Categorie: Food and Wine

Rhône doorgeproefd
By in ,

Rhône doorgeproefd

Antoine Jaboulet begon als 27-jarige in 1834 op de
hellingen van de Hermitage in de Rhône als wijnbouwer. Zonen Paul en Henri
zetten zijn werk voort. Het was Paulus die vervolgens zijn naam gaf aan het
bedrijf. Sindsdien zijn verschillende generaties elkaar opgevolgd. In 2006
heeft de Frey familie het handelshuis verworven. Zij zijn wijnmakers in
Champagne en eigenaars van Château La Lagune in Bordeaux. Aan het hoofd van het
handelshuis staat Frederic Jaboulet.

Misschien is het huis nog wel het meest
fameus door één fabelachtige – en onbetaalbare – wijn: l’Hermitage La Chapelle.
Robert Parker noemde de 1961 “behorend bij de drie beste wijnen die ik ooit
dronk”. Flessen met een opmerkelijk lage opbrengst van 8 hl per hectare. Er
liggen nog altijd enkele flessen en magnums van dit jaar in de schatkelder van
het huis. In 1962 kosten deze flessen 10 Franse Francs. Wie toen een kistje
heeft weggelegd én nog flessen heeft… kan die nu verkopen voor Euro 10.000 per
fles.

Als ik door mijn oogwimpers naar mijn aantekeningen kijk,
ziek ik *-sterretjes staan bij alle vier Crozes Hermitage wijnen die we
vanavond blind drinken. En omdat die ook voor de liefhebber betaalbaar zijn, is
het een boeiende proefervaring. Gerard van Avendonk schenkt 13 wijnen van het
huis Jaboulet Ainé, zowel uit Noord Rhône (Condrieu, Cornas, Hermitage, Saint
Joseph) als Zuid Rhône (Gigondas, Châteauneuf de Pape). Ik kan niet zeggen dat
de wijnen herkenbaar één stijl hebben, maar wel dat ik flessen van dit huis in
een restaurant blindelings zou kiezen, want ze zijn uiterst betrouwbaar.

Noord Rhone

Crozes Hermitage 2009
Les Jalets (blanc)

Hartendief van Gerard. Gemaakt van 100% marsanne. Ik vind
dat een moeilijke druif om te determineren, met weinig uitgesproken
karakteristieken. Ik ruik wat mineralen en licht anijs. Rob benoemt een vleugje
vanille, Jan ruikt véél: leisteen, graniet, krijt, vuursteen en viooltjes. Ik
vind de wijn lekker: hap sap, je verlangt naar een volgende slok, een tikje
frivoler dan de stevige Saint Peray die ernaast staat. Ik proef amandel in de
afdronk.

Crozes Hermitage 2009
Les Jalets (rouge)

Wijn van 100% syrah. Paarszweem. Oogt veel jonger dan de
jaargenoot die ernaast staat gemaakt van grenache. Fruitige neus met blauwe
bes, kruidentoets van tijm. Goed concentraat, wijn met nog potentie, de wijn
heeft veel rondeur en een fluweeltoets.

Crozes Hermitage 2007
Domaine de Thalabert

Gemaakt van syrah en duidelijk weer een stap hoger dan de
vorige wijn. Claartje benoemt een mooie proefnotitie: kruiden, zwoelheid, pruim
en kers in de neus, speculaaskruiden en zoete tannines in de smaak. Mijn
aantekeningen: dakpannenbruine rand, kruidige en zwoele neus, met later wat
caramel, zich uitwaaierend als een pauwestaart. Stevige aanzet, véél karakter
maar ook prettige zuren en charme, medium concentraat, drinkt heel fijn.

Crozes Hermitage
2007, Domaine de Roure

Gemaakt van syrah, handgeplukt op steile
graniethellingen. De mooiste wijn van de avond. Fantastisch rijke neus met
cederhout, sigarenkistje, vanille, nieuw hout, pruimen en mest. Gemaakt van
oude wijnstokken van 100 jaar oud en dat proef je. Héél uitgebalanceerde wijn
met veel elegantie en een fluwelen aandronk. Wow! HansL: lekkerder bij iedere
slok. Noël: laurier, drop, pruim in de smaak die zich heel slank presenteert.

Condrieu 2009 Les Cassines (blanc)

Gemaakt van viognier. Rijpe tonen, petrol zweem, boenwas,
hooi en droogbloemen, zegt HansL. Mineraal, aromatisch en zacht rond, aldus
Nello. Licht gouden kleur, vanille en stallucht, wat peer en mineraal. Ik ben
onder de indruk van de neus. De smaak van de wijn kenmerkt zich door hoge
bitters en tegelijkertijd rondeur. Knap glas.

Saint Joseph 2009, Le Grand Pompé

Gemaakt van syrah. Rijke neus, ik vind die echt mooi.,
Twan ruikt caramel, ik ruik chocolade, mocca en peper. Kun je fluweel ruiken?
Ik denk van niet, maar toch kreeg ik die associatie. De smaak is minder rijk
van de neus, behaagt echter toch… elegantie, rondeur en souplesse.

Saint Peray 2011 Les
Sauvàgeres (blanc)

Dimph ruikt marsepein (warempel) en denkt meteen aan
marsanne (mooi ezelsbruggetje). Dat klopt. Gemaakt van marsanne en rousanne,
deels van oude stokken. Ik hoor appeltjes noemen in de neus, witte bes en
kruisbes. Zelf ruik ik alleen een neutrale neus, de smaak is sappig met bitters,
opvallend veel kracht en voor mij veel meer een eetwijn dan een glas om zo te
genieten. Zuivere wijn.

Zuid Rhone

  

Chateauneuf du Pape 2007 Les Cèdres

Bloedmooie wijn van Grenache, Syrah, Mourvedre en
Cinsault. Witte peper en jam, zegt Toos. Mooie balans en zwoele aanzet, zegt
Noël. Gerijpt en kirsch, zegt HansL. Zwoel, zegt HansH. En Jan brengt het
natuurlijk het mooist onder woorden: rood fruit, peper, peper, peper,
chilipeper! Ik ruik rood fruit, oneindige tijmvelden: heerlijke rijke neus. Dat
zet zich door in de smaak: rijk en volstrekt harmonieus.

Muscat de Beaumes de Venise 2010  Le Chant des Griolles

Gerard benoemt terecht lychees als dominante geur. Wat
mij betreft ook enorm geurende oude boerderijrozen. Volstrekt harmonieuze
smaak: finesse, rondeur en elegantie. 

