Tag: Wedstrijd

Opkomende zon, Nederland zie je op zijn mooist vanuit de trein

De organisatie
van de Grand Prix Saint Hubert heeft dit jaar een “eenvoudige maar moeilijke”
Grand Prix Saint Hubert gemaakt. Complimenten aan Fred Nijhuis en andere
wedstrijdmakers. Ze kozen een simpel concept: de tien rode druiven die iedereenmoet kennen. En dus proeven we merlot, tempranillo, malbec, sangiovese,
grenache, syrah, cabernet franc, nebbiolo, cabernet sauvignon en pinot noir.
Wijnen van deze druiven hebben we geregeld in het glas. En die zijn dus door de
bank genomen best herkenbaar. 

Het eerste team
(Peter van den Besselaar, Berry Marinussen en Noel Geisen) scoorde zes landen
goed en drie druiven, samen goed voor 52 punten en een vierde plaats. Ons
tweede team (Jaap Cuijpers, Eric Hoepelman en Martijn de Groot) scoorde 34
punten. 

Wat maakte de
proeverij dan zo moeilijk? Nou, doordat er wijnen op tafel staan die niet
voor de hand liggen. Merlot uit Californië bijvoorbeeld. Sangiovese uit
Oostenrijk. Pinot Noir uit Israël. Verder was de dag vol tradities: belachelijk
vroeg op zondag uit bed om naar Amsterdam te gaan (de NS werkt aan het spoor en
we vertrouwen de snelbussen niet). Dus gaperig om 7.00 uur verzamelen en in de
trein pas oog krijgen voor de schoonheid van ons land, met prachtig mistig
landschap en opkomende zon. Bij Prinsheerlijk in Amsterdam ontbijten en ons een beetje
verbazen hoe druk het zo vroeg al is in Amsterdam – veel buitenlandse toeristen. De
zaligheid om de zaal binnen te lopen met honderden glazen wijn, die reuk is
héérlijk. Twee uur super geconcentreerd proeven en vooral dialogiseren. Claim
jij deze wijn? Zou het ook dit kunnen zijn? Hé, hier zijn we het dus helemaal
niet eens? Kan je meegaan met XX want dat vinden er twee van de drie? Etc. Na
de traditionele Nam Kee lunch is het wachten op de uitslag. Rondom het
symposium vins naturel proeven we verschillende natuurlijke wijnen. Conclusie:
wedstrijdtraining blijft nodig.

Een, twee en drie: Rob, Eric, Diederick

Het is op één dag in april dat we bepalen wie onze beste
proevers zijn. Voor het komende jaar zijn dat Rob van Ginneken (eerste plaats),
Eric Hoepelman, Diederick Swagemakers, Noël Geisen en Toos Dusee. De
proefkampioen haalde 55 van de 150 te behalen punten. Zijn naam zal voor de
derde keer in de wissel-wijnkoeler komen, Rob was eerder proefkampioen in 2009
en 2011. Proficiat! 

De proevers gaven van tien glazen wijn steeds aan:

·        
uit welk land komt de wijn (Frankrijk, Spanje of
Italië);

·        
van welke druif of druiven is de wijn van
gemaakt;

·        
uit welke regio komt de wijn;

·        
uit welk jaar?

Dit is eenvoudiger dan in voorgaande jaren. Toch zijn de
scores aan de lage kant. De winnaar heeft 7 landen goed, 2 druiven en 2 regio’s.
Dat kan te maken hebben met de selectie van wijnen. Allemaal typerende wijnen,
zei Nello. Nello Pischedda nam als nestor afscheid van de onze sociëteit met
deze proeverij. Na een Cava uit Penedes volgen een witte wijn uit Limoux van
chardonnay, mauzac en chenin blanc, een Gavi van cortese, een Rias Baixas van
albariño en een Saint Joseph van marsanne. Bij rood proeven we blind Saint
Emilion van merlot, Crozes Hermitage van syrah, Languedoc van syrah, grenache,
mourverdre en carignan, een Barbera uit Piemonte en een Ribera del Duero van
tempranillo. De witte Limoux van Château de Gaure 2015 geeft bij de witte
wijnen het meest: bloemetjes, een sappige en verfijnde smaak met wat perzik en
amandel, goede zuren en een klein bittertje. Bij de rode wijnen maakt de Ribera
del Duero Chafandin 2013 de meeste indruk: rijke vanille geur, ceder, mooie
zuren en elegantie.

