Glorieus rood bij afsluiting van proefseizoen
By in ,

Glorieus rood bij afsluiting van proefseizoen

Vernieuwing in Saint Julien, winkel en uitkijktoren bij Château Gruaud Larose

Speels wit.
Glorieus rood. Dat brengt de proefavond van Paul Heemskerk – na het vertrek van
Nello de nestor van de sociëteit – ons. Met twee heel klassieke wijnen als
hartendiefjes van Paul: een fraai uitgerijpte Bourgogne en dito Amarone de
Valpolicella. Een heerlijke afsluiting van het voorjaarseizoen. Wijnen die je
zelden drinkt, maar waar wij mee mogen  profiteren van een zorgvuldig
opgebouwde kelder. Supermooi. 

We brengen de
smaakpapillen in proefstand met een Italiaanse prosecco en meteen daarna
begint het serieus blindproeven met drie witte wijnen. Drie cepagewijnen, een muscat uit pays d’Oc,
een sauvignon de Touraine en een Oostenrijkse riesling. 

Domaine de la Renaudie 2016 sauvignon de Touraine

Het prototype
van een sauvignon met karakteristieke kruisbessen geur (Toos noemt het zweet,
Erice en stinkertje en Diederick warempel haring). Duidelijk citrusvrucht en
daarna passiefruit in de smaak. Klein bittertje en zuur dat lang nahangt. 

Daarna drie
series van twee wijnen en een bijzondere fles. 

In de eerste
serie staat een Margaux naast een Rioja. Paveil de Luze 2008 heeft mooi vanille
en ruik ik daar wat rozen?  Een tikje ontoegeeflijk, maar de wijn maakt het beste in
de neus van Willem Jan los, hij ruikt respectievelijk aardbei, cassis, caramel,
as, potloodslijpsel én anijs. Ik kromp ineen met mijn magere kwalificatie van
vanille en rozen. Kees ruikt pruimen, bes, zoethout en laurier. Louis Canas
Reserve de la Familie Gran Reserva 2008
kan veel proevers bekoren. Kersen in
het kwadraat zegt Willem Jan, Nesquick chocosmaak en tabak, zegt Martijn, die ‘iets
zoets’ mist. Kees oordeelt de wijn wat branderig, Ik ruik havermout in de geur
en kom daar eigenlijk niet meer overheen. 

Domaine de la Vougeraie, wijnen van wereldniveau

Wereldwijnen

En dan komen er
wereldwijnen. Barolo Batasiolo 2004 is met zijn dertien jaar oud een wijn die
jong wordt genoemd. Als je zó lang moet wachten op een wijn, dat wil ik niet,
hoor ik. Maar toch de wijn heeft nog potentieel. HansH vindt de wijn heel goed
in balans, hij typeert de geur met anijs. Gerard ruikt thee en proeft strakke
bitters en wat onrijpe tannines. Ik vind de wijn nu wat spel missen, zeker in
vergelijking met de Bourgogne die er naast staat. Gevrey Chambertin 2009 van
Domaine de la Vougeraie
?is een hartendief van Paul. Ons proefgezelschap is
divers en niet heel consistent in het oordeel. Ruikt naar de asbakken de tweede
dag na het feest, zegt Martijn die duidelijk de voorkeur heeft voor de
Italiaan. Goed in balans zegt HansH maar ook: verbrande pinot noir. Mijn
aantekeningen zijn juichend: wondermooi belegen geur met herfstbos, rozijnen,
sappig en mooi in balans, elegante wijn nu helemaal à Point.

De wijn van koningen, de koning onder de wijn
Oud en nieuw geïntegreerd in het wijnlandschap

Château Gruaud
Larose 2009 Saint Julien
is een top klassieke Bordeaux. 61% cabernet sauvignon,
29% merlot, 5% petit verdot en 5% cabernet franc. Voor mij dé wijn van de
proeverij met laurier in de geur, een klassieke neus en rijk! Kersen, chocolade
en mocca. Prachtige balans, goede zuren, veel spel en nog veel potentieel. Noël
vindt deze wijn al wat opener dan de Toscaanse die er naast staat. Hij ruikt
munt. Toos’tong komt bij zo;n klassieker helemaal los: expressieve neus, tabak
en rood fruit, zoete mooie fruittonen, pepertje en eindconclusie heel elegant.
Eric ruikt diksap en appelstroop en formuleert als conclusie: KEBENG! Soms zegt één zo’n conclusie meer dan 1.000 proefwoorden.  

Coevo
2009 IGT Toscane van Cecci
is de wijn die Paul blind ernaast zet. Een wijn van 50%
sangiovese, 30% petit verdot, 10% cabernet sauvignon en 10% merlot. Plakt nog
in de mond, zegt Eric, die leer en krenten determineert. Willen Jan ruikt een
heel groenteassortiment én stal. Ik vind de wijn eerlijk gezegd nog wat
moeilijk, een wat stoffige neus, in de smaak gekookt kersensap, duidelijk wel
een wijn met veel potentie. 

Amarone de
Valpolicella 2001 Bertani
?is een hartendief van Paul die onlangs een hele serie
van het huis proefde, terug naar 1967. Duidelijk een wijn die wint bij rijping.
Ingetogen geur met wat pruim, ook mocca en kersen. De geur wordt expressiever
naarmate de wijn langer in het glas blijft. Vanille ook. Een piepklein zoetje
en een bittertje als je de wijn doorslikt. Ded wijn kenmerkt zich vooral door
mooie zuren. 

We sluiten de
proeverij af met een fraaie Vouvray, Château Gaudrelle 2011 die perfect
harmonieert met de kaas. Ik ben dankbaar enkele van ’s werelds mooiste rode
wijnen, hele glorieuze, te hebben geproefd.

Ahr, Moezel en Pfalz uit ingepakte flessen
By in ,

Ahr, Moezel en Pfalz uit ingepakte flessen

Brauneberger Juffer Sonnenuhr, tópwijngaard voor Riesling

Boele
de Bie houdt zijnmaiden
proeverijvoor ons. Hij neemt ons mee naar Duitsland, met onderweg twee
ondeugende uitstapjes buiten Duitsland. Zoals gebruikelijk proeven we uit ingepakte flessen.

We
starten met een mousserende indrinker uit een zware, degelijke fles.
Berry proeft granny smith en Kees proeft goudreinet. Hans L zegt
dat de zuren later komen én blijven over! Ook Noël benoemt de
citruszuren. Peter zegt: lentebloemen en peer en vraagt zich af
of deze uit de Pfalz komt. Het blijkt een mooie drogeReichsrat
Von Buhl, Riesling, 2014.
En dat ‘droge’ is nu net een bewuste keuze van keldermeester
Mathieu Kauffmann, die eerder zijn sporen verdiende bij
Champagnehuis Bollinger.

We
vervolgen met een serie van drie droge witte wijnen. Achteraf
blijkt dat we van noord naar zuid gingen…

De
eerste,Nik
Weis, Riesling trocken, 2014,
is strakdroog, met flinke zuren. Kees vindt het wel een typische
Moezel, waarbij ook Hans L de ‘petrol in de neus’ moeiteloos
herkent. Nik Weis weet op het relatief grote wijngoed Sankt
Urbans-hof steeds hooggewaardeerde wijnen te maken.