Redekavelen en genieten van Loire wijnen
By in ,

Redekavelen en genieten van Loire wijnen

Zoete Loirewijnen, absolute top van de wereld

We drinken in lente en zomer met graagte witte Loire
wijnen. Altijd en steeds opnieuw discussiëren we oneindig over rode Loire
wijnen. We weten ons meestal niet goed raad met Loire rosé wijnen. Maar de zoete
Loire wijnen… die horen  onmiskenbaar tot
de grootste wijnen ter wereld. Toos Dusee benoemt het immense wijngebied in
vier districten, Orléanais, Touraine, Anjou-Saumur en Pays Nantais. En brengt
uit alle districten wijn op tafel. Met zorg gekozen én steeds voorzien van
deskundig commentaar. Alle wijnen worden blind geproefd.

Domaine de la Paleine 2009, Cabernet de Saumur

HansL is erg enthousiast over de kleur van deze rosé “met
een magenta-gloed”, Noël noemt het helder rood en ruikt waterijsjes/grenadine.
In mijn aantekenboekje staat: felle kleur, druivige neus en een sappige smaak
met goede zuren en een bittertje. Serieus en leuk glas, een rosé die zowaar wat
kan rijpen en gastronomisch inzetbaar is bij tal van gerechten. Van hetzelfde
domein is de Saumur Brut methode traditionelle de moeite waard: neus met
appeltjes en gist, strakdroog en elegant.

De Jessy Rouge, demi-sec, Saumur methode traditionelle

Rode wijn van 100% cabernet franc mét bubbels. Brengt de
tongen los, want er zijn voor- en tegenstanders. Deze curieuze wijn heeft
echter best wat te bieden, Paul ruikt bosaardbei, kersen, hij noemt de wijn
goed van zuren en leuk van smaak met wat aardbei. Het is een mooie wijn om als
ongewone dessertwijn te schenken. Prettig, sappig en met wat morel.

Domaine des Genaudières 2009, Muscadet Coteaux de la
Loire

Oesterwijn. Ik ben er zelf verbaasd over, maar mijn
voorkeur gaat uit naar deze wijn vóór een Clos de la Fontaine 2011 Muscadet de
Sevre et Maine vieilles vignes. Blankgele kleur. Druivige neus met licht citrus
en prettig groen. Heel karakteristieke passiefruit zuren, mooi en lang
nahangend. Trouvaille!

Domaine de Michaud
2011, Touraine Chenonceaux, Eclat de Silex

Hartendiefje van Toos. Oudgouden kleur, kattepis neusje. Berry (‘ik drink dit
nooit’) roemt de neus met kruisbes, hooi en de aangename bitters in de smaak.
Toos noemt de wijn vooral heel zuiver en zacht. Ik ruik ook citrustonen en veel
passiefruit. Erg mooi glas wijn. De wijn steekt een Puilly Fumé die ernaast
staat naar de kroon. Dus ook: Trouvaille!

Château de Bréze 2010, Clos David, Saumur Blanc

Deze wijn staat naast een niet houtgerijpte Saumur. De
meningen zijn – zoals zo vaak – verdeeld. Henk noemt deze wijn nét iets
completer, complexere neus en lekkerder smaak. Kees ruikt banaan en peer,
Gerard boenwas en banaan, hij typeert de aanzet als zacht en stevige zuren in
het middenrif. Mijn aantekeningen: bleekgeel, volle en kruidige neus, volle
aandronk met citruszuren en prachtig lang nahangend. Naar mijn idee absoluut
een eetwijn.

Heel veel is in de oogsttijd niet veranderd

Bij de rode wijnen is er de meeste en felle discussie. We
proeven twee 100% cabernet franc wijnen, een met een wat kleine neus (een rode
Brèze 2009, Saumur), elegantie en fluweligheid naast een zekere stroefheid.
Daarnaast staat een St. Nicolas de Bourgueil uit hetzelfde jaar.

Domaine Rochouard
2009, Saint Nicolas de Bourgueil

Paarse kleur. Ik vind dit een prachtige wijn: framboos,
lijm en kruiden in de neus, een straffe aandronk waardoor je weet dat de wijn
nog veel potentieel heeft. Prachtige mineraliteit! Eetwijn. Twan noemt de neus
iets warmer dan de Saumur en benoemt vanilkle, nougat, zoethout en caramel in
het bouquet. Rick noemt de wijn elegant en complex. Claartje is het meest
poëtisch: dit is een lichte jonge dame.

Botytris druiven, de edele rotting

Domaine du Petit Val
2011, Coteaux du Layon

Kees zegt: de neus is gesloten, maar als je de wijn op de
tong krijgt, dan gaat de hemel open. Drink dit zonder er iets bij te eten, de
wijn is heerlijk fris. Gerard benoemt abrikoos in de neus. Mijn aantekeningen: bescheiden
neus met Turks fruit, perzik en nougat. Op de tong: aaah, nectar. Goede
zoet/zuur balans, niet te plakkend, heel elegant.

Bonnezeaux is de top van de Coteaux du Layon

en dat gebied ligt weer in het district Anjou

Domaine de Fesles 2005, Bonnezeaux

Bonnezeaux is met Quarts de Chaume de absolute top in de
Layon streek. En de Fesles is binnen Bonnezeaux de meest gereputeerde naam.
Noel benoemt acacia, vijgen en honing in de neus. Ik ruik vooral carameltonen.
De wijn is goudgeel, duidelijk méér goud van de Petit Val. De neus is Rijk met
een hoofdletter, duidelijk ook botytristonen. Om deze wijn te maken zijn de
plukkers maar liefst zes keer door de wijngaard gegaan om steeds de meest
optimale druiven te plukken. De smaak heeft een perfecte harmonie en is
volstrekt in balans. Grote Wijn.