De proevers aan de Grand Prix Saint Hubert (Berry, Rob, Peter, Noël, Toos en Jaap) waren
vandaag vroeg uit de veren. Zes uur opstaan, want we moeten op tijd in
Amsterdam zijn. Eenmaal daar nuttigen we een extra ontbijt, want we
willen een goede bodem leggen. Om tien uur gaat immers de eerste slok rode wijn op de
tong.

Het is in de broodjeszaak Prinsheerlijk aan de kop van de Zeedijk druk, heel druk. Dat kan liggen aan de vriendelijke prijzen, zegt Peter. Die leuke jongedames die ons helpen, oppert Jaap met goedkeurende blik. Ze hebben best goede koffie (illy), zegt Noël. Hoe dan ook, we zitten tussen Engels sprekende toeristen en in fluorescerend oranje werkkleding uitgedoste gemeentelijk werkers ons broodje te happen.

Naar buiten kijkend zie ik een terrasganger een enorm bord met frites, worstjes en eieren naar binnen werken – ik moet mijn hoofd van die vettigheid afwenden, zo net na negenen. Met een glimlach zie ik dan een bordje met hartjes: all day breakfast!

In het Barbizon hotel druppelen bekende gezichten binnen, sommige sommeliers en liefhebbers wagen jaar na jaar hun kansen. Als we binnengaan in de zaal – altijd een magisch moment, het ruikt alsof je een cave bij de wijnboer binnenstapt, héérlijk – zien we betere tafeltjes en een nieuwe opstelling.

En dan begint 45 minuten intensief ruiken, slurpen, spuwen, opnieuw ruiken, determineren, wegstrepen, twijfelen, opnieuw ruiken, proeven, spuwen, etc. Om daarna vijf kwartiertjes te gaan overleggen. Fred Nijhuis maakte een mooie line up van allemaal wijnen die in de finale staan van het 28e Proefschrift Wijnconcours.
Die eerste frivole wijn, gamay? Of toch een wijn uit Duitsland. In het eerste team zijn we het over zes wijnen snel eens, over vier wijnen blijven we praten, opnieuw proeven, argumenteren en keuzes maken. En ja, zo komt bij de moeilijkste wijn ook het wijnland Azerbaijan op het formulier. En de xinomavro uit Griekenland. Maar natuurlijk ook gewoon Nebbiolo uit Piemonte, Tempranillo uit Rioja, etc. Om kwart over twaalf kennen we de uitslag, team 1 heeft vijf goede wijnen uit tien, team 2 zelfs zeven. Dat kan wel eens een podiumplaats worden, denken we.

We wandelen op ons gemak naar Nam Kee op de Zeedijk. Daar zitten (een goed teken) meer Aziatische gasten dan Nederlanders. We genieten van de gestoomde oesters met zwarte bonen saus en daarna onder meer Tahoe met paddestoelen (een acquired taste, volgens onze voorzitter), Brocolli met knoflook, Tsa Sjieuw varkensvlees, Peking Eend, Vis in zwarte bonen saus en Ko Lu Kei kip in zoetzure saus met vruchten. Altijd een fijn moment van de dag, die traditionele Nam Kee lunch waarbij de spanning is weggevallen.

Eenmaal teruggaan we meteen naar de  importeur van de eerste wijn die we moesten herkennen: een Duitse Spätburgunder. En tot ons genoegen zegt de vriendelijke dame die inschenkt: “Ja, deze is wel een beetje a-typisch!” Balsem voor de ziel, want we schreven Gamay op het wedstrijdformulier. In de kapel van Barbizon staan 250 wijnen om te proeven van 46 importeurs. We kunnen de wedstrijdwijnen terugproeven (ik laaf me nog eens aan de wijn uit Azerbaijan) en alles wat we interessant vinden. Zo hebben onze deelnemers oa Condrieu, Savennnieres, Jura, Cahors, Madiran en Moezel in het glas.

Ons goed presterende tweede team heeft (met één punt verschil) net geen podiumplaats kunnen bemachtigen, maar werd verdienstelijk vierde!

