. 92 PP. Een bescheiden neus met in de verte grapefruit en boter. De smaak is veel dikker: peer, meloen, peper, hooi, en een bittertje. Het is een erg volle zwoele dikke witte wijn en valt prima in de smaak.

Rode wijnen

Hoe oudert Priorat? 

We hebben drie wijnen in het glas. Na het blindproeven wordt onthuld dat het drie maalDe Muller, Lo Cabaló, reservais. Dit is een Garnacha gedomineerde blend (75% Garnacha, 10% Merlot, 10% Syrah en 5% Carignan). De wijnen rijpen 15 maanden op nieuw Frans eiken. We drinken2011, 2002 en 1997.De wijnen zijn zó verschillend dat we ze niet herkennen als dezelfde wijn, maar dan uit een ander jaar. De eerste: pruim, bouillon, laurier, brandewijn, chocolade, zuren, caramel, karnemelk, hout, mos en ‘afbouwzuren’. De tweede: balsamico, geouderd, leer, tabak, chocolade, roestig en kruidig. De derde: lichtbruin, truffel, natte krant, mineralen, stroop, rozen, krentjes, leeftijd, leer en zacht. Superlatieven komen tekort!

De volgende serie ‘rood’ is van het huis van de grondleggers van de regio Scala Dei.Cartoixa d’Scala Dei. Tegenwoordig eigendom van Codorníu en dat is te merken aan de marketing aldaar. De Cartoixa is een blend van Garnacha en Carignan. We proeven2014 en 1998. Gemaakt van 60 jaar oude stokken. De wijn krijgt 18 maanden nieuw Frans eiken opvoeding. De jongste is donkerrood, paars van kleur. Sappig, pruim, roos, kruidig, bramen, veel fruit, wat bitters en rook. De oudere is donkerbruin, rood. Het is een forse, stevige wijn! Met veel kruiden bij elkaar. Heerlijk complex!

 

Wijnen van de grondleggers 

De volgende serie rode wijnen komt uit Gratallops. De wijnen zijn van enkele van de vijf grondleggers van Priorat. Het is de moeite waard om de film even te bekijken.KLIK OP DE PAARSE ZIN.

Clos Mogador 2011, René Barbier

49% Garnacha, 25% Carignan, 10% Cab. S., 16% Syrah. 20 maanden op nieuw Europees eiken. Gebotteld in juni 2014. 15,5% alcohol. Barbier begon deze wijngaard in de jaren ‘70 te bewerken. Druiven worden geperst met een olijfpers waardoor de druiven nog geconcentreerder zijn. Hier wordt biodynamisch gewerkt. De wijngaard ligt op 800 meter hoogte met stenen terrassen. Sommige stokken zijn 80-100 jaar oud.

De wijn is stevig en ‘inktig’, ruim voorzien van rood fruit zoals kersen, chocolade, bouillon, gedroogde kruiden, stoffige tannines en alcohol.

Els Escurçons 2010, Josep Lluis Pérez (Mas Martinet)

100% Garnacha. 15% alcohol. De wijn wordt gemaakt door Josep Lluis en zijn dochter Sara. De naam van deze wijn: de schorpioenen. De wijngaard ligt op 600 meter hoogte. Druiven worden met de hand geplukt en in de kelder in houten kuipen, betonnen vaten en open vaten gedaan. Hij krijgt daarna 12 maanden in 300 liter vaten uit Bourgogne (1/3 nieuw) en vlak voor botteling gaat de wijn nog in een groot houten vat. De bodemsamenstelling is hier net iets anders. Zo zit er bijvoorbeeld ook veel ijzer in de grond. Is dat te proeven?

De wijn is rond, met veel kracht, eucalyptus, kruidigheid, Mon Cheri, kersen, chocolade

en ‘van alles meer’!

Finca Dofí 2011, Alvaro Palacios

95% Garnacha, 5% Syrah. 14,8% alcohol. Wijngaarden die op het noorden liggen waardoor de wijn aan frisheid wint. Rood fruit en bloedsinaasappel. Alvaro (familie van Rioja eigenaren Palacios Remondo) genoot zijn opleiding bij Petrus. Dofí was de eerste wijngaard die hij kocht in 1989. In 1993 kocht hij l’Ermita. In 2015 door Decanter uitgeroepen tot wijnmaker van het jaar.

Deze wijn is lichter gebouwd en laat zich omschrijven met termen als yoghurt, bramen, kersen, krenten, hout, complex bouquet, tandplak, leer, mooie bitters en flinke zuren. Deze wijn is elegant en kan nog jaren liggen. 

