De vinologen leermethode
By in ,

De vinologen leermethode

Vinologen
examens zijn multiple choice. Nello Pischedda maakte een multiple choice
proeverij. Die zijn uitermate leerzaam, als de keuzemogelijkheden slim zijn
gemaakt. En laat dat maar aan Nello over. Drie keer neemt hij de in deze
proeverij de deelnemers minzaam bij de neus. Bijvoorbeeld iedereen die de
Brunello di Montalcino 2010 van Castello Banfi denkt te proeven… “Die wijn ligt
nog op fust en kan nog niet gebotteld zijn.” Goedemorgen!

Mooiste witte
wijn

We mogen
kiezen uit a) Rias Baixas 2011 Pazo de Señoras, Albarino druif, b) Viognier
2012 Yves Cuilleron of c) Chardonnay Fontanelle 2012 Castello Banfi. Dat zijn
dus drie verschillende druiven, albarino, viognier of chardonnay, en dat moet
toch te doen zijn, zou je denken. De wijn is gekleurd, heeft een neus van
peren, perzik, aards en met kruidige bloemetjes. Finessevolle neus, vrij hoge
bitters in  de afdronk. Eetwijn is mijn
conclusie. Uiteraard is de discussie hier het interessantste, het leerzaamste,
want waaraan herkennen we… Uiteindelijk blijkt het de Spaanse wijn te zijn,
letter a.

Bordeaux
versus Italië

We mogen
kiezen uit a) Château de Fieuzal 2007, Pessac Leognan, b) Château Moulinet
2006, Pomerol of c) Brunello di Montalcino 2010 van Castello Banfi. Edele en
rijke neus, fantastisch! Kers, kreupelhout en stallucht. Ik hoor ook proevers
laurier, paprika en aardbei benoemen. Rob roemt de gedistingeerde neus. De
smaak is klassiek, met nogal wat bitters in de afdronk. De Italiaanse wijn kan
het niet zijn, dus moet het Pessac Leognan of Pomerol zijn. De Pessac zegt Rob,
want anders is het een slechte Pomerol. Het ís de letter b, Pomerol, maar die
is verdorie helemaal niet slecht, alleen wat strenger en minder rondeur dan je
zou denken. Dus toch een moeilijke keuze.

Keuze uit
drie rode druiven

We mogen kiezen uit a) Barolo 2009, Fratelli
Alessandria, b) Elzas Pinot Noir ‘Muré’ 2006, Clos Saint-Landelin of c)
Brunello di Montalcino 2001 Riserva, Col d’Orcia.Drie verschillende druiven, nebbiolo,
pinot noir en sangiovese, althans de kloon Brunello. En ook nog drie
verschillende jaren met maar liefst acht jaar verschil. Kat in het bakkie, zou
je denken. Mispoes. Bruine kleur. Interessante en mysterieuze neus, zegt Rob.
Doet hem aan linoleum denken. Henk roemt de mooie smaak, Willem-Jan benoemt
steen, tabak en leer in de neus, een pittige smaak die lang nahangt. De wijn is
van de serie waar hij in staat de meest elegante en verfijnde, ik ruik ook
dennebos. Véél kracht, prachtige balans. Mijn keuze valt op de Brunello, de
archetypische Italiaanse edele wijn, want ik ruik ook geen rozen in de neus
(karakteristiek voor Barolo) en ben geen liefhebber van Barolo. “Maar Peter,
Barolo is zó lekker!”, verzucht Nello. Het is wijn a, Barolo. Hartendief van
Nello.

Mooiste rode
wijn van de proeverij

We mogen
kiezen uit a) Château Talbot 2009, Saint Julien, b) Ornellaia 2009, Toscane of
c) Côte Rotie ‘Terres Sombres’ 2010 van Yves Cuilleron. Leer en fruit in de
neus, zegt Berry, nog veel te jong en bessensap in de smaak. Mijn
aantekeningen: diepe kleur, een rijke neus met kersen, zwoel! Te expressief
voor een Bordeaux. Klassieke sappige smaak met goede zuren en een uitstekende
balans. Rob typeert de wijn zónder de druif te determineren: te lekker voor
Bordeaux, te fris voor Orenallaia. Hij raakt the Bull’s Eye: het is wijn c,
Côte Rotie. Hartendief van Nello.

Lastigste
keuze van de proeverij

We mogen
kiezen uit a) Amarone della Valpolicella Classico 2007 Masi, b) Nuits Saint
Georges 1er Cru Aux Perdrix 2009 Domaine des Perdrix of c) Charme 2007 Douro,
Niepoort. De wijn heeft een hele lichte kleur. Noël roemt de fijne neus en
prijst de elegantie, het is zijn type wijn. Just ruikt wat zoetheid in de neus,
stooffruit en kaneel. Ik vind de neus ingetogen met vooral wat kreupelhout,
daarna volgt een heel verfijnde smaak met elegantie in het kwadraat. Waar denk
je dan aan: natuurlijk, Bourgogne! Maar deze wijn – écht iets voor de
liefhebbers – met wat toffee in de afdronk, blijkt de Portugese topper te zijn
van Niepoort. G-e-w-e-l-d-i-g glas wijn.

Deze methode
van proeven is leerzaam. Je moet immers steeds determineren en benoemen waarom
je welke keuze maakt. Maar het kan nóg beter, denk ik. Als we niet 11 series
zouden proeven, maar 3 of 4 – dan kan na de onthulling de moderator de twee
andere wijnen inschenken en kun je dus écht de drie wijnen van de multiple
choice vergelijken. Enfin, dat is een goed idee voor het volgende seizoen.
Zeker is dat je die multiple choice alleen slim kunt maken met veel wijn-en
proefkennis. De pet gaat af voor Nello, die dat fabuleus goed heeft gedaan!

Rosé van terras naar tafel
By in ,

Rosé van terras naar tafel

Wijnliefhebbers
hebben misschien wel tien witte wijnen in huis en vaak wel twintig of meer rode
wijnen. Maar rosé? Misschien een of twee soorten. Als de omstandigheden goed
zijn – warm weer, terrasweer – trekken we die open. En drinken de wijn door bij
een salade, een visje. Wellicht bij wat worst of kaas. Rosé is een
niet-moeilijk-doen-wijn. Het is ook een voor-iedereen-compromis-wijn. Kiezen
disgenoten verschillend: vis en vlees, dan is rosé (vooral goede rosé) een
passende wijnkeuze als je een hele fles wilt bestellen. Er is véél meer te
onderzoeken en te vertellen over de combinatie van rosé en spijs. Martin
Berkelmans zet ons zijn favoriete rosés voor, hij heeft zich goed voorbereid.
En we proeven steeds twee wijnen bij één gerechtje. Ik vind het fascinerend dat
zo’n gerecht de wijn vlakker kan maken of juist een beetje optillen en
aantrekkelijker kan maken. Ook vind ik het leuk dat we bijzondere rosé proeven,
uit champagne, uit de Bekaa Vallei Libanon, uit Bandol, uit Palette. Een mooie
afsluiting van het seizoen.

