Tag: Bubbels

Wijn en Spijs combineren: géén hogere wiskunde
By in ,

Wijn en Spijs combineren: géén hogere wiskunde

Uiteenrafelen van de smaakcomponenten

Dit is
een proeverij waar ik me al wekenlang op heb verheugd: de wijn en spijs
proeverij van Martin Berkelmans over het combineren van wijn en gerechten. Peter
Klosse is de man die in Nederland zogenaamde universele smaakfactoren heeft
benoemd: de mondbeleving, het smaakgehalte, de complexiteit en het smaaktype. Zo
kunnen we gerechten definiëren. Bij de wijnen maakt Martin gebruik van de smaakindeling:
strak en fris, rond en vriendelijk, vol en rijp, krachtig en robuust. Stonden
we in vorige wijn en spijsproeverijen stil bij het definiëren van deze
begrippen en wijnen, nu proeven we met het hart (en de tong natuurlijk). De
commentaren beginnen dan ook met: “Ik vind…” en eerlijk gezegd hebben wij vaak
tegengestelde meningen. Er zijn immers allerlei variaties   mogelijk.
Een wijn maakt het gerecht smaakvoller, wijn en gerecht harmoniëren erg goed,
het gerecht doet de wijn beter uitkomen, een gerecht of wijn proeft spannender
in een combinatie. En ja… de een wil graag dit ervaren, de ander dat. Dat
definiëren we dan weer in termen als: de wijn overvleugelt het gerecht, ze
harmoniëren met elkaar maar het geheel is niet spannend, etc. Zeker is dat bij
Martin’s Pollevie verkeerde combinaties niet voorkomen waarbij bijvoorbeeld een wijn ‘stalig’
gaat smaken. We proeven blind twee wijnen en mogelijk geeft iemand de voorkeur
aan A, maar dan is B niet per se fout. Het combineren van wijn en spijs is géén
hogere wiskunde, waarbij we met strikt logische redeneringen de juistheid van
een combinatie aantonen.

 

Champagne
Palmer & Co, Millésimé 2004, Brut / Amuse van krabsalade met avocado, geserveerd
in een stukje emping.

Een
gerechtje met een neutrale smaak, licht filmend mondgevoel, de emping is de
enige complexe toon in de amuse met een frisse smaak. Wondermooie neus heeft de
champagne met peer, gist en mineralen, ik denk aan de geur al champagne te
herkennen. Stevige smaak met wat citrus en een mooie mousse.

Scheurebe
2011, Hans Wirsching Iphoner Kronsberg, Kabinett Trocken, Franken / Kwartel met
crême van bataat en een dressing van bergamom

Een
gerecht met een licht filmend mondgevoel, frisse smaak, gemiddeld smaakgehalte.
Naast deze wijn stond een fraaie Schiefferterrassen riesling uit de Moezel van
Heijmann Löwestein die door het gerecht meer rondeur kreeg. Ik prefereerde deze
wijn van  Scheurebe omdat er meer spel in
de smaak zat, het is een spannender combinatie. De wijn kenmerkt zich door een
neus van kruisbes en tropisch fruit, fruit dat terugkomt in de smaak, lekker
droog met een bittertje en opvallend veel kracht.

Solosole
2011, Tenuta Poggio all Tesoro, Bolgheri, gemaakt van Vermentino / gekruide en
gegrillde tonijn op een bedje van knoflook-kikkererwtenmousse met een garnituur
van tomaten

De
smaakintensiteit gaat omhoog bij dit mooie gerecht, Martin’s voorkeur, de
tomaat geeft een strakker mondgevoel. Ik heb het gevoel dat het gerecht de
Bardolino 2011 die hiernaast staat omhoog haalt. Bij dit gerecht geef ik echter
de voorkeur aan de meest harmonieuze combinatie. Ik ruik bloemen in de wijn,
jasmijn. En ook wat rokerige tonen. De smaak geeft veel fruit met een mineraaltoets,
een stevig glas wijn, en dat mag best bij de tonijn. Hartendiefje van Martin.

Spätburgunder
2010, Hans Bert Espe, Silke Wolf, Baden Shelter Winery / Wildzwijn bereidingen oa.
procureur,  met rode kool en een
whisky-appelsaus

Pollevie
maakte een gerecht met een streepje saus, en die is het meest bepalend in dit
gerecht. Geeft een filmende mondbeleving, de smaakintensiteit van de saus is
heel hoog, waar het wildzwijn relatief neutraal is, de rode kool en wat
paddestoelen geven een rijpe smaak. Eerlijk gezegd had ik bij dit gerecht geen
voorkeur, de Refosco uit Venezia combineert er mooi bij. Ik vind de
Spätburgunder echter mooier, die geeft een harmonieuze en vooral elegante
combinatie. Hans Bert Espe en Silke Wolf studeerden beiden in Geisenheim
oenologie; ze maken wijn in een oude schuilkelder van een Canadees vliegveld,
vandaar de naam ‘Shelter Winery’. Deze spätburgunder is afkomstig uit de
wijngaarden Malterdinger Bienenberg en Kenzinger Hummelberg. De wijnranken zijn
gemiddeld 20 jaar oud en de opbrengst is laag, 37 hl/ha. De trossen worden
zacht ontsteeld, waarna ze met schillen en al 4 weken lang ingeweekt worden in
open Franse houten kuipen. Daarin vindt de alcoholische gisting plaats. Na deze
eerste gisting worden de vrije loop sappen en de sappen verkregen door zachte
persing gescheiden opgevoed in vaten van Frans eikenhout. De wijnen ondergaan
hun malolactische gisting in de vaten. Er vindt geen klaring plaats, de wijnen
worden helder door natuurlijke bezinking. Na het assembleren wordt de wijn
ongefilterd gebotteld. De wijn heeft een lichte kleur, duidelijke pinot noir
neus met dat lekkere fruit! De neus is rijk met wat caramel, deze Duitse wijn
is duidelijk complexer dan de Italiaanse wijn.

Clos
Rougeard 2006, Saumur Champigny, broers Foucault / Hert op een bedje van
aardpeer, met paddestoelen en pastinaak en truffeljus

Ik vind
het hert wondermooi bereid, lekker sappig. Het garnituur biedt een waaier aan
aardse smaken, rijk met een hoog smaakgehalte. Ooh, wat heb ik zitten piekeren
wát dit voor een wijn is… De wijn heeft een ontwikkelde kleur aan de rand,
die  neus daar ben ik meteen dolgelukkig
mee: cederhout, wat leer en voorname tonen. De smaak biedt veel rood zomerfruit
en een geweldige balans. De wijn heeft veel body/kracht, een bescheiden
minteraaltoon én ook souplesse. De zuren maken de wijn uitermate lekker, heel
fraaie wijn ~ voor mij dé wijn van de avond, echt een cadeautje. Na het
onthullen baal ik een beetje, een rode Loirewijn van cabernet franc.

Ik dacht
echt met een top-Italiaan te maken te hebben. Perfecte combinatie met het
gerecht! Staat in mijn aantekeningen. De aardse smaken combineren heel goed.
Match Made In Heaven, zegt Hans Lodewijkx. De broers Foucault werden ooit
uitgeroepen tot wijnmakers van het jaar in La Douce France, dat overkomt niet
iedere Loire wijnboer… Op hun manier zijn ze ook wel publiciteitsgevoelig. Ze
gebruiken onder meer vaten voor het rijpen van de wijnen die afkomstig zijn van
Bordeaux Premier Grand Cru Classés (oa Margaux).

Don PX
2008,  Bodegas Toro Albála, Córdoba,
Montilla Morriles / Chocoladebol met witte chocolademousse en stukjes
gemarineerde ananas

Nagerecht
met hoge smaakintensiteit door de chocolade, waarvan we weten dat die moeilijk
te combineren is met wijn. De wijn heeft een volle smaak met rondeur, lekkere
krentjes. Als ik kritisch mag zijn – ik vind de wijn om zó te drinken wat
eendimensionaal, maar de combinatie met het nagerecht verdient drie sterren! Zo
sluit je een diner klasse-vol af.

Recioto
di Soave 2006, Pieropan, Le Colombare

In de
combinatie met chocolade verliest deze wijn alle aantrekkelijkheid. Maar beste
lezers, deze wijn is eten en drinken tegelijk, een glas hiervan ter afsluiting
van een diner is een geweldig plan. De recioto wordt gemaakt van de ‘recie’
ofwel de oortjes van de druiventrossen: de bovenste druiven van trossen van de
Garganega. Deze oortjes hebben de meeste zon gevangen en zijn het meest rijp.
Deze rijpe druiven worden enkele maanden gedroogd op stromatten in geventileerde
ruimten waarna ze vroeg in de lente, wanneer de druiven half ingedroogd zijn,
kunnen worden geperst. Daarna rijpt de wijn 2 jaar in eiken vaten. Ik noteer
nadat ik mijn neus in het glas steek: lavendelhoning! Turks Fruit. Volronde
wijn met prachtige balans, veel frisheid en elegantie, echt een schitterend
glas uit Veneto.

