Categorie: Food and Wine

Loirewijnen: koopwaardig en lekker
By in ,

Loirewijnen: koopwaardig en lekker

We proeven
wijnen uit alle vier de Loire wijngebieden: Pays Nantais, Anjou, Touraine en
Centre. Opmerkelijke Quincy, Menentou Salon, Hout Poitou. De pinot noirs uit
Sancerre zijn de enige tegenvallers van de proeverij. Kees van de Wiel
brengt een brede selectie op tafel. 

Domaine de la Foliette 2016 Clos de la Fontaine vieilles vignes Muscadet de
Sèvre et Maine

Biologische
wijn van stokken van 80 jaar oud. Dat proef je. Lichte kleur, hele frisse en
expressieve geur, bloemetjes, mond vol wijn, goede balans, bittertje in de
afdronk. Dit is meteen de wijn die gezien zijn kwaliteit en de prijs het meest
koopwaardig is. En laat dit gerust eens 7 à 10 jaar rijpen, dan beleef je een
klein wonder.

Frederic
Mabileau 2014 Chenin des Rouilleres Anjou – chenin blanc

Mineralen, vanille, vuursteen, strakke aanzet om van te schrikken, heel veel
zuren, bittertje in de afdronk, schreeuwt om een pate de terrine met wat
augurkjes, heel karaktervol. In de geur ook wat ananas. 

Pouilly Fume 2015 Michel Redde

De wijngaard La Moynerie brengt raszuivere sauvignon blanc tot leven. Kleine
neus, ananas, mooie levendige smaak, streng. Eetwijn die enorm in de smaak valt
en uiterst positieve commentaren krijgt: bloemig, heel zacht, citrusvruchten, hazelnoten,
aangenaam glas met fruittonen, vetje, en belangrijk: lekker!


Chinon 2007 Reserve Privé Marc Bredif
Dit oude huis uit Vouvray brengt ook rode Chinon op de markt. Stallucht, doffe
kleur, best wel rijk, fijne belegen neus, tertiaire tonen, kastanjechampignons,
zweem van truffel, vuursteen, strenge smaak, mist charme in de smaak,
bekkentrekker, ook zacht, schreeuwt om eten wat mij betreft. Deftige wijn, zegt
Kees. Andere commentaren: chocolade, zoethout, klein zoetje, ook bitters en
drop.

Moulin Touchais 2001 Coteaux du Layon
Abrikoos, honing, perzik, mandarijn, oud goud kleur, heel frisse zuren en mooi
in balans, geconfijt fruit. Uitermate fraaie witte dessertwijn van chenin
blanc.



Vierde plaats bij “eenvoudige maar moeilijke” Grand Prix Saint Hubert
By in ,

Vierde plaats bij “eenvoudige maar moeilijke” Grand Prix Saint Hubert

Opkomende zon, Nederland zie je op zijn mooist vanuit de trein

De organisatie
van de Grand Prix Saint Hubert heeft dit jaar een “eenvoudige maar moeilijke”
Grand Prix Saint Hubert gemaakt. Complimenten aan Fred Nijhuis en andere
wedstrijdmakers. Ze kozen een simpel concept: de tien rode druiven die iedereenmoet kennen. En dus proeven we merlot, tempranillo, malbec, sangiovese,
grenache, syrah, cabernet franc, nebbiolo, cabernet sauvignon en pinot noir.
Wijnen van deze druiven hebben we geregeld in het glas. En die zijn dus door de
bank genomen best herkenbaar. 

Het eerste team
(Peter van den Besselaar, Berry Marinussen en Noel Geisen) scoorde zes landen
goed en drie druiven, samen goed voor 52 punten en een vierde plaats. Ons
tweede team (Jaap Cuijpers, Eric Hoepelman en Martijn de Groot) scoorde 34
punten. 

Wat maakte de
proeverij dan zo moeilijk? Nou, doordat er wijnen op tafel staan die niet
voor de hand liggen. Merlot uit Californië bijvoorbeeld. Sangiovese uit
Oostenrijk. Pinot Noir uit Israël. Verder was de dag vol tradities: belachelijk
vroeg op zondag uit bed om naar Amsterdam te gaan (de NS werkt aan het spoor en
we vertrouwen de snelbussen niet). Dus gaperig om 7.00 uur verzamelen en in de
trein pas oog krijgen voor de schoonheid van ons land, met prachtig mistig
landschap en opkomende zon. Bij Prinsheerlijk in Amsterdam ontbijten en ons een beetje
verbazen hoe druk het zo vroeg al is in Amsterdam – veel buitenlandse toeristen. De
zaligheid om de zaal binnen te lopen met honderden glazen wijn, die reuk is
héérlijk. Twee uur super geconcentreerd proeven en vooral dialogiseren. Claim
jij deze wijn? Zou het ook dit kunnen zijn? Hé, hier zijn we het dus helemaal
niet eens? Kan je meegaan met XX want dat vinden er twee van de drie? Etc. Na
de traditionele Nam Kee lunch is het wachten op de uitslag. Rondom het
symposium vins naturel proeven we verschillende natuurlijke wijnen. Conclusie:
wedstrijdtraining blijft nodig.