Uitdrinker 

We sluiten de avond af metNectar de los AngelesvanAlvarez Duran. Het is een rode wijn gemaakt van 55% Garnacha en 45% Cariñena, uit 2009, 2011 en 2015 en is gebotteld in 2016. De wijn is gemaakt in een samenwerking tussen een Duitse importeur van Spaanse wijnen en Salus Alvarez. De druiven worden laat geoogst en daarna nog te drogen gelegd. Omdat de wijn in het vat zoveel alcohol kreeg heeft men besloten om, net als bij Solera wordt gedaan, jaargangen te blenden. De wijn is rijk en voluptueus, gevuld met bramen en cassis, wat hooi, chocolade en een vleugje chilipeper.

Wij danken Martijn voor zijn uitstekend verzorgde proeverij. Hij geeft een gedegen en mooi inkijk in Priorat. En niet onbelangrijk, het was genieten!

Proefnotities en verslag Eric Hoepelman

Chardonnay van klassiek tot nieuwe wereld doorgeproefd
By in ,

Chardonnay van klassiek tot nieuwe wereld doorgeproefd

Jaap Cuijpers brengt een serie van 10 wijnen van de
chardonnay druif op tafel. Na de voortreffelijke champagne als indrinker nog
vier Franse wijnen, maar ook wijn  uit
Italië, Australië, Chili, Zuid Afrika, Verenigde Staten en Spanje. Ik zie een
mengeling van plezier en ongeloof op het gezicht als Nieuwe Wereld wijnen in
Frankrijk worden geplaatst. Zo zie je maar, een proeverij van wijnen van één
druif ‘all over the world’ is in opzet eenvoudig, in uitwerking verrassend. Een
beschrijving van opmerkelijke wijnen.

Wijngaarden van Pol Roger

Pol Roger champagne 2004 Blanc de Blancs

Deze millisimé champagne is duidelijk al wat gekleurd, met
mooie tonen van gist en appels, vitaal bittertje in afdronk, veel inhoud,
concentraat. Niet iedere proever waardeert de wijn hoog, want ja we drinken
immers niet wekelijks jaargang chamapgnes en er zijn ook geluiden over ‘te
oud’. De gôut anglaise is een acquired taste. 

Bruna Rocca
2013 Cadet Chardonnay

Deze wijn uit Langhe Piëmonte is het meest goudgeel en biedt
een pauwenstaart  van geurimpressies, boter
en bloemen, de smaak is krachtig en rijk

Beaune Blanc 2012 Louis Jadot

Een wijn met veel mineralen en boter in de smaak, rokerig,
vol en veel karakter. In de geur ook wat tropisch fruit. Een wijn met veel smaakintensiteit.

Enate 2016 Chardonnay uit Somontano

Jaap noemt de wijn ‘wat gemaakt’, de meeste proevers kunnen
deze stijl met vergisting op barrique, 8 mnd op lie gerijpt, enorm waarderen.
Ik ruik een bloemrijke lentetuin en proef een zachte aandronk met een zekere
verfijning. Als ik ergens in moet verdrinken dan graag in deze, zegt Martijn.
Paul benoemt de kruisbessen en waardeert hoe het fruit en hout verweven zijn.

Les Caillerets ligt nagenoeg tegen het beroemde Montrachet

Chassagne
Montrachet 2007 Vincent Morey Les caillerets 1er Cru

Veel aanhangers voor deze klassieke Franse wijn die mooi is
gerijpt. Ik vind de neus niet zijn grootste kwaliteit want enigszins klein,
maar dat compenseert een goede balans, veel bitters, veel kracht en mooie afdronk.

Glorieus rood bij afsluiting van proefseizoen
By in ,

Glorieus rood bij afsluiting van proefseizoen

Vernieuwing in Saint Julien, winkel en uitkijktoren bij Château Gruaud Larose

Speels wit.
Glorieus rood. Dat brengt de proefavond van Paul Heemskerk – na het vertrek van
Nello de nestor van de sociëteit – ons. Met twee heel klassieke wijnen als
hartendiefjes van Paul: een fraai uitgerijpte Bourgogne en dito Amarone de
Valpolicella. Een heerlijke afsluiting van het voorjaarseizoen. Wijnen die je
zelden drinkt, maar waar wij mee mogen  profiteren van een zorgvuldig
opgebouwde kelder. Supermooi. 