Een
memorabele proefavond, reuze bedankt Martin!

Bewuste keuze proeverij: de beïnvloeding van ons brein
By in ,

Bewuste keuze proeverij: de beïnvloeding van ons brein

Wijnaffiche

Wijn
kiezen, dat doen we helemaal niet zo bewust. Dat weten de lezers toch? Wie in
de supermarkt voor een groot rek met wijnen staat, kijkt wáárvan de meeste
flessen zijn verkocht. Want die zal wel goed zijn. Wie in voorkoop wijnen wil
bestellen (ze liggen dan nog op fust in Frankrijk) kijkt naar de Robert Parker
of Jancis Robinson punten. Een wijn met 86 punten zal minder goed verkopen dan
een wijn met 94 punten. En dan de reclametaal. Want die heeft óók sterke
invloed! Dit is de lekkerste Chablis die ik ooit heb gedronken. Uitgeroepen tot
’s wereld beste Cava. Als we dat horen, krijgen we ineens een wijn met een
verhaal. Dat schenkt beter uit aan vrienden. Gerard van Avendonk componeert een
proeverij rondom het thema ‘bewuste keuze’. In de proeverij zitten ook wijnen
die op biodynamische wijze zijn gemaakt. Soms staat dat op de fles. Soms kiest
de wijnboer ervoor om dat niet te vermelden, ‘die vindt het
vanzelfsprekend’.  Omdat wij blind
proeven, waarderen we de wijn met de tong. En dan kom je soms voor rare
verrassingen.

Neem
nou de indrinker. ELYSSIA Pinot Noir Brut, een Cava van druiven die groeien ten
zuidwesten van Barcelona. Dit is dus die Cava die werd uitgeroepen tot beste
Cava ter wereld. Ik hoor véél proevers aardige commentaren geven bij de wijn. Mijn
aantekeningen zijn nogal kleintjes: groffe mousse, nauwelijks neus, matig glas.
Voor de prijs van deze wijn koop ik liever twee mooie Prosecco’s. Zeker weten
doe ik het niet, maar stel dat deze indrinker ‘open’ was geschonken. En we
horen ondertussen het verhaal over de Beste Cava ter wereld. En de officiële
proefnotitie: zwart fruit met heerlijke frisheid en zachte afdronk. Mogelijk
zou mijn brein het dan een verduveld lekker glas vinden. Want die grijze cellen
laten zich graag beïnvloeden.

We
proeven steeds twee wijnen naast elkaar. In de eerste serie een Franse Menetou
Salon (waar mijn voorkeur naar uitgaat) naast een superexpressieve
Nieuwzeelandse Marlborough (waar veel andere proevers voor kiezen). De wijnen
van sauvignon blanc zijn fris en sappig. Mogelijk kiest mijn brein voor die
Franse wijn omdat ik die smaak veel beter ken.

In
de tweede serie twee 100% chardonnay.

Blason de Bourgogne, Montagny 1er Cru
2009                                             

Neutrale
neus met een vage impressie van brandnetel. Ook veel hout, dit is een wat
vettige wijn, met rondeur in de mond en amnadelbitters in de afdronk. Hangt
lang na. Goede prijs/kwaliteit verhouding. Verdienstelijk glas en mijn
voorkeur.

Vaudon
Chablis 2010, Drouhin

De
Chablis waarvan de inkoper zegt: de mooiste Chablis die ik ooit heb gedronken.
Ook de wijn die bio-dynamisch is gemaakt, met alleen maar handwerk in de
wijngaard. Dat zijn allemaal details die bij het ‘open’ schenken van de wijn
onze zintuigen op scherp zet. En ook hier zijn mijn aantekeningen na het
blindproeven kleintjes: Houtrijping. Hoge zuurgraad. Mist wat natuurlijke charme.

In  de derde serie staan drie chardonnay wijnen:
een uit Zuid Afrika, een uit Argentinië en een uit Italië.

Lanzerac
Chardonnay 2010, Stellenbosch Zuid Afrika

Toos
noemt de neus fijn, ze ruikt tropisch fruit en een zoetje in de vettige smaak.
Noël benoemt de neus als expressief met exotisch fruit. Mijn aantekeningen:
goudzweem, boenwas en viooltjes in de neus, dit is een volle wijn met veel
alcohol. Botertje. Krachtpatserig glas wijn.

Planeta
Chardonnay 2008, Sicilië

Voor
mij de beste witte wijn van de proeverij. Hans noemt de wijn geparfumeerd, Toos
geeft kruidig als omschrijving en Noël ruikt boenwas. Ik omschrijf de kleur als
oud goud en ruik een combinatie van afwisselend mango, banaan en roomboter. De
smaak is rijk en voluptueus.

Dat
brein van ons gaat dus gewoon met ons op de loop, afhankelijk van de
omstandigheden. In de eerste rode serie gebeurt het opnieuw. Er staat een wijn
van grotendeels merlot uit Saint Emilion: Château Franc Bigaroux, Grand Cru,
jaargang 2006. Mijn aantekeningen zijn prima, maar ik heb geen *-sterretjes bij
de wijn gezet. Na onthulling zie ik dat ik dezelfde wijn uit 2005 na een
eerdere proeverij heb gekocht om in de kelder op te leggen. Die eerdere
jaargang vond ik dus met zekerheid mooier dan deze. Paul noemt de wijn inktig,
Claartje ruikt anijs en Martin benoemt in de wijn drop en tannine. Mijn
aantekeningen: expressieve neus met kruidnagel, warm. De smaak is moeilijk,
hoge zuurgraad.

Valdivieso
Syrah Reserva 2007, Chili

Paarse
rand nog, een impressie van paprika in de neus. Klassieke smaak met hoog
concentraat. Een wijn die niet zo ‘meegeeft’ staat in mijn aantekeningen. Hans
benoemt dat de wijn qua body en balans wat meer brengt dan de volgende wijn,
Toos ruikt cassis en chocolade, jam; Noël noemt de wijn ‘net niet fijnzinnig’.
En daar kan ik het helemaal mee eens zijn, de volgende wijn heeft veruit mijn
voorkeur.

Planeta Syrah
2007, Sicilië

De
mooiste rode wijn van de proeverij. Diepdonkere kleur, zwart bijna. Klassieke
neus met cassistonen, mocca en chocolade. Zwoele aandronk en héél veel inhoud.
In mijn aantekeningen staat dat de wijn uit een warm land moet komen. De smaak
is een tikje opdrogend. Al determinerend zou mijn wild guess zijn uitgekomen op
malbec uit Argentinië. Niet dus.

Gerard
heeft drie prachtige oude sherrys als laatste serie, dat is ontzettend leuk
want zo vaak proeven we die niet.  De
amontillado komt voor mij in de serie niet tot zijn recht (wat scherp), maar de
andere twee zijn werelds!

Sandeman Royal
Corregidor, Rich old olorosso, 20 years

Nootjes,
toffee, abrikozentonen. Mooie rondeur en goed concentraat.

Sandeman Royal
Ambrosante, old solera Pedro Ximenez, 20 years

Fluwelige
rondeur, zéér harmonieus. Dit is nectar om te drinken met een compleet
smaakgamma van krentjes, basterdsuiker, pruimedanten, vijgen en caramel.
Grootse sherry. Drie *-sterrenwijn. Om stil van te worden.

Een
boeiende proeverij om nog eens aan terug te denken. Vóórdat we aankopen doen.
Op het moment dat we aankopen doen. Én als we proeven/drinken. Wáárom kocht ik
deze wijn? Gingen de grijze cellen met mij op de loop? Wie zal het zeggen…
Bedankt, Gerard.

Italië tegen de wereld
By in ,

Italië tegen de wereld

Wijnaffiche

“Ik ga de wijnsociëteit missen”, zegt Ronald Fibbia. Hij gaat in Italië wonen en in Verona werken.  Wij zullen Ronald missen, zijn deskundig commentaar, maar vooral zijn twinkelende pretoogjes als hij zegt “Dít is mijn wijn” en daar óók poëtische notities bij geeft. Veel succes in Verona! Wijnkelner Ronald neemt afscheid met een stoere themaproeverij: Italië tegen de rest van de wereld. En daarin natuurlijk bijzondere wijnen.

Garofoli 2006, Metodo Classico Brut Riserva

Een hele mooie metodo classico gemaakt van 100% verdicchio, dat komt niet veel voor. Mijn aantekeningen zijn heel positief: appel in de neus, wat boter en toast. Bloemetjes ook. Aangename en plezierige mousserende wijn. Het mooiste commentaar (en toen was het nog vroeg op de avond) komt van Kees: deze wijn springt in de neus en komt tot de hersens aan toe…

Musar Jeune 2010, Libanon

Gemaakt van drie druivensoorten: chardonnay, viognier en vermentino. Lichtgele kleur, mineraal, ronde aandronk en veel concentraat met duidelijke bitters, flink nahangend en goede balans. Geen wijn die opvalt door fruitcharmes, maar meer door concentraat. Een echte witte eetwijn.