De
tweede,Zilliken
Saarburg Riesling trocken Alte reben, 2015,
is een hartendief van Boele. Kees beschrijft de boenwas,
viooltje en kruidigheid. Hans L gebruikt beschrijvende woorden
als bloemig, zestes, kamille, zacht, rode grapefruit, weinig
zuren, romig en vraagt zich af of het een jonge Moezel is. RAAK!

De
derde van de serie isVon
Winning, Deidesheim Paradiesgarten Riesling, 2015.
Wederom ‘petrol’ en ook rijk van smaak. Peter vindt ‘m bloemig,
lieflijk en voorzien van ‘goeie zuren’.

De
volgende serie heeft van Boele als subtitel ‘bloemen, kruiden en
zo’ meegekregen. En weer (achteraf) blijken we van noord naar
zuid te proeven.

Het
eerste glas is een Nederlandse wijn:Apostelhoeve,
Pinot Gris, 2016.
Zonder dat te weten, beschrijft Diederick het lichtzoet karakter.
Ook ik ervaar tropisch fruit, salie, en boter. Martijn proeft
appelsap, fruitella en mist wat zuren. Het tweede glas isFritz
Haag, Brauneberg Juffer Sonnenuhr, Riesling Spätlese, 2015.
Dit is de tweede hartedief van Boele van vanavond. Terecht! Toos
ervaart een vette aanzet en vermoedt dat het een Riesling
auslese is. Peter schat in dat het een lieblich is. En ik dacht
een feinherb. Toch mooi hoe we zo verschillend denken. En knap
van Oliver Haag om zo’n spannende wijn te maken. Het is dan ook
mede dit huis dat Moezel-riesling zo wereldberoemd maakt.

De
derde isTheo
Minges, Edition Rosenduft, Gewürztraminer Spätlese, 2015.
De zoetste van de drie, met termen als perzik, honing, exotisch
en gekonfijt fruit. Iets meer zuren zou deze wijn nog mooier maken.
Het wijnhuis Theo Minges weet van een breed assortiment
druivensoorten knappe wijnen te maken, zoals we in de proeverij later nog zullen
merken.

Bij
de derde serie gaan we langs de ‘meridiaan van noord naar zuid’.
Rode wijnen, achtereenvolgens uit de Ahr, Pfalz en – ondeugend –
Bourgogne.

Jean
Stodden, Spätburgunder, Ahr, 2013:
Rob noemt rijp rood fruit, ‘steeltjes’, niet heel vol of stevig.
Berry zegt ceder, chocolade, kersen en bitters en concludeert
dat het wel ‘Ahr’ moet zijn. Raak! De wijn is dan ook van de
hand van Spätburgunder-expert Alexander Stodden.

Het
tweede glas isReichsrat
Von Buhl, Spätburgunder, Pfalz, 2014.
In deze wijn zit, volgens Rob, ‘meer spel’ en wederom rood fruit
als rode besjes, kersen en framboos. Volgens Noël komt deze uit
een ‘koude streek’. En Berry heeft ‘gist in de neus’. 

Het derde
glas is geen Duitse wijn. Het isJean-Luc
Joillot, Pommard Pinot Noir, 2005.De wijn komt van de 1er Cru wijn gaard Les Noizons (geel omcirkeld op het kaartje).
En wederom Berry plaatst deze in de correcte streek: Bourgogne.
Over de wijn zegt hij: ceder,
rooibos, oud hout, kersen, Franse neus, tannines, zuren.

We
sluiten deze avond af met heerlijkeTheo
Minges, Riesling, trockenbeerenauslese, 2015.
Adembenemende wijn, zoet/zuur in prachtige verhouding en perfecte balans. En daarmee zet Boele een prachtige eerste proefavond voor ons
neer. Ik verheug me nu al op zijn volgende!

Proefnotities en verslag Eric Hoepelman 

Mooie Maidenproeverij: Nieuwe versus Oude wereld
By in ,

Mooie Maidenproeverij: Nieuwe versus Oude wereld

Mount Difficulty

Twee weken geleden nam Nello, de Nestor van de
Brabantse Wijnsociëteit, afscheid met een mooie wedstrijdproeverij. Diederick Swagemakers,
onze Benjamin en pas sinds kort lid, scoorde in die wedstrijd meteen sterk met
een mooie derde plaats. Voor zijn maiden-proeverij kiest Diederick het thema
“Oude versus nieuwe Wereld”. We zijn benieuwd. 

1a. 2015, Belondrade Apolonia, IGP Vino de la Tierra de Castilla y León,
Verdejo

1b. 2015, Belondrade Y Lurton, DO Rueda, Verdejo

Serie 1 opent met twee forse witte wijnen van
dezelfde druif en hetzelfde jaar. De eerste heeft een iets harsige neus, een
mooie zwoele aanzet maar ook forse zuren en alcohol die je voelt op je
tandvlees. De tweede is ondanks het ruime hout meer in evenwicht met een fijne
zoet-zuur balans. Het zijn allebei vette Verdejo’s uit 2015 van Belondrade,
respectievelijk de Apolonia (IGP Vino de la Tierra de Castilla y León) en de
Belondrade Y Lurton (DO Rueda). Moeilijk om blind te herkennen, geen duidelijke
Verdejo-kenmerken (kruidig, zweetneusje, noot, grapefruit, bittertje).
Misschien speelt het een rol dat de Didier Belondrade en zijn (ex-)vrouw
Brigitte Lurton Franse roots hebben. Hoe dan ook, het zijn mooie wijnen die
door de proevers breed gewaardeerd worden.

 2a. 2014, Domaine Michelot, Meursault ‘Sous la
Velle’, Chardonnay

2b. 2014, Marisco Vinyards, The King’s Bastard, Marlborough, Chardonnay

2c. 2014, Tenuta Rapitala, IGT Siciliane, Chardonnay GC

Serie 2 was duidelijk herkenbaar als Chardonnay
(2014). De rokerige Meursault ‘Sous la Velle’ van Michelot was in verhouding
licht gebouwd en kort. Hij had mogelijk nog last van de vorige gang. Ik vond de
bloemige neus van The King’s Bastard (Marisco Vinyards, Marlborough)
aantrekkelijk, net als de fijne zuren en de ronde mondvullende smaak. Kort en
peperig in de afdronk maar toch een fijne nieuwe wereld wijn. De Chardonnay van
Tenuta Rapitala (Sicilië) was ondanks zijn groene spinazie-neus wel verfijnd en
elegant, maar winnaar bij de Chardonnay was in mijn ogen de Nieuwe Wereld
Bastard van Marisco.

