Tag: Spanje

Belegen wijnen, op de top van hun spanningsboog
By in ,

Belegen wijnen, op de top van hun spanningsboog

Vertwijfeling slaat toe bij het uitwerken van de aantekeningen van de proeverij van Noël Geisen. Niet vanwege de wijnen: de proeverij bleek een ware sterrenparade, allemaal fraaie wijnen. Maar ik zit nu na te denken, en vraag me af wanneer een wijn belegen genoemd mag worden. Of gerijpt. Dus even snel op internet snuffelen naar terminologie, wijn abc’s. En dan blijken ‘gerijpt’ of ‘belegen’ daar niet in te staan. Noël gebruikte ook de term spanningsboog, die laat meer ruimte voor interpretatie. Kom op, studieuze soosleden, wie helpt? Wanneer noemen we een wijn gerijpt, wanneer belegen? Lezers, let eens op de kabouterletters ‘reacties’ onderaan de artikelen op deze blog. Daar staat vaak nuttige en interessante informatie. Maar komaan, laten we de wijnen gaan beschrijven, want het was een heerlijke proeverij, precies de honderdste proeverij op deze website. We proefden veertien wijnen.

Duval Leroy Champagne 1999, Premier Cru Brut Millesime

Het valt me op dat we dit seizoen stiekem steeds meer bubbels zijn gaan proeven. Dat is… geweldig. De waardering groeit ook, zo lijkt het. Deze champagne is gemaakt van 100% chardonnay. Wat je ruikt proef je ook, stelt Toos bij deze wijn. Groene appels, noemt Toos. Richard roemt de beheerste lange afdronk met amandel en walnoten. Ik vind het een hele fraaie champagne met een mooie mousse, brooddeeg en gist in de neus, waarin ik ook poire william herken. De gistdeeg impressie zet zich door in de smaak met een positief oxy toontje in de afdronk. Fraaie jaargang champagne.

Domaine de le Landelle 1999, Muscadet Sur Lie, Cuvee l’Astrée

Deze wijn stond naast een fraaie Pouilly Vinzelles van Verget. Een bijzondere wijn, hoor ik Hans H zeggen. Interessante Coupe de Coeur, zegt Noël. David noemt de wijn een tikje ranzig en – wijnfreaks wegen zijn ondoorgrondelijk! – hij noemt dat positief. Onkruid tussen kiezels, zegt hij ook. De neus vind ik expressief met duidelijk wat boenwas. De smaak is zo ziltig dat ik meteen aan Muscadet denk. “Schreeuwt om mosselen” staat in het aantekenboekje. Amandel-in-het-kwadraat. Hangt ook lang na. Heel boeiende wijn.

Château Musar 1999 (blanc), Bekaa Valey, Libanon

Aah, verdorie, daar is ie weer. Precies een week terug proefden we deze wijn en toen herkende ik Libanon. Nu niet. Jura staat er onterecht in mijn aantekeningen, en dat komt door de fraaie flor tonen in de wijn. Oud gouden kleur, positieve madérise in de neus. Veel expressie, mooie balans. Het is en blijft een curieus glas. Adam noemt de afdronk wat eendimensionaal, de smaak belegen met iets zoets. David beschrijft de wijn het mooiste: oud hout en koperpoets en… daar komt ie: ‘statige ouderdom’. Mooi gevonden. 1999 is voor de witte wijn een van de mooiste jaren ooit. Gedurfd ook om dit naast die ongelofelijk fraaie Gewürztraminer van Domaine Trimbach te zetten.

Gewürztraminer 1999 Cuvee des Seigneurs de Ribeaupierre, Domaine Trimbach, Alsace

Geel gouden kleur. Expressieve neus met overrijpe perzik, ananas, kruidige rondeur. Dit is een voleptueuze wijn met hoge viscositeit, alcohol komt vrij goed naar voren. Ik weet wel, het is politiek incorrect, maar drink deze wijn bij een hapje Foie Gras en o, o, o…. dat is een schitterende combinatie. Heerlijk glas wijn is dit, met een prachtige balans.

Château de Francs 1999, Cuvee Les Cerisiers, Cotes de Francs

Deze wijn stond naast een Gevrey Chambertin van Camille Giroud. Wijn gemaakt van 80% merlot, aangevuld met gelijke delen cabernet franc en cabernet sauvignon. Donkere kleur, in de neus morellenkers, zwoel en krachtig, duidelijk rondeur en hap sap in de smaak, mooie zuren en lang nahangend. Peter E noemt laurier en ceder. Fraai glas van de rechteroever. Zeer koopwaardig.

Domaine de Monteillet 1987, Saint Joseph

De wijn is gemaakt van 80% grenache, 10% syrah, 5% cinsault en 5% mourvèdre. Zéér bruine kleur, de neus geeft mij een pauwestaart van indrukken, gewéldig mooi. Vanille, leer, sigarenkistjes. Richard noemt ook mint en stoffige tannines, hij typeert de wijn als elegant. Later ruik ik zelfs kersen in de neus. Zeer complexe neus en volstrekt harmonieuze wijn, wát een kelderschat-van-hier-tot-gunder! Tabak in de smaak en mooi nahangend. Zonder enige twijfel verschijnen er drie *-sterren naast mijn aantekeningen. Voor mij is deze Rhonewijn dé wijn van de avond.

Dan komt er een serie, die een knauw is voor mijn zelfvertrouwen, verdorie. Drie prachtige wijnen, ik denk: laat ik eens stoer doen. Ik benoem ze dus als Margaux, Saint Julien en Pauillac. Eigenlijk had ik beter moeten weten, want Noël is niet zó’n enorme Bordeaux-adept. Heeft die schurk een Spaanse Ribera del Duero (tempranillo druif), Franse Pauillac (merendeels cabernet sauvignon) en een Italiaanse Vino Nobile de Montepulciano (merendeels sangiovese) naast elkaar gezet. En bij die wijnen van twaalf jaar oud is dat dus helemaal niet zo gemakkelijk te proeven.

Valduero 1998, Reserva, Ribera del Duero (100% tinto fino = tempranillo)

Mint en cederhout. Een timmermanswerkplaats ruik ik. Voor mij is dit in deze serie de meest getypeerde Noël-wijn, want heel elegant en met veel finesse. Fraai glas waar ik echt van onder de indruk ben.

Château Lynch Bages 1998, Pauillac, Grand Cru Classé

In mijn aantekeningen staat bij de neus: een stoere, rauwe bonk, heeft niets liefelijks.

Potloodslijpsel. Lijm. De smaak maakt echter veel goed: duidelijk een wijn met elegantie. Genieten is dit!

