Tag: Bordeaux

Bordeaux verticaal: zelf de slingers ophangen
By in ,

Bordeaux verticaal: zelf de slingers ophangen

Marathon van Medoc

 

Je moet zelf de slingers ophangen in het leven, zegt men wel. Nou heb ik de indruk… dat wijnliefhebbers daar patent op hebben. Zo klinkt al enige tijd uit onze ledenkring dat we in het jubileumjaar – veertig jaar bestaan – klassieke wijnen zouden moeten proeven. Klassieke wijnen! Bourgogne, Bordeaux, Toscane, Piëmonte, Moezel en Rheingau uit Duitsland. Willem Jan Withagen preludeert met de laatste proeverij vóór het jubileumjaar met een klassieke proeverij. Blije gezichten. En dat hij een toffe kerel is.

Een klassieke Bordeaux proeverij staat op het programma. Vaak begint die met een witte Bourgogne, nu ook. Meursault 2010 van A. Bichot is de eerste fles die Willem Jan opent uit een doosje in de kelder. De smaakcomponenten vliegen om de oren: exotisch fruit, ananas, amandel worden genoemd. Mijn aantekeningen zijn iets nuchterder: bescheiden geur, goede zuren, ranke wijn. Nog geen karakteristiek botertje. Fraai.

Van vijf wijndomeinen gaan we verticaal jaargangen proeven. Vrijwel steeds ‘scoort’ een topjaar als 2010 het best, krijgt applaus voor complexiteit, concentraat en balans. Interessant is dat zogenaamde mindere jaren wél lekkerder drinken, meer plezier geven. Een wijn uit zo’n topjaar heeft meestal veel tijd nodig om een zekere stugheid van zich af te schudden. Soms wel tien jaar of langer.

We zien dat meteen bij Château Taillefer, Pomerol, gemaakt van 75% merlot en 25% cabernet franc. We proeven 2012 en 2010.

Château Taillefer 2012 Pomerol

Valerie zegt het treffend: in 2012 is de geur mooier dan de smaak, bij 2010 is de smaak mooier dan de geur. Ik steek mijn neus in het glas en er verschijnt een glimlach op mijn gezicht. Een rijke geur, herfstbos en potloodslijpsel. Aah, wat lekker. De smaak is een beetje scherp, mist wat charme. Je zou willen blijven ruiken.

Château Taillefer 2010 Pomerol

Gebruinde rand. Kan een geur ‘slanker’ zijn? Het staat zo in mijn aantekeningen: zwart zomerfruit, cassistonen, chocolade. Een harde aandronk en zoveel concentraat dat het potentieel duidelijk is, krijgt in het glas steeds meer de karakteristieke Pomerol rondeur. Beter in balans, goede zuren, zegt Toos. De wijn heeft veel lucht nodig om zijn kwaliteiten ten toon te spreiden.

Château Poujeaux gemaakt van cabernet sauvignon en merlot, aangevuld met petit verdot en cabernet franc. Net even wisselende percentages afhankelijk van het jaar. Dit is een domein dat een warm plekje heeft in het hart van veel leden.

Château Poujeaux 2011 Moulis

Driekwart ondoorzichtige kleur. Rob noemt de wijn aangenaam en in balans. Ik ben er zeer over te spreken: prachtige complexe geur met turf, bos-champignons, aards, pruimen. Hap sap smaak, mooie zuren, bittertje en voelt ook nog jong aan. Lekker drinken dit.

Château Poujeaux 2012 Moulis

Driekwart ondoorzichtige kleur. Heel anders. Rob ruikt wat paprika (onrijp). Veel minder geurig, wel wat aards. Veel smaak, goed om te proeven nu, iets ‘zachts’, bittertje na, karaktervol.

Château Poujeaux 2010 Moulis

Driekwart ondoorzichtige kleur. Deze Cru Bourgeois is nu duidelijk béter op dronk dan de Grand Cru Classés die volgen. Niet zo uitgesproken geurig, maar wel complex: de aardsheid van Moulis, kaneel, tabak, eekhoorntjesbrood, munt ook. Wat een lekkere geur om te blijven ontdekken. Rondeur in de smaak, hap sap, oeps… vergeten uit te spuwen. Adembenemend lekkere wijn.

Château Cantemerle heeft ongeveer tweederde cabernet sauvignon, een vierde merlot en wisselend van het jaar aangevuld met cabernet franc en petit verdot. We proeven 2004, 2011 en 2012.

Château Cantemerle 2012 Haut Medoc

De meest doorzichtige kleur. Cassis in de geur, herfstbos al, goed concentraat en lijkt ook op dronk. Eric ruikt laurier, munt en fris groen. Leila ruikt drop en laurier. Uitgebalanceerde wijn.

Château Cantemerle 2011 Haut Medoc

Driekwart ondoorzichtige kleur. Leila ruikt wat medicinaals, ik ruik een cassisimpressie, tabak en leer. Zachte aandronk, hoge zuurgraad in afdronk. Fijn glas.

Château Cantemerle 2004 Haut Medoc

Heeft het zin een wijn zó lang te laten rijpen? Vijftien jaar oud nu. We hebben proevers die de voorkeur geven aan de jongere wijnen. Voor Willem Jan is dit een van de hartendiefjes van de proeverij. Leila roemt de zachtheid en het mondvullend fruit in deze wijn. Ik hou van de belegen tonen in de geur, maar ook potloodslijpsel en honingdrop. Deze wijn is werkelijk prachtig uitgerijpt en volkomen in balans.

Margaux proeven. Ik blijf het altijd bijzonder vinden. Vanwege die zijdezachtheid, dat liefelijke. We proeven Blason d’Issan 2013 en Château d’Issan 2010. Tweederde cabernet sauvignon, een derde merlot.

Blason d’Issan 2013 Margaux

De tweede wijn, dus gemaakt van jonge stokken. Just benoemt turf, munt en koffie. Halfdoorzichtige kleur. Voor zo’n betrekkelijk jonge wijn al veel te genieten in de geur: kreupelhout, menthol en aardbeienjam. Erg drinkbaar nu al: elegantie en finesse. Feestje.

Château d’Issan 2010 Margaux

Veertig procent merlot in deze wijn. Ondoorzichtige kleur. Dit is voor mij dé wijn van de proeverij. Klassieke neus met kruidigheid, laurier, veel potentieel, zachte aandronk en ongelofelijk veel elegantie. Rondeur, heerlijk in de mond. Verboden te spuwen. Vind ik. Punt uit. Uitmuntende balans. Just is gevraagd naar zijn voordeel en die komt met een soort ‘zing-vecht-huil-bid-werk-en-bewonder’ proeftermen: open haard, turf, drop, gloed, passie, trots, karakter, diepgang, intelligentie en blijdschap. Ieder woord kan hij ook in twee of drie zinnen nog eens uitleggen. Een proefheld die Just!