Cervaro della Sala 2009, Antinori, Umbria

Hartendiefje van Ronald. Gemaakt van chardonnay en grechetto. Voorname chardonnay neus met veel hout. Goede balans, mooie zuren en fijn concentraat. Noël noemt dit een beschaafde wijn. Paul gaat uit zijn dak: boter, abrikoos, amandel en mineraliteit, zacht van zuren. Wint van een Puligny-Montrachet 2008 van Vincent Girardin.

Santufili 2005, Mocavero, Salento

Gemaakt van primitivo, de Italiaan staat naast twee zinfandels, ik vind dit een hele mooie serie. Just ruikt krenten, rozijnen, stevige toost, mineralen en gedroogd fruit. Een belegen bruine rand en in de neus mooie tertiaire tonen. Lekker gerijpte wijn die daardoor voorname tonen heeft ontwikkeld, kreupelhout ook. De wijn is goed in balans, goede zuren, mediumlange afdronk en ook nog een straf toontje van tannines. Bij het langer snuffelen aan de wijn ruik ik caramel, espresso en leer.

Zinfandel Directors Cut 2009, Francis Coppola

Paarse rand, vol en warm met morelkers. Doet mij denken aan syrah, maar blijkt dus zinfandel/primitivo te zijn. Jonge en wilde wijn, sappig met mooie zuren, hoge doordrinkfactor. Pretentieloos maar erg goed. Prestatie van de filmregisseur/wijnmaker.

Le Vigne di Zamo 2008, Refosco, Colli Orientali del Friuli

Deze wijn staat naast een Bourgueil van Jacky Blot. Ik vind beide wijnen erg moeilijk. Gebruinde rand, lees ik in mijn aantekeningen, ondoordringbare kleur, rijke rubbertonen, later wat framboos en voor mij onplezierige zuren. Claartje noemt de wijn nog niet in balans. Liefhebberswijn. En die zijn er!  Jan ruikt koffie en chocolade, proeft veel zuren die geleidelijk zachter worden en later ruikt hij ook nog laurier en eucalyptus.

Falesco Montiano 2005, Lazio

Een 100% merlot wijn. Zwartrode kleur met een kardinaalrood randje. Zeer expressief met morelkers en goed ingekapseld hout (oud hout), goede rondeur en voor mij rauwer en boerser dan de volgende wijn. Lekker! Mooi op dronk. Een beetje een Parkeriaanse wijn, noemt Nello dit.

Catena Alta 2008,  Malbec

Deze wijn is nu prachtig op dronk. Zwartrood met paarse rand. Ik val als een blok voor het bouquet: dat is voornaam! Edel, zeer edel met mooie sigarenkistjesgeur, Mon Cherie kersen en chocolade. Rondeur en prachtige balans. Ronald ruikt kardemom. Er zit ook espresso en mocca in de neus. Hangt mooi na.

Volpaia 1997, Chianti Classico, Coltassala

Hartendiefje van Ronald. Gemaakt van 96% sangiovese en mamolo. Er zijn proevers die de wijn dood verklaren, als zich een discussie ontspint over de leeftijd van deze wijn. Een dame van veertig, is die versleten? stelt Nello schalks een retorische vraag… Gelukkig zijn er de liefhebbers van een belegen glas. Dimph ruikt bloemen en laurier. Ronald ruikt eucalyptus en potloodslijpsel. Die boerse neus heeft kreupelhout en amandelkoekjes. Heel veel kracht met een piepklein zoetje in de aandronk, dat geeft de wijn charme. Gerijpt mooi glas Chianti.

De proeverij brengt het potentieel van Italië goed over het voetlicht. Nu nog eens gaan proeven in Verona…

Nieuwjaarsreceptie 2012 met aandacht voor trends in wijnmaken en wijnhandel
By in ,

Nieuwjaarsreceptie 2012 met aandacht voor trends in wijnmaken en wijnhandel

Noël Geisen memoreerde in de nieuwjaar speech de hoogtepunten van een goed proefseizoen. Geweldig is dat de Brabantse Wijnsociëteit voor het eerst op het podium kwam bij de Grand Prix Saint Hubert (Richard, David en Noël). We proefden meer dan 550 wijnen in 38 proeverijen, vaak bijzondere druiven (alleen al de Veneto proeverij bestond uit 22 druiven).

Noël vroeg aandacht voor de goed verzorgde documentatie. Met Rob van Ginneken kreeg de proefwedstrijd een uitstekend winnaar. Noël verwoordde de gevoelens van veel leden bij het noemen van de hoge kwaliteit van de proeverijen en de verrassende thema’s: bijvoorbeeld de vitamine B10 proeverij, Buckler Bordeaux, wijn en spijs bij Pollevie, Gesamtkunstwerke en wijn en chocolade. We proosten met elkaar op een vineus en gezond 2012 met champagne.

Vinoloog en wijnhandelaar Bertram van Zwol (Henri Bloems Breda) nam in een causerie de trends in de wijnhandel en het wijnmaken met ons door. In zijn verhaal zaten veel interessante nice-to-know weetjes. Bijvoorbeeld dat de Champagneboeren 315 miljoen flessen produceerden in 2010 en… 319 miljoen flessen verkochten. Terwijl er nog een voorraad is van 1.4 miljard flessen. Nederland staat warempel in de top 10 van importerende landen (positie 10). Vóór de crisis kochten we in Nederland nog 4 miljoen flessen champagne (2007), na dalingen in 2008 en 2009 trok de verkoop in 2010 weer iets aan tot 2,5 miljoen flessen. Champagne is een gezond wijngebied, stelde Bertram. Van Bordeaux kunnen we dat niet zeggen. De voorverkoopcampagne 2010 heeft voor sommige châteaux een grote deceptie betekend. Maar ja.. als je de prijs per fles 40% hoger stelt, dan is het logisch dat je goodwill bij kopers gaat verliezen. Op wereldschaal zijn er altijd wel kopers, soms Amerikanen, dan weer Russen, of Aziaten. En dan blijkt de wijnhandel uiterst speculatief. Wie de tweede wijn van Lafite kocht in 2000 (50 gulden), kon die wijn op het toppunt van de hype voor 350 euro per fles verkopen. Gekkenwerk. Sinds september 2010 is de Lafite hype echter voorbij, stelde Bertram. De verwachting is dat de volle kelders in Bordeaux gaan leiden tot lagere verkoopprijzen als de wijn op fles is, dan de kopers in de voorkoop hebben betaald. Dan zal menig wijndrinker zich nog eens achter de oren krabben… Ondertussen stijgen de Super-Tuscans wél in prijs met stijgingen van 20 à 30% en hoger. Da’s toch ook wel jammer, want dan zijn Sassiscaia, Ornellaia e.d. voortaan niet meer in het bereik van de gewone liefhebber. Een duidelijke trend is de behoefte aan stevigere wijn die óók nog fraicheur hebben, stelde Bertram.

Zuid Rhone is vindplaats voor ontdekkingen

Hij tipte Zuid Rhone als het interessante gebied om flessen te kopen voor de kelder en na enkele jaren het wonder van een fraai gerijpte wijn te ervaren. Bertram selecteerde de wijnen voor de receptie, zijn keuze was uitstekend. We dronken achtereenvolgens de volgende wijnen op de receptie met een pracht  assortiment kazen, patés, hammen, coppa en truffelsalami van Paul Heemskerk (speciaalzaak den Bosch):

Drapier Champagne (magnum), frivool glas dat vrolijk stemt, gemaakt van pinot noir. 90% pinot noir aangevuld met pinot meunier en chardonnay. Feestelijk.

Louis Roederer Champagne (magnum), aan de Brut Premier wordt ongeveer 20% réserve wijnen toegevoegd, voor extra diepgang en complexiteit. Pinot noir (54%), chardonnay (34%) en pinot meunier (10%). De wijn rijpt vier jaar op fles. Klassieke en verfijnde smaak.

Montagny 1er Cru 2009 Boillet, Le Vieux Château, Jean-Marc Boillot is de kleinzoon van Etienne Sauzet, en is voorheen de wijnmaker geweest van Olivier Leflaive. Zijn witte wijnen worden gekarakteriseerd door een enorme concentratie, klasse en expressief terroir. Je steekt je neus in het glas en ruikt meteen mineralen, de typerende rokerigheid van chardonnay en veel fruit. Een harmonieus glas met een lekker bittertje. Verschillende proevers waardeerden deze wijn het hoogst.

