Gino Bartali als winaar van de Giro in 1946

Martijn de
Groot heeft een Giro d’Italia uitgezet van 1.500 kilometer, waarbij we wijnen
proeven uit Triveneto, Piëmonte en Toscane. Als we binnenkomen in het
proeflokaal rijden op het projectiescherm de wielrenners van de Giro d’Italia,
geheel in stijl met het thema. Martijn heeft uitstekende documentatie gemaakt,
hij kent de wijngebieden door talloze bezoeken ter plaatse. 

Cesarini
Sforza, Tridentum Riserva 2005

Gemaakt van
100% chardonnay, die groeit op een grond met veel porphyr, zes maanden in
roestvrijstaal en daarna nog 48 maanden rijping op fles. Heel mooie mousserende
wijn met tonen van meloen, peren en appeltjes in de geur. Nello ruikt brood en
amandelbloesem, deze wijn heeft de doorslikreflex, aldus Nello. Verfijnde geur,
prettige smaak. 

Na de proloog
proeven we witte wijnen uit Triveneto (Veneto, Friuli en Trento Alto Adige). Ze
zijn alle drie mooi, maar wel heel verschillend. De Andrius 2013 kan wedijveren
met Sancerre schrijf ik in mijn boekje. 

Tiefenbrunner
2011 Feldmarschall

Deze wijn is
misschien wel de beste 100% Muller Thurgau ter wereld. De druiven groeien op
1000 meter hoogte in een microklimaat. De geur heeft enorm veel mineralen, de
wijn zit hoog in de bitters, heeft karakter, maar is bepaald geen allemansvriend.
Door de hoge zuurgraad denk ik even aan een riesling, hoe dan ook is de wijn
heel geschikt om bij te eten. Claartje benoemt tropisch fruit, citrus, een
vetje en frisse zuren. 

Quintarelli
2010 Bianco Secco

Hartendiefje
van Martijn. Naast de twee expressieve wijnen komt deze witte wijn juist heel
verfijnd over. Willem Jan ruikt nougat, appelmoes, en proeft dropachtig
zoethout, wat sinaasappelschil en een klein bittertje. De wijn komt moeilijk
los, schrijf ik in de aantekeningen, een verfijnde geur met peer. Jasmijn bij
het walsen van het glas, heel goede balans. 

In een
bergrit naar Piëmonte proeven we Barbaresco 2008 Pian Cavallo van Giuseppe
Negro en de volgende Barolo. 

Barolo 2008
Cannubi Boschis, Virna

Expressieve
en rijke geur met een bescheiden rubbertoon, veel boerderijrozen. De smaak
heeft absoluut de doorslikreflex. Ik vind deze nebbiolo een karaktervolle wijn
met charme. Rob noemt de wijn kaler en strenger dan de Barbaresco, hij mist het
fruit. Henk benoemt vanille en tabak, hij oordeelt de wijn goed in balans. 

In de
volgende etappe komen we in Toscane en proeven twee wijnen van dezelfde jaargang
van een huis Donatella Cinelli Colombini.

Brunello di
Montalcino 2003 Donatella Cinelli Colombini

100 % sangiovese. Claartje benoemt zwarte kersen, chocolade, sigaar, eucalyptus én
stroef. Noel ruikt bessen en bramen. Nello is kort van stof: mooi van begin tot
eind! Ik heb op dit moment wat moeite met deze wijn, dat ligt aan de stroefheid
die Claartje benoemt. Mijn aantekeningen: vanille, ceder, de geur wint enorm
als de wijn langer in het glas verblijft en de proever enorme rukken eraan
geeft om de wijn te laten walsen. Verdorie, deze wijn is al twaalf jaar oud,
maar geeft zich gewoon nog niet. Als liefhebber van belegen wijn zou ik deze nu
drie tot vijf jaar wegleggen. 

Brunello di
Montalcino 2003 Cuvee Prime Donne Donatella Cinelli Colombini

Dit is een
glas dat nú al ontzettend mooi is: in de geur ontbijtkoek, roest, chocolade en
pruimtabak. Herfstbos. De wijn heeft álles: rondeur, fruit en elegantie. Voor mij
is dit dé wijn van de proeverij. Deze cuvee bestaat uit een selectie van de
beste cuves door vier vrouwelijke proevers: Rosemary George, Master of Wine, Duitsland
specialist Astrid Schwarz, de Italiaanse top sommelier Daniela Scrobogna en de
Italiaans-Amerikaanse Marina Thompson. Claartje is louter lovend: elegante
wijn, chocolade en fruit, evenwichtige wijn, vrouwelijk. Nello heeft weinig
woorden nodig: deze wijn heeft álles wat de vorige wijn heeft, maar dan van
alles nóg mooier!

Dwars door
Toscane gaan we langs het Gardameer terug naar

Veneto. Martijn koestert daar
prettige herinneringen aan zijn huwelijksreis. Wijnliefhebbers wéten, wat je
drinkt op je huwelijksreis en wat indrukt maakt… dat is een levenslange liefde.
In dit geval de Amarone van Zenato.

Amarone di
Valpolicella 2010 Classico, Zenato

Hartendief
van Martijn, uiteraard. Berry noemt de wijn zwoel. Nello benoemt confiture,
jam-achtig, complex en rijk. Noël prijst de frisse neus, tandplak, eaux de vie,
inktige wijn. De wijn is erg donker. Cederhout in de geur, potloodslijpsel,
hoog in de alcohol, mooie bitters. Aardse wijn, mineralen, in de smaak een Mon
Cherie kersenbonbon, goed in balans. 

Als
uitdrinker een curieuze vino santo met de tip om zeker als we er langs komen
naar Bar Miravalle te gaan in een bocht aan de S237, waar het uitzicht op de
bergen vanaf het terras adembenemend is. De zaak staat bekend om zijn
apfelstrüdel, en daar schenkt de baas dan vin santo bij. 

Torboli 2011,
Vino Santo

Oxydatieve
stijl, wie daar doorheen kan proeven en/of het waardeert krijgt een prachtige
wijn in het glas met veel amandelen en een weergaloos mooie balans.
Meditatiewijn. 

Een hele
mooie maidenproeverij van Martijn, die terecht met applaus is afgesloten.