Dan een contrast met de Margaux, een Robert Parker lieveling: Château Smith Haut Lafite, Pessac Leognan. Tweederde cabernet sauvignon, een dertig procent merlot, aangevuld met cabernet franc en petit verdot.

Château Smith Haut Lafite 2010 Pessac Leognan

Ondoorzichtige kleur. Mijn oordeel wijkt hier nogal af van andere proevers. Ik vind de wijn stoffig en zelfs een tikje eendimensionaal. Wel veel kracht, maar weinig gelaagdheid. Veel kracht met alleen bitters na in de afdronk.

Château Smith Haut Lafite 2007 Pessac Leognan

Hartendief van Willem Jan. Ik ben ook enthousiast : ondoorzichtige kleur, aardse geur, chocolade en espresso, zeer zachte aandronk, rondeur en goed concentraat, fraai bittertje in de afdronk. Mooie uitgerijpte wijn.

Château Doisy Védrines 2007 Sauternes

In de eerste jaren van mijn lidmaatschap van de wijnsociëteit maakte de 1982 van dit domein verschillende keren onuitwisbare indrukken. En dan hou je een zwak voor zo’n domein. Tonen van edele rotting, met perzik, peer, sinaasappels. Elegantie. Prachtige balans. Fijn glas.

Fraaie proeverij afgesloten met fijne kazen van Paul.

Woorden vinden voor de wijn
By in ,

Woorden vinden voor de wijn

Een grote Chenin Blanc uit Frankrijk volgens Peter, acquired taste?

Peter van den Besselaar begint met ons te attenderen op een – volgens hem – zeer lezenswaardig boek van Reinier Spreen, getiteld ‘De taal van smaak’. In theorie is smaak eenvoudiger te omschrijven dan geur. Smaak kent vooral zoet, zuur, zout en bitter. Geur heeft veel meer dimensies. Geur kun je je hele leven blijven leren. Geur neem je waar met je neus tijdens het ruiken (orthosanaal). Geur neem je ook waar in de mond tijdens het proeven. We noemen het dan aroma (retrosanaal). De auteur van het boek stelt dat smaak
een taal is die je kunt leren spreken en verstaan.

Ook wij spreken elke dinsdagavond over wijnen.
Het blijft lastig geur en smaak te omschrijven. We weten wel of een wijn ‘lekker’ is. Het benoemen van het ‘waarom’ lijkt lastiger. Typeren van geuren is aangeleerd en cultureel bepaald. Als een geur onbekend is, gaat de waardering omlaag.

  • balans
  • lengte
  • complexiteit
  • verfijning

We starten met een wijnquiz. Ook ik krijg een A4 met daarop de beschrijving van zeven één druifwijnen (monocépages). En passant worden twee wijnen ingeschonken. Achteraf wordt ook mij duidelijk dat de ingeschonken wijnen geen verband houden met de wijnbeschrijvingen op papier, maar dat de quiz op zich staat. Ik troost me bij de gedachte dat ik niet de enige ben die het verkeerd begreep. Ben je als lezer nu ook de draad kwijt? Noël had de bedoeling van de wijnquiz goed begrepen èn van ons allen de meeste antwoorden juist. Peter reikt hem een fles wijn uit als prijs.

We bespreken de eerste twee wijnen. Bernardus Monterey County, Chardonnay, Californië, 2017 wordt herkend als afkomstig uit de ‘nieuwe wereld’. Veel power zegt Maarten. Azienda Agricola Ronchi, Chardonnay, Langhe, 2015 positioneert Toos uitstekend in de ‘oude wereld’. Droger, hazelnoot en body zegt Kees. Ik ruik bloemen, witte perzik, mango. Heerlijk droog en rijk!

 
Idyllischer dan Savennieres in de herfst kan het niet worden

De glazen worden opnieuw ingeschonken. Wederom wit. Anderen zijn wat enthousiaster dan ik ben. Over de Domaine Patrick Baudouin, Savennières Bellevue, Chenin Blanc, 2015 zegt Just: ingetogen droger, boterbloemen, zuur en verse maïskolven ook in de smaak. Leila vindt deze wijn jong, fris, met wat tannines, vanille en mineraal. Over Savennières Clos du Papillon, Domaine de Baumard, Chenin Blanc, 2011 zegt ze dat die ronder is, met vlierbloesem en hout. Peter is enthousiast; zijn eerste ‘hartedief’ van de avond. Overigens zonder een spatje houtrijping.

Over naar rood. Weingut Zehe-Clauss, Spätburgunder, Rheinessen, 2015 is voor 90% transparant. Aardse tonen, beetje rood fruit, stoffige tannines met wat vanillesuikerzoet zegt Claartje. Ook anderen roemen de aardsheid. Ernaast staat Agricola Cozzo Mario, Madonna delle Rose, Nebbiolo Barbaresco, 2014. Donkerrood, alcohol, frambozen, onrijpe tannines, rood fruit, strenge bitters zegt Gerard. Willem-Jan voegt er geparfumeerd met kersen aan toe.

Volgens Hans is Laurent Perrachon, Morgon, Côte de Py, Gamay, 2017 donkerrood, eenvoudig, voorzien van kers, met een goede ‘body’ en balans. Enkelen positioneren de wijn ten onrechte iets zuidelijker: Rhône. Baronie Madeleine Couly Dutheil, Cabernet Franc, Chinon, 2014 wordt door Berry het label ‘liefhebberswijn’ toegekend. Waarom?: kersen, leer, vegetaal in neus, rijp in mond, veel tanninezuren. Peter geeft deze zijn predikaat: hartedief!

Als intermezzo schenkt Peter een curiositeit: Château Tour Pibran, Pauillac, 1983. Een flinke overgang naar oudere wijnen, duidelijk in kleur en geur. Een krijgertje, de smaak is jaren geleden beter geweest.

Moulin des Dames, Côtes de Bergerac, 2005 blijft lang hangen.
Zowel Kees als Willem-Jan vermoeden dat het een wijn op leeftijd is. W-J vult aan met fruit, stoffig, potlood, ceder, leer. Château Chasse Spleen, Moulis, 2003 beschrijft Kees als zwart rood, mat, drop, zacht, chocolade, teer, cederhout, braam, op leeftijd.