Nuttige werkavond met Italië in the picture
By in ,

Nuttige werkavond met Italië in the picture

Op de nuttige werkavond proeven we een breed scala wijnen
van mousserend tot madeira. De flessen van de leden zijn een bont geheel, goed
in een line up gezet. 

De witte wijn die het meest tot mijn verbeelding spreekt is
Netrroir Soave Classico 2015 van Mainenter. Heel karaktervol, betrekkelijk
weinig geur. Eric noemt mandarijn en abrikoos, een mooie volle smaak met een
karakteristiek bittertje in de afdronk. 100% garganega. Vergisting op barrique
en beton, de assemblage wordt gemaakt na 12 maanden rijping. 

Ook de mooiste rode wijn komt uit Italië: Casalferro
2011 van Castello Brolio. Fris fruit, aangename rondeur en ook weer veel karakter. Warme wijn.
Gerard ruikt frambozen en benoemt kruidigheid. Gemaakt van 100% merlot. Toscane
igt. 94 punten van Wine Spectator. De wijn kreeg 18 maanden houtrijping.

Barbecue in Maison du Vin
By in ,

Barbecue in Maison du Vin

Met een fijn glas Crémant de Bourgogne van Domaine de Thibert staan onze smaakpapillen meteen in de geniet stand. Veel mensen hebben de handen uit de mouwen gestoken voor de barbecue, met eigen bijdragen die variëren van soep tot salade, van verfijnde knoflooksaus tot pasta caprese, van rosasted potatosalade tot tulband. Dat geeft een verbonden gevoel. De Terre Siciliano 2015 Tenuta Rapitalà 2015 is gemaakt van de druiven grillo en catteratto, een wijn met een prettig fris karakter.  Wine Spectator noemt deze wijn Top Value: “Melon, guava and grapefruit zest
flavors mesh with acacia and spice.”De geoefende tongen genoten van Ronald Thevenin’s Gevrey Chambertin 2010, heerlijk verfijnd licht rood van de pinot noir druif. De tongen werden het meest in beroering gebracht door Sartiano 2015, een Umbrische blend van sangiovese en merlot, donders lekker. De gekarafeerde wijn brengt het rode fruit mooi naar voren en dat combineert mooi met kruidigheid. Een fraaie Noval Tawny van tien jaar oud combineerde goed met stilton en notenbrood. Bij het petit grand dessert van tulband, tarte tatin en tiramisu komt nog een verrassing op tafel. De Jules Taylor sauvignon blanc late harvest 2014 uit Marlborough is verrassend rijk en heeft duidelijk botytristonen naast abrikoos en honing. Verleidelijke wijn!

Het had de dagen vóór de barbecue zoveel geregend dat het water op was. Maison du Vin met de gastvrijheid van Diederick en Annelie was een perfecte locatie op de koudste 16 september ooit gemeten. Niet dat de bbq masters daar last van hadden buiten. Laat mannen een vuurtje stoken en de avond kan voor hen niet meer stuk, toch? Er werd kundig gedelibereeerd over de verschillen tussen bbq met briketten en houtskool, verschillen tussen weber en green egg, hóe rood entrecoôte mag zijn, of je die aan één stuk gebruikt, of met plakken afgesneden. Ondertussen genoten de leden en partners in de bistro van pasta caprese, roasted potatosalad, tomaten/sla, indische tomatensalade, frans brood en boerenboter, lekkere visbakjes met garnalen, kabeljauw en zalm, plakken zalm van de bbq, en vier soorten vlees: het geliefde speklapje, de classic hamburger, de entrecôte in verschillende varianten en uuuuuurenlang gestoofd varkensvlees. Met de soep als voorgerecht, stilton met port en petit grand dessert maakten we toch snel een menu van zo’n zes tot acht gangen. Diederick en Annelie super bedankt! De dank werd uitgedrukt in een fraaie magnum witte Bourgogne.

