Tag: Languedoc

Méér van Mas: wijnen van domaine Paul Mas
By in ,

Méér van Mas: wijnen van domaine Paul Mas

Fameus affiche van Cassandre

Wijn maken is één ding, wijn verkopen
weer iets anders. Waar wijnbouwers ziel en zaligheid leggen in het werk in de
wingerd, zwoegen bij de vinificatie, de wijn vertroetelen bij het opvoeden… als
de wijn vervolgens niet verkoopt, is het werk niet doelmatig. Hans van der
Horst heeft een proeverij gemaakt van wijnen van Paul Mas, een verkooptalent.
Oorspronkelijk was het domein 32 hectares groot; inmiddels bestaat de
onderneming uit 320 hectares eigen wijngaarden en heeft het bedrijf ook 800
hectares onder contract. Dat betekent dat er jaarlijks 4 tot 5 miljoen flessen
Paul Mas (of met een andere benaming) over de toonbank gaan. Voor het label
Arrogant Frog heeft de onderneming zelfs een Nederlandse website. Door een
combinatie van ecologisch verantwoorde wijnbouw in combinatie met een Nieuwe
Wereld stijl van wijnmaken haalt Paul Mas het beste uit het terroir, zo claimt
men. Wij nemen de proef op de tong.

Bij de witte wijnen proeven we een
viognier 2010 (hint van vanille, jasmijn, goede zuren) en een chardonnay 2011
(eleganter, iets voller, verfijnde neus en lekker bittertje in de smaak).

Les Faisses, Chardonnay 2010 Limoux

Goudkleurige zweem, fruitvolle en
volle smaak, zegt Gerard. Nello prijst de mineraliteit, Kees noemt de wijn
bloemiger dan de chardonnay-zonder-meer. Ik vind dit vooral een heel serieus
glas met veel stevigheid en bitter-achtige zuren. Mooi gemaakt!

Arrogant Frog 2010, vin de pays d’Oc

Kees vind dat de wijn iets deftigs
heeft, dat zullen de Britten die de Fransen graag voor ‘Arrogant Frog’
uitsch…..wel passend vinden. Op de website heet maker Jean-Claude Mas echter de
‘nederige’ wijnmaker. Dit is gewoon een lekker glas: met wat leer, zoethout en
drop in de neus. Maceration Carbonique zónder yoghurt-associatie, zegt Noël, en
dan heb je vooral veel fruit in de neus. Lekkere framboos. Dit is een sappig
glas wijn, een echte thuiskomwijn. Krijg je dit na een dagje werken in het
glas, zit je op balkon of in de tuin… dan kom je weer heerlijk tot jezelf.

Paul Mas 1892, Pays d’Oc 2010

Met deze wijn brengt de maker een ode
aan zijn opa. Die staat met oma dan ook afgebeeld op het etiket, een grappige
wijn voor filatelisten. De opbrengst bedraagt 42 ha/hl. Van carignan, grenache
noir, grenache blanc, syrah, cabernet, merlot en mourvedre. Dat klinkt mij als
veel druiven in de oren, maar ach… in Châteuneuf du Pape gaan ook veel
druivensoorten en dan komen er harmonieuze resultaten van. Ik zet meteen twee
*-sterren in het proefschrift, want de wijn heeft een mooie neus van Mon Cherie
chocolade en tabak, mocca en een jodiumzweem. Gerard merkt een zoetje op in de
aandronk. De wijn is sappig, aangenaam en heeft een hele goede balans.

Het oorspronkelijke domein van Paul Mas in Pezenas

Château
Crès Ricards 2009, Coteaux du Languedoc

Als ik het goed begrijp, was dit een
domein van een wijnboer die zelfstandig niet meer echt goed rond kon komen, en
heeft Paul Mas dit domein aan zijn bezit toegevoegd door aankoop. Wijn gemaakt
van syrah en grenache. Een serieuze open neus met rood zomerfruit die ik als ik
de neus wat langer in het glas steek als ‘kers’ definieer. Man, wat een bek vol
wijn krijg je bij de eerste slok! Warm, soepel, mooi. Nello determineert een
jamachtige toets. In mijn boekje staat: past goed bij eendeborst met rood
zomerfruit.

Château
Paul Mas 2010, Clos des Mûres, Coteaux du Languedoc

Kijk, en dit is dan net weer iets
beter. Complexer, rijker en van hoger niveau, zegt Nello. Wil ruikt wat munt,
Noël krijgt associaties van paard. Ik heb ook ‘stal’ in mijn aantekingen staan
en morelkers. Cacao en vanille, En een licht stinkertje. Enorm concentraat, dit
is power: een wijn met veel kracht en fluwelige handschoenen.

Mas des Mas 2006, Grés de Montpellier,
Languedoc

Een wat meer gerijpte wijn, om te
beoordelen of de wijnen mooi uitrijpen? Geëvolueerde kleur en een neus met
zowel kreupelhout als zoethout. De wijn is nog straf, vind ik, smaak met veel
laurierdrop.

Fijne proeverij van Languedoc wijnen.  

Wijnen van Gods Akker: de proefwedstrijd
By in ,

Wijnen van Gods Akker: de proefwedstrijd

Affiche over wijnproeven

Vaak zijn het
wat zacht uitgesproken mompelingen. De proever zit denkend voor zich uit te
kijken. Of kijkt op het proefformulier. Terloopse opmerkingen. Vanuit de grond
van het hart uitgesproken. Ik hoor dit jaar: “Volgend jaar ben ík ziek”. En ook
spijtig zuchtend: “Misschien
is er nu wel een mooie film op 
televisie?”. Adam, mijn buurman, die mompelt: “Godsakker”.  Tikje overbodig, om aan te geven dat de
wijnen afkomstig zijn van Gods Akker. We proeven, rochelen, spuwen, twijfelen, kiezen,
wisselen, schrijven, strepen door, schrijven opnieuw, proeven opnieuw, determineren,
schrappen, mopperen… en last but not least: genieten.

Jury kijkt kritisch

Rob van Ginneken stelt een
fraaie blindproeverij samen, onze jaarlijkse proefwedstrijd. Bedankt Rob! We
proeven alles  blind: 1 bubbel, 4 wit, 5
rood en 2 zoet. Wie het best de wijnen kan thuisbrengen, is de nieuwe
proefkampioen.

Domaine des
Baumard 2005 Savennières

Gemaakt van
chenin blanc. Mineralige neus met een rokerige toets en véél viooltjes. Zoetje
in de aanzet, mollige wijn met rondeur, hap sap concentraat, erg fraaie wijn
met een mooi bittertje in de afdronk. De wijn die proevers het minst herkennen.

Ostertag 2004 Riesling Grand Cru Münchberg

Voor  mij de mooiste witte wijn van de avond,
goudkleurig, vettig en diep. Erg geurig. Goed concentraat met een klein zoetje.

