Merlot proeverij frist proefgeheugens weer op

“Het was een gezoek!” beaamt Toos Dusee. Voor het eerst in de geschiedenis van de sociëteit wordt er een volledige proeverij gewijd aan merlot. Liselotte heeft toevallig net Sideways (2004) gezien en dat leidt ertoe dat de fameuze, bijbehorende merlot quotes enthousiast worden aangehaald. Zo zit de sfeer er meteen goed in. Zoals Rob van Ginneken in 2019 al schreef, ga deze film zeker kijken en het bijbehorende boek lezen, mocht je dat nog niet hebben gedaan.

Hoe zat het ook alweer met merlot…? Na cabernet sauvignon is dit het meest aangeplante rode druivenras ter wereld. Typerend zijn een fruitig en rond smaakprofiel met tonen van frambozen, pruimen, zwarte bessen en bramen. Rijping op hout leidt tot aroma’s van chocolade, koffie en ceder. Geen scherpe en zure randjes, geen berg tannines: een echte allemansvriend. Veel wijnmakers vinden ‘m niet complex genoeg en maar wel juist zeer geschikt voor blends. Hierdoor is het aanbod van monocépage stijlen relatief beperkt. Vanwege de korte rijpingstijd en voorkeur voor een vochtige grond doet merlot het met name goed in koelere regio’s met kleigronden of op plekken waar irrigatie is toegestaan. De bekendste stijlen komen natuurlijk uit Pomerol en Saint-Émilion gelegen op de rechteroever van Bordeaux.

“If they want to drink merlot, we’re drinking merlot!” Maar eerst een sprankelende indrinker om ons voor te bereiden op de series rood. Toos zet ons de Champagne Comte de Brismand Reserva brut voor – een klassieke blend van pinot noir, pinot meunier & chardonnay. Aroma’s van hazelnoot en zeer frisse zuren komen me tegemoet in de aanzet. Just vindt het een heel prettig en opwekkend glas: citrus fris, beetje gistig, sinaasappel zest en fruitbitters. Harry vult aan met brioche, gist, toast, appeltjes en een mooie lange afdronk.

Serie 1: Merlot uit verschillende Europese landen
Dan is het tijd voor de hoofdrolspeler van de avond en komen er drie merlots uit verschillende landen op tafel. Bij deze eerste serie valt het Willem-Jan op dat ze qua smaak veel van elkaar weg hebben: cassis en een cérise ondertoon. De eerste wijn heeft zachte tannines, de tweede voornamelijk bramen en cassis, met knarsende tannines en tonen van thee en tabak. De laatste toont in de aanzet wat potlood, bramen, pruimen, koffie, mokka, heeft iets rijpere tannines en duidelijk malolactische conversie ondergaan. Maarten Drop is vooral over de eerste te spreken: een aangenaam sappig glas met een langere afdronk. Nummer twee is iets donkerder, met pruim, braam, pure chocolade, thee en medium+ body. Zelf doet deze wijn me denken aan mint, roosvicee, cacao en koffie. Liselotte ontdekt eucalyptus en Peter benoemt de ijzertoon in de neus. De laatste toont zwoel en gestoofd fruit, veel ceder en vanille, zoethout, chocolade en koffie. Het blijken drie Europeaanse stijlen:

Duitsland: Emil Bauer & Söhne uit de Pfalz. Merlot Makes You Forget 2018
Bulgarije: Terra Tangra Black label merlot 2018
Italië: Cantina Andrian Merlot Alto Adige Riserva Gant 2019

Serie 2: Merlot all around the world

Vervolgens belanden we in Stellenbosch, Zuid-Afrika. De Meerlust 2018 traant wat, lichtrood van kleur, rokerig, scherp, wat groen, nog flinke tannines aanwezig dus laten liggen, nog te jong, aldus Eric. Voor Claartje miste deze wijn balans: weinig fruit, harde tannines, milde zuren. Maarten Drop vond de aanzet juist zacht en goed in balans, met noten van braam, rozenbottel, eucalyptus, mokka en een verrassend lange afdronk. Persoonlijk kom ik fijne geuren van kruiden en pruimen tegen, evenals chocolade en koffie in de smaak. Een wijn met belofte, maar die zijn ware gezicht pas over een paar jaar zal tonen, verwachten we.

We blijven nog even hangen op het zuidelijk halfrond en de Ribbon Vale 2015 uit Margaret River, Australië valt goed in de smaak. Berry is enthousiast: “De mooiste van de serie.” Hij noteerde rood én zwart fruit, melkchocolade, oud hout, leer, wat stroeve tannines en behoorlijke zuren.

Aan het einde van de rij staat glas 3: de Caus Lubis 2006 van wijnhuis Can Ràfols dels Caus in Penedès. Deze wijn heeft een diep granaatrode kleur, wat depot en laat meteen tertiaire tonen zien van bouillon, champignon en aarde. Ik ben dan wel niet zo’n cacao-expert als Just, maar waan me even in een patisserie vol met chocolade bonbons. Berry heeft een wat mindere ervaring: “Te oud, te belegen, afbraakzuren. Voor mij over de top.” Eric was genuanceerder: “Tertiair, maar nog wat fruit, met behoorlijke tannines en fris zuur. 1982?” Just was juist laaiend enthousiast: “Prachtige fles. Neus van zoet fruit, eaux-de-vie de vieilles prunes (neem je die een keer mee om te proeven?), 40-50% chocola; tussen melk en puur in, koffie, mooie frambooszuren en een verrassend lange, fruitige afdronk.” Ook Peter vond ‘m bijzonder: “Een stinkerdje, met uitgesproken karakter en eindeloze afdronk. Dit moet iets speciaals zijn.” En inderdaad, deze Spaanse merlot uit 2006 heeft 12 maanden vatrijping genoten en maar liefst 16(!) jaar flesrust voordat deze op de markt komt. De druivenstokken bleken overigens in 1981 aangeplant te zijn. Dus Eric, je zat ‘soort van’ in de goede richting met het jaar!

Foto: Bodega Can Ràfols dels Caus

Serie 3: Klassieke merlot uit Bordeaux

En dan is het nu tijd voor Bordeaux. Wat een serie! We gaan verder met de prachtige Manoir De Gay Pomerol 2021 met wijngaarden op steenworp afstand van Pétrus, gevolgd door Château Gloria St Julien 2021 en de Château Laroque Saint-Emilion Grand Cru Classé 2014. Peter vindt ze alle drie heel erg mooi en raakt helemaal in vervoering van deze reeks: “bij de eerste rook ik 100% cassis en vanille, streng, lijkt een klassieke grand cru, de tweede heeft een stinkerdje, rood én zwart fruit, strenger dan de andere wijnen, ijzer, en de derde is de mooiste wijn, ceder, rondeur, kruidkoek, charmeur.. echt schitterend!” Fritjof is ook erg over deze klassiekers te spreken: de eerste heeft nog wat fruittonen, choco, ceder en potloodslijpsel. De tweede heeft hele zachte tannines, rood en zwart fruit, sappig, stevig in zijn houtsmaak en een lange afdronk en tot slot heeft de laatste wat bezinksel in het glas, is gelaagd in zijn aroma’s met rood fruit, daarna meer ceder, leer, wat licht kruidigs, zachte tannines die heel lang hangen, met een lange afdronk. Een hele mooie, bijzondere en stevige eetwijn.

We concluderen de avond met een fantastisch glas Tenuta Rapitalà Cielo D’Alcamo 2015 uit Sicilië.

Toos, merci beaucoup! Onze merlot proefgeheugens zijn weer opgefrist.

Verslag door Valerie Bollen