3a. 2012, E. Guigal, Condrieu, Rhône, Viognier

3b. 2012, Marisco Vinyards, The Exemplar, Marlborough, Viognier

In Serie 3 (Viognier, 2012) werd de vlakke
Condrieu van Guigal overtuigend verslagen door de expressieve “The
Exemplar” van Marisco Vinyards. Goudgeel, iets natte wol in de neus maar
vooral perzik, muskaat, iets evolutie, vuursteen. In de mond flinke zuren, dik
viscoos, sappige perzik, beetje prikkelig achterin, “knetterlekkere
dubbeldrank” volgens Paul en voor Berry was dit “de eerste Viognier
ooit die ik lekker vind”. 

4a. 2012, Alvi’s Drift, Drift Red Fushion,
Worcester / Zuid-Afrika, Cabernet Sauvignon & Pinotage & Shiraz &
Petit verdot

4b. 2012, Chateau Taillefer, Pomerol / Bordeaux, Cabernet Sauvignon,
Merlot

4c. 2012, Tenuta Rapitala, Hugonis, IGT Siciliane, Cabernet Sauvignon &
Nero D’avola

In de de rode serie 4 (Cabernet Sauvignon
gedomineerde wijnen, 2012) werd de toon gezet met een herkenbaar
Zuid-Afrikaanse wijn (Alvi’s Drift, Drift Red Fushion, Worcester), veel
pruimen, bramen, koffie, drop in de neus, een zachte aanzet met dezelfde smaken
maar vrij scherp achterin met harde tannines. Op positie 2 was de Pomerol van
Chateau Taillefer was duidelijk de koude wijn, streng, smal, kersen, koffie en
bramen maar nog lang niet rijp. In tegenstelling tot de prachtige derde wijn in
de serie die al volledig op dronk was: de Hugonis van Tenuta Rapitala (IGT
Siciliane, CabS & Nero D’avola). Diep donker rood, zwart hart, iets
evolutie in de rand. Mooie neus, al iets belegen maar toch vrolijk met bramen
en bessen. Heel sappig wijn, cassis, fijne afdronk, duidelijk nog tannines. In
mijn proefnotitie schrijf ik “bijna Italiaanse zuren, Bolgheri?” en
dan is het toch een heel zuidelijke wijn. Mooi gemaakt. Is dit nog Oude Wereld?

5a. 2010, Roland Thevenin, AOC
Gevrey-Chambertin, Pinot Noir

5b. 2010, Mt. Difficulty, Target Gully, Central Otago (N-Z)

Het is gewaagd om na CabS nog Pinot Noir in te
zetten. Toch blijven de Gevrey-Chambertin van Thevenin en de Mt. Difficulty van
Target Gully (Central Otago NZ) prima overeind. Beide wijnen worden duidelijk
herkend. De Gevrey-Chambertin is voor een 2010 wel lichtgebouwd, helder van
kleur met in verhouding al veel ontwikkeling. Met zijn flinke zuren frist hij
ons wel weer op na de CabS. De Target Gully doet heel bio aan. Donkerder rood,
diffuus, ongefilterd, veel stal in de neus, volle jammige aanzet met minder
zuur, meer ontwikkeling. Fijne wijnen met een vrolijk plusje voor de Oude
Wereld wijn.

Bij de kaas proeven we Quinta do Noval Silval
Vintage 2005 die nog piepjong fruitig aandoet.

Als hartediefjes kiest Diederick de Belondrade Y
Lurton (heerlijk bij de kaas!), de Marisco’s en de Rapitala CabS.En wint dan Oude of Nieuwe Wereld? Onder de streep staat een smakelijke
proeverij met een interessante line-up waarin de klassiekers vaak rechts
gepasseerd werden door de nieuwelingen… Mooie maidenproeverij!

Proefnotities en verslag Noël Geisen

Tour de France 2006, beslist in 2007
By in ,

Tour de France 2006, beslist in 2007

Martijn de
Groot neemt ons mee op een Tour de France. We gaan terug naar het jaar 2006.
De wijnen zijn dan allen uit dat jaar, behalve de ‘uitdrinkers’, omdat de Tour
in 2007 werd beslist met de diskwalificatie van Floyd Landis (waarna Pereiro
als winnaar werd uitgeroepen). 

We starten
met de proloog: Gosset Grand Millésime champagne brut 2006. Een mooi goudgeel
glas met een zeer fijne mousse. De neus is rijk! We ervaren abrikoos,
appeltjes, vanille en kaneel. De smaak is belegen met veel bitters en een
zoetje. Een lange frisse afdronk. Voor Martijn heeft deze de potentie de tour
te winnen!

De eerste
etappe bestaat uit Pinot Gris uit de Elzas. Twee wijnen zijn van team Domaine
Ostertag. Ze werken zonder doping en dus volledig biodynamisch. De rijders zijn
Fronholz, 2006 en Zellberg, 2006. Ze zijn niet gefilterd en voorzien van
extreem weinig zwavel. Fronholz komt van een heuvel met zicht op het oosten. De
wijn is helder goudgeel, voorzien van menthol, thijm en caramel. In de mond is
deze droog met veel ontwikkeling, perzik en peer, In de afdronk prachtige
zuren. Voor Martijn is dit een goede kanshebber voor het kampioenschap.
Zellberg daarentegen licht op het zuidoosten. Deze herbergt een
grapefruit-bittertje, veel zuren, bosuitjes en kweepeer.

Corton wijngaarden

De tweede
etappe gaat dwars door de Bourgogne, van noord naar zuid. De wijnen zijn alle
drie transparant roodbruin. De eerste is Domaine François Gerbet,
Vosne-Romanée, Pinot Noir, 2006. Het is een mooie ‘smalle’, levendige wijn.
Strakke tannines geven stevigheid. Kersenjam en een stevige afdronk. Domaine
Yvon Clerget, Pommard-Rugiens, 1er Cru, 2006 is als een bonbonbloc met cassis
en aardbei. Ook warmere elementen als hout en tabak zijn present. Deze
overtuigt meer. 

De derde is Domaine Doudet, Corton Maréchaudes Grand Cru, 2006.
Straf en krachtig. Ondanks dat het wijn is lijkt het alsof we bij haardvuur
zitten met espresso, Haagse hopjes, munt en stoofpeer. Bij een volgende Tour is
deze waarschijnlijk nog beter. Martijn vindt dit de mooiste van deze etappe.

Rauzan Gassies steelt de show

We rijden
door naar Bordeaux. De wijnen zijn niet langer transparant, maar ondoorzichtig.
We doen Château Gloria, Saint-Julien, 2006 aan. We proeven veel c’s: cacao,
cassis, chocolade, ceder. En ook hout met droge tannines. Al met al een
elegante wijn die mooi op dronk is. 

We rijden door naar Château Rauzan-Gassies,
Margaux, 2006. Deze heeft een stuivende neus met een knap bouquet garni. Op de
tong is het vooral zacht, cacao, truffel, tabak en pruimen. Ik vind dit een
schitterende wijn. We finishen deze etappe bij Château Fleur Cardinale Grand
Cru classé, Saint-Emilion, 2006. We zouden deze liever laten liggen en over een
paar jaar weer eens aandoen. Nu is deze nog te hard en te jong.