DEI, Vino Nobile de Montepulciano 1998, Riserva

Gemaakt van 80% sangiovese, 15% canaiolo en 5% mammolo. De rand van het glas is een verrader van de ouderdom, dakpannenbruin is de rand. De neus heeft een licht rubbertje en is volgens mij nog steeds niet helemaal open, of zit in een gesloten fase. David ruikt gepoetst leer en kersen, de wijn noemt hij rijk , warm, modern gemaakt. Volstrekt harmonieuze smaak met veel kracht. De wijn heeft in de aandronk ook iets zoets, duidelijk een rijp jaar.

Wijnen die op dronk komen hebben een periode dat ze mooi drinken vóórdat ze gaan aftakelen. In deze proeverij zat geen enkele wijn die over dat punt was. Maar ja.. ik hou dan ook van deze gerijpte wijnen.

Streek en druif herkennen
By in ,

Streek en druif herkennen

We proeven zes series wijn: een witte serie, vier rode series en weer een witte serie. Want witte wijn past beter bij de kaas en coppa, zegt Nello. We mogen de streek en de druif herkennen. Dat gaat best wel, maar één wijn herkennen jullie nooit, aldus Nello Pischedda. De optimist. Aan het eind van de avond constateren we dat het toch wel érg lastig is. Niet zo gek met druiven als ansonica, mencia, refosco, obaideh en merwah. Een leerzame avond met verschillende toppertjes. Hieronder staat een selectie.

Viognier 2009, Cuilleron, Vin de Pays Collines Rhodannienes

Deze witte wijn staat naast een Toscaanse Ansonica, die heel vief en levendig is. Deze wijn van de viognier druif heeft wat citrus in de neus, licht vanille (houtrijping) en kruiden. Richard ruikt perzik, mineralen en caramel. De smaak is medium geconcentreerd en de wijn heeft zeer aanwezige maar prettige bitters.

Gotin del Risc 2005, Essencia, Bodega del Abad, Bierzo

Dimph ruikt tabak en roemt de zachte smaak, Berry prijst de verwevenheid van het hout in de wijn. De wijn heeft nog een paarse rand. Dit is 100% mencia, die geeft een neus van morel, nogal geparfumeerd. De wijn smaakt heel plezierig, rond en is toch hoog in de zuren. Een intens glas Spaanse wijn.

Château Musar 2002, Bakaa Valei, Libanon

Het Engelse wijntijdschrift Decanter is van betekenis voor dit domein. Serge Hochar werd in 1984 de allereerste Decanter Man of the Year, een erkenning voor grote persoonlijkheden in de wijnwereld. Zijn vader – die lang in Frankrijk verbleef – was in 1930 de stichter van Château Musar. Serge is in 1939 geboren in Beiroet, hij studeerde oenologie in Bordeaux en werd op 25-jarige leeftijd verantwoordelijk voor het wijnmaken. Het domein ligt zo’n 30 kilometer ten oosten van Beiroet in de Bekaa Valei. Chateau Musar omvat 180 hectares, waar een strikt beperkte opbrengst van 35 hl/ha wordt geoogst. De druivensamenstelling varieert van jaar tot jaar, daarom kunnen de wijnen enorm verschillen. Deze 2002 is samengesteld uit cabernet sauvignon, carignan en cinsault. Hartendiefje van Nello. Ik zie dakpannenbruin in het glas en daar hou ik van. De wijn is dof, maar dat kan komen door de droesem en ik voor deze wijn aan het eind van de kring zit. De neus heeft pruimedanten, een licht rubbertje en ook cederhout. Later komt er ook een geur van vuursteen en terroir vrij. Adam roemt de stalneus en lange afdronk. Paul zegt een zoete aanzet te proeven, peperige neus, noemt het een wijn met pit. De wijn is sappig, vrij hoog in alcohol en heeft veel rondeur. Daarom is het nu al een lekkere wijn. Kindermoord, zegt Nello, deze wijn moet een jaar of vijftien rijpen en dan komt de wijn op dronk. Hij proefde de witte wijn uit 1969 en was daarvan onder de indruk. Aan het eind van de avond proefden wij de witte wijn van Château Musar uit 2001 – gemaakt van Obaideh en Merwah – en die mag er best zijn! Citroen in de neus, sappige en frivole smaak met een piepklein zoetje. En toch ook hoge bittergraad, maar over all een heel goed gebalanceerde en prettige wijn.

Château Moulinet 2006, Pomerol

Bij het uitwerken van mijn aantekeningen zie ik dat Nello deze wijn in maart ook inzette. Strenge wijn met bittertje, te jong. Schreef ik toen. Of het aan de line up ligt… Of de wijn zich verder geopend heeft in een half jaar tijd… Of er flesverschil is…. Of het ligt aan mijn smaak… Nu was ik van deze wijn (samen met Musar) het meest onder de indruk. Edel, rijk en rijp! is mijn eerste indruk bij de neus. Fantastisch mooi verweven hout. Voleptueuze wijn met geweldige rondeur en elegantie, bittertje, dit is SUPER sap.

Le Serre Nuove dell’Ornellaia 2006, Bolgheri

De wijn is gemaakt van 50% merlot, 35% cabernet sauvignon, 9% cabernet franc en 6% petit verdot. De neus heeft cassis en caramel, mineralen ook. Ik vind de wijn wat boerser overkomen dan de Pomerol, een wijn met enorm veel souplesse, rondeur en mooi nahangend. 94/100 punten van Wine Advocate.

Côte Rotie 2007, Terres Sombres, Cuilleron

Hartendiefje van Nello. Kersen-in-het-kwadraat. Sappige wijn, elegant en prettig, fluwelig zelfs. Mooi ingekapselde vanille, zeer expressief. 92/100 punten Wine Spectator

Heerlijke proefavond.

Herken de wijn: multiple choice
By in ,

Herken de wijn: multiple choice

Mijn eigen proeverij biedt de gelegenheid om eens wat wijnen van bijzondere druiven te laten proeven: Mavrud, Rubin, Touriga Nacional, Touriga Franca en een combinatie van Italiaanse rassen Montepulciano, Primitivo, Negroamao en Malvasia met Sangiovese. Dat doen we in een blinde proeverij met multiple choice keuze uit landen. David Koenen heeft de proefnotities geschreven (bedankt!) én zes wijnen uitgekozen voor de website. Hij prefereert de wijnen uit de klassieke Franse gebieden boven de vondsten uit Bulgarije, Portugal of Argentinië. In de laatste serie gaan de voorkeuren echter niet naar Franse wijn. De laatste serie gerijpte wijnen zijn 14 tot 17 jaar oud. Bij stemming blijken twee leden Leoville Las Cases als beste wijn te zien, Torres Black Label is voor acht proevers de beste wijn en acht proevers prefereren de Ridge Santa Cruz (hierboven staat een foto van de wijngaard). Opmerkelijk zijn de namen van de druiven die in de laatste serie over tafel vliegen: tempranillo, nebbiolo, nee… álle wijnen zijn cabernet sauvignon gedomineerd. Die Ridge vind ik zelf fabelachtig, het was in de wijnkelder mijn eerste en enige fles uit Californië – dat wel eens ná Bordeaux het tweede thuis van de cabernet sauvignon wordt genoemd.