We brengen de
smaakpapillen in proefstand met een Italiaanse prosecco en meteen daarna
begint het serieus blindproeven met drie witte wijnen. Drie cepagewijnen, een muscat uit pays d’Oc,
een sauvignon de Touraine en een Oostenrijkse riesling. 

Domaine de la Renaudie 2016 sauvignon de Touraine

Het prototype
van een sauvignon met karakteristieke kruisbessen geur (Toos noemt het zweet,
Erice en stinkertje en Diederick warempel haring). Duidelijk citrusvrucht en
daarna passiefruit in de smaak. Klein bittertje en zuur dat lang nahangt. 

Daarna drie
series van twee wijnen en een bijzondere fles. 

In de eerste
serie staat een Margaux naast een Rioja. Paveil de Luze 2008 heeft mooi vanille
en ruik ik daar wat rozen?  Een tikje ontoegeeflijk, maar de wijn maakt het beste in
de neus van Willem Jan los, hij ruikt respectievelijk aardbei, cassis, caramel,
as, potloodslijpsel én anijs. Ik kromp ineen met mijn magere kwalificatie van
vanille en rozen. Kees ruikt pruimen, bes, zoethout en laurier. Louis Canas
Reserve de la Familie Gran Reserva 2008 kan veel proevers bekoren. Kersen in
het kwadraat zegt Willem Jan, Nesquick chocosmaak en tabak, zegt Martijn, die ‘iets
zoets’ mist. Kees oordeelt de wijn wat branderig, Ik ruik havermout in de geur
en kom daar eigenlijk niet meer overheen. 

Domaine de la Vougeraie, wijnen van wereldniveau

Wereldwijnen

En dan komen er
wereldwijnen. Barolo Batasiolo 2004 is met zijn dertien jaar oud een wijn die
jong wordt genoemd. Als je zó lang moet wachten op een wijn, dat wil ik niet,
hoor ik. Maar toch de wijn heeft nog potentieel. HansH vindt de wijn heel goed
in balans, hij typeert de geur met anijs. Gerard ruikt thee en proeft strakke
bitters en wat onrijpe tannines. Ik vind de wijn nu wat spel missen, zeker in
vergelijking met de Bourgogne die er naast staat. Gevrey Chambertin 2009 van
Domaine de la Vougeraie ?is een hartendief van Paul. Ons proefgezelschap is
divers en niet heel consistent in het oordeel. Ruikt naar de asbakken de tweede
dag na het feest, zegt Martijn die duidelijk de voorkeur heeft voor de
Italiaan. Goed in balans zegt HansH maar ook: verbrande pinot noir. Mijn
aantekeningen zijn juichend: wondermooi belegen geur met herfstbos, rozijnen,
sappig en mooi in balans, elegante wijn nu helemaal à Point.

De wijn van koningen, de koning onder de wijn
Oud en nieuw geïntegreerd in het wijnlandschap

Château Gruaud
Larose 2009 Saint Julien is een top klassieke Bordeaux. 61% cabernet sauvignon,
29% merlot, 5% petit verdot en 5% cabernet franc. Voor mij dé wijn van de
proeverij met laurier in de geur, een klassieke neus en rijk! Kersen, chocolade
en mocca. Prachtige balans, goede zuren, veel spel en nog veel potentieel. Noël
vindt deze wijn al wat opener dan de Toscaanse die er naast staat. Hij ruikt
munt. Toos’tong komt bij zo;n klassieker helemaal los: expressieve neus, tabak
en rood fruit, zoete mooie fruittonen, pepertje en eindconclusie heel elegant.
Eric ruikt diksap en appelstroop en formuleert als conclusie: KEBENG! Soms zegt één zo’n conclusie meer dan 1.000 proefwoorden.  

Coevo
2009 IGT Toscane van Cecci is de wijn die Paul blind ernaast zet. Een wijn van 50%
sangiovese, 30% petit verdot, 10% cabernet sauvignon en 10% merlot. Plakt nog
in de mond, zegt Eric, die leer en krenten determineert. Willen Jan ruikt een
heel groenteassortiment én stal. Ik vind de wijn eerlijk gezegd nog wat
moeilijk, een wat stoffige neus, in de smaak gekookt kersensap, duidelijk wel
een wijn met veel potentie. 

