Categorie: Food and Wine

Hongarije tegen de rest van de wereld
By in ,

Hongarije tegen de rest van de wereld

Affiche met goddelijke flesjes Tokaj

Steven Spurrier is de geestelijke
vader van verschillende ‘challenges’ waarin Oude en Nieuwe Wereld met elkaar
wedijveren. Een beroemd geworden proeverij is The Judgement of Paris in 1976.
Toos Dusee vertelt dat Spurrier in Hongarije een proeverij opzette van
Hongaarse wijnen tegen de rest van de wereld. Toos besluit om dit thema te
gebruiken voor haar proeverij en streeft ernaar om dezelfde of vergelijkbare
wijnen naast elkaar te zetten. En zo hebben we dus onze eigen challenge. Om
maar met de deur in huis te vallen: de uitslag is een gelijkspel. Voor wat het
waard is. Opmerkelijk is dat een pinot noir uit Villány een Gevrey Chambertin
verslaat. En een fraaie Tokajer van Dereszla wint het van de gereputeerde
Sauternes Premier Cru Château Guiraud. Dat zijn mooie prestaties. Het is
sowieso een avond met een gouden randje, een prachtige proeverij! Elwin Arens
is te gast om wijnen van commentaar te voorzien. Proefnotities van opmerkelijke
en mooie wijnen.

Garamvàri Delidölö 2007,
Balatonlellei, Chardonnay

Op een stukje wijngaard waar de
tractor niet kan komen, blijven chardonnay druiven bij de oogst hangen. Ze
worden enige tijd vergeten. Als ze opnieuw ontdekt worden, haalt de wijnbouwer
een heuse Late Harvest binnen. Hoe proeft dat? Sowieso een complexe en mooie
neus waar eindeloos veel plezier aan te beleven valt. Ik ruik bloemen, boenwas,
een expressieve honingimpressie en perzik. Claartje laat noteren: hout,
rozijnen en parfum, Berry ruikt stroop en rijpe appels, Paul amandelkoekjes. De
wijn heeft een mooie balans, ik vind het een gastronomische eetwijn, bitters
zijn proefbaar en de afdronk is lang.

Cassiopeia 2006, Wunderlich, Villány

Prachtige pinot noir, ik vind het een
gelikte wijn met stallucht en toffee, soepele en plezierige smaak met een licht
zoetje, een echte charmeur, een pracht van een lunchwijn. Nello benoemt de
vuursteen, kersen en veel fruit. Peter vdE ruikt herfstbos en benoemt ook een
licht zoetje.

Uragya
Fűrmint 2006 Scepsy, vieilles vignes, Tokaj

Goudgele kleur,
abrikozen-in-het-kwadraat, frisse zuren en een volle smaak die eindigt in veel
kracht, zegt Rob. Ik ruik in de neus boenwas, perzik en honing. Prettige en
sappige wijn, goede zuren en fijne 
balans, de neus doet een andere smaak vermoeden dan je krijgt.
Verdienstelijk glas.

Clos de Coulaine 1998 Savenniers,
Papin Chevalier

Deze veertien jaar oude wijn ziet er
in het glas net zo goudkleurig uit. En verduveld ook het bouquet van deze wijn
van chenin blanc heeft dezelfde karakteristieken als de Fűrmint. Rob denkt wat
zeewier te ruiken, geparfumeerde wijn met een naar zijn idee betere balans dan
de vorige wijn, terwijl hij wel de voorkeur geeft aan die eerste (spannender).
Ik ruik een intense oude rozengeur, jasmijn. De wijn zit stevig in zijn
alcohol, blijft  lang hangen. Eetwijn met
verfijnde neus.

Château Dereszla 2005, 5 puttyonos,
Tokaj Aszu

Bijzondere wijn waarin Claartje
krenten en thee ruikt, Berry noemt boenwas, stro en abrikoos, zelf ruik ik
amandelspijs. Zeer intense smaak: levendig, opwekkend en spannend. Mooie balans
met prachtige zuren. Door die spanning wint deze wijn ook bij van Château
Guiraud 2003 (complexe neus, wulps en voluptueus). Dit is gebottelde poëzie, de
proevers hummen goedkeurend en kijken gelukzalig.

Dobogo 2005, Tokaj Aszu, 6 puttyonos

De neus van de Dobogo wijn is nòg
complexer dan de vorige wijn. Ananas en honing, zegt Martin. Just ruikt die
ananas ook en iets groenigs. Nello determineert nog preciezer en benoemt het bitter
van de citroenschil en mineraliteit. Zelf ruik ik vanille en abrikoos. Ik ben
onder de indruk van de zéér fijne smaak, prachtige balans en mooie zuren. De
wijn hangt minutenlang na.

Brauneberger Juffer Sonnenuhr 2006,
Riesling Beerenauslese, Willi Haag

Just benoemt in de neus zoete
citroenen en ik schrijf het zonder verder na te denken op. Zoete citroenen,
lees ik nu terug en denk: wat is dat? Het citroen van die lekkere authentieke
Franse citroentaartjes? Stro, honing, rokerig en complex beschrijft Nello. Voor
mij stuift de bloesem het glas uit! In het boekje staan drie *-sterren, de
maximum score. Prachtige zuren, uitstekende balans, weinig om te wensen, pure nectar.
Deze riesling toont aan waarom Moezel riesling Groots kan zijn en een alltime
favoriet is bij veel wijnproevers. Geweldig glas wijn.

Memorabele avond.

Gekkigheid bij Grand Prix in Zwolle
By in ,

Gekkigheid bij Grand Prix in Zwolle

Het gezelschap proevers past maar net in restaurant de
Librije. De glazen staan vervaarlijk tot aan de tafelrand. Dertig glazen wijn staan
klaar, een karaf water, een spuugbak. Twee uur om tien wijnen ‘’all over the
world’’  te determineren. Dat is
natuurlijk al gekkenwerk, maar dit keer helemaal. Noël Geisen, Rob van Ginneken
en Peter van den Besselaar kijken elkaar na drie kwartier individueel proeven
en aantekeningen makend een beetje vertwijfeld aan. In andere jaren waren drie
tot vier wijnen goed te herkennen, maar nu?

We denken voorzichtig één wijn
zeker te weten. Als Fred Nijhuis het woord neemt om twaalf uur om de wijnen
bekend te maken, zegt hij: “We hebben dit jaar wijnen op tafel gezet, die de
afgelopen drie jaar niet in de wedstrijd stonden”.  Dat is gekkigheid, beste lezer. Stel dat wij
dat bij onze blindproefwedstrijd van Franse wijnen zouden doen, dan moet je
ineens bijzondere gebieden als Gaillac, Béarn, Patrimonio of Coteaux de Peyriac
herkennen. Het is dan niet de beste proever die wint, maar een pokerspel. Pokerspelers,
zó voelden we ons nu ook. Het is al frustrerend moeilijk om een pinot noir te
herkennen uit bijvoorbeeld respectievelijk Duitsland, Zuid Afrika, Noord-Oost
Frankrijk of Italië. De Grand Prix Saint Hubert gaat over het herkennen van
karakteristieke wijnen, meestal monocepages. Maar ja, herken maar eens druiven
als Bonarda (we hebben er nota bene mee geoefend), Petit Verdot en Carignan.
Andere druiven die op tafel staan zijn Montepulciano, Zinfandel, Touriga
Nacional, Monastrell, Pinotage en Tannat. De Gamay is de wijn die Rob zeker
weet, maar ja… de organisatie maakte een foutje door niet Noord-Oost Frankrijk
op het proefformulier te zetten, maar Zuid-Oost Frankrijk. Grrr. Want dan ga je
weer fouten op elkaar stapelen. Die gekkigheid maakt dat we met een lichte
kater een tikje ontgoocheld het restaurant verlaten.