Château du Seuil
2009 Graves Blanc

Verfijnde
neus, streng en koud staat in mijn aantekeningen (niet uit het warme zuiden).
Jasmijn geur. Amandeltonen. Mineralen en hoge zuurgraad, wat vuursteen en fraai
cederhout.

Domaine
Jobard-Morey 2009 Meursault

Moeilijke
wijn in mijn ogen. Nauwelijks neus. Een zuurtje in de smaak en een strenge
wijn. Desalniettemin staat in mijn boekje: *(*)-sterren. Dus een wijn met
potentie.

Tussen de
verschillende series gaan de proevers het proeflokaal uit, de gang op. Dat was
vroeger ook zo, het geeft een extra dimensie aan de proefwedstrijd, want dáár
kan je praten . Wat heb jij bij die wijn? (…) Wat? Dat kan niet. Ik weet zeker
dat het (…) is. Écht, maar die heb ik nu juist bij nummer XX staan.

Binnen
zitten de proevers in doodse stilte hun tong te plezieren, maar hun hersens te
pijnigen. In het proeflokaal scoort de jury (zware taak) ondertussen de formulieren, zet die
scores in het Excel overzicht op de laptop. De laatste proevers kijken elkaar
aan: ja, moeilijk hè! Ze leggen het hoofd tussen twee handen. Schudden met het
hoofd. Denken. En dit jaar blijkt dat de proever die het meest denkt, althans
het langst in het lokaal is, de winnaar!

Domaine Trénel 2009, Juliènas

Gamay. Framboos in de neus, stevig concentraat. Volrond, harmonieus, erg fraaie wijn.

Domain Germain 2009, Bourgogne

De best herkende wijn, van pinot noir. Ik vind de wijn superaangenaam. Dit is een droomwijn voor een feestelijke lunch. Pinot Noir neus met toffee. Zéér harmonieus en hangt mooi lang na.

Zumbaum-Tomassi 2009, Coteaux du Languedoc Pic Saint Loup

Gemaakt van 80% syrah en 20% grenache. Jonge wijn staat in mijn aantekeningen. Framboos en kers. Cederhout en potloodslijpsel. Goede balans en nog tannines, terwijl de smaaktextuur erg fluwelig is.

Château d’Aiguilhe 2007, Côtes de Castillon

Gemaakt van 80% merlot en 20% cabernet franc. Stallucht en véél hout. Morelkers. Volop sappige wijn.

Domaine Christophe Pichon 2007, Saint Joseph

De mooiste rode wijn van de avond. Zéér expressieve neus! Soepele wijn en met prachtige vrouwelijke tonen in de neus. **(*)-sterren wijn.

Carmes de Rieussec 2007, Sauternes

Pourriture Noble in de neus, zeer mooie rondeur en perfecte balans, amandel in de afdronk.

Domaine de Cazes 1998, Rivesaltes

Gemaakt van grenache blanc. Oxydatieve en herkenbare neus. Werkelijk prachtige balans! Amandel en hazelnoten in de smaak.

Berry Marinussen 2e plaats, onze nieuwe proefkampioen Noël Geisen, Hans van der Horst 3e plaats, Rob van Ginneken

Noël Geisen schrijft met 235 punten de 2012 editie van
de wedstrijd op zijn naam. Een naam die gegraveerd is in de Kees Mutsaers
wissel-wijnkoeler, die een jaar lang de eet-, terras- en proeftafel zal sieren
van proefkampioen Noël. Berry eindigt met 226 punten als runner-up. Hans van
der Horst eindigt op de derde plaats met 215 punten. Proficiat alle drie! De
proevers op het erepodium krijgen – net als de rode lantaarndrager – een fraaie
fles. De andere proevers zijn weer een ervaring rijker. Of een ontluisterende
ervaring, want ik zie dit jaar de witte Graves aan voor een Bourgogne. En de
Meursault voor een Bordeaux… Enfin. In het nieuwe jaar hebben we allemaal
nieuwe kansen.

Languedoc proeverij: horizontaal en verticaal
By in ,

Languedoc proeverij: horizontaal en verticaal

Wijnaffiche

Alleen al de aanblik van die kleurrijke jasjes rondom de flessen als je binnenkomt… dat maakt blij. De inhoud van die flessen, wijnen uit Languedoc, maakt ook blij. Adam van der Linden is verknocht aan de wijnen uit dit gebied. Het is bekend, ik hou van proeverijen waarbij flessen op tafel komen die onze leden zelf ter plekke hebben gekocht; wie verknocht is aan een wijngebied, er vaak komt, die kent de weg.

Deze avond proeven we (dat blijkt na het onthullen) vijf jaargangen van de Cuvee Saint Fructueux van Domaine Pujol-Izard. Ooit dronken Adam en Loes die wijn, toen ze na het eten in een lokaal restaurant, nog geen zin hadden om naar bed te gaan. De sommelier werd advies gevraagd: wát zouden we nu kunnen drinken? En dat werd dus Cuvee Saint Fructueux. Wat ongetwijfeld de aantrekkelijkheid van die wijn vergroot, was dat Adam er maar enkele mocht kopen. M o c h t kopen, lezers. Enfin, tijden veranderen. Adam heeft inmiddels een selectie van die Cuvee in de kelder. En het goede idee om dat met wijnvrienden te delen. Daar houden we van! Nous avons commencé la dégustation.

We laten de mond wennen aan wijn met een mooi glas Voirin Jumel Cuvee 555 champagne, die voor mij opvalt door een adembenemend mooie afdronk.

Domaine Pique Perlou 2005, Minervois, Cuvee La Sellerie

Witte wijn van 100% grenache blanc. De meeste proevers geven de voorkeur aan de gerijpte cuvee – deze staat naast dezelfde wijn uit 2007, die ik zelf iets hoger scoor. Goudkleurig. In de neus wat mineraal en olijf. Kees ruikt banaan, viool, peren en wat boenwas. Noël roemt de beschaafde aanzet en het evenwicht in deze wijn. De wijn heeft veel kracht en zit goed in zijn alcohol. Voor mij onmiskenbaar een eetwijn.

Le Marselan 2008, Domaine Pujol-Izard, Pays d’Oc (Minervois)

Wijn gemaakt van de druif Marselan, tikje curieus en daarom leuk. De Marselan is in 1961 op de domaine de Cazes ontwikkeld: een kruising tussen cabernet sauvignon en grenache noir. Het is een kleine druif die vroeg rijpt en complexe wijnen geeft met veel kleur en aroma’s van onder andere cassis, kruiden, frambozen cacao. Proeven we dat terug? De kleur in het glas is diepdonker met een bruine rand. De neus is voornamer dan de gewone Pujol-Izard Minervois die ernaast staat, ik ruik kers. De smaak heeft veel body en rondeur, sappige wijn. Later ruik ik in de neus ook iets van ijzer. Hans vdH is heel enthousiast over de wijn: warm, kruidig, vol en krachtig met een behoorlijke afdronk. Apart om te drinken, zo’n lokale druif. Een pareltje uit de kelder, trouvaille.