Proefnotities David Koenen

2007 Frederic Mabileau, Cuvee Coutures, Saint Nicolas de Bourgueil (cabernet franc)

Naast de meer fruitgedomineerde wijnen in deze serie lijkt de wijn in dit glas wat boerser en minder gepolijst te zijn. Ik ruik rode bessen en leisteen. Ook wat hooi en vochtige klei. Deze wijn heeft nou echt een mooie, terroir-getypeerde neus. Er zijn heel duidelijk ook tonen van rode paprika aanwezig. Als ik dan een slokje neem is er toch veel meer elegantie dan aanvankelijk verwacht. Het houtgebruik is van grote klasse; heel subtiel en mooi complex zit het verweven in de smaakstructuren van de wijn.

2003 Chateau de Hureau, Cuvee Lisagathe, Saumur Champigny (cabernet franc)
De kleur van deze wijn is te omschrijven als somber rood. Wat bruinreflexen zijn waarneembaar. Dan verwacht je als je aan het ruiken slaat geen uitbundige fruittonen en dat klopt hier ook wel. De neus doet een beetje stroperig aan, ik ruik daarnaast nootjes en vindt het aanvankelijk allemaal een tikje bedompt overkomen. Met wat meer lucht in het glas verovert deze wijn mij meer en meer. Tabak, fijn uitgerijpte, zachte tannines. In de mond is er een licht zoete, vrij dikke aanzet waarbij ik zomaar ineens aan Roosvicee moet denken. Ik schrijf op: ‘warm brooddeeg’. En ook: ‘ruikt als een warme zomerdag in de bossen’.

2000 Chateau Pineraie, Cuvee l’Authentique, Cahors (cot)

Deze wijn hangt met dikke tranen in het glas. De kleur is inktzwart/dieprood. De geur is overweldigend. Paardenstal! Met daarnaast ook vochtige aarde, bramen, laurier en chocolade. Zéér rijk en dik. Werkelijk prachtig op dronk nu, de smaak laat zich nog het beste omschrijven als mooi rijp en fruitig, maar die rijpe fruitigheid moet wel opboksen tegen een flinke dot hout, mest en prachtige espressotonen in de afdronk. Niet iedereen kan de krachtige en overrompelende aard van deze wijn goed verteren waardoor geconcludeerd kan worden dat dit een zeer karaktervolle wijn is, die wel in je straatje moet passen.

1993 Leoville Las Cases, 2e Grand Cru Classé, Saint Julien

De volgende wijn heeft een roodbruine rand. Het is duidelijk dat deze heer op leeftijd is. In de neus aanvankelijk vooral roest, bloed- en ijzertonen, welke later weer vervliegen. Daarna: een stoffige impressie, ceder, pruim en herfstbos. Na een klein slurpje noteer ik: vitaal! Prachtige wildwijn. Ik proef paddenstoeltjes en tabak. En ook zoethout. Klassiek gemaakte wijn. Het valt me op dat de wijn zijn piek heel vlot bereikt in mijn glas, om na 15 minuten weer net zo hard terug te lopen.

1995 Torres, Mas La Plana, Penedes

De kleur van deze wijn zit bijna tegen het cola-bruin aan. Wat een prachtige chocolade-achtige neus! Met daarnaast ook veel koffie en caramel. Ook ruik ik nog hele fijne balsamico tonen. Ik denk aan een zonnige herfstdag, waarbij de laatste warme zonnestralen van het jaar door het bladerdek van de bomen schijnen. Qua smaak zit het ook wel snor: een zeer fijne balans en een prachtige harmonie van allerlei smaakcomponenten zoals herfstbladeren, caramel en gebrande nootjes.

1996 Ridge Santa Cruz Mountains Estate, California

In het laatste proefglas van de avond trof ik een zeer vitale wijn die nog verreweg over het meeste fruit beschikte van de drie glazen in de laatste serie. De wijn heeft een mooie, dakpanrode kleur. De neus is simpelweg indrukwekkend te noemen. Rijk en voornaam met tonen van bosvruchten, earl grey en zelfs wat koperpoets. Dik, vol, prettig zoet en fraai uitgerijpt. Caramel en prettige, notige madeiratonen. Bloemetjes. En tenslotte, in de afdronk, een zachte bittertoon zoals zwarte olijven ze kunnen hebben. Heerlijk glas.

60e proefseizoen start met indrukwekkende variëteit
By in ,

60e proefseizoen start met indrukwekkende variëteit

Trouvailles, noemen de Fransen mooie vondsten. Het zestigste proefseizoen van de Brabantse Wijnsociëteit is gestart met een proefavond waarbij wij de vondsten van de leden proefden.

Guy Niziolek Champagne, Blanc de Blancs

Goudkleurig, mooie mousse, peren in de smaak en een prachtige zuren. Pittige champagne, zegt Adam.

Swanenplaats 2008, West-Friesland Auxerrois (Nederland)

Elegant, citrus en best geconcentreerd, zegt Toos. Perzik in de neus, aldus Richard. Mijn aantekeningen zeggen mooie florale neus met jasmijnimpressie, vol en evenwichtig, sappig. De onthulling is heel verrassend: wijn uit Noord Holland. Niet eerder proefde ik zo’n goede wijn uit het noorden van ons land. We gaan vooruit met wijnmaken, zegt Noël nuchter.

Spätburgunder 2007, Hauser Bühler Bickensohl, Kayserstuhl Spätlese

Zeer lichte kleur, overduidelijk pinot noir, framboosjes en toffee in de neus, evenwichtige smaak, rondeur. Fraai elegant glas.

Cono Sur Cabernet Sauvignon Carmenere 2008 Colchagua Valley Chili

Rubbertje en wat asfalt in de neus, die de herkomst verraden. Cassis, cassis en cassis, zegt Berry. Richard ruikt peper. Jonge wijn met al soepele smaak.

Lirac 2006, Cuvee Terra Ancestra, Vignerons Roquemaure

Houtgerijpte cuvee van de coöperatie van Roquemaure, gemaakt van grenache, syrah en mourverdre. Een allemansvriend, zegt Hans, met veel fruit aldus Noël. Berry ruikt vanille en Peter vdE laurier. Mijn aantekeningen: zwoele neus met kersen, volronde aandronk, mondvullende wijn, sappig en soepel fluwelig.

Château Julienas 2009 Julienas

True to type Beaujolais en dat betekent een wijn die vééeéél plezier geeft. Frambozen explosie, duidelijk gamay. Nu ook nog wat tannines, lekker!