Glorieus rood bij afsluiting van proefseizoen
By in ,

Glorieus rood bij afsluiting van proefseizoen

Vernieuwing in Saint Julien, winkel en uitkijktoren bij Château Gruaud Larose

Speels wit.
Glorieus rood. Dat brengt de proefavond van Paul Heemskerk – na het vertrek van
Nello de nestor van de sociëteit – ons. Met twee heel klassieke wijnen als
hartendiefjes van Paul: een fraai uitgerijpte Bourgogne en dito Amarone de
Valpolicella. Een heerlijke afsluiting van het voorjaarseizoen. Wijnen die je
zelden drinkt, maar waar wij mee mogen  profiteren van een zorgvuldig
opgebouwde kelder. Supermooi. 

We brengen de
smaakpapillen in proefstand met een Italiaanse prosecco en meteen daarna
begint het serieus blindproeven met drie witte wijnen. Drie cepagewijnen, een muscat uit pays d’Oc,
een sauvignon de Touraine en een Oostenrijkse riesling. 

Domaine de la Renaudie 2016 sauvignon de Touraine

Het prototype
van een sauvignon met karakteristieke kruisbessen geur (Toos noemt het zweet,
Erice en stinkertje en Diederick warempel haring). Duidelijk citrusvrucht en
daarna passiefruit in de smaak. Klein bittertje en zuur dat lang nahangt. 

Daarna drie
series van twee wijnen en een bijzondere fles. 

In de eerste
serie staat een Margaux naast een Rioja. Paveil de Luze 2008 heeft mooi vanille
en ruik ik daar wat rozen?  Een tikje ontoegeeflijk, maar de wijn maakt het beste in
de neus van Willem Jan los, hij ruikt respectievelijk aardbei, cassis, caramel,
as, potloodslijpsel én anijs. Ik kromp ineen met mijn magere kwalificatie van
vanille en rozen. Kees ruikt pruimen, bes, zoethout en laurier. Louis Canas
Reserve de la Familie Gran Reserva 2008 kan veel proevers bekoren. Kersen in
het kwadraat zegt Willem Jan, Nesquick chocosmaak en tabak, zegt Martijn, die ‘iets
zoets’ mist. Kees oordeelt de wijn wat branderig, Ik ruik havermout in de geur
en kom daar eigenlijk niet meer overheen. 

Domaine de la Vougeraie, wijnen van wereldniveau

Wereldwijnen

En dan komen er
wereldwijnen. Barolo Batasiolo 2004 is met zijn dertien jaar oud een wijn die
jong wordt genoemd. Als je zó lang moet wachten op een wijn, dat wil ik niet,
hoor ik. Maar toch de wijn heeft nog potentieel. HansH vindt de wijn heel goed
in balans, hij typeert de geur met anijs. Gerard ruikt thee en proeft strakke
bitters en wat onrijpe tannines. Ik vind de wijn nu wat spel missen, zeker in
vergelijking met de Bourgogne die er naast staat. Gevrey Chambertin 2009 van
Domaine de la Vougeraie ?is een hartendief van Paul. Ons proefgezelschap is
divers en niet heel consistent in het oordeel. Ruikt naar de asbakken de tweede
dag na het feest, zegt Martijn die duidelijk de voorkeur heeft voor de
Italiaan. Goed in balans zegt HansH maar ook: verbrande pinot noir. Mijn
aantekeningen zijn juichend: wondermooi belegen geur met herfstbos, rozijnen,
sappig en mooi in balans, elegante wijn nu helemaal à Point.

De wijn van koningen, de koning onder de wijn
Oud en nieuw geïntegreerd in het wijnlandschap

Château Gruaud
Larose 2009 Saint Julien is een top klassieke Bordeaux. 61% cabernet sauvignon,
29% merlot, 5% petit verdot en 5% cabernet franc. Voor mij dé wijn van de
proeverij met laurier in de geur, een klassieke neus en rijk! Kersen, chocolade
en mocca. Prachtige balans, goede zuren, veel spel en nog veel potentieel. Noël
vindt deze wijn al wat opener dan de Toscaanse die er naast staat. Hij ruikt
munt. Toos’tong komt bij zo;n klassieker helemaal los: expressieve neus, tabak
en rood fruit, zoete mooie fruittonen, pepertje en eindconclusie heel elegant.
Eric ruikt diksap en appelstroop en formuleert als conclusie: KEBENG! Soms zegt één zo’n conclusie meer dan 1.000 proefwoorden.  

Coevo
2009 IGT Toscane van Cecci is de wijn die Paul blind ernaast zet. Een wijn van 50%
sangiovese, 30% petit verdot, 10% cabernet sauvignon en 10% merlot. Plakt nog
in de mond, zegt Eric, die leer en krenten determineert. Willen Jan ruikt een
heel groenteassortiment én stal. Ik vind de wijn eerlijk gezegd nog wat
moeilijk, een wat stoffige neus, in de smaak gekookt kersensap, duidelijk wel
een wijn met veel potentie. 

