Tag: Spanje

Wijnen van Nello
By in ,

Wijnen van Nello

Een proefavond van Nello Pischedda is prettig voorspelbaar. Het klopt gewoon altijd, en we proeven altijd fantastische wijnen. Héél vaak Italië met piraten ertussen. Wat ik nou zo sympathiek vind van onze Sardijn… hij programmeert die proeverijen zó dat Italiaanse wijnen werkelijk de krachtmeting aanmoeten en niet per se anderen de loef afsteken. Dus drinken we fabelachtig mooie Italiaanse wijnen, maar staan in mijn schriftje toch de meeste *-sterren bij Franse wijnen, of beter gezegd: bij de Bourgognes. We hadden een spannende proefavond van hoog niveau.

Tiefenbrunner 2008 Grauvernatsch, Südtirol-Alto Adige

Mijn hand had ik ervoor in het vuur willen steken, zó sterk herkende ik de Côtes de Ventoux van Juliette Avril van de werkavond. Zo’n ongecompliceerde, vriendelijke wijn. Framboosjes in de neus. Elegant. En deze wijn had zelfs wat verfijning. Zo’n charmeur, die jou onmiddellijk voor zich inneemt. Maar nee, ik zat er compleet naast: het is een hele lekkere Grauvernatsch. Tikje gemeen van Nello om die in te zetten “om te kijken of Wil deze zou herkennen.” Wil liet zich van zijn nuchtere kant zien, vertrok geen spier van zijn gezicht en determineerde de wijn feilloos. Chapeau! Dit zijn de momenten van waarheid voor iemands reputatie. Wil gaf zijn Oostenrijk-expertise gewoon extra glans. Bleekrode kleur, zei Wil, amandel in de smaak, zuren die mooi na blijven hangen.

Gevrey Chambertin 1998 Henri Rebourseau

Complexe wijn, zei Kees. Met leer in de neus en lang nahangend. Ik vond dit een ongelofelijk fraai glas: drie **(*)-sterren, waarbij dat haakje aangeeft dat het vermoedelijk nóg perfecter kan. Duidelijke tuilé kleur. Mineralen. Zéér verfijnde pinot noir neus! Herfstbossen, kastanjechampignons en zelfs een truffeltoets. Fluwelige aandronk, ingekapselde kracht. Heeft zeker nog toekomst, staat in mijn aantekeningen, waar anderen vonden dat de wijn wel op mag. Geeft niet, ik hou nou eenmaal van belegen wijnen. Deze wijn is elegant én krachtig, heeft fijne zuren en een goede balans. En dat al in de eerste serie, waar gaat zo’n avond dan naar toe?

Jaros 2003, Ribera del Duero

Wijn van 100% tempranillo, en dat haalde ik er niet uit, maar Berry bijvoorbeeld weer wel, knap zeg. Een wáánzinnig mooie neus heeft deze Spaanse wijn: overweldigende hoeveelheden rood zomerfruit, karrenvrachten gewoon. En die neus geeft steeds meer impressies: kersen, leer, humus, stalimpressies. En dan schrik je bij de eerste slok: een bekvol wijn, tjonge wat straf en met prominente bitters. De kracht overheerst iets. Maar smaken verschillen, want zie: Toos noemt de wijn elegant en zwoel.

Château Moulinet 2006, Pomerol

Man, man, wat een keuzes moet een blogger maken. Deze wijn werd voorafgegaan door twee bloedmooie flessen: Vino Nobile de Montepulciano 2006 van Poliziano en Brunello di Montalcino 2004 van Banfi. Maar dan moet de lezer maar lekker mee komen proeven, ik kies nu voor beschrijven van Pomerol. Zo vaak drinken we dat niet. Wát een instinker. Sangiovese staat in mijn aantekeningen. Desnoods had ik durven zweren dat het een Chianti Classico was. Niet dus: Pomerol. Vuursteen in de neus, strenge wijn met bittertje. Te jong. Wel veel inhoud en een goede balans. Veel potentieel ook. Kees roemt de carameltonen en kracht van de wijn. 75% m,20% cs en 5% cf.

Casalfero 2003, Castello di Brolio

Toscaanse wijn van 70% sangiovese en 30% merlot. En wéér zat ik in gedachten volkomen fout (Pauillac), bij deze wijn met een fraaie complexe neus met mooie morellenkersen. Prachtige houttonen in de neus, ik zette spontaan het glas aan mijn mond, maar tik-op-de-vingers, eerst die andere twee wijnen uit de serie proeven, dit is nummer 3! Verfijnde smaak met veel chocolade, enorm veel kracht en volstrekt zonde om uit te spuwen, hetgeen we dan ook niet doen. Hans L. vond deze wijn ‘veel te ontdekken hebben’, met wat roest/mineralen in de neus. Beauty!

Hermitage ‘Les Miaux’ 2005, Ferraton Pere & Fils

Da’s een genoegen dat we niet vaak smaken: dé Hermitage proeven. 100% syrah in deze Rhonewijn. Rozen ruik ik in de wijn, naast drop, mineralen en caramel. Sappige wijn, rondeur, kracht, kersen. Hoog geconcentreerde wijn. Adam roemt het zwarte fruit en de stevige smaak. Een belevenis om Hermitage te proeven.