De winnaars (het team Klassiekers) hebben 92 van de 150 te bemachtigen punten gescoord. Erg goed, proficiat! Je kunt HIER KLIKKEN en dan ga je naar de uitslag. De jury memoreert dat er een team is die een wijn van begin tot eind helemaal goed heeft gedetermineerd, de Etna Rosso, door Toos/Jaap/Noël. De juryvoorzitter zegt ook dat een team dat volgend jaar nog eens La Tulipe invult bij de wijnen door hem persoonlijk zal worden uitgesloten van verdere deelname. Tja, Brabantse humor… deheddeofdeheddenie…

Witte wijnen

Rode wijnen

Runner up, proefkampioen, derde plaats

De
jaarlijkse proefwedstrijd stond in het teken van vijf witte en vijf
rode wijnen die we blind proefden en waarbij punten konden worden
gescoord voor het determineren van de herkomst, druif, het gebied, jaar
en producent. 

Uitslag:

1e plaats Nello Pischedda is de nieuwe proefkampioen 

2e plaats Berry Marinussen is runner up

3e plaats Rob van Ginneken

Proficiat!

Bij de Grand
Prix Saint Hubert op 7 juni in Amsterdam heeft het team van Nello Pischedda,
Berry Marinussen en Peter van den Besselaar een goede prestatie neergezet. Acht
van de tien landen in de blindproeverij werden goed gedetermineerd en zes van
de tien druiven. Daarmee legt het team beslag op de tweede plaats. In de
afgelopen weken hebben beide teams met veel plezier geoefend op vrijdagavonden.
Wij feliciteren Jolande Vos, Lonneke de Bruijn en Danny van Lamoen met hun
terechte overwinning. In het team met Kees van de Wiel en Noël Geisen maakte
Jaap Cuijpers een verdienstelijk Grand Prix debuut. 

Zó erg is het gelukkig niet geworden. Fred Nijhuis pookt de zenuwen wat op in een facebookbericht met curieuze druiven. 

Prijsuitreiking

De tien blind geproefde wijnen

De eerste blindproefwedstrijd “Grand Prix Brabantse
Wijnsocieteit” is met glans gewonnen door Toos Dusee. Dat is ongelofelijk knap
en een dikke felicitatie waard. We proefden vijf witte wijnen blind en vijf
rode wijnen blind. De deelnemers geven respectievelijk aan: land 5 punten,
druif 5 punten, streek 2 punten, AOC/DOC 2 punten, jaar 1 punt en producent 1
punt. Anders dan in de afgelopen 22 jaar krijgen de deelnemers nu hints. Tot nu
toe kwamen de wijnen altijd uit Frankrijk, nu voortaan uit Frankrijk, Italië of
Spanje. 

Maakt dat dan veel verschil, vraagt de lezer zich af? Nou
dat vroeg de webmaster zich ook af en hij ging op onderzoek uit. Hij nam de
Wijnatlas van Hugh Johnson en telde de Franse pagina’s. Honderd. En hij telde
natuurlijk de Italiaanse en Spaanse pagina’s, respectievelijk 32 en 14, dus we
heb ben 46 pagina’s méér oefen- en studiestof. Dan de druivensoorten.
Natuurlijk: er zijn tien bekende witte en tien rode druivensoorten in
Frankrijk, maar de keuze is reuze, zeker zo’n 65 soorten, waaronder curieuze
zoals bourboulenc, clairette of jacquere. Wel beste lezer, daar komen er 30 uit
Spanje bij en 80 uit Italië. Honderd-en-tien-meer! Niet alleen bekende zoals
tempranillo en sangiovese. Nee, ook druiven zoals bobal en xarel-lo. En uit
Italië de aglianico en arneis. De wedstrijd was altijd al een schier
onmogelijke opgave, wie nu wint heeft een kus gehad van Dyonisus en een knuffel
van Appollo. Toos Dusee wint met een straatlengte voorsprong met 68 punten,
Peter van den Besselaar eindigt tweede met 56 punten en Rob van Ginneken derde
met 55 punten. Noël komt één punt tekort voor een plaats op het erepodium en
Berry komt 5 punten tekort.