Château de Pesquier 2007, Cuvee Prestige, Ventoux

Open neus met kersen, volle en evenwichtige wijn, stevig en alcoholrijk. Gemaakt van 70 % syrah en 30 % grenache, 9 maanden houtrijping. Zwoel zegt Kees, floraal en inktig aldus Rob. Een echte stoofpotjeswijn.

Teroldego Rotiliano 2006 Riserva, Trentino Aldige

Klassieke wijn, zegt Rob, hoge zuurgraad, begin van een stalneusje. Stoffig en aards, soepele rode wijn met veel spel.

Egri Bikaver 2006, St. Andrea, Eger, Hongarije

Chice oude wereld, formuleert David treffend. En verder: pruimen, wat menthol, beschaafd zoethout. Mijn aantekeningen: herfstbosassociatie in de ontwikkelde neus, straf van smaak met pittige tannines maar ook ontzettend veel rondeur.

Aglianico 2005, Taurasi di Fuedi San Gregorio, Campanië

Rijke neus met eucalyptus, een proever zegt zelfs: dramatische neus. Erg jong overkomend, mooi cederhout, komt langzaam los. Elegant glas.

Château Eugénie 2004, Cahors, Cuvee de l’Aïeul

Zwart als de nacht, omschrijft David de kleur. Gesloten neus nog, later stallucht, cederhout, laurier. Volronde wijn met veel kracht die charmeert door fluwelen kantjes.

Pino Nero 2001, Clessidra, Valle di Cembra

Voor mij een van de hartediefjes van de avond, wat een wijn! Pruimen, herfstbos, mooi op dronk, ik droom hier een lamshaasje met oesterzwammen bij en denk aan voorbeeldig geluk.

Château Bonalgue 2004, Pomerol

De eerste Bordeaux van de avond en wat voor een. Bij het proeven van deze wijn snap ik meteen weer het gezegde dat je altijd bij Bordeaux terugkomt… De wijn is rijk in de neus, complex, cederhout. Goed concentraat. 90% merlot en 10% cabernet franc. Heerlijk glas.

Château St. Martin de Garrigue 2007, Coteaux du Languedoc

Een van de mooiste wijnen van de avond, zwoele neus met kersenconcentraat, Mon Cherie, laurier, cederhout en veel morellen. Prachtige aandronk met een zwoel doorzettende smaak. Truffel in de neus.

Rustenberg 2004, Stellenbosch, Zuid Afrika

Adam ruikt koffie, mocca, Kees ruikt ook pruimen. Geroosterde aubergines, zegt Nello. Ik vind de neus niet gemakkelijk, boerenkool ruik ik erin, naast cederhout. De smaak heeft nog zoveel power dat ik toch echt ‘kindermoord’ in mijn aantekeningen schrijf. Mooi glas.

Clos Abadia 2006, Costeres del Siegre, Raimat

Tempranillo en merlot geven een kruidige neus met wat peper en kardemom. Aangename wijn, complex en met veel rondeur. Toppertje.

Krohn colheita port 1983

Een port van 27 jaar oud die een pachtige afsluiting vormt van deze proeverij. Krentjes en tabak in de neus, zéér elegant prachtig glas.

Druif en land herkennen
By in ,

Druif en land herkennen

Zoals het nóóit verveelt om Shakespeare te lezen, zo blijven de blindproeverijen om druif en land te herkennen altijd boeiend. Zelfs bij wijnen die we normaliter goed moeten herkennen, blijkt de volgorde van schenken heel bepalend voor de waardering die proevers hebben voor de wijn. Een proeverij zó samenstellen dat iedere wijn precies tot zijn recht komt, is lastig. In deze proeverij stond Domaine Desertaux Ferrand 2005 Creux de Sorbon die ik in de proeverij van 24 februari jl. prachtig oordeelde, maar die nu geen indruk maakt. Een tikje bizar is dat wel. En boeiend tegelijkertijd. In de laatste serie val ik als een blok voor een dikke Garnacha, die naast een verfijnde sangiovese en geraffineerde tempranillo staat waar de meeste proevers de voorkeur aan geven. Ligt dat nou aan de stand van de sterren? Wat ik gegeten heb? Of is het een kwestie van verbeelding? Beïnvloeding wellicht door andere proevers? Shakespeare laat Theseus in een Midzomernachtsdroom zeggen: “Verliefden, dichters en waanzinnigen zijn één en al verbeelding: de ene ziet meer duivels dan de hel kan bergen, dat is de waanzinnige, d’ander, de minnaar, al even dol, ziet ’n schone Helena bij de aanblik van een dik zigeunerwijf.” Mooi verwoord hoe verbeelding met je aan de haal kan gaan, zeker bij blindproeverijen. Peter van de Ende stelde een prachtige proeverij samen met een mix van klassieke wijnen en vondsten.

Castello di Medina 2008, Rueda

Goudkleurige tint, tikje exotisch, citrusvrucht en passiefruit. Goede zuren, hangt niet zo lang na. Heel prettig Spaans glas, dat gemaakt is van de verdejo maar gemakkelijk kan worden aangezien voor sauvignon blanc.

Chardonnay 2009, Nederburg Cuvee Winemasters Reserve, Zuid Afrika

Deze wijn staat naast een Muscadet en een Chablis. Komt als lekkerste uit de bus bij de meeste leden. Grassig in de neus, wat appelmoes, een zoetje in de smaak en een goede balans.

Château Lafon Martin 2005, Premieres Côtes de Blaye

Deze ‘kleine’ Bordeaux heeft een opmerkelijk fraaie neus: stallucht en drop, laurier en garriguekruiden. De neus is ‘definitely’ fraaier en biedt meer spanning dan de verder correcte smaak. Een milde aandronk en nogal aanwezige bitters. Zet dit glas bij gegrillde lamskoteletjes en aan alle voorwaarden om te genieten is voldaan.

Sancerre La Bourgeoise 2003, Henri Bourgeois

Dof doorzichtige wijn met bruine rand, die gevolgd wordt door een complexe en rijke neus waarin ik leer ruik en een hele tabakspot. Er ontwikkelt zich een stallucht, waardoor je in combinatie met de kleur weet: dit moet pinot noir zijn. Sappige smaak met rondeur, goed concentraat en een piepklein zoetje dat de wijn charme geeft. Toch ruik je ook veel vanille, een indicatie voor houtrijping. De hoge zuurgraad maakt dit tot een lekkere wijn. Gemaakt van meer dan 100 jaar oude stokken. Is dit de mooiste rode Sancerre die ik ooit dronk? In ieder geval de mooiste wijn van deze avond: verfijnd en elegant. Op de foto boven dit bericht een aanzicht op Sancerre in het Loiregebied.