Domaine Pujol-Izard, Minervois, Cuvee Saint Fructueux, is gemaakt van 95% syrah aangevuld met grenache. Hieronder staan de aantekeningen in de volgorde waarin de wijnen op tafel stonden (blind).

Jaargang 2005

Kreupelhout in de neus. Toos ruikt iets medicinaals, noemt de wijn wat scherp en met hoge zuren. Ik proef een zacht zoete aanzet, goede rondeur, toegankelijk nu al en lekker sappig. Rob noemt de wijn intrigerend. Een *-ster in mijn classificatie.

Jaargang 2004

Potverdorie, wat een mooie neus: koffie, mocca, espresso, mooi staat met een uitroepteken in de aantekeningen. Toos ruikt tabak en zoethout. Berry roemt het frisse, sappige fruit in de wijn. Ik proef een zoete aanzet, soepele en tegelijke elegante wijn. Hartendief van Adam. Twee **-sterren in mijn classificatie.

Jaargang 2009

Wow! Rijke en voorname neus, die voluptueus overkomt. Toos ruikt chocolade, terroir en vanille/hout. Een zacht karakter met nog jonge tannines. Rob noemt de wijn te zwaar aangezet, hij ruikt iets liquoreus, lijm en denneboom-naalden. De smaak is sappig en nu al erg lekker, dit is een verfijnde charmeur. Drie sterren **(*)-sterren in mijn classificatie.

Jaargang 2008

De neus komt bij mij in dit stadium gesloten over. Ik vind het prettig dat Adam dat ook zegt: de wijn is nu moeilijk te proeven. En zo zie je maar, lezers, wijn leeft! Zo’n wijn op fles gaat door allerlei fases, zoals in een mensenleven. Deze zit nu even in een barse pubertijd, die moeten we de tijd gunnen. Toch vinden enkele proevers dit het beste glas. Die proeven daar kennelijk doorheen, wat ik altijd heel knap vind. Rob roemt het fruit, het hout valt bij het proeven weg, de wijn is vief, sappig en in balans. Daar heeft hij een goed punt. Mijn aantekeningen van de smaak: hap sap/positief, mooi concentraat met kersen. Een *-ster in mijn classificatie.

Jaargang 2007

Deze wijn krijgt de voorkeur van de meeste proevers. Toos roemt de elegantie. Berry noemt de wijn nog wat gesloten, maar proeft frisheid en zuren. Mijn aantekeningen: rijke en geconcentreerde neus, te jong nog. Kreupelhout. Smaak is mooi afgerond. Hartendief van Adam. Een *-ster in mijn classificatie.

Domaine des Aires-Hautes 1999, Minervois, Malbec

We proefden deze wijn eerder in april 2011 én in april 2010 – beide keren maakte de wijn indruk. Nu ook. Voor mij was het één van de wijnen van de avond. Bruine rand. Claartje ruikt krentjes, Noël benoemt de neus als floraal met wat boenwas. Paul vindt de wijn erg mooi geouderd met drop, vanille, hout in de neus. Ik ruik tertiaire tonen, dat lekkere stalluchtje, sigarenkistjeshout en koffie. Prachtige balans in de wijn  die heel mooi nahangt. Goed op dronk. Dit is kracht gecombineerd met elegantie.

Domaine Pique-Perlou 2007, Minervois, Cuvee La Sellerie

De rode variant. Hartendief van Adam. Gemaakt van oude stokken carignan met iets syrah. Paul roemt de prachtige neus met iets van aarde en mos. De wijn heeft iets van een jonge vintage port. Noël vindt de wijn nog iets groenig, hij ruikt een medicinale neus en wat jodium. Rijke en voorname neus, dat komt van de 24 maanden houtrijping die deze wijn kreeg. Met zo’n neus denk ik al gauw aan een feestwijn, voor het vieren van een verjaardag, huwelijksdatum of om het leven te vieren. De wijn heeft veel power, is straf in de mond, duidelijk geen allemansvriend. De wijn is voor een derde opgevoed op nieuw hout, er is maar 17 hectoliter gemaakt per hectare. Ook weer zo’n pareltje in de kelder. Zeker goed voor de volgende tien jaar. Ik hoop dat we deze wijn over enkele jaren terugproeven. 

Wijnkelderschatten met vooral Bordeaux
By in ,

Wijnkelderschatten met vooral Bordeaux

Wijnaffiche

Ik hou erg van proeverijen van kelderschatten; immers allemaal wijnen die ooit verkozen zijn met het oog op genieten. Van de dertien wijn op de proeftafel – allen uit de kelder van Kees van de Wiel – zijn er zeven uit Bordeaux. We proeven blind. Kees waarschuwt: het is niet alléén Bordeaux. En dus zijn we scherp in de geest, maar proeven we ook goed op de tong?

In de eerste serie staat een Bourgogne naast een Argentijnse Mendoza. De proeversvoorkeur is fifty/fifty. Mijn voorkeur gaat uit naar:

Montagny 1er Cru 2009 Blason de Bourgogne

Mooi floraal in de neus, een hint van jasmijn, zachte aanzet, goede balans, mooi bittertje, stevige witte wijn.

Daarna staan een Fitou en Corbieres naast elkaar. Twee Languedoc wijnen die we zonder aanslag op de portemonnee iedere dag kunnen drinken.

Domaine Terre Ardente 2008, Fitou

Hartendiefje van Kees. Het is geen straf om deze wijn vaak te drinken, want een explosie in de neus van morellenkersen, mineralen en warmte. Ik vind de wijn jammig (dacht zelfs aan nieuwe wereld), en ruik duidelijk pruimen. De smaak is vervolgens vele malen lichter dan de neus doet verwachten, de wijn heeft een goede balans. Dit is een echte flirt. Frivool glas wijn.

Château de l’Horte 2008, Reserve, Corbieres

Gemaakt door Nederlandse wijnbouwers van de druiven carignan, grenache, syrah en mourvedre. Minder uitgesproken neus, zelfs wat stoffige tonen. Aards in de smaak, de wijn heeft iets boers, iets ontoegeeflijks. Dat vind ik fascinerend. Dit is duidelijk oude wereld en een liefhebberswijn, lekker bij stoofpotjes. Interessant glas.

Vieux Château Gachet 2005, Lalande de Pomerol

Liefhebbers-appellatie! Bruine rand, mooie diepte in de neus en ik ruik daarin lavendel en gist.  Ook vanille, wat pruimedant en framboos impressie. Eucalyptus. De smaak heeft mooie rondeur. Levendig glas wijn.