 

Champagne Rose
Mailly Grand Cru

Hartendief
van Martin. 90 % Pinot Noir, 10 % Chardonnay. Sebastian ruikt wat rozen, ik
ruik druiven en licht gist. De kleur is zalm. Ik verwacht al een licht zoetje,
maar de smaak is fraai droog met stevige mousse en hoge bitters. Erg mooie
champagne, voor enkele proevers meteen de mooiste wijn van de avond!

Crostini,
humus, aubergine, burrata , tomaat en basilicum cress
  

2011
Rose Spatburgunder, August Ziegler, Pflaz

Hartendief
van Martin. Het domein is drie maal uitgeroepen tot beste wijngoed van
Duitsland, in 2006, 2008 en 2009. Aparte wijn en leuk! Zegt Rob. Ook Henk
betitelt de wijn als apart en voor hem veruit de beste combinatie met het
gerecht. De kleur is framboosrood, in de neus wat bloemen en een
zweetluchtje/mineralen, smaak met fraaie bitters.

2010
Quinta do Portal rose, Douro Portugal
                                                  

Gemaakt
van tinta roriz, touriga nacional, touriga franca      . Zalm kleur, vuursteen in de neus en een liefelijke, zachte
aandronk, mild karakter, mooi concentraat. Toos noemt kruidigheid als
karakteristiek, Nello vindt de wijn goed combineren met de aubergine.

San
Danielle, bietensalade en mandarijnsalie

2012 Castello
Banfi Rose Centine, Toscane
                                                 

Gemaakt
van sangiovese, cabernet, merlot. Mineralen in de neus (ook weer zo’n
zweetlucht-impressie), rondeur en goede zuren, hap sap met slikreflex. De wijn
combineert prachtig met het gerecht, vooral door de mooie zuren.                                                                                                                              

2012 Tasca d’ Almerita Regaleali,
Sicilie
                                                                                 

Gemaakt
van nerello mascalese. De wijn heeft iets meer spel dan de vorige rosé, kruiden
in de neus, rondeur en hogere bitters. Het gerecht maakt de wijn iets vlakker,
vind ik.

Bataatsoep,
snow crab, munt en wortel

2011
Domaine de la Courtade, Provence

Gemaakt
van mourvedre, grenache, tibouron. Zalm kleur, neutrale neus. Sebastian ruikt
echter framboos en aardbei. Zachte aandronk, bescheiden zuren, nogal liefelijke
wijn met mooie bitters in de afdronk.                                                                                                                                                                                         

2012
Soliluna, Cariñena, Spanje
                                                            

Gemaakt
van garnacha. Karaktervol glas, ik mag deze wijn wel, het is een pittig glas.
De kleur is waterverf framboos. Een klein stinkertje in de neus. Mineraal in de
smaak en heel prettig spel in de mond. Het soepje geeft een prettige explosie
van smaken in de mond, de combinatie blijft wat tegendraads.           

Langzaam
gegaard buikspek, koolrabi, appel, rozijn

2009 Chateau Simone, Palette

 

Gemaakt van 45% grenache,
30% mourvedre, 5% cinsault en 20% variaties van syrah, castet, manosquin,
muscat. Onbestemde neus, staat in mijn aantekeningen. Maar Claartje ruikt
oosterse kruiden en Berry rood fruit, stro en hooi. De smaak heeft goede zuren
en een goed bittertje. Just ruikt kamperfoelie en nootmuskaat. Gerard noemt de
combinatie mooi, en daar ben ik het helemaal meer eens, de wijn verbetert in
deze combi!

 

2012 Pibarnon, Bandol

 

Gemaakt van 50% mourvedre
 en 50% cinsault. De mourvedre geeft de
wijn kracht, diepgang en bewaarpotentieel, de          tweede
druif staat voor fruit en sensualiteit. Ik geef de voorkeur aan deze wijn in de
serie: bloemige expressie met viooltjes, wat rabarber, elegante aandronk, veel
inhoud en de onmiskenbare slikreflex. Berry ruikt drop in de wijn, Hans
vlierbessen. De wijn harmonieert met het gerecht.  

           

Kempen-lamsschouder,
couscous en yoghurt-munt

2004
Chateau Musar, Bekaa  valley, Libanon

Gemaakt
van cinsault. Zalmkleurig, oxydatieve neus en dat is niet voor iedereen lekker.
Rob noemt de wijn interessant, Claartje prijst de combinatie met het gerecht en
de muntsaus. Dit is inderdaad een gastronomische wijn door de hoge bitters. Een
van de mooiere wijnen van de avond, voor mij.                                                                                                       

2011 Massaya classic, Bekaa valley, Libanon

 

Dit is een heel andere
wijn, gemaakt van 30% syrah, 30% cabernet sauvignon en 40% cinsault. Waterig
lichte kleur, héél goede balans, fruit en goede zuren, ik vind dit een
ontzettend mooi glas wijn.

 

Creme suisse, fruit van het seizoen en
vlierbloesemijs

2012
Moscato, “ Rosenkonig”, Alto Adige Tiefenbrunner

Gemaakt
van Moscato rosa. Dit is gewoon te lekker, het combineert voor mijn gevoel
slecht met het op zichzelf prachtige dessert, daardoor vervlakt de wijn. Ik wil
deze wijn op zichzelf genieten, nagenieten van de gerechten, de namiddag, het
gezelschap, het is een meditatieve wijn. Prachtige neus met boerderij rozen,
van die geurige. Later ook rozebottel, pioenroos en kruiden. Prachtige balans,
harmonieus zoetje en klein bittertje in 
de afdronk.

Fundamenteel aandacht voor wijnproeven
By in ,

Fundamenteel aandacht voor wijnproeven

Hans
Lodewijkx deelt met ons de bevindingen over de muze en de wijn (zoals dit filmpje van de positivoos) en kiest voor een avond met fundamentele aandacht voor het proeven en
beschrijven van wijn. We lopen uit in de tijd. En toch komen we tijd tekort… Hans’
research naar aromawielen en proefsystemen doen we geen recht, we moeten er nog
veel meer over dialogiseren. Want de dialoog maakt veel duidelijk. Ik bedenk
bij een wijn vaak een gelegenheid. Is een wijn héél licht in de proeverij,
bijvoorbeeld een speelse pinot noir, dan waardeer ik die wijn mt in mijn
gedachten een zomerse lunch. Of de door Nederlandse wijnbouwers gemaakt
indrinker, Domaine de Marotte 2012, cuvée Luc van viognier, rousanne en
grenache blanc…te veel bitters naar mijn zin… maar prima aan tafel, dunkt mij.
Zó mag je een wijn niet beoordelen, zegt HansH streng. Je moet de wijn gewoon
op zijn merites in de proeverij beoordelen, objectief! Iedereen proeft dus met
een eigen referentiekader. Waarom zou je niet mogen proeven met een gelegenheid
in gedachten? Deze wijn drink ik graag vanuit mijn bubbelbad, grapt Berry. Of
neem het  begrip van zuren. HansL
verhaalde over een koffieproeverij, waarbij maar liefst vijftien begrippen
werden gebruikt om de ‘acidity’ te definiëren. Van ‘mild’ tot ‘delicate’, van ‘tart’
tot ‘tangy’. Rob vertelt bij een wijn dat hij punten in mindering heeft
gebracht vanwege de hoge, in zijn ogen te hoge, zuren. Ik proef die wijn en
denk er meteen bij – oef, wat een mooie aperitiefwijn, eetlustopwekkend… We
beoordelen dezelfde kwaliteit dus heel verschillend. Enfin, we kunnen
vaststellen dat we nog legio proeverijen kunnen stilstaan bij de techniek van
proeven en benoemen. Boeiende proeverijen, zoveel is zeker.