We missen onze chinese lunch
in Amsterdam, hoewel we beslist prettig lunchen in Librijes Kantine met een in
Oloroso verdronken oester met ganzelever, een zeeduivel omwikkeld met spek en
(het lekkerste, foto) kalfszwezerik met ananas en pindasaus.  Alles met bijpassende wijnen. Niks mis mee,
wel het feit dat we voor een bodempje water in een glas verdorie  drie-en-halve-euro moeten afrekenen… Noël
beleeft een finest moment als hij op de boerenmarkt rondom Librijes
hotel bij zijn heldin (en vinoloog) Astrid Joosten kan proeven. Mooie wijnen
brengt de nieuwe onderneming van Astrid en Therese de Boer. De moeite waard om
mee kennis te maken.

We hebben vervolgens fraaie
rosé’s geproefd in de binnentuin van Librije’s Hotel.  Mijn persoonlijke voorkeur ging uit naar Château
Miraval 2011 Côtes de Provence, Cuvee Pink Floyd (klassiek, mooi), Domaine de
Maby 2011 Tavel (veel kracht, stevig) en Château de Pibarnon 2011 Bandol (zeer
verfijnd). De entourage op het wijnfestival verdient wel alle lof: mooie
espresso, lekker brood van het Vlaamsch Broodhuis en ultiem mooie kazen van
affinateur Latif Elmessoussi (een comte om een moord voor te doen!). Als we
naar het station lopen, komen we in de Zwolse binnenstad nog terecht op een mini-wijnfestival,
waar we talrijke bekende wijnen tegenkomen (Bernardus, Van Volxem, etc.) en ons
verdriet over een lage score wegspoelen.

Chassagne Montrachet: klassieke wijnen met diepgang
By in ,

Chassagne Montrachet: klassieke wijnen met diepgang

Wijnplukkers maaltijd in Chassagne Montrachet

Witte
Bourgogne!  Het is een klassieke wijn,
zo’n wijn die altijd pleziert, indruk maakt. Een digitale hug voor Bertram van
Zwol die deze proeverij samenstelt. Wat mij betreft hebben we ieder seizoen een
witte Bourgogne proeverij – oproep aan de leden. Ik vind witte Bourgogne een
wijn met klasse. Geheel in stijl tik ik dit verslag met de rustgevende klanken
van Kiri Te Kanawa (Ave Maria van Fauré, Panis Angelicus van Gounod), bijna
bezwerend om het genot verder voort te zetten. Chassagne Montrachet is een
gemeentelijke appellatie tussen de dorpen Puligny Montrachet en Santenay. Nog
maar een generatie terug werd in dit dorp voornamelijk rode wijn gemaakt. De
witte Premier Crus van Chassagne Montrachet kunnen schitterend zijn met veel
diepgang. Ze winnen het van de rode wijnen in kwaliteit. En dus uiteindelijk
ook in prijs. Geen wonder dat de wijnboeren chardonnay om- en aanplanten. In
2009 was er 1.400 hectoliter rode Premier Cru tegen 4.500 hectoliter witte Premier
Cru. Bij de gemeente AOP wint rood het nog net. Het zijn populaire
restaurantwijnen, zegt Bertram, vooral in Frankrijk zelf.

Chablis
Montmains 2009, Premier Cru, Jean Paul et Benoit Droin

Een
Chablis als indrinker. Ik laat wat in het glas staan en ruik er gedurende de proeverij
steeds even aan. Dan aan het eind van de proeverij gaat die Chablis nog eens over de
tong. En ben ik overtuigd van de woorden van Bertram (altijd kritisch zijn met
wat wijnkopers beweren, ha!): dit is top, niveau Raveneau maar zonder die
prijs, kan lang opgelegd worden en ja, dit is dus een heuse trouvaille. Bloemig
bouquet, prettig rokerig en daardoor herkenbaar chardonnay, later ook
mineraliteit. In het glas blijven die bloementonen niet alleen hangen, ze
worden wat expressiever, de wijn wint aan kwaliteit met beluchting. De wijn
heeft goed concentraat, lekkere frisse zuren, een mooi bittertje en fijne
spanningsboog. Is er dan niks negatiefs te vertellen over de wijn? Jawel, een
ding, er is te weinig van de wijn. Het is een draak van een wijn voor
wijnverkopers, want er is niets zo erg als een klant die je net hebt overtuigd
‘nee’ te moeten verkopen. Ieder flesje van deze Chablis siert de kelder, beste
lezer. Het chagrijn van Bertram over het nadeel dat er zo weinig is van deze wijn,
staat niet in de weg dat hij dit zijn ‘hartendiefje’ noemt.

Daarna
proeven we twee Chassagne Montrachet van verschillende jaren van Coffinet
Duvernay, een Saint Aubin uit de buurgemeente naast een Chassagne Montrachet,
twee Chassagne Montrachet om af te sluiten met een vergelijking tussen een rode
Saint Aubin en een rode Chassagne Montrachet. Met een voor wijnliefhebbers
aangename uitdrinker: Rivesaltes Ambr.

Chassagne
Montrachet, Les Blanchots Dessous, domaine Coffinet Duvernay

2008

Deze
wijn is gemaakt op mineraliteit. Seringen in de neus, hazelnoten, tikje groen
nog. Een sappige smaak met niet dominante zuren, een fijne wijn.

2007

Een
ander jaar en een flesjaar meer rijping geeft een neus die verrassend veel
stuivender is, pioenroos, boter, bloemig, prettig en jazeker, een zich
ontwikkelende stallucht. Deze wijn is voor mij wat meer op fruit gemaakt,
mollig en sappig van smaak.

Saint
Aubin 1er Cru 2008, Les Murgers des Dents de Chien, F et D Clair

Deze
wijn prefereer ik boven de een jaar oudere Chassagne Montrachet van Fontagne
Gagnard. Bertram plaatst een AOP zonder meer, naast een Premier Cru uit de
nabuurgemeente. De neus heeft enige complexiteit: banaan, mint, perzik, hooi en
romig (Berry), zilt zeewier en later grapefruit (Paul), hout en mineralen
(Toos). Mijn aantekeningen: mineraliteit, wat vanille, de wijn is vief en
levendig, met veel spel. Frisse zuren.

Chassagne
Montrachet 2007, Les Caillerets, Marc Colin

Hier
komen we in de categorie feestwijnen, door de complexiteit en last but not least
de prijs. Een liefhebberswijn voor iemand die een (niet te groot) prijsje heeft
in de postcode- of staatsloterij. Rick benoemt peer, perzik en bloemen, Gerard
houdt het op citrus en drop. Noël roemt het evenwicht in deze wijn. Onze
proefkampioen heeft gelijk. In mijn aantekeningen lees ik: alles klopt. Jasmijn
in de neus, een heel verfijnde neus. Op de tong fijne zuren, een heel
harmonieuze en verfijnde wijn, die ook dat lekkere botertje in de neus heeft.
Hangt bovendien heel lang na. Ik dacht te bemerken dat Bertram (die een zekere
bravoure niet vreemd is) onder de indruk is… en ons op het hart drukt om toch
vooral goed te proeven. Dat is niet aan dovemansoren gezegd. Voor mij is dit dé
wijn van de avond.

Chassagne
Montrachet 2009, Grandes Ruchottes 1er Cru, Bernard Moreau

Ik
krijg een wat verwonderende (of is het vernietigende?) blik van Bertram als ik
zeg dat deze wijn wat complexiteit mist in vergelijking met de vorige. Deze
wijn heeft what-you-see-is-what-you-get, en dat is heel wat, beste lezers. Hazelnoot
en druiven in de neus, peer ook. Boersere smaak dan de vorige wijn. Maar dat
alles gezegd hebbend: hier doe je mij beslist een plezier mee!

