Mooie Maidenproeverij: Nieuwe versus Oude wereld
By in ,

Mooie Maidenproeverij: Nieuwe versus Oude wereld

Mount Difficulty

Twee weken geleden nam Nello, de Nestor van de
Brabantse Wijnsociëteit, afscheid met een mooie wedstrijdproeverij. Diederick Swagemakers,
onze Benjamin en pas sinds kort lid, scoorde in die wedstrijd meteen sterk met
een mooie derde plaats. Voor zijn maiden-proeverij kiest Diederick het thema
“Oude versus nieuwe Wereld”. We zijn benieuwd. 

1a. 2015, Belondrade Apolonia, IGP Vino de la Tierra de Castilla y León,
Verdejo

1b. 2015, Belondrade Y Lurton, DO Rueda, Verdejo

Serie 1 opent met twee forse witte wijnen van
dezelfde druif en hetzelfde jaar. De eerste heeft een iets harsige neus, een
mooie zwoele aanzet maar ook forse zuren en alcohol die je voelt op je
tandvlees. De tweede is ondanks het ruime hout meer in evenwicht met een fijne
zoet-zuur balans. Het zijn allebei vette Verdejo’s uit 2015 van Belondrade,
respectievelijk de Apolonia (IGP Vino de la Tierra de Castilla y León) en de
Belondrade Y Lurton (DO Rueda). Moeilijk om blind te herkennen, geen duidelijke
Verdejo-kenmerken (kruidig, zweetneusje, noot, grapefruit, bittertje).
Misschien speelt het een rol dat de Didier Belondrade en zijn (ex-)vrouw
Brigitte Lurton Franse roots hebben. Hoe dan ook, het zijn mooie wijnen die
door de proevers breed gewaardeerd worden.

 2a. 2014, Domaine Michelot, Meursault ‘Sous la
Velle’, Chardonnay

2b. 2014, Marisco Vinyards, The King’s Bastard, Marlborough, Chardonnay

2c. 2014, Tenuta Rapitala, IGT Siciliane, Chardonnay GC

Serie 2 was duidelijk herkenbaar als Chardonnay
(2014). De rokerige Meursault ‘Sous la Velle’ van Michelot was in verhouding
licht gebouwd en kort. Hij had mogelijk nog last van de vorige gang. Ik vond de
bloemige neus van The King’s Bastard (Marisco Vinyards, Marlborough)
aantrekkelijk, net als de fijne zuren en de ronde mondvullende smaak. Kort en
peperig in de afdronk maar toch een fijne nieuwe wereld wijn. De Chardonnay van
Tenuta Rapitala (Sicilië) was ondanks zijn groene spinazie-neus wel verfijnd en
elegant, maar winnaar bij de Chardonnay was in mijn ogen de Nieuwe Wereld
Bastard van Marisco.

3a. 2012, E. Guigal, Condrieu, Rhône, Viognier

3b. 2012, Marisco Vinyards, The Exemplar, Marlborough, Viognier

In Serie 3 (Viognier, 2012) werd de vlakke
Condrieu van Guigal overtuigend verslagen door de expressieve “The
Exemplar” van Marisco Vinyards. Goudgeel, iets natte wol in de neus maar
vooral perzik, muskaat, iets evolutie, vuursteen. In de mond flinke zuren, dik
viscoos, sappige perzik, beetje prikkelig achterin, “knetterlekkere
dubbeldrank” volgens Paul en voor Berry was dit “de eerste Viognier
ooit die ik lekker vind”. 

4a. 2012, Alvi’s Drift, Drift Red Fushion,
Worcester / Zuid-Afrika, Cabernet Sauvignon & Pinotage & Shiraz &
Petit verdot

4b. 2012, Chateau Taillefer, Pomerol / Bordeaux, Cabernet Sauvignon,
Merlot

4c. 2012, Tenuta Rapitala, Hugonis, IGT Siciliane, Cabernet Sauvignon &
Nero D’avola

In de de rode serie 4 (Cabernet Sauvignon
gedomineerde wijnen, 2012) werd de toon gezet met een herkenbaar
Zuid-Afrikaanse wijn (Alvi’s Drift, Drift Red Fushion, Worcester), veel
pruimen, bramen, koffie, drop in de neus, een zachte aanzet met dezelfde smaken
maar vrij scherp achterin met harde tannines. Op positie 2 was de Pomerol van
Chateau Taillefer was duidelijk de koude wijn, streng, smal, kersen, koffie en
bramen maar nog lang niet rijp. In tegenstelling tot de prachtige derde wijn in
de serie die al volledig op dronk was: de Hugonis van Tenuta Rapitala (IGT
Siciliane, CabS & Nero D’avola). Diep donker rood, zwart hart, iets
evolutie in de rand. Mooie neus, al iets belegen maar toch vrolijk met bramen
en bessen. Heel sappig wijn, cassis, fijne afdronk, duidelijk nog tannines. In
mijn proefnotitie schrijf ik “bijna Italiaanse zuren, Bolgheri?” en
dan is het toch een heel zuidelijke wijn. Mooi gemaakt. Is dit nog Oude Wereld?

5a. 2010, Roland Thevenin, AOC
Gevrey-Chambertin, Pinot Noir

5b. 2010, Mt. Difficulty, Target Gully, Central Otago (N-Z)

Het is gewaagd om na CabS nog Pinot Noir in te
zetten. Toch blijven de Gevrey-Chambertin van Thevenin en de Mt. Difficulty van
Target Gully (Central Otago NZ) prima overeind. Beide wijnen worden duidelijk
herkend. De Gevrey-Chambertin is voor een 2010 wel lichtgebouwd, helder van
kleur met in verhouding al veel ontwikkeling. Met zijn flinke zuren frist hij
ons wel weer op na de CabS. De Target Gully doet heel bio aan. Donkerder rood,
diffuus, ongefilterd, veel stal in de neus, volle jammige aanzet met minder
zuur, meer ontwikkeling. Fijne wijnen met een vrolijk plusje voor de Oude
Wereld wijn.

Bij de kaas proeven we Quinta do Noval Silval
Vintage 2005 die nog piepjong fruitig aandoet.

Als hartediefjes kiest Diederick de Belondrade Y
Lurton (heerlijk bij de kaas!), de Marisco’s en de Rapitala CabS.En wint dan Oude of Nieuwe Wereld? Onder de streep staat een smakelijke
proeverij met een interessante line-up waarin de klassiekers vaak rechts
gepasseerd werden door de nieuwelingen… Mooie maidenproeverij!

Proefnotities en verslag Noël Geisen

Wie van de drie? Wil de monocepage opstaan?
By in ,

Wie van de drie? Wil de monocepage opstaan?