Een dubbeltje wordt nooit een kwartje: belegen kelderschatten
By in ,

Een dubbeltje wordt nooit een kwartje: belegen kelderschatten

Elite wijn leeft en rijpt tot een mooier geheel bij ouderen

 

Het overgrote deel van de enorme plassen aan wijn is
gemaakt om te drinken. Om snel te
drinken. De elite van de wijnen mag bewaard. En wint zelfs aan kwaliteit. Het
gezegde dat een dubbeltje nooit een kwartje wordt, is ook in de wijnwereld
waar. Hans van der Horst schenkt verschillende wijnen die dat bewijzen. De
Muscadet 1992 is gemaderiseerd, de Corbieres 1983 overleden, een St. Emilion
1975 durf ik niet aan mijn mond te zetten maar gaat fluks de spuugbak in. Zijn
er dan helemaal geen verrassingen? Niet echt. Bergerac 1985 heeft een belegen
neus, waar warempel nog een fruitassociatie in zit, zelfs wat kracht in de
smaak, maar vervliegt snel. De wijn was jonger met zekerheid beter. De
Chateauneuf du Pape 1986 (voor mij ook overleden) krijgt positieve commentaren;
Hans heeft er in de voorbije jaren van genoten, maar baalt dat de resterende
flessen niet eerder zijn gedronken. Zelf vind ik de Meursault 1989 mooi en
interessant. De andere wijnen die hieronder zijn beschreven zijn allemaal elitewijnen.
Wie wijn wil kopen om lang op te leggen, trekt zijn portemonnee. Niet over
zeuren. Want die oplegwijnen ontwikkelen met de tijd een rijkdom die
aantrekkelijk is. Ze leven. Je kunt er jaarlijks of tweejaarlijks een van
openen om de levenscyclus te volgen.

Meusault 1989, Domaine de Michelot

Voor Hans meegebracht uit Frankrijk door een vriend. De
best aangeschreven wijn uit Meursault (toen, zegt Hans) en lang te bewaren. Een
hartstikke leuke wijn, noemt Nello de wijn. Boterig, dik en met honingassociatie,
zegt Gerard. Mijn aantekeningen: goudgeel, een neus met veel impressies:
banaan, vanille en citrus. Een volle smaak met een bittertje, maar wel
harmonieus, een duidelijke eetwijn, mooi vol.

Château Smith Haut
Lafite 1994, Pessac Leognan

Hartendiefje van Hans. Martin noemt de wijn aangenaam en
in balans, hij ruikt paddestoel en tabak, Sebastiaan ruikt stallucht. Mijn
aantekeningen zijn ook heel positief: rood zomerfruit in de klassieke en
intense neus, later kreupelhout en nog later mineraal en tabak. Altijd een goed
teken als de neus zich zo geleidelijk aan opent. De smaak is sappig, harmonieus
met kracht en een bittertje, de afdronk eindigt rank.

Château de la Tour, Clos de Vougeot 1993

Veel proevers vinden dat deze wijn last heeft van de
Bordeaux. Het is niet ‘my cup of tea’ van Martin (metalige indruk, hoge zuren,
weinig lekkers), Twan benoemt krentjes, tabak en rondeur. Voor mij is dit dé
wijn van de avond: ik ruik ook een toon van ijzeroxide, maar daarnaast paprika
en vlezigheid (goulash), een piepklein zoetje in de aandronk en dan die
onmiskenbare slikreflex, de doorslikreflex. Deze wijn is elegant en vrouwelijk
en volstrekt harmonieus, knappe prestatie.

Brunello di Montalcino 1991 Biondi-Santi

Als ik Hans goed begrijp, kreeg hij deze wijn bij zijn
pensionering. Wat een geweldig idee om deze fles met ons open te trekken. Nello
haalt het aan het eind van de proeverij nog even aan: we proefden al veel
Brunello di Montalcino maar nog geen Biondi-Santi, dé Brunello. Dit is zo’n
wijn die met tweeëntwintig jaar volstrekt harmonieus is, echt heel mooi.
Mineralen en kreupelhout in de neus, een ranke wijn, goed in balans.

Amarone di
Valpolicella 1994, Villalta, ‘I Communali’

Hartendief van Hans. De druiven voor deze wijn zijn vier
maanden ingedroogd, de druivensoorten Corvina, Rondinella, Molinara en
Rossignola zijn gebruikt. Cees is onder de indruk van de neus met chocolade en
mocca, Rob noemt de wijn zwoel, Nello denkt aan kersen in alcohol. De neus is
inderdaad schitterend, langzaam en breed uitwaaierend: herfstbos, heel intens,
rozen en mocca. Zoetje in de aandronk en een uitstekende balans.

Openen van belegen kelderschatten valt niet mee

Château Doisy Daëne 1995, Sauternes

Een wijn die Hans ieder jaar volgt, op een traditioneel
moment, bij kerst. Fijne traditie. Gerard benoemt de balans als rins/zoet.
Willem-Jan zet een kanttekening bij de korte afdronk maar is zowat lyrisch over
de neus: peer, ananas, petrol, honing, roomboterbabbelaar-caramel, amandelen en
nougat. De wijn is enorm goudkleurig, ik ruik zelf wat perzik in de mooie
elegante neus. De smaak is weelderig, rijk en vol. De wijn heeft een elegante
neus en een Rubensiaans ronde smaak.

“Het is moeilijk, geloof ik.” Blindproeven van 13 druiven. “Is het moeilijk?”
By in ,

“Het is moeilijk, geloof ik.” Blindproeven van 13 druiven. “Is het moeilijk?”

Achaval Ferrer wijndomein in Mendoza Argentinië

 

Met een
brede grimlach op het gezicht, zegt Noël Geisen: “Het is moeilijk, geloof ik…
Is het moeilijk?” Hij hoefde niet héél erg aan te dringen om feedback. “Als je
zó de wedstrijdproeverij opzet, dan maak je echt geen vrienden”, zei Paul met
een mooi misprijzende gezichtsuitdrukking. Hij had niet helemaal ongelijk, want
ik hoorde Rob zeggen: “Dit geeft een beetje het Grand Prix Saint Hubert
gevoel.” We proeven 13 druiven. Daarbij zitten er verschillende die ik zelden
proef, zoals de grenache gris, auxerrois en grenache noir. Eerlijk is eerlijk,
als ik het nu terugzie op papier (chenin blanc, riesling, sauvignon blanc,
pinot noir, syrah, malbec, cabernet sauvignon, etc.), dan moest het te doen
zijn.  Maar ja… de realiteit is
weerbarstig. En er zitten druiven bij die we goed kennen, maar waar Noël een
wat atypische wijn van schenkt, zoals een geconcentreerde chardonnay met
restzoet.

Hieronder
enkele van de wijnen die bij mij de meeste indruk maakten.

Château de
Cheman, Crémant de Loire Brut

Gemaakt van chenin
blanc (85%), cabernet franc (10%), pineau d’aunis (5%) door een Nederlandse
wijnbouwer. Bleekgeel. Neus heeft wat gist. De smaak is rassé, erg strak en
mooi, ook aangename bitters. Ik geef toe: ik dacht aan champagne.

