Cave des Producteurs de Montlouis sur Loire -  Studiereis (1)
By in ,

Cave des Producteurs de Montlouis sur Loire - Studiereis (1)

De helft van de wijnproductie in Frankrijk komt van coöperaties van wijnboeren. De Brabantse Wijnsociëteit heeft een traditie om bij studiereizen deze coöperaties te bezoeken. In het voorjaar van 2015 bezoeken we de Cave des Producteurs de Montlouis sur Loire. Er staan veertien stille wijnen in het assortimentsoverzicht, van droog naar liquoreux. En twaalf mousserende wijnen. De coöperatie bestaat uit vijftien wijnbouwers.

De Fransen houden van hun coöperaties. We zien hele gezinnen en vaak ook meerdere generaties hier proeven. Als ik binnenstap komt er net een gezin met een steekwagen met zes doosjes naar buiten lopen. Zij vieren de verjaardagen dit jaar met ‘les effervescents’ van Montlouis. Voor de proeverij krijgen we een rondleiding door de grotten en productieruimte van de coöperatie, waarbij het productieproces van Cremant is uitgelegd via persoonlijke audio-videofoons. We proeven met Pauline le Discot.

Cremant de Loire

Prettige en frisse bubbel van 80% chenin blanc en 20% chardonnay. Bekroond met goud op het concours des cremants de France.

Jardin des Rois

Extra Brut met 36 maanden rijping sur lattes, ook aangenaam en net even iets meer evenwicht.

Montlouis Péttilant Originel

Verfijnde bubbels door natuurlijke vergisting, duidelijk een ander karakter en wat meer fruit in de geur.

Montlouis Accord Confidentiel 2010

De mooiste stille wijn is een tendre, een wijn met wat restzoet met een bewaarpotentieel van 10 tot 15 jaar. Voortreffelijke wijn bij charcuterie, visgerechten en aziatische gerechten.

De elegantie van Cabernet Franc ontdekken
By in ,

De elegantie van Cabernet Franc ontdekken

De Cabernet
Franc is een ‘ouder’ van de Cabernet Sauvignon, schrijft Jancis Robinson in
haar Winegrapes. Recent onderzoek wijst uit dat niet Bordeaux, maar Baskenland
in Spanje, de oorsprong is van de druif. Er staan elf wijnen op tafel om deze
druif goed te leren kennen. Een hele mooie maidenproeverij van Eric Hoepelman,
die de credits deelt met Jaap Cuijpers; ze stelden samen deze mooie proeverij
samen. Met fraaie documentatie. Een selectie van de wijnen. 

 

In de Loire
voelt de Cabernet Franc zich goed thuis; hier worden 100% cepage wijnen gemaakt
van de druif. 

Domaine
Foucher Lebrun 2011 Bourgueil

Een wijn van
de lieu dit La Chopiniere. Ik vind dit een true to type Bourgueil, licht
kruidige geur, en dan een explosie van frambozen, heerlijk expressief en
sappige smaak. Later komen ook mineralen in de wijn naar voren.

Château du
Hureau 2011 Les Fevettes, Saumur Champigny

Uitnodigende
geur met wat vanille, Noël ruikt bessen. Ik ruik wat aarbeitjes. Goed
concentraat, mooie body, dit is een heel compleet glas wijn. Als we deze na de
kaas nog eens naproeven, zegt Toos: Poeh, deze proeft nu heel anders dan
straks. Een mooi glas. Enige tijd beluchten kan dus helemaal geen kwaad.

Daarna
proeven we cepagewijnen, maar buiten de Loire.

Longridge
2007 Cabernet Franc, Stellenbosch, Zuid Afrika

Hartendief
van Eric. Twan ruikt kool en paprika, Noël espresso en Berry roemt het brede
bouquet waar je steeds iets nieuws in ruikt en de smaak waar je steeds iets
nieuws in proeft. Mijn aantekeningen: heel expressieve geur met associaties van
een lederen paardenzadel, vuursteen, boerderijrozen, morelkersen. Heel mooie
rondeur in de smaak. A Point!

En daarna
proeven we blends met een flink aandeel Cabernet Franc.

Eremo 2009
Umbrië

Combinatie
van Sangiovese en Cabernet Franc, dat pakt heel goed uit. Bramen en cassis in
de geur, zegt Kees. Jammig en chocolade, aldus Nello. Gebrande hazelnoot en
koffie, zegt Just. Ik ruik een boerderijtuin, viooltjes en later mocca. Een
heel romige, complexe en rijke neus, hier hou ik van. Evenwichtige sappige
smaak met rondeur. Fraaie glas met frisse zuren.

Santa Rita
2005 Triple C, Maipo Valley

Interessant
glas wijn, dat mij werkelijk metéén bij de geur al aan Chili doet denken. Zó
veel cassis. Het is fruit in het kwadraat. Balsem en eucalyptus, zegt Nello,
die de wijn  ook stoffig noemt. Het is
echt een wijn: what you see is what you get, expressief en duidelijk. Ik vind
de wijn te eenmdimensionaal.

Château
Cadaulan 2009 Côtes de Castillon Limited Edition

Hartendief
van Eric. Een wijn met diepgang, zegt Toos, die de wijn intens oordeelt. Veel
fruit, laurier en paprika. Ook peperig en bitters. Ik ruik een herfstbos, evenwichtig,
zoetje in de neus, goede zuren en evenwichtige smaak. Elegant glas.

Witte wijn als de wereld. Van karaktervolle landwijn tot edele contemplatiewijn.
By in ,

Witte wijn als de wereld. Van karaktervolle landwijn tot edele contemplatiewijn.

We proeven
witte wijnen. In juni is een proeverij met witte wijnen net zo’n mooie
combinatie als boerenkoolstamppot met worst. Als oliebollen en oudejaar. Als
rokjesdag in april. Paul Heemskerk brengt een mooie selectie op tafel, een
knisperend zuivere Cremant de Limoux en van Vinho Verde tot Godellia. Van
karaktervolle landwijn uit Gascogne tot edele contemplatiewijn uit Vougeot.
Deze blindproeverij verkennen we genot in veel varianten. 

Antech Brut
2011 Cremant de Limoux Grande Cúvee

Knisperend
zuivere mousserende wijn. Opmerkelijk mooie geur met heel veel impressies,
zoals appel, gist, brioche, tropisch fruit, citrus, vrij geparfumeerd en
daarmee krijgen we een indicatie dat het geen Champagne is. Sappige smaak en
heel mooi evenwicht. Heel fris, knisperend zuiver, goede zuren en mineralen.
Heel mooi. Gemaakt van chardonnay, chenin en mauzac.