Oude stokken leveren mooie wijn: Alto Moncayo

Martijn de Groot gaat
ons drie series van ‘drie grote druiven’ voorzetten. Iedere serie bestaat uit
één monocepage en twee blends met dezelfde druif. Ook bestaat iedere serie uit drie
landen. Niet geheel toevallig stammen deze landen uit zijn eerdere proeverijen
waarbij we een ‘ronde’ maakten:  (Giro) Italië, (Tour) Frankrijk en
(Vuelta) Spanje.

Om onze smaakpapillen
weer op scherp te zetten starten we met een ‘indrinker’. Het is Berlucchi,
Cuvee Imperiale 2014
, een Franciacorte uit Corte Franca in het hart van de
Franciacorte regio, gemaakt van Chardonnay en Pinot Noir. We proeven friszure
appeltjes, eikenhout en een prominente mousse.

Na deze intro mogen wij
echt aan de bak! Martijn geeft ons bordjes waarmee we na elke ronde stemmen. Welke druif is het? Uit welk land komt dit glas? En geheel in de stijl
van ‘Wie van de drie’ (https://youtu.be/Ckahk2E0GOQ): wil de echte monocepage opstaan ?

De eerste serie blijkt
om Viognier te gaan. De monocepage is Cinerino, Marziano Abbona, 2013
uit Piemonte. Gemiddelde leeftijd van de stokken is 20 jaar. De wijn heeft
zeven maanden gerijpt op Frans eiken en Acacia vaten. De vanilletonen zijn dan
ook overduidelijk aanwezig. Rijk aroma van honing, witte bloemen, brandnetel en
citrus.

De blends zijn Coudoulet
de Beaucastel, 2015
en Aigua de Llum, Vall Llach, 2014. De eerste is
de beroemdste wijn van Châteauneuf-du-Pape. Deze witte Coudoulet is een blend
van Marsanne 30%, Viognier 30%, Bourboulenc 30% en Clairette 10%. De druiven
blijven voor acht maanden in houten vaten en RVS tanks voordat de wijn wordt
geblend. In de neus is de wijn bloemig met tropisch fruit. De smaak is
aangenaam.

De tweede blend, Aigua
de Llum
, is een echte rariteit van het grote huis Vall Llach in de priorat.
Slechts 986 flessen deze jaargang. 60% Viognier, 35% Garnacha Blanca en 5%
Macabeu, Moscatel en Mersaguera. De helft van de druiven gaat in nieuw Frans
eiken vaten, de andere helft in RVS tanks. In de neus rijpe vruchten als
ananas. In de mond mooi geïntegreerde zuren. Een frivole wijn!

Ribera del Gudiana met káársrechte rijen wijnstokken

De tweede serie betreft Cabernet
Sauvignon
. Niet dat we daar van meet af aan eenduidig over zijn, maar toch.
De monocepage is Vaso de Luz, Reserva, Ribera del Guadiana 2009. Hans vdH en ik ruiken
‘Velpon’. Anderen nemen zwart fruit, vijgen en drop waar. Een mooie wijn!

Château d’Issan in Margaux

De blends zijn Château D’Issan, Grand Cru Classe, 2007 en Guidalberto,
Tenuta San Guido, 2008
.De eerste is een typische Margaux, ruim een jaar gerijpt op deels nieuw
eiken vaten. 63% Cabernet Sauvignon en 37% Merlot. Noël ziet een donkerrode,
half transparante wijn. Peter en Berry ruiken ceder. Daarnaast ruikt Berry
zwarte bes en groene paprika en benoemt de ‘Bordeaux-neus’. Paul herkent tabak,
leer en bramen. Ik vind het een rijke wijn met houttonen. 

De tweede blend, Guidalberto,
Tenuta San Guido, 2008
, is een ‘hartedief’ van Martijn. Naar verluid is het
een typische Maremma wijn. 60% Cabernet Sauvignon en 40% Merlot. Ook ruim een
jaar houtgelagerd. Ik ruik en proef dadels. Diederik zegt chocolade en bessen.
Anderen benoemen: ceder, rood fruit, lijm, toffee, tabak, koffie, cacao en
droppig. Ook dit is een heerlijke wijn.

Mooi hoor, de wijngaard van Alto Moncayo

De derde serie van drie
blijkt Grenache te zijn. De monocepage is Alto Moncayo, Garnacha,
2011
. Martijn vindt dit een ‘hartedief’ en van mij krijgt hij helemaal
gelijk! Deze Garnacha komt uit de D.O. Campo de Borja ten zuidoosten van Rioja.
Komt van 40 tot 70 jaar oude stokken die op 500 tot 800 meter hoogte staan.
Berry heeft het over ‘vloeibaar hout met morelkers’…

De blends zijn Le Bossu, Château du Trignon, 2011 en Barrile,
Contini, Isola dei Nuraghi, 2013
.De eerste komt uit Vacqueyras en is gemengd met Syrah en heeft een zeer
beperkte houtrijping gekregen. Als ik de wijn ruik denk ik aan vroeger, wanneer
mijn moeder haar haren werden voorzien van permanent vloeistof. Gelukkig ruikt
Gerard rood fruit en Boele wat meer aardse geuren en paprika. Peter onderkent
dan weer stal, peper, piment en espresso. 

De tweede blend komt van
Sardinië waar Grenache onder de naam Cannonau bekend staat. Naast een beetje
Cannonau bevat de wijn 90% Nieddera. De wijn heeft een klein jaar op hout
gerijpt. Ik ruikt kruisbes en lijm en proef ‘groen’, nootmuskaat en gezoete
gember. Kees daarentegen tabak en zwarte kers.

We sluiten af met een
‘uitdrinker. Het is Korlat, Vinarija Benkovac, 2011, een
Merlot-monocepage uit Dalmatië, twee jaar op eiken gerijpt. Ik ruik
ijzer en proef gedroogde pruimen met
wat bitters. Al snel komt dan de film Sideways ter sprake: “I’m not drinking f
***** Merlot”.

Verslag en proefnotities
Eric Hoepelman

Leren en genieten van wijnen uit Noord Rhône
By in ,

Leren en genieten van wijnen uit Noord Rhône

Bij een
verrukkelijk glas Saint Peray is het prettig leren over Noord Rhône. Er zijn
acht beschermde herkomstgebieden en vier druiven, geeft Eric Hoepelman aan. We
proeven met visuele ondersteuning en uitstekende documentatie. Die druiven,
syrah, viognier, marsanne en roussanne, dat is te overzien. Zou je denken. Maar
je moet die witte wijnen toch wel geregeld proeven om ze te herkennen. Het is
niet alleen de druif die bepalend is voor de smaak, maar talloze factoren
spelen een rol. De leeftijd van de wijnstokken, het tijdstip van oogsten, de
bodem van de wijngaard, wel of geen houtrijping, de interventies van de wijnmaker.
Da’s nou precies wat onze wijnstudie zo mooi maakt. 