Château Labadie 2009, Cru Bourgeois, Begadan

Hartendiefje van Kees. En als ik afga op de reacties van de proevers: de wijn van de avond.  Het chateau staat onder leiding van Yves en Adélaïde Bibey. Het totale wijngaardbezit omvat 48 hectare aangeplant met: 43% Cabernet Sauvignon, 51% Merlot, 3% Cabernet Franc en 3% Petit Verdot. De wijn rijpt 12 maanden op barriques. De gemiddelde leeftijd van de stokken is 26 jaar, in de percelen van de wijngaard staan 5000 en 6666 planten per hectare.De wijn heeft kruidige tonen (kardemom, mint). Mijn aantekeningen: strenge neus, vanille, ceder, laurier, leder, koffie en potloodslijpsel. Strenge wijn, nu toch al erg lekker.

Château La Fleur Haut Carras 2007, Pauillac

Voor  mij een van de mooiste wijnen van de avond. Laurier in een mooi afgewogen neus, wat eucalyptus. Goed geëvolueerde wijn met een mooie balans, op dronk, in de smaak een impressie van gebrande suiker, nestwarmte. Goed uitgerijpt. Ontzettend veel 2007-wijnen geven veel plezier. Lekker fruit ook in de smaak.

Curieus Catalaans 1: “Dat rachelt zó je bek in”
By in ,

Curieus Catalaans 1: “Dat rachelt zó je bek in”

Noël Geisen besluit om van Curieus Catalaans twee proeverijen te maken. In deze eerste proeverij krijgen we het Franse gedeelte, dat bestaat uit Côtes du Roussilon, Collioure, Banyuls, Maury en Rivesaltes. We proeven vanaf een placemat met geografische gegevens, uiterst leerzaam dus, want als je een avondje naar die kaart hebben zitten kijken, etst die zich langzaam in de breincellen. Een mooie opbouw is Noël wel toevertrouwd. Hij geeft de volgende motto’s mee aan de series: typische witte Roussilon – welkke druif?, bijdetijds rood, typische rode Roussillon – welke druif?, klassieke wijn van oude stokken, zoete ‘witte’ evolutie en authentieke rode uitdrinkers. En natuurlijk voor alle lezers een verslag van de opmerkelijkste en fraaiste wijnen.

Le Canon de Marechal 2010, Domaine Cazes , vin de pays des Côtes Catalanes

Naast een witte Château les Pins van grenache, malvoisie en rousanne blijkt dat de proevers verschillende voorkeuren hebben. Bertram vindt deze witte Domaine Cazes een tikje iel worden naast de eerste wijn, ook een hartendiefje van Noël, die eerste. Ik moet zeggen: mij pakt ie wel, deze cuvee. Kruidige neus met onmiskenbaar muscat (die voor 20% is aangevuld met viognier),  Kees ruikt ananas en viooltjes, Jan roemt het tropisch fruit en herkent duidelijk abrikoos. De smaak is mooi, goede balans en verfijnde zuren. Kees noemt de wijn zelfs vet. Knappe witte wijn.

Roc Gris 2010,  Vignerons Tautavel Vingrau,  Côtes de Rousillon Villages

Deze bijdetijdse rode wijn staat naast een sierlijke Collioure van Domaine Cazes. Allebei mooi. Wat zo leuk is aan deze proeverij, is dat er verschillende coöperatiewijnen staan. Zo ook deze. In de neus ruik ik gekookt rood zomerfruit en een dennennaaldentoets. Rob ruikt chocolade, kruidentoets en zoethout. Hap sap sappigheid, erg aangename en verleidelijke wijn. Wijn met rondeur en veel spel. Gemaakt van carignan, syrah, grenache.

Domaine Mounié, Cuvee Symphonie 2007, Côtes du Roussillon villages Tautavel

Coupe de Coeur Guide Hachette 2011. Gemaakt van syrah (70%), grenache noir (20%), carignan (5%), mourvèdre (5%). Berry ruikt koffie, pruimen en chocolade. Kees proeft véél fruit, een zoete aanzet, stevige smaak met bramen. De zwartrode wijn heeft bijna een té krachtige neus, vind ik. Ik ruik oud hout. Een stoere neus. Chocolade in de smaak en mooi spel, mocca en rondeur. Lange afdronk. Heel harmonieuze wijn.

Château Avernus 2004, Côtes de Rousillon Villages – Tautavel

Hartendiefje van Noël. In de serie klassieke wijnen met oude stokken staan twee van de mooiste rode wijnen van de avond. Deze wijn is gemaakt van  carignan (30%), syrah (30%), grenache (30%), mourvèdre (10%). Hans zegt terecht dat het moeilijk is om een voorkeur uit te spreken. Rob zegt dat de neus nog niet veel geeft, hij ruikt chocolade en lijm; de wijn is verrassend elegant met frisse zuren. Mijn aantekeningen: bijna zwarte kleur, gekook rood zomerfruit in de neus, oud hout ook en een rubbertoontje. En dan proef je… een fluwelige toets op de tong, heel krachtig, een dijk van een wijn met bittertje. Uiterst uitgebalanceerd glas.

Mas Amiel, Cuvee  Notre Terre 2005, Côtes de Rousillon Villages

Bruinrode rand, open neus en verdorie… ook hier: een prachtvolle aandronk, krachtig glas met Mon Cherie kersen én chocolade. Rob ruikt kersen en proeft drop in de wijn, sappig, verrassend fris en elegant. Gemaakt van  grenache (40%), mourvèdre (20%), syrah (20%), carignan (20%). Altijd mooi om te horen hoe later op de avond onze flux de bouche toeneemt. Ik hoor bij deze wijn: ‘Dat rachelt zó je bek in.’

In de voorlaatste serie komen drie amberkleurige wijnen in het glas, die echter flinke verschillen vertonen in geur en smaak.

Nectar de Prieuré 1955,  Domaine Mounié, Rivesaltes (muscat)

Er zijn van die wijnen waarbij je wéét wie ze waarderen. Zo neemt Ronald bij deze wijn het woord en met twinkeloogjes zegt hij: chocolade, geconfijte sinaasappel, grapefruit en mint. Wat een wijn! Kees zegt dat de wijn een oxyneusje heeft, hij ruikt noten, krenten en proeft een prettig bittertje. Jan ruikt caramel en toffee. Ook ik ruik een notenmelange, in mijn aantekeningen staat ‘vette abrikozen’. Dat kan natuurlijk niet, maar de lezer snapt het wel. Goede zuren en prachtige balans. Deze wijn hangt minutenlang na. Een belevenis.

Domaine de Brial 1969,  Rivesaltes Ambré “Grande Réserve”

Hartendiefje van Noël. Coupe de Coeur Guide Hachette 2011 (!). Hier neemt Jan enthousiast het woord om zijn notities met ons te delen: rozemarijn, kummel, tijm en chocolade. Peperkoek en cognac-impressie. Bertram noemt deze Rivesaltes qua mondgevoel het beste. De neus vind ik verfijnd, de smaak heeft opnieuw een prachtige balans en rondeur. Heel lang nahangend.