Deze Tour
eindigde in feite pas echt in 2007. Wij drinken een zoete slotserie van drie
Sauternes. De eerste komt uit Barsac en is daarmee de enige met een dubbele
herkomstaanduiding: Château Broustet, 2eme Cru classé, Barsac/Sauternes, 2007.
Een glas met spannende bitters, en een hele mooie zoet-zuur-verhouding.
Abrikoos, perzik, citrusschil en salmiak. We vervolgens met Château Giraud, 1er
Grand Cru classé, Sauternes, 2007. Ook deze is ‘knetterlekker’. Lichtvoetig,
munt, ananas, marsepein, een wrang bittertje en een rijke afdronk.Ten
slotte, Château Lafaurie-Peyraguey, 1er Grand Cru classé, Sauternes, 2007.En ook deze heeft een goed concentraat
met ananas, caramel, honing, botrytis, tropisch fruit, honing, bloesem en iets
minder zuur.

Wij danken
Martijn voor zijn enthousiasme om met ons terug te kijken naar de verrassende
Tour de France van 2006. Wat was dat toch weer genieten!

Verslag en
proefnotities Eric Hoepelman

In nevelen gehuld
By in ,

In nevelen gehuld

‘Het determineren van blind geproefde wijnen’. Dat is het thema van Claartje Grielis. Determineren doen we graag, dus kom maar op! Om al bij het eerste glas in lichte wanhoop te vervallen. Want ja, het is een mousserende witte wijn, wat rijker van smaak. Met een fijne mousse. ‘Nee, juist een grove mousse’. Ergo: ‘een bek vol schuim’. Is het champagne? ‘Te rijk, te vol’. Cava dan? Zo flitsen de mogelijkheden voorbij. Appel, pepertje, chardonnay wordt geoppperd. Bij de onthulling wordt duidelijk; dit kan een zware avond worden. Land: Frankrijk (toch champagne?). Druif: blend van chardonnay en pinot noir. Gebied: Jura!


Jaar: 2013. (Champ d’ Etoiles, Cuvée Chanson, zero dosage) En als je dat zo hier ziet staan dan lijkt de champagne-associatie zo gek nog niet. Maar in de mond: nectarine, ananas, zwoel en rijp. De (biodynamische) producenten geven eet-suggesties: pruimen in bacon of tarte tatin. Zo zwoel dus.

De lezer dezes vraagt zich inmiddels af: wat doet die sterrenhoop ‘in hemelsnaam’ op een blog over wijn proeven? Welnu: om de argeloze lezer het gevoel te geven hoe het voelt om ‘lost in the stars’ te zijn. Verdwaald in eigen hersenpan. Hopeloos verloren in een zee aan weetjes, smaaksensaties en -herinneringen die maar niet zinnig op een rijtje willen verschijnen. Wat valt hier te determineren? Waar hebben we houvast? We verdwijnen als Bowie’s Major Tom in het niets. Wat zien we, wat proeven we, wat moeten we? Weten we wel iets? Hulpeloos. Reddeloos. Radeloos.

Het tweede paar doet de verwarring slechts toenemen. Wijn 2 blijkt uit Griekenland te komen. Een zuivere en bloemige malagouzia, met ver weg een buxustoontje. Sauvignon blanc of verdejo? Spanje dan maar? Oostenrijk
wellicht. Veel rijp wit fruit, zachte zuren. Voor niemand leidt het spoor naar Griekenland, terwijl in februari nog een malagouzia is geproefd. Wijn 3 is een 50/50 blend van Chardonnay en Savagnin. Cuvée stellaire – Castor. Wederom uit de Jura, van dezelfde makers als glas 1. De zuren van de Savagnin treden duidelijk op de voorgrond. De wijn wordt – mede door behoorlijk wat hout – in de Bougogne gedacht. Ook Chablis wordt genoemd.

Gaan wij dan even terug naar de beginfoto. We kijken naar een gedeelte van het sterrenbeeld Tweelingen. De sterren Castor & Pollux zijn de belangrijkste herkenningspunten in de constellatie. Pollux is helder en goudkleurig, Castor is zwakker en wit van kleur. We menen de twee nu te herkennen.

Wanneer wordt het makkelijker, smeken we Claartje. De volgende serie zou meer herkenningspunten moeten hebben. Maar niet heus. We vervolgen met Fié Gris (lees: Sauvignon gris) uit de Loire (Ampelida)en een Meursault. De Meursault (Les Grand Charrons, 2012) wordt vooral in Zuid-Afrika geplaatst, vanwege veel
warmte, hout en toffee.

Met de rode series gaat het al niet veel beter: de serie Toscaanse wijnen wordt eerst in Italië geplaatst, maar verhuist later naar Chili. (Le volte dell’Ornellaia, 2013 en Collosorbo, Brunello di Montalcino, 2010). Tot wanhoop
van Berry: “zit ik al een week Brunello’s te proeven [voor zijn proeverij over 3 weken], maar nog nooit proefde ik zo overduidelijk cassis!” Bij de volgende serie van 3 revancheert Berry zich: hij determineert loepzuiver Argentinë en Malbec. (Don David, uit Calchaqui valley, zo’n 1700 meter hoog, 2013) De ‘ster’ van de avond is wijn 4.2. Leer, chocolade, floraal, rozen, pruimen, kers en koffie. De rozen voeren ons naar Noord-Italië. (“het is gewoon een barolo, punt uit!) Dat klopt (weer) niet. De volbloed negroamaro is een Salice Salentino riserva (Vigne delle Monache, Cantina Sampietrana, 2012). ‘Evenwichtig, rond, met sappigheid en een fantastisch spel’, aldus de Roermondse importeur. De prijs/kwaliteitsverhouding is voorbeeldig. Aanrader!

De laatste serie voert ons langs Baden met een Rülander auslese (=Grauburgunder, Abril, 2011) en eindigt in de buurt van Valencia met een fles superzoete vloeibare bramenjam. (Laudum Dulcenegra) En zeggen we bramen, dan denken we aan Mourvèdre. Met recht zeggen de Spanjaarden daar Monastrell tegen, want de
oorsprong van deze zonliefhebber ligt in Spanje.

Nog een keer terug naar de beginfoto: Castor & Pollux. Nou ja, dat denken we, gezien de gegeven informatie. In werkelijkheid zijn dit de sterren die één van de voeten van Castor vormen. We kijken naar nevel IC 1443. In de kern van de nevel bevindt zich een neutronenster, dat is het restant van een ontplofte ster, zo’n 30.000 jaar geleden. Zo spatte ook onze wijnkennis uit elkaar, zo’n 5 dagen geleden. Of waren we gewoon be-neveld?

Verslag en proefnotities van Hans Lodewijkx 

De hand van de wijnmaker
By in ,

De hand van de wijnmaker

De ‘gouden’ Schweicher Annaberg in dit jaargetijde

Dezelfde
druiven kunnen in de handen van verschillende wijnmakers resulteren in
volstrekt verschillende wijnen. De hand van de wijnmaker is het thema van Eric
Hoepelman die zich verzekerd weet van deskundig advies van wijn &
spijsspecialist Michael Daals. Wáár zitten die verschillen dan in? Bijvoorbeeld
een keuze om zo weinig mogelijk of geen bestrijdingsmiddelen ge gebruiken. Het
kunnen keuzes zijn in de opbrengst van de wingerd, wel of geen groene oogst,
interventies in het wijn-maak-proces. Misschien hadden we daar nog wel wat meer
over moeten praten, maar ja… iedere proeverij is ook een oefening in het
benoemen en genieten van wijnen. 