Barolo ‘Lazzarito Vigna La Delizia’ 2001, Fontanafredda

Een donkere wijn met chocolade en koffie in de neus en vrij hoog in alcohol, zei Jan. Ik ruik mineralen. Een krachtige neus, veel power ook in de smaak. Zeker nog 5 jaar wegleggen, lees ik in mijn aantekeningen. Deze wijn is bepaald geen allemansvriend en nu zo jong gedronken zeker niet, inderdaad, een kindermoord. De wijn was ’s middags al gedecanteerd. Eerlijk is eerlijk, na verloop van tijd ging de wijn mij meer bekoren.

Vosne Romanee 1998, Domaine Gros

Zonder schaamrood stel ik vast dat ik deze wijn véél lekkerder vond dan de Barolo. Veel proevers waren dat niet met mij eens, dus lezers: proef eens mee met ons. Deze Bourgogne heeft een woud aan herfstbosassociaties, enorme rijkdom en verfijning in een neus die toch ook veel stallucht brengt. En jawel: daar is ie weer, de truffel! Volstrekt levendige en viefe wijn. Drop en chocolade. Weer drie **(*)-sterren. Charmante en vrouwelijke wijn, waarbij ik (helaas, helaas) aan Margaux dacht. Voor mij was dit de ster van de avond, die we afsloten met een prachtige Niepoort 1997 Vintage port.

Snuffelen naar authentieke wijnen is lonend
By in ,

Snuffelen naar authentieke wijnen is lonend

Auzells 2008, Costers del Segre, Tomàs Cusiné

Hans van der Horst werd getriggerd door een wijncolumn van Peter Nijdam in De Telegraaf. Hij stelde het grote verschil tussen matige kwaliteit in de supermarkt en uitstekend gevonden authentieke wijnen bij wijnhandelaren centraal. Hans stelde op basis van die column een proeverij samen met de ‘ondernemende jongens’ van Vojacek in Maastricht. Deze witte wijn is een combinatie van maar liefst tien druivensoorten (32% macabeu, 19% sauvignon blanc, 16% parellada, 10% viognier, 8% chardonnay, 8% muller thurgau, en verder: muscat, riesling, albariño en rousanne). Ik vond de neus van deze witte Spaanse wijn niet uitgesproken, maar de smaak heeft véél te bieden: vettig, voluptueus en goed concentraat. Wijn met veel bitters en rondeur. Heeft duidelijk veel zon gezien.

Chignin Bergeron 2007, Domaine La Combe des Grand Vignes, Vin de Savoie

Wijn van 100% rousanne, waar ik met stip voor viel. De neus heeft wat muscattonen, peer en meloen en is heel liefelijk. De wijn heeft een licht zoete aanzet en ook weer dat liefelijke. Zoet is de wijn ook op de tong, met veel rondeur. Dit is een heel knappe prestatie, deze wijn uit de Savoie. Ik ken alleen droge wijnen uit dit gebied. Dit is een heel milde witte wijn die het uitstekend zal doen bij gerechten zoals kip of kalkoenborst in roomsaus of blanquette de veau. Gastronomische wijn. Zie ook voor informatie over deze onbekende AOC:
http://www.wine-pages.com/guests/wink/savoie.htm

Le Petit Saint Vincent 2006, Saumur Champigny, Dominique Joseph

Cabernet Franc uit de Loire: ik ben liefhebber, maar het verbaast me altijd dat er zoveel proevers zijn die er hun vraagtekens bij hebben. Want kijk maar: diepdonkere kleur. Vuursteen, kersen en terroir in de neus, typisch cabernet franc. Later ook tonen van zoethout en kruiden. Goed concentraat, mollig zelfs. Karakteristiek bittertje, dat de wijn meteen als eetwijn typeert. Wijn met rondeur en spel, maar zeker geen allemansvriend. Serieus glas, dat opviel door de beste prijs/kwaliteit verhouding. TROUVAILLE.

Domaine Canet Valette 2005, Saint Chinian, Cuvee une et mille nuits

Vijf druiven (grenache, mourverdre, syrah, carignan en cinsault) maken hier een biologische wijn waarvan de neus lekker complex is. Ik rook tertiaire tonen, stallucht. Kalk, zoals mijn opa vroeger in zijn vogelkooien had hangen. Vuursteen, tabak, koffie en steeds meer vrijkomende morellenkersen. Lekkere wijn om aan te blijven ruiken. De smaak van deze krachtige wijn heeft ook een breed smaakpalet. Heel geslaagd.

Gevrey Chambertin 2006, Place des Lois, Alain Burget

Met de serie rode Bourgognes was iets bijzonders aan de hand. Er stonden twee elegante Côtes de Nuits wijnen en een stoere Côtes de Beaune (Pommard 2006 Chantal Lescure), terwijl meestal Côtes de Beaune elegant is en Côtes de Nuits wat stoerder. De neus is van deze wijn van Burget is fruitgetypeerd, rood fruit. Ook veel houttonen. Veel rondeur en spel, dit is een sappige wijn die sappiger en eleganter is dan de gemiddelde wijn uit Gevrey Chambertin.