 Chassagne Montrachet 2009, La Cardeuse 1er Cru (monopole), Bernard
Moreau

Een
blockbuster zegt Kees van deze rode wijn, en dat ben ik totaal met hem oneens.
Hij ruikt bramen, leer en pruimen. Ik ruik toffee en het karakteristieke
vanille van een wijn die is opgevoed op nieuw hout, hmmmm, dat ruikt zo lekker…
RIJK! Paarse kleur nog. Een wijn met rondeur, een pleaser met inhoud, gewoon
adembenemend lekker. Hangt bovendien na. Een droom van een lunchwijn op zo’n
zomerse dag dat je buiten kunt lunchen, de hele wereld de wereld wilt laten
zijn en denkt: genieten vandaag. Lekker puh.

Een
mooie Bourgogne avond. 

Méér van Mas: wijnen van domaine Paul Mas
By in ,

Méér van Mas: wijnen van domaine Paul Mas

Fameus affiche van Cassandre

Wijn maken is één ding, wijn verkopen
weer iets anders. Waar wijnbouwers ziel en zaligheid leggen in het werk in de
wingerd, zwoegen bij de vinificatie, de wijn vertroetelen bij het opvoeden… als
de wijn vervolgens niet verkoopt, is het werk niet doelmatig. Hans van der
Horst heeft een proeverij gemaakt van wijnen van Paul Mas, een verkooptalent.
Oorspronkelijk was het domein 32 hectares groot; inmiddels bestaat de
onderneming uit 320 hectares eigen wijngaarden en heeft het bedrijf ook 800
hectares onder contract. Dat betekent dat er jaarlijks 4 tot 5 miljoen flessen
Paul Mas (of met een andere benaming) over de toonbank gaan. Voor het label
Arrogant Frog heeft de onderneming zelfs een Nederlandse website. Door een
combinatie van ecologisch verantwoorde wijnbouw in combinatie met een Nieuwe
Wereld stijl van wijnmaken haalt Paul Mas het beste uit het terroir, zo claimt
men. Wij nemen de proef op de tong.

Bij de witte wijnen proeven we een
viognier 2010 (hint van vanille, jasmijn, goede zuren) en een chardonnay 2011
(eleganter, iets voller, verfijnde neus en lekker bittertje in de smaak).

Les Faisses, Chardonnay 2010 Limoux

Goudkleurige zweem, fruitvolle en
volle smaak, zegt Gerard. Nello prijst de mineraliteit, Kees noemt de wijn
bloemiger dan de chardonnay-zonder-meer. Ik vind dit vooral een heel serieus
glas met veel stevigheid en bitter-achtige zuren. Mooi gemaakt!

Arrogant Frog 2010, vin de pays d’Oc

Kees vind dat de wijn iets deftigs
heeft, dat zullen de Britten die de Fransen graag voor ‘Arrogant Frog’
uitsch…..wel passend vinden. Op de website heet maker Jean-Claude Mas echter de
‘nederige’ wijnmaker. Dit is gewoon een lekker glas: met wat leer, zoethout en
drop in de neus. Maceration Carbonique zónder yoghurt-associatie, zegt Noël, en
dan heb je vooral veel fruit in de neus. Lekkere framboos. Dit is een sappig
glas wijn, een echte thuiskomwijn. Krijg je dit na een dagje werken in het
glas, zit je op balkon of in de tuin… dan kom je weer heerlijk tot jezelf.

Paul Mas 1892, Pays d’Oc 2010

Met deze wijn brengt de maker een ode
aan zijn opa. Die staat met oma dan ook afgebeeld op het etiket, een grappige
wijn voor filatelisten. De opbrengst bedraagt 42 ha/hl. Van carignan, grenache
noir, grenache blanc, syrah, cabernet, merlot en mourvedre. Dat klinkt mij als
veel druiven in de oren, maar ach… in Châteuneuf du Pape gaan ook veel
druivensoorten en dan komen er harmonieuze resultaten van. Ik zet meteen twee
*-sterren in het proefschrift, want de wijn heeft een mooie neus van Mon Cherie
chocolade en tabak, mocca en een jodiumzweem. Gerard merkt een zoetje op in de
aandronk. De wijn is sappig, aangenaam en heeft een hele goede balans.

Het oorspronkelijke domein van Paul Mas in Pezenas

Château
Crès Ricards 2009, Coteaux du Languedoc

Als ik het goed begrijp, was dit een
domein van een wijnboer die zelfstandig niet meer echt goed rond kon komen, en
heeft Paul Mas dit domein aan zijn bezit toegevoegd door aankoop. Wijn gemaakt
van syrah en grenache. Een serieuze open neus met rood zomerfruit die ik als ik
de neus wat langer in het glas steek als ‘kers’ definieer. Man, wat een bek vol
wijn krijg je bij de eerste slok! Warm, soepel, mooi. Nello determineert een
jamachtige toets. In mijn boekje staat: past goed bij eendeborst met rood
zomerfruit.

Château
Paul Mas 2010, Clos des Mûres, Coteaux du Languedoc

Kijk, en dit is dan net weer iets
beter. Complexer, rijker en van hoger niveau, zegt Nello. Wil ruikt wat munt,
Noël krijgt associaties van paard. Ik heb ook ‘stal’ in mijn aantekingen staan
en morelkers. Cacao en vanille, En een licht stinkertje. Enorm concentraat, dit
is power: een wijn met veel kracht en fluwelige handschoenen.

Mas des Mas 2006, Grés de Montpellier,
Languedoc

Een wat meer gerijpte wijn, om te
beoordelen of de wijnen mooi uitrijpen? Geëvolueerde kleur en een neus met
zowel kreupelhout als zoethout. De wijn is nog straf, vind ik, smaak met veel
laurierdrop.

Fijne proeverij van Languedoc wijnen.  

Cru de Beaujolais: een lievere vrouw en trouwere vrienden!
By in ,

Cru de Beaujolais: een lievere vrouw en trouwere vrienden!

Wijnaffiche

De
schrijver Gabriel Chevalier schreef de roman Clochemerle die zich afspeelt in
de Beaujolais. Er is een prachtig klein fragment op you tube te zien, waar we
een romantisch beeld zien van het oude Frankrijk en specifiek het mooie
Beaujolais gebied, klik HIER. De roman is een pleidooi om meer Beaujolais te
nuttigen. De stelling in de roman is: “hoe meer Beaujolais men drinkt, des te
liever je vrouw wordt, des te trouwer je vrienden, des te bemoedigender de
toekomst en des te genietbaarder het mensdom.” Voilá, wie wil dat nou niet?   

Wijndrinkers
zijn waarheidzoekers. We willen de verschillen doorgronden tussen wijnen en wat
de redenen zijn van die verschillen. Wat maakt een Moulin-a-Vent nou zoveel
verschillend van een Chiroubles? De druif is hetzelfde, gamay, dus daar kan
alleen een leeftijdverschil van de wijnstokken meespelen. Of de grond
natuurlijk, van verschillende terroirs komen verschillende wijnen. De beroemde
wijngaard Clos de Vougeot uit de Bourgogne heeft zes terroirs! En niet te
vergeten de wijnmaker, die kan flinke invloed doen gelden. Peter van den Ende treft
in Frankrijk een volledig gamma Cru de Beajolais van één propriétaire-eleveur,
Louis Tête, en twijfelt geen moment. Dat is een proeverij. Als de wijnmaker en
de druif dezelfde zijn, moeten we de verschillen tussen de terroirs het beste
kunnen proeven, stelt Peter. Het is een redenering waar geen speld is tussen te
krijgen. In de proeverij staan ook nog enkele piraten én we proeven een uiterst
curieuze uitdrinker.

Beaujolais
Rosé 2010, Louis Tête

Zalmkleurig,
een zweem van framboos in de neus, sappige wijn met mooie afdronk.

Beaujolais
Blanc 2009, Louis Tête

Blind
geproefd naast  een Bourgogne Blanc van
Desertaux Ferrand en Bourgogne Aligoté van Fr. Buffet vind ik dit de mooiste
wijn – maar ik was een van de weinige porevers met die mening. Rokerige neus,
smaak met wat rondeur, frisse zuren en goede body. Ik geef de voorkeur aan deze
wijn vanwege de mooiste balans van de drie wijnen.