Amarone de
Valpolicella 2001 Bertani ?is een hartendief van Paul die onlangs een hele serie
van het huis proefde, terug naar 1967. Duidelijk een wijn die wint bij rijping.
Ingetogen geur met wat pruim, ook mocca en kersen. De geur wordt expressiever
naarmate de wijn langer in het glas blijft. Vanille ook. Een piepklein zoetje
en een bittertje als je de wijn doorslikt. Ded wijn kenmerkt zich vooral door
mooie zuren. 

We sluiten de
proeverij af met een fraaie Vouvray, Château Gaudrelle 2011 die perfect
harmonieert met de kaas. Ik ben dankbaar enkele van ’s werelds mooiste rode
wijnen, hele glorieuze, te hebben geproefd.

Witte wijnen: blijkbaar heb ik het jullie heel moeilijk gemaakt
By in ,

Witte wijnen: blijkbaar heb ik het jullie heel moeilijk gemaakt

Toos Dusee zet ons geblindeerd
witte wijnen voor. In principe komt vanavond elke druif maar één keer voor en
steeds uit een andere land. Nog niet wetend hoe pittig het wordt, gaan we
enthousiast van start. Na afloop zegt Toos terecht: blijkbaar heb  ik het jullie moeilijk gemaakt.

Russian Valley uit Californië maakt indruk

We beginnen met een mousserende indrinker.
Het is een ‘overrijpe goudreinet’. De wijn is wat drogend en lijkt wat geouderd
door de sherrytonen. De wijn mist wat verfijning. We plaatsen deze in een warme
streek. Verrast zijn we dan ook als het Champ Divin, Crémant du Jura,
Pinot/Chardonnay blend, Frankrijk blijkt te zijn.

We vervolgen met de eerste serie,
van drie wijnen. Het eerste glas is met recht een witte wijn. De meeste witte
wijnen hebben geeltinten, maar niet deze. Witter dan wit. Daarnaast valt in het
glas nog een minuscuul bubbeltje waar te nemen. Hans L vindt de wijn ‘dartel’.
Claartje ruikt wilde perzik en proeft peer, met een korte afdronk. Het is Katxiña,
Txakolina, Hondarribi Zuri, Spanje, 2016.

In het tweede glas zit Aaldering
Estate, Pinotage Blanc, Stellenbosch, Zuid Afrika, 2016. In de neus: boter,
amandel en zelfs ‘pickels’. Het is een stevige wijn met een zacht bittertje en
weinig zuur. De derde wijn van deze serie is Vert d’Été, Wijngaard
Slingehorst, Cabernet blanc en Johanniter, Nederland, 2012. We twijfelen of
de wijn nog ‘correct’ is. Termen als zuurkool horen niet bij mooie wijn….

De tweede serie van drie start met Herdade
do Esporão, Reserva, Alentejo, Semillon, Portugal, 2015. Het is net
vloeibaar hout. Zowel in de neus als in de mond. Daarnaast toch ook nog een
‘vetje’ en wat later wat zuren. Het is de eerste hartedief van Toos deze
avond.

Het tweede glas is La Roncaia,
Friulano, Colli Orientali del Friuli Refosco, Italië, 2013. Goudgroen van
kleur. Een neus als Sauternes zegt Berry: zoet en ananas, maar in de mond toch
anders en minder zoet. Peter herkent (Italiaanse) ‘lijm’, hooi en citrus.

De
derde is weer een hartedief  van Toos: Domäne Wachau,
Himmelstiege Smaragd, Grüner Veltliner, Oostenrijk, 2015. Ik ruik steen,
boter/karnemelk, witfruit en bloemen. En proef een frisse wijn met abrikoos.
Peter zegt: “suikermeloen”, een zoete aanzet, goed concentraat en een bittertje
na.

De laatste serie van drie start met
een glas met frivole bloemetjes, amandel en lychee. Peter vermoedt dat het
Viognier is vanwege de ‘perzik’. Hij heeft gelijk! Het is Ktima
Gerovassiliou, Epanomi Viognier, Griekenland, 2016. Het tweede glas is De
Ladoucette, Pouilly-Fumé, Loire, Sauvignon Blanc, 2015. Hans L ruikt
bloemige Bergamot en earl grey. Volgens hem heeft de wijn een mooie zoet-zuur-balans,
waar anderen de wijn aan de zure kant vinden.

De derde wijn is Marimar
Estate, Don Miguel Vineyard, Russian River Valley, Chardonnay, unoaked, 2014.
De derde hartedief van Toos. De wijn brengt de tongen los. We ruiken
stallucht, ruim alcohol, vermolmd hout en abrikoos. We proeven een zachte
aanzet, lychee en zelfs botrytis. Een knappe wijn!