Domaine de Cazes, Muscat de Rivesaltes 1992

Flinke discussie over deze wijn. En dat komt vooral door de neus. Kees noemde het citroen, afwasmiddel, zoals Dubro. Enorm concentraat. “Hier mag je mij ’s nachts wakker voor maken”, aldus Kees. Ik hoorde ook: “Afwasmiddel? Zó mag je mij liters komen brengen!”. Een briljante neus, aldus Bertram. Jan ruikt tijmsiroop en Grand Marnier. Mijn aantekeningen: geparfumeerde neus, zeer expressief met geconfijte sinaasappelschilletjes. De smaak is vet, zoet en toch uitermate harmonieus. Een traktatie.

Deze proeverij laat weer eens goed zien hoe mooi een proeverij is als een van de leden de wijnen deelt uit zijn vakantiegebied. Côtes du Roussillon is een gebied om in de gaten te houden. Het maakt reuze nieuwsgierig naar de Spaanse kant van Curieus Catalaans.

Zomerse wijnen uit de liefhebberskelder
By in ,

Zomerse wijnen uit de liefhebberskelder

Paul Heemskerk zet ons zomerse wijnen voor, het thema van de proeverij is zomers wit, maar Paul drinkt als echte liefhebber natuurlijk ook rood door in de zomer. We proeven op de langste dag van het jaar. De lezers die dit blog volgen, weten dat ik écht kan genieten van zo’n persoonlijke selectie, ik vind dat vaak onze mooiste sociëteitsavonden. Deze avond bevestigt helemaal deze opvatting.

Twee wijnen met bubbels om te beginnen

De eerste wijn is gistig in de neus, die ik wat klein vind. Maar Ronald ruikt ananas, mango en honing. De smaak heeft frisse zuren en een wat rins karakter. Ik vind de wijn net een tikje simpeler dan het tweede glas, maar denk ook meteen aan een roerei op zondagmorgen met een stukje gerookte zalm en deze wijn, om het leven te vieren. We proeven Château Gaudrelle, Vouvray, Brut Millesime 2008 gemaakt van chenin blanc, Alex Monmousseau.

De tweede wijn is iets geler, met een appel chardonnay neus, en oef… wat is dit lekker, peer in de aandronk, supersappig, een echte charmeur, uitermate plezierig. We proeven Champagne Premier Cru Jean Claude Doquet uit Vertus. Gemaakt van chardonnay en pinot noir.

In de tweede serie staan twee witte wijnen waarvan de eerste een neus heeft om heel vrolijk van te worden: viooltjes ruik ik, peer en tropisch fruit. De smaak is sappig, levendig en mooi. Kees zegt dat hij van het stuivende glas kan blijven ruiken, en Richard typeert de wijn treffend als ‘de neus ruikt warm, maar de wijn smaakt koel’.  En jawel:  we drinken een Franse wijn. Brumont 2009, gemaakt van gros manseng en sauvignon blanc (de druif die veel proevers herkennen). Vin de pays de Côtes de Gascogne van Alain Brumont. Een ontzettend lekker ongecompliceerd glas om véél plezier van te hebben.

Het tweede glas vind ik moeilijk te determineren, de neus zit dicht. Maar dat zal wel aan mijn neus liggen, want de collega proevers ruiken wél iets. Kees noemt de neus zwoel met peer. Richard ruikt anijs en petrol tonen. David zegt gelukkig ook dat de neus klein is, maar ruikt wel vochtige aarde. De smaak is erg lekker: hoge bitters, duidelijk een eetwijn met veel sap en een goede balans, heel lekker. Hans vdH determineerde het wijnland meteen goed: Portugal. We proeven Kopke Vino Branco 2009 uit de Douro, gemaakt van Arinto, Gouveio en Rabigato druiven.

In de vierde serie witte wijnen proeven we topwijnen.

Het eerste glas heeft geen uitgesproken neus, misschien wat groene appel, misschien wat limoen. De smaak geeft een associatie met peren, veel rondeur en sap. Dan volgt een overduidelijk bittertje en een afdronk die ik als “heel fijn” betitel in mijn aantekeningen. 91 punten krijgt de wijn in de Guia Penin. We proeven een Spaanse wijn gemaakt van 100% picapoll. De wijn is Nuat Picapoll abadal 2008, Pla de Bages. Gebotteld op een zware fles met een ziel die héél diep is. Hartendief van Paul. 

Het tweede glas doet proevers glimlachen. Oogjes gaan twinkelen. De kleur is wat goudgeler. Ronald ruikt boter, abrikoos en honing. David memoreert dat de smaak hetzelfde vertelt als hetgeen de neus belooft. Mijn aantekeningen: rondeur, héél veel kracht en veel vanille, ik dacht aan een witte Rhonewijn, bijvoorbeeld Châteauneuf du Pape. De wijn is Condrieu La Fauvette 2008, Sainte Cosme gemaakt van 100% viognier. Tsjonge, jonge, hier laat deze druif zien wat een mogelijkheden ze heeft. Geweldige wijn.

 In de serie rode wijnen staan droomflessen.

Het eerste glas, daar heb ik me aardig door bij de neus laten nemen. Een overduidelijk belegen kleur, ik denk meteen aan een wijn van twintig jaar of ouder. En daar hou ik van. De neus is héérlijk, belegen tonen met veel hout in de neus, maar ook aardse tonen, pioenroos en truffelassociaties. Ongelofelijk veel rondeur en sappig. Elegant ook. Mooi op dronk, goede balans en stevig. David noemt kruidnagel, roest en theebladeren in de neus, mooie herfstimpressies en zijn conclusie is: een elegante wildwijn. Nou laat ik maar eerlijk zijn: ik denk aan Saint Julien. En.. o.. o.. o.. dan blijkt het Bourgogne te zijn, en niet zomaar een: Clos de Vougeot 2000, Fery Meunier. Voor mij zonder meer dé wijn van de avond.

Paul noemt het tweede glas zijn hartendiefje. De kleur is bijna zwart. Hans L ruikt kersen, zoethout en een herfstbos, naast aardse tonen. Toos ruikt wat honing. David zwarte bessen en olijven. Een echte belevingswijn, aldus David. De neus is voor mij wat inktig. Kersen ruik ik ook. Een stevige smaak, in mijn aantekeningen staat: vuist in een fluwelen handschoen. Tikje boers en ontoegeeflijk, vind ik. Het merendeel van de proevers prefereert deze wijn: La Dame de Montrose 2000, de tweede wijn van het beroemde Saint Estephe domein.

Naast deze glazen staat een wijn die nog niet op dronk is, maar wel de oudste van het stel: Château Montus 1998, Madiran. We proeven ook nog een Vintage port 1983. Fijne proefavond.