Château Ramage la Batisse 2006 (magnum), Haut Medoc Cru Bourgeois, Klassieke Rooie Baai, zo’n altijd lekkere typerende Bordeaux. Het zijn deze wijnen die het moeilijk hebben in de concurrentiestrijd, bijvoorbeeld met de volgende wijn.

De Martino Cabernet Sauvignon 2007 Chili (magnum), kruidig en mooi uitgerijpt. De wijn heeft warempel een klassiek smaakgevoel, helemaal niet dat typerende Nieuwe Wereld cassis, voor mij een heel verrassende wijn, pracht challenger voor Bordeaux.

Domaine Grapillon d’Or 2009, Gigondas. Voor mij was dit de wijn van de avond, uitermate lekker. Bernard Chauvet runt samen met zijn dochter Céline dit domein, dat 15 ha bezit rond Gigondas en 2 ha in Vacqueyras. De druiven worden met de hand geplukt en zorgvuldig geselecteerd. De maceratie duurt 15-20 dagen, waarbij de schillen met de most in contact blijven om een grote concentratie en complexe aroma’s te krijgen. Om het meest pure van de wijn in de fles te krijgen wordt er niet gefilterd en lagering geschiedt gedurende 1 jaar op oude vaten. Een hele brede neus met tabak, leer, morelkers en chocolade. De smaak is lekker dik, veel concentraat en uitermate verleidelijk van structuur. Deze wijn bevestigt de opvatting van Bertram dat we in Zuid Rhone voor een goede prijs schitterende wijnen kunnen vinden. Gemaakt van grenache (60%) en syrah (40%).

Tannat 1996 Vin du pays d’Oc, botteling Jean Berger Roermond (magnum). Wijn van Peter, net afgeroepen uit Roermond. Een echte liefhebberswijn, nu al vijftien jaar oud, maar veel commentaar ‘de wijn moet nog liggen’. Het is ook geen allemansvriend, deze wijn met mooie neus maar hoog in de bitters en nog altijd tannine. Een winterkostwijn (hachee) of bij de oude stompetoren kaas.

Juan Gil 2008, Silver Label, Monastrell, Jumilla Spanje (magnum). Wijn ingebracht door Peter, dit is een wijn die de handen wel op elkaar krijgt. Juan Gil Crianza is afkomstig van 40 jaar oude wijngaarden. 12 maanden gerijpt op Frans en Amerikaans eiken. De wijn is vol en heeft een fruitrijk bouquet met zwarte bessen, bramen en een fluwelige smaak. Lange, complexe afdronk. Eetwijn, bij het Proefschrift wijnconcours winnaar van de Prix de Sommelier.

Wijn en spijs: heb je wel eens chardonnay met draadjesvlees gecombineerd?
By in ,

Wijn en spijs: heb je wel eens chardonnay met draadjesvlees gecombineerd?

Het levert wel eens meewarige blikken op, als je spreekt over de wijnstudie. Ja, ja, zie je de toehoorder denken… dat zal wel. Beste lezers, op wijn raak je nóóit uitgestudeerd. De druivensoorten, het terroir, de invloed van de maker. En dan natuurlijk ook het verschil in waardering door het moment van drinken en de combinatie wijn/spijs. Toch is het ene proefseizoen leerzamer dan het andere. Waar dat aan ligt? De thema’s die we behandelen. Avonden waarop je ineens verrassende inzichten krijgt. Het lopende proefseizoen (ons 62e) is leerzaam. De proeverij van Martin Berkelmans in zijn Pollevie is een goed voorbeeld. Martin kookt in Pollevie met streekgerechten en ambieert om een wijnliefhebbend publiek te trekken, die hij kan vermaken met bijzondere en passende wijncombinaties. Ga maar eens proeven in Den Bosch. Da’s de moeite waard. Martin stelde de smaaktheorie van Peter Klosse centraal. Zijn de wijnen strak of filmend qua mondgevoel, hebben ze een laag of hoog smaakgehalte? In dit verhaal dus niet alleen wijnnotities, maar een verslag van onze zoektocht en experiment naar wijn/spijs combinaties. Tijdens de uiteenzetting hoe de avond is ingericht, proeven we een mooi glas Champagne.

Champagne Dominique Foureur, Grand Cru, Ambonnay

Gemaakt van 25% chardonnay en 75% pinot noir. Zachte aandronk en goede zuren, de wijn heeft iets charmants-prettigs dat ik moeilijk onder woorden kan brengen, maar het is… genieten. Amandel, gisttonen en roomboter hoor ik de andere proevers zeggen over het bouquet. Brede aanzet en redelijke lengte. Mooi glas om in de proef-sfeer te komen.

De rijstproef

Men neme een klein kommetje rijst, die is aangemaakt met zoet, zout en zuur. En daarbij proef je vier verschillende wijnen, een witte wijn waarin de zuren wat meer naar voren komen, idem maar dan een wijn met wat zoet, een lichte rode en fruitige wijn en tot slot een stoere wijn met wat meer tannines. Dat maakt 4 x 3 = 12 combinaties om te beoordelen. We proeven mooie wijnen, beste lezers, een Rias Baixes 2009 van Albariño en een Dr. Loosen Riesling 2010. Rode wijnen: Tedeschi Valpolicella Classico 2009 en Château Rocher Corbin 2006 Montagne-St. Emilion. Het valt mij op de meningen bij het beoordelen wel wat uiteen lopen, en dat mag best, want ‘over smaak valt immers te twisten’. 

Bij het zuur reageren witte wijnen beter dan rode wijnen, vertelt Martin, zuur maakt dat zoet beter kan worden waargenomen. Zuur in het eten kan rode wijnen voller doen overkomen en minder zuur. Bij de witte wijnen vind ik beiden eigenlijk wel oké, de Valpolicella combineert het mooist met de rijst met zuurtonen.

Bij het zout kunnen combinaties problemen opleveren, vertelt Martin, omdat zout fruit onderdrukt. Door zout komt een wijn zoeter over en minder zuur, maar het kan een wijn ook wat branderig maken. Bij de witte wijnen kan geen combinatie mij bekoren, Claartje roemt de combinatie met de riesling, en ook bij rood vind ik de combinaties lastig. Oppassen met zou in de keuken, lijkt mij een adagium.

Het zoet accentueert de zuren in de wijn, zegt Martin. Suiker in het eten doet een wijn minder zoet overkomen, het onderdrukt de fruittonen van droge witte wijnen en doet rode wijnen zwaarder (in body, structuur en lengte) overkomen. Bij de witte wijnen prefereer ik de Riesling, de Montagne-St-Emilion combineert goed met de zoete rijst.

Al met al een boeiend en voor veel discussie vatbaar experiment.

De visproef

Daarna proeven we de Albariño-druif Rias Baixas 2009 naast een Chardonnay Pays d’Oc 2009 naast een gestoomde schelvis met respectievelijk room/groentesaus en een tomaten/sesamolie-saus. Ronald geeft aan dat de frisse Albariño goed combineert met de vis in roomsaus, het maakt de wijn levendig en geeft de frisse zuren alle ruimte. Zijn voorkeur bij de tomaten/sasamolie-saus gaat duidelijk uit naar de Chardonnay.

De vleesproef

Naast de Valpolicella krijgen we een Rioja Valdemar Reserva 2005 in het glas, we proeven rosbief met roompaddenstoelensaus en rosbief met veenbessensaus. De Valpolicella krijgt bij de roomsaus een extra fruitig accent, terwijl de combinatie met de veenbessensaus de kracht en tannines in de wijn méér naar voren brengen. Boeiend! Die Rioja combineert naar mijn smaakt uiterst harmonieus met de veenbessensaus, die het fruit wat meer naar voren brengt. De Rioja typeert zich door een zekere gronderigheid en  rondeur in de smaak, mooie wijn. In deze proef komt duidelijk naar voren dat het de saus is, waar je het beste een wijn op afstemt. Verhitte discussies hoor ik bij de vleesproef, en ook combinaties waar ik zelf niet eenvoudig aan zou denken (“Heb je wel eens een mooie chardonnay geproefd bij draadjeslvees? Is goddelijk”). Toch ook thuis maar eens mee experimenteren.

De pikant-proef

Pikante gerechten zijn lastig voor rode wijnen, door de pikante smaak komen de tannines in een wijn harder over, bovendien accentueert die pikante smaak de alcohol. Bij gamba’s in een pittige Thaise kokossaus, proeven we een Pinot Gris 2009 uit de Elzas en een Portal Colheita Rosé 2010 uit Portugal.  Rob betoogt dat het beter is om bij dit gerecht helemaal geen wijn te drinken. Dat kan. Een mooie jasmijnthee combineert hier wel mee. De Pinot Gris vind ik een mooie combi, het zoet en de pittigheid gaan een harmonieus huwelijk aan. De Rosé is heel anders, de wijn blijft hier fier in het glas en biedt een contrast met de smaak van de gamba’s. De meeste proevers prefereren deze combinatie. Overigens haalt Klosse in zijn boek ‘Smaak’ een onderzoek aan waarbij psychologen 26 proefpersonen wekelijks een met pepers gekruide lunch voorzetten. Zij mogen steeds aangeven hoe lekker ze dit vinden. Wat blijkt? Per week gaan de pepers minder branden en beter smaken.