Chiroubles
2010, Louis Tête

Deze
uiterst vriendelijke lichtgewicht Cru krijgt van mij deze avond de hoogste
score. Ik vind het een OER-type Gamay. Swingend in het glas, een sappige en
lichte spring in het veld , héél zacht glas wijn, is een volmaakte lunchwijn –
zeker voor iedereen die ’s middags nog moet werken. Dimph ruikt viooltjes,
karakteristiek voor Chiroubles. Levensvreugde in het glas.

Brouilly
2009, Louis Tête

Bloemetjes
in de neus, de neus vind ik in eerste instantie mooier dan de smaak, maar iets
later kom ik daar op terug. Een goede balans, lekker zacht. Niet iedereen
waardeert het glas, Nello noemt het een voorbeeld van te veel zuren. Paul ruikt
gerookte ham. De karakteristieken van Brouilly (zwarte bessen, frambozen en
pruim) ruik ik niet terug.

Chenas
2009, Louis Tête

Gerard
ruikt framboos en benoemt een pittig zuurtje. Ik vind dit glas een diepe kleur
hebben en ik ruik wat kreupelhout en banaan. Aangenaam glas wijn in de mond
door inhoud en rondeur. Gul glas.

Moulin
a Vent 2010, Louis Tête

Hartendiefje
van Peter van den Ende. Aalbesjes, goede rondeur en veel kracht.

De
conclusie dringt zich op dat de ultieme verschillen tussen de Crus in deze
proeverij – ondanks de sluitende verstandelijke redenering – toch moeilijk naar
voren komen. Het blijft uiterst boeiend, dat wijnproeven.  De wijnen missen complexiteit en lijken tamelijk veel op elkaar,
de een heeft wat meer rondeur, de ander wat meer bouquet, maar om nou te zeggen
dat de Cru-karakteristieken helder naar voren komen… nee, dat niet. Een deel
van deze wijnen heeft bovendien voor Beaujolais een wat kleine neus, ze zijn
niet zo expressief.

Michel
Schneider 2008 Dornfelder Rosé Eiswein, Rheinhessen

Ik kan me niet herinneren ooit een eiswein van dornfelder te hebben geproefd. Dit
is een uiterst curieus glas wijn. De druiven werden geoogst bij -7 graden
Celsius en ook bevroren geperst. Hierdoor krijgt de wijn een enorme extractie, de
essentie van de druif gevangen in de wijn. Ik ruik en proef veel caramel en
toffee in combinatie met een prettig hoge zuurgraad – dat hebben alle
eisweinen. Blijft lang hangen in de mond. Mooi bij de blauwkaas van Paul. Dit
is een mijmerglas, om stil van te genieten op een moment voor jezelf. Curieus
en opmerkelijk!

Bewuste keuze proeverij: de beïnvloeding van ons brein
By in ,

Bewuste keuze proeverij: de beïnvloeding van ons brein

Wijnaffiche

Wijn
kiezen, dat doen we helemaal niet zo bewust. Dat weten de lezers toch? Wie in
de supermarkt voor een groot rek met wijnen staat, kijkt wáárvan de meeste
flessen zijn verkocht. Want die zal wel goed zijn. Wie in voorkoop wijnen wil
bestellen (ze liggen dan nog op fust in Frankrijk) kijkt naar de Robert Parker
of Jancis Robinson punten. Een wijn met 86 punten zal minder goed verkopen dan
een wijn met 94 punten. En dan de reclametaal. Want die heeft óók sterke
invloed! Dit is de lekkerste Chablis die ik ooit heb gedronken. Uitgeroepen tot
’s wereld beste Cava. Als we dat horen, krijgen we ineens een wijn met een
verhaal. Dat schenkt beter uit aan vrienden. Gerard van Avendonk componeert een
proeverij rondom het thema ‘bewuste keuze’. In de proeverij zitten ook wijnen
die op biodynamische wijze zijn gemaakt. Soms staat dat op de fles. Soms kiest
de wijnboer ervoor om dat niet te vermelden, ‘die vindt het
vanzelfsprekend’.  Omdat wij blind
proeven, waarderen we de wijn met de tong. En dan kom je soms voor rare
verrassingen.

Neem
nou de indrinker. ELYSSIA Pinot Noir Brut, een Cava van druiven die groeien ten
zuidwesten van Barcelona. Dit is dus die Cava die werd uitgeroepen tot beste
Cava ter wereld. Ik hoor véél proevers aardige commentaren geven bij de wijn. Mijn
aantekeningen zijn nogal kleintjes: groffe mousse, nauwelijks neus, matig glas.
Voor de prijs van deze wijn koop ik liever twee mooie Prosecco’s. Zeker weten
doe ik het niet, maar stel dat deze indrinker ‘open’ was geschonken. En we
horen ondertussen het verhaal over de Beste Cava ter wereld. En de officiële
proefnotitie: zwart fruit met heerlijke frisheid en zachte afdronk. Mogelijk
zou mijn brein het dan een verduveld lekker glas vinden. Want die grijze cellen
laten zich graag beïnvloeden.

We
proeven steeds twee wijnen naast elkaar. In de eerste serie een Franse Menetou
Salon (waar mijn voorkeur naar uitgaat) naast een superexpressieve
Nieuwzeelandse Marlborough (waar veel andere proevers voor kiezen). De wijnen
van sauvignon blanc zijn fris en sappig. Mogelijk kiest mijn brein voor die
Franse wijn omdat ik die smaak veel beter ken.

In
de tweede serie twee 100% chardonnay.

Blason de Bourgogne, Montagny 1er Cru
2009                                             

Neutrale
neus met een vage impressie van brandnetel. Ook veel hout, dit is een wat
vettige wijn, met rondeur in de mond en amnadelbitters in de afdronk. Hangt
lang na. Goede prijs/kwaliteit verhouding. Verdienstelijk glas en mijn
voorkeur.

Vaudon
Chablis 2010, Drouhin

De
Chablis waarvan de inkoper zegt: de mooiste Chablis die ik ooit heb gedronken.
Ook de wijn die bio-dynamisch is gemaakt, met alleen maar handwerk in de
wijngaard. Dat zijn allemaal details die bij het ‘open’ schenken van de wijn
onze zintuigen op scherp zet. En ook hier zijn mijn aantekeningen na het
blindproeven kleintjes: Houtrijping. Hoge zuurgraad. Mist wat natuurlijke charme.

In  de derde serie staan drie chardonnay wijnen:
een uit Zuid Afrika, een uit Argentinië en een uit Italië.

Lanzerac
Chardonnay 2010, Stellenbosch Zuid Afrika

Toos
noemt de neus fijn, ze ruikt tropisch fruit en een zoetje in de vettige smaak.
Noël benoemt de neus als expressief met exotisch fruit. Mijn aantekeningen:
goudzweem, boenwas en viooltjes in de neus, dit is een volle wijn met veel
alcohol. Botertje. Krachtpatserig glas wijn.

Planeta
Chardonnay 2008, Sicilië

Voor
mij de beste witte wijn van de proeverij. Hans noemt de wijn geparfumeerd, Toos
geeft kruidig als omschrijving en Noël ruikt boenwas. Ik omschrijf de kleur als
oud goud en ruik een combinatie van afwisselend mango, banaan en roomboter. De
smaak is rijk en voluptueus.

Dat
brein van ons gaat dus gewoon met ons op de loop, afhankelijk van de
omstandigheden. In de eerste rode serie gebeurt het opnieuw. Er staat een wijn
van grotendeels merlot uit Saint Emilion: Château Franc Bigaroux, Grand Cru,
jaargang 2006. Mijn aantekeningen zijn prima, maar ik heb geen *-sterretjes bij
de wijn gezet. Na onthulling zie ik dat ik dezelfde wijn uit 2005 na een
eerdere proeverij heb gekocht om in de kelder op te leggen. Die eerdere
jaargang vond ik dus met zekerheid mooier dan deze. Paul noemt de wijn inktig,
Claartje ruikt anijs en Martin benoemt in de wijn drop en tannine. Mijn
aantekeningen: expressieve neus met kruidnagel, warm. De smaak is moeilijk,
hoge zuurgraad.