Indrinkers en uitdrinkers
By in ,

Indrinkers en uitdrinkers

Banyuls ligt te rijpen bij Celliers des Templiers

Indrinkers en uitdrinkers, is het thema van Noël Geisen. Zelf moet hij ook wel glimlachen over de line up, nogal bizar. Vier bubbels, vier zoete witte wijnen naar keuze aperitief of dessertwijn, vijf rode wijn die als uitdrinker dienst kunnen doen. Ik tel veel *-sterretjes in mijn aantekenboek. Op deze avond ontspint zich een discussie: drink je wel of niet een port als aperitief? Als ik het goed aanvoel, doen de meeste wijndrinkers dat niet. Nou zijn er ook voldoende alternatieven, dat maakt de proeverij van Noël klip en klaar duidelijk! Zo’n proeverij zouden we ieder seizoen moeten hebben, hoor ik iemand zeggen. Een mooi compliment.

Codorniu Cava “Non Plus Ultra” Reserva Brut 2007

Gemaakt van parellada, xarel-lo, macabeo. Deze Catalaanse cava heeft véél te bieden. Toos ruikt appeltjes en typeert de wijn als strakdroog. Ronald ruikt honing en exotische fruit. Zelf kan ik van de neus niet veel meer maken dan een lichte jasmijnimpressie, maar dat is toch niet mis! De mousserende wijn komt met overtuigend enthousiasme in de mond en toont zich sappig. Prettig glas.

Mas Baux 2005, Muscat de Rivesalte

Gemaakt van muscat. David ruikt Arabische gom, ananas en botytristonen. Ik vind dit een adembenemend mooie wijn met abrikoos in de neus, maar vooral… honing! Dat honingconcentraat zet zich door in een zwoele smaak en ronde afdronk. Dronken ze duizenden jaren geleden dit type wijn? Ik nam een volle slok water na een slok van de Muscat in de mond te hebben laten rondtollen… de smaakcomponenten bleven met het water volop proefbaar. Daarom moest ik aan de bruiloft van Kanaän denken, waar Jezus water in wijn veranderde. Waar een dartele geest toch al niet aan denkt op een dinsdagavond… geïnspireerd door een fraaie wijn!

Trimbach Riesling Vendange Tardive 1998

En zo hoor ik ineens dat Trimbach aanhangers heeft én vijanden, op deze proeverij. Tja, het is prettig als je goed ontvangen wordt op een domein en als dat mis gaat, dan zijn wijnliefhebbers nogal nukkig en hebben een olifantengeheugen. Zelfs Noël herinnerde zich deze riesling te hebben gekocht, zónder op het domein de wijn te mogen proeven. Genoeg gemopperd. Nu is deze dertien jaar oude wijn heel geelwit in het glas. Adam herkent de druif aan het petrolneusje. Ik ruik wat viooltjes, en dan een slok…wow… concentraat, enorm rijk, zo proeft citrus – staat in mijn aantekenboekje. Deze riesling heeft onmiskenbaar een hoge kwaliteit en combineert een hoge zuurgraad met een prettige molligheid. Een echte Hoogheid. Meditatiewijn.

Château Lafaurie-Peyraguey 2001 Sauternes 1er Grand Cru Classé

Gemaakt van sémillon (90%), sauvignon blanc (5%) en muscadel (5%). Adam benoemt de neus als ‘zoet met een plusje’ een mooie manier om complexiteit te duiden: caramel en honing in de neus. Amandelspijs ruikt David. Eerlijk gezegd heb ik aan de neus niet eens zoveel plezier beleefd, maar die smaak! Mollige aandronk, rondeur, honing in een perfecte balans. Dit is een Sauternes type dat rijk en voluptueus is met een prachtige oud gouden kleur. Fabuleus, voor mij de wijn van de avond.

Viviani, Amarone “Casa dei Bepi” 1996 Amarone della Valpolicella Classico

Gemaakt van corvina veronese (70%), rondinella (25%), molinara (5%). Vijftien jaar oude wijn die toch heel vitaal is en tot de verbeelding spreekt. Toos krijgt in de verste verte een portassociatie, ze ruikt drop, laurier en hout in de neus. David haalt van alles uit de complexe neus: rozen en aarde, teer, krentjes, rozemarijn en vleessappen. Mijn aantekeningen: stalluchtassociatie, wijn met veel soepelheid en rondeur, die dat koppelt aan een prettige elegantie. Een Noël-wijn.

Pride Mountain 2004, Napa-Sonoma Counties, Californië

Kers in de neus en caramel, zegt David. Véél nuances, heel complex met concentraat, vanille en terroir in de neus en ook nog veel smaak, aldus Toos. Ik val voor de neus: dit is een vrachtwagentje gevuld met verse aardbeien. De smaak heeft hoge zuren en een prettige bitter in de aandronk. Vanille, zoethout en kreupelhout ruik ik in deze van 100% merlot gemaakt Amerikaan, die enorm tot de verbeelding spreekt.

Mas Amiel, Cuvée Speciale 15 Ans d’Age, Maury

Deze vin doux naturel uit de Roussillon is gemaakt van grenache (90%), macabeo (5%) en carignan (5%). Noël zetten een moderne Mas Amiel (jaargang 2004) naast deze meer klassieke versie. Allebei ontzettend mooie wijnen, maar deze klassieke krijgt toch net een sterretje méér. Een levendige walnotenneus, heel levendig met krenten en amandelspijs, zegt Richard, die ook een associatie krijgt met stroopsoldaatjes. Paul roemt de prachtige structuur met toffee en caramel in de neus. De strakke bitters in deze mahoniekleurige wijn spreken me ontzettend aan, de neus doet denken aan een pepernoten kruidenmix. Fijn glas.

Celliers des Templiers, Banyuls Grand Cuvee Président Henri Vidal 1993

Dé klassieke chocoladewijn uit Roussillon gemaakt van 100% grenache. Voor deze wijn wil ik wel wakker worden gemaakt: een heel ingetogen neus met amandel, walnoten, krentjes. En dan een smaak die helemaal matcht met het dominante smaakpatroon van Noël: pure elegantie. Droomwijn.

Raad land en druif
By in ,

Raad land en druif

Sommige avonden bij de wijnsociëteit overheerst de meligheid. Vaak heeft dat te maken met het weer, soms ook met andere factoren. Wat het deze week was, Joost mag het weten, maar er viel een boel te lachen. Adam van der Linden had duidelijk zijn best gedaan. Zijn proeverij “Raad land en druif” was een goede training voor proefwedstrijden. Het idee was een klein wedstrijdje te houden (inclusief fles-voor-thuis voor de winnaar), met scoringstabellen en alles. De 15 wijnen waren *bijna* allemaal uit verschillende landen en van verschillende druiven. Bijna, zodat we niet konden gaan afstrepen, aldus Adam. Een mooie kluif voor de societeitsleden.