Mas Amiel, Altaïr
2009

Gemaakt van grenache
gris (80%), grenache blanc (10%), maccabeu (10%)  in de Côtes de Rousillon. Schitterende kleur
en een bloemig, expressief bouquet. Zuivere smaak, hoog in zijn bitters en niet
zo complex. Ik hoor ook over de neus: mineraal, groene appel, peer, floraal,
citrus en kruiden. Wel erg hoog in zijn alcohol: 14,5.

Viré Clessé
“Terroirs du Quintaine” 2010, Michel

Gemaakt van chardonnay
(100%). Noël kreeg de witte wijn geadviseerd door een sommelier bij een passend
gerecht en was verkocht. Snap ik goed. Goudgele kleur, ik ruik wat kattepis en
kruisbes (ja, dus verkeerd ingeschat als sauvignon blanc). Ook vanille en
kruidige tonen. Erg geconcentreerde wijn, honing in de smaak, uitermate
uitgebalanceerd. Ja, dit kun je dus maken van chardonnay. Volstrekt atypisch.

Kiezels in Chateauneuf du Pape

Clos de
l’Oratoire des Papes 2001, Châteauneuf du Pape

Gemaakt van grenache
noir (80%), syrah (10%), cinsault (5%), mourvèdre (5%). Tuilé kleur. Geweldig
mooie neus met allerlei impressies: zwarte bessen, caramel, vijgen en mocca.
Leer en cederhout. Stevig kruidige smaak met een zekere rondeur.

 

 

Achaval Ferrer, Finca Altamira 2001, Mendoza River Valley Argentinië

Gemaakt van malbec
(100%). Henk ruikt bramen, zwarte bessen, specerijen in de fraaie neus.
Claartje ruikt wat metaligs en inkt. Jan benoemt de geur als oxy met chocolade
en koffie. Ik ruik vooral ketjap en ook nog wat fruit, langer in het glas komen
duidelijk rozen naar voren. Veel mineralen en een klein rubbertoontje.
Uitermate goede balans, eetwijn.

Domaine
Mondivin 2001, Villányi Sterntal, Hongarije

Sebastiaan
ruikt peren, pruimen en tabak, Paul noemt vanille, leer en proeft zuren van
kersen. Mijn aantekeningen: klassieke neus met laurier en een zweem van
eucalyptus. De kleur is ontwikkeld. In de neus komt ook grafiet naar voren,
pruim en tutti frutti. Kersen in de smaak. De wijn lijkt ontwikkeld maar heeft
nog veel potentieel. Een ranke wijn.

La Reserve
de Leoville-Barton 2000, Saint Julien

Gemaakt van
cabernet sauvignon (70%), merlot (15%), cabernet franc (7%), petit verdot (3%).
Sebastian ruikt mint en zwarte bessen en determineert de cabernet sauvignon
meteen goed. Ik dacht aan merlot, door een zachte neus met zoethout en drop en
de zachte aandronk, rondeur en souplesse.

Le Carillon de l’Angélus 2000, Saint Emilion

Gemaakt van merlot (80%), cabernet franc (10%),
cabernet sauvignon (10%). Klassieke neus, klein rubbertje in de neus,
Sebastiaan benoemt bramen, bessen, leer en truffel. Aardbei en sigarenkistjes.
De wijn heeft heel veel concentraat, een piepklein zoetje en drinkt uiterst
prettig en sappig.

Van de Moeder van alle druiven: Riesling 2011 Mosel en Saar
By in ,

Van de Moeder van alle druiven: Riesling 2011 Mosel en Saar

Piesporter Goldtröpfchen

Sinds
een paar jaar is de aanduiding ‘Mosel Saar Ruwer’ vervangen door Mosel. Als dat
op een fles staat, kan de wijn dus ook uit de Saar of Ruwer komen: je moet dus
nu de wijngaarden of dorpen kennen om te weten uit welk deelgebied een fles
komt. Veel wijnen uit de Saar in de proeverij van Claartje Grielis. Verrassing:
Hans Lodewijkx brengt ook enkele langhalzen in. We proeven droge, niet zo droge
en (volgens sommige proevers) veuls te zoete wijnen. Die laatsten leveren in
mijn ogen wel de mooiste proefervaring op. De Saar is
zoals gezegd goed vertegenwoordigd, met wijnen van Van Volxem en Zilliken.
Daartussen stonden flessen uit Leiwen en Piesport, van b.v. Adam & Haart en
Reinhold Haart uit Piesport. St. Urbanshof levert wijnen uit zowel Saar als
Mossel.

Als
indrinker een Gutswein van Van Volxem,
die bij menig proever in de smaak valt. Moeilijk te omschrijven, mineralig,
noemt Toos de wijn, Cees proeft honing. De hoge zuren, volgens de boekjes zo
typisch voor Saarwijn, vallen op ondanks dat 2011 een rijp jaar heet te zijn.
Ook in de eerste serie- Grosses Gewächs
Saar – zit zo’n frisse wijn, van Lauer
dit keer: de Schönfels Fass 11. De
voorkeur van de meeste proevers gaat uit naar de Van Volxem Scharzhofberg. Goudgeel, 
is dat een vleugje tabak in de neus?, mooie balans, sappig maar droog. Persoonlijk
vind ik de Zilliken Rausch in deze
serie erg mooi. Bleekgeel, iets gesloten, licht zoete aanzet, heerlijk fruchtig
(92 punten van de Gault Millau). Peter zou hier ongetwijfeld de
‘doorslikreflex’ genoemd hebben – ik heb die tenminste wel! Off-topic: n.a.v.
de Scharzhofbergwijn hadden we het kort over Egon Müller. In de nieuwe PersWijn
staat een artikel over dit huis.

Drie GG’s uit de Mosel in de volgende serie. De
Piesporters winnen het hier van de Leiwener Laurentiuslay van St. Urbanshof.
Die van Reinhold Haart, uit de Goldtröpfchen wijngaard, wat boerse
neus, off-dry, maar met veel spel en inhoud. Ragfijne zuren. De Piesporter “R” van van Adam & Haart is de meest fruchtige
en daarmee de meest typische Moselwijn.

In serie
3 staan Alte Rebenwijnen. Meer
concentraat mag je hier dus verwachten en we worden niet teleurgesteld. Een
heel lange afdronk heeft de Wiltinger
van St. Urbanshof, met daarvoor een stinkertje in de neus, een volle zoete
aanzet maar ook ruim voldoende zuren om het fris te houden. Claartje’s
hartediefje is de andere St. Urbanshof
uit Mehringen: in eerste instantie een prikkeltje, vrij vol, en een hele
mooie zoet-zuurbalans. Bij de afdronk krijg ik een suikerwaterassociatie maar
dan een goede: niks weeïgs aan deze wijn! De Altenberg van Van Volxem levert Jan zijn allereerste
petrolassociatie ooit op!