We sluiten de proeverij van witte
wijnen af met een helderrode! Tiefenbrunner, Rosenkönig, Rosenmuskateller,
Noord Italië, 2014. Het is een frisse (niet logge) afsluiter. Aardbei is
onmiskenbaar; zowel in de geur als de smaak. Noël herkende de druif door de
Muscat-neus, prikkelende aanzet en bitters achterin.

Aldus heeft Toos een meegenomen op
een mooie reis langs vele landen en druiven. En dat allemaal in zomers wit.
Mooi!

Proefnotities en verslag Eric Hoepelman 

Niet alledaagse Spaanse wijnen. Vooral Castillo Perelada uit Emporda maakt indruk.
By in ,

Niet alledaagse Spaanse wijnen. Vooral Castillo Perelada uit Emporda maakt indruk.

Wijngaarden van Castillo Perelada

Het gebeurt me
eerlijk gezegd niet vaak, een wijn waarvan ik denk: “daar moet ik echt een
doosje van hebben!” Dinsdag was het weer eens zover, tijdens de proefavond van
Just Krijn. Emporda (Spaans: Ampurdán; vooral bekend van het Dalímuseum in
Figueres) staat centraal, naast wijnen uit die streek tegen de Franse grens
aan, staan er ook wijnen uit Spaans Baskenland, het Baskische gedeelte van
Rioja (Rioja Alta) en drie Prieto Picudo wijnen uit Castilla y Leon op tafel.

 

De wijn die er
voor mij met kop en schouders bovenuit stak, was de Finca La Garriga 2011 van Castillo
Perelada, Empordà. Diep- (zwart-)rood, een heerlijke neus van rijpe frambozen
en kersen, mooie smaakvoortzetting, elegant, wat lijm, rijpe, rulle tannines.
Volgens de documentatie 19 maanden houtrijping, maar het stoort totaal niet.
Ook de 15% alcohol niet; die is perfect geïntegreerd, draagt zelfs bij aan de
balans van deze fijne wijn. 100% lekker, 100% carineña (samsó in ’t Catalaans). 

In dezelfde
serie ook een eenvoudige (Noël, terecht: “kan overal vandaan komen”) Empordà
van Bodegas Roig Parais, en een wat gesloten (alhoewel sommigen tabak, ceder en
laurier ruiken), roodpaarsige wijn, een zwoele wijn maar prima in balans: Vidiví
2013 van Bodega Espelt.

Vóór de
Emporda’s drinken we de voormalige huisbubbel van El Bulli, de Glac Cava Maria
Casanovas. Voor een Brut Nature is de wijn opvallend zacht. Met 40% pinot noir. 

De eerste serie
wit: twee Txakoli’s en een witte Rioja. De Txakoli van Txabarri (door Just
uitgekozen vanwege de ook vrij exotisch-Baskische naam) is voor veel proevers
wel een beetje té fris. Cactus en brandnetel noemt Paul, behoorlijk wat fruit,
sappig, best lekker, maar toch: die zuren, menig lid trekt die niet. De
volgende Txakoli heeft helaas wat kurk. De Rioja kan mij niet bekoren wegens
gebrek aan zuren; ze komt daardoor wat log over, ook door het eikenhout en het
zoet (“honing” wordt genoemd).

Bodega del Páramo

De derde en
laatste serie is er een van drie wijnen van de Prieto Picudodruif. Een druif
die je moet leren kennen en waarderen, zeggen de boeren ter plekke. Veel fruit
moet je niet verwachten, eerder kruidigheid. De eerste wijn is vrij gesloten,
licht-sappig en vrij kort. Nummer 2 met wat tempranillo, is inderdaad vooral
stallig, heeft daarnaast chocolade (Kees) en pruimenjam en tijm (Eric). De
alcohol (toch maar 13%) brandt een beetje, en sommige leden verdenken de wijn
van het hebben van kurk – volgens mij is het in dit geval toch vooral een
gebrek aan fruit wat de verdenking van onzuiverheid kan opwekken. 

De laatste is
beter: donkerrood met paarszweem, vanille (9 maanden Frans en Amerikaans eiken),
donker en rijp bosfruit, ook iets vegetaals (positief!), een zoetje, mooi in
balans, de tannines (een centrale factor in deze serie volgens Eric) beloven
een fraaie toekomst voor deze wijn, de El Médico van Leyenda del Páramo.