 

Wijnen van
marsanne, die drink ik niet vaak. En ik herken ze niet. Uiterst nuttig dus om
die te proeven. Eric zet ons twee witte Crozes Hermitages en twee witte Saint
Joseph voor. Wáár is marsanne aan te herkennen? Volgens Oz Clarke: een jonge
marsanne smaakt wat mineraal, vaak naar citrus en perziken. Na verloop van tijd
ontwikkelt zich een rijk palet van kamperfoelie en jasmijn, acacia, honing en
misschien een vleugje abrikozen en kweeperen. De wijn is aromatisch, olie- en
nootachtig en zwaar. 

Goede
wijnmakers brengen een wijn van marsanne die zwaarte en complexiteit bezit én
het vermogen om te rijpen. Een gerijpte marsanne past bij machtig voedsel. Tijd
voor de proef op de tong. 

Crozes
Hermitage 2015 Delas Blanc

De maximale
opbrengst is 45 hl/ha, aldus Eric. Toos noemt de wijn elegant en prachtig, met
als proefnotities meloen, ananas en tropisch fruit. Mijn aantekeningen: licht
floraal, sappig, eenvoudig en prima. 

Saint Joseph
2014 Delas Blanc

Hier een
lagere maximale opbrengst, 37 hl/ha. Hoge zuren, stevige wijn, zegt Toos.
Peperig, een moeilijke neus. Mijn aantekeningen lijken als twee druppeltjes
water op de Crozes Hermitage: licht floraal, prettig, fris, eenvoudig, prima. 

Saint Joseph Blanc
2011 Emanuel Darnaud

Een meer
gerijpte wijn, de duurste uit de serie, krijgt veel bijval. Goed in
evenwichtig, zegt HansH. Kees benoemt gedroogde abrikoos, een bloemige neus,
fijne wijn. Romig staat in mijn aantekeningen, en ook: vette wijn, dik,
vanille/veel hout. Dit is de aangenaamste wijn van de marsannes. 

Van de
kenmerken waar je marsanne aan herkent, is ‘zwaar’ misschien wel de
duidelijkste. En dan is dat nog heel relatief, zwaar in vergelijking met een
lichtere wijn zoals een Muscadet of Sancerre. 

De overstap
naar syrah wijnen maken we met twee Saint Joseph waarvan de volgende een
hartediefje van Eric is. 

Saint Joseph 2011 vieilles vignes, Bernard Faurie

Deze wijn
brengt de tongen goed los, de meningen zijn een beetje verdeeld. Kroten is de
omschrijving van de twee Hans-en. De geur is heel aanwezig en expressief, zegt
Diederick. Sigaar, rokerig, zegt Claartje. Teer, granaatappels, tabak, veel
hout, leer en rokerige geur, aldus Gerard, die de smaak beschrijft als complex
met bitters, aangenaam. Ik vind de neus feestelijk en expressief: wat vanille
maar vooral morelkersen, heel karaktervolle wijn met goede zuren en balans.Hartendiefje van Eric.

Hierna
proeven we vijf Côte Rotie wijnen. Van 5 jaar jong tot 31 jaar oud.
Ongelofelijk fijn om zo’n reeks te proeven. Hugh Johnsons wijnatlas leert dat
het Marcel Guigal was die in de jaren tachtig van de vorige eeuw Côte Rotie
roem bracht. Daarvoor waren de betoverende wijnen vooral bekend onder een kring
van heel kleine liefhebbers. Wel de liefhebbers die dan precies van wanten
wisten. 

Wáár
herkennen we syrah aan? Jonge syrah ruikt naar exotische bloemen, anjers en
viooltjes, wat voor een rode wijn opmerkelijk is. Ook smaken van rokend hout,
twijgjes rozemarijn op het vuur, frambozen, bramen en zwarte bessen. Côte Rotie
is aromatischer dan Hermitage en ook iets rokeriger. Door rijping krijgt syrah
tonen van wild en leer, een chocolade achtig karakter en vleugjes viool en
tabak. 

Côte Rotie  2011
Le Vins de Vienne

Hartendiefje
van Eric. Rozen ruikt HansH. Bekoorlijke wijn, zegt Rob, en ook: fijne
wijn  met vanille, animaal, lijm, complex
en elegantie. 

Wijnen van
Guigal, Côte Rotie Brûne et Blonde de Guigal

Jaargang 2012

Het
understatement van de avond, komt van HansH, een “behoorlijke” wijn. Paul ruikt
koffie. Als je een wijn tien jaar kunt laten rijpen in de kelder, dan is dit
een fijne aankoop. Rijke en diepe geur, complex met chocolade, peper, floraal.
Hoge Wijn. Ik ruik niet een paar bloemetjes maar hele bloemenvelden. Goede
balans, mooi verweven hout, veel potentieel. 

Jaargang 1998

Tja, 19 jaar
oud, dit wil je meteen drinken, toch? Oef, dan is het schrikken van de neus,
een belegen toontje, olijven, oxy. Als de smaak nog maar goed is? En dan BOF,
in de mond krijg je een wijn met nog te veel tannines en kracht. Ik vind dit te
jong. Geur en smaak detoneren dus een beetje. Maar erg fraaie wijn. 

Jaargang 1994

Veel proevers
zeggen wat moeite te hebben met deze wijn. Dat komt dan door zijn
ontoegeeflijke smaak. Die kan met zijn 23 jaar écht nog wel langer rijpen.
HansL prijst de levendige zuren en ruikt gekookte aardbei. Maar beste lezers,
als je deze wijn dan in het glas krijgt: r u i k e n en nog eens r u i k e n.
Want wat is dit een mooie geur: kruidig, peper, romig en melkchocolade,
cederhout en floraal. Complex, om eindeloos te ruiken.

Jaargang 1986

Guigal
excelleert in dit jaar, dat verder nogal magere en weinig charme bezittende
wijnen heeft gebracht, zegt Jancis Robinson. En die dame kan proeven. Dat
blijkt wel. Voor mij is dit de wijn van de avond en waarschijnlijk komt de wijn
in de top van het seizoen. Tuilé kleur. Stinkertje. Amandel. Levendig. Peper.
Mooie geur, gevolgd door een vitale smaak en goed op dronk. Nu à Point zelfs.
Deze belegen dame heeft óók nog een mooie fruitimpressie. Indrukwekkend glas
van 31 jaar oud.Uiteraard: hartendiefje van Eric.