Valdivieso
Syrah Reserva 2007, Chili

Paarse
rand nog, een impressie van paprika in de neus. Klassieke smaak met hoog
concentraat. Een wijn die niet zo ‘meegeeft’ staat in mijn aantekeningen. Hans
benoemt dat de wijn qua body en balans wat meer brengt dan de volgende wijn,
Toos ruikt cassis en chocolade, jam; Noël noemt de wijn ‘net niet fijnzinnig’.
En daar kan ik het helemaal mee eens zijn, de volgende wijn heeft veruit mijn
voorkeur.

Planeta Syrah
2007, Sicilië

De
mooiste rode wijn van de proeverij. Diepdonkere kleur, zwart bijna. Klassieke
neus met cassistonen, mocca en chocolade. Zwoele aandronk en héél veel inhoud.
In mijn aantekeningen staat dat de wijn uit een warm land moet komen. De smaak
is een tikje opdrogend. Al determinerend zou mijn wild guess zijn uitgekomen op
malbec uit Argentinië. Niet dus.

Gerard
heeft drie prachtige oude sherrys als laatste serie, dat is ontzettend leuk
want zo vaak proeven we die niet.  De
amontillado komt voor mij in de serie niet tot zijn recht (wat scherp), maar de
andere twee zijn werelds!

Sandeman Royal
Corregidor, Rich old olorosso, 20 years

Nootjes,
toffee, abrikozentonen. Mooie rondeur en goed concentraat.

Sandeman Royal
Ambrosante, old solera Pedro Ximenez, 20 years

Fluwelige
rondeur, zéér harmonieus. Dit is nectar om te drinken met een compleet
smaakgamma van krentjes, basterdsuiker, pruimedanten, vijgen en caramel.
Grootse sherry. Drie *-sterrenwijn. Om stil van te worden.

Een
boeiende proeverij om nog eens aan terug te denken. Vóórdat we aankopen doen.
Op het moment dat we aankopen doen. Én als we proeven/drinken. Wáárom kocht ik
deze wijn? Gingen de grijze cellen met mij op de loop? Wie zal het zeggen…
Bedankt, Gerard.

Wijnen van Gods Akker: de proefwedstrijd
By in ,

Wijnen van Gods Akker: de proefwedstrijd

Affiche over wijnproeven

Vaak zijn het
wat zacht uitgesproken mompelingen. De proever zit denkend voor zich uit te
kijken. Of kijkt op het proefformulier. Terloopse opmerkingen. Vanuit de grond
van het hart uitgesproken. Ik hoor dit jaar: “Volgend jaar ben ík ziek”. En ook
spijtig zuchtend: “Misschien
is er nu wel een mooie film op 
televisie?”. Adam, mijn buurman, die mompelt: “Godsakker”.  Tikje overbodig, om aan te geven dat de
wijnen afkomstig zijn van Gods Akker. We proeven, rochelen, spuwen, twijfelen, kiezen,
wisselen, schrijven, strepen door, schrijven opnieuw, proeven opnieuw, determineren,
schrappen, mopperen… en last but not least: genieten.

Jury kijkt kritisch

Rob van Ginneken stelt een
fraaie blindproeverij samen, onze jaarlijkse proefwedstrijd. Bedankt Rob! We
proeven alles  blind: 1 bubbel, 4 wit, 5
rood en 2 zoet. Wie het best de wijnen kan thuisbrengen, is de nieuwe
proefkampioen.

Domaine des
Baumard 2005 Savennières

Gemaakt van
chenin blanc. Mineralige neus met een rokerige toets en véél viooltjes. Zoetje
in de aanzet, mollige wijn met rondeur, hap sap concentraat, erg fraaie wijn
met een mooi bittertje in de afdronk. De wijn die proevers het minst herkennen.

Ostertag 2004 Riesling Grand Cru Münchberg

Voor  mij de mooiste witte wijn van de avond,
goudkleurig, vettig en diep. Erg geurig. Goed concentraat met een klein zoetje.

Château du Seuil
2009 Graves Blanc

Verfijnde
neus, streng en koud staat in mijn aantekeningen (niet uit het warme zuiden).
Jasmijn geur. Amandeltonen. Mineralen en hoge zuurgraad, wat vuursteen en fraai
cederhout.

Domaine
Jobard-Morey 2009 Meursault

Moeilijke
wijn in mijn ogen. Nauwelijks neus. Een zuurtje in de smaak en een strenge
wijn. Desalniettemin staat in mijn boekje: *(*)-sterren. Dus een wijn met
potentie.

Tussen de
verschillende series gaan de proevers het proeflokaal uit, de gang op. Dat was
vroeger ook zo, het geeft een extra dimensie aan de proefwedstrijd, want dáár
kan je praten . Wat heb jij bij die wijn? (…) Wat? Dat kan niet. Ik weet zeker
dat het (…) is. Écht, maar die heb ik nu juist bij nummer XX staan.

Binnen
zitten de proevers in doodse stilte hun tong te plezieren, maar hun hersens te
pijnigen. In het proeflokaal scoort de jury (zware taak) ondertussen de formulieren, zet die
scores in het Excel overzicht op de laptop. De laatste proevers kijken elkaar
aan: ja, moeilijk hè! Ze leggen het hoofd tussen twee handen. Schudden met het
hoofd. Denken. En dit jaar blijkt dat de proever die het meest denkt, althans
het langst in het lokaal is, de winnaar!

Domaine Trénel 2009, Juliènas

Gamay. Framboos in de neus, stevig concentraat. Volrond, harmonieus, erg fraaie wijn.

Domain Germain 2009, Bourgogne

De best herkende wijn, van pinot noir. Ik vind de wijn superaangenaam. Dit is een droomwijn voor een feestelijke lunch. Pinot Noir neus met toffee. Zéér harmonieus en hangt mooi lang na.

Zumbaum-Tomassi 2009, Coteaux du Languedoc Pic Saint Loup

Gemaakt van 80% syrah en 20% grenache. Jonge wijn staat in mijn aantekeningen. Framboos en kers. Cederhout en potloodslijpsel. Goede balans en nog tannines, terwijl de smaaktextuur erg fluwelig is.

Château d’Aiguilhe 2007, Côtes de Castillon

Gemaakt van 80% merlot en 20% cabernet franc. Stallucht en véél hout. Morelkers. Volop sappige wijn.

Domaine Christophe Pichon 2007, Saint Joseph

De mooiste rode wijn van de avond. Zéér expressieve neus! Soepele wijn en met prachtige vrouwelijke tonen in de neus. **(*)-sterren wijn.

Carmes de Rieussec 2007, Sauternes

Pourriture Noble in de neus, zeer mooie rondeur en perfecte balans, amandel in de afdronk.

Domaine de Cazes 1998, Rivesaltes

Gemaakt van grenache blanc. Oxydatieve en herkenbare neus. Werkelijk prachtige balans! Amandel en hazelnoten in de smaak.

Berry Marinussen 2e plaats, onze nieuwe proefkampioen Noël Geisen, Hans van der Horst 3e plaats, Rob van Ginneken

Noël Geisen schrijft met 235 punten de 2012 editie van
de wedstrijd op zijn naam. Een naam die gegraveerd is in de Kees Mutsaers
wissel-wijnkoeler, die een jaar lang de eet-, terras- en proeftafel zal sieren
van proefkampioen Noël. Berry eindigt met 226 punten als runner-up. Hans van
der Horst eindigt op de derde plaats met 215 punten. Proficiat alle drie! De
proevers op het erepodium krijgen – net als de rode lantaarndrager – een fraaie
fles. De andere proevers zijn weer een ervaring rijker. Of een ontluisterende
ervaring, want ik zie dit jaar de witte Graves aan voor een Bourgogne. En de
Meursault voor een Bordeaux… Enfin. In het nieuwe jaar hebben we allemaal
nieuwe kansen.