De uitdrinker
is de PX “1927” van Alvear, genoemd naar de solera die in dat jaar is gestart.
Een bruine (“mahonie” volgens de documentatie) dikke, stroperige wijn, met
krentjes en rozijnen, had voor mij net wat meer zuren mogen hebben, maar is
toch een waardige afsluiter van deze avond van niet-alledaagse wijnen!

Verslag en
proefnotities Rob van Ginneken

Helaas lijkt de
La Garriga 2011 in de handel te zijn opgevolgd door de 2012. Mocht iemand nog
wat 2011 hebben liggen, gelieve contact met mij op te nemen!

Mooie Maidenproeverij: Nieuwe versus Oude wereld
By in ,

Mooie Maidenproeverij: Nieuwe versus Oude wereld

Mount Difficulty

Twee weken geleden nam Nello, de Nestor van de
Brabantse Wijnsociëteit, afscheid met een mooie wedstrijdproeverij. Diederick Swagemakers,
onze Benjamin en pas sinds kort lid, scoorde in die wedstrijd meteen sterk met
een mooie derde plaats. Voor zijn maiden-proeverij kiest Diederick het thema
“Oude versus nieuwe Wereld”. We zijn benieuwd. 

1a. 2015, Belondrade Apolonia, IGP Vino de la Tierra de Castilla y León,
Verdejo

1b. 2015, Belondrade Y Lurton, DO Rueda, Verdejo

Serie 1 opent met twee forse witte wijnen van
dezelfde druif en hetzelfde jaar. De eerste heeft een iets harsige neus, een
mooie zwoele aanzet maar ook forse zuren en alcohol die je voelt op je
tandvlees. De tweede is ondanks het ruime hout meer in evenwicht met een fijne
zoet-zuur balans. Het zijn allebei vette Verdejo’s uit 2015 van Belondrade,
respectievelijk de Apolonia (IGP Vino de la Tierra de Castilla y León) en de
Belondrade Y Lurton (DO Rueda). Moeilijk om blind te herkennen, geen duidelijke
Verdejo-kenmerken (kruidig, zweetneusje, noot, grapefruit, bittertje).
Misschien speelt het een rol dat de Didier Belondrade en zijn (ex-)vrouw
Brigitte Lurton Franse roots hebben. Hoe dan ook, het zijn mooie wijnen die
door de proevers breed gewaardeerd worden.

 2a. 2014, Domaine Michelot, Meursault ‘Sous la
Velle’, Chardonnay

2b. 2014, Marisco Vinyards, The King’s Bastard, Marlborough, Chardonnay

2c. 2014, Tenuta Rapitala, IGT Siciliane, Chardonnay GC

Serie 2 was duidelijk herkenbaar als Chardonnay
(2014). De rokerige Meursault ‘Sous la Velle’ van Michelot was in verhouding
licht gebouwd en kort. Hij had mogelijk nog last van de vorige gang. Ik vond de
bloemige neus van The King’s Bastard (Marisco Vinyards, Marlborough)
aantrekkelijk, net als de fijne zuren en de ronde mondvullende smaak. Kort en
peperig in de afdronk maar toch een fijne nieuwe wereld wijn. De Chardonnay van
Tenuta Rapitala (Sicilië) was ondanks zijn groene spinazie-neus wel verfijnd en
elegant, maar winnaar bij de Chardonnay was in mijn ogen de Nieuwe Wereld
Bastard van Marisco.

3a. 2012, E. Guigal, Condrieu, Rhône, Viognier

3b. 2012, Marisco Vinyards, The Exemplar, Marlborough, Viognier

In Serie 3 (Viognier, 2012) werd de vlakke
Condrieu van Guigal overtuigend verslagen door de expressieve “The
Exemplar” van Marisco Vinyards. Goudgeel, iets natte wol in de neus maar
vooral perzik, muskaat, iets evolutie, vuursteen. In de mond flinke zuren, dik
viscoos, sappige perzik, beetje prikkelig achterin, “knetterlekkere
dubbeldrank” volgens Paul en voor Berry was dit “de eerste Viognier
ooit die ik lekker vind”. 