Het
wordt zoeter in serie 4, met twee
Spätleses. Heerlijk zoet sap, níet uit te spugen is de Wawerner Goldberg van Van Volxem. Vrij complexe neus, met o.a.
zaagsel- en kruisbesassociaties.  (was
dat niet sauvignon blanc?) Maar dat zijn míjn notities: Hans L vindt de wijn
niet mooi: de zuren komen pas ná het zoetje. Dymph vindt de wijn simpelweg te
zoet. ’t Blijft iets heel persoonlijks toch, dat proeven. Bloemen (Twan) en
kruiden (basilicum, volgens Willem-Jan) zitten er in de Leiwener Laurentiuslay van St. Urbanshof.

Ockfener Bockstein

We
sluiten af met drie Ausleses. Erg
jong nog, met een nog niet ontwikkelde neus, maar met een veelbelovend elegant
zoetje en prima balans is de Altenberg
van Van Volxem.Die van Zilliken,
uit de topwijngaard Rausch, is wel
erg “rassé” (Gault Millau), vinden ook Hans L. en Berry. GM geeft desondanks –
of dankzij – die zuren 95 punten. De mooiste nu dus voor mij: de St. Urbanshof Ockfener Bockstein heeft
wat minder pregnante zuren en is een mooie zoete wijn met veel fruit (perzik,
peer, en ook wat citrus).

Een
mooie proeverij – maar kan het ook anders met de Mother of All Grapes?

Verslag
en proefnotities van Rob van Ginneken.

Six of a kind: Saint Emilion blind met piraten
By in ,

Six of a kind: Saint Emilion blind met piraten

Lentefeest Jurade de Saint Emilion

Een proeverij
is – zeker bij blindproeven – al snel leerzaam. Maar proeverijen van één domein
in verschillende jaartallen, daar hou ik écht van. Die zijn om de
karakteristieken van de jaren te leren kennen reuze leerzaam. Ik vind dat we
zulke proeverijen wat vaker zouden moeten houden. Kees van de Wiel zet steeds
een andere wijn naast verschillende jaren van Château Le Grand Faurie, Saint
Emilion Grand Cru. En dat doet hij verduveld goed, want het is echt niet
gemakkelijk om de Saint Emilion eruit te pikken. Toos lukt het deze proeverij
vrijwel steeds om de Saint Emilion te duiden. Echt knap.

 

Château Le
Grand Faurie is een familiebedrijf onder leiding van Charles Boquey; de wingerd
bestaat uit 60% merlot, 35% cabernet franc en 5% cabernet sauvignon en malbec.

Jaargang 2001,
15/20 punten

Bruinzweem,
gerijpte wijn met wat tertiaire tonen, kastanjechampignons in de neus en ook
een truffelzweem. Lekker als je daarvan houdt. Soepele smaak met wat pruim,
hangt mooi na.

Jaargang
2004, 13/20 punten

Bruine rand,
kreupelhout en pruim. Paprika. Zachte aandronk met veel sap en lenigheid.

Jaargang
2005, 15/20 punten

Hartendief
van Kees. Gebruinde rand, kreupelhout en hele mooie viooltjes in de neus. Wat
dennenbos. Prettige smaak met vulling, hangt lang na.

Jaargang
2006, 13/20 punten

Ontwikkelde
rand, in de neus associaties van zoethout, drop, laurier en kruiden. Elegante
rondeur, maar wel een slanke wijn.

Jaargang
2008, 10/20 punten

In de reeks
is dit een rare score, ik denk dat de wijn ‘dicht zit’ in een lastige fase.
Ontwikkelde kleur, gesloten neus. Elegante viefe smaak, met wat cacao, maar ook
dun.

Jaargang
2009, 15/20 punten   

Dit is een
van de mooiste wijnen uit een rijk jaar. Explosie van framboos, kruidige en
mooie neus. Heerlijk harmonieuze smaak, goede balans, heel aangenaam. In de
smaak proef ik Mon Cherie kers en chocolade.

De drie
mooiste piraten in de proeverij zijn:

Château Le Grace Dieu 2006, Saint Emilion Grand Cru,
15/20 punten

Bruine rand,
vuursteen en mineralen. Een Rijke neus met wat laurier en goed doorruikend ook
nog wat fruit. Soepele smaak, lenig en op het eind een tikje vluchtig.

Château
Marsac Seguineau 2007, Margaux, 15/20 punten

Hartendief
van Kees. Bruine rand, tikje waterig. Wat laurier in de neus, vuursteen en
duidelijk mineralen. Fruitige aandronk, goede balans, wijn met bite. Deze wijn
staat naast de La Grand Faurie 2005. Claartje: dit is een karaktervolle wijn,
hij heeft nét iets meer te bieden dan de Saint Emilion en is iets meer
verfijnd.

Château
Tronquoy-Lalande 2004, Saint-Estephe, 16/20 punten

Paarszweem
nog in de kleur, ijzer in de neus, onderliggend fruit. Drop in de neus en
tabak. Mooie zuren en vol sap, prima balans.

Zalige
proefavond!

Mijn wijnen - van Paul
By in ,

Mijn wijnen - van Paul

Troplong Mondot

We
kennen het gezegde: toon me uw boekenkast en ik zeg u wie u bent. Eigenlijk kun
je dat met een wijnkelder ook zeggen. Paul Heemskerk schenkt ons ‘MIJN’ wijnen.
Als ik goed luister, heeft Paul zijn wijnmomenten, bijvoorbeeld de thuiskomwijn,
de lekker-ontspannen wijn en feestwijnen. We proeven een serie Spaans en een
serie Loire, gevolgd door Italiaans, Bordeaux en Rhone om weer af te sluiten
met Loire. Er zitten allerlei karakteristieken in de wijn: van elegant-ingetogen
tot expressief-vurig.

 

Montespina
2011 Rueda

Gemaakt
van sauvignon blanc. Ik vind dit de mooiste wijn uit de Spaanse witte serie,
ook al is het de eenvoudigste (we proeven ook godello en albarino). Kees ruikt
citrus, kruisbes en banaan. De neus is expressief met kruisbes, de smaak rond
en lekker. Viefe en opwekkende wijn.