De kazen

Bij verschillende kazen proeven we tot slot nog een Tawny Port en een Don PX 2007 Montilla-Montes dessertwijn. De port combineert geweldig met Bastiaans Blauw. De Montilla-Montes kan de proevers ontzettend bekoren. Ik hoor als omschrijvingen: krentjes en rozijnen, een rozentuin, chocolade, pruimen, sinaasappelschil, veel rondeur en fluwelig in de mond.

Een verkeerde combinatie kan een mooie wijn ‘killen’, een goede combinatie maakt een stukje hemel op aarde. Bedankt Martin voor deze boeiende avond!

Franse wijnen ‘a notre cabinet’
By in ,

Franse wijnen ‘a notre cabinet’

Je hoeft tegenwoordig geen kelder te hebben om toch een mooie wijnvoorraad aan te houden. Jac en Dimph Oerlemans laten ons Franse wijnen proeven ‘a notre cabinet’. Het sympathieke van de eigen wijnen van leden zijn de ‘vondsten’. Zo beleef ik minstens zoveel plezier aan de bescheiden Ladoix als aan de gereputeerde Pommard. De frivole Fleurie pakt me helemaal in, terwijl de statige Châteauneuf du Pape  nog wat jaren nodig heeft om zijn ontoegeeflijkheid van zich af te schudden. De sympathieke Cahors geeft méér plezier dan de Saint Emilions waar trots Grand Cru op het etiket staat. De Monbazillac moeten we niet willen vergelijken met een Sauternes, maar waarderen op eigen kwaliteiten, die zo mooi tot zijn recht komen met een eendelever/paté hapje.  De tip van Jac om langs Guy Niziolek te gaan als we in de Champagne zijn, omdat de man gepassioneerd is, gastvrij ontvangt en alle tijd neemt voor wijnliefhebbers. Wat is het heerlijk om lid van de Brabantse Wijnsociëteit te zijn!

Champagne Prestige Guy Niziolek, Damery

Deze van 100% chardonaay gemaakte champagne heeft drie jaar sur lie gerijpt. De wijnbouwer maakt deze Prestige cuvee alleen in betere jaren. Dat resulteert in een verduveld aangenaam glas met een complexe neus waar appeltjes, gist, citrus en terroir in te ontdekken valt. Wat rozijnen en perzik ook. De smaak is zacht, rond, aangenaam. Mooi glas.

In de witte serie proeven we blind een Jurançon  sec 2006 van gros manseng, Sancerre 2008 van sauvignon blanc en Chablis 2008 van chardonnay.

Chablis Premier Cru 2008, Emile Durand

Voor mij de mooiste witte wijn, omdat de neus verfijnde bloemimpressies geeft, de smaak sappig is, strak en toch prettig, met rondeur die is omlijst met mooie zuren. David noemt de wijn rijk en Paul herkent de chardonnay en noemt de wijn op zuren gemaakt.

Vervolgens krijgen we een hele mooie serie Bourgognes.

Ladoix 2007, Domaine Desertaux Ferrand

Gerard ruikt kruiden, noemt de wijn wat scherp. Kees ruikt aardbei en benoemt stevige bitters in de afdronk. Ik kan deze wijn heel erg waarderen vanwege zijn frivoliteit: een zoetje in de neus met ook duidelijke kruidigheid, lichte maar hele ronde smaak die ook gekarakteriseerd is door goede zuren.

Beaune 2008 Premier Cru, Domaine Desertaux Ferrand

Houttonen, stevige bitters en frisse zuren, zegt Gerard. Kees benoemt het terroir in de wijn. Dit is een stapje omhoog in het kwaliteitsspectrum: een expressieve neus met méér inhoud in de mond, sappige en goede zuren, wijn met rondeur.

Pommard 2009, Domaine Desertaux Ferrand

Een kersenrode kleur en kersen in de neus, aldus Gerard, fruit en frisheid in de smaak. Kees roemt de zwoelheid van de wijn, die zacht smaakt en heel veel fruit in de neus heeft. Ook dit is wéér een stapje omhoog qua kwaliteit. De wijn heeft een lichte stalimpressie – daar hou ik van in Bourgognes! – in de expressieve neus. Prachtige balans en veel karakter, de mooiste wijn uit de serie waarvan ik dan ook schrijf in mijn aantekenboekje: zonde om uit te spuwen. Het spreekt dat ik dat dan ook niet gedaan heb.

In de serie die dan volgt, durven Jac en Dimph twee wijnen naast elkaar te zetten, die zelden samen in een serie staan.

Fleurie 2009, André Vonnier

Ja, er zijn van die wijnen daar vál je voor. Dit is het glas waar ik deze avond meteen aan verknocht raak:  mooie morelkersen in de neus, garriguekruiden, fluwelige rondeur in de smaak, die ook zwoel/warm en prettig is. Ik herkende de wijn niet als Cru de Beaujolais, maar vond het een ongelofelijk mooi glas wijn. Adam noemt als feit dat de wijn lang blijft nahangen, altijd een goed teken!

Clos de l’Oratoire 2007, Châteauneuf du Pape

Op papier is dit een voornamere wijn van een veel hogere kwaliteit. Maar ja, blind geproefd weet je dat nog niet. Adam noemt de kleur donkerroodbruin en prijst de complexe neus met koffie en mocca. Ik ruik boenwas, veel vanille en ook kruidentonen. Adam zegt dat de wijn goed in balans is en veel smaakimpressies geeft. Ik vind de wijn op dit moment een tikje ontoegeeflijk en mijn voorkeur gaat in deze serie daarom uit naar de Fleurie.

Cahors is een typisch liefhebbersgebied, waar Jac en Dimph de weg weten. We krijgen dan ook een mooie serie van twee wijnen, die voor mij fraaier waren dan de laatste serie met Saint Emilion Grand Crus en een Pessac Leognan.

Château Plait Faisant 2005, Cuvee des Generations, Cahors

Drie generaties waar de wijn naar genoemd is, staan ook en face op het etiket afgebeeld. Deze wijn van 100% malbec heeft bij een kardinaalpaarse kleur wel een ontwikkeld randje. Berry ruikt kersen, een kaasneus en stal. Die stal haal ik ook uit de neus, net als salmiak, vanille, laurier en mocca. De wijn is verrassend luchtig en levendig, charmeert ook. Héél prettig dat zulke zachte wijnen worden gemaakt in dit gebied.

Château Eugenie 2004, Cahors

In dit glas is 15 tot 20% merlot toegepast naast de malbec. Dat zou de wijn nog meer rondeur moeten geven, zou je denken. Maar dit is vooral een meer geconcentreerde wijn dan de vorige. Méér nuances zegt Peter vdE met herkenbaar zwart en rood fruit. Berry noemt lijm, leer en koffie en is van mening dat de wijn nog best veel tannines heeft. De neus vind ik rijk, je ruikt duidelijk toepassing van nieuwe houten vaten. De smaak is geconcentreerd, met inkt en potloodslijpsel. Een verrassend lekker glas wijn en uitstekend alternatief voor Bordeaux wijnen waar de prijzen van uit de pan rijzen.

Jac en Dimph  laten ons bij de zoete dessertwijn meegenieten van een gastronomische combinatie. We proeven een harmonieuze wijn met mineraliteit en goede harmonie. Bovendien een wijn die heel elegant is. Met abrikoos en perzik in de neus. Werkelijk heerlijk bij een Marbré de Canard,  van eendelever met paté. De mooi uitgerijpte Château Poulvère, Monbazillac 1998 komt hierbij uitstekend tot zijn recht.

Zomerse wijnen uit de liefhebberskelder
By in ,

Zomerse wijnen uit de liefhebberskelder

Paul Heemskerk zet ons zomerse wijnen voor, het thema van de proeverij is zomers wit, maar Paul drinkt als echte liefhebber natuurlijk ook rood door in de zomer. We proeven op de langste dag van het jaar. De lezers die dit blog volgen, weten dat ik écht kan genieten van zo’n persoonlijke selectie, ik vind dat vaak onze mooiste sociëteitsavonden. Deze avond bevestigt helemaal deze opvatting.

Twee wijnen met bubbels om te beginnen

De eerste wijn is gistig in de neus, die ik wat klein vind. Maar Ronald ruikt ananas, mango en honing. De smaak heeft frisse zuren en een wat rins karakter. Ik vind de wijn net een tikje simpeler dan het tweede glas, maar denk ook meteen aan een roerei op zondagmorgen met een stukje gerookte zalm en deze wijn, om het leven te vieren. We proeven Château Gaudrelle, Vouvray, Brut Millesime 2008 gemaakt van chenin blanc, Alex Monmousseau.