Wanneer is een wijn groots?
By in ,

Wanneer is een wijn groots?



Wijnaffice

Wat kenmerkt een grootse wijn? Een mooie structuur, uitstekende balans en complexiteit, dat zijn belangrijke voorwaarden. Veel wijndrinkers vinden dat een wijn vooral groots is, als de wijn de tand des tijds kan doorstaan, verbetert met het verstrijken van de tijd. De wijn moet dan gelaagd worden, nieuwe smaakdimensies krijgen. De proeverij van Bordeaux linker en rechteroever 1998 van Noël Geisen biedt de mogelijkheid om de grootsheid van gerijpte wijnen te toetsen. Wat voor de een een grootse wijn is, zal de ander niet meer dan een mooie wijn vinden. Er speelt ook smaak mee. De proeverij is een reprise van 2003 en 2005, dus we kunnen van sommige wijnen ook vroegere notities naast de huidige leggen. Na twee witte Pessac-Léognan wijnen proeven we vijf series met steeds een linker- (Haut Medoc) en een rechteroeverwijn (St. Emilion, Pomerol), om af te sluiten met een Sauternes. Alle wijnen zijn blind geproefd.

Château Couhins-Lurton 1998 Pessac-Léognan Blanc

De wijn is gemaakt van 100% sauvignon blanc. Verrassend mooi glas wijn met mooie vanille toets, boter en viooltjes, een verfijnde neus, sappig in de mond met een goede balans. Een heel prettig en charmant glas wijn van veertien jaar oud. Hubrecht Duijker schrijft over deze wijn: “De hier gecreërde witte wijn is soms zo rijk, breed, aromatisch en genuanceerd dat het bijna niet is voor te stellen dat deze Pessac-Léognan van alleen de sauvignon blanc druif komt.”

Domaine de Chevalier 1998 Pessac Leognan Blanc

Dit is een van de grootste witte wijnen ter wereld, zegt Hubrecht Duijker over deze wijn. “Een wijn die als de quintessens van verfijning kan worden beschouwd. De wijn kan een à twee decennia rijpen zonder in te boeten aan klasse of vitaliteit.” Honingkleurig, in de neus een toon van amandelen, in de mond proeft de wijn buitengewoon krachtig, zelfs een tikje zwaar, zit hoog in zijn bitters.

Groots?-oordeel: Waar Couhins-Lurton een charmeur is, daar moet Domaine de Chevalier ‘veroverd’ worden, langzaam genietend, het is een meer intellectuele wijn. Ze zijn ontzettend verschillend. Mijn voorkeur gaat uit naar Couhins-Lurton. Als ik de puntenscores check, zie ik dat Robert Parker deze 90 punten heeft en de Domaine de Chevalier 85 punten. Aangezien de eerste ook aanmerkelijk lager geprijsd is, is dat een bijzonder goede koop. Knap gevonden van Noël. 

In de eerste serie staan Château Poujeaux 1998 Moulis en Clos du Clocher 1998 Pomerol naast elkaar. Twee gevestigde mid-level huizen, noemt Noël deze wijnen terecht. Poujeaux is mooi zonder echt te imponeren. Bij Clos du Clocher is iets interessants aan de hand. Dat was een van de hartediefjes uit de 2005 proeverij, toen dus zeven jaar oud. Nu vond ik de wijn niet aangenaam, te weinig charme, te oud. Bij oplegwijnen is het altijd moeilijk om de meest ideale drinkperiode te bepalen. Een panel van het Engelse tijdschrijft Decanter oordeelde deze maand dat Saint Emilion 2010 waarschijnlijk goed kan rijpen, en geeft het advies Pomerol 2010 toch maar sneller te drinken, ook al grenzen deze gebieden aan elkaar.

In de tweede serie staan Clos de Marquis 1998 Saint Julien en Roc des Cambes 1998 Côtes de Bourg naast elkaar. We gaan hier duidelijk een stap omhoog in het wijngenot. Beide wijnen zijn erg mooi. Clos du Marquis heeft leer en laurier in de neus, is soepel in de mond, goede extractie en is fris. Zelf geef ik de voorkeur aan Roc des Cambes, waar ik van onder de indruk ben vanwege een verfijnde neus met rozen, kruidnagel en sigarenkistjesgeur. De smaak heeft rondeur en een fluwelige textuur. Zeer evenwichtig. Deze Côtes de Bourg is gemaakt door Francois Mitjavile en stijgt duidelijk boven zijn AC-status uit.

Château Clerc-Milon 1998 Pauillac 5e Grand Cru Classé

Deze wijn komt uit de stal van Rothschild.46% cab sauv, 30% merlot, 14% cab franc.Waardering 91 RP-punten. Klassieke wijn: strenge neus met laurier, tabak, mocca en leer. Later ook voornaam, rijk, potloodslijpsel. Sappige wijn met volle rondeur, hangt lang na.

Château Nenin 1998 Pomerol

Gemaakt van 75% merlot en 25% cab sauv. Waardering 90 RP-punten. Ingetogen neus, wat zoethout, chocolade, cassisfruit. Voller in smaak en met meer rondeur dan de vorige wijn.

Groots?-oordeel: In 2005 waren de aantekeningen bij Nenin: open terroir toets in de neus, drop. Soepele smaak, goede balans, hangt lang na met lekkere bitters. Is nu gewoon erg lekker om te drinken . Het is niet goed aan te geven of deze wijn nu heeft gewonnen door de extra jaren opleggen. De wijn dronk jong al goed, en doet dat nu nog. Beide wijnen zijn erg mooi. De Pauillac is een gerespecteerde Grand Seigneur, maar als ik mag kiezen gaat mijn voorkeur naar de ‘boerse’ Pomerol.

Château Lynch Bages 1998 Pauillac 5e Grand Cru Classé

Hartendiefje van Noël. 73% cab sauv, 15% merlot en 12% cab franc. Waardering 87 RP-punten. Rijke en voorname neus met chocolade, oriëntaalse kruiden en espresso toets. Elegante aandronk, volle rondeur met veel kracht, hangt lang na. Mouthwatering, zegt clubkampioen Rob.

Château Pavie 1998, Saint Emilion, Premier Grand Cru Classé

Hartendiefje van Noël. 70% merlot, 20% cab franc, 10% cab sauv. Waardering 95 RP-punten. Mooi cassisfruit en Mon Cherie chocolade in de neus, kreupelhoput, zoete kersen, zoethout, kruidnagel. Veel kracht en recht-voor-zijn-raap.

Groots?-oordeel: Pavie is een wijn die bij de Amerikaanse criticus Robert Parker altijd enorm in de smaak valt, waar een Europese criticus als Jancis Robinson deze wijn ‘te gemaakt’ oordeelt. We praten hier wéér over twee mooie wijnen. Mijn voorkeur gaat uit naar de Lynch Bages, die ik complexer vind dan de Pavie.

Château Pape Clement 1998, Pessac-Léognan

Hartendiefje van Noël. 60% cab sauv en 40% merlot. Waardering 93 RP-punten. Voorname neus en wat mij vooral opvalt: oneindig véél impressies. Ik ruik cederhout, pruimen, mocca, stallucht, kersen en wat paprika. Vuursteen ook nog. Dit is een complete wijn die vief is én spanning heeft, blijft eindeloos nahangen.

Angelus 1998, Saint Emilion, Premier Grand Cru Classé 

66% merlot, 34% cab franc. Waardering 93 RP-punten. Een diepe neus met cederhout en oud hout, koffie. Volle aandronk, rondeur en sappig. Vooral ook enorme kracht. Dit is echt een charmeur.