Domaine La
Salette 2013 Côtes de Gascogne Michel Duffour

De
karaktervolle landwijn gemaakt van colombard en gros manseng. Lichtgele kleur,
wat brandnetel in de geur, kattepis impressie, brandnetel ook. Sappige wijn met
goede zuren, eenvoudig én charmant. 

Godellia  2012 Bierzo

Lichtgeel,
schitterende bloemetjes geur, vanille. Fragiele wijn met elegantie, minerale
afdronk. Fraaie Spaanse wijn van de godello druif. 

Château Saint
Estéve 2013 Côtes du Rhone, viognier

Stuivende
neus met meloen, banaan, muskaat en mangotonen, brandnetel ook. Vanille en
banaan in de smaak, die veel inhoud heeft. Mooie mineraaltonen en zuren. 

Prijs en
kwaliteit

Iedere
wijnliefhebber kent de vraag en de daarop volgende dialoog: proef je dat er nou
echt wel vanaf?
De vraag die veel mensen stellen als ze de onverwacht hoge
prijs van een fles wijn horen. In de krant stond dat wij het redelijk vinden
dat er salarisverschillen zijn. We vinden het legitiem dat bijvoorbeeld een
directeur vijf keer zoveel verdiend als de laagstbetaalde medewerkers. Er stond
ook bij dat we ‘denken’ dat die directeur in werkelijkheid niet vijf keer, maar
elf keer zoveel verdient. En het onthutsende was dat in realiteit de directeur
zeventien keer zoveel verdiende. Niet echt goed voor ons gevoel van rechtvaardigheid. Enfin, ik weet niet meer op welke cijfers het
bericht gebaseerd was en welke medewerker en directeur ze hebben onderzocht. Ik
weet wel dat er wijnen zijn die vijf keer of tien keer zoveel kosten dan de
karaktervolle landwijn. En ook twintig keer zoveel. Of honderd keer zoveel. In
deze proeverij kost de duurste wijn ongeveer twintig keer zoveel als de eenvoudigste
wijn die op tafel staat
. En het punt is dan dus: proef je dat er aan af? De
vraag achter de vraag is: betalen we teveel voor die dure wijn of is de wijn
zijn geld waard?
De vier wijnen die ik hierna beschrijf behoren absoluut tot de
edele wijnsoorten. Daar betalen we veel meer voor. Ze komen van wijngaarden die
met hun terroir volstrekt uniek zijn in de wereld. Wijnen die geliefd en
gezocht zijn en daarmee ook kostbaar. Nou zijn er wijnen voor allerlei
gelegenheden, voor allerlei gemoedstoestanden, voor op het terras of de
maaltijd, voor een eerste glas om elf uur bij schitterend zomerweer, voor een
laatste glas om een dag af te sluiten, voor het omschakelen als je thuiskomt na
een vermoeiende dag, voor het vieren van een verjaardag, of een eerste
vakantiedag, voor het ophalen van mooie herinneringen, voor het vieren van een
heugelijk feit zoals het behalen van een diploma, voor een verloving of
trouwerij, het vieren van een jubileum, het ophalen van herinneringen, voor het
lessen van dorst, de droomfles die je open wilt maken als je de loterij wint,
de fles die je bewaart voor bij een gedroomd diner met een favoriete kunstenaar
of de zakenman die je intens bewondert, voor bij een stamppotje met
raapsteeltjes, voor bij oesters, voor bij foie gras… noem maar op. Deze edele
wijnen zijn wijnen die je met aandacht degusteert, die drink je eigenlijk niet,
daar geef je heel veel aandacht aan. Een mooi ritueel.
En ja, die zijn
onmiskenbaar iedere euro waard die je ervoor betaalt. Het kan voorkomen dat zo’n
wijn blind in een serie staat naast de karaktervolle landwijn. Het kan zijn dat
iemand die lekkerder vindt. Meestal zijn dat niet onze leden, geoefende proevers,
die proeven het verschil echt wel. Het is geweldig als een karaktervolle
landwijn goed uit de vergelijking komt, want het leven is te kort om slechte wijn
te drinken. Maar deze edele wijnen verdienen aandacht, het zijn wijnen om het
leven bij te bespiegelen, het zijn mijn favoriete contemplatiewijnen. Altijd
weer een genoegen om die te degusteren. Op zomaar een dinsdagavond in juni die
daarmee een gouden randje krijgt. 

Pouilly Fumé
2011 De Ladoucette

De geur van
deze wijn, die nog te jong is, is enorm rijk aan impressies. Ik ruik honing en
druivensuiker, boenwas en abrikoos, HansH ruikt sinaasappel, Kees rijpe witte
pruimen en tropisch fruit. Elegante, vriendelijke en sappige smaak met boter in
de mond.

Puligny
Montrachet 2011 Roux Père& Fils

Feestwijn,
voor mij de mooiste wijn uit de proeverij. Een heel zuivere neus met vanille,
chardonnay tonen, boterig en later ook mocca en toffee. Charmeur op de tong en
heel mooie balans. Willem Jan ruikt ananas en prijst de mooie bitters in de
wijn. Paul ruikt witte amandel, Kees hazelnoot, Toos citrustonen. Voortreffelijke
wijn. Edele meditatiewijn. 

Domaine de
Vougeraie 2010, Le Clos Blanc de Vougeot

Willem Jan
kent deze geur wat meer kruiden toe, Kees noemt de geur van geroosterd brood,
citrus, Toos ruikt boter en perzik. Noël ruikt toast. In mijn aantekeningen
staat dat de neus wat klein is, maar de smaak krijgt positieve kritiek:
prachtige balans, goede zuurgraad, amandel in de afdronk, goede balans, dit is
een hoge wijn en dat proef je doordat de wijn enorm lang nahangt. Hartendief
van Paul. Een feest om te degusteren. Een van de topwijnen van de wereld. 

Domaine de
Vougeraie 2009 Gevrey Chambertin

De rode wijn
van dit domein is aanlokkelijk: mooie pinot geur met vanille en al wat lichte
staltonen, elegante smaak. Het is een heerlijk glas wijn, om bij thuis te
komen, om een dag een zilveren randje te geven, om een verjaardag te vieren.
Wat kan een wijnboer in de Bourgogne het beste plaatsen: chardonnay of pinot
werd gevraagd. Nou, de wijnen zijn allebei erg mooi, maar de witte Vougeot
vertoont echter net even méér klasse.