We sluiten af met twee prachtige ‘uitdrinkers’. Château de Jau, Rivesaltes Ambré, 2007 is bruin, met een neus van boterbabbelaar, sinaasappel; in de mond marmelade en peperkoek. Ook Annemiek benoemt de gebrande boter caramel en een bittertje. De Saussignac, Vendanges d’ Autrefois, Sémillon, 2011 is goudgeel en frisser. ‘Prachtig’ zegt Toos, met abrikoos, zoetzuur en mooi in balans.

Na een mooie avond vraag ik me af of wij nu wel de goede woorden hebben gevonden om de wijn te omschrijven. Misschien toch maar het boek erop na gaan slaan….

Proefnotities en verslag Eric Hoepelman

Côte de Blaye: Liefhebbers-Bordeaux ‘van de overkant’
By in ,

Côte de Blaye: Liefhebbers-Bordeaux ‘van de overkant’

Oenoloog Pierre Ardoin is
verbonden aan de universiteit van Bordeaux. Château Cap Saint Martin in Blaye
is het familiedomein. Als Ardoin over de rivier de Gironde kijkt, ziet hij de
wijngaarden en kastelen van Pauillac. Hij bottelde een cuvee met 100% cabernet
sauvignon en noemde die met een knipoog: Cabernet d’en face. De cabernet van de
overkant. Zó kwam ik op het idee om Côte de Blaye centraal te stellen in een proeverij. 


De Gironde met links boven Pauillac en rechtsonder Blaye

Luttele dagen daarna zag ik een prachtige foto van Damien Barton gemaakt vanuit
een vliegtuig, precies daar waar je een mooi zicht hebt op Pauillac en Blaye. De
verschillen tussen de wijnen van Pauillac en Blaye zijn levensgroot. Dat ligt
vooral aan de grond. in de Medoc bieden kiezelbanken de wijnstok een warme en
goed gedraineerde bodem. Premier Crus hebben een kiezellaag van drie meter of
meer. De Côte de Blaye heeft klei en kalksteen. Het levert middelmatige en op
zijn best goede wijnen op. 


Ik heb iets met de wijnen van de Côtes de Bourg en Blaye.
Dat komt zo. Mijn eerste boek over wijn bewaren is het wijnkelderboek van Wina
Born uit 1975. Zij schrijft met veel warmte over deze wijnen: “ideaal om weg te
leggen omdat ze door enige jaren rijping véél kunnen winnen.” De bescheiden
prijs speelde ook mee, een student kan geen zich geen Grand Crus veroorloven.
Van oudsher is Nederland onder de rivieren Bourgogne gericht; de calvinisten in
Groningen en Friesland kozen voor Bordeaux om weg te leggen. In Avenue schreef
Wina Born over ‘vergeten’ flessen geouderde Blaye die ze aantrof bij goede
regionale restaurants en herbergen. 


Wijngaarden van Château du Grand Barrail

Op zoek naar consistentie

Als we wijn verwoorden zien we grote verschillen in
waardering. De een proeft zus en de ander zo in de wijn. We geven in deze
proeverij ook punten. Zijn we daarin consistenter? Welnee. In de eerste serie
Château du Grand Barrail met de jaargangen 2009, 2005 en 2003 kiezen zes
proevers voor 2009, twee proevers voor 2005 en elf proevers voor 2003 als beste
wijn. De wijnen zijn Nederlandse Berger bottelingen. De puntenwaardering is het
gemiddelde van alle proevers. 


Château du Grand
Barrail 2005  Kleine neus, dof, turf en
champignons – 11,6 punten 


Château du Grand Barrail 2009  Geur met veel mooie lagen : koffie,
anijs, chocolade en mocca, sappige wijn – 13,2 punten 


Château du Grand Barrail 2003  Geur met tonen  van herfstbos, sappige wijn met goede zuren,
16 jaar oud maar nog lang niet vermoeid – 13,5 punten 


In de tweede serie staan van hetzelfde domein cuvees met
geselecteerde druiven en deels nieuw houtrijping, allen château bottelingen.
Cuvee Roel 2001 kreeg 100% houtrijping, Révelation 2001 en 2005 voor een deel
nieuw hout. Acht proevers geven de voorkeur aan Cuvee Roel 2001, de andere
bottelingen worden door steeds vijf proevers als hoogste gewaardeerd. 


Château du Grand Barrail 2001 Cuvee Roel, gemaakt van 80%
merlot en 20% cabernet sauvignon, 100% nieuw hout. Indrukwekkende geur met veel
complexiteit, ik ruik truffels, anderen zwart fruit, chocolade en tabak. Ik
dronk deze wijn eerder en vond dat het hout te dominant, maar dat is nu
helemaal geïntegreerd, evenwichtige en fijne wijn – 13,6 punten 


Château du Grand Barrail 2001 Revelation, interessant naast
de Cuvee Roel, 90% merlot, 10% cabernet sauvignon, van 40 tot 80 jaar oude
stokken. Ik vind dat deze Revelation vooral mineraal gedomineerd is. Mooie
smaak.  – 13,7 punten 


Château du Grand Barrail 2005 Revelation  De wijn heeft een klein stinkertje, maar ook
weer koffie en chocolade, wat natte wol. Sappige smaak met nog veel tannines. –
13,3 punten 


Welke wijnen wegleggen?

In de derde serie proeven we drie prestige cuvees naast
elkaar van wijndomeinen die dicht bij elkaar liggen. Ieder van deze flessen is
de moeite waard om weg te leggen en daarna te volgen. 


In Blaye moet hard worden
gewerkt om de wijn te verkopen. De wijnbouwers hebben enkele jaren de handen in
elkaar geslagen en een collectieve campagne gemaakt, met ook steeds filmpjes
over het domein. Dat is reuze informatief. In dit verslag zijn links opgenomen naar deze filmpjes. 


We zijn in deze serie opnieuw
inconsistent in waardering: acht proevers geven de voorkeur aan Du Grand
Barrail, in de gemiddelde waardering scoren de wijn dicht bij elkaar. 