De tweede wijn is iets geler, met een appel chardonnay neus, en oef… wat is dit lekker, peer in de aandronk, supersappig, een echte charmeur, uitermate plezierig. We proeven Champagne Premier Cru Jean Claude Doquet uit Vertus. Gemaakt van chardonnay en pinot noir.

In de tweede serie staan twee witte wijnen waarvan de eerste een neus heeft om heel vrolijk van te worden: viooltjes ruik ik, peer en tropisch fruit. De smaak is sappig, levendig en mooi. Kees zegt dat hij van het stuivende glas kan blijven ruiken, en Richard typeert de wijn treffend als ‘de neus ruikt warm, maar de wijn smaakt koel’.  En jawel:  we drinken een Franse wijn. Brumont 2009, gemaakt van gros manseng en sauvignon blanc (de druif die veel proevers herkennen). Vin de pays de Côtes de Gascogne van Alain Brumont. Een ontzettend lekker ongecompliceerd glas om véél plezier van te hebben.

Het tweede glas vind ik moeilijk te determineren, de neus zit dicht. Maar dat zal wel aan mijn neus liggen, want de collega proevers ruiken wél iets. Kees noemt de neus zwoel met peer. Richard ruikt anijs en petrol tonen. David zegt gelukkig ook dat de neus klein is, maar ruikt wel vochtige aarde. De smaak is erg lekker: hoge bitters, duidelijk een eetwijn met veel sap en een goede balans, heel lekker. Hans vdH determineerde het wijnland meteen goed: Portugal. We proeven Kopke Vino Branco 2009 uit de Douro, gemaakt van Arinto, Gouveio en Rabigato druiven.

In de vierde serie witte wijnen proeven we topwijnen.

Het eerste glas heeft geen uitgesproken neus, misschien wat groene appel, misschien wat limoen. De smaak geeft een associatie met peren, veel rondeur en sap. Dan volgt een overduidelijk bittertje en een afdronk die ik als “heel fijn” betitel in mijn aantekeningen. 91 punten krijgt de wijn in de Guia Penin. We proeven een Spaanse wijn gemaakt van 100% picapoll. De wijn is Nuat Picapoll abadal 2008, Pla de Bages. Gebotteld op een zware fles met een ziel die héél diep is. Hartendief van Paul. 

Het tweede glas doet proevers glimlachen. Oogjes gaan twinkelen. De kleur is wat goudgeler. Ronald ruikt boter, abrikoos en honing. David memoreert dat de smaak hetzelfde vertelt als hetgeen de neus belooft. Mijn aantekeningen: rondeur, héél veel kracht en veel vanille, ik dacht aan een witte Rhonewijn, bijvoorbeeld Châteauneuf du Pape. De wijn is Condrieu La Fauvette 2008, Sainte Cosme gemaakt van 100% viognier. Tsjonge, jonge, hier laat deze druif zien wat een mogelijkheden ze heeft. Geweldige wijn.

 In de serie rode wijnen staan droomflessen.

Het eerste glas, daar heb ik me aardig door bij de neus laten nemen. Een overduidelijk belegen kleur, ik denk meteen aan een wijn van twintig jaar of ouder. En daar hou ik van. De neus is héérlijk, belegen tonen met veel hout in de neus, maar ook aardse tonen, pioenroos en truffelassociaties. Ongelofelijk veel rondeur en sappig. Elegant ook. Mooi op dronk, goede balans en stevig. David noemt kruidnagel, roest en theebladeren in de neus, mooie herfstimpressies en zijn conclusie is: een elegante wildwijn. Nou laat ik maar eerlijk zijn: ik denk aan Saint Julien. En.. o.. o.. o.. dan blijkt het Bourgogne te zijn, en niet zomaar een: Clos de Vougeot 2000, Fery Meunier. Voor mij zonder meer dé wijn van de avond.

Paul noemt het tweede glas zijn hartendiefje. De kleur is bijna zwart. Hans L ruikt kersen, zoethout en een herfstbos, naast aardse tonen. Toos ruikt wat honing. David zwarte bessen en olijven. Een echte belevingswijn, aldus David. De neus is voor mij wat inktig. Kersen ruik ik ook. Een stevige smaak, in mijn aantekeningen staat: vuist in een fluwelen handschoen. Tikje boers en ontoegeeflijk, vind ik. Het merendeel van de proevers prefereert deze wijn: La Dame de Montrose 2000, de tweede wijn van het beroemde Saint Estephe domein.

Naast deze glazen staat een wijn die nog niet op dronk is, maar wel de oudste van het stel: Château Montus 1998, Madiran. We proeven ook nog een Vintage port 1983. Fijne proefavond.

Wijnen uit Zuid Afrika overtuigen
By in ,

Wijnen uit Zuid Afrika overtuigen

Groot Constantia

Het Zuidafrikaans is een taal om verliefd op te worden. Op de CD van Micheline van Hautem La Musique met chansons van Jacques Brel staat Ne Me Quitte Pas in het Zuidafrikaans: moenie weg gaan nie, moenie weg gaan nie. Práchtig! Een land met zo’n mooie taal, daar moeten ook wel mooie wijnen vandaan komen. In mijn herinnering (die als de grijze breincellen willen teruggaan tot 1991) is dit pas de derde proeverij van onze sociëteit die helemaal in het teken staat van Zuid-Afrika. Maar ik ben er vast een vergeten. Hans van der Horst weet veel van Zuid Afrika, zijn zoon woont er. Hans stelde een proeverij samen van wijnen die in ons land verkrijgbaar zijn. Alleen al bij de plaatselijke grootgrutter in Boxtel telde hij zo’n dertig Zuid Afrikaanse wijnen in de schappen. Dat was dus boffen. Daarnaast komen wijnen van de lokale slijter en zijn favoriete wijnhandelaar. Voorafgaand aan de proeverij horen we veel interessante weetjes. Zuid Afrika telt ongeveer 100.000 hectare wijngaarden. Da’s net iets minder dan het hele Bordeaux gebied. Gemiddeld drinken de Zuidafrikanen maar zeven liter wijn per hoofd. Levensmiddelen en comestibles, zegt Hans, zijn ongeveer de helft in prijs van wat je bij ons betaalt. Een hovenier verdient ongeveer 70 Rand per dag, 7 euro. Dus voor de inheemse bevolking is het leven kostbaar. Sommige wijnbouwers maken wijn feitelijk alleen voor het begeleiden van gerechten, vaak in de eigen restaurants. Tijdens de proeverij geeft Hans per wijn commentaar uit de Platters Zuid Afrika wijngids. De 2011 John Platter’s Wine Guide is een wijnbijbel van 604 bladzijden waarin 800 Zuid-Afrikaanse wijnproducenten en 6.000 Zuid-Afrikaanse wijnen beoordeeld worden.

Monro 2005, methode Cap Classique, vijf sterren Platters Wineguide 2011

Dit is één van de twee vonkelwijnen die de maximale score krijgt van Platters. De proevers uiten veel instemming over de kwaliteit van deze mousserende wijn: gist in de neus, een heel zuivere smaak. Fijne belletjes. Peter vdE proeft een broodsmaak, Paul noemt zoete ananas, Ronald roemt de hazelnoten in de neus. Prachtige wijn.

La Motte Sauvignon Blanc 2010

Hartendiefje van Hans. De condities om goede wijn te maken waren erg moeilijk in 2010. Deze wijn is gemaakt van druiven uit verschillende wijngebieden: Elgin, Franschhoek, Walker Bay, Nieuwoudtville, Darling en West Coast, Durbanville en Elim. Claartje ruikt appels en een teerimpressie, de neus is mooier dan de smaak, zegt ze. Viooltjes en brandnetels zijn mijn ruikimpressies, de lichtgele en transparante wijn is fris, knisperend en met een aanlokkelijke balans.

Palladius 2008 Swartland

Héle boeiende wijn, van cult wijnmaker Eben Sadie. David noemt salmiak en suikerspin in de neus, een warme witte wijn, hoog in zijn alcohol (de wijn kan het hebben) en duidelijk een wijn met spanning. Toos roemt de vele smaakimpressies van deze stevige eetwijn, met onder andere zoethout en mooie bitters. Deze wijn is gemaakt van viognier, chenin blanc en chardonnay (en als ik Hans goed begrijp nog vijf druivensoorten). De kleur neigt naar goudzweem, ik ruik hooi en een schildersatelier in de zuivere neus. Mijn aantekeningen: rondeur! Heel soepel, tikje branderige afdronk, veel body en een duidelijke krachtpatser.