Nuits St. Georges 2006, Premier Cru Aux Thorey, Domaine de Montille

Hmmm, erg lekker. Neus met karmemom, laurier en vooral toffee. Milde en sappige aandronk. Deze wijn is een charmeur tot en met! Wijn met een heel breed smaakpalet en verbazingwekkend jong nu al heel lekker. Topper van de avond. Schitterend glas.

Domaine de Montgilet 2007, Cuvee Les Trois Schistes, Coteaux de l’Aubance

Wijn uit een piepklein gebied dicht tegen Coteaux du Layon onder Angers. Op de sociëteit werd deze Appellation d’Origine Controlee begin jaren negentig geïntroduceerd door wijnschrijver Karel Rietbergen. De gang door de wijngaarden werd maar liefst vijf keer gemaakt om overrijpe druiven te oogsten die ten grondslag liggen aan deze opmerkelijke liquoreuze wijn. De familie Victor en Vincent Lebreton maakt een van de mooiste. Al best ontwikkelde kleur, oranjegeel. Honingtoets in de neus. Een smaak die opvalt door een werkelijk perfecte balans. Nu nog veel te jong, maar héél beloftevol. Niet te versmaden bij zelfgemaakte fruittaartjes en lichte desserts, maar nog lekkerder als eetlustopwekkend aperitief.

Sherry en Montilla: tegendraads genieten
By in ,

Sherry en Montilla: tegendraads genieten

Gaan we méér sherry drinken, vroeg Hans Lodewijkx na de proeverij die hij samen met Kees van de Wiel organiseerde. Het was een retorische vraag na het applaus dat tevoren klonk. Wie met een ‘open mind’ de aangesterkte wijn tegemoet wil treden, staat verrassingen te wachten. En wat is er nou leuker dan tegendraads genieten? We hadden een mooie proeverij met tapas die bij de Fino en Manzanilla passen (olijven, ansjovis, rivierkreeftjes), bij de Amontillado en Palo Cortado (pata negra, lomo en chorizo) om tot slot te genieten van Olorosos, Moscatel en PX bij de kaas. Met hemelse turron na. Een proeverij met Flamenco muziek, vol tegenspraak. Een excentrieke avond.

Manzanilla ‘La Guita’, Hijos de Rainera Perez Marin

Mooie neus met bloemimpressies. Een uitgebalanceerde sherry, heel mild, heel aangenaam en sappig. Elegant glas. Ik vond dit nog fraaier dan de betrouwbare Tio Pepe!

Manzanilla Pasa de San Luca, Lustau Almacenista

Concentraat, terroir en vuursteen. Een goed geconcentreerd glas, dat lang blijft nahangen. Prachtig bij de olijven gevuld met stukjes ansjovis. Wat kan genieten eenvoudig zijn.

Carlos V, Montilla, Alvear

Droge wijn maar wel gemaakt van 100% Pedro Ximenez druiven. Strikt genomen geen sherry, want afkomstig uit Montilla. Oranjebruine teint. Rozen in de neus! Caramel. Engelse fudge. Héél intense neus. Heel elegant. Smaak met sinaasappelimpressie, complex én fris. Bijzonder fraaie wijn.

Apostoles, Palo Cortado Viejo, Gonzalez Byass

Deze wijn kan niet doelbewust worden gemaakt, zelfs pogingen halen niets uit. Slechts één vat op de 1000 vaten verandert in een palo cortado. Een droge wijn zonder flor met een karakter tussen amontillado en oloroso. Zó staat het in de documentatie bij deze proeverij. Dertig jaar oude sherry. Evenwichtige en complexe neus, zalig mild-ronde aandronk met als karakteristiek een notenmandje met hazelnoten, amandelen en Luikse stroop. Heeft ook nog zuren, volstrekt harmonieus. Schitterend glas.

Don Gonzalo, Oloroso, VOS, Valdespino

Twintig jaar oude sherry, mahonie van kleur met een gele rand. Heel complexe neus met krentjes en noten. Deze sherry maakt indruk door de enorme kracht, een echt powerhouse pur sang. Deze ploft uit je mond, zei Claartje.

Solero 1842, Oloroso, VOS, Valdespino

Twintig jaar oude sherry, mahonie van kleur met een gele rand. Rabarber in de neus, een lekker fris fruitige associatie. Vijgen ook. Schitterend mondgevoel, elegant en lang nahangend. Balsamicotonen, prachtige zuren. Topper. Genot om te proeven.

Moscatel Superior, Emilin, Lusteau

Héél donkere kleur. Kruidige smaak, toch fris en soepel. Superelegant glas, mooi uitgebalanceerd en wijn met veel spel.

Don PX 1979, Toro Albalá

Heel donkere kleur, schenkt stroperig uit. Relatief weinig neus, valt me op bij deze wijn uit Montilla. Later amandel. Hans noemde de neus vleesachtig, hij dacht aan leverworst. Melasse, zei Kees. Een glas met enorm veel complexiteit, zei Nello. Dit is een traktatie.