 Klik hier voor het filmpje over Cap Saint Martin 


Château Cap Saint
Martin 2015 Cuvee Prestige Côtes de Blaye

Wijn is merendeels van merlot, 12 maanden houtrijping,
opbrengst 40 hl/ha. De wijn presenteert zich nu jong verrassend lekker:
kersenfruit in de geur, rozen, vanille, mooie voluptueuze rondeur. Elegantie ook.  – 14,4 punten 

 

Klik hier voor het flimpje over Château du Grand Barrail



Château du Grand
Barrail 2015 Revelation Côtes de Blaye. Het lijkt een kenmerk van du
Grand Barrail, ook in deze wijn ruiken we wat chocolade, lijm. Mon Cherie
kersen. Veel smaak, hap sap. – 14,3 punten 


 

Klik hier voor het filmpje over Château Gigault


Château Gigault 2015 Cuvee Viva, Côtes de Blaye. Gemaakt
van 100% merlot. Iets vegetaals in de geur, naast framboos en mocca. Veel
rondeur. Mooie wijn – 14,5 punten. 



Werkavond met knipoogjes
By in ,

Werkavond met knipoogjes

Clubkampioen Berry Marinussen zette de geblindeerde flessen voor onze werkavond in een goede volgorde. Zo bleken we ineens twee Nederlandse wijnen in het glas te hebben én een spannende combinatie van Bordeaux blends. Er zaten ook knipoogjes bij naar de thema’s in het nieuwe proefseizoen. Een mooie begin van het nieuwe seizoen.

Schouwen Druivenland Gris 2017 De Kleine Schorre

Goede balans, wat banaan in de geur, hoge zuurgraad en wat enkelvoudig. Deze wijn schenkt de KLM in haar business class.

Domein de Wijngaardsberg 2015 Limburgse landwijn

Knipoog naar thema later in het jaar. Ik ben best onder de indruk van deze strakke wijn.
Bescheiden geur, vanille, boterig, prettige hoge zuren en mooie bitters. Ook wat carameltonen. Heel ranke wijn, waarbij ik zelfs denk Chablis in het glas te hebben. Mooi compliment voor de Limburgse wijnmakers.

Le Reserve de Sociando Mallet 2013 Haut Medoc

Nog zo’n true to type Bordeaux met laurier en munt in de geur, wat braam en tabak. Rondeur in de prettige smaak.

Le Stanze 1999 Poliziano

Toscaanse wijn met bruine randjes. Herfstblad en aardse geur. Milde volle aandronk met een klein zoetje, drop, leer en laurier. Práchtige wijn.

 

Château Taillefer 2010 Pomerol

Heerlijk klassieke geur met laurier, prachtige aandronk. Goede zuren/bitters, eetwijn met nog potentieel om verder te ouderen.

Tokara 2015 irector’s Reserve Zuid Afrika

Deze wijn van een Bordeaux blend is indrukwekkend vanwege het mooie fruit (kersen), sappigheid en verfijning. Goede balans in een elegante wijn.

Bordeaux 2015, feestelijke verleidelijke wijnen volop belofte
By in ,

Bordeaux 2015, feestelijke verleidelijke wijnen volop belofte

Toos en Claartje schenken Bordeaux uit 2015. Een klassieke proeverij waar
iedereen zich enorm op verheugt. De laatste proeverij van het jaar. En een
proeverij – stel ik vast – waar we met plezier nog jaren aan terug kunnen
denken. 2015 is een jaar dat op de rechteroever geweldige wijnen voortbracht, Margaux
was voortreffelijk. De tannines waren  goed rijp. In feite is 2015 zo’n jaar dat je
niet per se de Hoge Crus hoeft te kopen, omdat óveral goede wijn werd gemaakt.
Zegt men. Proeven wij dat terug? Bij uitzondering een beschrijving van álle
wijnen uit de proeverij. Alle wijnen zijn blind geproefd.

Black Pearl, Cremant de Bordeaux

Gemaak van cabernet
franc en semillon. In de neus een irritant karton mufje, gaat gelukkig weg, wat
groffe constitutie. Mooie jasmijn impressie. Annemiek benoemt drop en anijs, zacht
in aanzet en aparte bitters. Kees noemt de neus wat weeïg. Noël noemt de bubbel
‘niet van het vrolijke type’. Willen Jan is volstrekt content: een cremant
zonder gist/toast, maar wel marsepein, amandelen, groene appels, citrus en een
rijke smaak.

Château Latour Martillac 2015 Pessac Leognan Blanc 

Een dikke wijn met grapefruit, zegt Eric. Gras en groene appels in de geur,
aldus Leila. Noël benoemt een zwoele aanzet. Mijn aantekeningen: prettige geur met
jasmijn en citrus, daarna ook duidelijke buxus (veel sauvignon) en een levendige
smaak met veel prima zuren.

Fieuzal roept op tot poëtische vergelijkingen

Château Fieuzal 2015 Pessac Leognan Blanc

Vanille en getoast hout, met een duidelijke bittertje, zegt Eric. Natte wol,
vanille en peer, aldus Noël. Mijn aantekeningen: cederhout, stinkertje, prettige
rondeur in aandronk, meer body dan de vorige wijn, prachtige belofte. Langer in
het glas ook veel kracht, mooie bittertje in de afdronk. Elegantie in deze wijn
met een fikse doorslikfactor. De mooiste omschrijving van deze wijn heeft Willem
Jan: een kruidige Breugheliaanse Freule.

Château Poujeaux 2015 Moulis

Ons bekende Cru Bourgeois met altijd de mogelijkheid om lang te rijpen. Ruwweg
een mix van cabernet sauvignon en merlot. Rob noemt de wijn mooi en elegant,
hij mist wat complexiteit. Berry prijst de aangename zuren, kersen, laurier en
oud hout. Ik ruik een klassieke geur die nog gesloten is maar waarin cassis en
eucalyptus zich doen gelden. Een heel straffe smaak, heel beloftevol, zou ik
zeker nog 5 jaar laten liggen. 

Valerie Labadie schreef een boek over Cantemerle

Château Cantemerle 2015 Haut Medoc

In deze Grand Cru Classé domineert cabertnet sauvignon met 60%, merlot doet
30%. 14 maanden opvoeding op 40% nieuw houten vaten. Deze is wat meer op de
toekomst gebouwd dan de Poujeaux, zegt Rob, die rijpe kersen en cacao benoemt.
Mijn aantekeningen: mocca, cacao, ceder en vanille, een rijke geur! De smaak is
op dit moment nog straf, iets hoekiger dan Poujeaux. Langer in het glas komen
tonen van bramen, zwart fruit en chocolade. Deze wijn heeft écht veel te
bieden, mooie zuren en elegantie.  