Fijne avond,
Eric, bedankt!

Kampioen wijnen
By in ,

Kampioen wijnen

Het hoort bij
de wijnwereld: competities en bekroningen. De spreuk goede wijn behoeft geen
krans, die wordt door de wijnbouwers zelf met voeten getreden. Overal zijn
wedstrijden waar wijnen gelauwerd worden. Goed voor de trots van de wijnboer.
Én goed voor de verkoop, want de consument wil wel een wijntje dat kampioen is
geworden. Hans van der Horst zet ons twaalf bekroonde wijnen voor. Dat moet een
fantastische proeverij opleveren. Zijn de wijnen óók kampioenen in onze ogen? 

Alle proevers
hebben de blind geserveerde wijnen gewaardeerd met een kwalificatie: matig,
voldoende, ruim voldoende, goed of zeer goed. En ja, al deze kwalificaties zijn
gegeven. Drie wijnen scoorden ‘matig’ bij de proevers. Negentien keer (uit 144
scores) geven de proevers ‘zeer goed’. 
Zijn wij nou zo kritisch en verwend? Of moeten we kampioen wijnen met
een korreltje zout nemen? Ik heb de scores vertaald naar een rapportcijfer. En
zie, dan komen maar twee wijnen boven het rapportcijfer acht. 

De beste
wijnen van de proeverij zijn:

1 Vinas de
Vero Secastilla 2011 Somontano met rapportcijfer 8,8

2 Le Clos de Caillou 2014 Côtes du Rhone met
rapportcijfer 8,0

3 Bruno Rocca
Rabajolo 2013 Langhe rosso met rapportcijfer 7,9

Fijn is dat
Hans altijd wil objectiveren. De proevers hebben de wijnen dus ook beoordeeld
naar prijs, met de kwalificaties zeer goed, goed of te duur. Slechts vijf
wijnen kregen de kwalificatie zeer goed van de proevers, terwijl álle twaalf
wijnen van een of meer proevers het ‘te duur’ etiket kregen. De volgende wijnen
scoorden op de beste prijs/kwaliteit verhouding.

Domaine Clavel de Mas 2015 Coteaux de Languedoc

Moulin a Vent 2015 Nadia & Thierry Janin

Tenuta Olim
Bauda 2015 Barbera d’Asti 

De duurste
wijn van de proeverij is erg mooi en scoorde in rapportcijfer op de vierde
plaats. Ventisquero CS Enclave 2011, een cabernet sauvignon uit de Maipo Valley
in Chili.
Maar liefst driekwart van de proevers oordeelde deze wijn (euro 57)
te duur. 

Genoeg over
de cijfers, laten we naar de proefnotities gaan. 

Domaine Clavel de Mas 2015 Coteaux de Languedoc

Biedt veel
voor de prijs van 8,40 euro, het rapportcijfer van alle proevers komt op 7,2.
Paarse kleur, duidelijk jong en expressieve geur, ongecompliceerde wijn. Willem
Jan benoemt kers, witte peper en drop. De wijn gemaakt van grenache en carignan
roept bij Claartje kers, hout en wat droge tannines op. Just benoemt koffie en
‘gemakkelijk’. 

Moulin a Vent 2015 Nadia & Thierry Janin

De prijs is
14,95, het rapportcijfer van iedereen 7,6. Deze wijn van gamay heeft een heel
goed concentraat, heet een expressieve neus met véél kersen, lekker! De geur is
rijk met morellen en tabak. Eric noemt de wijn zacht, hij ruikt yoghurt en
benoemt een korte afdronk. Type Argentijnse Malbec zegt Rob, die in een hoek van proevers
zat die in opperste verwondering naar de fles keken toen die werd onthuld. Erg
mooie wijn.

Tenuta Olim
Bauda 2015 Barbera d’Asti

De Barbera
kost 11,50 euro en scoort het rapportcijfer 7,8. Paarse kleur nog, gesloten
neus, ik ruik niets. Wel wat nieuw hout, beloftevolle wijn met hoge zuurgraad.
Rob benoemt een schrale neus, fruitsnoepjes en de smaak krijgt als oordeel:
smak, smak! Ook Eric benoemt de neus als gesloten, de smaak als aards.

En dan de
beste wijnen. 

Vinas de Vero
Secastilla 2011 Somontano met rapportcijfer 8,8

Deze wijn
kost 25,95 en is gemaakt van garnacha. Mooi cederhout, kersen op sap, goede
balans en mooie zuren. Verleidelijke en machtige wijn, heel dik gemaakt met
fraaie balans tussen zuren en bitters. Toos benoemt drop en chocolade. 

Le Clos de Caillou 2014 Côtes du Rhone met
rapportcijfer 8,0

Deze wijn
kost 15,95 en is gemaakt van 85% grenache, 10% syrah en 5% carignan/mourvedre.
Rob benoemt de wijn als elegant, met mooie bitters maar een storend zoetje.
Eric noemt de wijn rijk, hij ruikt framboos, tabak en leer. Mijn aantekeningen:
lichtrode kleur, fruitig en expressief. Vrolijke geur, ongecompliceerd leuke
wijn. 

Bruno Rocca
Rabajolo 2013 Langhe rosso met rapportcijfer 7,9

De wijn kost
29 euro en is gemaakt van 40% cabernet sauvignon, 30% barbera en 30% nebbiolo.
Toos noemt de wijn te jong. Na een stroef bittertje heeft de wijn met hoge
zuren een sappige smaak, kruidig ook. 

Een hele
leuke proeverij, waarin twee wijnen een magere 6,3 rapportcijfer scoorden. Een
van die wijnen was de goedkoopste uit de proeverij (een supermarktwijn), maar
de andere kost 12,60 euro. Ai, ai. Kampioen wijnen zijn nooit echt beroerd,
maar dat je medailles en bekroningen met een korreltje zout mag nemen, tja, dat
is wel bewezen.

Druiven herkennen van heerlijke klassieke wijnen
By in ,

Druiven herkennen van heerlijke klassieke wijnen

De eerste proeverij van het nieuwe seizoen, ik moet een
leerzame proeverij samenstellen. Dat dacht Gerard van Avendonk. Hij kiest voor
een ongecompliceerd thema ‘Druiven herkennen’ dat áltijd gecompliceerd blijkt
als de wijn eenmaal op de tong komt. Na de voortreffelijke Bollinger champagne
proeven we twee series wit, twee series rood en  een prachtige Muscat de Saint Jean de
Minervois. 

Domaine
Christophe Pichon Condrieu 2012

Gemaakt van viognier, een wat strenge neus, perzik, wat
lychees. Rijk in de geur, zegt Eric, niet in de smaak. De smaak heeft een goede
zuurgraad. Voor mij de mooiste witte wijn op tafel, elegant. 