Culturele website met aangenaam niet modieuze etiketten: http://www.jerezdecine.com/etiquetas.htm.
Even terug- en doorklikken en we komen meer te weten over artiesten, schrijvers, actrices (Ana Alvarez!) en films. Sherry heeft links met Charlie Chaplin én Marilyn Monroe. Met Thomas Jefferson, Ernest Hemingway én James Bond. Sherry is zó divers, het is als het leven.

Bezoek aan Dyon: interessante line-ups
By in ,

Bezoek aan Dyon: interessante line-ups

Deze keer proefde de wijnsociëteit niet op zijn vaste stek maar bij Vos & Partners Wijnkopers in Oosterhout. Dit is een van de grootste wijnimporteurs van Nederland en ons oud-lid van het eerste uur Dyon Beerens is er directeur. Dyon had voor ons een proeverij samengesteld met mooie wijnen van Vos & Partners, in series die weer eens duidelijk maakten dat blind proeven niet meevalt!

De indrinker Rueda Verdejo, Mantel Blanco 2008 wordt volgens Dyon veel ingezet als huiswijn in de betere horeca. Bleke kleur, mooie frisse neus die eerder aan Sauvignon Blanc doet denken. Friszure aanzet en krachtige maar vriendelijke smaak zonder scherpe randjes.

Een passende opstap naar een serie van drie opvallend bleke maar zéér verschillende sauvignon blancs. De Domaine de la Renaudie, Touraine 2007 (Loire) was aan zijn stuivende, grassige, beetje zweterige neus meteen herkenbaar als Sauvignon Blanc. Tikje zoete aanzet, kruisbes in de mond en een mooie afdronk. De warme Zuidafrikaan Bellingham Sauvignon/Semillon, Franschhoek 2008 riep verdeelde reacties op door zijn hout-, vanille- en mokka-tonen, de alcohol en de bitters. De mooie Nieuwzeelandse Saint Clair, Vicar’s Choice 2008, Marlborough, had een kleinere neus maar viel op door iets meer dikte, balans in zuren en bitters en de frisse rabarber-impressie.

In serie 2 nogmaals wit. De Pouilly Loché, Domaine Cordier, Mâcon 2007 was lichtgoudgeel met vanille, hout en bouillon in de neus, herkenbaar als een zachte romige elegant-zure chardonnay. Maar wijn 2? Helder goudgeel, exotische neus met perzik, abrikoos en passievrucht, tikje boenwas. Iets zoete aanzet maar mooie zuren, klein gistprikkeltje. Redelijk hoog in de alcohol, warm. Bij dit type neus denk ik altijd het eerst aan viognier, grenache blanc, marsanne, rousanne & muscat. Terecht, blijkt na het onthullen van de fles: de Bellingham, Fair Maiden, Franschhoek 2008 wordt gemaakt uit 6 druiven: chenin blanc, chardonnay, viognier, grenache blanc, verdejo en rousanne. Leuke wijn, complex, duidelijk nieuwe wereld maar toch fris. De derde witte wijn Château Brown, Blanc 2005 Pessac-Leognan is goudgeel, een rijke neus, iets sauvignon pipi-du-chat, ontwikkeld maar toch ook nog iets groens in de neus. Niet zo’n flinke zuren, veel bitters onderin en duidelijk complex. Sauvignon gedomineerd met 35% semillon.

Serie 3 is de lastigste serie van de avond. Cabernet Franc is het Leidmotiv, maar dat krijg je pas achteraf in de gaten. En dan wéét je dat je die paprika of dat staal had moeten proeven. Wat moet dat worden op de Prix Saint Hubert binnenkort? Bescheidenheid troef, vrees ik. Want dit zijn typische Prix wijnen: Cabernet Franc/Cot uit de Loire (Les Deux Tours, Marc Bredif 2007) , Cabernet Franc uit Friuli (Louisa 2006), Cabernet Franc/Cabernet Sauvignon uit Zuid-Afrika (Bellingham 2006). Alle drie mooie, elegante, niet zo zwaar gebouwde wijnen, op fruit gemaakt. De sappige Les Deux Tours valt op door de yoghurt en framboos in de neus die je aan Beaujolais doet denken. De Louisa is nog groen, met een iets zoete aanzet. De Bellingham is hoekiger en iets dikker maar hij valt vooral op door de geparfumeerde neus.

Serie 4 is herkenbaar Merlot gedomineerd. Drie jaargangen van één huis: Château La Fleur Cardinale, St. Emilion Grand Cru 2001, 2002 en 2003. De 2001 is helder donkerpurper, een mooie frisse neus met drop en rood fruit. Lekker sappig, nog wat stoffige tannines, mooie verfijnde zuren. Erg lekker. De verwantschap met de 2002 is duidelijk: helder donkerpurper, groenere, iets kleinere neus. Maar meer koffie en drop, tannines, lakritz achterin. Iets stevigere zuren maken ook van 2002 een mooie wijn. De 2003 heeft een heel ander karakter. Donkerder en doffer. Moderne neus, veel fruit. Te jong, veel tannines, tandplak. Warm, flinke bitters, hangt lang. Ondanks 2003 toch voldoende zuren dus, dus die balans komt er nog wel.