Condado de Haza 2000 Reserva, Ribera del Duero

Als je zo’n mooi gerijpte topfles uit Spanje mag proeven, geeft dat een fijn gevoel. Peter kocht de fles op het domein en koesterde deze tot nu. Richard noemt drop en paprika in de neus, Berry herkent zoals altijd de tempranillo (ik dacht aan syrah…verdorie). Een geweldig rijke neus is zeker één van de aantrekkelijke kanten van deze wijn: de neus ruikt warm en zwoel, stalimpressies, dennenbomen en wat kokos. Duidelijke rondeur in de smaak, een mooi piepklein zoetje, heeft ook nog toekomst. Prachtvolle wijn.

Il Pogione 2003, Brunello di Montalcino

Nog zo’n wijn die met respect gedronken mag worden, dit maal van de sangiovese. Hans L ruikt en denkt meteen aan rozen, Richard benoemt lijm en trekdrop in de neus. De neus is inderdaad geparfumeerd, met een stinkertje. De wijn vind ik straf met nog veel tannines. Mag nog liggen.

Tres Picos 2007, Borsao, Garnacha

Ik vind dit een schitterend glas met een neus waar je aan blijft ruiken: mocca en rozemarijn en massa’s rood zomerfruit omlijst door cederhout. Ook sjepdrop. De smaak is vol, sappig en mollig. Peter vdE zegt dat het een wijn is die is gemaakt om ‘te scoren’ op vergelijkende proeverijen. Bij mij scoort de wijn deze avond inderdaad: vandaag vind ik dit lekkerder dan de Brunello en de Ribera del Duero. Laat geoogste garnacha die vier maanden rijpt op nieuwe houten vaten.

Pinot Gris 2004, Vendanges Tardives, Grand Cru Zinnkoepflé, Schlegel Boeglin

Bij het ruiken en drinken van dit glas, maar vooral na het onthullen van de herkomst, ben ik geneigd te denken: Elzas kun je nooit genoeg in de kelder hebben… De neus is gebotrytriseerd zonder daarin overdadig te zijn, honing, amandel en toffee. De smaak is vief, niet te mollig of vet, maar prachtig harmonieus met een geweldigde balans. Een cadeautje om mee af te sluiten, deze wijn die als aperitief óf dessertwijn geweldig tot zijn recht komt!

Spaanse wijnen
By in ,

Spaanse wijnen

In Spanje zelf vermindert de thuisconsumptie van wijn én de uitvoer hapert. Zo werd in het voorbije jaar 1,509 miljoen liter minder wijn uitgevoerd. In sommige afzetmarkten is deze terugval ronduit dramatisch: in Italië werd bijna 57 procent minder Spaanse wijn aangekocht in 2009, vergeleken met 2008. Geen wonder dat wijnboeren wijngaarden rooien; gelukkig geldt dat niet voor de kwaliteitswijnen die wij doorgaans drinken. Van alle honderd flessen wijn die we in ons land drinken, komen er acht uit Spanje. Na Frankrijk (36 flessen), Zuid-Afrika (22 flessen) en Duitsland (11 flessen) staat Spanje hiermee op de vierde plaats van landen waarvan we wijn drinken. Op de sociëteit mogen we wel wat meer Spaans proeven, zei Gerard van Avendonk bij het begin van de proeverij. Buiten de indrinker (cava) en uitdrinker (PX sherry) proefden we 12 wijnen uit regio’s als Yecla, Penedes, Rioja en Ribera del Duero.

2006 Mmmm de Macabeo de Castaño, Yecla

Wijn met een wel heel slimme naam. Deze witte wijn is nogal eigenzinnig: citrus en appeltjes in de neus. Boenwas. Flink gekleurd al. Viefe, lenige smaak maar nogal astringent. Liefhebberswijn, zeker geen allemansvriend.

2004 Pozuelo Crianza, Bodega de Castaño, Yecla

Gemaakt van monastrell, syrah en cabernet sauvignon, is dit nou typisch wel een ‘vriendje’. Zeer expressieve neus waar veel plezier aan te beleven is. Berry ruikt dennebos. Ik ruik gestoofd rood fruit en kruiden, sjepdrop ook. Warme aandronk, soepele wijn, lekker rond. Hier een wildstoofpotje bij en je spelt het vijfletterige G-woord: g e l u k.

2006 Solar de Sael, Bierzo

Wijn gemaakt van de mencia druif, 10 maanden op hout gerijpt. Complexe en geconcentreerde neus: een kersenboomgaard, kruidig. De smaak laat nog tannines vechten op de tong, maar het valt op dat de tannines heel rijp zijjn, dit is lekker! Denk maar aan een smeltende bonbon in de mond, mooi concentraat.

2007 Tres Picos, Borsao

10 maanden gelagerde wijn van 100% garnacha. Rob noemde deze wijn een ‘crowd pleaser’ en dat is misschien wel zo. Maar is dat erg? Bessenlikeurconcentraat in de neus, een rubberimpressie ook, als geheel een heel rijke neus. Goed ingepakte tannines, héél veel rondeur en sap, bonbonchocolade, erg mooi gemaakte wijn waar Oom Bob uit Amerika 91 punten over heeft.

2002 Vina Salcedas Rioja Reserva

Gemaakt van tempranillo, aangevuld met mazuelo en graciano. Deze wijn maakt indruk. Jan roemt het kreupelhout, terra, compost, morel en tutti frutti. Rijke neus dus, met cederhout en terroirexpressie. Sappige kersen, rondeur, streng, toch ook een zekere elegantie, fruitgetypeerd.

2006 Monteabellon, crianza, Ribera del Duero

Gemaakt van tempranillo, 14 maanden gerijpt op Frans en Amerikaans eiken. De reserva 2004 stond naast deze wijn. Beide mooie wijnen, maar de crianza heeft een betere prijs/kwaliteit verhouding. Donkere kleur, paarse rand nog. Rijke expressieve neus met duidelijke fudge impressie. Soepel aandronk, warme en zachte tannines, veel kracht. Adam noemde dit de mooiste wijn van de avond.

2004 Carramimbre, Riserva, Ribera del Duero

90% Tinta del Pais en 10% cabernet sauvignon. 12 maanden gelagerd. Kees noemde deze wijn met eucalyptus en mint in de neus de ster van de avond. Rijke geparfumeerde neus, enorm concentraat geeft de smaak veel warmte en verfijning. Pracht van een fles!

We sloten de proeverij (wat een goed idee) af met chocolade en Sandeman Royal Ambrosante VOS Pedro Ximenez 20 jaar gerijpt. Leuk hoor. Groenig randje bij een donkerbruine kleur, dadels, rozijnen, volstrekt harmonieuze prachtige dessertwijn.