 

Serie Pinot
Blanc

Pinot d’Alsace
2010, Marcel Deiss

Een
oudgoudkleurige wijn, iets dat ik helemaal niet verwacht bij deze druif. Ik
ruik nauwelijks iets in de neus, maar andere proevers noemen boenwas, honing en
citrus. Dan is de wijn in de mond heel verrassend: ik vind dat we héél veel
wijn proeven, de wijnbouwer heeft alles uit de druiven geperst dat erin zit:
hoge bitters, vol en breed. Later proef ik ook een klein zoetje.

Ökonomierat
Rebholz 2010, Weisser Burgunder, Trocken S, Pfalz

Geelgroene
zweem. Ik ruik jasmijn, de neus is eleganter en expressiever dan de vorige
wijn. De wijn heeft veel inhoud en – best belangrijk – een hoge hap sap
slikfactor. Voor ik er erg in heb, is de wijn doorgeslikt in plaats van
uitgespuwd. Mooie zuren en hangt lang na. Ik geef de voorkeur aan deze wijn.

Serie
Albariño

Terras Gauda 2012, Rias Baixas, Abadiá de San Campio

De wijn stond
in een eerdere proeverij van Hans. De etikettenproeverij, Als voorbeeld van een
hoe-het-niet-moet-etiket. Maar zie: de wijnproducent schreef een wedstrijd uit
en heeft nu een prachtig etiket! Hartendief van Hans. Lichtgele kleur.
Expressieve neus met citrus en jasmijn. Volle rondeur in de smaak, veel smaak,
citrus zet zich door in de smaak. Uitstekende balans, goede zuren. Deze wijn
“klopt gewoon” is gezegd. Zo is het. Vief en levendig glas wijn.

Serie
Riesling

Ostertag
Riesling 2006, Heissenberg, Elzas

We proeven
dezelfde wijn, dezelfde wijngaard, hetzelfde domein maar wel van twee jaren:
2009 en 2006. Alle twee mooi, maar de 2006 geniet mijn voorkeur: goudkleurig, wow!!
Wat een bouquet: roomboter, vanille en banaan, petrol, volle smaak en pittige
zuren.

Serie
Riesling

Schäfer-Frölich
2009, Halenberg Riesling GG, Nahe

Twee riesling
wijnen van de Halenberg naast elkaar. Naast deze wijn van Schäfer-Frölich staat
en Emrich-Schönleber, ook van 2009. Die laatste is vief en levendig met een
expressief bouquet met mineralen (zweetvoetluchtje ook). De kleur van
Schäfer-Frölich is bleker en de neus komt bij mij wat gesloten over. Hóe kom je
erbij, hoor ik, want andere proevers ruiken tropisch fruit en ananas. De smaak
biedt zuren in de aanzet, de wijn is echt ‘true to type’ wat mij betreft. Ik
vind de wijn wat complexer en eleganter. Strakke wijn, strenge wijn, i love it.

Serie
Chardonnay

Lageder 2008
Löwengang chardonnay, Alto Adige

Schitterend
glas wijn, maar dat mag ook wel als ik de prijs hoor. Kruidige, expressieve
neus met vanille. Het botertje in de neus zet door in de smaak.

Serie
Riesling

Wehlener Sonnenuhr 2003, Spätlese, Joh. Jos. Prüm

Passievrucht
in  de neus, heldere smaak, goede balans…
nee, perfecte balans!

Braunenberger
Juffer-Sonnenuhr 2007, Fritz Haag, Auslese Goldkapsel

Hartendief
van Hans. Zo’n 10 hectare groot is deze topwijngaard, omsloten door de Juffer. Zo
staat in de documentatie van Hans, die veel werk heeft gemaakt van de
voorbereiding. In de documentatie staan ook de bekende drinkers die deze
wijngaard een goed hart toegenegen zijn of waren. Napoleon. Ja, het staat er
echt. En het Britse koningshuis. De berg kent hellingpercentages van 80% en
heeft een microklimaat. Er staan drie *-sterren bij dit glas wijn. Honing en
botytris in de neus. Tropisch fruit. Een doorslikfactor in het kwadraat. Toos
vat het kort en pakkend samen: goddelijke wijn.

We halen in
de dialoog over de wijnen graag ons gelijk, en dat resulteert in schitterende
formuleringen zoals: ‘in absolute zin
is deze wijn relatief eenvoudig’.
Waarop een van de deelnemers weer verzucht: ‘ach, het is goed om te proberen het
proeven te ijken… maar… mission impossible.’ Een mooie proeverij, waarbij we
fundamenteel aandacht geven aan het proeven en dus ook aan de formulering van
de proefervaring.

Sigaar uit eigen doos, maidenproeverij
By in ,

Sigaar uit eigen doos, maidenproeverij

Twan Vermeulen laat zich niet door de minste inspireren:
Harry Mulisch. De fameuze schrijver beweerde dat zijn absolute leeftijd 17 jaar
was, dat hij in feite altijd 17 is gebleven. Twan raakte op jonge leeftijd door
Mulisch geïnteresseerd in jazz muziek, wijn drinken en sigaren roken. Met het
laatste is Twan gestopt, maar hij ontleent de titel voor zijn eerste proeverij
aan Mulisch. De fascinatie voor wijn en jazz is gebleven. Twan zette enkele
persoonlijke favorieten op tafel én ging op zoek naar curieuze flesjes. Steeds
gekocht voor de proeverij.

 

Nou moet mij toch van het hart, dat de vraag naar curieuze
flesjes kaf en koren bij wijnhandelaren kan scheiden. Wie op de vraag naar
curieuze flesjes voor goed geld een 38-jarige wijn uit het Entre Deux Mers
gebied verkoopt, – laat ik volstrekt helder zijn – verdient geen klandizie
meer. Wie overleden wijn verkoopt, verdient hoon. Daar ga je toch nooit meer
toe…  Wijn kopen is een kwestie van
vertrouwen. De proeverij. We beginnen met de heel toepasselijke geschonken
port.