4a. 2012, Alvi’s Drift, Drift Red Fushion,
Worcester / Zuid-Afrika, Cabernet Sauvignon & Pinotage & Shiraz &
Petit verdot

4b. 2012, Chateau Taillefer, Pomerol / Bordeaux, Cabernet Sauvignon,
Merlot

4c. 2012, Tenuta Rapitala, Hugonis, IGT Siciliane, Cabernet Sauvignon &
Nero D’avola

In de de rode serie 4 (Cabernet Sauvignon
gedomineerde wijnen, 2012) werd de toon gezet met een herkenbaar
Zuid-Afrikaanse wijn (Alvi’s Drift, Drift Red Fushion, Worcester), veel
pruimen, bramen, koffie, drop in de neus, een zachte aanzet met dezelfde smaken
maar vrij scherp achterin met harde tannines. Op positie 2 was de Pomerol van
Chateau Taillefer was duidelijk de koude wijn, streng, smal, kersen, koffie en
bramen maar nog lang niet rijp. In tegenstelling tot de prachtige derde wijn in
de serie die al volledig op dronk was: de Hugonis van Tenuta Rapitala (IGT
Siciliane, CabS & Nero D’avola). Diep donker rood, zwart hart, iets
evolutie in de rand. Mooie neus, al iets belegen maar toch vrolijk met bramen
en bessen. Heel sappig wijn, cassis, fijne afdronk, duidelijk nog tannines. In
mijn proefnotitie schrijf ik “bijna Italiaanse zuren, Bolgheri?” en
dan is het toch een heel zuidelijke wijn. Mooi gemaakt. Is dit nog Oude Wereld?

5a. 2010, Roland Thevenin, AOC
Gevrey-Chambertin, Pinot Noir

5b. 2010, Mt. Difficulty, Target Gully, Central Otago (N-Z)

Het is gewaagd om na CabS nog Pinot Noir in te
zetten. Toch blijven de Gevrey-Chambertin van Thevenin en de Mt. Difficulty van
Target Gully (Central Otago NZ) prima overeind. Beide wijnen worden duidelijk
herkend. De Gevrey-Chambertin is voor een 2010 wel lichtgebouwd, helder van
kleur met in verhouding al veel ontwikkeling. Met zijn flinke zuren frist hij
ons wel weer op na de CabS. De Target Gully doet heel bio aan. Donkerder rood,
diffuus, ongefilterd, veel stal in de neus, volle jammige aanzet met minder
zuur, meer ontwikkeling. Fijne wijnen met een vrolijk plusje voor de Oude
Wereld wijn.

Bij de kaas proeven we Quinta do Noval Silval
Vintage 2005 die nog piepjong fruitig aandoet.

Als hartediefjes kiest Diederick de Belondrade Y
Lurton (heerlijk bij de kaas!), de Marisco’s en de Rapitala CabS.En wint dan Oude of Nieuwe Wereld? Onder de streep staat een smakelijke
proeverij met een interessante line-up waarin de klassiekers vaak rechts
gepasseerd werden door de nieuwelingen… Mooie maidenproeverij!

Proefnotities en verslag Noël Geisen

Wie van de drie? Wil de monocepage opstaan?
By in ,

Wie van de drie? Wil de monocepage opstaan?

Oude stokken leveren mooie wijn: Alto Moncayo

Martijn de Groot gaat
ons drie series van ‘drie grote druiven’ voorzetten. Iedere serie bestaat uit
één monocepage en twee blends met dezelfde druif. Ook bestaat iedere serie uit drie
landen. Niet geheel toevallig stammen deze landen uit zijn eerdere proeverijen
waarbij we een ‘ronde’ maakten:  (Giro) Italië, (Tour) Frankrijk en
(Vuelta) Spanje.

Om onze smaakpapillen
weer op scherp te zetten starten we met een ‘indrinker’. Het is Berlucchi,
Cuvee Imperiale 2014, een Franciacorte uit Corte Franca in het hart van de
Franciacorte regio, gemaakt van Chardonnay en Pinot Noir. We proeven friszure
appeltjes, eikenhout en een prominente mousse.

Na deze intro mogen wij
echt aan de bak! Martijn geeft ons bordjes waarmee we na elke ronde stemmen. Welke druif is het? Uit welk land komt dit glas? En geheel in de stijl
van ‘Wie van de drie’ (https://youtu.be/Ckahk2E0GOQ): wil de echte monocepage opstaan ?

De eerste serie blijkt
om Viognier te gaan. De monocepage is Cinerino, Marziano Abbona, 2013
uit Piemonte. Gemiddelde leeftijd van de stokken is 20 jaar. De wijn heeft
zeven maanden gerijpt op Frans eiken en Acacia vaten. De vanilletonen zijn dan
ook overduidelijk aanwezig. Rijk aroma van honing, witte bloemen, brandnetel en
citrus.