Witte wijnen

Mooie eerste wijn, een hersenbreker. Flink goudkleurig,
bloemrijk maar ingetogen, sappige zuren en best verfijnd. De Rias Baixas 2010
van Codax, gemaakt van albariño. De tweede wijn is een cadeautje, Menetou Salon
2010 van Etienne de Loury. In de generale repetitie dronken we deze sauvignon
blanc ook. De derde wijn laat zich maar moeilijk thuisbrengen: bleke kleur,
schraal en strak, later bloemetjes, hoog in de bitters, ook sappig en zuurtje
in de afdronk. Bij door- en door-ruiken ook wat caramel in de geur: Roero
Arneis 2012 van Giovanni Almondo. De vierde wijn is duidelijk houtgelagerd maar
heeft nauwelijks geur en een tikje alcoholische smaak, enorm lastig thuis te
brengen. Verdicchio is de druif van Castelli di Jesi 2011 Monarco. De vijfde
wijn is de mooiste witte wijn, zéér bloemrijk, rondeur en veel elegantie, vet
en krachtig, een heel mooi glas: Saint Joseph 2013 Yves Cuilleron, gemaakt van
marsanne.

Rode wijnen

De eerste rode wijn is mischien wel herkenbaar als Spaans:
kruidig, mocca, cacao, breed uitwaaierend, stevige smaak, veel bitters en heel
harmonieus. Het blijkt een tien jaar oude Rioja van Valdemar, alleen… gemaakt
van de graciano druif. Tja, proef dat maar eens. De tweede wijn is een
hersenbreker: open geur, kreupelhout, meer ingetogen dan de eerste wijn.
Strenger ook, maar tegelijkertijd doet de zachte aandronk, rondeur en goede
zuren denken aan merlot. Dat klopt: de wijn is gemaakt van merlot en cabernet
sauvignon. Het is de topcuvee Moulin des Dames 2005 van Tour des Gendres uit
Bergerac. De derde wijn is mooooi: de lichtste kleur, kersen in de aangename
geur, sappig en mooi uitgerijpt, geweldige balans. Veel proevers denken door de
lichte kleur aan nebbiolo, maar het is sangiovese. Brunello di Montalcino 2005
van Banfi. De vierde wijn heeft een sangiovese geur, kreupelhout en goede
balans. Het blijkt een aglianico: Taurasi 2009 van Feudi San Gregorio. De
laatste rode wijn is wat mij betreft de ster van de avond: zéér expressieve
geur, vol en vrolijk makend mooi! Rood fruit met een hele lichte structuur. We
proeven Saint Joseph 2010, maar nu rood, van syrah en gemaakt door Georges
Vernay.

Nello Pischedda heeft een mooie wedstrijdproeverij
gemaakt. Als dubbelkampioen (van onze wedstrijd én de Grand Prix Saint Hubert)
staat hij aan de basis van vernieuwing met dit concept. Bedankt Nello.

De jubileum editie van de Grand Prix Saint Hubert die werd
gehouden in restaurant de Echoput in Hoog Soeren, het gastronomische paradijs van
de smaakgoeroe Peter Klosse, is gewonnen door het team van de Brabantse
Wijnsociëtiet bestaande uit Peter van den Besselaar, Berry Marinussen en Nello
Pischedda. 

De Grand Prix is de oudste en meest prestigieuze blindproefwedstrijd
van de Benelux. Jan van Lissum memoreerde voor de prijsuitreiking bekende namen
uit de Nederlandse wijnwereld die de prijs hebben gewonnen. Ook roemde hij
speciaal de sommeliers van restaurants die het lef hebben om aan de wedstrijd
deel te nemen. 

Er staan tien wijnen op tafel, daarbij zijn veertien landen
gegeven en de proevers maken steeds een keuze uit vijf landen, om vervolgens
ook nog herkomstgebied, druif, jaargang en producent te vermelden.

De wijnen die dit jaar blind werden geproefd waren:

1 Libanon – Carignan,
Cabernet Sauvignon, Cinsault,

2 NO Frankrijk – Pinot
Noir

3 N Italië – Nebbiolo

4 Argentinië – Malbec

5 Hongarije – Kekfrancos,
Blauburger, Merlot

6 Spanje – Bobal

7 Oostenrijk – Zweigelt

8 ZW Frankrijk – Merlot

9 ZO Frankrijk – Syrah

10 M-Italië – Montepulciano

Jurylid Fred Nijhuis memoreerde voor aanvang dat alle wijnen
typisch zijn voor de streek, vaak zijn het monocepages, maar als er in de
streek juist mixen zijn van druiven, dan staan die op tafel. Zelf noemt de
organisatie de Grand Prix Saint-Hubert, de oudste, meest prestigieuze
blindproefwedstrijd van de Benelux een ultieme uitdaging voor iedere
wijnliefhebber. De complete uitslag van de wedstrijd kun je HIER lezen. Ook Noël Geisen, Wouter van Huijstee en David Koenen
namen deel aan de wedstrijd. Het winnende team scoorde op alle wijnen, soms
alleen met herkomst of druif, maar ook flink wat wijnen met beiden. De prijs bestaat uit een wisselbeker en gouden dukaten voor de proevers. Het is
moeilijk aan te geven hóe prettig het gevoel is om deze wedstrijd te winnen,
een opgave die onmogelijk lijkt. Deze winst onderstreept dat de Brabantse Wijnsociëteit een uitstekende plaats is om méér te leren over wijnproeven, of zoals de slogan luidt: beter wijnproeven is meer genieten.  

Nello
Pischedda veroverde het clubkampioenschap van de Brabantse Wijnsociëteit. Berry
Marinussen werd tweede, Willem Jan Withagen werd derde. Paul Heemskerk kwam maar twee punten tekort
voor een plaats op het erepodium. De winnaar had dit jaar 182 punten, nummer
twee 132 punten en nummer drie 119 punten. Conclusie: het was écht moeilijk!

We
herkennen wijn vooral als we die geregeld drinken. En wat je sporadisch of
zelden drinkt… dat is echt moeilijk te herkennen. Dus werd er flink gemopperd
op Peter van den Besselaar die de wedstrijdproeverij samenstelde. Kritiek kan
via twee lijnen worden gegeven. Een lijn is dat een wijn niet karakteristiek is
voor het gebied. De andere lijn is dat er te onbekende wijnen op tafel staan.
Omdat de wijn karakteristiek moet zijn, stond er bijvoorbeeld geen chardonnay
uit Limoux in deze proeverij. Maar wel een Meursault. En van de onbekende
streken, zoals Corsica, stond er een héél karakterisitieke wijn, een
vermentino. De bedoeling van de blindproefwedstrijd is dat we gebied, appellatie, druif,
jaar, classificatie en domein opschrijven. Voor alles kunnen punten worden
verdiend. Het was wel een faire wedstrijd, slechts bij één wijn werden de
proevers bij de neus genomen.

Serie
witte wijnen

Bij de
mousserende wijn is dé vraag: is het champagne of niet? Zoniet, dan is het
waarschijnlijk dat  de wijn uit de Loire,
Elzas of Bourgogne komt. Of piepkleine gebiedjes zoals Limoux of Jura. Nou bij
deze wijn werden de proevers bij de neus genomen met een loupezuivere,
uitgebalanceerde Cremant d’Alsace van domaine Fernand Engel, cuvee Trilogie
2007 van pinot noir, chardonnay en pinot gris. Een cremant met drie jaar
rijping, nauwelijks van champagne te onderscheiden  (met ook dezelfde prijs als champagne).

In de
witte serie staan respectievelijk wijnen uit Bordeaux, Corsica, Rhône en
Bourgogne. Château Saransot-Dupre 2009 is gemaakt van semillon en sauvignon:
wat bloemen en jasmijn in de geur, prachtige balans, goede zuren. Domaine Vico
2012 uit Corsica is van 100% vermentino, een wijn met veel mineralen in de
geur, goede zuren en veel spel. Door niemand herkend, we drinken dit gewoon te
weinig. Château de Campuget 2012 Costières de Nimes is een wijn die hoog in
zijn bitters zit, geen allemansvriend, best wel een lastige wijn. Stenig in de
geur, ook wat amandelen. Gemaakt van rousanne, grenache blac en marsanne. Deze
druiven worden ook herkend door sommige proevers.  Meursault Les Pellans 2007 van Michel Clair is
uiteraard 100% chardonnay. Een wijn die bescheiden vanille heeft, vief, veel
zuren en rondeur en een mooie balans. Geen vette Meursault maar een verfijnde.
Er werd matig gescoord bij de witte wijnen, waar 250 punten te verdienen waren.
Rob en Just doen het buiten de latere winnaars goed in de witte serie. Nello
legt de basis voor de winst.