Eagles Nest Merlot 2008 Constancia

Gemaakt van merlot, 16 maanden houtrijping. Een donkere
kleur, roodbruine rand, stinkertje in de geur, warme aandronk en heel veel
kracht, de wijn zit hoog in zijn bitters en heeft veel karakter. 

Torres Mas
La Plana 2010 Penedes

Gemaakt van cabernet sauvignon, maar altijd wat lastig te
determineren Spaanse wijn. Met deze wijn stond Torres in 1979 ineens
mondiaal op de kaart, omdat de befaamde 1970 in een blindproeverij álle Franse
topwijnen versloeg. Deze 2010 is de veertigste jaargang. De wijn is wondermooi,
zoveel is zeker. Een geur waar je steeds iets nieuws in ontdekt: mocca, chocolade,
cacao, kersen, ladingen kersen, cederhout. De smaak is hap sap (zin in een
volgende slok), fluwelig en elegant. Grote wijn. 

Château
Montus 2001 Madiran Cuvee Prestige

Gemaakt van tannat, jong is deze wijn zo goed als
ondrinkbaar. Nee, laat ik me zorgvuldiger uitdrukken: de wijn is dan zo
gesloten dat ervan genieten moeilijk is. Dit is een druif en wijndomein die
vragen om ten minste tien jaar kelder. Ik hoor verschillende proevers die menen
dat de wijn nu na vijftien jaar pas genietbaar wordt. Maar dan krijg je ook
wat: een bijna zwarte kleur, in de geur wat koffie en chocolade zegt Berry. Ik
ruik vooral kruiden, ceder, tabak en later zelfs wat ketjap. Klassieke wijn met
veel kracht en ja… ook nog heel duidelijke tannines. 

Prachtige proeverij waarin ook Elzasser riesling, nebbiolo
uit Barolo en chardonnay uit Meursault op tafel stonden.

Berry’s Bijzondere Bottle Battle
By in ,

Berry’s Bijzondere Bottle Battle

Berry
Marinussen heeft een proeverij met The Battle als titel. Flessen, wijnmakers,
die met elkaar de degens kruisen (figuurlijk) om te beoordelen wie wint. Geen
riesling?, vraagt iemand bij de uitdrinkers vol verwondering. Nee, want dat
verwacht iedereen van mij, zegt Berry. Hij heeft niet een gemakkelijke weg gekozen, veel voorbereiding in de
proeverij gestoken. Er staat één Duitse wijn op tafel, want het bloed kruipt waar het niet gaan kan, de indrinker: Silvaner Alte Reben
2012 uit Rheinhessen van Gröhl.
Ik piekerde me suf wát het kon
zijn, je streept dan druif voor druif door, alleen niet aan de silvaner
gedacht.Sappige wijn, veel zuren, bitters duidelijk
aanwezig, in 2e instantie ook fijne bloemetjes.

We proeven
vier rode wijnen blind naast elkaar, steeds aangeraden, de persoonlijke
favorieten van vertrouwde wijnhandelaren
. Daarna Bourgogne naast Barbaresco
(lichtgekleurde wijnen), Madiran naast Cahors (zwartgekleurde wijnen) en daarna
drie dessertwijnen – zonder de te verwachten riesling. Het is een fijne
proeverij, Berry’s bijzondere bottle battle. Leerzaam én om te genieten. 

Favorieten van wijnhandelaren

La vieille Eglise 2013 Côtes du Marmandais

Krijgt 6,4
als rapportcijfer van de proevers. Paarsdonker, kleine neus, besjes. Willem Jan
proeft kers, ceder, paprika en oordeelt de wijn wat dun. Eric benoemt cassis,
zoet, beetje hout, drop, zoethout, stevig zuur, mondvullend, aanhoudend
bittertje, spannende wijn.

Fausto 2014
Marken

Krijgt 6,5
als rapportcijfer van de proevers. Gemaakt van Sangiovese en Montepulciano.
Biologische wijn, sappige smaak, karaktervol opdondertje. Eric benoemt krachtige
siroop, botertje, laurier. Willem Jan ruikt roos, cerise, fruitella, ruikt
zacht, kers, laurierachtig drop,

Poggio alla
Guardia 2012 Toscane

Krijgt 7,5
als rapportcijfer van de proevers. Sangiovese. Bruine rand, lekkere neus,
aangename mineraliteit en kruidigheid, verleidelijke wijn, goede zuren, fijne balans,
levendig. Eric benoemt zweet, aceton, peper, kruidnagel, rondeur, tandplak, droge
cacao. Willem Jan proeft kers, thee, leer, sinaasappelschil, aceton/medicijnen
op achtergrond, stevige nasmaak. 

Saint Cosme
2014 Cotes du Rhone

De wijn die
de meeste mensen als lekkerste duiden krijgt rapportcijfer 7,6. Willem Jan
geeft aan een volle neus met zoete vruchten, kers, jam, framboos, toontje
chocolade, behoorlijk zoet met zuurtje, plak, mag nog even. Eric noemt de geur wonderlijk:
boter, tropisch fruit, mango, ananas, banaan. Mijn aantekeningen van deze wijn van
Syrah: paarsrode rand, bloemrijke geur, erg fraai, morellenkers, volkruidige
aandronk, goede zuren, heeft een prettige smoothness, rondeur, goed sap.

Twee
lichtgekleurde wijnen

Gevrey Chambertin 2009 Les Crais, Christian Ninot et
Fils

Hartendief
van Berry. De meerderheid van de proevers kiest voor deze wijn. Uit de lichte
kleuren in het glas is het evident dat we hier te maken hebben met een druif
zoals de pinot noir of nebbiolo, blijken ze het beiden te zijn! Geouderde
kleur, lichtbruin, belegen tonen, licht rozen, aantrekkelijk spel, goede zuren,
hap sap, verveelt niet, ideale lunchwijn. Claartje is kritisch (natte doek,
dun), Rob heel positief (granaatrood, potloodslijpsel, stal, mooie balans,
lekker), HansL idem (stallucht, zoete smaak) en Willem Jan staat op het
verkeerde been door de mooie rozen in de geur. 

Barbaresco
2009 la Spinetta

Nebbiolo. Geouderde
kleur, lichtbruin, geprononceerde geur, mineraal, wat straffere smaak met meer
tannines, bitters, karaktervol. Claartje is nu milder (groene kruiden, basilicum/peterselie,
drop en koffie, bitters), Rob noemt de wijn eerder interessant dan mooi,
terwijl HansL zwarte bessensiroop determineert en een redelijke balans.