Château Boyd Cantenac 2015 Margaux

Een deftige neus, zegt Kees, een wijn die ‘alles heeft’. Zwarte kers en rijpe
tannines. Paul benoemt de vanilletoets, chocolade en lange afdronk. Mijn
aantekeningen: dikke zwarte kleur met paarse rand, sigarenkistjeshout, lichte
stalimpressie, een heel rijke geur. Gevolgd door een bekvol fruit, veel
stevigte, rondeur en heel veel beloftes.

Château Langoa Barton 2015 Saint Julien

Stoffig en gesloten geur, enorme kracht, absoluut kindermoord, zeker nog 5 jaar
afblijven, want nu wat straf en hoekig. Enorme mooie kersen en wat chocolade
als je doorslikt. Paul benoemt vérse kersen, nieuw hout, espresso en chocolade.
Ook Kees noemt de wijn veel te jong.

Le Saint Estephe de Montrose 2015

Klassiek, potloodslijpsel, cassis, mineraal, heel rijke sappige smaak, al heel
toegankelijk, veel zuren, weinig bitters. Als de wijn wat lucht heeft gekregen in het glas toont zich de elegantie. Wijn met hoge doorslikfactor. Just benoemt ceder,
peperkoekaccenten, kruidig, pure chocolade en kers. Aardbei in de smaak, met meer
lucht droppig en heel complex.

Les Griffons de
Pichon Baron 2015 Pauillac

Dé wijn van de proeverij wat mij betreft. Donkerdere kleur met kardinaalrode
rand, morellenkersen en kruidige tonen, cederhout, ‘zachte’ geur, wow wat
een verleidelijke wijn, fluwelig en helemaal in balans. Just benoemt mooi zacht
hout, zoete kers, pruim, braam, bosfruitbak, ceder en cacao, goed geïntegreerd.
Hansh roemt de prachtige balans en Berry zegt dat de wijn meer plakt dan de
Margaux.


Mooie nieuwbouw bij Villemaurine Saint Emilion
Pomerol bij een entrecote met rode wijnsaus, yummie!

Château Villemaurine
Saint Emilion

Gemaakt van 80% merlot en 20% cabernet franc. Gastproever Maarten noemt de wijn
goed in balans met leergeur, zwarte kersen, rijpe tannines en een lange afdronk
met vanille.  Annemiek ruikt zoethout,
kers, toffee en Kees bramen, pruimen en zwarte kers. Fruitige rijpe tannines.
Mijn aantekeningen: rode rand, donkere kleur, kersen, ceder, geparfumeerd. In
de mond wow wat een kracht, veel concentraat, nu veel te jong maar met hoog
potentieel, in het glas ontwikkelt zich ook een toffeegeur en veel rondeur in
de smaak.

Le Petit Eglise 2015 Pomerol Denis Durantou

Opgevoed in 45% nieuwe houten vaten. Donkere kleur, gesloten neus, veel kracht
en hoge doorslikfacto. Deze wijn heeft eigenlijk alles maar moet nog helemaal
loskomen. Langer in het glas krijgt de wijn kruidigheid. Wijn met goede balans.
Maarten ouder hout, licht eiken, boslucht en paddestoelen. Annemiek zegt dat de
Pomerol veel fruitiger is dan de Saint Emilion. Kees zegt: stroop, drop,
eucalyptus  en een pepertje.

Carmes de Rieussec 2015 Sauternes
Perzik, een heel intense geur met gebakken ananas, honingachtige smaak, mist
wat zuren. Noel benoemt de helder goudgele kleur, weinig zuur, weinig spel,
veel jam en honing. Mollige wijn. 

Memorabele
proeverij.

Prix Proeven - competitie maakt wat los...
By in ,

Prix Proeven - competitie maakt wat los...

 

 
Wildtijd. Tijd voor mooie wijnen!

 

We hebben beelden in ons hoofd. Bijvoorbeeld van een bridgeavond, een vogeltjestentoonstelling of een wijnproeverij. Wie onze Prix Proeverij van Noël Geisen bijwoont, ziet van alles dat je níet associeert met wijnproeven. Juichende proevers (zoals bij voetbal), een winnaar die een lustopwekkende dans maakt (zoals bij theatersport). Competitie brengt emoties naar boven. 

We proeven steeds twee wijnen blind en moeten een keuze maken uit vijf aangegeven wijnregio’s. En dan met drie proevers sámen een antwoord formuleren. Zo doen er deze proeverij vijf teams mee. Het team met twee oud proefkampioenen én nieuw lid Leila (welkom) behaalt de meeste punten. Punten worden gehaald door wijnregio’s goed te determineren én de druif te herkennen. 

Er staan achtereenvolgens op de proeftafel: een Spaanse Cava als indrinker, Barbera uit Noord Italië naast Shiraz uit Australië, Gamay uit Noord Oost Frankrijk naast Pinot Noir uit USA, Carmenere uit Chili naast Tempranillo uit Spanje, Merlot uit Bordeaux naast een Chateauneuf du Pape blend uit Zuid Oost Frankrijk, Malbec uit Argentinië naast Primitivo ui Zuid Italië. En als uitdrinker een vin santo van Sangiovese. Een selectie beschreven.

Schug Pinot Noir 2015 Sonoma Coast

Mooie neus, pinot, lekker sappig

 

 

Bodegas Luis Cañas 2006 Rioja Reserva Selection de Familia

Zwoel, kruidig, warm, ceder. Een rijke volle smaak met goede zuren.

Château Peyrelongue 2009 Saint Emilion

Uitermate karaktervolle wijn met veel hout, kruidig, goed concentraat, stal en peperkoek.

Domaine Charvin 2010 Chateauneuf du Pape

De wijn die de minste punten scoorde en dus moeilijk te determineren was. Mooie volle en brede geur, open, aangenaam, rondeur.

Primitivo di Manduria 2014  Feudi di San Marzano

Open geur, kers, kers, kers, lekkere bitter-kruidige afdronk.

Vin Santo Occhio di Pernice 2010 Sangiovese

Prettige rondeur, harmonieus, vijgen.

Mooie proeverij, waarbij ik zo geconcentreerd zat te determineren dat de
aantekeningen summier zijn.

Geslaagde afsluiting seizoen met barbecue
By in ,

Geslaagde afsluiting seizoen met barbecue

We hebben het seizoen prettig en geslaagd afgesloten met de barbecue. Mooi weer, op de binnenplaats van het Maison du Vin, waar je je in het buitenland kan wanen. Diederick en Eric werden door de voorzitter bedankt en in het zonnetje gezet met een fraaie magnum.  