Amarone de
Valpolicella 2001 Bertani ?is een hartendief van Paul die onlangs een hele serie
van het huis proefde, terug naar 1967. Duidelijk een wijn die wint bij rijping.
Ingetogen geur met wat pruim, ook mocca en kersen. De geur wordt expressiever
naarmate de wijn langer in het glas blijft. Vanille ook. Een piepklein zoetje
en een bittertje als je de wijn doorslikt. Ded wijn kenmerkt zich vooral door
mooie zuren. 

We sluiten de
proeverij af met een fraaie Vouvray, Château Gaudrelle 2011 die perfect
harmonieert met de kaas. Ik ben dankbaar enkele van ’s werelds mooiste rode
wijnen, hele glorieuze, te hebben geproefd.

Riesling uit Duitsland is niet te overtreffen
By in ,

Riesling uit Duitsland is niet te overtreffen

De Britse
wijnschrijver Oz Clarke schreef in 2001 het volgende. “Ik vraag me af hoe het
is om de lievelingsdruif van wijnliefhebbers te zijn die de smaakpapillen van
de  overgrote meerderheid van de
wijndrinkers niet kan bekoren. Voelt dat alsof u het kneusje van de klas bent
dat door de juf geprezen wordt voor zijn tienen voor alle proefwerken, maar die
in de pauze moederziel alleen staat terwijl zijn brutalere klasgenoten
rondspringen en schreeuwen en samen plezier maken?” Ik vraag me af of riesling
nu een halve generatie verder populairder is bij het brede publiek? Berry
Marinussen stelde een proeverij samen met alléén riesling. Oz schreef in 2001
ook: “De meeste riesling is saai, zelfs flauw omdat wijnfirma’s er een
massaproduct van willen maken en hem niet de aandacht, toewijding en fantasie
geven die hij vereist.” 

Kleine wonderen

Er staat niet
één saaie riesling op tafel, in de proeverij van Berry Marinussen, wel wijn die
in het glas de reputatie van het huis niet waarmaakt, want ja het blijft een
levend product. Er staan ook wijnen op tafel die zonder meer als klein wonder
te betitelen vallen. Misschien is er een Hogere Macht die het niet leuk vindt
dat Berry een voorkeur heeft voor Duitse wijnen. Want het zijn nou net de
Franse en Oostenrijkse rieslings die tegenvallen. En niet van de minste namen,
Zind Humbrecht, Knoll. Met wat omdenken kan je ook redeneren: Duitse riesling
zijn onovertroffen. 

Maximim
Grünhäuser Spätburgunder 2014 is de enige rode wijn van de proeverij. Martijn
associeert de wijn met aardbei en Toos is vol lof over de verfijning: kersen,
kruiden, mineralen en een pepertje. Elegante en lekkere wijn. 

De oudste wijn
die we proeven is 23 jaar oud en volstrekt vitaal. Hét bewijs. Riesling kan
ouderen. Riesling moet ook even ouderen, aldus Berry, omdat de wijn daarmee aan
diepte wint. 

 

Wijnstokken in de Wehlener Sonnenuhr

Wegelers 2002
Wehlener Sonnenuhr Kabinett maakt indruk: vijftien jaar oud maar dat heb je
geen moment in de gaten. Mooie zuren, veel lengte, excellente balans. Mineralen
in de geur en veel roomboterbabbelaar. 

Berry wijst
erop dat in de jaarlijkse Gault Milau gidsen de ranglijsten van beste wijnen
voor wijnen met restzoet worden aangevoerd door Moezelwijnen. 

Clemens Busch
Kabinett 2009 Marienburg Erste Lage is een hartedief van Berry. Diederick
benoemt perzik en abrikoos, hij noemt de wijn verfijnd. Eric ruikt munt,
ananas, abrikoos, turks fruit, petrol en een bittertje. Mijn aantekeningen:
mooie lentebloemen, prachtige aanzet, ontzettend fraaie balans met geweldige
zuren. Klassieke wijn! 

Op bezoek bij de broers Merkelbach

Merkelbach,
Erdener Treppchen 2003 Spätlese kan niet iedereen evenveel bekoren, want roept
niet meteen een ‘wow’ ervaring op. Rob noemt de wijn lichtvoetig en een
filligrane wijn (filligran = licht en luchtig). Ik hoor ook noemen perzik,
zachte zuren, sinaasappelbitters achterin de wijn. Mijn aantekeningen:
verfijnde bloemetjes, lichte kleur, goede balans en zeer klassiek. Na onthullen
ben ik helemaal blij: het is Merkelbach! Wie daar is geweest, drinkt iedere
fles Merkelbach met een goudgerande herinnering en… ik heb Erdener Treppchen
2006, 2007 en 2010 in de kelder liggen. Fijn vooruitzicht. 