Kopke Kings
Crown, Tawny Reserve Port

Een blend van Reserve Tawny Port, gebotteld ter ere van de inhuldiging
van Koning Willem-Alexander op 30 april 2013. De kleur neigt warempel naar
oranje. En de smaak is beslist aangenaam: mooi mollig, fluwelige aandronk,
noten in de afdronk. Dezer dagen probeer iedereen te profiteren van de
Oranjekoorts – ik zag abdicatiebier, Kroningsbeerenburger, Oranje vodka en nog
veel meer. Deze port is een uitstekend alternatief voor de tradionele
oranjebitter. Gemaakt van touriga nacional, touriga fransesca, tinta barroca en
tinta roriz.

 

Rocho 2010, Bianchello del Metauro

Uit de Marche, uiterst interessante wijn door de druif
Bianchello. Het is reuze lastig om die autochtone druiven bij terugproeven weer
te herkennen. Een heel behoorlijk glas, zegt HansH: helder van kleur, citroen,
amandel en vanille in de neus. Citrustonen in de smaak. Ik zie een goudgele
kleur en ruik buxustonen (ook karakteristiek voor bijvoorbeeld sauvignon).
Citrus zit ook in de neus. Dit is een pittig glas wijn met veel spel en mooie
zuren. Fijn dat die autochtone druiven gehandhaafd blijven.

Montagnac 2012, pays d’Oc

De huis-chardonnay van Twan. Nello benoemt banaan, kauwgum
en een bittertje. Willem-Jan ruikt zuurstok. Paul noemt de wijn wat ‘vettig’ en
mist een ranke structuur. Mijn aantekeningen: mineraal in de neus en oude
boerderijrozen, mooie neus. Vettige aandronk, milde wijn met niet zo veel
zuren, iets viefer dan de chardonnay uit Zuid Afrika die ernaast staat.

Spätburgunder 2009, Cuvee Unique, Rheinhessen

Hartendief van Twan. De lichtrode kleur maakt dat we de
pinot duidelijk herkennen. Kees benoemt tabak, leer en kers. Ik ruim zelf
caramel, stal en cacao, een heel innemende smaak bij een medium geconcentreerde
smaak en een wat vluchtige afdronk.

Noster Inicial 2009, Priorat

Hartendief van Twan. Jan is dat helemaal met hem eens, hij
typeert de wijn als ‘versmolten goud’, alles in goede balans, wel een wat
gesloten neus. Kees ruikt in de neus laurier, braam en pruimen. Rob noemt de
neus ook gesloten, pittige zuren, concentraat en lijm. Ik ruik wat kers, een
kruidige smaak, de wijn is nog te jong, heeft veel toekomstpotentieel en zit
vrij hoog in alcohol. Gemaakt van 70% garnacha, 25% samsó en 5% cabernet
sauvignon. 

Herken druif en land
By in ,

Herken druif en land

Villa Maria in Marlborough

Dimph
Oerlemans componeert een blindproeverij waarin we steeds druif en land
determineren. We kennen het gevoel achter drie glazen: van puzzelend tot
radeloos. En het gevoel als je op papier de proeverij ziet: bewondering voor de
samenstelling. We proeven vijf series met vintage port 1995 toe.

Eerste serie: Elzasser riesling, Chablis chardonnay en
Montagny chardonnay

 

Chablis 2010 Grand Cru Les Clos, domaine Pinson

Mooie neus,
door enkele proevers wat houtgedomineerd genoemd. Ik ruim erg mooie viooltjes,
Kees wat hazelnoot en vanille. Na het genieten van de neus valt in de smaak een
botertoon en wat bitter op. De mooiste wijn van de serie én het hartendiefje
van Dimph.

Tweede serie:
Barbera d’Asti en cabernet franc uit Chinon

Wat kan dat
lekker zijn, de eerste rode wijn na een witte serie. Vooral als ze romig, mild
en fluwelig zijn, van die liefelijke wijnen.

De verschillende terroirs van Domaine de la Morandiere

Chinon 2010,
Domaine de la Morandiere

Vieilles
Vignes. Ik herkende de cabernet franc niet, dacht aan een merlot. Door die
enorme romigheid, kers in de neus, cederhout, mooi! De kleur is nog mooi paars.
Zachte aandronk, mild, allemansvriend.

Barbera
d’Asti 2009, Elio Perrone

De wijngaard
is in 1932 aangeplant, staat in de documentie, dus ook oude stokken. Ik val als
een blok voor deze wijn, waarbij ik in de neus niet veel meer ruik dan nieuw
hout (wel lekker hoor). Fluwelige aandronk, ik proef hoge zuren en chocolade en
cacao.

Derde serie:
nebbiolo uit Piemonte en malbec uit Cahors

Cahors 1997, Clos Triguedina, Prince Probus

Hartendief van Dimph.Ik wrijf nog eens even goed in mijn ogen bij de
aantekeningen, maar het staat er echt: kindermoord. Gefopt! Dit is nu de tweede
week achter elkaar dat we gerijpte wijn proeven en die niet echt herkennen.
Twan noemt de neus ingetogen, maar haalt er véél impressies uit: tabak, kers,
caramel en cederhout. Dat is ook Willem Jan gelukt, die kers, steen, rabarder,
champignons/morilles determineert. Zelf ruik ik chocolade, mocca en cacao in de
zwartgekleurde wijn. Ik lees verder: “een bek vol wijn, teer, trekt enorm, een
nog straffe wijn.”

 

Vierde serie:
tempranillo uit Ribera del Duero en malbec uit Cahors

Ribera del
Duero 2009, Bagús

Een mollige
wijn met leer, gestoofd fruit, vrij zacht, zegt Just. De kleur heeft een paarse
rand. In de neus mineraal, ingekookte kers en ook truffeltonen. Soepele aanzet
maar een karaktervolle smaak. Duidelijk een wijn met nog toekomstpotentieel.

Vijfde serie:
pinot noir uit Marlborough Nieuw Zeeland en syrah uit Australië.

Met het oog
op prijs/kwaliteit een interessante serie want de tweede wijn is drie keer zo
duur als de eerste.

Marlborough
2010, Villa Maria

Frank
determineert de wijn in heel interessante bewoordingen en kritisch: deze wijn
probeert karakter te hebben, maar haalt het in mijn ogen net niet. Rick: soepel,
vanille, zoetje, peper en hout. De pinot noir is te raden, nee vast te stellen
aan de hand van de lichte kleur. De neus is zéér pinot noir, maar hoe definieer
je dat nou? Cederhout ook. Mijn aantekeningen: rondeur, gewoon erg lekkere
pinot, hangt na. Ik geef de voorkeur aan deze wijn uit Nieuw Zeeland boven die uit Australië.  