In de eerste
serie staan – alles blind geproefd – drie fraaie wijnen. 

Wijn 1

Mooi romige
geur met vanille, peren, heel geurig, ik ruik ook jasmijn, de wijn heeft veel
body en hangt mooi na. Veel mineralen en goede zuren. Just benoemt nog méér
smaakcomponenten: cacao en sinaasappel, petrol, cacao en noot in de smaak.
HansL benoemt appel en ananas. 

Wijn 2

Geen
gemakkelijke wijn, goudkleurig, sinaasappel in de geur, goede balans, bittertje
in de smaak, gastronomische wijn schrijf ik op. Maar wat maakt die wijn nou zo
karakteristiek? Ik bedenk dat in de geur een eaux de vie associatie zit, ik
denk aan mijn moscato grappa en ja, dan gaan die grijze cellen altijd met je op
de loop, het zou wel eens muscat kunnen zijn? Just benoemt die geurtoets als
hars, hij ruikt en proeft ook ananas en noten. 

Wijn 3

Voor mij de
mooiste wijn. Gesloten neus die pas langzaam in het glas iets meer van zichzelf
prijsgeeft, meest geel/goudkleurig, prima balans, lang nahangend, mooie
citrustonen en vooral héél veel verfijning en mineraliteit. Just prijst de
balans en benoemt – waar ik de wijn nogal gesloten oordeel – toch veel
smaakcomponenten: zaagsel, mandarijn, stallucht. Claartje benoemt
oranjebloesem. HansL benoemt mooie zuren, petrol en gesloten neus.

Verschillende
proevers hebben in de gaten dat we drie rieslings in het glas hebben. Van welke
jaren vraagt Michael? 

Het blijken tien jaar oude wijnen te zijn.

1 Piesporter
Goldtröpfchen 2007 Reinhold Haart, GG

2 Marienburg
Rothenpfad 2007 Clemensch Busch, GG

3
Kastanienbusch 2007 Ökonomierat Rebholz, GG

In de tweede
serie opnieuw drie witte wijnen. 

Wijn 4

In de serie
is dit de wijn van mijn voorkeur. Vuursteen in de geur, heel bescheiden geur,
mooie mineralen. De wijn heeft een opmerkelijk uitstekende balans en véél
verfijning. Berry noemt de wijn speels, hij benoemt hooi, stro, roten schiefer.
Toos noemt de wijn zuiver en elegant, met appel en perzik. Na het onthullen van
de flessen blijkt deze wijn te zijn gemaakt van hele oude stokken, die zijn
geplant in 1906. 

Wijn 5

Toos benoemt
rijper fruit, ananas, een krachtiger en rijkere wijn. Berry ruikt botytris,
maar de balans is wat minder dan in wijn 4, een hoekiger wijn. Mijn
aantekeningen: best wel expressief, jasmijn en peer, een fraai
amandelbittertje, goede balans en mooie zuren. 

Het terroir van de Morstein wijngaard

Wijn 6

De wijn met
de meeste geur: hooi en mineraliteit. Sappig. Hap sap, slik-reflex, moeilijk om
uit te spuwen bij het proeven. Amandelbitters en veel verfijning. Berry zegt
mint, floraal. Toos noemt de wijn prachtig, rijp fruit, elegantie met een klein
zoetje. 

De wijnen
blijken opnieuw rieslings na onthullen:

4 Schweicher
Annaberg 2009 Bernard Eiffel

5
Eitelsbacher Karthäuserhofberg 2009 Karthäuserhofberg

6 Morstein
2009 Morstein Weingut Wittmann Grosses Gewachs

Bij de rode
wijn hebben we veel discussie rondom twee Pinor Noir wijnen. 

Wijnmakers van de Chanterêves

Chanterêves
Bourgogne 2014

Twee
talentvolle wijnmakers Tomoko Kuriyama en Guillaume Bott maken Chanterêves
sinds 2010. Noel prijst de frisse zuren en noemt de wijn wat smal. Een lichtvoetige
wijn, zegt Martin. Ik ben alleen al op het bouquet verkocht voor deze wijn:
zéér expressief, een pruimenhemel, cacao. Een uitwaaierende pauwenstaart.
Liefelijke smaak met heel hoge zuurgraad, drinkt bijna als limonade (positief)
en dan verrassen de wat straffe bitters. Een mooie lunchwijn. 

Gevrey
Chambertin 2012 La Justice Gérard Seguin

Klassieke
Bourgogne, dat kan geweldig mooi zijn. Ik ruik héél veel leer, mocca, cacao.
Hap sap, je verlangt naar de volgende slok, rijke wijn waaraan alles klopt. Prachtige
balans. Munt in de geur, zegt Martin. Zwoel en lux, aldus Noel. 

Fijne avond
waarop we ook kunnen delibereren over de gedroomde combinaties van wijn en
spijs.Dát te weinig doen… daar doen we onszelf mee te kort, maakt Michael Daals duidelijk.

Berry’s Bijzondere Bottle Battle
By in ,

Berry’s Bijzondere Bottle Battle

Berry
Marinussen heeft een proeverij met The Battle als titel. Flessen, wijnmakers,
die met elkaar de degens kruisen (figuurlijk) om te beoordelen wie wint. Geen
riesling?, vraagt iemand bij de uitdrinkers vol verwondering. Nee, want dat
verwacht iedereen van mij, zegt Berry. Hij heeft niet een gemakkelijke weg gekozen, veel voorbereiding in de
proeverij gestoken. Er staat één Duitse wijn op tafel, want het bloed kruipt waar het niet gaan kan, de indrinker: Silvaner Alte Reben
2012 uit Rheinhessen van Gröhl.
Ik piekerde me suf wát het kon
zijn, je streept dan druif voor druif door, alleen niet aan de silvaner
gedacht.Sappige wijn, veel zuren, bitters duidelijk
aanwezig, in 2e instantie ook fijne bloemetjes.

We proeven
vier rode wijnen blind naast elkaar, steeds aangeraden, de persoonlijke
favorieten van vertrouwde wijnhandelaren
. Daarna Bourgogne naast Barbaresco
(lichtgekleurde wijnen), Madiran naast Cahors (zwartgekleurde wijnen) en daarna
drie dessertwijnen – zonder de te verwachten riesling. Het is een fijne
proeverij, Berry’s bijzondere bottle battle. Leerzaam én om te genieten. 

Favorieten van wijnhandelaren

La vieille Eglise 2013 Côtes du Marmandais

Krijgt 6,4
als rapportcijfer van de proevers. Paarsdonker, kleine neus, besjes. Willem Jan
proeft kers, ceder, paprika en oordeelt de wijn wat dun. Eric benoemt cassis,
zoet, beetje hout, drop, zoethout, stevig zuur, mondvullend, aanhoudend
bittertje, spannende wijn.