Twee
donkergekleurde wijnen

2001 Montus
veillle vignes Madiran

Inkt,
koemest, amarenekersen, zoete aanzet, zwarte bessen, bek vol wijn, snufje stal,
zegt HansL. Eric doet de wijn denken aan truffelrisotto. Rob noemt deze wijn
wat complexer dan de volgende. Mijn aantekeningen: diepzwart, houttonen
domineren. Karaktervol, sappig, tandplak, moeilijke wijn nu! ceder, goede
zuren, interessant, goed onderliggend fruit, stoofpotjeswijn. Duidelijk
voorkeur van de meeste proevers.

2000 Le Cedre
Cahors

Hartendiefje
van Berry. Diepzwart, gestoofd fruit, pruimen, ik vind de wijn een tikje
eendimensionaler, drinkt wel soepel. HansL benoemt caramel, amarenekersen,
zoete aanzet, meer tegenwicht zuren, fruit om op te kauwen, bazooka kauwgum,
het ‘gemaakte’  proeft Hans terug.

Dessertwijnen

Berry heeft
een Loupiac 2004 (doet aan een kleine Sauternes denken), een Siciliaanse
Passito 2012 (ik kreeg een visioen van Bianca Castafiore) én de altijd zeldzame
Bonnezeaux, de ultieme wijn uit de Coteaux de Layon. Die vonden de meeste
proevers dan ook het lekkerste.

2005 Chateau de Fesles Bonnezeaux

Turks fruit!Hooi,
boter, excellente balans, bittertje. Vol van leven, kan nog heel lang mee,
stroperige viscositeit, mooi spel. Herkenbaar Loire. Chenin Bloanc. Rob benoemt honing, dikke
wijn, smaak blijft achter bij neus. HansL: marsepein, geconcentreerd, mooi rond
zacht romig maar klein zuurtje te ver weg. 

Heerlijke
proeverij.

Lessen van Nello (1)
By in ,

Lessen van Nello (1)

Wijnen die verwantschap hebben met elkaar zijn lang niet altijd goed uit elkaar te houden.
Nello Pischedda heeft een proeverij samengesteld waarin wijnen met elkaar worden vergeleken uit Piemonte, Veneto en Rhône. De wijnen uit Piemonte zijn gemaakt van de barbera druif, die uit de Rhône van de syrah druif. In Veneto mogen van corvina druiven, molinara druiven, en rondinella druiven in volgorde van licht naar zwaar Valpolicella, Valpolicella Superiore, Amarone en Recioto gemaakt worden.

Nello zet drie referentiewijnen in, repectievelijk Barbera d’Alba  “Raimonda” 2014 van Fontanafredda (mineraal en frivool), Valpolicella Superiore Ripasso  “San Rocco”  2013 van Tedeschi (mineraal en zwoel) en Crozes-Hermitage  “La Matinière”  2013 van Ferraton (veel
rondeur en kracht).

Daarna krijgen we steeds een serie van twee wijnen met de vraag de druif te herkennen. 

Barbera d’Alba Superiore  “Papagena” 2010 van Fontanafredda is herkend door Eric, die de wijn typeert als zoet (pruimenjam), kers en leer.

Valpolicella  “La Fabriseria” 2011 van Tedeschi heeft een wat minder herkenbare geur met cederhout en bessen, ik ruik ook pruimen, Noël ruikt anijs en mint, stevig glas wijn.

Saint-Joseph  “L’Amarybelle” 2013 van Yves Cuilleron is een hartendiefje van Nello, onmiddellijk herkend door gastproever Harrie door de ‘witte peper’. Goed in balans, zegt Hans H, die ook peper herkent. In de neus verder kreupelhout en leer, bramen en kersen. Wijn met een hoge zuurgraad en veel vrolijkheid.

Pio Cesare is een fantastisch huis en hun Barbera d’Alba “Fides” 2011  getuigt daarvan: een geur met peperkoek, pruimen, koffie, marsepein en wat verse tabak aldus Just, gestoofd roof fruit en veel elegantie. Lang nahangende wijn.

Côte-Rotie  2013 van Dauvergne Ranvier werd door mij
aangezien voor een barbera (verdorie), een sappige en lekkere wijn, stevig met
goede zuren, in de kleur een duidelijke paarszweem (zoals de referentie
barbera), in de geur een zoetje, peper en caramel.

Amarone della
Valpolicella  2011 van Tedeschi
is een
van de sterren van de proeverij, door Toos feilloos herkend: zwoele geur,
kersen, mocca en chocolade. Zwoele smaak ook met goed concentraat. In de geur
ruik ik ook cederhout en wat stalimpressies. Wat hoog in alcohol, heel complete
wijn die de bekende hap sap reflex teweegbrengt: ik wil nóg een slok, nóg een
glas.

Côte-Rotie  “Terres Sombres”  2012 van Yves Cuilleron is een hartendiefje van Nello en waarschijnlijk de mooiste wijn van de proeverij. Héél veel positief commentaar, o.a. bouillon en vleesimpressie (Coby), stevige wijn met ingekookt fruit (Eric), purperrand, frisse geur, munt, chocolade, elegantie en rondeur bij een goede balans (Noël). In mijn aantekeningen noem ik de balans zelfs geweldig, bramen in de zwoele geur, tabak, mocca en chocolade. Enorm beloftevol elegant glas.

Amarone della Valpolicella  “Monte Olmi”  2008 van Tedeschi heeft een geur met pruimen (Coby) en cassis en leer (Eric), zwoel in de mond, zoet en hóóg in alcohol. Wat herfstbosimpressies en uitstekende balans.

Mooie proefavond.

Rijke Rhônes maken indruk – verrassende combinaties
By in ,

Rijke Rhônes maken indruk – verrassende combinaties

Côte Rôtie wijngaarden

De best gedocumenteerde proeverijen als het gaat om
druivenvariëteiten? De proeverijen van Noël Geisen. Ook nu krijgen we
vijfentwintig druiven goed gedocumenteerd en daarvan proeven we er elf. En nog
twee, maar die zijn zó curieus dat we ze eigenlijk meteen mogen vergeten. We
proeven Rhône. En hoe? We proeven ook de absolute top AC’s – Condrieu,
Hermitage, Côte Rôtie. En natuurlijk de Zuidelijke Rhône wijnen, waarvan
Châteauneuf du Pape het meest befaamd is – terwijl alle wijnliefhebbers wel
fraaie herinneringen koesteren aan een fles Vacqueras of Gigondas.

Domaine Les Amouriers 2014 Vacqueras Blanc

Hartendief van Noël. De meningen lopen een beetje uiteen
over deze wijn. Paul proeft niet voldoende zuren. Laat dat nou net een karakteristiek
zijn van grenache blanc en clairette die samen tekenen voor driekwart van de
druiven waarvan deze wijn is gemaakt. Goed geproefd dus, Paul determineert ook
buxus, steen, mos, appeltjes. Mijn aantekeningen: banaan, flink wat kracht,
hazelnoot en vanille, ook bitters, karaktervolle wijn!