Rustenberg Brampton 2008 OVR, Coastal region

Deze wijn gaat aan de haal met de beste prijs/kwaliteit kwalificatie van de avond. Mix van syrah en cabernet sauvigon met veertien maanden houtrijping. Breed verkrijgbaar in de supermarkt, zeven euro-tjes. En daarvoor krijg je heel veel. Berry noemt de neus een tikje vegetaal, met bouillon en rokerige tonen. Richard ruikt teer en paprika. Zelf vind ik wat cocosnoot en anijs in de neus, gevolgd door een straffe smaak die echter mooi in balans is door tannines, mooie zuren, enige rondeur en lekkere hap sap sappigheid. Fraai glas.

Fairview Syrah 2008, Eenzaamheid, Paarl

We proefden deze wijn naast de pinotage van hetzelfde domein, die een mooie morellenkersenneus heeft en verder nogal ontoegeeflijk en boers overkomt (de eerste pinotage die ik lekker vind, stelde Berry). Deze syrah typeert zich door een verfijndere neus, Mon Cherie kersen. Rob ruikt gekookt fruit, vanille en munt. Wil noemt peper, chocolade en jodium. De smaak karakteriseert zich door een vrij hoog alcoholgehalte, veel warmte, rondeur en souplesse. Een hele fraaie dinerwijn.

Rustenberg John X Merriman 2008, Stellenbosch

Deze fraaie wijn is gemaakt van de klassieke Bordeaux blend: cabernet sauvignon, merlot, petit verdot, malbec en cabernet franc, de wijn kreeg 20 maanden houtrijping. Ronald ruikt bramen en eucalyptus, de bramen komen terug in een mooie droge smaak met goede zuren. Paulroemt de combinatie van concentratie, houtgebruik en tannines in deze wijn waarin hij leer en pure chocolade ruikt. Mijn aantekeningen: klassieke neus, laurier, streng. De zuren zijn heel erg aanwezig in deze mooie wijn met wat chocolade in de neus, warmte in de pittige smaak. Geslaagde wijn.

Kaapzicht Steytler 2005 Vision, Stellenbosch

Hartendiefje van Hans. Voor mij was dit dé wijn van de avond, gemaakt van 50% cabernet sauvignon, 30% pinotage en 20% merlot, de wijn rijpte daarna 24 maanden op Franse eikenhouten vaten. Dimph ruikt zwart fruit en peper in de neus en proeft koffie in de afdronk. Ronald zit bij het proeven ook op een wolkje, want hij wil wel in zijn eentje een fles van deze wijn drinken als meditatiewijn. Allemaal heel begrijpelijk, want de neus is expressief en complex met zoethout, vanille en eucalyptus. Rondeur en mooie zuren in de smaak en… jawel, ik proef terroir! Klassieke wijn, wel een powerhouse, herfststal impressies en een bittertje. Verduveld mooi glas wijn.

Columella 2007, Sadie, Swartland

Deze wijn van enfant terrible Eben Sadie krijgt 94 punten van International Wine Cellar. Syrah aangevuld met 20% mourverdre, twee jaar rijping op Frans eiken met 1/3 nieuwe vaten. De wijn heeft een mooie klassieke uitmonstering, vind ik. Ingetogen sobere typografie, zeg maar: eenvoud als kenmerk van het ware. Dimph ruikt caramel, pruimen, bramen en peper. David ruikt kersen, bramen, melkchocolade. De neus is klassiek, rondeur en romigheid in de smaak, véél vulling en concentraat, sappige wijn, vol Rubensiaans. In mijn aantekeningen krijgt de wijn een stem: dit schreeuwt om een hertenfiletje.

Gran Constantia 2008

De uitmonstering van dit halve flesje is een voorbode van een bijzondere proefervaring. Ieder flesje heeft een eigen kistje met de naam erop gedrukt, terwijl het flesje in houtsnippers is gevleid. Ook de uitmonstering met lak over de hals geeft aan: dit is bijzonder. De neus van deze wijn is nog mooier dan de smaak. Geparfumeerd, volstrekt harmonieuze Muscat de Frontignan. Turks Fruit en Abrikoos. Volstrekt uitgebalanceerde wijn. Medidatiewijn in optima forma. Maar ook een mooie fles om iets bijzonders te vieren: een geboorte, een kroonjaar verjaardag, een huwelijk, een diploma uitreiking.

De diversiteit en kwaliteit van de Zuid Afrikaanse wijnen in deze proeverij is hoog. Ik heb het idee dat deze proeverij zich in de grijze breincellen heeft geëtst, een topavond in het proefseizoen, die onthouden we nog lang.

Indrinkers en uitdrinkers
By in ,

Indrinkers en uitdrinkers

Banyuls ligt te rijpen bij Celliers des Templiers

Indrinkers en uitdrinkers, is het thema van Noël Geisen. Zelf moet hij ook wel glimlachen over de line up, nogal bizar. Vier bubbels, vier zoete witte wijnen naar keuze aperitief of dessertwijn, vijf rode wijn die als uitdrinker dienst kunnen doen. Ik tel veel *-sterretjes in mijn aantekenboek. Op deze avond ontspint zich een discussie: drink je wel of niet een port als aperitief? Als ik het goed aanvoel, doen de meeste wijndrinkers dat niet. Nou zijn er ook voldoende alternatieven, dat maakt de proeverij van Noël klip en klaar duidelijk! Zo’n proeverij zouden we ieder seizoen moeten hebben, hoor ik iemand zeggen. Een mooi compliment.

Codorniu Cava “Non Plus Ultra” Reserva Brut 2007

Gemaakt van parellada, xarel-lo, macabeo. Deze Catalaanse cava heeft véél te bieden. Toos ruikt appeltjes en typeert de wijn als strakdroog. Ronald ruikt honing en exotische fruit. Zelf kan ik van de neus niet veel meer maken dan een lichte jasmijnimpressie, maar dat is toch niet mis! De mousserende wijn komt met overtuigend enthousiasme in de mond en toont zich sappig. Prettig glas.

Mas Baux 2005, Muscat de Rivesalte

Gemaakt van muscat. David ruikt Arabische gom, ananas en botytristonen. Ik vind dit een adembenemend mooie wijn met abrikoos in de neus, maar vooral… honing! Dat honingconcentraat zet zich door in een zwoele smaak en ronde afdronk. Dronken ze duizenden jaren geleden dit type wijn? Ik nam een volle slok water na een slok van de Muscat in de mond te hebben laten rondtollen… de smaakcomponenten bleven met het water volop proefbaar. Daarom moest ik aan de bruiloft van Kanaän denken, waar Jezus water in wijn veranderde. Waar een dartele geest toch al niet aan denkt op een dinsdagavond… geïnspireerd door een fraaie wijn!

Trimbach Riesling Vendange Tardive 1998

En zo hoor ik ineens dat Trimbach aanhangers heeft én vijanden, op deze proeverij. Tja, het is prettig als je goed ontvangen wordt op een domein en als dat mis gaat, dan zijn wijnliefhebbers nogal nukkig en hebben een olifantengeheugen. Zelfs Noël herinnerde zich deze riesling te hebben gekocht, zónder op het domein de wijn te mogen proeven. Genoeg gemopperd. Nu is deze dertien jaar oude wijn heel geelwit in het glas. Adam herkent de druif aan het petrolneusje. Ik ruik wat viooltjes, en dan een slok…wow… concentraat, enorm rijk, zo proeft citrus – staat in mijn aantekenboekje. Deze riesling heeft onmiskenbaar een hoge kwaliteit en combineert een hoge zuurgraad met een prettige molligheid. Een echte Hoogheid. Meditatiewijn.

Château Lafaurie-Peyraguey 2001 Sauternes 1er Grand Cru Classé

Gemaakt van sémillon (90%), sauvignon blanc (5%) en muscadel (5%). Adam benoemt de neus als ‘zoet met een plusje’ een mooie manier om complexiteit te duiden: caramel en honing in de neus. Amandelspijs ruikt David. Eerlijk gezegd heb ik aan de neus niet eens zoveel plezier beleefd, maar die smaak! Mollige aandronk, rondeur, honing in een perfecte balans. Dit is een Sauternes type dat rijk en voluptueus is met een prachtige oud gouden kleur. Fabuleus, voor mij de wijn van de avond.

Viviani, Amarone “Casa dei Bepi” 1996 Amarone della Valpolicella Classico

Gemaakt van corvina veronese (70%), rondinella (25%), molinara (5%). Vijftien jaar oude wijn die toch heel vitaal is en tot de verbeelding spreekt. Toos krijgt in de verste verte een portassociatie, ze ruikt drop, laurier en hout in de neus. David haalt van alles uit de complexe neus: rozen en aarde, teer, krentjes, rozemarijn en vleessappen. Mijn aantekeningen: stalluchtassociatie, wijn met veel soepelheid en rondeur, die dat koppelt aan een prettige elegantie. Een Noël-wijn.