De blends zijn Coudoulet
de Beaucastel, 2015 en Aigua de Llum, Vall Llach, 2014. De eerste is
de beroemdste wijn van Châteauneuf-du-Pape. Deze witte Coudoulet is een blend
van Marsanne 30%, Viognier 30%, Bourboulenc 30% en Clairette 10%. De druiven
blijven voor acht maanden in houten vaten en RVS tanks voordat de wijn wordt
geblend. In de neus is de wijn bloemig met tropisch fruit. De smaak is
aangenaam.

De tweede blend, Aigua
de Llum, is een echte rariteit van het grote huis Vall Llach in de priorat.
Slechts 986 flessen deze jaargang. 60% Viognier, 35% Garnacha Blanca en 5%
Macabeu, Moscatel en Mersaguera. De helft van de druiven gaat in nieuw Frans
eiken vaten, de andere helft in RVS tanks. In de neus rijpe vruchten als
ananas. In de mond mooi geïntegreerde zuren. Een frivole wijn!

Ribera del Gudiana met káársrechte rijen wijnstokken

De tweede serie betreft Cabernet
Sauvignon. Niet dat we daar van meet af aan eenduidig over zijn, maar toch.
De monocepage is Vaso de Luz, Reserva, Ribera del Guadiana 2009. Hans vdH en ik ruiken
‘Velpon’. Anderen nemen zwart fruit, vijgen en drop waar. Een mooie wijn!

Château d’Issan in Margaux

De blends zijn Château D’Issan, Grand Cru Classe, 2007 en Guidalberto,
Tenuta San Guido, 2008.De eerste is een typische Margaux, ruim een jaar gerijpt op deels nieuw
eiken vaten. 63% Cabernet Sauvignon en 37% Merlot. Noël ziet een donkerrode,
half transparante wijn. Peter en Berry ruiken ceder. Daarnaast ruikt Berry
zwarte bes en groene paprika en benoemt de ‘Bordeaux-neus’. Paul herkent tabak,
leer en bramen. Ik vind het een rijke wijn met houttonen. 

De tweede blend, Guidalberto,
Tenuta San Guido, 2008, is een ‘hartedief’ van Martijn. Naar verluid is het
een typische Maremma wijn. 60% Cabernet Sauvignon en 40% Merlot. Ook ruim een
jaar houtgelagerd. Ik ruik en proef dadels. Diederik zegt chocolade en bessen.
Anderen benoemen: ceder, rood fruit, lijm, toffee, tabak, koffie, cacao en
droppig. Ook dit is een heerlijke wijn.

Mooi hoor, de wijngaard van Alto Moncayo

De derde serie van drie
blijkt Grenache te zijn. De monocepage is Alto Moncayo, Garnacha,
2011. Martijn vindt dit een ‘hartedief’ en van mij krijgt hij helemaal
gelijk! Deze Garnacha komt uit de D.O. Campo de Borja ten zuidoosten van Rioja.
Komt van 40 tot 70 jaar oude stokken die op 500 tot 800 meter hoogte staan.
Berry heeft het over ‘vloeibaar hout met morelkers’…

De blends zijn Le Bossu, Château du Trignon, 2011 en Barrile,
Contini, Isola dei Nuraghi, 2013.De eerste komt uit Vacqueyras en is gemengd met Syrah en heeft een zeer
beperkte houtrijping gekregen. Als ik de wijn ruik denk ik aan vroeger, wanneer
mijn moeder haar haren werden voorzien van permanent vloeistof. Gelukkig ruikt
Gerard rood fruit en Boele wat meer aardse geuren en paprika. Peter onderkent
dan weer stal, peper, piment en espresso. 

De tweede blend komt van
Sardinië waar Grenache onder de naam Cannonau bekend staat. Naast een beetje
Cannonau bevat de wijn 90% Nieddera. De wijn heeft een klein jaar op hout
gerijpt. Ik ruikt kruisbes en lijm en proef ‘groen’, nootmuskaat en gezoete
gember. Kees daarentegen tabak en zwarte kers.

We sluiten af met een
‘uitdrinker. Het is Korlat, Vinarija Benkovac, 2011, een
Merlot-monocepage uit Dalmatië, twee jaar op eiken gerijpt. Ik ruik
ijzer en proef gedroogde pruimen met
wat bitters. Al snel komt dan de film Sideways ter sprake: “I’m not drinking f
***** Merlot”.

Verslag en proefnotities
Eric Hoepelman