Groots?-oordeel: Dit zijn twee grote wijnen, dat is onmiskenbaar. Voor mij is de Pape Clement dé wijn van de avond. En grappig genoeg was ik daar in 2005 óók super enthousiast over. Toen schreef ik over de wijn: Ongelofelijk complexe neus met vanille, leer, cacao, bessen en eucalyptus. Pfff, rijk en voornaam bovendien. Prachtige balans met verweven bitters. Dit is zo’n wijn waar niets bij te wensen valt. Een beetje griezelig is die perfectie ook wel… .

Eindoordeel. In 2005 sprongen vijf wijnen er bovenuit in de proeverij. Van die wijnen viel voor mij alleen Clos de Clocher nu door de mand. Pape Clement krijgt zowel toen als nu de bijna perfecte score. Veel wijnen van deze avond zijn een waanzinnig plezier voor de wijnliefhebber om te genieten. Mijn sympathie gaat sterk uit naar de wijnen die boven zichzelf uitstijgen. Noël noemt Lynch Bages 1998 als een domein dat in dit jaar boven zichzelf uitstijgt. Voor mij zijn Couhins-Lurton en Roc des Cambes zulke wijnen.  

Een geweldige proefavond. 

WienWein met wereldprimeur
By in ,

WienWein met wereldprimeur

Beeldmerk van samenwerkingsverband WienWein

Dit is nou typisch zo’n proeverij die het lidmaatschap van de Brabantse Wijnsociëteit bijzonder maakt. Binnen de gemeentegrenzen van Wenen ligt 700 hectaren wijnbouwgebied waar 300 wijnbouwers ziel en zaligheid in het wijnmaken leggen. Verbluffend. Zelfs onze Oostenrijk specialist Wil Vennix was verrast bij het horen van deze cijfers. Wil heeft kosten nog moeite gespaard om een mooie serie Weense wijnen op tafel te zetten. De proevers geven aan de wijnen heel consistent te vinden. Dat is best opmerkelijk omdat de blends heel verschillende samenstellingen kennen, tot wel 20 druiven toe. Als ik nu een Wiener Gemischter Satz op een wijnkaart zie staan, aarzel ik niet om die te kiezen. Maar de kans is uiterst klein. Nagenoeg alle wijnen worden door de Weense levensgenieters zélf gedronken. Wil presenteerde met een fraaie powerpoint-presentatie; de wijnen staan in een volgorde van oplopende prijs.

Weingut Zahel 2011, sekt

Wereldprimeur! Dit is de allereerste sekt uit dit wijngebied, gemaakt volgens de Methode Traditionelle. De sekt is gemaakt uit grauburgunder, weissburgunder, chardonnay  en traminer. Het is een goede actie van weingut Zahel om sekt te gaan maken, de neus is prachtig expressief met appeltjes. Kees ruikt lychees, ik hoor ook kruidig. Fraaie impressie van peer in de afdronk.

Weingut Zahel 2011, Wiener Gemischter Satz

Gemaakt van chardonnay, riesling en gruner veltliner, meer dan 20 jaar oud. Beigewitte kleur, bloemetjes en wat anijs in de neus, als je lucht over de wijn zuigt in de mond komt er ook een duidelijke passievrucht impressie los. Kees ruikt meloen, peren en kruisbes, hij roemt de zachte afdronk. Pittige wijn.

WienWein is een samenwerkingsverband van wijnbouwers, die zich collectief presenteren met één beeldmerk. We zien dat in deze proeverij vrijwel steeds op de capsule terugkomen. De witte wijn die Gemischter Satz heet, komt van één jaargang en moet uit één wijngaard in Wenen afkomstig zijn. De wijngaard moet met tenminste 3 druivensoorten zijn beplant, de druiven moeten gezamenlijk geoogst en verwerkt worden en het grootste aandeel van één druivensoort mag niet groter zijn dan 50%, het derde grootste aandeel van één druivensoort moet minstens 10% zijn.

Weingut Mayer Am Pfarrplatz 2011, Wiener Gemischter Satz 

Deze wijn  is gemaakt van druiven uit de wijngaarden Nussberg en Alsegger Riede; de druivensoorten zijn grüner veltliner, riesling, rotgipfler en zierfandler. Er zijn dus ook rode druiven verwerkt in de witte wijn. Bijzonder is dat dit wijngoed huist in een woning waar Ludwig van Beethoven heeft geleefd. Lichtgele kleur, viooltjes in de neus, ook een muskaatimpressie, sappige smaak met een fijn bittertje in de afdronk. Noël noemt de wijn ‘leuk exotisch’.

Weingut Rotes Haus 2011, Wiener Gemischter Satz Classic

Uit de wijngaard Nussberg, gemaakt van een mix van druivensoorten met chardonnay, grauburgunder, weiβburgunder, neuburger en traminer. De kleur is wat waterig, maar de neus heel fraai. Rob krijgt sauvignon blanc associaties en noemt peardrops. Ik ruik citrustonen en bloemetjes. Ik ben onder de indruk van deze wijn: goede zuren, mooie rondeur en balans. Vooral ook heel lang nahangend.

Weingut Zahel 2010, Wiener Gemischter Satz Nussberg

Uit de wijngaard Nussberg, gemaakt van chardonnay, weiβburgunder en grauburgunder. Goudgele kleur. Hans vdH noemt de wijn wat gesloten, met iets zoets in de neus dat terugkomt in de smaak, verfijnde neus met ananas en kruisbes. Ik vind de neus grassig, later duidelijk passievrucht, een zoetje in de aanzet in de mond, dan weer die passievrucht, de wijn is friszuur. Delicate wijn.

Weingut Edlmoser 2010, Wiener Gemischter Satz Maurerberg

Uit de wijngaard Maurerberg, gemaakt van 8 verschillende  druivensoorten  uit een 50 jaar oude wijngaard, voornamelijk riesling, burgunder, grüner veltliner, sylvaner, neuburger, zierfandler, traminer en welschriesling. Voor mij de mooiste wijn van de avond. Pisgele kleur, vanille in de neus, zéér geconcentreerd, honingimpressie, veel mineralen en later ook stalgeur, doet denken aan een fraaie chardonnay – maar die zit er dus helemaal niet in! Geweldig glas wijn.

Weingut Wieninger 2010, Wiener Gemischter Satz Nuβberg Alte Rebe

Hartendiefje van Wil, uit de wijngaard Nuβberg, gemaakt van 9 druivensoorten: weißburgunder, neuburger, welschriesling, grüner veltliner, sylvaner, zierfandler, rotgipfler, traminer en riesling. Hoe komt het toch dat er zoveel verschillende druivensoorten in die wijngaarden staan? Ik stel me zo voor dat de wijnboer naar een wijnboerenbond gaat en daar nieuwe stokken koopt, die dan beschikbaar zijn. Niet moeilijk doen! Nou ja, tegenwoordig met academisch geschoolde oenologen zal het wel minder voorkomen… maar deze wijnen bewijzen dat er met verschillend basismateriaalt och erg mooie wijnen zijn te maken. In deze goudgele wijn ruiken we krentjes, een kruidentoets, peer, meloen, een honingimpressie. Ik vind de neus verfijnd en delicaat. Complex ook. De stegie wijn (13,5% alcohol) heeft goed concentraat en een mooie balans. Rijke wijn.

Weingut Zahel 2009 Grande Reserve, Wiener Gemischter Satz Nussberg

Uit de wijngaard Nussberg Rosengartl, gemaakt uit 9 druivensoorten van 56 jaar oude wijnstokken met riesling, grüner veltliner, weissburgunder, rotgipfler, zierfandler, traminer, grauburgunder, neuburger, chardonnay. Hoe proeft zo’n geouderde wijn? Gemischter Satz kan meteen gedronken worden, maar deze heeft enige flesrijping gehad. Goudgele kleur en gesloten neus, later komen wat mineralen en honingtonen los. Zéér goed concentraat, fluwelige rondeur. Aaaah, dit is zó rijk dat ik ongewild de wijn niet kan wegspuwen. Volstrekt fraai glas.