 

Willem Jan ruimt op ... the day Chateau d’Yquem came to town
By in ,

Willem Jan ruimt op ... the day Chateau d’Yquem came to town

 
Château Battailey in Pauillac, geklasseerde cru

 

‘n Beetje pech had-ie wel,  Willem Jan. Het thema van zijn maidenproeverij is: kelderopruiming. Er moet ruimte komen in zijn 700 flessen tellende kelder, en op voorhand weet hij al dat een aantal wijnen naar alle waarschijnlijkheid over de top zijn. Waar hij, en wij, niet op rekenen, is  dat ook een paar mooie witte Bourgognes met het verstrijken der jaren ouderdomsverschijnselen vertonen: premox (voortijdige oxidatie), wie zal het zeggen? Sommige proevers vinden dat ook rode Bordeauxs uit de jaren ’90 te oud zijn. De uitdrinker maakt veel goed.

De indrinker is een lichtzoete naar het granaatrode neigende mousserende Loirewijn van de cave in Saumur. Lichte bitters, wellicht daardoor een kersenassociatie, een beetje stallig. Leuke start. Dan drie wijnen die vér heen zijn, twee uit 1997, en een rosé uit 2001. Het cliché blijkt waar: rosé moet je niet bewaren, maar drinken. 

We proeven dóór: twee wijnen die hun reputatie, of in ieder geval die van hun appellatie, in principe  moeten kunnen waarmaken:
Chablis 1er Cru uit 2005 en Meursault uit 2004. De 2004 zou het op papier beter moeten doen (want: een klassieker jaar dan het rijke 2005) maar helaas: de wijn heeft kurk, hetgeen vooral in de mond is waar te nemen. De Chablis van Josselin wordt door de meeste proevers afgedaan als simpelweg te oud, maar dat vind ik iets te kort door de bocht. De wijn heeft ondanks inderdaad een gebrek aan fruit nog best wat charme te bieden, waaronder een rokerige, vlezige neus en een zwoele aanzet.

Bij de rode wijnen overheersen de zuren in de Montepulciano d’Abruzzo uit 1993; de één jaar oudere ‘Prestige du President’ 1992 uit Corsica, gemaakt van een waarschijnlijk unieke blend van niellucio, sciacarello, grenache noir, mourvèdre en barbarossa, is ondanks zijn gevorderde leeftijd nog aardig in ‘presidentiële’ balans, heeft aangename zuren en nuances van leer, tabak en zoethout.

Richting Bordeaux gaat het opruimrondje, met eerst twee wijnen uit mindere jaren ’93 en ’94. Beide wijnen kunnen dan ook op weinig bijval rekenen. De Chateau Tourans uit St. Emilion heeft een neus van kersen, lijm en hout maar stelt in de mond teleur, volgens Claartje. De volgende twee wijnen zijn van de veel beter bekend staande oogsten ’95 en ’96. Dit zijn dan ook de hartendiefjes van Willem Jan.
Vandaag doet alleen de Batailley 5e Grand Cru Classé het goed in zijn ogen, en die van een aantal medeproevers. Donkerrood nog, wat  paardenstal (Jan), leer en vrij sappig fruit. Laat de wijn even staan en kijk, dan komt daar opeens een helemaal niet verkeerde, zelfs “voortreffelijke” (Henk) wijn tevoorschijn. In Berry’s aantekeningenboekje: “koffie, bosgeur, voller dan de vorige wijnen, prettige zuren.”  Ik vind zelf de St Emilion Grand Cru Classe van Chateau Ripeau ook best drinkbaar, met een aardige grafiettoon. Bramen en associaties met een shagbuil roept de wijn op bij Paul, die de prettige zuren die ik meen waar te nemen omschrijft als ‘afbraakzuren’. Veel discussie vanavond, over wijnen die al dan niet nog drinkbaar zouden zijn. Wat in ieder geval bewezen is, en wat iedereen ook eigenlijk wel weet, is dat véél wijnen het bewaren niet waard zijn.

 

Voor we aan de kaasplank beginnen, geeft Willem Jan de uitdrinker door. Zoals gebruikelijk een zoete wijn, een half flesje ditmaal. ‘t Lijkt zo vanaf mijn positie in de hoek, tegenover en ver van  WJW, een beetje op het etiket van de Carmes de Rieussec. Men geeft de fles door. Zie ik ’t nou goed? Ja, ’t is er een: zelfde etiket, gouden letters op witte achtergrond, maar dit is: Château d’Yquem 1999, Sauternes.
En dit keer in mijn ogen in een stuk betere conditie dan die van eind jaren ’40 die we een paar jaar geleden proefden. Het hout domineert de botrytistonen wat, maakt de wijn wel wat breder;  dan komen ook de fruittonen door (abrikoos) en de honing. Intens en dik. Lekker, maar is dit € 100 waard? Ongetwijfeld gaan de leden de komende weken proberen te laten proeven dat je voor iets minder dan een snip minstens net zo lekkere zoete wijnen van misschien iets minder illustere producenten kan kopen – te beginnen met ondergetekende komende proeverij!

Verslag en proefnotities Rob van Ginneken

 

Herken druif en land
By in ,

Herken druif en land

Villa Maria in Marlborough

Dimph
Oerlemans componeert een blindproeverij waarin we steeds druif en land
determineren. We kennen het gevoel achter drie glazen: van puzzelend tot
radeloos. En het gevoel als je op papier de proeverij ziet: bewondering voor de
samenstelling. We proeven vijf series met vintage port 1995 toe.

Eerste serie: Elzasser riesling, Chablis chardonnay en
Montagny chardonnay

 

Chablis 2010 Grand Cru Les Clos, domaine Pinson

Mooie neus,
door enkele proevers wat houtgedomineerd genoemd. Ik ruim erg mooie viooltjes,
Kees wat hazelnoot en vanille. Na het genieten van de neus valt in de smaak een
botertoon en wat bitter op. De mooiste wijn van de serie én het hartendiefje
van Dimph.

Tweede serie:
Barbera d’Asti en cabernet franc uit Chinon

Wat kan dat
lekker zijn, de eerste rode wijn na een witte serie. Vooral als ze romig, mild
en fluwelig zijn, van die liefelijke wijnen.

De verschillende terroirs van Domaine de la Morandiere

Chinon 2010,
Domaine de la Morandiere

Vieilles
Vignes. Ik herkende de cabernet franc niet, dacht aan een merlot. Door die
enorme romigheid, kers in de neus, cederhout, mooi! De kleur is nog mooi paars.
Zachte aandronk, mild, allemansvriend.

Barbera
d’Asti 2009, Elio Perrone

De wijngaard
is in 1932 aangeplant, staat in de documentie, dus ook oude stokken. Ik val als
een blok voor deze wijn, waarbij ik in de neus niet veel meer ruik dan nieuw
hout (wel lekker hoor). Fluwelige aandronk, ik proef hoge zuren en chocolade en
cacao.