Sancerre 2011,
Domaine Reverdy Ducroux, Clos du Roy

Da’s
een beste wijngaard, dat ommuurde gedeelte van de koning. De neus van deze wijn
(ook van sauvignon) gedraagt zich als een pauwestaart, steeds ontdek je weer
iets nieuws: mineralen, kruidigheid, vrij expressief en harmonieus. Just ruikt
wat hars, HansL ruikt een botertje, brood, meloen en anijs. De wijn is sappig
met een piepklein zoetje en goede zuren. Fraaie Sancerre.

Pouilly
Fumé 2009, De Ladoucette

Hartendief
van Paul. Gemaakt van sauvignon. Zelf dacht ik even aan riesling, omdat het zo’n
fijne strakke wijn is. Just ruikt bloemen, boter en honing, HansL wat vuursteen,
peper en natte wol. De neus geeft me weinig, vind ik: zeelucht, mineraal, zoutig.
Wat vooral in de strakke smaak opvalt is de finesse van de wijn, heel erg mooi.

Dan
staan er een Rhonewijn en een Piëmontese wijn naast elkaar. Ze krijgen beiden
goed commentaar.

Barbera
d’Alba 2009, Sovrana Batasiolo

Kees
ruikt wat mint, Berry kersen, leer, lijm. Ik vind de neus expressief met drop,
kersen, romig. De leifelijke smaak heeft sap en rondeur, lekkere wijn die goed
na blijft hangen.

Crozes
Hermitage 2007, M. Chapoutier

Berry
herkent Rhone (de wijn is gemaakt van syrah) en benoemt tijm, kruiden, drop en
salmiak. Mijn aantekeningen: kruidigheid, mineralen en vuursteen. De wijn is
nóg liefelijker en eleganter dan de vorige. Knappe prestatie.

Nebbiolo
d’Alba 2004, Tenimenti, Fontanafredda

Rob
ruikt potloodslijpsel en rozebottel, Twan inkt, leer, tabak, cacao. Ik ruik
kruidigheid, wat rood zomerfruit en later mineralen. Wow, dit is elegantie,
mooi gerijpt. Strakke smaak, wellicht tikje kortaf. Mooie Piëmontese wijn.

Barolo
2004 Batasiolo

Hartendief
van Paul. Twan ruikt kers, framboos, cassis, waar Rob juist wat fruit mist en
Noël de frisse neus roemt. Ik ruik cederhout en herfstbos, de wijn heeft goede
zuren, is harmonieus en hangt goed na.

Château
Troplong Mondot 2004, Saint Emilion

Twan
noemt de wijn bijna zwart en ruikt rood fruit en caramel, Noël ruikt wat natte
wol en vindt de wijn nog te jong. Rob ruikt cocos en leer, maar vindt dat de
wijn wat spanning en vulling mist. Voor mij is dit dé wijn van de avond: Rijke
neus met een hoofdletter, wulps en zwoel ook. Sappige en volle rondeur,
duidelijk gemaakt met nieuw hout, een edele wijn met een hoge slikfactor.

Tot
slot proeven we nog twee Vouvray wijnen van het huis Monmousseau bij geitenkaas.

Vouvray
2011, Château Gaudrelle, Monmousseau

De
wijn is droog gevinifieerd (in vouvray is sec, demi-sec en moeulleux). Gemaakt
van chenin blanc. Kees proeft een piepklein zoetje en ruikt wat honing. De wijn
is wat mij betreft te typeren met drie woorden: loupezuivere neus, minerale en
elegante smaak.

Vouvray
2011 Turonien, Alexander Monmousseau

Het
verschil met de vorige wijn is ‘op nuance’ te proeven. Want ook deze wijn is
loupezuiver. Paul vertelt dat de wijn nog best wat jaren in de kelder mag en
zich dan nog méér geeft. Ook hier weer die zuivere neus, maar nu ook met
bloemetjes. Lenige en vooral delicate wijn, erg mooi.

De
kelder van Paul heeft voor veel stemmingen en momenten een juiste wijn.

 

Werkavond voorjaarsseizoen 2013
By in ,

Werkavond voorjaarsseizoen 2013

 
Wijngaarden in Navarra

De jongste wijn is twee jaar oud, de oudste wijn is veertig jaar oud. We proeven van dicht bij huis tot de andere kant van de wereld.

Gestolen Fiets 2011 Douro, Niepoort

Je tekent de Koningin die zich prostitueert. Dat kan natuurlijk niet. Dan heb je een beschuldiging van Majesteitsschennis aan de broek. We schrijven 1966. Willem Holtrop is de tekenaar. Die in 1968 definitief naar Parijs verhuist. Aan Willem is nu de  meest prestigieuze prijs voor striptekenaars toegekend: de Grand Prix d’Angoulême. Niepoort heeft Willem gevraagd het etiket te tekenen voor de wijn die Gestolen Fiets heet. Sebastian noemt de wijn bloemig, Kees ruikt citrus en Paul abrikoos en perzik. Zelf ruik ik wat mineralen, mooie zuren en een sappige smaak. Wijn met een verhaal.

Chardonnay 2010 Ronchi, Langhe

Eigen import van Sebastian uit Piëmonte. Goudkleurig. Paul roemt de mooie geur en structuur, het botertje en de geconcentreerde en complexe smaak. Kees benoemt banaan en geroosterd brood. Ik vind de wijn vet, mooie vanille neus, goede zuren en een flink bittertje. Stevig glas wijn.

Adam 2010 Grand Cru Kaefferkopf

 De wijn die discussie oproept over de druif.
Sebastian benoemt citrus, mineraal en exotisch. Een neus met rozen en viooltjes! Kruidig. En dan proef je: een ongelofelijk mooie balans, verfijnd met een mooi zoetje. Zo’n prachtige wijn die ik – oeps – doorslik voor ik er erg in heb, dus een hoge slikfactor. Onmiskenbaar gewürztraminer. En dan komt de verrassing: met een vijfde riesling. Schouderklopje voor Paul, die dat proeft. Voor mij de mooiste witte wijn van de avond.  

Di Fillipo Villa Conversino 2011 Umbrië

Oranjekleurig, een wijn voor 30 april. Kleine neus. Goede balans,  harmonieus met een bittertje, ik vind dit wel een gastronomische wijn, deze rosé. Gemaakt van sangiovese en merlot, de maker is uitgeroepen tot de beste bioboer van Italië. Goede balans en een duidelijk en prettig bittertje.

Seifried Pinot Noir 2008, Nieuw Zeeland

Cederhout en verfijnde neus. Evident pinot noir, Sappig, kracht, souplesse  en verfijning.