Fausto 2014
Marken

Krijgt 6,5
als rapportcijfer van de proevers. Gemaakt van Sangiovese en Montepulciano.
Biologische wijn, sappige smaak, karaktervol opdondertje. Eric benoemt krachtige
siroop, botertje, laurier. Willem Jan ruikt roos, cerise, fruitella, ruikt
zacht, kers, laurierachtig drop,

Poggio alla
Guardia 2012 Toscane

Krijgt 7,5
als rapportcijfer van de proevers. Sangiovese. Bruine rand, lekkere neus,
aangename mineraliteit en kruidigheid, verleidelijke wijn, goede zuren, fijne balans,
levendig. Eric benoemt zweet, aceton, peper, kruidnagel, rondeur, tandplak, droge
cacao. Willem Jan proeft kers, thee, leer, sinaasappelschil, aceton/medicijnen
op achtergrond, stevige nasmaak. 

Saint Cosme
2014 Cotes du Rhone

De wijn die
de meeste mensen als lekkerste duiden krijgt rapportcijfer 7,6. Willem Jan
geeft aan een volle neus met zoete vruchten, kers, jam, framboos, toontje
chocolade, behoorlijk zoet met zuurtje, plak, mag nog even. Eric noemt de geur wonderlijk:
boter, tropisch fruit, mango, ananas, banaan. Mijn aantekeningen van deze wijn van
Syrah: paarsrode rand, bloemrijke geur, erg fraai, morellenkers, volkruidige
aandronk, goede zuren, heeft een prettige smoothness, rondeur, goed sap.

Twee
lichtgekleurde wijnen

Gevrey Chambertin 2009 Les Crais, Christian Ninot et
Fils

Hartendief
van Berry. De meerderheid van de proevers kiest voor deze wijn. Uit de lichte
kleuren in het glas is het evident dat we hier te maken hebben met een druif
zoals de pinot noir of nebbiolo, blijken ze het beiden te zijn! Geouderde
kleur, lichtbruin, belegen tonen, licht rozen, aantrekkelijk spel, goede zuren,
hap sap, verveelt niet, ideale lunchwijn. Claartje is kritisch (natte doek,
dun), Rob heel positief (granaatrood, potloodslijpsel, stal, mooie balans,
lekker), HansL idem (stallucht, zoete smaak) en Willem Jan staat op het
verkeerde been door de mooie rozen in de geur. 

Barbaresco
2009 la Spinetta

Nebbiolo. Geouderde
kleur, lichtbruin, geprononceerde geur, mineraal, wat straffere smaak met meer
tannines, bitters, karaktervol. Claartje is nu milder (groene kruiden, basilicum/peterselie,
drop en koffie, bitters), Rob noemt de wijn eerder interessant dan mooi,
terwijl HansL zwarte bessensiroop determineert en een redelijke balans.

Twee
donkergekleurde wijnen

2001 Montus
veillle vignes Madiran

Inkt,
koemest, amarenekersen, zoete aanzet, zwarte bessen, bek vol wijn, snufje stal,
zegt HansL. Eric doet de wijn denken aan truffelrisotto. Rob noemt deze wijn
wat complexer dan de volgende. Mijn aantekeningen: diepzwart, houttonen
domineren. Karaktervol, sappig, tandplak, moeilijke wijn nu! ceder, goede
zuren, interessant, goed onderliggend fruit, stoofpotjeswijn. Duidelijk
voorkeur van de meeste proevers.

2000 Le Cedre
Cahors

Hartendiefje
van Berry. Diepzwart, gestoofd fruit, pruimen, ik vind de wijn een tikje
eendimensionaler, drinkt wel soepel. HansL benoemt caramel, amarenekersen,
zoete aanzet, meer tegenwicht zuren, fruit om op te kauwen, bazooka kauwgum,
het ‘gemaakte’  proeft Hans terug.

Dessertwijnen

Berry heeft
een Loupiac 2004 (doet aan een kleine Sauternes denken), een Siciliaanse
Passito 2012 (ik kreeg een visioen van Bianca Castafiore) én de altijd zeldzame
Bonnezeaux, de ultieme wijn uit de Coteaux de Layon. Die vonden de meeste
proevers dan ook het lekkerste.

2005 Chateau de Fesles Bonnezeaux

Turks fruit!Hooi,
boter, excellente balans, bittertje. Vol van leven, kan nog heel lang mee,
stroperige viscositeit, mooi spel. Herkenbaar Loire. Chenin Bloanc. Rob benoemt honing, dikke
wijn, smaak blijft achter bij neus. HansL: marsepein, geconcentreerd, mooi rond
zacht romig maar klein zuurtje te ver weg. 

Heerlijke
proeverij.

Blindproeverij om land, streek en druif vast te stellen: kunnen we determineren of is het raden naar….?
By in ,

Blindproeverij om land, streek en druif vast te stellen: kunnen we determineren of is het raden naar….?

Les Damodes in Nuits Saint Georges

Claartje
Grielis laat ons blindproeven. En wel heel erg blind: in twee van de vier
series (van drie wijnnen ieder) wordt alleen aangegeven dat de wijnen ieder uit
een ander land komen. Nou, vooruit:  ook
dat één wijn van twee, en de twee andere van één druivensoort zijn gemaakt. Dat
helpt … 😉 In de andere twee series weten we tenminste nog dat alle drie de
wijnen uit één en hetzelfde land komen; de rest mogen we er zelf bij raden.

 

In de eerste
serie staat duidelijk herkenbaar een Sauvignon Blanc, zó stuivend dat de wijn
wel uit Nieuw-Zeeland moet komen. Dat doet-ie dan ook, de wijn van Peter
Yealands. De eerste wijn leek mij typisch Duits, qua neus, prikkeltje, moderne
en sappig fris, en dat klopte bijna: het is de Colonjes Knapse Witte 2014 uit
Groesbeek. Knap gemaakte wijn. Helemaal eens trouwens met René van Heusden in
zijn laatste column in PersWijn deze week: Nederlandse wijn moet je níet anders
proeven, die moet je gewoon langs dezelfde meetlat leggen als Franse, Spaanse
etc. Deze van Colonjes kan dan gewoon méé. 
De derde wijn was een Chenin Blanc van Cederberg 2014 (ZA); ik vond ‘m
moeilijk te plaatsen door de mix van frisse en wat rijpere tonen, iets
biscuit-erigs; weer een bewijs dat ZA mooi en interessant wit maakt.

Eén land,
drie streken. De tweede wijn kom mij wel bekoren. Klassieke, ambitieuze neus,
toef hout en kruiden, behoorlijke tanninestructuur nog. Mijn wilde gok was
Priorat, maar het bleek een Graves 2010 Chateau Maillard. Over de derde wijn
was discussie. De documentatie spreekt over spreekwoordelijke leer- en
stalgeuren als typisch St. Joseph, maar volgens mij en een aantal andere
proevers was deze wijn niet helemaal zuiver, te snel geouderd.