Serie
rode wijnen

In de
rode serie staan wijnen uit Jura, Bourgogen, Sud Ouest, Loire en Bordeaux. De
fouten die hier werden gemaakt zijn bijna allemaal logische, voorspelbare: de
eerste lichte Jura aanzien voor een Bourgogne, de Gaillac met zijn romige neus
aanzien voor een Cru de Beaujolais en de stevige laatste wijn uit Saint Julien
aanzien voor een Cahors. Benoit Mulin’s Arbois 2009 gemaakt van de curieuze
trousseau heeft een frivole geur. De wijn is een feest van elegantie met sappig
rood fruit. Door de lichte kleur van de wijn is de verwarring met een pinot
noir voor de hand liggend. De pinot noir wijn was een vijftien jaar oude
Santenay Clos de Tavannes Premier Cru 1999. Een Oude Dame met een heel belegen
geur: aards en bouillon. Stallucht. Een hersenbreker, deze belegen wijn. Want
direct daarna staat Château Maresque 2011 van de Nederlandse wijnbouwer Lucas
Schutte uit Gaillac. Syrah, duras en braucol zijn de druivensoorten die uitmonden
in een wijn met een geur met bakken rood zomerfruit, een nog straffe smaak met
veel spel. Bepaald geen simpele wijn om te determineren, niemand had deze wijn
goed. Wel herkend werd de mooie Saint Nicolas de Bourgueil van Frederic Mabileau
uit 2005. Deze wijn is nu negen jaar oud, helemaal gemaakt van cabernet franc.
Herkenbare neus door paprika en aards karakter. Met cederhout en rozen. Stevige
sappige smaak, frivool met rondeur en balans. Deze persoonlijkheid uit de Loire
blijft heel goed overeind naast Château Beychevelle 2004, de vierde Grand Cru
Classé uit Saint Julien. Een klassieke wijn met een rijke geur van cederhout,
laurier, mokka en koffie. Veel kracht in de toch nog straffe smaak, 2004 is een
ondergewaardeerd jaar. Die straffe smaak maakt het ook weer aannemelijk om de
wijn voor een Cahors uit Zuid West Frankrijk aan te zien. Paul en Gerard scoren
hoog, terwijl Berry de hoogste score met rood haalt.

Dessertwijnen

Een
lastige serie omdat de wijnen precies dezelfde kleur hebben, maar later blijkt
er toch acht jaar verschil in leeftijd te zijn. Château l’Oree de Bel Air 2003
komt uit het piepkleine Cérons  en is
gemaakt van sémillon en sauvignon, een geur van geconfijt fruit, mandarijn en
koekkruiden. De wijn heeft veel rondeur en een prima balans, maar valt wat weg
in smaak naast de Pacherenc du Vic Bilh 2011 van Producteurs Plaimont, cuvee
Saint Albert (geoogst op 15 november). Een opmerkelijke geur met perzik en…
babi pangang, ruik ik. Nou ja, dat moet gember zijn. Een volzoete aanzet, maar
in de afdronk wat kort. Winnaar Nello en Paul scoren het hoogst in de
dessertwijnen.

Moeten
we niet stoppen met de wedstrijd, verzucht Claartje tijdens het proeven, een
zelfkastijding. Er is ook gesproken over een proeverij uit heel Europa of zelfs
all-over-the-world. De toekomst zal leren hoe Nello de proeverij 2015 gaat
maken – als de wijnen uit heel Europa kunnen komen of beter misschien uit enkele landen
(Frankrijk, Duitsland, Spanje, Italië) … het zal ook dàn moeilijk zijn. Zoveel
is zeker.

Er zitten maanden denkwerk in deze proeverij. Voorproeven. Afwegen. Welke wijn is karakteristiek? En in welke volgorde komen ze te staan. De opdracht is om in één mousserende wijn, vier witte, vijf rode en twee dessertwijnen karakteristieke Franse wijnen op tafel te brengen. Dat lukt Noël Geisen goed. Het zijn twaalf bekende wijnen die we blind proeven. In onze jaarlijkse proefwedstrijd waarvan de winnaar een jaar lang de Kees Mutsaers wisselkoeler mee naar huis mag nemen. Met zijn naam erin gegraveerd, natuurlijk. Misschien zat er een bijzondere keuze in de line-up, meestal verloopt die van licht naar zwaar. Bij de rode serie pijnig ik mijn hersens over de eerste wijn. Die is moeilijk! Later blijkt dat het de wijn is waar álle leden problemen mee hebben, het is de wijn die het minst is herkend: een Bandol uit de Provence.