Climbing 2010, Orange Australië

Wijn gemaakt van syrah, van hoog gelegen wijngaarden, vandaar de naam. Neus met laurier, morelkers, zwoel. Henk ruikt bessen en vanille, van hem mag de wijn nog even liggen, doet hem denken aan Rhone. Claartje ruikt een ietsje verbrande neus. De wijn heeft veel inhoud, het is geen allemansvriend, de wijn heeft lucht nodig en toont dan wat prettige souplesse.

Château Franc Bigaroux 2005, Saint Emilion Grand Cru

Kees ruikt mocca, Henk noemt de wijn fris met een bittertje. Ik ruik in de duidelijk klassieke neus kers en laurier. De wijn mag zeker nog liggen of belucht worden, het is in het begin een bekkentrekker, stevige smaak, een powerhouse, prettig glas met goede balans, klassieke Bordeaux.

Reserve des Tuquets 2009, Madiran

Henk ruikt fruit en stevig hout, benoemt de goede zuren en het evenwicht in de wijn. De neus vind ik erg mooi: rijk, vaak een teken van het gebruik van nieuw hout. In de neus ook chocolade en kersen, lekker! Wijn met goed concentraat.

Zenato 2009, Valpolicella Ripassa

Just ruikt een gebrand rubbertje, geconcentreerd zoethout en confiture. Mijn aantekeningen: sigarenneus, soepele smaak, veel fruit! Bittertje en rondeur in een uitermate sappige wijn.

Les Amouniers 2008 Châteauneuf du Pape

Wijn gemaakt van grenache, syrah en mourverdre. Evenwichtig. Rondeur  en verfijnde smaak, drop en laurier, bittertje.

Real Irache 1973, Navarra Gran Reserva

We weten natuurlijk niet dat we een veertig jaar oude wijn in het glas hebben (geblindeerde fles). Sebastian prijst de goede balans, Willem-Jan benoemt de kruidigheid, Toos noemt de wijn belegen en ‘heeft zijn beste tijd gehad’.  Het is waar, de wijn is opdrogend nu, maar er is nog veel aan te genieten: belegen neus met kreupelhout en verfijnde smaak.

Brunello di Montalcino 2003

Deze wijn staat naast de Navarra. Gemaakt door een domein dat helemaal wordt gerund door vrouwen. Toos benoemt framboos, een zoetig pepertje en droge tannines. Sebastian denkt dat de wijn nog te jong is. Ik vind het hout net iets te overheersend in deze wijn, waardoor het een moeilijke wijn is qua balans.

Masi 2007, Campo Fiorin, Rosso del Veronese, Ripasso

Just benoemt leer, tabak en rood fruit en dat allemaal subtiel in balans. Kees benoemt framboos en vindt de wijn uitgerijpt. De wijn is goed op dronk, staat in mijn aantekeningen. Sappige en fijne wijn met aangename rondeur, klassiek.

Het beste uit Zuid Afrika
By in ,

Het beste uit Zuid Afrika

Verpozen bij Nederburg

Hans van der Horst verkende Zuid Afrika en laat ons delen in de wijnen die
hij ter plekke leerde kennen en dronk. Zuid-Afrika beschikt over zo’n 118.000
hectare aan wijngaarden. Daarmee is het een klein wijnland, vergeleken met
landen als Italië en Frankrijk. De wijnstreek Bordeaux bezit een vergelijkbare
oppervlakte aan wijngaarden. Aangeplante druivenrassen zijn veelal van Franse
oorsprong. Iets meer dan de helft van alle druiven is wit. De steen
(Zuid-Afrikaans voor chenin blanc) is het belangrijkste. Daarna komen de
colombard, chardonnay en de sauvignon blanc. Cabernet sauvignon is de
belangrijkste blauwe druif, gevolgd door shiraz, pinotage, merlot en cinsaut.
De pinotage is een kruising van pinot noir en cinsaut.  De wijnbouw van Zuid-Afrika is geconcentreerd
in het zuidwestelijke deel van het land. Het zeeklimaat is ideaal voor de
druiventeelt. Overdag veel zon en ’s nachts koel. Door verschil in dag- en
nachttemperatuur ontwikkelen de aroma’s in de druiven zich goed.

Beaumont 2010 chenin blanc, Hope Marguerite

Goudkleurig met een bescheiden neus. Daarna een opmerkelijk harmonieuze
smaak met een mooi bittertje in de smaak. Serieus glas. Hartediefje van Hans.

Cape Chamonix 2010 chardonnay reserve, Franschhoek

Paul ruikt abrikoos en hout. In de smaak fruitrijk met lychees en kiwi.
Dimph ruikt toast, caramel en witte bloesem. Mijn aantekeningen: goudzweem, vuurstenen  en mineralen in de smaak. Ik proef een heel
verfijnde en elegante wijn, harmonieus zelfs een tikje fragile. Citrus op de
tong met een fraai bittertje. Fles voor de zondag of een mooie feestdag.

Rustenberg 2011 chardonnay

Goudgeel zweem. Mineralen in het kwadraat. Cederhout. Banaan en abrikoos.
Bittertje in de aandronk, prettig en heel serieus glas.

 

Cape Chamonix 2010 pinotage, Greywake

Een vijf sterren wijn van de Platter wijngids van Zuid Afrika en hoe
terecht… Kees ruikt een fruitige neus, zoetje in de aanzet, laurier en aardbei.
Dimph ruikt een rubbertje en kersenbonbons. Mijn aantekeningen: de kleur is
paars en donker. Fantastische neus met veel impressies: cassis, paprika en
laurier. Bloemig en later ook viool. En dat toch niet uitbundig, maar ‘klein’.
De smaak heeft body is harmonieus en hangt goed na. De wijn is gemaakt met
toepassing van de Italiaanse ripasso technieken.

Creation 2010 shiraz

Voor mij de mooiste rode wijn van de avond. Jac ruikt kers, bessen,
zoethout en paddestoelen. Dimph ruikt koffie, mint, chocolade, pruimen en
geparfumeerde rozen. Tja, ik heb bewondering voor die goede speurneuzen, want
ik ruik altijd wat minder. Maar wel chocolade en morelkers, zwoel is de neus,
uitbundig. En dan volgt een smaak met volle rondeur, sappig en aangenaam. Heel
fraai glas wijn.

La Motte 2008 millenium

Deze wijn staat naast de bijna twee keer zo dure Tokara director’s reserve 2007,
maar steekt die toch in de zak, vind ik. Gemaakt van cabernet franc, petit
verdot, cabernet sauvignon en merlot. Rob noemt de wijn vlezig, goed in balans
en met rulle tannines. Claartje vindt het geen snel drinkend wijntje, heftig
maar lekker: kersen, paprika, drop, chocolade en een bak vol fruit. Mij valt de
Buisman gebrande neus op, waarin ook wat mineralen. Soepele smaak met een
dominant bittertje, goede zuren, souplesse, maar misschien net wat vulling
missend. Frisse wijn.