Derde serie:
nebbiolo uit Piemonte en malbec uit Cahors

Cahors 1997, Clos Triguedina, Prince Probus

Hartendief van Dimph.Ik wrijf nog eens even goed in mijn ogen bij de
aantekeningen, maar het staat er echt: kindermoord. Gefopt! Dit is nu de tweede
week achter elkaar dat we gerijpte wijn proeven en die niet echt herkennen.
Twan noemt de neus ingetogen, maar haalt er véél impressies uit: tabak, kers,
caramel en cederhout. Dat is ook Willem Jan gelukt, die kers, steen, rabarder,
champignons/morilles determineert. Zelf ruik ik chocolade, mocca en cacao in de
zwartgekleurde wijn. Ik lees verder: “een bek vol wijn, teer, trekt enorm, een
nog straffe wijn.”

 

Vierde serie:
tempranillo uit Ribera del Duero en malbec uit Cahors

Ribera del
Duero 2009, Bagús

Een mollige
wijn met leer, gestoofd fruit, vrij zacht, zegt Just. De kleur heeft een paarse
rand. In de neus mineraal, ingekookte kers en ook truffeltonen. Soepele aanzet
maar een karaktervolle smaak. Duidelijk een wijn met nog toekomstpotentieel.

Vijfde serie:
pinot noir uit Marlborough Nieuw Zeeland en syrah uit Australië.

Met het oog
op prijs/kwaliteit een interessante serie want de tweede wijn is drie keer zo
duur als de eerste.

Marlborough
2010, Villa Maria

Frank
determineert de wijn in heel interessante bewoordingen en kritisch: deze wijn
probeert karakter te hebben, maar haalt het in mijn ogen net niet. Rick: soepel,
vanille, zoetje, peper en hout. De pinot noir is te raden, nee vast te stellen
aan de hand van de lichte kleur. De neus is zéér pinot noir, maar hoe definieer
je dat nou? Cederhout ook. Mijn aantekeningen: rondeur, gewoon erg lekkere
pinot, hangt na. Ik geef de voorkeur aan deze wijn uit Nieuw Zeeland boven die uit Australië.  

Adeliade Hills 2008, Long view, the Piece Shirah

Dit is dan
Franks wijn: aangenaam, aardbei en subtiel, benoemt hij. De neus heeft iets
‘raars’ zegt Toos, Noël noemt het zwavel. Rick ruikt snoepjes, laurier en
eucalyptus. Ik ruik wat cacao in een vette neus die ik onterecht voor Chili
aanzie. De smaak is mij te straf.

Een heerlijke
proeverij waarbij ik helaas vaak ontnuchterend slecht druiven en landen herken.

Redekavelen en genieten van Loire wijnen
By in ,

Redekavelen en genieten van Loire wijnen

Zoete Loirewijnen, absolute top van de wereld

We drinken in lente en zomer met graagte witte Loire
wijnen. Altijd en steeds opnieuw discussiëren we oneindig over rode Loire
wijnen. We weten ons meestal niet goed raad met Loire rosé wijnen. Maar de zoete
Loire wijnen… die horen  onmiskenbaar tot
de grootste wijnen ter wereld. Toos Dusee benoemt het immense wijngebied in
vier districten, Orléanais, Touraine, Anjou-Saumur en Pays Nantais. En brengt
uit alle districten wijn op tafel. Met zorg gekozen én steeds voorzien van
deskundig commentaar. Alle wijnen worden blind geproefd.

Domaine de la Paleine 2009, Cabernet de Saumur

HansL is erg enthousiast over de kleur van deze rosé “met
een magenta-gloed”, Noël noemt het helder rood en ruikt waterijsjes/grenadine.
In mijn aantekenboekje staat: felle kleur, druivige neus en een sappige smaak
met goede zuren en een bittertje. Serieus en leuk glas, een rosé die zowaar wat
kan rijpen en gastronomisch inzetbaar is bij tal van gerechten. Van hetzelfde
domein is de Saumur Brut methode traditionelle de moeite waard: neus met
appeltjes en gist, strakdroog en elegant.

De Jessy Rouge, demi-sec, Saumur methode traditionelle

Rode wijn van 100% cabernet franc mét bubbels. Brengt de
tongen los, want er zijn voor- en tegenstanders. Deze curieuze wijn heeft
echter best wat te bieden, Paul ruikt bosaardbei, kersen, hij noemt de wijn
goed van zuren en leuk van smaak met wat aardbei. Het is een mooie wijn om als
ongewone dessertwijn te schenken. Prettig, sappig en met wat morel.

Domaine des Genaudières 2009, Muscadet Coteaux de la
Loire

Oesterwijn. Ik ben er zelf verbaasd over, maar mijn
voorkeur gaat uit naar deze wijn vóór een Clos de la Fontaine 2011 Muscadet de
Sevre et Maine vieilles vignes. Blankgele kleur. Druivige neus met licht citrus
en prettig groen. Heel karakteristieke passiefruit zuren, mooi en lang
nahangend. Trouvaille!

Domaine de Michaud
2011, Touraine Chenonceaux, Eclat de Silex

Hartendiefje van Toos. Oudgouden kleur, kattepis neusje. Berry (‘ik drink dit
nooit’) roemt de neus met kruisbes, hooi en de aangename bitters in de smaak.
Toos noemt de wijn vooral heel zuiver en zacht. Ik ruik ook citrustonen en veel
passiefruit. Erg mooi glas wijn. De wijn steekt een Puilly Fumé die ernaast
staat naar de kroon. Dus ook: Trouvaille!

Château de Bréze 2010, Clos David, Saumur Blanc

Deze wijn staat naast een niet houtgerijpte Saumur. De
meningen zijn – zoals zo vaak – verdeeld. Henk noemt deze wijn nét iets
completer, complexere neus en lekkerder smaak. Kees ruikt banaan en peer,
Gerard boenwas en banaan, hij typeert de aanzet als zacht en stevige zuren in
het middenrif. Mijn aantekeningen: bleekgeel, volle en kruidige neus, volle
aandronk met citruszuren en prachtig lang nahangend. Naar mijn idee absoluut
een eetwijn.

Heel veel is in de oogsttijd niet veranderd

Bij de rode wijnen is er de meeste en felle discussie. We
proeven twee 100% cabernet franc wijnen, een met een wat kleine neus (een rode
Brèze 2009, Saumur), elegantie en fluweligheid naast een zekere stroefheid.
Daarnaast staat een St. Nicolas de Bourgueil uit hetzelfde jaar.