Lekkere wijnen in een interessante line-up. Dyon, hartelijk bedankt voor een fijne avond! En mijn favoriete wijnen van de avond? De Verdejo van Mantel, de Cabernet Franc/Cot van Bredif en de La Fleur Cardinale 2001.

Noël Geisen, verslag en proefnotities

Blindproeven: alleen oefening baart kunst
By in ,

Blindproeven: alleen oefening baart kunst

Met het oog op twee weken vakantie (en dus niet proeven, sip) ontstond het idee om een tussentijdse oefenproeverij samen te stellen voor de blindproefwedstrijd Prix Saint Hubert. Alleen oefening baart kunst. Gerard stelde zijn proeftafel ter beschikking; de leden doken in de kelder om bijzondere flessen naar boven te halen. We proefden blind.

Pago del Vicario 2008 Vino de la Tierra de Castilla, Castilla-la-Mancha

Indrinker van Paul. En instinker. Want wie kan nou bevroeden dat dit een wit gevinifeerde 100% tempranillo wijn is… Hoogst curieus, deze wijn uit het land van Don Quichote. De neus heeft iets overrijps, iets raars. Maar ook heerlijke meloentonen, veel abrikoos. De smaak heeft veel rondeur, bitters én mooie zuren. Noten in de smaak. Fraai glas.

In de eerste serie stonden een Duitse wijn van Berry en een Noord-Italiaanse wijn van Noël naast elkaar.

Auriga 2004, Weingut Pfeffingen, Pfalz

Deze rode wijn van dit VDP-domein kreeg 22 maanden hout. Diepe kleur, romige neus met cederhout en morellenkersen, schitterend. Zoetje in de mond met een fluwelige textuur. De neus ontwikkelt een ruige expressieve stalimpressie. Prachtig glas waar je vrienden mee maakt. Gemaakt van spätburgunder én cabernet dorsa.

Maioli 2005, Anna Maria Abbona, Dolcetto di Dogliani, Piemonte

De wijn heeft het moeilijk na de eerste wijn, zei Noël. Maar uiteindelijk schreef ik bij beide wijnen twee *-sterren. De dolcetto uit Noord-Italië leek gesloten, maar daarna kwamen impressies van frambozen én Schotse pijptabak gearomatiseerd met kaneel. Duidelijk nog wat tannines en onderliggende kracht. Erg goed gemaakte wijn.

In de tweede serie stonden een Zuid-Oost Franse wijn van David en een Duitse wijn van Kees.

Domaine Sorin 2001, Bandol

Dakpannenbruine kleur. Héél veel hout in de neus met terroir. Natte herfstbladeren. Mooie belegen tertiaire tonen: kruiden en leer. Animaal ook. Fraaie bitters en goede balans. Liefhebbersglas uit de Provence.

Reichsrat Von Buhl 2006, Pfalz, Spätburgunder

Zéér lichte kleur, ziet er bijna als rosé uit. Bedwelmende neus met enorme stalimpressie. Mineralen. Complex. Zoetje in de aandronk en schitterende balans. Geweldige prestatie.

In de derde serie stonden een Noord-Italiaanse wijn van Peter en een Spaanse wijn van Rob.

Monchiero 2001, Barolo

Veel evolutie. Open neus met tabak, keien, vuursteen. Geen allemansvriend, deze wijn van nebbiolo, hoewel de wijn wel rondeur heeft en bepaald elegant is. Forse zuren, lange afdronk. Ik schreef in mijn boekje: dame die ondanks afstandelijkheid toch aantrekkingskracht uitoefent.

Celeste 2005, Torres, Ribera del Duero, Crianza, Tinta Fino

Edele neus met steeds wisselende impressies: koffie, mocca, kruiden, toffee, chocolade. Hap sap smaak met enorm veel rondeur. Geweldige charmeur.

In de slotserie stonden een Languedoc van Adam, een Pauillac van Gerard en een Rioja van Nello.

Saint Chinian 2003, Cuvee Les Terrasses Grillees, Moulinier

Rijke neus met morellen. Voor mij herkenbaar Languedoc syrah. Toffee. Veel terroir. Goede balans en een hap sap smaak: je verlangt naar iedere nieuwe slok. Mooi glas.

Les Hauts de Pontet Canet 2001, Pauillac, 2e wijn Château Pontet Canet

Paul herkende – zoals altijd, het is verduveld knap – de Pauillac. De geparfumeerde neus bracht allerlei associaties: animaal. En heel biologische geurexpressies bij mij: bloemkool, tuinbonen en Talisker-turf. De smaak van de wijn is vol, rond en mollig. Sappig glas.

Conde de Valdemar 2000, Grand Reserva, Rioja

‘t is al laat op de avond en mijn notities worden steeds poëtischer. Deze neus doet me denken aan terpetijn, ’n schildersatelier, en dat is niet slecht bedoeld. Zoethout. Sinaasappelschil. Later noteer ik: rozen, expressief. Berry herkent hier – knap –Rioja. Volstrekt in balans, geweldig harmonieus. Hangt lang na. Edel glas.