Pride Mountain 2004, Napa-Sonoma Counties, Californië

Kers in de neus en caramel, zegt David. Véél nuances, heel complex met concentraat, vanille en terroir in de neus en ook nog veel smaak, aldus Toos. Ik val voor de neus: dit is een vrachtwagentje gevuld met verse aardbeien. De smaak heeft hoge zuren en een prettige bitter in de aandronk. Vanille, zoethout en kreupelhout ruik ik in deze van 100% merlot gemaakt Amerikaan, die enorm tot de verbeelding spreekt.

Mas Amiel, Cuvée Speciale 15 Ans d’Age, Maury

Deze vin doux naturel uit de Roussillon is gemaakt van grenache (90%), macabeo (5%) en carignan (5%). Noël zetten een moderne Mas Amiel (jaargang 2004) naast deze meer klassieke versie. Allebei ontzettend mooie wijnen, maar deze klassieke krijgt toch net een sterretje méér. Een levendige walnotenneus, heel levendig met krenten en amandelspijs, zegt Richard, die ook een associatie krijgt met stroopsoldaatjes. Paul roemt de prachtige structuur met toffee en caramel in de neus. De strakke bitters in deze mahoniekleurige wijn spreken me ontzettend aan, de neus doet denken aan een pepernoten kruidenmix. Fijn glas.

Celliers des Templiers, Banyuls Grand Cuvee Président Henri Vidal 1993

Dé klassieke chocoladewijn uit Roussillon gemaakt van 100% grenache. Voor deze wijn wil ik wel wakker worden gemaakt: een heel ingetogen neus met amandel, walnoten, krentjes. En dan een smaak die helemaal matcht met het dominante smaakpatroon van Noël: pure elegantie. Droomwijn.

Prachtige wijnen uit Verona: “ne vale la pena”
By in ,

Prachtige wijnen uit Verona: “ne vale la pena”

Er zijn van-alles-wat proeverijen. En er zijn proeverijen van een regio, zoals St. Emilion, Madiran, Limoux, Rioja of deze proeverij waarin wijnen uit Verona centraal staan. Deze proeverij was leuk, leerzaam én lekker, geeft onze voorzitter aan. Wie kan nou beter een Verona proeverij organiseren dan Ronald Fibbia, hij komt uit Verona. We proeven van gewone wijnen tot toppertjes, geeft Ronald vantevoren aan: ‘ne vale la pena’; het is de moeite waard. Hij heeft gelijk. Bij natellen zie ik dat we ook zo’n twintig druivensoorten hebben geproefd, veelal in blends. Ronald start met een bubbel, daarna vier witte wijnen, zes rode wijnen en twee dessertwijnen. Wij krijgen ook voorbeeldige documentatie, over de druiven, over de huizen, plattegronden. Véél complimenten!

Villa Rinaldi 2006, Gran Cuvee Bianca

Villa Rinaldi is een beroemd wijnhuis, dat stamt uit de laatste jaren van de 19e eeuw. Helemaal gespecialiseerd in Spumante. Wijnmaker Rinaldo Rinaldi gebruikt Franse barriques en “dégorgement à la volée”. Maar hij heeft ook een geheim: de druiven die hij gebruikt komen uit de Trentino Alto Adige, de volgens hem beste streek voor spumante’s. Deze bubbelwijn is gemaakt van 100% chardonnay. Een mooi begin van de proeverij: super sappige wijn, mooie zuren en goede balans. Fris opwekkend.

Na een ongedwongen dorstlesser (Bianca di Custoza, hadden ze deze wijn maar in het merendeel van de kroegen!) en een intrigerende charmeur (Lugana, met heerlijke bloemetjesneus) krijgen we twee op zijn minst opmerkelijke wijnen in het glas.

Vulcaia Fumé 2008, Inama

Wijn gemaakt van 100% sauvignon blanc, maar wel met zeven maanden rijping op nieuw hout. Oud gouden kleur. Richard noemt caramel in de neus, veel hout en concentraat, ook een impressie van sinaasappelschil. Ik ruik vooral vanille, Kees ook roomboterbabbelaars en peer. Véél structuur in deze wijn en enorm veel bitters. Bepaald geen allemansvriend, maar een heel gastronomische wijn, om levensgenieters te trakteren op iets ongewoons. Giuseppe en Stefano Inama leiden dit huis, vader en zoon. De Vulcaia heeft zijn naam te danken aan de gronden waar hij groeit, die zijn van vulkanische oorsprong, de enige in zijn soort in Noord-Italië. Inama produceert ook andere wijnen, allemaal van hoog kwaliteitsniveau. Bradisismo is bekend, een mix van Cabernet Sauvignon en Carmenere.

Soave Classico La Rocca 2008, Pieropan

Deze wijn is gemaakt van 100% garganega. Ook een zweem van oud goud en een neus van boenwas en meloen, aldus Kees. Ik ruik jasmijn. De wijn is evenwichtig met mooie amandelbitters in de smaak. Hoewel de wijn langer houtrijping kreeg, is dat hout in deze wijn nauwelijks te proeven. Veel proevers preferen deze – iets gangbaarder – wijn boven de Vulcaia.

Bardolino Superiore 2008, Cavalchina

Laat ik maar toegeven: Bardolino heeft een slechte naam bij mij. Die aanduiding op het etiket maakt dat mijn grijze hersencellen negen letters scanderen: niet kopen. Maar wat kortzichtig is dat toch. Want dit is een werkelijk voortreffelijk glas: serieus rode kleur met een sombere rand, gevolgd door een romige neus met kersen. Mineralen ook. Hoge zuurgraad, die goed in balans is met viefheid en rondeur. Dit is een ontzettend charmerend glas wijn met een perfecte prijs/kwaliteitverhouding. Gemaakt van 60% corvina, 25% rondinella en 15% marzemino en barbera. Passie en een natuurlijke bereidingswijze typeren Azienda Agricola Cavalchina. Een trouvaille om naar uit te kijken.

Valpolicella classico superiore vigneto Sant’ Urbano 2007, Speri

Deze familie maakt al anderhalve eeuw wijn, nu nog steeds met kwaliteit voor ogen: alleen maar eigen druiven, controleren van alle productiefases, respecteren van de natuur (ze gebruiken geen pesticides). Blend van 70% corvina, 25% rondinella en 5% molinara en corvinone. Nello is onder de indruk van deze wijn: paprika en rondeur, deze wijn leeft! Zegt hij. Dimph noemt peper, koffie en caramel. De kleur is somberrood, ik ruik caramel en wat kreupelhout, maar voor mijn gevoel is de neus nog erg gesloten. De wijn is boers, heeft een ontoegeeflijke smaak met concentraat en bitters. Het lijkt mij een geweldige herfstwijn bij wildragout en konijn.

Ripassa Valpolicella 2007, Zenato

Drie druiven maken samen deze wijn: 80% corvina, 15% rondinella en 5% sangiovese. Het merendeel van de proevers geeft de voorkeur aan deze wijn (staat in een serie met de vorige). Gesloten neus en een somberrode kleur. Dimph ruikt en proeft koffie, peper en fruit. De wijn heeft een charmant zoetje van rijpe druiven. Ik vind de wijn fluwelig, maar dan heeft de wijn toch ook veel concentraat en die komt hard binnen. Een verfijnd bittertje in de afdronk. Serieus glas wijn.

La Poja 2005, Allegrini

Dit is 100% corvina en dat geeft… een prachtige wijn! Wil is onder de indruk van de kruidigheid, maar de tannines zeggen hem dat we de wijn te vroeg drinken. Pruimen en koffie, zegt Kees. De kleur is donker. De neus maakt meteen duidelijk dat dit een serieus glas is, héél rijk. Neem je een slok dan krijg je letterlijk een mondvol wijn, hoog in alcohol, Mon Cherie kersen, vanille en rijkdom. Dit is een prachtige wijn, ook hier denk ik aan wild. Een van de allermooiste flessen uit Verona, helaas wel een kostbare fles. 89 Parker punten.

Amarone de Valpolicella 1999, Bertani

Gemaakt van 70% corvina, 25% rondinella en 5% molinara. Waar ik de Bardolino een enorme vondst van de avond vind (prijs/kwaliteit), ben ik van deze op dronk zijnde rijpe wijn het meest onder de indruk. Dit is een WOW!-wijn. Tuilé kleur, belegen en rijke neus met herfstbos en truffel impressies. De wijn pleziert alle mondhoeken, mits de connaisseur rijpe wijnen waardeert. Een topper uit de wijnwereld! Adembenemende balans met fluweligheid en rondeur.

I Capitelli 2006, Anselmi

Deze dessertwijn is volstrekt harmonieus met goede zuren, elegant zoet met wat mango in de neus en marsepein. Puur genieten.

Recioto della Valpolicella Classico 2004, Tommaso Bussola

Gemaakt van 70% corvine en corvinone, 15% rondinella, 15% cabernet franc, dindarella en croatina. De wijn is niet gefilterd en heeft veel smaakcomponenten, complex dus. Steekwoorden: elegant, goede zuren, rijk en harmonieus.