In de derde
serie (“Drie Landen”) eerst een pinot noir van Brogsitter, de Ad Aram 2012, met
nogal wat restzoet, wat een aantal proevers aan de Nieuwe Wereld deed denken.
Een mooie tweede wijn, met kersenbonbons, wat alcoholisch wellicht, maar toch
indrukwekkend. Het blijkt een Portugese wijn: de Torais 2007 van Herdade de
Torais. De derde wijn, wat gesloten, suggestie van vleesjus in de neus, met een
soepele aanzet en rijpe tannines, komt van de andere kant van de grens: het is
een Toro 2008 (Bodegas Fariña, Gran Collegiata Campus).

Tja, en dan
die laatste serie. “Een Land, drie streken”. Wat hebben we nog niet gehad, qua
land waar je wel drie streken zou moeten kennen? Italië. Zo heeft een proever,
bekent hij,deze serie benaderd. Ik denk (en weet) dat hij niet de enige
was…  Nou, dan is de eerste wijn een
Nebbiolo, de tweede een Chianti Classico, en de derde zal dan wel uit Zuid-Italië
komen. Veel proefnotities met ‘zuren’ maar niet van de Proefkampioen, die
twijfelt mede daardoor aan Italië. Terecht: de Barolo blijkt een Nuits Saint
Georges Les Damodes 1er Cru 2011 van Domaine de la Vougeraie (Les Damodes, nu
ik ’t tik besef ik dat ik die een tijdje geleden proefde bij Fourcroy, en ja
daar vond ik m ook al lekker),de Chianti transformeert ineens in een Margaux
(Desmirailles 2010; rijpe bessen en iets bloemige neus, hout, vol, eerder lage
zuren, nog wat drogende tannine) en dat “Zuid” hadden we in ieder geval goed: het
blijkt een Rhônewijn uit 2007, de Vin de Monsieur le Baron de Montfaucon.
“Lekker” staat er in mijn aantekeningen, en warm, kruidig fruit, zwoel, vol, intens,
en toch fris en in balans.

Ik heb niets
opgeschreven over de uitdrinker: Alvear Pedro Ximénez de Añada 2011 Montilla
Moriles DOC.  Deze wijn kreeg 100 punten
van Robert Parker, en ik heb me bij het proeven volledig gefocust op of de wijn
die alle honderd waard is. Erg lekker, en typisch dikke, geconcentreerde PX.
Jazeker, 100 punten is wel erg veel. 


blindproeven is aan mij persoonlijk niet besteed; lesjes in bescheidenheid
biedt het leven al meer dan voldoende, maar we hebben wel weer een paar mooie
wijnen geproefd; dank daarvoor Claartje! 

Verslag en
proefnotities Rob van Ginneken

Rode Marsannay trekt steeds meer aandacht
By in ,

Rode Marsannay trekt steeds meer aandacht

De beste wijngaarden liggen deels in Chenôve

Marsannay is de
Noordelijkste AOC uit de Côtes de Nuits. De wijn is afkomstig uit  de gemeenten Marsannay-la-Côte, Couchey en
Chenôve. Éenvierde van de wijngaarden levert witte en roséwijn, de rest een
rode wijn die steeds meer aandacht en waardering krijgt. The Wine Advocate
schreef vorig jaar een heel lovend proefverslag van Domaine Fournier. Decanter
heeft volgende maand een reportage over Marsannay. Er zijn géén Premier Cru
wijngaarden, de wijngaarden Longerois en Clos du Roy komen wellicht in de
toekomst in aanmerking om te promoveren naar deze status. Peter van den
Besselaar biedt met zijn proeverij zicht op de rode Marsannay. Met champagne
als indrinker en Sauternes als uitdrinker is dit een klassieke proeverij. 

Leclère-Pointillart
Champagne Premier Cru Prestige

Gemaakt
van 33% Pinot Noir, 33% Pinot Meunier, 33% Chardonnay, 5 jaar geouderd. Heel
zuivere champagne, wat brioche, licht viooltjes, peer en meloen. Elegante smaak
en goede vulling.

We
proeven vier domeinen. Marsannay 2012 Veilles Vignes, Domaine Bernard Bouvier heeft
een mooie pinot noir geur waarin Toos en Henk kersen vaststellen, veel fruit. Marsannay
2011 Vieilles Vignes Closerie des Alisiers
is gemaakt door Stéphane Brocard,
een zoon van de gerenommeerde wijnmaker Jean Marc Brocard uit Chablis. Een true
to type Bourgogne, het meest toegankelijk zegt Toos én lekker, aldus Paul.

Domein
Fournier

Pa
Jean Fournier maakte wijnen die véél jaren flesrijping nodig hadden om enige
charme te gaan tonen. We proefden de topwijngaard Clos du Roy uit 2000 en 1998.
2000 is een jaar met flesverschillen, we hebben geen optimale wijn op tafel.

Clos du Roy

Marsannay
1998 “Clos du Roy”, Domaine Jean Fournier

Deze
wijn brengt nog wat stroefheid op de tanden, zeventien jaar oud! Prima
drinkbaar zegt Noël, die bitters en tabak determineert. De oude wijn heeft een
belegen geur, van herfstbos, wat dadels zegt Eric, nog stevig, nog fruit,
boerse wijn.

Zoon
Laurent Fournier is zijn wijnen duidelijk meer op de finesse gaan maken. Hij
kwam in 2001 in het bedrijf en vanaf 2003 is hij zijn vader als wijnmaker
opgevolgd. De wijnen zijn biologisch gecertificeerd.

Marsannay
2011 “Clos du Roy”, Domaine Jean Fournier

Een
pleaser, zegt Paul, een gulle en boerse wijn. Nello benoemt leer, tabak, fijne
zuren en zoete tannines. Berry ruikt wat speculaas, rozen, vanille en kersen.
De kracht en complexiteit maken deze wijn de topper van de proeverij.

Marsannay
2011 “Trois Terres” Vieilles Vignes, Domaine Fournier

We
proeven deze wijn van drie wijngaarden van kalk- mergel en zandsteengrond, met
wijnstokken die zijn aangeplant in de jaren ’30 en ’40 van de vorige eeuw. De
gemiddelde opbrengst is slechts 30 hl./ha. Véél te jong nog, maar duidelijk een
wijn met veel finesse en verfijning. Nog gesloten, zegt Nello, die dikke
tandplak vaststelt. Veel elegantie, zegt Paul.

Marsannay
2011 ‘Clos des Portes’ Monopole Jean Michel Guillon & Fils

Dit
is een andere stijl wijn. De  vergistingstijden van Guillon zijn langer en
koeler dan normaal (4-6 weken ipv 2-3 weken) en bijna al zijn wijnen gaan op
100% nieuw hout. De favoriet van de wijnliefhebbers die een stevig glas
waarderen. Fluwelige wijn, zegt Paul. Nello benoemt kersenconfiture, moerbei en
stallucht. Rob is liefhebber van de wijn die hij complex, rijp en zoet noemt.
Volgens Allen Meadows (Burghound.com) behoort Jean Michel Guillon tot de top 5
beste wijnmakers van Gevrey-Chambertin.