Wijnen van Nello
By in ,

Wijnen van Nello

Een proefavond van Nello Pischedda is prettig voorspelbaar. Het klopt gewoon altijd, en we proeven altijd fantastische wijnen. Héél vaak Italië met piraten ertussen. Wat ik nou zo sympathiek vind van onze Sardijn… hij programmeert die proeverijen zó dat Italiaanse wijnen werkelijk de krachtmeting aanmoeten en niet per se anderen de loef afsteken. Dus drinken we fabelachtig mooie Italiaanse wijnen, maar staan in mijn schriftje toch de meeste *-sterren bij Franse wijnen, of beter gezegd: bij de Bourgognes. We hadden een spannende proefavond van hoog niveau.

Tiefenbrunner 2008 Grauvernatsch, Südtirol-Alto Adige

Mijn hand had ik ervoor in het vuur willen steken, zó sterk herkende ik de Côtes de Ventoux van Juliette Avril van de werkavond. Zo’n ongecompliceerde, vriendelijke wijn. Framboosjes in de neus. Elegant. En deze wijn had zelfs wat verfijning. Zo’n charmeur, die jou onmiddellijk voor zich inneemt. Maar nee, ik zat er compleet naast: het is een hele lekkere Grauvernatsch. Tikje gemeen van Nello om die in te zetten “om te kijken of Wil deze zou herkennen.” Wil liet zich van zijn nuchtere kant zien, vertrok geen spier van zijn gezicht en determineerde de wijn feilloos. Chapeau! Dit zijn de momenten van waarheid voor iemands reputatie. Wil gaf zijn Oostenrijk-expertise gewoon extra glans. Bleekrode kleur, zei Wil, amandel in de smaak, zuren die mooi na blijven hangen.

Gevrey Chambertin 1998 Henri Rebourseau

Complexe wijn, zei Kees. Met leer in de neus en lang nahangend. Ik vond dit een ongelofelijk fraai glas: drie **(*)-sterren, waarbij dat haakje aangeeft dat het vermoedelijk nóg perfecter kan. Duidelijke tuilé kleur. Mineralen. Zéér verfijnde pinot noir neus! Herfstbossen, kastanjechampignons en zelfs een truffeltoets. Fluwelige aandronk, ingekapselde kracht. Heeft zeker nog toekomst, staat in mijn aantekeningen, waar anderen vonden dat de wijn wel op mag. Geeft niet, ik hou nou eenmaal van belegen wijnen. Deze wijn is elegant én krachtig, heeft fijne zuren en een goede balans. En dat al in de eerste serie, waar gaat zo’n avond dan naar toe?

Jaros 2003, Ribera del Duero

Wijn van 100% tempranillo, en dat haalde ik er niet uit, maar Berry bijvoorbeeld weer wel, knap zeg. Een wáánzinnig mooie neus heeft deze Spaanse wijn: overweldigende hoeveelheden rood zomerfruit, karrenvrachten gewoon. En die neus geeft steeds meer impressies: kersen, leer, humus, stalimpressies. En dan schrik je bij de eerste slok: een bekvol wijn, tjonge wat straf en met prominente bitters. De kracht overheerst iets. Maar smaken verschillen, want zie: Toos noemt de wijn elegant en zwoel.

Château Moulinet 2006, Pomerol

Man, man, wat een keuzes moet een blogger maken. Deze wijn werd voorafgegaan door twee bloedmooie flessen: Vino Nobile de Montepulciano 2006 van Poliziano en Brunello di Montalcino 2004 van Banfi. Maar dan moet de lezer maar lekker mee komen proeven, ik kies nu voor beschrijven van Pomerol. Zo vaak drinken we dat niet. Wát een instinker. Sangiovese staat in mijn aantekeningen. Desnoods had ik durven zweren dat het een Chianti Classico was. Niet dus: Pomerol. Vuursteen in de neus, strenge wijn met bittertje. Te jong. Wel veel inhoud en een goede balans. Veel potentieel ook. Kees roemt de carameltonen en kracht van de wijn. 75% m,20% cs en 5% cf.

Casalfero 2003, Castello di Brolio

Toscaanse wijn van 70% sangiovese en 30% merlot. En wéér zat ik in gedachten volkomen fout (Pauillac), bij deze wijn met een fraaie complexe neus met mooie morellenkersen. Prachtige houttonen in de neus, ik zette spontaan het glas aan mijn mond, maar tik-op-de-vingers, eerst die andere twee wijnen uit de serie proeven, dit is nummer 3! Verfijnde smaak met veel chocolade, enorm veel kracht en volstrekt zonde om uit te spuwen, hetgeen we dan ook niet doen. Hans L. vond deze wijn ‘veel te ontdekken hebben’, met wat roest/mineralen in de neus. Beauty!

Hermitage ‘Les Miaux’ 2005, Ferraton Pere & Fils

Da’s een genoegen dat we niet vaak smaken: dé Hermitage proeven. 100% syrah in deze Rhonewijn. Rozen ruik ik in de wijn, naast drop, mineralen en caramel. Sappige wijn, rondeur, kracht, kersen. Hoog geconcentreerde wijn. Adam roemt het zwarte fruit en de stevige smaak. Een belevenis om Hermitage te proeven.

Barolo ‘Lazzarito Vigna La Delizia’ 2001, Fontanafredda

Een donkere wijn met chocolade en koffie in de neus en vrij hoog in alcohol, zei Jan. Ik ruik mineralen. Een krachtige neus, veel power ook in de smaak. Zeker nog 5 jaar wegleggen, lees ik in mijn aantekeningen. Deze wijn is bepaald geen allemansvriend en nu zo jong gedronken zeker niet, inderdaad, een kindermoord. De wijn was ’s middags al gedecanteerd. Eerlijk is eerlijk, na verloop van tijd ging de wijn mij meer bekoren.

Vosne Romanee 1998, Domaine Gros

Zonder schaamrood stel ik vast dat ik deze wijn véél lekkerder vond dan de Barolo. Veel proevers waren dat niet met mij eens, dus lezers: proef eens mee met ons. Deze Bourgogne heeft een woud aan herfstbosassociaties, enorme rijkdom en verfijning in een neus die toch ook veel stallucht brengt. En jawel: daar is ie weer, de truffel! Volstrekt levendige en viefe wijn. Drop en chocolade. Weer drie **(*)-sterren. Charmante en vrouwelijke wijn, waarbij ik (helaas, helaas) aan Margaux dacht. Voor mij was dit de ster van de avond, die we afsloten met een prachtige Niepoort 1997 Vintage port.

Snuffelen naar authentieke wijnen is lonend
By in ,

Snuffelen naar authentieke wijnen is lonend

Auzells 2008, Costers del Segre, Tomàs Cusiné

Hans van der Horst werd getriggerd door een wijncolumn van Peter Nijdam in De Telegraaf. Hij stelde het grote verschil tussen matige kwaliteit in de supermarkt en uitstekend gevonden authentieke wijnen bij wijnhandelaren centraal. Hans stelde op basis van die column een proeverij samen met de ‘ondernemende jongens’ van Vojacek in Maastricht. Deze witte wijn is een combinatie van maar liefst tien druivensoorten (32% macabeu, 19% sauvignon blanc, 16% parellada, 10% viognier, 8% chardonnay, 8% muller thurgau, en verder: muscat, riesling, albariño en rousanne). Ik vond de neus van deze witte Spaanse wijn niet uitgesproken, maar de smaak heeft véél te bieden: vettig, voluptueus en goed concentraat. Wijn met veel bitters en rondeur. Heeft duidelijk veel zon gezien.