Adeliade Hills 2008, Long view, the Piece Shirah

Dit is dan
Franks wijn: aangenaam, aardbei en subtiel, benoemt hij. De neus heeft iets
‘raars’ zegt Toos, Noël noemt het zwavel. Rick ruikt snoepjes, laurier en
eucalyptus. Ik ruik wat cacao in een vette neus die ik onterecht voor Chili
aanzie. De smaak is mij te straf.

Een heerlijke
proeverij waarbij ik helaas vaak ontnuchterend slecht druiven en landen herken.

Mijn wijnen - van Paul
By in ,

Mijn wijnen - van Paul

Troplong Mondot

We
kennen het gezegde: toon me uw boekenkast en ik zeg u wie u bent. Eigenlijk kun
je dat met een wijnkelder ook zeggen. Paul Heemskerk schenkt ons ‘MIJN’ wijnen.
Als ik goed luister, heeft Paul zijn wijnmomenten, bijvoorbeeld de thuiskomwijn,
de lekker-ontspannen wijn en feestwijnen. We proeven een serie Spaans en een
serie Loire, gevolgd door Italiaans, Bordeaux en Rhone om weer af te sluiten
met Loire. Er zitten allerlei karakteristieken in de wijn: van elegant-ingetogen
tot expressief-vurig.

 

Montespina
2011 Rueda

Gemaakt
van sauvignon blanc. Ik vind dit de mooiste wijn uit de Spaanse witte serie,
ook al is het de eenvoudigste (we proeven ook godello en albarino). Kees ruikt
citrus, kruisbes en banaan. De neus is expressief met kruisbes, de smaak rond
en lekker. Viefe en opwekkende wijn.

Sancerre 2011,
Domaine Reverdy Ducroux, Clos du Roy

Da’s
een beste wijngaard, dat ommuurde gedeelte van de koning. De neus van deze wijn
(ook van sauvignon) gedraagt zich als een pauwestaart, steeds ontdek je weer
iets nieuws: mineralen, kruidigheid, vrij expressief en harmonieus. Just ruikt
wat hars, HansL ruikt een botertje, brood, meloen en anijs. De wijn is sappig
met een piepklein zoetje en goede zuren. Fraaie Sancerre.

Pouilly
Fumé 2009, De Ladoucette

Hartendief
van Paul. Gemaakt van sauvignon. Zelf dacht ik even aan riesling, omdat het zo’n
fijne strakke wijn is. Just ruikt bloemen, boter en honing, HansL wat vuursteen,
peper en natte wol. De neus geeft me weinig, vind ik: zeelucht, mineraal, zoutig.
Wat vooral in de strakke smaak opvalt is de finesse van de wijn, heel erg mooi.

Dan
staan er een Rhonewijn en een Piëmontese wijn naast elkaar. Ze krijgen beiden
goed commentaar.

Barbera
d’Alba 2009, Sovrana Batasiolo

Kees
ruikt wat mint, Berry kersen, leer, lijm. Ik vind de neus expressief met drop,
kersen, romig. De leifelijke smaak heeft sap en rondeur, lekkere wijn die goed
na blijft hangen.

Crozes
Hermitage 2007, M. Chapoutier

Berry
herkent Rhone (de wijn is gemaakt van syrah) en benoemt tijm, kruiden, drop en
salmiak. Mijn aantekeningen: kruidigheid, mineralen en vuursteen. De wijn is
nóg liefelijker en eleganter dan de vorige. Knappe prestatie.

Nebbiolo
d’Alba 2004, Tenimenti, Fontanafredda

Rob
ruikt potloodslijpsel en rozebottel, Twan inkt, leer, tabak, cacao. Ik ruik
kruidigheid, wat rood zomerfruit en later mineralen. Wow, dit is elegantie,
mooi gerijpt. Strakke smaak, wellicht tikje kortaf. Mooie Piëmontese wijn.

Barolo
2004 Batasiolo

Hartendief
van Paul. Twan ruikt kers, framboos, cassis, waar Rob juist wat fruit mist en
Noël de frisse neus roemt. Ik ruik cederhout en herfstbos, de wijn heeft goede
zuren, is harmonieus en hangt goed na.

Château
Troplong Mondot 2004, Saint Emilion

Twan
noemt de wijn bijna zwart en ruikt rood fruit en caramel, Noël ruikt wat natte
wol en vindt de wijn nog te jong. Rob ruikt cocos en leer, maar vindt dat de
wijn wat spanning en vulling mist. Voor mij is dit dé wijn van de avond: Rijke
neus met een hoofdletter, wulps en zwoel ook. Sappige en volle rondeur,
duidelijk gemaakt met nieuw hout, een edele wijn met een hoge slikfactor.

Tot
slot proeven we nog twee Vouvray wijnen van het huis Monmousseau bij geitenkaas.

Vouvray
2011, Château Gaudrelle, Monmousseau

De
wijn is droog gevinifieerd (in vouvray is sec, demi-sec en moeulleux). Gemaakt
van chenin blanc. Kees proeft een piepklein zoetje en ruikt wat honing. De wijn
is wat mij betreft te typeren met drie woorden: loupezuivere neus, minerale en
elegante smaak.

Vouvray
2011 Turonien, Alexander Monmousseau

Het
verschil met de vorige wijn is ‘op nuance’ te proeven. Want ook deze wijn is
loupezuiver. Paul vertelt dat de wijn nog best wat jaren in de kelder mag en
zich dan nog méér geeft. Ook hier weer die zuivere neus, maar nu ook met
bloemetjes. Lenige en vooral delicate wijn, erg mooi.

De
kelder van Paul heeft voor veel stemmingen en momenten een juiste wijn.

 

Werkavond voorjaarsseizoen 2013
By in ,

Werkavond voorjaarsseizoen 2013

 
Wijngaarden in Navarra

De jongste wijn is twee jaar oud, de oudste wijn is veertig jaar oud. We proeven van dicht bij huis tot de andere kant van de wereld.

Gestolen Fiets 2011 Douro, Niepoort

Je tekent de Koningin die zich prostitueert. Dat kan natuurlijk niet. Dan heb je een beschuldiging van Majesteitsschennis aan de broek. We schrijven 1966. Willem Holtrop is de tekenaar. Die in 1968 definitief naar Parijs verhuist. Aan Willem is nu de  meest prestigieuze prijs voor striptekenaars toegekend: de Grand Prix d’Angoulême. Niepoort heeft Willem gevraagd het etiket te tekenen voor de wijn die Gestolen Fiets heet. Sebastian noemt de wijn bloemig, Kees ruikt citrus en Paul abrikoos en perzik. Zelf ruik ik wat mineralen, mooie zuren en een sappige smaak. Wijn met een verhaal.

Chardonnay 2010 Ronchi, Langhe

Eigen import van Sebastian uit Piëmonte. Goudkleurig. Paul roemt de mooie geur en structuur, het botertje en de geconcentreerde en complexe smaak. Kees benoemt banaan en geroosterd brood. Ik vind de wijn vet, mooie vanille neus, goede zuren en een flink bittertje. Stevig glas wijn.