Nederburg
2011 Noble Late Harvest

Gemaakt van
chenin blanc en een deel muscat de frontignan. Deze op halve flesjes gebottelde
wijn neemt mij meteen voor zich in. Goddelijke neus met een abrikozenexplosie.
Wow! staat in mijn aantekeningen. Schitterende zuren, zoet zonder plakkerig te
zijn, écht heel mooi. Daar zijn de proevers het wel over eens. Jan ruikt
bloesem, appel, tijm, boter en honing. Hartediefje van Hans. En maximale
waardering met vijf sterren in de Platter wijngids van Zuid Afrika.

Wijn en zuurstof, een verkenning
By in ,

Wijn en zuurstof, een verkenning

De thema’s rondom wijn en wijnproeven zijn
schier onuitputtelijk. Ga maar na: de druiven, de invloed van het klimaat,
terroir, wijnmaakmethodes, de filosofie van de wijnmaker, nieuwe technieken,
etc. We hebben al veel thema’s de revue laten passeren. Wijn en zuurstof is een
leuk thema. Rob van Ginneken is als wijndocent een van onze meest ‘studieuze’
leden, dus dat belooft veel. Maar alras blijkt dat het thema zuurstof óók breed
is: de invloed van zuurstof vóór de vergisting, tijdens de vergisting, na de
vergisting én na het bottelen. En dan hebben we ook nog de invloed van zuurstof
door decanteren. Eigenlijk kan dit thema in ieder seizoen terugkomen zonder dat
we ons gaan vervelen. Met steeds boeiende proeverijen.

Rob zet ons een proeverij voor met een
amontillado, twee ‘kwetsbare’ wijnen, een gemanipuleerde serie, niet kapot te
krijgen wit, niet kapot te krijgen rood, gevolgd door oxydatief én reductief
zoet en een vintage port als uitdrinker. Hieronder de – zoals altijd – subjectieve
keuze.

Château Musar (blanc) 1999, Libanon

De witte wijnen zijn geouderd nóg mooier dan
de rode wijnen, zegt Nello na het onthullen van de identiteit van de wijn. En
hij vertelt hóe mooi de 1969 nu nog is… want het drinken van deze veertien jaar
oude wijn is ook nu nog als kindermoord te betitelen – zo begrijpen we. Gemaakt
van  Merwah and Obaideh. De smaak valt
mij niet mee, kortaf, bitter en niet zo aangenaam. Maar de neus van de wijn is
fantastisch: ananas, citrus en een vage honingimpressie. En… viooltjes! Noël
ruikt zoethout en witte amandelen.

L’Érèbe, vin de France, 2010, Domaine des Maisons Brûlées

Natuurlijke wijn, van een querulante wijnboer
Michel Auge uit Tourraine (Loire) die wijn maakt van Cabernet franc en Cot.
Zonder toegevoegd sulfiet. Zó mooi als ik de neus beoordeel, zo moeilijk vind
ik de smaak die niet overeenstemt met wat de neus belooft. Nogal astringent en
met bitters. Mist wat breedte en vulling. Ik krijg zin om hier steeds maar aan
te blijven ruiken. Deze wijn opent zich als een pauw in het glas: zwaar
geparfumeerd, morelkers en toffee, Provençaalse kruiden. Ook wat mineraal.

Château Paul Mas 2010, Clos des Mûres,
Coteaux du Languedoc, is de wijn uit de gemanipuleerde serie, waarbij een
magnum is overgegoten naar een fles op respectievelijk zondagavond,
maandagavond en dinsdagavond. De proevers bemerken dat de wijn uit de
geblindeerde flessen wel héél veel verwantschap vertoont. Het merendeel van de
proevers waardeert de wijn die zondagavond in de fles is geschonken veruit het
beste. Dit is de wijn die, zegt Rob, relatief het minste zuurstof heeft gehad –
de maandagavond en dinsdagavondwijn heeft immers in de magnum véél meer
zuurstof gehad. Mijn aantekeningen van de maandagavondwijn (die ik het beste
vond): vuursteen, cederhout. Berry ruikt florale tonen, cassis en lavendel. Ik
ook nog wat terroir en dennennaalden. De wijn heeft een goede balans en nog
flink wat toekomst.

In de dialoog hierover dringt zich een
conclusie op: beluchten kan de gepercipieerde smaak van een kwaliteitswijn
verbeteren, maar beluchten heeft niet zoveel zin bij heel eenvoudige wijnen. En
natuurlijk: oproep tot verdere discussie door Rob! Zie de kleine lettertjes
onder dit artikel, reageer gerust.    

Domaine Baumard 2007, Savennieres, Trie
Speciale

Zéér geparfumeerde wijn, in mijn
aantekeningen staat: viool-viool-viool! Ook een brandnetelimpressie. Mooie
harmonieuze wijn, stevige smaak en duidelijk aanwezige alcohol.

Barbaresco 2001, Produttori

Coöperatiewijn van Nebbiolo. Frank was
helemaal in zijn sas met de wijn: cassis en framboos in de neus. Ook wat munt.
Een gebalanceerde wijn. Mijn aantekeningen: bruine rand, framboos en kers, een
mooie neus bij een smaak die een breed palet van indrukken beslaat:
kreupelhout, vuursteen, laurier. Goed op dronk en eigenlijk valt er bij deze
wijn niet zo veel te wensen. Voor mij de mooiste wijn van de proeverij.

Henriques & Henriques, Madeira 10 jaar
oude Bual

Hartendiefje van Rob. Licht groene rand,
krentjes in de neus, zwoele neus en prachtig uitgebalanceerde smaak. HansL is
onder de indruk van de kleur: amberkleurig met oranje reflectie, intense neus
met hars en noten, de wijn ‘opent’ je neus, zegt Hans. Ook wat tonen van vijg
en chocolade.

Tokajer Aszu 2000, Hétszóló, 5 puttyonos

Hartendiefje van Rob. Groen-gouden kleur,
abrikoos en Turks fruit. Prachtige zoet-zuur balans, heel spannende wijn met
veel complexiteit. HansL noemt kruidigheid, caramel en noemt de neus
interessant. Levendige wijn met impressies van ingeblikte mandarijnen.

Met dit thema
kunnen we driftig verder gaan ontdekken. Rob, bedankt!