Chignin Bergeron 2007, Domaine La Combe des Grand Vignes, Vin de Savoie

Wijn van 100% rousanne, waar ik met stip voor viel. De neus heeft wat muscattonen, peer en meloen en is heel liefelijk. De wijn heeft een licht zoete aanzet en ook weer dat liefelijke. Zoet is de wijn ook op de tong, met veel rondeur. Dit is een heel knappe prestatie, deze wijn uit de Savoie. Ik ken alleen droge wijnen uit dit gebied. Dit is een heel milde witte wijn die het uitstekend zal doen bij gerechten zoals kip of kalkoenborst in roomsaus of blanquette de veau. Gastronomische wijn. Zie ook voor informatie over deze onbekende AOC:
http://www.wine-pages.com/guests/wink/savoie.htm

Le Petit Saint Vincent 2006, Saumur Champigny, Dominique Joseph

Cabernet Franc uit de Loire: ik ben liefhebber, maar het verbaast me altijd dat er zoveel proevers zijn die er hun vraagtekens bij hebben. Want kijk maar: diepdonkere kleur. Vuursteen, kersen en terroir in de neus, typisch cabernet franc. Later ook tonen van zoethout en kruiden. Goed concentraat, mollig zelfs. Karakteristiek bittertje, dat de wijn meteen als eetwijn typeert. Wijn met rondeur en spel, maar zeker geen allemansvriend. Serieus glas, dat opviel door de beste prijs/kwaliteit verhouding. TROUVAILLE.

Domaine Canet Valette 2005, Saint Chinian, Cuvee une et mille nuits

Vijf druiven (grenache, mourverdre, syrah, carignan en cinsault) maken hier een biologische wijn waarvan de neus lekker complex is. Ik rook tertiaire tonen, stallucht. Kalk, zoals mijn opa vroeger in zijn vogelkooien had hangen. Vuursteen, tabak, koffie en steeds meer vrijkomende morellenkersen. Lekkere wijn om aan te blijven ruiken. De smaak van deze krachtige wijn heeft ook een breed smaakpalet. Heel geslaagd.

Gevrey Chambertin 2006, Place des Lois, Alain Burget

Met de serie rode Bourgognes was iets bijzonders aan de hand. Er stonden twee elegante Côtes de Nuits wijnen en een stoere Côtes de Beaune (Pommard 2006 Chantal Lescure), terwijl meestal Côtes de Beaune elegant is en Côtes de Nuits wat stoerder. De neus is van deze wijn van Burget is fruitgetypeerd, rood fruit. Ook veel houttonen. Veel rondeur en spel, dit is een sappige wijn die sappiger en eleganter is dan de gemiddelde wijn uit Gevrey Chambertin.

Nuits St. Georges 2006, Premier Cru Aux Thorey, Domaine de Montille

Hmmm, erg lekker. Neus met karmemom, laurier en vooral toffee. Milde en sappige aandronk. Deze wijn is een charmeur tot en met! Wijn met een heel breed smaakpalet en verbazingwekkend jong nu al heel lekker. Topper van de avond. Schitterend glas.

Domaine de Montgilet 2007, Cuvee Les Trois Schistes, Coteaux de l’Aubance

Wijn uit een piepklein gebied dicht tegen Coteaux du Layon onder Angers. Op de sociëteit werd deze Appellation d’Origine Controlee begin jaren negentig geïntroduceerd door wijnschrijver Karel Rietbergen. De gang door de wijngaarden werd maar liefst vijf keer gemaakt om overrijpe druiven te oogsten die ten grondslag liggen aan deze opmerkelijke liquoreuze wijn. De familie Victor en Vincent Lebreton maakt een van de mooiste. Al best ontwikkelde kleur, oranjegeel. Honingtoets in de neus. Een smaak die opvalt door een werkelijk perfecte balans. Nu nog veel te jong, maar héél beloftevol. Niet te versmaden bij zelfgemaakte fruittaartjes en lichte desserts, maar nog lekkerder als eetlustopwekkend aperitief.

Sherry en Montilla: tegendraads genieten
By in ,

Sherry en Montilla: tegendraads genieten

Gaan we méér sherry drinken, vroeg Hans Lodewijkx na de proeverij die hij samen met Kees van de Wiel organiseerde. Het was een retorische vraag na het applaus dat tevoren klonk. Wie met een ‘open mind’ de aangesterkte wijn tegemoet wil treden, staat verrassingen te wachten. En wat is er nou leuker dan tegendraads genieten? We hadden een mooie proeverij met tapas die bij de Fino en Manzanilla passen (olijven, ansjovis, rivierkreeftjes), bij de Amontillado en Palo Cortado (pata negra, lomo en chorizo) om tot slot te genieten van Olorosos, Moscatel en PX bij de kaas. Met hemelse turron na. Een proeverij met Flamenco muziek, vol tegenspraak. Een excentrieke avond.

Manzanilla ‘La Guita’, Hijos de Rainera Perez Marin

Mooie neus met bloemimpressies. Een uitgebalanceerde sherry, heel mild, heel aangenaam en sappig. Elegant glas. Ik vond dit nog fraaier dan de betrouwbare Tio Pepe!

Manzanilla Pasa de San Luca, Lustau Almacenista

Concentraat, terroir en vuursteen. Een goed geconcentreerd glas, dat lang blijft nahangen. Prachtig bij de olijven gevuld met stukjes ansjovis. Wat kan genieten eenvoudig zijn.

Carlos V, Montilla, Alvear

Droge wijn maar wel gemaakt van 100% Pedro Ximenez druiven. Strikt genomen geen sherry, want afkomstig uit Montilla. Oranjebruine teint. Rozen in de neus! Caramel. Engelse fudge. Héél intense neus. Heel elegant. Smaak met sinaasappelimpressie, complex én fris. Bijzonder fraaie wijn.

Apostoles, Palo Cortado Viejo, Gonzalez Byass

Deze wijn kan niet doelbewust worden gemaakt, zelfs pogingen halen niets uit. Slechts één vat op de 1000 vaten verandert in een palo cortado. Een droge wijn zonder flor met een karakter tussen amontillado en oloroso. Zó staat het in de documentatie bij deze proeverij. Dertig jaar oude sherry. Evenwichtige en complexe neus, zalig mild-ronde aandronk met als karakteristiek een notenmandje met hazelnoten, amandelen en Luikse stroop. Heeft ook nog zuren, volstrekt harmonieus. Schitterend glas.