De Provençaalse rosé 2017 van Pigoudet (Aix en Provence) is van uitnemende kwaliteit. We genoten ook van een trebbiano uit Lugana, Le Creete 2017. We genoten van een frivole pinot noir uit Nieuw Zeeland, ook de Vino Nobile de Montepulciano 2015 van Bigi had dezelfde frivoliteit.Wijn uit magnum is altijd een feestje en Château Le Meynieu 2009 Haut Medoc heeft zich heel mooi ontwikkeld met ceder en laurier in een verfijnde neus en een lichtvoetige smaak.

Op piratenjacht
By in ,

Op piratenjacht

In principe proeven wij altijd thematisch. In een ‘serie’ staan dan drie vergelijkbare wijnen naast elkaar. Het kunnen dezelfde  druiven zijn, of hetzelfde jaar, enz. Wij determineren dan de overeenkomsten en de verschillen. Zo leren wij beter te proeven.

Diederick heeft vanavond andere plannen met ons. Hij zet – meestal – drie wijnen naast elkaar, waarvan er één uit de toon valt. Deze ‘piraat’ komt dan uit een ander land, of is van een andere druif. Of nog moeilijker: in een serie van drie wijnen komt er één uit een ander land en is er één van een andere druif. Ja, en zo’n uitleg geeft dan ook meteen aanleiding tot misverstanden: is er dan één van de drie uit een ander land en van een andere druif? Of, hoe zat het ook alweer? Ach ja, in feite zoeken we gewoon net als altijd naar de overeenkomsten en verschillen.

Mooie bijkomstigheid, of misschien wel de hoofdreden, van deze opzet is dat Diederick meer van zijn beste wijnen toch op de proeftafel kan zetten. Dat is dan ook wat we gaan ervaren, veel toppers.

De indrinker is een champagne van R & L Legras, Présidence, A.C. Chouilly-Champagne, Blanc de Blancs Grand Cru, 2002.
De dosage is 6 gram / liter. Willem-Jan herkent overrijpe appels, gist, toast, Madeira-tonen in de neus en boenwas. Peter zegt dat het een ‘belegen glas’ is. Het is een knappe wijn voor een 16 jaar oude champagne.

Daarna staan drie glazen witte wijn naast elkaar. Eén komt uit een ander land, maar welke? Gaandeweg blijken we drie keer Chardonnay te proeven, de eerste twee uit Frankrijk, de derde uit Spanje. Die laatste is dan ook de ‘piraat’, want komt uit een ander land.

De eerste is Domaine Jean-Marc Boillot, A.C. Montagny 1er cru/ Bourgogne, chardonnay, 2015. Mooi lichtgeel van kleur. Meerdere proevers vinden de wijn ‘mooi in balans’! Licht getoast hout, zacht, citrus, boter en op het laatst nog wat grapefruit.

De Maison Roche De Bellene, A.C. Montagny 1er cru/ Bourgogne, chardonnay, 2010 is meer goudgeel. De bitters zijn wat flinker, samen met perzik en tropisch fruit (Kees). Voor Diederick is dit één van zijn persoonlijke toppers van deze avond.

De Julián Chivite, Collecion 125, Navarra/ Spanje, chardonnay, 2007 is de piraat van deze serie. Deze komt immers niet uit Frankrijk, maar uit Spanje. Dehoutlagering is duidelijk herkenbaar. Ook ietwat bitters, naast boter en koekjesdeeg (Berry). In naam zou dit een uitstekende wijn moeten zijn; ik vind ‘m eerder ‘goed’.

Haut Sarpe

De eerste serie rode wijnen heeft als gemeenschappelijk kenmerk de druiven: bordeaux-blend. Château Haut Sarpe, A.C. Saint Emilion Grand Cru Classé/ Frankrijk, 70% merlot en 30% cabernet franc, 2009 heeft volgens Annemiek een bruin  randje, trekt mooie tranen in het glas en heeft zachte tannines. Martijn vindt de wijn iets te tertiair. Paul proeft bramen en kersen en vermoedt dat het merlot uit 2009 is. Raak! Diederick vertelt ons dat deze wijn ook nog eens een prima prijs-/kwaliteit-verhouding kent.

De tweede is de piraat. Het is een wijn uit Israël. Pelter winery, Galilee/ Israël, Trio: 70% cabernet sauvignon, 15%  merlot en 15% cabernet franc, 2015 is een zonnige wijn met een zoetje van limonade (Martijn). Donkerrood, vanille, hout,
rood fruit.

Pauillac Grand Cru Classé
Prachtige prijs/kwaliteit verhouding

Vervolgens weer een serie rood: alle drie Malbec. Chateau Lacapelle Cabanac, A.C. Cahors/ Frankrijk, malbec, 2006 is heel mooi. Martin ziet een bijna zwarte kleur, en proeft leer, drop en tabak. Willem-Jan voegt daar ‘peat’ van turfgestookte Irish whiskey aan toe, naast een aardse en zoete component. Berry vermoedt een côt van Cahors. Knap hoor!

François Lurton, Piedra Negra Gran Malbec, O.O.  Mendoza (Uco Valley)/ Argentinië, malbec, 2009 is frisser, met toch wat stal (Peter). Willem-Jan zegt ‘slagroom’ en ik snap dat. Gelardeerd met knap rood fruit.

Kaiken, Mai (the first), O.O. Mendoza (Lujan de Cuyo)/ Argentinië, malbec, 2007 is ook heerlijk! Toos ziet een   rood/paarse kleur, met truffel, en zacht, zoet, fris fruit.

Dan gaan we over naar een ‘los glas’. Het is een zeer rijke, warme wijn. Just: drop, zwarte bes, chocolade, braam, bosbes en
aards. Ook de zuren zijn er, maar storen niet. Peter vindt de wijn nog te jong, ceder, kracht, harmonieus, laurier, kruiden, en ook nog een ‘power’-staart van rood fruit, Het is Antinori, Guado Al Tasso, D.O.C. Bolgheri Superiore/ Italië, 65% cabernet sauvignon – 25% merlot – 10% cabernet franc, 2008.

We sluiten – bijna – af met een ter plekke geopende fles ….? Dat is aan ons. Voor mij is het vloeibare kastanjehoning met alcohol. Diederick verklapt dat het port is, maar wat voor port? Zelfs de kleur verraadt niet veel. Dat de port op leeftijd is is duidelijk. De vaste stofkorrels in de wijn zijn goed zichtbaar. Krentjes, sinaasappelschil, ietwat scherp en weinig frisse tonen meer. Diederick trakteert ons op Kopke, dry white porto, 1935 (bottled in 1980). En dan is het heel bijzonder; we drinken een 83 jaar oude, witte port!