Keller, Dalsheimer
Hubacker 2003 Spätlese komt uit Rheinhessen. We ruiken ananas en proeven een
frissen wijn met lekkere zuren. Veertien jaar oud inmiddels en springlevend.
Talloze rode wijnen trekken dat niet. Ik vind de geur wat rokerig, met
mineralen. De wijn heeft een zoetere aanzet dan de Merkelbach, heeft prima zuren.
Ik vind de balans iets lastiger dan bij de klassieke Moezel. 

Reinhold Haart,
Piesport Domherr 2009 Spätlese heeft een geur die bij riesling liefhebber HansL
niet helemaal in goede aarde valt. Hij noemt zwavel, kattebak en zelfs de
aloude donkere kamer (doka) en dan de geur van ontwikkelaar. De smaak kan hem
dan weer wel bekoren vanwege het mooie spel tussen zoet/zuur en rins. Rob
prijst de balans van deze wijn. Ik ruik passiefruit alsof ik naast een boom in
de tropen sta, wow. De neus heeft inderdaad iets dat ik als ‘stinkertje’ heb
beschreven maar niet verder benoemd. De smaak is heel intens, in mijn
aantekeningen staat: oef! Wat een mooi zoet. 

Karl Erbes,
Ürziger Würzgarten 1994 Auslese, doet Eric alles proeven wat de abrikoos te
bieden heeft: het zoete vruchtvlees maar ook de pit en de bitters van binnen.
Hij noemt ook amandel en spijs. Rob is kritisch: de geur is wat gesloten in
zijn ogen en de wijn wel oké, al mist die complexiteit. Mijn aantekeningen: petrol
in de geur en ook een hint van stopverf, en dan een mondvullend zoet met veel
zuren in de afdronk. Later ook mineraal in de geur. Fraai hoor dat we dit in
2017 drinken. De vader van de huidige wijnmaker heeft deze wijn geoogst en
gemaakt. In 1994 werd Nelson Mandela president van Zuid Afrika, in het najaar
werd Airmiles geïntroduceerd, Ruud Lubbers probeerde in dat jaar voorzitter te
worden van de Europese Commissie, waar de vorige week overleden Helmut Kohl een
stokje voor stak. Mooi hoor. 

Schloss Lieser,
Niederberg Helden 1998 Auslese ** heeft botytris, zegt Rob. Zowel hij als Eric
benoemen de kleur als oudgoud. Ik ruik in de wijn groene olijven, de wijn is
voller dan de wijn uit Ürzig, meer zoet en iets minder spel. 

Riesling kun je
heel goed leren waarderen in het glas, écht onder de indruk raak je pas als je
bovenop zo’n beroemde wijnberg staat en enigszins duizelend de diepte in kijkt.
Dan besef je dat Duitse rieslings met hun eeuwenoude traditie onovertroffen
zijn.

Zuid-Afrika: van zachte dikkerd naar aanstormend talent
By in ,

Zuid-Afrika: van zachte dikkerd naar aanstormend talent

Tulbagh Valley

Nog maar
nauwelijks begonnen aan de blinde proeverij Zuid-Afrika van Gerard van Avendonk
en de discussie begint al. Niet langer gaat het over de toekomst van het land.
Het gaat over smaak. 

 

Maar met de kwalificaties van de indrinker, een Prongrácz
brut met 60% pinot en 40% chardonnay en 2 jaar flesrijping kun je zowel een
gouden perspectief als een einde der tijden motiveren. Verdeelde meningen
variëren van appel, noot, mineralen, zacht en fris en elegant tot aan vlak, weinig
diepgang en kort. De tongen zijn in ieder geval los.

De eerste serie van twee wijnen brengt een enorme verrassing
op tafel. Naast de Chenin blanc van Windmeul uit 2015 krijgen we de Hongaarse
druif van de Lemberg Hárslevelú 2014 uit de Tulbagh Valley. Wat doet die hier?
Niet het glas uitstuiven in ieder geval, een ingetogen neus. Wel een lange
afdronk, een zoetheid die we vanavond in meer wijnen tegenkomen en rijpe
vruchten als banaan en lychee met een toefje honing op de koop toe. Een vol
glas, een hartendiefje van de proefhouder.

We schuiven op naar rood met een Nelson 2013 syrah, opnieuw
van Lemberg. Minder verrassend dan z’n witte partner. Zelfs de term saai valt.
Ook fruitella, rooibos thee, yoghurt, brandende alcohol, zoethout en framboos
worden genoemd. De andere wijn in deze serie, de Boschkloof epiloque 2014, is
ook een syrah. En ze zijn zo verschillend dat we bijna collectief niet
eenzelfde druif denken te proeven. Hier herkennen we ceder, kersen, chocola en
drop. Een kinderfeest voor volwassenen, helemaal als de kennersterm hapsap
tevoorschijn wordt gehaald.