Adam 2010 Grand Cru Kaefferkopf

 De wijn die discussie oproept over de druif.
Sebastian benoemt citrus, mineraal en exotisch. Een neus met rozen en viooltjes! Kruidig. En dan proef je: een ongelofelijk mooie balans, verfijnd met een mooi zoetje. Zo’n prachtige wijn die ik – oeps – doorslik voor ik er erg in heb, dus een hoge slikfactor. Onmiskenbaar gewürztraminer. En dan komt de verrassing: met een vijfde riesling. Schouderklopje voor Paul, die dat proeft. Voor mij de mooiste witte wijn van de avond.  

Di Fillipo Villa Conversino 2011 Umbrië

Oranjekleurig, een wijn voor 30 april. Kleine neus. Goede balans,  harmonieus met een bittertje, ik vind dit wel een gastronomische wijn, deze rosé. Gemaakt van sangiovese en merlot, de maker is uitgeroepen tot de beste bioboer van Italië. Goede balans en een duidelijk en prettig bittertje.

Seifried Pinot Noir 2008, Nieuw Zeeland

Cederhout en verfijnde neus. Evident pinot noir, Sappig, kracht, souplesse  en verfijning.

Climbing 2010, Orange Australië

Wijn gemaakt van syrah, van hoog gelegen wijngaarden, vandaar de naam. Neus met laurier, morelkers, zwoel. Henk ruikt bessen en vanille, van hem mag de wijn nog even liggen, doet hem denken aan Rhone. Claartje ruikt een ietsje verbrande neus. De wijn heeft veel inhoud, het is geen allemansvriend, de wijn heeft lucht nodig en toont dan wat prettige souplesse.

Château Franc Bigaroux 2005, Saint Emilion Grand Cru

Kees ruikt mocca, Henk noemt de wijn fris met een bittertje. Ik ruik in de duidelijk klassieke neus kers en laurier. De wijn mag zeker nog liggen of belucht worden, het is in het begin een bekkentrekker, stevige smaak, een powerhouse, prettig glas met goede balans, klassieke Bordeaux.

Reserve des Tuquets 2009, Madiran

Henk ruikt fruit en stevig hout, benoemt de goede zuren en het evenwicht in de wijn. De neus vind ik erg mooi: rijk, vaak een teken van het gebruik van nieuw hout. In de neus ook chocolade en kersen, lekker! Wijn met goed concentraat.

Zenato 2009, Valpolicella Ripassa

Just ruikt een gebrand rubbertje, geconcentreerd zoethout en confiture. Mijn aantekeningen: sigarenneus, soepele smaak, veel fruit! Bittertje en rondeur in een uitermate sappige wijn.

Les Amouniers 2008 Châteauneuf du Pape

Wijn gemaakt van grenache, syrah en mourverdre. Evenwichtig. Rondeur  en verfijnde smaak, drop en laurier, bittertje.

Real Irache 1973, Navarra Gran Reserva

We weten natuurlijk niet dat we een veertig jaar oude wijn in het glas hebben (geblindeerde fles). Sebastian prijst de goede balans, Willem-Jan benoemt de kruidigheid, Toos noemt de wijn belegen en ‘heeft zijn beste tijd gehad’.  Het is waar, de wijn is opdrogend nu, maar er is nog veel aan te genieten: belegen neus met kreupelhout en verfijnde smaak.

Brunello di Montalcino 2003

Deze wijn staat naast de Navarra. Gemaakt door een domein dat helemaal wordt gerund door vrouwen. Toos benoemt framboos, een zoetig pepertje en droge tannines. Sebastian denkt dat de wijn nog te jong is. Ik vind het hout net iets te overheersend in deze wijn, waardoor het een moeilijke wijn is qua balans.

Masi 2007, Campo Fiorin, Rosso del Veronese, Ripasso

Just benoemt leer, tabak en rood fruit en dat allemaal subtiel in balans. Kees benoemt framboos en vindt de wijn uitgerijpt. De wijn is goed op dronk, staat in mijn aantekeningen. Sappige en fijne wijn met aangename rondeur, klassiek.

Maidenproeverij van wijnen met een verhaal
By in ,

Maidenproeverij van wijnen met een verhaal

Er gaat niets boven een wijn met een
verhaal. Het karafje anonieme wijn in het restaurant krijgt met een
verhaal  ineens charme. De fles Rioja van
ogenschijnlijk 13 uit een dozijn krijgt allure als we weten welke oenoloog
adviseert en hoe de vatenkelder is vernieuwd. Wie aan de keukentafel heeft
gezeten met de wijnboer, is rondgeleid door de wijngaard en het verhaal heeft
gehoord van het terroir… die opent een fles behoedzaam en laat herinneringen
tot leven komen. Zulke wijnen zet Just Krijn op tafel. En zo horen we hoe Just
en zijn partner om een rondleiding vragen bij een wijnboer… die verbaasd kijkt
en de armen spreidend zegt: Kijk om u heen, dit is de rondleiding. Want Just
bezoekt graag kleine wijnboeren, van het type die álles zelf doet. Dat is dan
weer een milde miskenning van de domeinen waar geld is voor investeringen in
kwaliteit, vaak de grotere. Hoe dan ook: Just heeft een heel geslaagde
maidenproeverij neergezet op de dag dat het fileleed in ons land door sneeuw
boven de 1.000 kilometer groeide. Uw redacteur stond daar uuuuurenlang in –
zelden ben ik met zoveel plezier ’s avonds gaan wijnproeven.

Gramona Allegro Cava Brut

Allegro betekent plezier. Een slimme wijn om daarmee te openen. Bovendien een Hartendiefje
van Just. Ik zou zweren dat ik Champagne in het glas heb: mooie gistneus,
appeltjes, vleug van kruisbes – maar vóóral loupe en loupezuiver. De smaak is
verfijnd, eetlustopwekkend, hap sap. Deze bubbel rijpte 18 maanden op fles
voordat de Cava te koop is aangeboden. Gemaakt van de druiven Chardonnay,
Macabeo en Xarel·lo. Oke, na het onthullen heb ik ook oog en oor voor het feit
dat de mousse wat grof is, maar who cares? 
Dit is een heerlijk glas.

Daarna krijgen we twee ‘stinkerds’ in
het glas, 2 verdejo’s.

Oro de Castilla  2011, Bodega Hermanos del Villar, Rueda

Kees ruikt blijmakend tropisch fruit:
meloen, guave, papaya en roomboterbabbelaar. Rob noemt kruisbes. HansL ruikt
zeste van sinaasappel en bloesem. Mijn aantekeningen: groengeel, kruisbes en
bloemetjes. In de smaak frisse zuren. Jeugdige en opwekkende wijn.