Domaine Rochouard
2009, Saint Nicolas de Bourgueil

Paarse kleur. Ik vind dit een prachtige wijn: framboos,
lijm en kruiden in de neus, een straffe aandronk waardoor je weet dat de wijn
nog veel potentieel heeft. Prachtige mineraliteit! Eetwijn. Twan noemt de neus
iets warmer dan de Saumur en benoemt vanilkle, nougat, zoethout en caramel in
het bouquet. Rick noemt de wijn elegant en complex. Claartje is het meest
poëtisch: dit is een lichte jonge dame.

Botytris druiven, de edele rotting

Domaine du Petit Val
2011, Coteaux du Layon

Kees zegt: de neus is gesloten, maar als je de wijn op de
tong krijgt, dan gaat de hemel open. Drink dit zonder er iets bij te eten, de
wijn is heerlijk fris. Gerard benoemt abrikoos in de neus. Mijn aantekeningen: bescheiden
neus met Turks fruit, perzik en nougat. Op de tong: aaah, nectar. Goede
zoet/zuur balans, niet te plakkend, heel elegant.

Bonnezeaux is de top van de Coteaux du Layon

en dat gebied ligt weer in het district Anjou

Domaine de Fesles 2005, Bonnezeaux

Bonnezeaux is met Quarts de Chaume de absolute top in de
Layon streek. En de Fesles is binnen Bonnezeaux de meest gereputeerde naam.
Noel benoemt acacia, vijgen en honing in de neus. Ik ruik vooral carameltonen.
De wijn is goudgeel, duidelijk méér goud van de Petit Val. De neus is Rijk met
een hoofdletter, duidelijk ook botytristonen. Om deze wijn te maken zijn de
plukkers maar liefst zes keer door de wijngaard gegaan om steeds de meest
optimale druiven te plukken. De smaak heeft een perfecte harmonie en is
volstrekt in balans. Grote Wijn.

“Het is moeilijk, geloof ik.” Blindproeven van 13 druiven. “Is het moeilijk?”
By in ,

“Het is moeilijk, geloof ik.” Blindproeven van 13 druiven. “Is het moeilijk?”

Achaval Ferrer wijndomein in Mendoza Argentinië

 

Met een
brede grimlach op het gezicht, zegt Noël Geisen: “Het is moeilijk, geloof ik…
Is het moeilijk?”
Hij hoefde niet héél erg aan te dringen om feedback. “Als je
zó de wedstrijdproeverij opzet, dan maak je echt geen vrienden”,
zei Paul met
een mooi misprijzende gezichtsuitdrukking. Hij had niet helemaal ongelijk, want
ik hoorde Rob zeggen: “Dit geeft een beetje het Grand Prix Saint Hubert
gevoel.”
We proeven 13 druiven. Daarbij zitten er verschillende die ik zelden
proef, zoals de grenache gris, auxerrois en grenache noir. Eerlijk is eerlijk,
als ik het nu terugzie op papier (chenin blanc, riesling, sauvignon blanc,
pinot noir, syrah, malbec, cabernet sauvignon, etc.), dan moest het te doen
zijn.  Maar ja… de realiteit is
weerbarstig. En er zitten druiven bij die we goed kennen, maar waar Noël een
wat atypische wijn van schenkt, zoals een geconcentreerde chardonnay met
restzoet.

Hieronder
enkele van de wijnen die bij mij de meeste indruk maakten.

Château de
Cheman, Crémant de Loire Brut

Gemaakt van chenin
blanc (85%), cabernet franc (10%), pineau d’aunis (5%) door een Nederlandse
wijnbouwer. Bleekgeel. Neus heeft wat gist. De smaak is rassé, erg strak en
mooi, ook aangename bitters. Ik geef toe: ik dacht aan champagne.

Mas Amiel, Altaïr
2009

Gemaakt van grenache
gris (80%), grenache blanc (10%), maccabeu (10%)  in de Côtes de Rousillon. Schitterende kleur
en een bloemig, expressief bouquet. Zuivere smaak, hoog in zijn bitters en niet
zo complex. Ik hoor ook over de neus: mineraal, groene appel, peer, floraal,
citrus en kruiden. Wel erg hoog in zijn alcohol: 14,5.

Viré Clessé
“Terroirs du Quintaine” 2010, Michel

Gemaakt van chardonnay
(100%). Noël kreeg de witte wijn geadviseerd door een sommelier bij een passend
gerecht en was verkocht. Snap ik goed. Goudgele kleur, ik ruik wat kattepis en
kruisbes (ja, dus verkeerd ingeschat als sauvignon blanc). Ook vanille en
kruidige tonen. Erg geconcentreerde wijn, honing in de smaak, uitermate
uitgebalanceerd. Ja, dit kun je dus maken van chardonnay. Volstrekt atypisch.

Kiezels in Chateauneuf du Pape

Clos de
l’Oratoire des Papes 2001, Châteauneuf du Pape

Gemaakt van grenache
noir (80%), syrah (10%), cinsault (5%), mourvèdre (5%). Tuilé kleur. Geweldig
mooie neus met allerlei impressies: zwarte bessen, caramel, vijgen en mocca.
Leer en cederhout. Stevig kruidige smaak met een zekere rondeur.

 

 

Achaval Ferrer, Finca Altamira 2001, Mendoza River Valley Argentinië

Gemaakt van malbec
(100%). Henk ruikt bramen, zwarte bessen, specerijen in de fraaie neus.
Claartje ruikt wat metaligs en inkt. Jan benoemt de geur als oxy met chocolade
en koffie. Ik ruik vooral ketjap en ook nog wat fruit, langer in het glas komen
duidelijk rozen naar voren. Veel mineralen en een klein rubbertoontje.
Uitermate goede balans, eetwijn.

Domaine
Mondivin 2001, Villányi Sterntal, Hongarije

Sebastiaan
ruikt peren, pruimen en tabak, Paul noemt vanille, leer en proeft zuren van
kersen. Mijn aantekeningen: klassieke neus met laurier en een zweem van
eucalyptus. De kleur is ontwikkeld. In de neus komt ook grafiet naar voren,
pruim en tutti frutti. Kersen in de smaak. De wijn lijkt ontwikkeld maar heeft
nog veel potentieel. Een ranke wijn.

La Reserve
de Leoville-Barton 2000, Saint Julien

Gemaakt van
cabernet sauvignon (70%), merlot (15%), cabernet franc (7%), petit verdot (3%).
Sebastian ruikt mint en zwarte bessen en determineert de cabernet sauvignon
meteen goed. Ik dacht aan merlot, door een zachte neus met zoethout en drop en
de zachte aandronk, rondeur en souplesse.

Le Carillon de l’Angélus 2000, Saint Emilion

Gemaakt van merlot (80%), cabernet franc (10%),
cabernet sauvignon (10%). Klassieke neus, klein rubbertje in de neus,
Sebastiaan benoemt bramen, bessen, leer en truffel. Aardbei en sigarenkistjes.
De wijn heeft heel veel concentraat, een piepklein zoetje en drinkt uiterst
prettig en sappig.