En we
blijven bij rood, opnieuw een tweetal, opnieuw een druif, de pinotage. Hier wel
gelijkenissen, het lijkt wel familie. Met als eerste het kleine broertje, de
Lemberg spencer 2013. Zacht, thee, moerbei, kers en een beetje jodium. Ronde
bitters en een tikje zoet. Een lichte mate van brandend hout en rubber brengt
de Zuid-Afrika ervaring weer op bekend niveau. Zo waren de wijnen gekend.
Vanavond ontdekken we dat veel producenten het verleden hebben laten rusten.

De Kanonkop
pinotage 2014 is de grote broer. 11 maanden sur lie in grote vaten en 18
maanden in kleinere 225 liter vaten maken het een stevige vent met een flinke
body. De kruidigheid van spekkoek wordt geroken. Later blijkt op de fles dat
een combinatie met Aziatische gerechten wordt gesuggereerd. Geen gek idee omdat
we ook nog braam, zwarte bes, framboos, karamel, chocola en een pepertje
vinden. Ik voeg daar nog wat koffie en een klein dropje aan toe voordat we
overgaan op de slotserie.

Die bestaat
uit drie delen die gelukkig alle drie hun eigen liefhebbers hebben. Waar bij de
eerste wijn de ene het doet met groene paprika, bouillon en goulash daar laat
de andere een verfijning over de tong rollen van heb ik jou daar. Ja, het is vegetaal,
maar er is ook lekkere bouillon. En wat is er mis met een fijne paprika? De
Glennely Lady May 2010, cabernet sauvignon, heeft het.

Oogst bij Ernie Els

We gaan naar de Kanonkop 2011 cabernet sauvignon. Deze dikkerd is toch zacht, heeft
ronde tannines en chocola. Een lichte zweem van het verbrande hout is gekoppeld
aan boter en iets jammigs. Zoetheid genoeg, maar wel met een zuurtje erbij.

 

De laatste
cabernet sauvignon, de Ernie Els proprietors 2012 bewijst dat ie z’n maker
kent. Ook die werd beter naarmate die ouder werd. En was op jonge leeftijd een
nog niet volledig ontwikkelde belofte. Heeft wel al alles in zich en de belofte
is groot. Aanstormend talent schittert niet voor een ieder. Geuren als nagellak
en azijn illustreren dat talent zich niet altijd ontbloot. Hout, zwarte kers,
leer en laurier geven wel de opmars naar een grote toekomst. Gerard schaart hem
nu al onder zijn favorieten.

De zoete
afsluiter heeft bij het fruit van krenten, abrikoos en perzik ook zuren. Met
kaneel, stroop en rozijnen in deze sauvignon blanc Lemberg surin 2013
beëindigen we een avond vol praat, praatjes en meningsvorming. Baie bly met
deze proeverij!

Proefnotities en verslag Just Krijn

Witte wijnen: blijkbaar heb ik het jullie heel moeilijk gemaakt
By in ,

Witte wijnen: blijkbaar heb ik het jullie heel moeilijk gemaakt

Toos Dusee zet ons geblindeerd
witte wijnen voor. In principe komt vanavond elke druif maar één keer voor en
steeds uit een andere land. Nog niet wetend hoe pittig het wordt, gaan we
enthousiast van start. Na afloop zegt Toos terecht: blijkbaar heb  ik het jullie moeilijk gemaakt.

Russian Valley uit Californië maakt indruk

We beginnen met een mousserende indrinker.
Het is een ‘overrijpe goudreinet’. De wijn is wat drogend en lijkt wat geouderd
door de sherrytonen. De wijn mist wat verfijning. We plaatsen deze in een warme
streek. Verrast zijn we dan ook als het Champ Divin, Crémant du Jura,
Pinot/Chardonnay blend, Frankrijk blijkt te zijn.

We vervolgen met de eerste serie,
van drie wijnen. Het eerste glas is met recht een witte wijn. De meeste witte
wijnen hebben geeltinten, maar niet deze. Witter dan wit. Daarnaast valt in het
glas nog een minuscuul bubbeltje waar te nemen. Hans L vindt de wijn ‘dartel’.
Claartje ruikt wilde perzik en proeft peer, met een korte afdronk. Het is Katxiña,
Txakolina, Hondarribi Zuri, Spanje, 2016.