Domaine Belle 2012 Hermitage Blanc

Gemaakt van marsanne en rousanne. Rob mist sap en spanning,
de wijn is te houtgedominerd naar zijn zin. Eric proeft tropische tonen, die
hem doen denken aan de schuimblok uit zijn jeugd, de wijn is rijk en gul, zegt
hij. Ik mis geur, de wijn is wat gesloten. Dat maakt de wijn goed op de tong
met verfijning, prachtige rondeur, helaas wel wat duidelijke alcoholtoets,
uitstekende balans.

 

Stephane Montez

Condrieu ‘Chanson’ 2010 Stéphane Montez

Eric ruikt een wonderlijke combinatie van geuren: groene
asperges, stinkende mest, graskaas, aardbei en geroosterde amandelen. Rob
benoemt ook groente én vlees in de geur. Kees ruikt wat sinaasappel. Mijn
aantekeningen: pittig glas witte wijn van viognier met een pauwestaart van
impressies in de geur, heel breed en rijk, in de smaak mangotonen, citrus en
vanille. Hoge wijn!

Naast een verdienstelijke Plan de Dieu staat een wijn die
mij van de sokken blaast. 

Domaine Michel & Stephane Ogier

Côte Rôtie 2009 Domaine Ogier d’Ampuis

Wijn gemaakt van syrah. Bramen, zure kersen, drop en laurier
ruikt Martin. Da’s veel meer dan ik ruik, ik ruik  vooral ceder maar mijn brein zegt ook meteen:
wow, wat rijk! De wijn slik ik in een reflex door – en dat gebeurt echt niet in
iedere proeverij. Mooie zuren, finesse en spanning. En dan gebeurt er in dat
brein iets waar ik geen enkele moeite voor hoef te doen, de Plan de Dieu is een
sympathieke maar wat norse boer. De Côte Rôtie heeft een joyeuze zorgeloosheid
die me meteen doet denken aan een levenslustige dertiger (met een paardestaart)
in een cabriolet. Deze wijn heeft een Bourgogne-achtige allure, fantastisch. Dé
wijn van de proeverij. 

In de volgende serie staan twee wijnen van dezelfde
wijnmaker uit 2010: Côtes du Rhone Villages én Châteauneuf du Pape van Charvin.
De laatste is complexer maar ook wat norser, te jong nog. Louter positief
commentaar op deze wijn. Fijne tannines en kruidigheid, zegt Wouter. HansH
próeft dat de wijnen verwantschap vertonen, heel knap. De stevig, straffe,
prettige Côtes du Rhone Villages is wat opener, biedt karrevrachten met rood
fruit.

Dat ook bescheiden regio’s profiteren van een schitterend
wijnjaar bewijst de laatste rode serie, drie wijnen uit 2007.

Clos des
Papes 2007 Châteauneuf du Pape

Hartendief van Noël, dank Wouter die wijn inbrengt om te
vieren dat hij is geslaagd voor het vinologenexamen. Een 99 Parker punten wijn
van merendeels grenache en mourverdre. Schitterende wijn, die waarschijnlijk de
meeste proevers het meest aanspreekt. Gerard is louter lovend: elegantie en een
hoge concentratie, rijpe bessen en frambozen. Mijn aantekeningen: heel rijke
geur, cederhout, zoethout, gebrand hout, complexiteit en verfijning. Niets meer
te wensen. Een deftige wijn, zegt Kees. 

Ernaast staan Guigal Gigondas 2007 (krachtig, aangenaam,
karaktervol, veel gestoofd rood fruit) en Domaine Maby Lirac 2007 Fermade Cuvee
Prestige
(rijke wijn, kreupelhout, chocolade en morellenkersen).

Heerlijke proeverij!

Blindproeverij om land, streek en druif vast te stellen: kunnen we determineren of is het raden naar….?
By in ,

Blindproeverij om land, streek en druif vast te stellen: kunnen we determineren of is het raden naar….?

Les Damodes in Nuits Saint Georges

Claartje
Grielis laat ons blindproeven. En wel heel erg blind: in twee van de vier
series (van drie wijnnen ieder) wordt alleen aangegeven dat de wijnen ieder uit
een ander land komen. Nou, vooruit:  ook
dat één wijn van twee, en de twee andere van één druivensoort zijn gemaakt. Dat
helpt … 😉 In de andere twee series weten we tenminste nog dat alle drie de
wijnen uit één en hetzelfde land komen; de rest mogen we er zelf bij raden.

 

In de eerste
serie staat duidelijk herkenbaar een Sauvignon Blanc, zó stuivend dat de wijn
wel uit Nieuw-Zeeland moet komen. Dat doet-ie dan ook, de wijn van Peter
Yealands. De eerste wijn leek mij typisch Duits, qua neus, prikkeltje, moderne
en sappig fris, en dat klopte bijna: het is de Colonjes Knapse Witte 2014 uit
Groesbeek. Knap gemaakte wijn. Helemaal eens trouwens met René van Heusden in
zijn laatste column in PersWijn deze week: Nederlandse wijn moet je níet anders
proeven, die moet je gewoon langs dezelfde meetlat leggen als Franse, Spaanse
etc. Deze van Colonjes kan dan gewoon méé. 
De derde wijn was een Chenin Blanc van Cederberg 2014 (ZA); ik vond ‘m
moeilijk te plaatsen door de mix van frisse en wat rijpere tonen, iets
biscuit-erigs; weer een bewijs dat ZA mooi en interessant wit maakt.

Eén land,
drie streken. De tweede wijn kom mij wel bekoren. Klassieke, ambitieuze neus,
toef hout en kruiden, behoorlijke tanninestructuur nog. Mijn wilde gok was
Priorat, maar het bleek een Graves 2010 Chateau Maillard. Over de derde wijn
was discussie. De documentatie spreekt over spreekwoordelijke leer- en
stalgeuren als typisch St. Joseph, maar volgens mij en een aantal andere
proevers was deze wijn niet helemaal zuiver, te snel geouderd.

In de derde
serie (“Drie Landen”) eerst een pinot noir van Brogsitter, de Ad Aram 2012, met
nogal wat restzoet, wat een aantal proevers aan de Nieuwe Wereld deed denken.
Een mooie tweede wijn, met kersenbonbons, wat alcoholisch wellicht, maar toch
indrukwekkend. Het blijkt een Portugese wijn: de Torais 2007 van Herdade de
Torais. De derde wijn, wat gesloten, suggestie van vleesjus in de neus, met een
soepele aanzet en rijpe tannines, komt van de andere kant van de grens: het is
een Toro 2008 (Bodegas Fariña, Gran Collegiata Campus).