Alsof het feest nog niet compleet is, doen we nog een uitdrinker. Weingut Am Kaiserbaum, Hammel-Hundinger,  Schwarzerde, Blanc de noir, Eiswein, 2007. “Eerst zoet en dan zuur” zegt Berry. “Prachtig!” repliceert Paul.

Ook voor mij was dit een memorabele proefavond, die ik nog lang zal koesteren.

Proefnotities en verslag Eric Hoepelman

Verticaal proeven: Haut Medoc, Barolo en Moezel
By in ,

Verticaal proeven: Haut Medoc, Barolo en Moezel

We proeven verticaal: dezelfde wijn van verschillende jaren.
En we gaan een flink stuk terug in de tijd, zal blijken. Maar eerst een
indrinker: de Blanc de Noirs, een mousserende Spätburgunder van
Heymann-Löwenstein. Die valt niet bij iedereen in de smaak, na 6 jaar ‘sur
lattes’ te hebben gelegen. De wijn heeft vrij veel kleur, een vuursteenneus,
een zoetje, is wat olieachtig, met een hint van iets bloemigs. Willem-Jan
proeft salmiak en veel bitters.  

We beginnen met drie jaargangen, niet te ver uit elkaar volgens
Eric, van een en dezelfde rode wijn. De druivenmix en de foto van een vrai château
op Eric’s PowerPoint suggereren Bordeaux. Dat blijkt het ook te zijn: drie
jaargangen van Cantemerle, het château dat als allerlaatste werd toegevoegd,
als 5e Grand Cru Classé, aan de classificatie van 1855. De reden: de
wijnen werden destijds voornamelijk rechtstreeks aan Nederlandse wijndrinkers
verkocht en de negociants hadden hier geen weet van. Deze Nederlander heeft
anno 2018 wel wat moeite met de wijnen: de wijnen zijn streng. “Te jong,”
oordeelt menigeen, zeker als duidelijk wordt dat de middelste wijn in de serie
(de 2006) wordt geflankeerd door de 2010 en de 2009. Ik ben het er niet mee eens:
2009 en 2010 zijn topjaren en dat betekent in het geval van Cantemerle dat er
anno 2017 zeker fun aan deze wijnen te beleven moet zijn. Dat de Latours en de Montroses
van deze wereld misschien nog niet helemaal klaar zijn, is een ander verhaal.
In het kader van het verticale thema: de 2006 heeft duidelijk al een wat verder
ontwikkelde kleur, de wijn mist het mooie kersenfruit wat in de neus van de
2010 zit. De ’06 en de ’09 hebben ook wat paprika, voor mij altijd een teken
toch van iets onrijps, waar ik geen fan van ben. Maar gelukkig zijn er proevers
die daar minder gevoelig voor zijn, en de wijnen kunnen waarderen. Soit / Honi
soit qui mal y pense (doorstrepen wat voor u niet van toepassing is)

De volgende serie is er een van maar liefst 6 wijnen. Minder
kleur, en meer dakpannenrood en bruin dan de Cantemerles. Dat doet Toos al snel
denken aan nebbiolo, de serie blijkt inderdaad de Barolo van de Marchesi di
Barolo te zijn. Maar wat zijn toch de jaartallen? En wat is de volgorde qua
leeftijd? De eerste is de jongste, daar zijn we het wel over eens. Een lekkere
neus, met rijp rood fruit (framboos), wat hout, een sappige aanzet,wat stoffig
dan, rul, wat warm-alcoholisch in de lange afdronk, dat wel, voor mij met
afstand de beste van de serie. Na wat over en weer gepraat lijkt het merendeel
der proevers te denken dat de wijnen op volgorde van ouderdom staan, en dat
klopt. De tweede wijn is net niet helemaal zuiver en verschillende proevers uiten
hun vermoedens van kurk. Jammer, want (zo blijkt later) de wijn komt uit een topjaar
– wélk jaar laat ik spanningsboogtechnisch nog even in het midden – dat zich
langzaam ontwikkelt volgens zowel Parker als Robinson. Wellicht dat de wijn ondanks
het toefje kurk nog best te drinken is. Iets dergelijk geldt ook voor de derde
wijn, “fris en sappig” volgens Berry, die een interessante theeneus heeft en mede
daardoor voor mij elegant overkomt, ondanks dat er ook iets inzit dat aan een
versterkte en oxidatief opgevoede wijn doet denken. Een cadeautje was ’t ooit,
blijkens een opschrift op de fles. Daarna wordt het voor mij toch echt minder. De
vierde wijn springt er uit voor Annemiek, maar niet in positieve zin; met de notige,
“sherryachtige” tonen is van deze wijn het beste inderdaad wel van af. Wijn
vijf neigt naar oranje en heeft een stoffige neus. Claartje mist net als ik het
fruit, benoemt wel drop en de droge tannine. De laatste, en dus oudste wijn,
valt bij de meeste proevers niet zó maar een beetje, maar enorm in de smaak.
Het is een van Eric’s hartendiefjes; ook andere leden worden lyrisch. Al dan
niet gebrande caramel wordt verschillende malen genoemd, “P.X.”, maar ook maggi
en bouillon (voor mij niet per se positieve proefnotities). Hans H. en ik schrijven
vanavond het minority report: we hebben het er moeilijk mee, niet alleen met
deze laatste wijn, maar met de hele serie met uitzondering van de eerste wijn –
die de 2010 blijkt te zijn. De
jaartallen, vanaf wijn 2: 1989, 1976, 1974-1975 (niet zeker), ergens tussen 1964
en 1968, en last but not least: de 1955. (Van twee flessen ontbreken
jaartalaanduidingen, en de inschatting is die van de producent op basis van de
door Eric gestuurde foto’s en productienummers op de halslabels.)

Stefan Erbes

We sluiten af met een serie van 3 Rieslings. Lekkere Riesling,
van Erbes uit Ürzig – we proeven de Würzgarten Auslese **. De eerste duidelijk
de jongste met de op die leeftijd nog zo kenmerkende, in dit geval ook
beschaafde citrusneus. Het zoet en het zuur volgen snel, en in bijkans perfecte
balans. Kritisch geproefd zou je zelfs kunnen zeggen dat een pietsie minder
fris ook wel zou had gemogen, maar haters van zoete wijn moeten dit maar eens
proeven en dan durven zeggen dat de wijn ‘te zoet’ is … (#1: 2015). De tweede
wijn, uit 2011 heeft diezelfde mooie klassiek Duitse zoet-zuurbalans, maar een
veel meer goed ontwikkelde neus, het fruit meer op de achtergrond, petrol,
Willem-Jan heeft ’t zelfs over retsina en harstonen; een mooi glas en Eric’s hartendiefje. Bij de 2004 wordt getwijfeld over de zuiverheid van de
wijn, ik kan er geen echte fout in zien, maar de wijn heeft zeker wat tertiaire
Rieslingaroma’s; moet je van houden. Alle drie de wijnen krijgen van Peter 90+
punten.