In het tweede glas zit Aaldering
Estate, Pinotage Blanc, Stellenbosch, Zuid Afrika, 2016. In de neus: boter,
amandel en zelfs ‘pickels’. Het is een stevige wijn met een zacht bittertje en
weinig zuur. De derde wijn van deze serie is Vert d’Été, Wijngaard
Slingehorst, Cabernet blanc en Johanniter, Nederland, 2012. We twijfelen of
de wijn nog ‘correct’ is. Termen als zuurkool horen niet bij mooie wijn….

De tweede serie van drie start met Herdade
do Esporão, Reserva, Alentejo, Semillon, Portugal, 2015. Het is net
vloeibaar hout. Zowel in de neus als in de mond. Daarnaast toch ook nog een
‘vetje’ en wat later wat zuren. Het is de eerste hartedief van Toos deze
avond.

Het tweede glas is La Roncaia,
Friulano, Colli Orientali del Friuli Refosco, Italië, 2013. Goudgroen van
kleur. Een neus als Sauternes zegt Berry: zoet en ananas, maar in de mond toch
anders en minder zoet. Peter herkent (Italiaanse) ‘lijm’, hooi en citrus.

De
derde is weer een hartedief  van Toos: Domäne Wachau,
Himmelstiege Smaragd, Grüner Veltliner, Oostenrijk, 2015. Ik ruik steen,
boter/karnemelk, witfruit en bloemen. En proef een frisse wijn met abrikoos.
Peter zegt: “suikermeloen”, een zoete aanzet, goed concentraat en een bittertje
na.

De laatste serie van drie start met
een glas met frivole bloemetjes, amandel en lychee. Peter vermoedt dat het
Viognier is vanwege de ‘perzik’. Hij heeft gelijk! Het is Ktima
Gerovassiliou, Epanomi Viognier, Griekenland, 2016. Het tweede glas is De
Ladoucette, Pouilly-Fumé, Loire, Sauvignon Blanc, 2015. Hans L ruikt
bloemige Bergamot en earl grey. Volgens hem heeft de wijn een mooie zoet-zuur-balans,
waar anderen de wijn aan de zure kant vinden.

De derde wijn is Marimar
Estate, Don Miguel Vineyard, Russian River Valley, Chardonnay, unoaked, 2014.
De derde hartedief van Toos. De wijn brengt de tongen los. We ruiken
stallucht, ruim alcohol, vermolmd hout en abrikoos. We proeven een zachte
aanzet, lychee en zelfs botrytis. Een knappe wijn!

We sluiten de proeverij van witte
wijnen af met een helderrode! Tiefenbrunner, Rosenkönig, Rosenmuskateller,
Noord Italië, 2014. Het is een frisse (niet logge) afsluiter. Aardbei is
onmiskenbaar; zowel in de geur als de smaak. Noël herkende de druif door de
Muscat-neus, prikkelende aanzet en bitters achterin.

Aldus heeft Toos een meegenomen op
een mooie reis langs vele landen en druiven. En dat allemaal in zomers wit.
Mooi!

Proefnotities en verslag Eric Hoepelman 

Portugal trilogie III - Autochtone druiven bieden boeiende wijnen in Zuid Portugal
By in ,

Portugal trilogie III - Autochtone druiven bieden boeiende wijnen in Zuid Portugal

Alentejo

De derde Portugal proeverij bevestigt het beeld dat al eerder ontstond:
boeiende wijnen. Hans van der Horst maakte 
een selectie van 12 wijnen uit Zuid Portugal: wijngaarden rond Lissabon,
Alentejo en Algarve. Portugese wijnen ambassadeur en oud lid Rick Lourenco da
Encarnacao gaf bekwaam toelichting. Hij weet uit het hoofd interessante feiten,
of de oogst handmatig was of machinaal, de opbrengst per hectare en het
wijnmaakprocedé. Rick heeft een beetje de pest aan wijnen die van heel gangbare
maar niet authentieke druiven zijn gemaakt. Waarom zouden we merlot willen
drinken uit Alentejo of cabernet sauvignon uit de streek rondom Lissabon?
Terwijl de autochtone druiven zoals Alicante Bouchet of Arinto prachtige wijnen
geven. I could not agree more. In deze proeverij was ik erg gecharmeerd van oa
een mix van Alicante Bouschet, Aragonez en Alfacheiro. Een selectie van wijnen
met de hartendiefjes van Hans van der Horst.

Caves Transmontanas Vertice Millesime 2010  DOC
Espumante Douro.  

Meteen een Noord Portugese wijn als binnenkomer. Omdat er geen goede
bubbels uit Zuid Portugal komen, zei Rick goudeerlijk.  Deze wijn van Gouveio, Malvasia Fina, Rabigato, Vosinho
maakte op mij een goede indruk. De wijn kreeg vier maanden battonage en de ontgisting
(dégorgement) in 2016. Mooie mousse, inde geur peer, tikje gist, goede zuren en
aangename rondeur. De wijn kan als aperitief, maar zou ook bij een lichte lunch
helemaal niet misstaan.