Tja, en dan
die laatste serie. “Een Land, drie streken”. Wat hebben we nog niet gehad, qua
land waar je wel drie streken zou moeten kennen? Italië. Zo heeft een proever,
bekent hij,deze serie benaderd. Ik denk (en weet) dat hij niet de enige
was…  Nou, dan is de eerste wijn een
Nebbiolo, de tweede een Chianti Classico, en de derde zal dan wel uit Zuid-Italië
komen. Veel proefnotities met ‘zuren’ maar niet van de Proefkampioen, die
twijfelt mede daardoor aan Italië. Terecht: de Barolo blijkt een Nuits Saint
Georges Les Damodes 1er Cru 2011 van Domaine de la Vougeraie (Les Damodes, nu
ik ’t tik besef ik dat ik die een tijdje geleden proefde bij Fourcroy, en ja
daar vond ik m ook al lekker),de Chianti transformeert ineens in een Margaux
(Desmirailles 2010; rijpe bessen en iets bloemige neus, hout, vol, eerder lage
zuren, nog wat drogende tannine) en dat “Zuid” hadden we in ieder geval goed: het
blijkt een Rhônewijn uit 2007, de Vin de Monsieur le Baron de Montfaucon.
“Lekker” staat er in mijn aantekeningen, en warm, kruidig fruit, zwoel, vol, intens,
en toch fris en in balans.

Ik heb niets
opgeschreven over de uitdrinker: Alvear Pedro Ximénez de Añada 2011 Montilla
Moriles DOC.  Deze wijn kreeg 100 punten
van Robert Parker, en ik heb me bij het proeven volledig gefocust op of de wijn
die alle honderd waard is. Erg lekker, en typisch dikke, geconcentreerde PX.
Jazeker, 100 punten is wel erg veel. 


blindproeven is aan mij persoonlijk niet besteed; lesjes in bescheidenheid
biedt het leven al meer dan voldoende, maar we hebben wel weer een paar mooie
wijnen geproefd; dank daarvoor Claartje! 

Verslag en
proefnotities Rob van Ginneken

Wijnen van syrah, krachtig, peperig, aantrekkelijk
By in ,

Wijnen van syrah, krachtig, peperig, aantrekkelijk

Op domaine Pichon worden hooggelegen wijngaarden met paard bewerkt.

Na zijn
Penfolds proeverij brengt Gerard van Avendonk nu een proeverij met als thema
syrah of shiraz? Syrah is een druivensoort die goed gedijt met veel zon. De
druif geeft zijn beste  wijnen in een
warm en droog klimaat, zoals Australië. Daarom is een vergelijking tussen syrah
en shiraz interessant. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan, Gerard
blijkt als de flessen zijn uitgepakt drie syrah op tafel te hebben gezet naast
zeven shiraz. Zijn voorkeur is duidelijk, zoveel is zeker. 

 

In de eerste
serie staat een Australische en een Zuid Afrikaanse wijn. In de tweede serie
twee Franse en een Zuid Afrikaanse wijn. De Franse wijn is bijna twee keer zo
duur als de stevige Fram Swartland 2014. 

Pichon familie

Domaine
Christophe Pichon Saint Joseph 2009

Een heel mooi
glas met een zekere verfijning. Cobie ruikt venkel, anijs, drop. Noël ruikt stal
en chocolade. Hij noemt de wijn een beetje vlakjes. Mijn aantekeningen: soepel
en goede zuren, peper in de geur. Later ook melkchocolade. 

De Côte Rotie
2013
van hetzelfde domein kreeg 18 maanden houtrijping. De wijn is nog veel te
jong. Noël noemt de neus klein, ruikt viooltjes, ervaart tandplak en noemt de
wijn een tikje stoffig. 

In de derde
serie een Italiaanse syrah en Australische shiraz. 

Planeta 2010
Maroccoli

Hartendief
van Gerard. Deze Siciliaanse wijn komt van wijngaarden met 5.000 wijnstokken
per hectare, iedere wijnstok geeft twee kilo druiven. Nello is heel positief:
peper, tabak en herfstbos, goed sap met fijne zuren. Claartje benoemt bouillon
en peper, chocolade en een jammige smaak. Martijn noemt de bitters wat
overheersend. Mijn aantekeningen: peper, kreupelhout, licht pruim, anijs en
drop, iets alcoholisch, wat mint en goede balans. Mooie wijn van de Maroccoli
wijngaard. 

Wolf Blass
2012 Gold Label Barossa Valley

Vijftien
maanden gerijpte wijn, die naar mijn gevoel nog zeker een jaar of vijf mag
liggen. Piepdonkerzwarte wijn, inktig, een diepe kersengeur, zwoele aanzet en
dan ontzettend veel kracht en body. Mooi nieuw hout. Martijn prijst de
zuurgraad en benoemt kersen, leer, tabak en kaneel. Toos ruikt mocca en
chocolade. Nello bramenconfiture. 

Een goed idee
van Gerard om tussendoor een glas champagne te schenken om de mond te
verfrissen.  

In de laatste
serie staan drie prachtige Penfolds shiraz. 

Penfolds
Bin128 Coonawarra shiraz
proeven we uit 2008 en 2009. Berry noemt de 2008
kruidig met meer frisheid en hap sap aantrekkelijkheid, je verlangt snel naar
een volgende slok. Ik heb de indruk dat de wijn op het moment wat gesloten is,
zwoel met een bitter en een mooie balans. 2009 vind ik een fractie mooier:
rijk, zwoel met wat rozen in de geur, sjepdrop en pepermunt. Een echte eetwijn.
Berry benoemt fruitella in de geur, floraal, drop, gestoofd fruit. 

Penfolds St.
Henri 2008

Een wonder
van blenden. Shiraz in deze wijn is afkomstig uit maar liefst zes gebieden:
Barossa Valley, Eden Valley, Mc Laren Vale, Clare Valley, Adelaide Hils en
Longhorn Creek. En dan zit er ook nog cabernet sauvignon in uit drie streken:
Barossa Valley, Coonawarra Valley en Border Town. Alle druiven zijn apart
gevinifieerd. Vijftien maanden houtlagering. De mooiste wijn van de avond, zegt
Berry resoluut. Bijna zwart met in de geur speculaas, chocolade, zwarte bessen.
Ik val helemaal voor de geweldige geur: geparfumeerd, bramen, nieuw hout,
tabak, heel rijk en voornaam. Meteen de hap sap slikreflex. Een prachtig glas!