Af en toe heb je zo’n wijn die je, als organisator, niet per sé mooi vind, maar wel interessant. Zo ook een van de eerste wijnen: Voirin-Jumel Coteaux Champenois blanc 2007. Uit de Champagne dus, waar de foto is gemaakt boven deze blogpost, met een adembenemende lucht. Een stille chardonnay die goed aangeeft waarom er zoveel bruisende wijn wordt gemaakt in de Champagne. In de neus had de wijn wat peren en toast, met al een klein ouderingsneusje. In de smaak vooral veel hoge zuren, een kleine spritz en een idee van bronwater. Heel leuk om te proeven, vooral blind. De meeste proevers zaten in de richting van de Jura (savagnin etc).

De volgende serie was deels lastig, deels minder moeilijk. Het was een paar dat liet zien wat voor moois er uit de nieuwe wereld kan komen. Om te beginnen Esk Valley chardonnay 2007 Hawkes Bay, Nieuw Zeeland. Een prachtig voorbeeld van een ingetogen nieuwe wereld chardonnay; rokerige, minerale neus, met wat caramel van de houtbehandeling. In de smaak een volle aanzet met wat hout, veel vulling maar prachtig in balans door de middelhoge zuren. Een elegante krachtpatser.

Hiernaast stond iets dat bijna niet herkend werd; een ingetogen chenin blanc uit Zuid Afrika. De Spier Private Collection chenin blanc 2007 had een vrij kleine (dichte?) neus, kruidig met een toets van lijm. Dan een sappige aanzet met een frisse, spannende body; iets zilt zelfs.

Een van de hartendiefjes van Adam van de avond kwam uit Argentinië: een mooie malbec-expressie van de Pascual Toso reserve 2005 Mendoza, Argentinie. De neus verraad bij deze wijn zijn nieuwe wereld afkomst (iets jammig), maar doet je daar direct aan twijfelen door zijn port-neus en zijn (languedoc) wierrook toets. In de smaak een zachte, fruitige aanzet, maar weer wat karaktervolle tannines, iets lijm-toets en vrij lage alcohol impressie; waardoor er weer aan het twijfelen geslagen wordt; is dit Italië? Portugal? Een prachtig ingetogen wijn.

Het lijkt traditie te worden, maar ook Adam had reserves bij de hand om eventuele missers te compenseren. Door een fles met kurk kwam, een paar wijnen verder, vriend malbec weer om de hoek kijken. Deze keer echter uit Frankrijk. Een kelderpareltje was deze Domaine des Aires Hautes malbec 1999 Vin des Pays d’Oc. Al weer zo’n 12 jaar oud, maar de neus zat nog vrij ver dicht. Een prachtige complexe neus wel, als je hem kon vinden, met dragon, anijs, wat besjes en een vluchtige toets. In de mond gaf de wijn zich al wat meer met een sappige aanzet, een klein zoetje en frisse zuren. Een mooie subtiele wijn; totaal anders weer dan de Argentijn.

Hoe mooi de oude wereld ook blijft, de verrassingen kwamen deze avond toch uit de nieuwe. Zoals bijvoorbeeld de CU vineyards Wildwood Canyon 1999 Zinfandel.

Verslag en proefnotities Richard van Oorschot

By in ,

Limoux: witte wijnenclave in Languedoc

Iets zuidelijker dan de middeleeuwse stad Carcassonne in de Aude valei vormt Limoux een natuurlijke grens waar het Mediterraan landklimaat en het Oceanische zeeklimaat elkaar ontmoeten. De heuvels en valleien zijn relatief groen met gemengde vegetatie; essen en varens delen de ruimte met eikenbomen en wilde tijm. Op heldere dagen zie je van hieruit de sneeuw-getopte Pyreneeën in het Zuiden. Je treft hier Chardonnay, Chenin Blanc en Mauzac in plaats van de Mediterrane druivensoorten die wij associëren met de Languedoc. Limoux eigenheid is nauw gekoppeld aan ligging en klimaat. De temperatuur is hier lager en de regenval hoger dan in andere delen van de Languedoc. De hoogte speelt ook een rol, de wijngaarden zijn hier geplant op een hoogte van 200 tot 500 meter. En dan is er de wind, de maritieme bries of de koelere noord-westelijke Tramontane. Dit alles maakt dat de chardonnay druif die wat later rijpt zich hier goed thuis voelt, terwijl de omstandigheden moeilijker zijn voor Carignan, Mourvèdre en Grenache. Peter van den Besselaar verzamelde witte wijnen uit Limoux naar aanleiding van een artikel in het Engelse Decanter, waaruit bovenstaand stukje een vertaling is.

Blanquette de Limoux, Domaine J. Laurens

Mooie, open neus. Heel expressief met een beetje poedersuiker, ananas en kiwi. Heel fruitig, mooi rond, zachte mousse. Dit is misschien een tikje zoet maar er is voldoende fris zuur aanwezig om tegengewicht te geven. Een zeer prettig glas bubbels om de avond mee te openen. Gemaakt van chardonnay, mauzac en chenin blanc, drie jaar gerijpt.

 

Les Hauts Clochers 2008 Sieur d’Arques, chardonnay

Aanvankelijk zit deze witte wijn behoorlijk op slot. Dus, walsen, walsen, maar naast héél voorzichtig wat impressies van citroen, blijft het toch opvallend stil. In de mond is het echter een ander verhaal en is deze wijn véél overtuigender: fris, mollig, rijk. Prachtige citroenzuren (maar dan van wel heeele rijpe citroenen), broodkorst en perzik. Mooie houtopvoeding. Duidelijk een wijn met ‘upward potential’ van de coöperatie.

Domaine Begude 2008 Chardonnay

De wijn in het glas naast de Les Hauts Clochers 2008 Sieur d’Arques start al net zo gesloten. Drinken we deze wijnen niet wat te jong? Het lijkt er wel op. In de neus lichtjes wat tonen van boter en zeepsteen. Na een paar minuten komt ook hier mooi gedoseerd hout los, samen met peren en duidelijke mineraliteit. Na een nip weet je dat je hier te maken hebt met een prachtig glas Chardonnay. Fris en vol en een licht ziltige toon die heel subtiel verweven zit in de smaak. Geef dit nog een jaar of wat om echt goed in balans te komen en je hebt een prachtglas.

Domaine Begude 2010 Cuvee l’Exotique, IGP Haute Vallée de l’Aude 

Een opvallende, witgele kleur. De meeste witte wijnen die deze avond op tafel staan zijn wat goudkleuriger. Nog opvallender is de geur: zuurtjes! Van die gele Napoleon-bollen, je kent ze wel. Maar ook honing en lychee. Door de zuurtjesimpressie is de algemene mening toch wel dat de wijn ietwat kunstmatig overkomt. Dan ontstaat er een discussie over het feit dat dit een biologisch werkend domein is en dat de term ‘kunstmatig’ daardoor niet op deze wijn van toepassing zou kunnen of mogen zijn. Enfin, in de smaak is die opvallende toon vooral aanwezig in de vorm van forse zuren (zoals in citrusfruit) en overwegend geel fruit, zoals banaan en peer. Er is wel een stevig vermoeden dat deze wijn nog vreselijk jong is en dat er met de jaren mogelijk een betere balans gaat ontstaan. Curieus glas van 80% grüner veltliner (!) en 20% chardonnay.