Imponerende hoge scores wijnen omlijsten Château d’Yquem
By in ,

Imponerende hoge scores wijnen omlijsten Château d’Yquem

Als er ergens gedoe over is in de wijnwereld, dan altijd wel over de scores van wijnen door wijnjournalisten. Jancis Robinson ligt in de clinch met Robert Parker. De twintig punten score aanhangers bekritiseren de honderd punten aanhangers. Er zijn liefhebbers van knoeperharde blockbusters en aanhangers van elegante wijnen met finesse. Noël Geisen verzamelde ruim een jaar voor deze proeverij en bracht alleen maar wijnen op tafel die 95 punten of meer scoorden. Het was een uiterst memorabele avond: vloeibaar dinsdagavondgeluk. De proefnotities zijn van de man met een tong die méér proeft dan anderen en dat ook nog onder woorden brengt: David Koenen. Bedankt! RP staat voor Robert Parker. WS staat voor Wine Spectator.

Veuve Clicquot Ponsardin La Grande Dame 1995

Top-cuvee van dit huis, ingebracht door Wouter (dank!). Een feestelijk begin met deze fraaie champagne. Amandel en boterletter, prettig stoffig, een zeer typische en kenmerkende champagneneus. Hij heeft ook iets verf-achtigs. Dan een friszure aanzet, droog, appeltjes, een best wel stevige mousse, deze dame beschikt duidelijk over de nodige ontwikkeling. Leuk om dit eens te mogen proeven. 17/20 (RP 92, WS 91)

Chateau Montus 1995 Cuvee XL, Madiran

Diep, zwart en een tikje somber rood. Als je aan deze wijn begint te snuffelen weet je echt niet wat je meemaakt. Veel stal en mest, maar dan wel op een bedje van bloemen en aarde en hele rijpe bramen. Daaronder vind je dan nog warme leisteen en kiezels. Laag na laag openbaren zich aan je, als je er maar lang genoeg boven blijft hangen. Barstensvol inhoud! Zuren, dikke tannines, een fantastische lengte, mogelijk nog meer diepte, wow. 19/20 (RP 94, WS 91)

Banfi Brunello di Montalcino 1999, Riserva Poggio all’Oro

Toscaanse topwijn uit een topjaar. De kleur belooft veel: ondoorzichtig zwartrood. Neus: balsamico, kers, jodium en zoethout en bosvruchten. Dan een slok: een volle. lichtzoete aanzet, die mijn gedachten laten gaan in de richting van een slanke Priorat (mis poes). Vol en rijk, maar dan wel met een goede focus. Een warme wijn, heeft veel zonne-uren gehad. Goed verpakt, strak en toch voloptueus. En ineens duiken er in de afdronk nog heel mooi wat zuren op die deze wijn tot de laatste seconde van de afdronk begeleiden. 18/20 (WS 96)

Domaine de Caillou 2000 Chateauneuf-du-Pape, Cuvee ‘Les Quartz’

93% Grenache aangevuld met Syrah. Doorzichtiger en lichter rood dan de voorgaande wijnen. Dit glas heeft een rood fruitgedomineerde, zoete tabakachtige neus, met ook wat munt. Lieflijk en zacht en zalvend. Ik krijg bij deze wijn een Roosvicee impressie en dat bedoel ik dan niet negatief. Dikke rijpe frambozen, de structuur is voelbaar op de tong. Puur. Aan de andere kant is dit niet heel erg complex, daardoor ben ik hier net wat minder onder de indruk dan in de vorige series. 17/20 (RP 94, WS 95)

Guigal Côte Rôtie 1997 Côte Blonde, Cuvee ‘La Mouline’

89% syrah, 11% viognier. Het ging maar door! Prachtige, expressieve neus met heerlijke impressies van cederhout, tabak en gekonfijt zwart fruit, thee, aarde. Waanzinnig zacht en vol en verleidelijk. Deze wijn gáát maar door. Inkt. Fijne zuren als rode draad. Toffee, Haagse hopjes. Ik was meteen verliefd. 19/20 (RP 96, WS 97) Hartendiefje van Noël

Vega Sicilia Unico 1998, Ribera del Duero

Dé absolute topwijn uit Spanje. Lang gelagerd en eigenlijk maar net op de markt. 90% tinto fino en 10% cabernet sauvignon. Deze wijn was een absolute knock-out. Zoete tabak, pruim, prachtig rijp en gul, ietsje hoekiger dan het vorige glas. Thee, bramen, kersen en sigarenkistjes. Dit beschikt over een superdik fruitframe, maar wat een gelaagdheid! Zoete tannines, overtuigend en lang. Dit is echt heel mooi, het raakt je midden in het hart. En het heeft nog zó veel toekomst. 19+/20 (RP 98, WS 98)