Fuente Elvira 2011, Bodegas Pedro
Escudero, Rueda

Organische wijn van stokken van gemiddeld
45 jaar. Kees spreekt nu van lekker in het kwadraat. Maar
dat stinkertje is ook in het kwadraat: zweetlucht. Brandnetel. Ik hoor
passievrucht, citrus, perzik, kamperfoelie. De wijn heeft een goudgele teint,
rondeur en een duidelijk bittertje in de afdronk. Mooie eetwijn. Ik proef
warempel ook nog wat viooltjes in de smaak.

Twee witte wijnen uit Gavi verdeelden
de proevers qua mening; verschillende proevers vonden de Italiaanse wijnen spannender
om te proeven.

Salgado Capricho
2008, Ribera del Duero

Hartendiefje van Just. Ik vind dit een
heel prettige wijn. Diepdonker, kruidig (kardemom en laurier), ook veel kersen
en een rubbertje. Kreupelhout. De smaak heeft veel concentraat, is nog niet op
dronk en hangt enorm lang na. De wijn heeft iets ontoegeeflijks en dat maakt de
wijn juist interessant.  

Ontañón Gran Reserva 2001, Rioja

Gemaakt van Tempranillo aangevuld met
een klein deel Graciano, die de wijn meer spanning geeft. Voor mij is dit de wijn van de avond. Drie
jaar op fust gelagerd en daarna twee jaar in de fles. Dakpannenbruine kleur en
een klassieke neus met enorm veel houttonen, kreupelhout. Ook kaneelstok. Verfijnde
smaak. En werkelijk mooie zuren. Toos ruikt leer, tabak, wat koffie en waardeert
de complese smaak. Hans zegt bij iedere slok van de wijn steeds iets nieuws te
ontdekken, een kenmerk van Hoge Wijn.

Miguel Merino Reserva 2001, Rioja

Deze wijn lijkt een jongere versie van
de vorige, zegt Toos. Dit domein maakt 20.000 flessen per jaar; het is het
domein waar de rondleiding 5 minuten duurde (“Kijk om u heen”). Houtgetypeerde
wijn ook weer, potloodslijpsel, goede balans en verfijning. De druivenstokken
zijn tot 50 tot 80 jaar oud, de wijngaarden liggen op hellingen die naar het
zuiden zijn gericht. Ook deze wijn is gemaakt van Tempranillo met een beetje Graciano.
Gelagerd in fusten van Frans, Hongaard en Spaans eikenhout.

We proefden een Gramona Imperial als
uitdrinker, in theorie een nog betere wijn dan de indrinker, maar dat trekken
mijn smaakpappillen aan het eind van de avond niet – mijn aantekeningen laten
me hier in de steek. Een pracht van een eerste proeverij van Just. Wijnen met
een verhaal zijn interessant, al laat deze proeverij ook zien – glimlach – dat een etikloze
fles mét een verhaal tóch door de proevers vooral op de tong een beoordeling
krijgt. Het is een fijn idee dat Just veel domeinen zelf heeft bezocht en dus
steeds boeiende details kan melden.

Curieus Catalaans 2: "Knetterlekker" Spaans
By in ,

Curieus Catalaans 2: "Knetterlekker" Spaans

Wijnaffiche

Na
Curieus Catlaans 1 (Franse kant) is het nu Spaans wat de klok slaat in Curieus Catalaans 2. Hier
liggen mooie wijngebieden als Costers del Segre, Montsant, Priorat en Penedès.
Noël Geisen componeerde een proeverij met vier mousserende wijnen, twee witte,
zes rode en een dessertwijn.

René Barbier
Cava Brut Reserva 2010 Penedès

Deze
cava van macabeo (50%), parellada (35%) en 
xarel.io (15%) maakt van de mousserende wijnen de meeste indruk op mij. Paul
ruikt ananas en peer, Gerard noemt de wijn fruitig en elegant. Vergeleken met
de andere wijnen heeft deze een zeer verfijnde mousse, bleekgele kleur en in de
smaak zit wat verfijning en gist. Een Cava met een klassieke structuur, mooi en
lenig.

Artigas
2010, Priorat

Witte
wijn gemaakt van 85% garnacha blanca aangevuld met pedro ximenez. De meningen
verschillen hier een beetje: Toos noemt de wijn branderig, Paul zegt: rijke
wijn. De kleur is bleek, een bescheiden neus met later wat lichte viooltjes. De
wijn kreeg 6 maanden eikenhout rijping, dat resulteert in een sappige wijn met
een verfijnd zuurtje. Zijn grootste kracht ligt in zijn nervositeit.

Abellars 2006,
Cellers Noguerales Finca Mas de l’Abella, Priorat

Voor
mij de mooiste rode wijn van de avond – en dat komt vooral door een alsmaar
zich vernieuwend bouquet waarin je eindeloos blijft ruiken. Enige ontwikkeling
in de kleur, morelkers en vanille  in de
neus, naast kreupelhout en mooi rood gekookt fruit. In de smaak zelfs nog wat
straf, de mond trekt een beetje, goede balans. De neus blijft intrigeren met
tonen van ceder, laurier, mocca en chocolade. Garnacha 50%, carignan 25%,
cabernet sauvignon 15%, syrah 10%.

Montsalvat
2003, Cartoixa de Montsalvat, Priorat

En
dan zet Noël zomaar 2003 op tafel, het jaar waar hij vaak op moppert. Dat pakt
in deze wijn mooi uit: dakpannenbruine kleur. Wijn gemaakt van cariñena 70% en garnacha
30%. Vanille in de neus en lichte roostertonen, amandel en tabak. Lekkere
soepele wijn met rondeur in de mond en een zekere verfijning. Andere proevers
kijken mij wat vervreemd aan: soepele wijn met rondeur? Ja, dat vind ik wel.
Die Priorat wijnen hebben veel  power,
maar ze zijn op zekere manier ook heel beschaafd en toegankelijk. Zeker als ze
wat lucht hebben gehad.

“Les
Eres” Vinyes Velles 2003, Celler Joan Simó, Priorat

Hartendiefje
van Noël. Tuilé kleur. In de neus is veel te ontdekken: licht tabak, ham,
stinkertje, zoethout en mint (Nello) en ham (Paul). De wijn heeft lucht nodig,
maar dan komt een verfijnd karakter goed tot uitdrukking. Soepele rondeur met
veel kracht. Gemaakt van garnacha 55%, cariñena 30%, cabernet sauvignon 15%.
Knetterlekker, aldus Paul.

Fra
Fulco 2001, Celler Alcover i Jofre, Priorat

Gemaakt
van cariñena 75%, garnacha 15% en syrah 10%. Een garagewijn, aldus Noël. Een
emotiewijn voor hem: hartendiefje. Zoethout en nat bos, zegt Nello. Dadels,
koffie en chocolade ruikt Paul. Ik ruik vooral mineraliteit, gronderigheid en
mis zelf wat fruit in de neus. Daar staat wel een verduveld mooie smaak
tegenover: een zekere elegantie, goed nahangend en met spanning.