Mijn wijnen - van Paul
By in ,

Mijn wijnen - van Paul

Troplong Mondot

We
kennen het gezegde: toon me uw boekenkast en ik zeg u wie u bent. Eigenlijk kun
je dat met een wijnkelder ook zeggen. Paul Heemskerk schenkt ons ‘MIJN’ wijnen.
Als ik goed luister, heeft Paul zijn wijnmomenten, bijvoorbeeld de thuiskomwijn,
de lekker-ontspannen wijn en feestwijnen. We proeven een serie Spaans en een
serie Loire, gevolgd door Italiaans, Bordeaux en Rhone om weer af te sluiten
met Loire. Er zitten allerlei karakteristieken in de wijn: van elegant-ingetogen
tot expressief-vurig.

 

Montespina
2011 Rueda

Gemaakt
van sauvignon blanc. Ik vind dit de mooiste wijn uit de Spaanse witte serie,
ook al is het de eenvoudigste (we proeven ook godello en albarino). Kees ruikt
citrus, kruisbes en banaan. De neus is expressief met kruisbes, de smaak rond
en lekker. Viefe en opwekkende wijn.

Sancerre 2011,
Domaine Reverdy Ducroux, Clos du Roy

Da’s
een beste wijngaard, dat ommuurde gedeelte van de koning. De neus van deze wijn
(ook van sauvignon) gedraagt zich als een pauwestaart, steeds ontdek je weer
iets nieuws: mineralen, kruidigheid, vrij expressief en harmonieus. Just ruikt
wat hars, HansL ruikt een botertje, brood, meloen en anijs. De wijn is sappig
met een piepklein zoetje en goede zuren. Fraaie Sancerre.

Pouilly
Fumé 2009, De Ladoucette

Hartendief
van Paul. Gemaakt van sauvignon. Zelf dacht ik even aan riesling, omdat het zo’n
fijne strakke wijn is. Just ruikt bloemen, boter en honing, HansL wat vuursteen,
peper en natte wol. De neus geeft me weinig, vind ik: zeelucht, mineraal, zoutig.
Wat vooral in de strakke smaak opvalt is de finesse van de wijn, heel erg mooi.

Dan
staan er een Rhonewijn en een Piëmontese wijn naast elkaar. Ze krijgen beiden
goed commentaar.

Barbera
d’Alba 2009, Sovrana Batasiolo

Kees
ruikt wat mint, Berry kersen, leer, lijm. Ik vind de neus expressief met drop,
kersen, romig. De leifelijke smaak heeft sap en rondeur, lekkere wijn die goed
na blijft hangen.

Crozes
Hermitage 2007, M. Chapoutier

Berry
herkent Rhone (de wijn is gemaakt van syrah) en benoemt tijm, kruiden, drop en
salmiak. Mijn aantekeningen: kruidigheid, mineralen en vuursteen. De wijn is
nóg liefelijker en eleganter dan de vorige. Knappe prestatie.

Nebbiolo
d’Alba 2004, Tenimenti, Fontanafredda

Rob
ruikt potloodslijpsel en rozebottel, Twan inkt, leer, tabak, cacao. Ik ruik
kruidigheid, wat rood zomerfruit en later mineralen. Wow, dit is elegantie,
mooi gerijpt. Strakke smaak, wellicht tikje kortaf. Mooie Piëmontese wijn.

Barolo
2004 Batasiolo

Hartendief
van Paul. Twan ruikt kers, framboos, cassis, waar Rob juist wat fruit mist en
Noël de frisse neus roemt. Ik ruik cederhout en herfstbos, de wijn heeft goede
zuren, is harmonieus en hangt goed na.

Château
Troplong Mondot 2004, Saint Emilion

Twan
noemt de wijn bijna zwart en ruikt rood fruit en caramel, Noël ruikt wat natte
wol en vindt de wijn nog te jong. Rob ruikt cocos en leer, maar vindt dat de
wijn wat spanning en vulling mist. Voor mij is dit dé wijn van de avond: Rijke
neus met een hoofdletter, wulps en zwoel ook. Sappige en volle rondeur,
duidelijk gemaakt met nieuw hout, een edele wijn met een hoge slikfactor.

Tot
slot proeven we nog twee Vouvray wijnen van het huis Monmousseau bij geitenkaas.

Vouvray
2011, Château Gaudrelle, Monmousseau

De
wijn is droog gevinifieerd (in vouvray is sec, demi-sec en moeulleux). Gemaakt
van chenin blanc. Kees proeft een piepklein zoetje en ruikt wat honing. De wijn
is wat mij betreft te typeren met drie woorden: loupezuivere neus, minerale en
elegante smaak.

Vouvray
2011 Turonien, Alexander Monmousseau

Het
verschil met de vorige wijn is ‘op nuance’ te proeven. Want ook deze wijn is
loupezuiver. Paul vertelt dat de wijn nog best wat jaren in de kelder mag en
zich dan nog méér geeft. Ook hier weer die zuivere neus, maar nu ook met
bloemetjes. Lenige en vooral delicate wijn, erg mooi.

De
kelder van Paul heeft voor veel stemmingen en momenten een juiste wijn.

 

Wijn en zuurstof, een verkenning
By in ,

Wijn en zuurstof, een verkenning

De thema’s rondom wijn en wijnproeven zijn
schier onuitputtelijk. Ga maar na: de druiven, de invloed van het klimaat,
terroir, wijnmaakmethodes, de filosofie van de wijnmaker, nieuwe technieken,
etc. We hebben al veel thema’s de revue laten passeren. Wijn en zuurstof is een
leuk thema. Rob van Ginneken is als wijndocent een van onze meest ‘studieuze’
leden, dus dat belooft veel. Maar alras blijkt dat het thema zuurstof óók breed
is: de invloed van zuurstof vóór de vergisting, tijdens de vergisting, na de
vergisting én na het bottelen. En dan hebben we ook nog de invloed van zuurstof
door decanteren. Eigenlijk kan dit thema in ieder seizoen terugkomen zonder dat
we ons gaan vervelen. Met steeds boeiende proeverijen.

Rob zet ons een proeverij voor met een
amontillado, twee ‘kwetsbare’ wijnen, een gemanipuleerde serie, niet kapot te
krijgen wit, niet kapot te krijgen rood, gevolgd door oxydatief én reductief
zoet en een vintage port als uitdrinker. Hieronder de – zoals altijd – subjectieve
keuze.