Wat hebben we geleerd? Smaken verschillen. De geleerde les
zal daarmee ook voor iedereen anders zijn. Wat is “te jong”? Moet er fruit, mág
er paprika in Bordeaux? Wat is de waarde van een topjaar? Kan Barolo ouderen? Aan
vragen geen gebrek; eenduidige antwoorden worden nochtans zelden

gegeven, in dees’
wondere wijn-wereld.

Verslag en proefnotities Rob van Ginneken

Wijn en spijs combinaties ontregelen onze ideeën
By in ,

Wijn en spijs combinaties ontregelen onze ideeën

 

Berry Marinussen en Eric Hoepelman slaan de handen ineen om ons wijn en spijs combinaties te laten proeven. Hulde! Want tsjonge jonge, daar is véél voorbereiding en zelfs wat stress bij komen kijken. Voor de proeverij zijn we te gast in het maison du vin. En laten we meteen vaststellen: het is een voortreffelijke avond. Wie dacht kleine hapjes te krijgen, komt bedrogen uit. De porties zijn gróót (als er dan toch van enige kritiek sprake mag zijn, is het deze). De kwaliteit is hoog. Berry en Eric hebben het koken in de vingers.

Montaudon Chamapagne Brut

Gemaakt van Pinot noir (50%), Pinot meunier (20%), Chardonnay (30%) met heel
licht brioche in de geur, friszure aanzet met appeltjes, fijne afdronk met
granny smith, true to type. Fijn begin.

VITELLO TONATO voorgerecht van kalfsmuis met tonijnsaus en kappertjes

We proeven wit én rood blind bij het gerecht dat vlees en vis combineert. De Grüner Veltliner Prechtl 2015 Leitstall Reserve heeft licht vanille, een milde aandronk en zelfs wat zalvends. De combinatie met wit is harmonieus. Rood blijkt een Domaine du Pasquier 2014 Gamay uit Savoie. De wijn is licht kruidig, milde aandronk, heel lichte wijn, heel fruitig, prettig. Ik geef de voorkeur aan deze spannende combinatie met rood. Op advies van sommelier Wouter de Bakker, aldus Eric.

 

RISOTTO TARTUFFO een risotto met truffel

Ja, je voelt hier op je klompen aan dat daar Italiaanse wijnen bij staan. Ik vond ze verdorie allebei een beetje moeilijk als je ze zó proeft. De eerste wijn een wat moeilijke neus en de tweede streng met veel bitters. Dan proef ik de wijn bij het verrukkelijk rijstgerecht en zie… een wondertje, mijn waardering schiet omhoog. Wijn 1 is Brunello di Montalcino 2010 van Banfi en die combineert fraai, maakt de wijn mild en heel rond. Wijn 2 is Barolo 2010 van Fontanafredda. De geur wordt mooier en elegant met meer lucht, verfijnd ook, de wijn geeft iets meer spel bij het gerecht, dat vind ik de interessantste combinatie.

We proeven een vierenveertigjaaroude Barbaresco 1973 Luigi Bosca zomaar als tussendoortje.
Claartje benoemt drop, rozijnen en een putjessmaak. Just benoemt bosvruchten, bramen en eenzoetje in combinatie met zuren die de wijn erg goed in balans houden.

GECONFIJT EENDEBOUTJE IN RODE WIJNSAUS MET CHIPS EN PUREE VAN PASTINAAK

Twee rode wijnen die elkaar in combinatie met het gerecht niet zoveel ontlopen. Wijn 1 Confidences de Prieure de Lichine 2009 Margaux heeft een klassieke neus en prettig rood fruit in de smaak, Toos is lyrisch over de wijn: vol fruit, kruiden, mooi zoetje met goede balans van zuren en bitters. Wijn 2 Gigondas 2010
Domaine Santa Duc heeft een heel geurige en brede neus en een pittige smaak.
Dit is een wijn met veel spel.

KUNG PAO KIP, een klassiek Sichuan gerecht van kip met nootjes

Wijn 2 Gewurztraminer 2009 Hugel Vendanges Tardives is een prachtige wijn die ik dolgraag drink en zeer waardeer, máár… de combinatie met het Chinese gerecht werkt niet goed. Wijn 1 Riesling 2003 Auslese Dr. Pauly-Bergweiler, Bernkasteler alte Badstube am Doctorberg komt van een van de mooiste wijngaarden aan de Moezel.
Nu veertien jaar oud en daardoor heel mooi petrol tonen in een geur waar je aan kan blijven ruiken. Roomboter babbelaar én mineralen, heel mooi, de combinatie met het pittige gerecht is prachtig.

TOAST EENDELEVERMOUSSE MET UIENCONFIT

Ook hier een ontregelende combinatie. Op papier is Château Guiraud 1997 Sauternes Premier Cru een ideale combinatie. De wijn is harmonieus, Kees ruikt sinaasappel, hazelnoot en drop. Annemiek noemt de wijn mooi om te drinken met sinaasappel en citrus. Annemiek benoemt dat de wijn bitter gaat proeven met de mousse. Wijn 2 is bij toeval in de proeverij gekomen, zegt Berry, omdat Eric en Berry verrast zijn door het samenspel.

Rivesaltes Ambré 2007 van Vignerons des Alberes is een vin doux naturel die ineens véél meer geeft bij de mousse. Ik ruik mocca en chocolade, een heel brede smaak met wat rozen. Een frisse geur. Waanzinnig mooi in combinatie.

Dít is een eetwijn, horen we geregeld tijdens proeverijen. Tijdens deze proeverij proeven we enkele wijnen die duidelijk winnen aan kwaliteit bij het eten. De meningen lopen – zoals altijd – uiteen. De ene proever waardeert de harmonieuze combinatie, als wijn en gerecht in balans zijn. Andere proevers geven er de voorkeur aan als de combinatie spannend is, interessant blijft bij het proeven/eten. Beste lezers, dat is de charme van onze sociëteit. Alles mag.

Voortreffelijke en memorabele proeverij.