Proefden
we in de Franse proeverij een Rivesaltes uit 1955, nu proefden we een wijn die
nóg ouder is. De Muller 1954, Tarragona. Kees ruikt amandelen. Jan ruikt  honing, abrikoos en koffie. Mijn
aantekeningen: mocca in de neus, kaneelstok. Vijgen. Pure elegantie is dit
glas, lekkere droge wijn – al staat er dulce op het etiket – om bij te filosoferen, bij te mediteren, te drinken
als inspirerend nachtmutsje voor het slapen gaan.

Het
zijn mooie proeverijen geweest, Curieus Catalaans. Als wijn naast elkaar staat,
dan ga je vergelijken. Zelfs tussen series worden vergelijkingen gemaakt. Maar
als wijnen verspreid zijn over twee proeverijen, dan doe je dat minder. Dat is
mooi. De Franse en Spaanse wijnen hebben ieder hun karakteristieken, die ze de
moeite waard maken. En wie weet bedenkt Noël nog eens een mix-proeverij, om dat
met gespeelde verbazing te kunnen zeggen: “Maar dit kennen we, deze moet je
toch uit elkaar kunnen houden!”.

Eigen druif eerst: enthousiasme voor ontdekkingstocht
By in ,

Eigen druif eerst: enthousiasme voor ontdekkingstocht

Cinque Terre, achter en boven dit plukje huizen liggen nog net zichtbaar wijngaarden

 

“Wat fijn”, verzucht Nello… “Als jij dit thema niet had gekozen, zaten we nu saai sauvignon en chardonnay te proeven.” Wat in een blinde proeverij onaangekondigd de proevers tot razernij kan brengen (alleen maar wijn van curieuze druiven proeven), brengt de proevers deze avond in vervoering. Eigen druif eerst, is het thema van de proeverij van Hans Lodewijkx. We proeven achtereenvolgens hibernal, picapoll, hondaribbi zuri, carricante, assyrtiko, godello, capo martino, petite arvine, amigne, heida, malvasia delle lipardi en sciacchetrà. Zou je niet beter weten, dan is het geheimschrift, deze opsomming. We proeven wijnen van curieuze druiven, uiterst boeiend – soms zijn er slechts enkele tientallen hectares met een druif beplant. Zulke unieke wijnen zijn een belevenis om te proeven.

K5 Arginaño, Hondarribi Zuri, Txakolina, Spanje

Opmerkelijk glas, past voor mij méér in het voorjaar dan nu in het najaar. Want: in de mond een explosie van zo’n Napoleon  zuursnoepje, een bommetje van zuur. De neus biedt vanille en caramelvla. De aandronk is spritzig, riesling-achtig. Opmerkelijk glas uit Baskenland.

Abadal 2011 Picapoll, Pla de Bages, Spanje

Kruisbes, citrus, groene appel, amandelen in de neus. Volle rondeur in de aandronk, wulpse wijn. Heel aanlokkelijk glas wijn met toch ook een pittig bitter in de afdronk.

Benanti
Pietramarina 2003, Carricante, Etna, Italië

Wijn van vulkanische grond, goudkleurig. Sebastian ruikt mandarijn en honing, Kees ruikt boenwas, een oude champagneneus, rijpe appels en cider. Mijn aantekeningen: edikneusje met bloemen en roomboterbabbelaars. Tamelijk hoog in de bitters, in de smaak sherrytonen, amandel en champignons. Uiterst interessant glas.

Jermann Capo Martino 2008, Bianco Venezia Giulia, Italië

Blend van vier druivensoorten: Malvasia, Friulano, Picolit en Ribolla. Bleke kleur. Een ontzettend mooie neus van jasmijnbloesem. Pittige aandronk en dan proef je onvermoede krachten, tegelijkertijd een wijn die gewoon lekker is – ik krijg een doorslik-reflex en heb daar ook geen spijt van. Kittige wijn, rank-elegant en ook je-gaat-met-mij-geen-loopje-nemen. De bloesem zet zich door in de smaak. Paul ruikt mint en grapefruit en roemt de lange afdronk. Boeiende wijn.

Petite Arvine de Molignon 2010, Les Pyramides, Wallis, Zwitserland

Hartendief van Hans. Toos ruikt peer en licht exotisch fruit, Sebastian noemt de wijn licht met overheersende zuren, Nello prijst de complexiteit. De wijn is vol en heeft veel kracht met mooi spel tussen zoeten en bitters.

Amigne 2010, Collection Chandra Kurt, Wallis, Zwitserland

Hartendief van  Hans. Jan ruikt in één moeite door een moosputje, amandelen en stallucht. Noel determineert enige kruidigheid, zoals in een pinot  gris. In totaal zijn er een kleine 40 hectare met deze druif beplant. De wijn heeft maar liefst 15 procent alcohol, maar toch storen die niet. Ik ruik in de neus ei en zuivel, maar ook hazelnoten. Een eetwijn vind ik al snel, door het goede concentraat dat tot uitdrukking komt in een sappige, prettige wijn met goede zuren en een bittertje.

Puimsteenmijn op het vulkanische eiland Lipari, alles bedekt onder een laagje stof. Het eiland erachter is Vulcano, daarachter ligt zichtbaar Sicilië

Malvasia della Lipari 2002, Villa Grande Passito

Voor mij de mooiste wijn van de avond: toffee en vijgen. Een verduveld mooie smaak met abrikozen, wat moccatonen, een uitstekende balans en een prachtige afdronk. Willem Jan noemt boenwas en een prettig zuurtje, Gerard ruikt rozijnen en noemt
de wijn elegant met veel frisheid. Barnsteenkleurig en héééél lekker, zegt Noël die ook de perfecte zoet/zuur verhouding prijst. Deze wijn komt van een klein vulkanisch eiland.

Adembenemend zicht op Cinque Terre met links wijngaarden.

Als je dit ziet, drink je de wijn toch aandachtiger…

Cinque Terre 2000 Sciacchetra

Willem Jan noemt dit een fascinerend glas, hij denkt aan zelf soep trekken (bouillon) en carameltonen. Nello ruikt wildfond en gedroogde boleten en roemt de fantastisch lange zuren. Gerard noemt de wijn wat branderig, ruikt alcohol en  sherrytonen en abrikozen. Jan ruikt appelstroop en walnoten. Kortom: een uiterst complex en boeiend glas. Ik vind het  jammer dat deze wijn naast de vorige staat, want zou je deze alleen proeven dan is die hemels, nu ga je toch vergelijken. Mijn aantekeningen: gebrand hout en prachtige zoet/zuur combinatie. Jan formuleerde zijn lof als volgt: “Ik vind dat ze deze wijn in het zorgpakket moeten opnemen als hoestdrankje voor 65-plussers.”

 

Fijne ontdekkingstocht, deze proeverij.