Domaine
de l’Alliance 2009 Sauternes

Dit
domein bestaat pas sinds 2005, dit is dus de vierde oogst. Een wijn waar ik
lyrisch over ben, zegt Toos, die lychees proeft. Een voluptueuze wijn met mooi
fruit slechts 13 hl/ha opbrengst. Het domein ligt in Fargues, de moeite waard
om naar te zoeken!

Bestuderen van bijzondere Bourgognes
By in ,

Bestuderen van bijzondere Bourgognes

Of het nu een
liefelijke lentedag is waarop je de vogels voor het eerst weer hoort kwetteren,
een zilte zomerdag met een lunch aan zee, een woeste winterdag met
sneeuwstormen, Bourgogne drinken is altijd passend. Maar toch… Bourgogne past
het beste bij heerlijke herfstdagen met slagregens, grijs en somber weer,
waarbij je mopperend thuiskomt vanwege onverwachte files of door
blaadjes-op-de-rails vertraagde treinen. Liefst maak je een houtkachel of open
haard aan, anders herlees je dicht bij de verwarming een Tom Poes en Ollie B.
Bommel bundel, die altijd eindigt in een eenvoudige doch voedzame maaltijd in
het kasteel. Kleur de herfst met Bourgogne!

 

Noël Geisen
kent de weg in Bourgogne, kent de verschillen in de jaren en zet van
vriendelijke coöperatiewijn tot aristocratische grootheid geregeld op tafel.
Een selectie van zijn interessante en leerzame proeverij, waarin we bijzondere
bourgognes bestuderen.

Mâcon Azé
Cuvee Acacia 2011Cave d’Aze

Wie alleen
naar de kleur kijkt, vergist zich vlot een jaar of vijf tot tien bij het
inschatten van de leeftijd. Deze oud goudkleurige wijn van 100% chardonnay krijgt
de kleur door rijping op acaciahout. Eikenhout is natuurlijk het meest gebruikt
voor wijnvaten, maar er wordt ook kersenhout gebruikt in Veneto voor ripasso
wijnen, kastanjevaten voor port en dus acacia vaten voor deze Bourgogne. Zoete
wijnen van petit manseng, muscadelle en mauzac werden altijd al op acacia vaten
opgevoed. Acacia vaten geven minder houttoasting dan eiken vaten, maar wel
structuur en body, terwijl het fruitkarakter meer nadrukkelijk naar voren komt.
De meningen over de wijn lopen uiteen. Toos zegt dat de wijn weinig geur heeft,
Kees benoemt hazelnoot en bloemen. Nello complimenteert de wijn met goede
nervositeit en vitaliteit. Ik vind de wijn reuze geschikt als culinaire wijn,
bij de maaltijd: peer en amandel in de geur, een zweem van honing en een lichte
oxydatieve toets. De wijn heeft veel bitters in de smaak en is karaktervol.
Heel interessant glas.  

Mâcon-Vilages
2011 Lieux-dit Clos de Mont-Rachet, Vignerons de Buxy

Een
chardonnay van een andere coöperatie, die veel herkenbaarder is dan de Macon
Azé. True to type. Paul benoemt narcis, meloen, mineralen en boterigheid.
Claartje ruikt bouillon en een botertje, de wijn is nog straf en heeft een
lange afdronk. Mijn aantekeningen: stinkertje in de geur, da’s best prettig.
Een strakke wijn, bepaald geen allemansvriend, in de geur citrus en mineralen,
de wijn is mooier en mooier naarmate de wijn langer in het glas staat. De wijn
komt van een kalkhoudende wijngaard met klei en kalksteen van 6 hectares in het
centrum van Savigny sur Grosne, de monniken van de abdij van Cluny maakten hier
vroeger al wijn. 

Givry Premier
Cru Les Grand Pretants 2009 Michel Sarrazin

Hartendief
van Noël. Het is té gemakkelijk om een link te leggen naar de naam: een wijn
die grote pret brengt. Flauw grapje. Maar de commentaren bij deze wijn zijn
veelzeggend. Nello zegt: de wijn is lactaal en lekker. Toos klasseert de wijn
als elegant en verfijnd. Ik heb de pech dat 
ik deze wijn proef na de Morey Saint Denis, die als tweede stond
opgesteld, daar heeft de wijn wat last van. Dit is een stevige wijn met inhoud blijkt
uit mijn aantekeningen, met in de geur aardbei, tabak en kruidnagel. 

Morey Saint
Denis Cuvee Pape Jean Paul II 2009 Chistophe Bryczek

Deze wijn
brancht Henk in bij onze werkavond en de wijn kreeg toen gemengde reacties,
sommigen vonden de wijn tegen oxydatie aanzitten. De wijn is gemaakt van een
wijngaard met oude stokken uit 1920. Paul noemt de wijn zááálig vanwege de
zoete tannines. Ik ben ook liefhebber van deze cuvee, die stevig in de alcohol
zit, maar verder louter positeve gevoelens en associaties oproept: mocca,
caramel, rondeur in de mond, goede zuren en fijne balans, hangt lang na.
Prachtige wijn. 

Er gaat
weinig in de wijnwereld boven een mooi uitgerijpte Bourgogne. We proefden twee
13 jaar oude wijnen van wijnbouwers en twee 16 jaar oude wijnen van
wijnhandelaren-opvoeders. Kijk, daarvoor is het nou fijn lid van een
wijnsociëteit te zijn, want zulke wijnen móeten uit een liefhebberskelder komen
om ze met regelmaat te kunnen proeven. 

Chorey-les-Beaune
2002 Domaine de Terregelesses

Typische Noël
wijn, goed gevonden in een bescheiden AC en schitterend geouderd. Tabak,
aardbei, mooie zuren en fris (!) zegt Kees. Kersen, laurier, rokerig,
amandelen, zegt Eric. Zoethout vindt Berry. Eaux de vie in de geur, heel brede
neus die als een pauwestaart uitwaaiert, heel mooi, elegante wijn. 

Côtes de
Nuits Villages ‘Les Perrières’ 2002, Domaine Desertaux-Ferrand

Zo mogelijk
nog mooier, prachtige balans. Een geur met van alles: herfstbos, paddestoelen,
toffee, een stinkertje, thee, rozen, leer, kersen, drop. Een stevige wijn met
mooie zuren. 

Savigny-les-Beaune
‘Le Village’ 1999, Henri de Villamont

Ja, daar is
de putjeslucht, zegt Paul, die hij miste – voor hem een karakteristek voor
gerijpte Bourgogne. Maar hi ruikt ook gebrand hout, aardbei en chocolade. En
oxydatief-positief. Mooie uitdrukking. Mijn aantekeningen: kardemom, herfstbos,
kruidig en prachtige balans. Mineralig. Moet nu wel gedronken worden. 

Volnay 1999
Domaine Camille Giroud

Hartendief
van Noël. Wijn om diep van onder de indruk te zijn: pauwestaart brede geur met
cederhout, laurier, tabak en rozen, zelfs wat turf, enorm breed. De wijn smaakt
elegant, verfijnd en met veel finesse. Toppertje. 

Heerlijke
proeverij.