Casa Agricola Nicolau Solar da Marquesa 2015VR Lisboa Estramadura/Cadaval

Gemaakt van 100% Moscatel en een hartendiefje van Hans. Een puur plezier
wijn, noemde HansL de witte wijn, heel treffend. Lekkere muscaat impressie in
de geur, ronde en evenwichtige smaak.

Monte do Alamo Vinha da Guica Reserva 2014VR Alentejano 

Voor mij de
meest interessante witte wijn, gemaakt van 100% Arinto. Jong kenmerkt citrus de
Arinto, na rijping krijgt de wijn tonen van ciroen, amandel en honingraat. De
wijn kreeg vier maanden nieuw hout en battonage bij de wijnbereiding om de
smaken zoveel mogelijk te bewaren. Dat resulteert in een wijn die méér biedt
dan de andere witte wijnen op tafel. Nu al tonen van amandel en citroen,
stevige smaak met een fijn bittertje. Geen gemakkelijke wijn overigens. Deze
mag best nog even kelder hebben. Het is een interessante wijn om na kelderrijping
te proeven.

Monte da Ravasqueira  Fonte da Serrana
Rood 2016VR Alentejano.

Een alleraardigste hele lichte rode wijn van 70% Aragonez, 20% Trincadeira
en 10% Syrah. Twee maanden houtgerijpt. Voor mij is dit een mooie thuiskomwijn,
om af te schakelen van besognes en plezierig het relaxende bestaan in te
glijden. 70 hl/ha opbrengst. Eric beschrijft heel beeldend de smaak: alsof ik
een aardbei in mijn mond steek die ik eerst in balsamico azijn heb gedoopt.
Mijn aantekeningen: waterig rode rand, frivool fruitig, kersen, maceration
carbonique, hele aangename rondeur. Vaak worden die lichte wijn wat
ondergewaardeerd en dat is zonde, want het is ook een heel verdienstelijke
lunchwijn, deze spring in het veld.

Monte do Alamo Vinha da Guica Reserva  2013VR Alentejano.

De rode wijn van Alicante Bouschet, Aragonez en Alfacheiro heeft een
roodbruine rand, diepdonkere kleur en een neus met enorm veel impressies:
stallucht, kreupelhout, zoethout, laurier, pruimen en kersen. Fantastisch mooi
dus. De smaak is stevig en sappig, erg fraai glas wijn.

Vidigal BrutalisVR Lisboa   

De Alicante Bouschet was in 2010 in Portugal op ruim 2.200 hectare
aangeplant. Deze roodvlezige druif heeft een hele hoge potentiële productie
(tot wel 200 hl/ha), de druif kan zachte en fruitige wijn voortbrengen maar wordt
veelal nog gebruikt om de wijn ‘op kleur’ te brengen, aldus Jancis Robinson. De
producent van deze wijn wil ons indruk laten maken, met een machtig zware fles.
De wijn van 85 % Alicante Bouschet, 15 % Cabernet Sauvignon is helemaal niet zo’n
arena-kickfighter die de naam doet vermoeden. Ik proef voorzichtig, want ik
verwacht een klap in mijn gezicht. Maar nee, deze 20 maanden houtgerijpte wijn
is bepaald ingetogen. Nou ging de fles net voor proeven open en met meer lucht
halen we meer uit de geur. Nu: een wat gesloten geur met tonen van kersen,
later toffee en cacao. Koffie en pruimen. De smaak heeft warempel zelfs
verfijning. Kopen zou ik zeggen en laten liggen tot het herfst/winter is,
lekker genieten bij konijn of een stoofpotje.

Monte da Ravasqueira temidden van wijngaarden

Monte da Ravasqueira Vinha das Romas 2014  VR Alentejo 

Hartendiefje van Hans. De mooiste wijn van de proeverij. Gemaakt van
Touriga Franca en Syrah.

Kreeg een 95 punten waardering van Decanter. De wijn is nog paarsig. Marilyn Monroe beweerde in bed niets te
dragen dan Chanel nummer 5 (lijkt me dat dat bij haar ook helemaal volstond, waarom
méér dragen?). Soms heb je een wijn waar je ook alleen aan de geur genoeg kunt
hebben. Deze is geparfumeerd, enorm rijk met veel vanille. De smaak heeft een
goede aanzet, prettige zuren, drop en concentraat. Veel spanning. Veel wijn!

Ik durf er wat om te verwedden dat we de komende tijd méér Portugees
drinken.