De wijnen die we proeven zijn:

Champagne Drappier, gemaakt van pinot noir

Domaine Bott Geyl Pinot Blanc 2010, Alsace

Domaine de Galuval 2011, Côtes du Rhone Villages
(Cairanne), van grenache blanc, viognier en rousanne

Domaine Jean Baptiste Ponsot 2008, Rully 1er Cru, van chardonnay

Clos Floridene 2007, Graves Blanc, van sémillon, sauvignon blanc en muscadelle

Van deze wijn worden de Elzasser Pinot Blanc en de Champagne het best herkend, de Elzasser wijn zelfs als beste van de hele avond. Hans van der Horst, Nello Pischedda en Martin Berkelmans scoren het best in de witte wijnen.

Château Barthès 2007, Bandol,
gemaakt van mourvèdre, cinsault, grenache en syrah

Domaine Langlois-Chateau 2009 Saumur Champigny,
gemaakt van cabernet franc

Domaine Contat-Grangé 2005, Maranges 1er Cru Clos des Loyères,
van pinot noir

Château Chasse Spleen 2003, Moulis, Cru Bourgeois Exc,
van cabernet sauvignon, merlot en petit verdot

Domaine Saint Cosme 2006, Saint Joseph,
gemaakt van syrah

De pinot noir werd (samen met de pinot blanc) het best herkend op deze avond. De Bandol is een hartendief van Noël, de neus is een combinatie van kruidigheid, kreupelhout, een stinkertje, toffee en een rozenassociatie, de zuren zijn wat afgebouwd, de wijn heeft nog wel rondeur en fluweligheid. De Saumur Champigny is een hele aangename wijn met lekkere frambozenneus, en ook frambozen in de smaak bij frissen zuren. Aangenaam glas. De Saint Joseph vind ik een van de
mooiste wijnen van de proeverij: kardinaalpaars, wat kruidigheid in een bescheiden neus, maar dan een warme aanzet in de smaak met mooi sap, goede zuren én rondeur, vrij hoog in de bitters. Noëls hartendief is de elegante pinot noir wijn: Maranges. Die vind ik wat enkelvoudig: gesloten neus, tabak, vaag stinkertje, hoog in zuren en bitters met wat mineraaltonen. In de rode serie scoren respectievelijk Hans van der Horst, Toos Dusee en Peter van den Besselaar het beste.

Domaine Valmy 2005 l’Or de Valmy, Rivesaltes,
gemaakt van muscat de rivesaltes

Moulin Touchais 1994, Côteaux de Layon,
van chenin blanc

Hoewel de wijnen elkaars tegenpolen zijn, hebben ze alle twee karakter. De Rivesaltes is als een Rubens schilderij: voluptueus, zwoel, geconcentreerd met romige caramel. De Loire wijn is meer zoals een balletdanseres, heel elegant, helder goudgeel met een neus van ceder/vanille, feitelijk helemaal niet zoet maar hoog in de zuren bij een goed concentraat. Vrijwel iedereen schatte deze wijn véél te jong in, je kon aan de kleur en smaak écht niet aflezen dat de wijn bijna twintig jaar oud is. Peter van den Besselaar scoort opmerkelijk goed in deze serie, direct gevolgd door Dimph Oerlemans (die eigenlijk zoete wijn helemaal niet waardeert) en drie ex aequo scorende proevers: Twan Vermeulen, Hans van der Horst en Nello Pischedda.

Tussen de series gaan de proevers naar de gang om met elkaar te discussiëren over de wijnen. Noël had zich verzekerd van de ondersteuning van Wouter, waardoor we dit jaar een prachtig Excel scorelijst hebben. Reuze bedankt.

Uiteindelijk wint de proefkampioen Peter van den Besselaar (231 punten) met een neuslengte voorsprong op Hans van der Horst (227 punten). Beiden hebben maar liefst acht van de twaalf wijnen goed kunnen plaatsen in de juiste streek, vaak ook met de juiste druif. De derde plaats is voor Nello Pisschedda (183 punten). Toos Dusee scoort net buiten het erepodium, maar zet door de jaren heen een heel constante prestatie neer. Ik had hoge verwachtingen dit jaar van de jonge proevers. We hebben immers jaren gekend waarin die jonge proevers  (David Koenen, Richard van Oorschot) het kampioenschap binnen haalden. Nu zijn het de ervaren sociëteitsleden die hoog scoren. De rode lantaarndrager krijgt traditiegetrouw ook een goede fles mee naar huis. Volgend jaar nieuwe kansen. Noël bedankt voor het samenstellen van de proeverij.