Domaine de Rives-Blanques 2009, cuvee Sauvageon, Limoux

De volgende wijn heeft ook een bleekgele kleur, ongeveer net als de l’Exotique. De neus is echter een ander verhaal. Mooie kruidigheid, frisse perzik en tot mijn eigen verbazing noteer ik ook: een vleugje geitenstront. Bloemen, mooie mineraliteit en ook iets wat aan een zuurstok doet denken. Vervolgens huppelt de smaak mooi achter de geur aan: caramel, peren, truffel, frisheid. Ik hoor iemand zeggen dat deze wijn wat dikte mist in de afdronk. Zou dat misschien komen omdat we vanavond voornamelijk Chardonnay wijnen proeven, die doorgaans toch veel dikker en vetter overkomen? Ik denk zelf eigenlijk van wel en ben behoorlijk onder de indruk van deze wijn. Een pracht Sauvignon blanc, mét houtrijping.

Chateau de Gaure 2009 Cuvee ‘Oppidum’, Limoux (chardonnay, mauzac en chenin blanc)

In het volgende glas ruik ik appelmoes en zeep. Ik heb het idee dat deze wijn qua neus niet helemaal lekker voor de dag komt. Maar dan hoor ik mijn buurman zeggen dat hij juist de neus van deze wijn zo fraai vindt. Feit is wel dat dit een heel rijk en interessant glas wijn is. Zoete aanzet, rijk en vol. Verrassend! Dat verwacht je niet direct als je eraan zit te snuffelen. Er wordt hier flink uitgepakt door de wijnmaker (daarmee doel ik zowel op het door de wijnmaker zelf geschilderde etiket als op de zeer expressieve inhoud van de fles). Dit is een hele rijpe, dikke wijn. ‘Made to impress’, met rijp exotisch fruit en, heel fraai, geroosterde amandelen.

Domaine Begude 2006 cuvee l’Etoile, Limoux, chardonnay

Hartendiefje van Peter. Wijn die op de kaart staat in het met drie Michelin sterren bekroonde restaurant van Loiseau in… de Bourgogne. ‘Warme wijn’ is het eerste dat ik opschrijf. Later kom je daar dan toch weer op terug, als je niet anders kunt dan het frisse zuur prijzen, dat zo mooi opbokst tegen het zondoorstoofde fruit. Wat een prachtglas is dit zeg. Geweldige concentratie, boterbabbelaar, romig, rijk maar toch heel stijlvol. Mooie bloesem en honingimpressies. Ook hier blijkt weer dat pas na minutenlang walsen de wijn zich slechts beetje bij beetje aan je geeft en dat er dus nog veel potentie aanwezig is. Top!

Verslag en proefnotities David Koenen

13 Franse AOC’s met wijnen van Protestantse Sjiek naar Rooms en Rijk
By in ,

13 Franse AOC’s met wijnen van Protestantse Sjiek naar Rooms en Rijk

Géén 13 streken want het bleek toch moeilijk dan aan 12 mooie wijnen te komen, begint Adam de avond. Maar met 13 verschillende AOCs bleek het heel goed te lukken! We beginnen met twee mooie wijnen: een minerale Chablis 2005 van W. Fèvre (“de eerste lekkere Chablis die ik ooit heb gedronken”, aldus Kees); en een wat minder intense, meer houtgetypeerde Bourgogne 2007 van Michelot. De Chablis is er nog helemaal, met na de vuursteenaroma’s een vrij volle aanzet, véél smaak en zuren die het geheel fris houden. De Bourgogne heeft het daarna wat moeilijker, komt wat diepte en lengte tekort om te imponeren maar is zeker een leuk glas.

Veel discussie over één van de wijnen in de eerste rode serie. Is hij over de top of niet? Ik vond van wel en vond Noël en Nello aan mijn zijde. Een aantal andere proevers vindt de wijn daarentegen juist mooi op dronk. Duidelijk evolutie in de kleur die naar granaatrood neigt, hars, hout en een notige neus maken dat mijn eerste indruk is dat de wijn niet zuiver of op zijn minst op z’n retour is. Door het wegvallen van het fruit komt hij op mij wat zuur en stroef over. Het blijkt te gaan over de Beaune Grèves 1er Cru, van Dufouleur Père et Fils uit 1998.

Drie Bordeauxwijnen in de volgende serie, plus daarna van de tweede wijn (Chateau Clarke, Listrac-Médoc) nog een extra jaargang. De meeste proevers prefereren de 2004 (frisser) boven de 2003 (stroever). Ook de Chateau Fontenil uit 2001, met de zwierige handtekening van Michel Rolland prominent op het etiket, weet de meeste proevers voor zich in te nemen, met zijn typische aroma’s van zwarte bessen, een vleugje paprika en wat potlood. Ik zelf herken wel ‘protestantse sjiek’ van de Bordeaux, maar weet de ‘rijke roomse’ serie die hierná komt toch meer te waarderen: de Gigondas 2003 van Les Failles en de Châteauneuf-du-Pape 1998 van La Nerthe. Beide wulpse wijnen, licht van kleur, de Gigondas ontleent zijn kracht en impact wel voor een deel aan de 14,5% alcohol, maar het kan mij niet deren. Mooie neus van in alcohol gedrenkt fruit, lijm, zacht, sappig, en dan dus wel een ietwat alcoholische afdronk. De La Nerthe is dan meer in balans, met net een plukje minder alcohol (14%), ook weer warm en zwoel, een lichte thee-impressie. Lekker!

Dan een serie met drie nogal ‘individuele’ of karaktervolle wijnen: de stallig-krachtige Faugères van Estanilles, 2001, de behoorlijk geparfumeerde (sinaasappel wordt genoemd) en klassiek-gestructureerde Prince Probus cuvée 1995 van Clos Triguedina (foto), die we vorige week ook proefden, én het hartediefje van Adam, de La Sellerie Minervois 2006 van Pique Perlou. Inderdaad erg indrukwekkend, met name aromatisch. In mijn aantekeningen staat “Is dit Frans? Of Italiaans?” Want: lekkere chemische neus (ja, dat kan dus), lijm, veel kersen. Fris en behoorlijk wat tannines, rijper voor mij dan die van de Prince Probus. De intensiteit zal komen van de bijna 100 jaar oude carignanstokken waarvan deze wijn gemaakt is.

Verslag en aantekeningen Rob van Ginneken