Don Gonzalo, Oloroso, VOS, Valdespino

Twintig jaar oude sherry, mahonie van kleur met een gele rand. Heel complexe neus met krentjes en noten. Deze sherry maakt indruk door de enorme kracht, een echt powerhouse pur sang. Deze ploft uit je mond, zei Claartje.

Solero 1842, Oloroso, VOS, Valdespino

Twintig jaar oude sherry, mahonie van kleur met een gele rand. Rabarber in de neus, een lekker fris fruitige associatie. Vijgen ook. Schitterend mondgevoel, elegant en lang nahangend. Balsamicotonen, prachtige zuren. Topper. Genot om te proeven.

Moscatel Superior, Emilin, Lusteau

Héél donkere kleur. Kruidige smaak, toch fris en soepel. Superelegant glas, mooi uitgebalanceerd en wijn met veel spel.

Don PX 1979, Toro Albalá

Heel donkere kleur, schenkt stroperig uit. Relatief weinig neus, valt me op bij deze wijn uit Montilla. Later amandel. Hans noemde de neus vleesachtig, hij dacht aan leverworst. Melasse, zei Kees. Een glas met enorm veel complexiteit, zei Nello. Dit is een traktatie.

Culturele website met aangenaam niet modieuze etiketten: http://www.jerezdecine.com/etiquetas.htm.
Even terug- en doorklikken en we komen meer te weten over artiesten, schrijvers, actrices (Ana Alvarez!) en films. Sherry heeft links met Charlie Chaplin én Marilyn Monroe. Met Thomas Jefferson, Ernest Hemingway én James Bond. Sherry is zó divers, het is als het leven.

Bezoek aan Dyon: interessante line-ups
By in ,

Bezoek aan Dyon: interessante line-ups

Deze keer proefde de wijnsociëteit niet op zijn vaste stek maar bij Vos & Partners Wijnkopers in Oosterhout. Dit is een van de grootste wijnimporteurs van Nederland en ons oud-lid van het eerste uur Dyon Beerens is er directeur. Dyon had voor ons een proeverij samengesteld met mooie wijnen van Vos & Partners, in series die weer eens duidelijk maakten dat blind proeven niet meevalt!

De indrinker Rueda Verdejo, Mantel Blanco 2008 wordt volgens Dyon veel ingezet als huiswijn in de betere horeca. Bleke kleur, mooie frisse neus die eerder aan Sauvignon Blanc doet denken. Friszure aanzet en krachtige maar vriendelijke smaak zonder scherpe randjes.

Een passende opstap naar een serie van drie opvallend bleke maar zéér verschillende sauvignon blancs. De Domaine de la Renaudie, Touraine 2007 (Loire) was aan zijn stuivende, grassige, beetje zweterige neus meteen herkenbaar als Sauvignon Blanc. Tikje zoete aanzet, kruisbes in de mond en een mooie afdronk. De warme Zuidafrikaan Bellingham Sauvignon/Semillon, Franschhoek 2008 riep verdeelde reacties op door zijn hout-, vanille- en mokka-tonen, de alcohol en de bitters. De mooie Nieuwzeelandse Saint Clair, Vicar’s Choice 2008, Marlborough, had een kleinere neus maar viel op door iets meer dikte, balans in zuren en bitters en de frisse rabarber-impressie.

In serie 2 nogmaals wit. De Pouilly Loché, Domaine Cordier, Mâcon 2007 was lichtgoudgeel met vanille, hout en bouillon in de neus, herkenbaar als een zachte romige elegant-zure chardonnay. Maar wijn 2? Helder goudgeel, exotische neus met perzik, abrikoos en passievrucht, tikje boenwas. Iets zoete aanzet maar mooie zuren, klein gistprikkeltje. Redelijk hoog in de alcohol, warm. Bij dit type neus denk ik altijd het eerst aan viognier, grenache blanc, marsanne, rousanne & muscat. Terecht, blijkt na het onthullen van de fles: de Bellingham, Fair Maiden, Franschhoek 2008 wordt gemaakt uit 6 druiven: chenin blanc, chardonnay, viognier, grenache blanc, verdejo en rousanne. Leuke wijn, complex, duidelijk nieuwe wereld maar toch fris. De derde witte wijn Château Brown, Blanc 2005 Pessac-Leognan is goudgeel, een rijke neus, iets sauvignon pipi-du-chat, ontwikkeld maar toch ook nog iets groens in de neus. Niet zo’n flinke zuren, veel bitters onderin en duidelijk complex. Sauvignon gedomineerd met 35% semillon.

Serie 3 is de lastigste serie van de avond. Cabernet Franc is het Leidmotiv, maar dat krijg je pas achteraf in de gaten. En dan wéét je dat je die paprika of dat staal had moeten proeven. Wat moet dat worden op de Prix Saint Hubert binnenkort? Bescheidenheid troef, vrees ik. Want dit zijn typische Prix wijnen: Cabernet Franc/Cot uit de Loire (Les Deux Tours, Marc Bredif 2007) , Cabernet Franc uit Friuli (Louisa 2006), Cabernet Franc/Cabernet Sauvignon uit Zuid-Afrika (Bellingham 2006). Alle drie mooie, elegante, niet zo zwaar gebouwde wijnen, op fruit gemaakt. De sappige Les Deux Tours valt op door de yoghurt en framboos in de neus die je aan Beaujolais doet denken. De Louisa is nog groen, met een iets zoete aanzet. De Bellingham is hoekiger en iets dikker maar hij valt vooral op door de geparfumeerde neus.

Serie 4 is herkenbaar Merlot gedomineerd. Drie jaargangen van één huis: Château La Fleur Cardinale, St. Emilion Grand Cru 2001, 2002 en 2003. De 2001 is helder donkerpurper, een mooie frisse neus met drop en rood fruit. Lekker sappig, nog wat stoffige tannines, mooie verfijnde zuren. Erg lekker. De verwantschap met de 2002 is duidelijk: helder donkerpurper, groenere, iets kleinere neus. Maar meer koffie en drop, tannines, lakritz achterin. Iets stevigere zuren maken ook van 2002 een mooie wijn. De 2003 heeft een heel ander karakter. Donkerder en doffer. Moderne neus, veel fruit. Te jong, veel tannines, tandplak. Warm, flinke bitters, hangt lang. Ondanks 2003 toch voldoende zuren dus, dus die balans komt er nog wel.

Lekkere wijnen in een interessante line-up. Dyon, hartelijk bedankt voor een fijne avond! En mijn favoriete wijnen van de avond? De Verdejo van Mantel, de Cabernet Franc/Cot van Bredif en de La Fleur Cardinale 2001.

Noël Geisen, verslag en proefnotities