Chateau d’Yquem 1948, Sauternes 1er Grand Cru Classé

Wijnfanaten praten graag over wijn. En zo kon het dat in zo’n gesprek Harrie van Elderen zei: ‘Ik heb nog enkele flessen uit de kelder van mijn pa, maar ik weet niet of die nog te drinken zijn, ze zijn zo oud.’ En ineens stond er een doosje met oude Saint Emilion en… d’Yquem op mijn bureau. “Met de groeten van Harrie” stond op een geel plakmemo. Ik belde Harrie en vertelde dat mijn hart sneller was gaan kloppen. ‘Deze wijn kun je niet weggeven, ken je de waarde eigenlijk wel? Je moet deze wijn laten veilen en de opbrengst aan jouw kinderen geven.’ Harrie reageerde nuchter en vond al snel dat de fles voor een groep echte liefhebbers geopend zou moeten worden. Daarom was de introductie over Harrie gisteren erg op zijn plaats: “als je een meisje was, zou iedereen je hier zoenen”. Van dat zoenen is het niet gekomen, maar wel een dik applaus voor één wijn. Applaus voor mijn pa, zei Harrie. Openen van deze fles en ervan genieten is helemaal in zijn lijn. Een mooie nagedachtenis, dus.
Proefnotities David Koenen: Licht cola bruin van kleur. Héél voorzichtig ingeschonken, even gekeken naar de dikke tranen die aan het glas hangen en daarna meteen opsnuiven wat er zoal vrijkomt na 61 jaar: appelstroop, grapefruit, kaneel en zelfs balsamico. De nog aanwezige goede, frisse zuren vallen direct op. Is gelukkig absoluut nog niet dood en begraven maar juist heel prettig genietbaar. Wat een voorrecht om dit te mogen proeven. Dat vergeet je niet snel meer. 18/20
Bij deze wijn ook mijn eigen (afwijkende) notities: een kleur in de fles van een vaak geboende donkere eiken tafel. Deze curieuze fles van wijnhandel Brouwers Arnold in Tilburg (sinds 1905) is visueel totaal niet meer herkenbaar als witte dessertwijn. Perzik in de prachtige open neus. Abrikoos. Geconfijt fruit. Krentjes. Voornaam. De neus vertoont geen spoor van vermoeidheid. Luikse stroop. Combinatie in de smaak van zoet en fris, elegant en subtiel. Unieke ervaring omdat deze wijn nog volstrekt vitaal is. Ik liet het glas staan… en ja hoor, ook ná de ports nog geen enkel verlies van kracht. D’Yquem is een wonder.

Niepoorts 1997 Vintage Port

Zwart en rood vechten om een plekje in het glas. Wat direct opvalt in de neus: lijm! Héérlijk. Ook verf en spiritus. Rijp, rijp, rijp zwart fruit. Eén slok proef je minuten later nog. Het betreft hier zowaar een slank glas port, wat voor mij een zeer welkome afwisseling is op alle port die ik tot nu toe proefde. Blinkt uit door zijn werkelijk perfecte balans. Geen hinderlijk aanwezige alcohol, alleen maar compact, gebald zwart fruit. 19,5/20 (WS 98)

1997 Quinta do Noval Nacional Vintage Port

Legendarische port, staat op de wishlist van talloze liefhebbers. Ingebracht door Noëls broer Guus (dank!). Het tweede glas port waarmee deze memorabele avond werd besloten. Kleur: zwart. Zie ik daar nog een tintje rood doorschemeren? Doop er een veer in en je kunt ermee schrijven, zo dik en geconcentreerd hangt dit sap in het glas. De neus is hier werkelijk volledig anders dan die van de Niepoort. Ik ruik vleesbouillon en een kruidenbuiltje en perenschnaps. Teer en chocolade. Vlezige, alcoholrijke port. Ontzettend krachtig en rijk, maar nu nog zeker niet in balans. Een béést van een port. Pure perfectie, volgens Parker. Daar denk je dan natuurlijk wel even over na. Wellicht over een paar jaar, maar nu is ‘ie naar mijn bescheiden mening nog steeds niet daar, maar onderweg: 18,5+/20 (RP 100, WS 97)

Een avond met volop gebottelde zonneschijn van de meest bevoorrechte wijngaarden ter wereld.

Lees de volledige proefnotities op het wijnprikbord:
http://www.wijn.prikpagina.nl/read.php?f=310&i=101878&t=101878

6 januari 2009, Gelukkig Nieuwjaar!
By in ,

6 januari 2009, Gelukkig Nieuwjaar!

Voorzitter Noël Geisen bracht in zijn nieuwjaarspeech de mooie proeverijen in herinnering die we in het afgelopen jaar hebben gehad. Hij betreurde het afscheid van ons meest eminente lid Kees Mutsaers; we hopen allemaal dat dit een tijdelijk afscheid is. Ook stond Noël stil bij enkele bijzondere wijnnotities, zoals de Asterix en Obelix wijn. Adam van der Linden gaf ons een inkijkje in zijn tweede passie met de causerie over De Tweede Wereldoorlog aan de hand van poststukken. Een heel gevarieerd verhaal én bijzondere beelden. Van noodbriefkaarten tot post van het vrouwenhulpkorps. De padvinderspost viel me ook op; Adam vertelde later dat dit een van de meest kostbare poststukken is. Bizar dat vroeger de post bezorgd mocht worden door vrije partijen, mits er maar PTT postzegels werden geplakt… De gepassioneerdheid waarmee Adam vertelde, dwong veel bewondering af.