Château Musar (blanc) 1999, Libanon

De witte wijnen zijn geouderd nóg mooier dan
de rode wijnen, zegt Nello na het onthullen van de identiteit van de wijn. En
hij vertelt hóe mooi de 1969 nu nog is… want het drinken van deze veertien jaar
oude wijn is ook nu nog als kindermoord te betitelen – zo begrijpen we. Gemaakt
van  Merwah and Obaideh. De smaak valt
mij niet mee, kortaf, bitter en niet zo aangenaam. Maar de neus van de wijn is
fantastisch: ananas, citrus en een vage honingimpressie. En… viooltjes! Noël
ruikt zoethout en witte amandelen.

L’Érèbe, vin de France, 2010, Domaine des Maisons Brûlées

Natuurlijke wijn, van een querulante wijnboer
Michel Auge uit Tourraine (Loire) die wijn maakt van Cabernet franc en Cot.
Zonder toegevoegd sulfiet. Zó mooi als ik de neus beoordeel, zo moeilijk vind
ik de smaak die niet overeenstemt met wat de neus belooft. Nogal astringent en
met bitters. Mist wat breedte en vulling. Ik krijg zin om hier steeds maar aan
te blijven ruiken. Deze wijn opent zich als een pauw in het glas: zwaar
geparfumeerd, morelkers en toffee, Provençaalse kruiden. Ook wat mineraal.

Château Paul Mas 2010, Clos des Mûres,
Coteaux du Languedoc
, is de wijn uit de gemanipuleerde serie, waarbij een
magnum is overgegoten naar een fles op respectievelijk zondagavond,
maandagavond en dinsdagavond. De proevers bemerken dat de wijn uit de
geblindeerde flessen wel héél veel verwantschap vertoont. Het merendeel van de
proevers waardeert de wijn die zondagavond in de fles is geschonken veruit het
beste. Dit is de wijn die, zegt Rob, relatief het minste zuurstof heeft gehad –
de maandagavond en dinsdagavondwijn heeft immers in de magnum véél meer
zuurstof gehad. Mijn aantekeningen van de maandagavondwijn (die ik het beste
vond): vuursteen, cederhout. Berry ruikt florale tonen, cassis en lavendel. Ik
ook nog wat terroir en dennennaalden. De wijn heeft een goede balans en nog
flink wat toekomst.

In de dialoog hierover dringt zich een
conclusie op: beluchten kan de gepercipieerde smaak van een kwaliteitswijn
verbeteren, maar beluchten heeft niet zoveel zin bij heel eenvoudige wijnen. En
natuurlijk: oproep tot verdere discussie door Rob! Zie de kleine lettertjes
onder dit artikel, reageer gerust.    

Domaine Baumard 2007, Savennieres, Trie
Speciale

Zéér geparfumeerde wijn, in mijn
aantekeningen staat: viool-viool-viool! Ook een brandnetelimpressie. Mooie
harmonieuze wijn, stevige smaak en duidelijk aanwezige alcohol.

Barbaresco 2001, Produttori

Coöperatiewijn van Nebbiolo. Frank was
helemaal in zijn sas met de wijn: cassis en framboos in de neus. Ook wat munt.
Een gebalanceerde wijn. Mijn aantekeningen: bruine rand, framboos en kers, een
mooie neus bij een smaak die een breed palet van indrukken beslaat:
kreupelhout, vuursteen, laurier. Goed op dronk en eigenlijk valt er bij deze
wijn niet zo veel te wensen. Voor mij de mooiste wijn van de proeverij.

Henriques & Henriques, Madeira 10 jaar
oude Bual

Hartendiefje van Rob. Licht groene rand,
krentjes in de neus, zwoele neus en prachtig uitgebalanceerde smaak. HansL is
onder de indruk van de kleur: amberkleurig met oranje reflectie, intense neus
met hars en noten, de wijn ‘opent’ je neus, zegt Hans. Ook wat tonen van vijg
en chocolade.

Tokajer Aszu 2000, Hétszóló, 5 puttyonos

Hartendiefje van Rob. Groen-gouden kleur,
abrikoos en Turks fruit. Prachtige zoet-zuur balans, heel spannende wijn met
veel complexiteit. HansL noemt kruidigheid, caramel en noemt de neus
interessant. Levendige wijn met impressies van ingeblikte mandarijnen.

Met dit thema
kunnen we driftig verder gaan ontdekken. Rob, bedankt!

Wijn en Spijs combineren: géén hogere wiskunde
By in ,

Wijn en Spijs combineren: géén hogere wiskunde

Uiteenrafelen van de smaakcomponenten

Dit is
een proeverij waar ik me al wekenlang op heb verheugd: de wijn en spijs
proeverij van Martin Berkelmans over het combineren van wijn en gerechten. Peter
Klosse is de man die in Nederland zogenaamde universele smaakfactoren heeft
benoemd: de mondbeleving, het smaakgehalte, de complexiteit en het smaaktype. Zo
kunnen we gerechten definiëren. Bij de wijnen maakt Martin gebruik van de smaakindeling:
strak en fris, rond en vriendelijk, vol en rijp, krachtig en robuust. Stonden
we in vorige wijn en spijsproeverijen stil bij het definiëren van deze
begrippen en wijnen, nu proeven we met het hart (en de tong natuurlijk). De
commentaren beginnen dan ook met: “Ik vind…” en eerlijk gezegd hebben wij vaak
tegengestelde meningen. Er zijn immers allerlei variaties   mogelijk.
Een wijn maakt het gerecht smaakvoller, wijn en gerecht harmoniëren erg goed,
het gerecht doet de wijn beter uitkomen, een gerecht of wijn proeft spannender
in een combinatie. En ja… de een wil graag dit ervaren, de ander dat. Dat
definiëren we dan weer in termen als: de wijn overvleugelt het gerecht, ze
harmoniëren met elkaar maar het geheel is niet spannend, etc. Zeker is dat bij
Martin’s Pollevie verkeerde combinaties niet voorkomen waarbij bijvoorbeeld een wijn ‘stalig’
gaat smaken. We proeven blind twee wijnen en mogelijk geeft iemand de voorkeur
aan A, maar dan is B niet per se fout. Het combineren van wijn en spijs is géén
hogere wiskunde, waarbij we met strikt logische redeneringen de juistheid van
een combinatie aantonen.

 

Champagne
Palmer & Co, Millésimé 2004, Brut / Amuse van krabsalade met avocado, geserveerd
in een stukje emping.

Een
gerechtje met een neutrale smaak, licht filmend mondgevoel, de emping is de
enige complexe toon in de amuse met een frisse smaak. Wondermooie neus heeft de
champagne met peer, gist en mineralen, ik denk aan de geur al champagne te
herkennen. Stevige smaak met wat citrus en een mooie mousse.