The King Vintage 1999, Peter Lehmann of the Barossa, Tanunda  Zuid Australië

We denken een port in het glas te hebben als uitdrinker, maar na onthullen blijkt het dus een Australische aangesterkte wijn te zijn. Gemaakt van 55% shiraz en 45% touriga nacionale uit de wijngaarden van Barossa , 12 maanden op oud eiken, daarna op fles gerijpt. Zeer belegen, oxytonen, krentjes en terroir, mooie belegen tonen. Curieus glas als uitdrinker!

Languedoc proeverij: horizontaal en verticaal
By in ,

Languedoc proeverij: horizontaal en verticaal

Wijnaffiche

Alleen al de aanblik van die kleurrijke jasjes rondom de flessen als je binnenkomt… dat maakt blij. De inhoud van die flessen, wijnen uit Languedoc, maakt ook blij. Adam van der Linden is verknocht aan de wijnen uit dit gebied. Het is bekend, ik hou van proeverijen waarbij flessen op tafel komen die onze leden zelf ter plekke hebben gekocht; wie verknocht is aan een wijngebied, er vaak komt, die kent de weg.

Deze avond proeven we (dat blijkt na het onthullen) vijf jaargangen van de Cuvee Saint Fructueux van Domaine Pujol-Izard. Ooit dronken Adam en Loes die wijn, toen ze na het eten in een lokaal restaurant, nog geen zin hadden om naar bed te gaan. De sommelier werd advies gevraagd: wát zouden we nu kunnen drinken? En dat werd dus Cuvee Saint Fructueux. Wat ongetwijfeld de aantrekkelijkheid van die wijn vergroot, was dat Adam er maar enkele mocht kopen. M o c h t kopen, lezers. Enfin, tijden veranderen. Adam heeft inmiddels een selectie van die Cuvee in de kelder. En het goede idee om dat met wijnvrienden te delen. Daar houden we van! Nous avons commencé la dégustation.

We laten de mond wennen aan wijn met een mooi glas Voirin Jumel Cuvee 555 champagne, die voor mij opvalt door een adembenemend mooie afdronk.

Domaine Pique Perlou 2005, Minervois, Cuvee La Sellerie

Witte wijn van 100% grenache blanc. De meeste proevers geven de voorkeur aan de gerijpte cuvee – deze staat naast dezelfde wijn uit 2007, die ik zelf iets hoger scoor. Goudkleurig. In de neus wat mineraal en olijf. Kees ruikt banaan, viool, peren en wat boenwas. Noël roemt de beschaafde aanzet en het evenwicht in deze wijn. De wijn heeft veel kracht en zit goed in zijn alcohol. Voor mij onmiskenbaar een eetwijn.

Le Marselan 2008, Domaine Pujol-Izard, Pays d’Oc (Minervois)

Wijn gemaakt van de druif Marselan, tikje curieus en daarom leuk. De Marselan is in 1961 op de domaine de Cazes ontwikkeld: een kruising tussen cabernet sauvignon en grenache noir. Het is een kleine druif die vroeg rijpt en complexe wijnen geeft met veel kleur en aroma’s van onder andere cassis, kruiden, frambozen cacao. Proeven we dat terug? De kleur in het glas is diepdonker met een bruine rand. De neus is voornamer dan de gewone Pujol-Izard Minervois die ernaast staat, ik ruik kers. De smaak heeft veel body en rondeur, sappige wijn. Later ruik ik in de neus ook iets van ijzer. Hans vdH is heel enthousiast over de wijn: warm, kruidig, vol en krachtig met een behoorlijke afdronk. Apart om te drinken, zo’n lokale druif. Een pareltje uit de kelder, trouvaille.

Domaine Pujol-Izard, Minervois, Cuvee Saint Fructueux, is gemaakt van 95% syrah aangevuld met grenache. Hieronder staan de aantekeningen in de volgorde waarin de wijnen op tafel stonden (blind).

Jaargang 2005

Kreupelhout in de neus. Toos ruikt iets medicinaals, noemt de wijn wat scherp en met hoge zuren. Ik proef een zacht zoete aanzet, goede rondeur, toegankelijk nu al en lekker sappig. Rob noemt de wijn intrigerend. Een *-ster in mijn classificatie.

Jaargang 2004

Potverdorie, wat een mooie neus: koffie, mocca, espresso, mooi staat met een uitroepteken in de aantekeningen. Toos ruikt tabak en zoethout. Berry roemt het frisse, sappige fruit in de wijn. Ik proef een zoete aanzet, soepele en tegelijke elegante wijn. Hartendief van Adam. Twee **-sterren in mijn classificatie.

Jaargang 2009

Wow! Rijke en voorname neus, die voluptueus overkomt. Toos ruikt chocolade, terroir en vanille/hout. Een zacht karakter met nog jonge tannines. Rob noemt de wijn te zwaar aangezet, hij ruikt iets liquoreus, lijm en denneboom-naalden. De smaak is sappig en nu al erg lekker, dit is een verfijnde charmeur. Drie sterren **(*)-sterren in mijn classificatie.

Jaargang 2008

De neus komt bij mij in dit stadium gesloten over. Ik vind het prettig dat Adam dat ook zegt: de wijn is nu moeilijk te proeven. En zo zie je maar, lezers, wijn leeft! Zo’n wijn op fles gaat door allerlei fases, zoals in een mensenleven. Deze zit nu even in een barse pubertijd, die moeten we de tijd gunnen. Toch vinden enkele proevers dit het beste glas. Die proeven daar kennelijk doorheen, wat ik altijd heel knap vind. Rob roemt het fruit, het hout valt bij het proeven weg, de wijn is vief, sappig en in balans. Daar heeft hij een goed punt. Mijn aantekeningen van de smaak: hap sap/positief, mooi concentraat met kersen. Een *-ster in mijn classificatie.

Jaargang 2007

Deze wijn krijgt de voorkeur van de meeste proevers. Toos roemt de elegantie. Berry noemt de wijn nog wat gesloten, maar proeft frisheid en zuren. Mijn aantekeningen: rijke en geconcentreerde neus, te jong nog. Kreupelhout. Smaak is mooi afgerond. Hartendief van Adam. Een *-ster in mijn classificatie.

Domaine des Aires-Hautes 1999, Minervois, Malbec

We proefden deze wijn eerder in april 2011 én in april 2010 – beide keren maakte de wijn indruk. Nu ook. Voor mij was het één van de wijnen van de avond. Bruine rand. Claartje ruikt krentjes, Noël benoemt de neus als floraal met wat boenwas. Paul vindt de wijn erg mooi geouderd met drop, vanille, hout in de neus. Ik ruik tertiaire tonen, dat lekkere stalluchtje, sigarenkistjeshout en koffie. Prachtige balans in de wijn  die heel mooi nahangt. Goed op dronk. Dit is kracht gecombineerd met elegantie.

Domaine Pique-Perlou 2007, Minervois, Cuvee La Sellerie

De rode variant. Hartendief van Adam. Gemaakt van oude stokken carignan met iets syrah. Paul roemt de prachtige neus met iets van aarde en mos. De wijn heeft iets van een jonge vintage port. Noël vindt de wijn nog iets groenig, hij ruikt een medicinale neus en wat jodium. Rijke en voorname neus, dat komt van de 24 maanden houtrijping die deze wijn kreeg. Met zo’n neus denk ik al gauw aan een feestwijn, voor het vieren van een verjaardag, huwelijksdatum of om het leven te vieren. De wijn heeft veel power, is straf in de mond, duidelijk geen allemansvriend. De wijn is voor een derde opgevoed op nieuw hout, er is maar 17 hectoliter gemaakt per hectare. Ook weer zo’n pareltje in de kelder. Zeker goed voor de volgende tien jaar. Ik hoop dat we deze wijn over enkele jaren terugproeven.