Spumante Chardonnay ‘Naonis’ Brut Riserva, Friuli
We hebben met elkaar een heildronk uitgebracht met Italiaanse bubbels uit Friuli. Frisse wijn met mooie mousse en toast in de neus. Wat chardonnay/citrustonen. Verdienstelijke wijn, gemaakt volgens de methode Charmat.

Riesling Terrassen 2007, Weingut Karl Schaefer, Pfalz
Mineralen en frisse appeltjes in de neus. Een wijn die erom vraagt met aandacht gedronken te worden om zijn klasse te herkennen. De wijn heeft concentraat (zit tussen een kabinett en droge spätlese in) maar is nog jong. Komt van mooie percelen van dit VDP wijngoed, vandaar de ‘Terrassen’.

Podium 2005, Verdicchio dei Castelli di Jesi Classico Superiore, Garofoli, Marche
Interessant glas witte wijn van 100% verdicchio, omdat deze wijn nu wat gerijpt is. Rondeur in de mond en zelfs een tikje mollig. Deed mij aan Loire denken. Goed concentraat. Nu duidelijk een eetwijn.

Domaine Desertaux-Ferrand 2002, Côte de Nuits “Les Perrières” Magnum
Dat wijn op magnum mooi oudert, bewijst deze wijn. Fraai pinot noir stinkertje en brede, complexe neus. Deze TROUVAILLE uit Bourgogne stal vorig jaar ook al de show op de nieuwjaarsreceptie, nu uit magnum een heel open en prettige wijn. Elegant en fruitgetypeerd.

Raimat, Tempranillo 1998, Catalonië, Costers del Segre
De liefhebbers die deze wijn in de kelder hadden, keken verbaasd. Is die niet wat te oud? De wijn was twee, drie jaar geleden niet meer lekker. En dan zie je hier het wondertje, wijn als levend product met verschillende levensfases. De wijn was nú heerlijk: prachtige tempranillo karakteristieken en zelfs een zweem van zoet. Prachtige gerijpte wijn.

Château La Pointe 1994, Pomerol
Helaas wat flesverschil, maar uit de goede flessen was dit een mooi uitgerijpte wijn met zelfs nog fruit in de neus, heerlijke rondeur en souplesse. Pracht Pomerol van vijftien jaar oud.

Château Smith Haut Lafitte 1994, Pessac Leognan, Grand Cru Classé
Waarom drinken we niet vaker Graves ? En leggen we er de kelder mee vol… Voor de meeste leden was dit dé wijn van de avond: fraaie cedertonen en een voorname neus, prachtvolle balans. Een echte Grand Seigneur.

Sublieme Pata Negra had Paul Heemskerk meegenomen. Zijn kaasbuffet was van grote klasse. We dronken hierbij een Kopke Colheita 1991 met prachtige krentjesneus.

Côtes de Pyrénée, tour door het meditterane zuiden, 30 september 2008
By in ,

Côtes de Pyrénée, tour door het meditterane zuiden, 30 september 2008

Codorniu Cava ‘Gran Plus Ultra’ Reserva 2007 Brut Nature

Bleekgele kleur. Muffig als een putje, boter, wat mest zelfs, zeer mineralig en droog, een beklijvende afdronk met kruidige bitters. Duidelijk een serieuzer glas dan de ‘Non Plus Ultra’ in de eerste serie.

Mas Saura 2001, Priorat

Diep, donker, paars/rood. Een overtuigende neus. Heel mooi gebrande koffie met balsamicotonen en bramen, warme stenen, kersen, mooi dik en fruitig gemaakt. Hij heeft een goede balans: warme wijn met ongetwijfeld veel alcohol, maar niet heet of branderig, de tannines zijn zoet en versmolten. Een wijn met veel gemaakte zonuren.

Cellers Joan Simó ‘Les Eres’ 2002, Priorat

Kleur: dieppaars, fonkelend. Balsamico en bramen in de geur, maar dan gecombineerd met gedroogde kruiden. Mooie pittige aanzet, kruidig, zwarte bessen, een goede zuurgraad zorgt hier voor mooie verfijning. Tabak! Je proeft in deze wijn haast het harde werk van de wortels, metersdiep in de leistenen grond. Mooi getemd. Was tevens een hartendief van Noël.

1980 Mas Amiel Millesime, Maury

Een zeer indrukwekkende mijnheer. Cola bruin. Als ik eraan snuffel kan ik niet anders concluderen dat dit veel weg heeft van een glas uitstekende port. Chocolade, krentjes, zoete tabak. Mooie gelaagdheid, wijn met een zijdezachte structuur. Een afsluiter van hoog niveau en het was dus niet verrassend dat Noël deze wijn ook aanmerkte als zijn hartendief.

Proefnotities van David Koenen