Scheurebe
2011, Hans Wirsching Iphoner Kronsberg, Kabinett Trocken, Franken / Kwartel met
crême van bataat en een dressing van bergamom

Een
gerecht met een licht filmend mondgevoel, frisse smaak, gemiddeld smaakgehalte.
Naast deze wijn stond een fraaie Schiefferterrassen riesling uit de Moezel van
Heijmann Löwestein die door het gerecht meer rondeur kreeg. Ik prefereerde deze
wijn van  Scheurebe omdat er meer spel in
de smaak zat, het is een spannender combinatie. De wijn kenmerkt zich door een
neus van kruisbes en tropisch fruit, fruit dat terugkomt in de smaak, lekker
droog met een bittertje en opvallend veel kracht.

Solosole
2011, Tenuta Poggio all Tesoro, Bolgheri, gemaakt van Vermentino / gekruide en
gegrillde tonijn op een bedje van knoflook-kikkererwtenmousse met een garnituur
van tomaten

De
smaakintensiteit gaat omhoog bij dit mooie gerecht, Martin’s voorkeur, de
tomaat geeft een strakker mondgevoel. Ik heb het gevoel dat het gerecht de
Bardolino 2011 die hiernaast staat omhoog haalt. Bij dit gerecht geef ik echter
de voorkeur aan de meest harmonieuze combinatie. Ik ruik bloemen in de wijn,
jasmijn. En ook wat rokerige tonen. De smaak geeft veel fruit met een mineraaltoets,
een stevig glas wijn, en dat mag best bij de tonijn. Hartendiefje van Martin.

Spätburgunder
2010, Hans Bert Espe, Silke Wolf, Baden Shelter Winery / Wildzwijn bereidingen oa.
procureur,  met rode kool en een
whisky-appelsaus

Pollevie
maakte een gerecht met een streepje saus, en die is het meest bepalend in dit
gerecht. Geeft een filmende mondbeleving, de smaakintensiteit van de saus is
heel hoog, waar het wildzwijn relatief neutraal is, de rode kool en wat
paddestoelen geven een rijpe smaak. Eerlijk gezegd had ik bij dit gerecht geen
voorkeur, de Refosco uit Venezia combineert er mooi bij. Ik vind de
Spätburgunder echter mooier, die geeft een harmonieuze en vooral elegante
combinatie. Hans Bert Espe en Silke Wolf studeerden beiden in Geisenheim
oenologie; ze maken wijn in een oude schuilkelder van een Canadees vliegveld,
vandaar de naam ‘Shelter Winery’. Deze spätburgunder is afkomstig uit de
wijngaarden Malterdinger Bienenberg en Kenzinger Hummelberg. De wijnranken zijn
gemiddeld 20 jaar oud en de opbrengst is laag, 37 hl/ha. De trossen worden
zacht ontsteeld, waarna ze met schillen en al 4 weken lang ingeweekt worden in
open Franse houten kuipen. Daarin vindt de alcoholische gisting plaats. Na deze
eerste gisting worden de vrije loop sappen en de sappen verkregen door zachte
persing gescheiden opgevoed in vaten van Frans eikenhout. De wijnen ondergaan
hun malolactische gisting in de vaten. Er vindt geen klaring plaats, de wijnen
worden helder door natuurlijke bezinking. Na het assembleren wordt de wijn
ongefilterd gebotteld. De wijn heeft een lichte kleur, duidelijke pinot noir
neus met dat lekkere fruit! De neus is rijk met wat caramel, deze Duitse wijn
is duidelijk complexer dan de Italiaanse wijn.

Clos
Rougeard 2006, Saumur Champigny, broers Foucault / Hert op een bedje van
aardpeer, met paddestoelen en pastinaak en truffeljus

Ik vind
het hert wondermooi bereid, lekker sappig. Het garnituur biedt een waaier aan
aardse smaken, rijk met een hoog smaakgehalte. Ooh, wat heb ik zitten piekeren
wát dit voor een wijn is… De wijn heeft een ontwikkelde kleur aan de rand,
die  neus daar ben ik meteen dolgelukkig
mee: cederhout, wat leer en voorname tonen. De smaak biedt veel rood zomerfruit
en een geweldige balans. De wijn heeft veel body/kracht, een bescheiden
minteraaltoon én ook souplesse. De zuren maken de wijn uitermate lekker, heel
fraaie wijn ~ voor mij dé wijn van de avond, echt een cadeautje. Na het
onthullen baal ik een beetje, een rode Loirewijn van cabernet franc.

Ik dacht
echt met een top-Italiaan te maken te hebben. Perfecte combinatie met het
gerecht! Staat in mijn aantekeningen. De aardse smaken combineren heel goed.
Match Made In Heaven, zegt Hans Lodewijkx. De broers Foucault werden ooit
uitgeroepen tot wijnmakers van het jaar in La Douce France, dat overkomt niet
iedere Loire wijnboer… Op hun manier zijn ze ook wel publiciteitsgevoelig. Ze
gebruiken onder meer vaten voor het rijpen van de wijnen die afkomstig zijn van
Bordeaux Premier Grand Cru Classés (oa Margaux).

Don PX
2008,  Bodegas Toro Albála, Córdoba,
Montilla Morriles / Chocoladebol met witte chocolademousse en stukjes
gemarineerde ananas

Nagerecht
met hoge smaakintensiteit door de chocolade, waarvan we weten dat die moeilijk
te combineren is met wijn. De wijn heeft een volle smaak met rondeur, lekkere
krentjes. Als ik kritisch mag zijn – ik vind de wijn om zó te drinken wat
eendimensionaal, maar de combinatie met het nagerecht verdient drie sterren! Zo
sluit je een diner klasse-vol af.

Recioto
di Soave 2006, Pieropan, Le Colombare

In de
combinatie met chocolade verliest deze wijn alle aantrekkelijkheid. Maar beste
lezers, deze wijn is eten en drinken tegelijk, een glas hiervan ter afsluiting
van een diner is een geweldig plan. De recioto wordt gemaakt van de ‘recie’
ofwel de oortjes van de druiventrossen: de bovenste druiven van trossen van de
Garganega. Deze oortjes hebben de meeste zon gevangen en zijn het meest rijp.
Deze rijpe druiven worden enkele maanden gedroogd op stromatten in geventileerde
ruimten waarna ze vroeg in de lente, wanneer de druiven half ingedroogd zijn,
kunnen worden geperst. Daarna rijpt de wijn 2 jaar in eiken vaten. Ik noteer
nadat ik mijn neus in het glas steek: lavendelhoning! Turks Fruit. Volronde
wijn met prachtige balans, veel frisheid en elegantie, echt een schitterend
glas uit Veneto.

Een
memorabele proefavond, reuze bedankt Martin!