Categorie: Food and Wine

13 Franse AOC’s met wijnen van Protestantse Sjiek naar Rooms en Rijk
By in ,

13 Franse AOC’s met wijnen van Protestantse Sjiek naar Rooms en Rijk

Géén 13 streken want het bleek toch moeilijk dan aan 12 mooie wijnen te komen, begint Adam de avond. Maar met 13 verschillende AOCs bleek het heel goed te lukken! We beginnen met twee mooie wijnen: een minerale Chablis 2005 van W. Fèvre (“de eerste lekkere Chablis die ik ooit heb gedronken”, aldus Kees); en een wat minder intense, meer houtgetypeerde Bourgogne 2007 van Michelot. De Chablis is er nog helemaal, met na de vuursteenaroma’s een vrij volle aanzet, véél smaak en zuren die het geheel fris houden. De Bourgogne heeft het daarna wat moeilijker, komt wat diepte en lengte tekort om te imponeren maar is zeker een leuk glas.

Veel discussie over één van de wijnen in de eerste rode serie. Is hij over de top of niet? Ik vond van wel en vond Noël en Nello aan mijn zijde. Een aantal andere proevers vindt de wijn daarentegen juist mooi op dronk. Duidelijk evolutie in de kleur die naar granaatrood neigt, hars, hout en een notige neus maken dat mijn eerste indruk is dat de wijn niet zuiver of op zijn minst op z’n retour is. Door het wegvallen van het fruit komt hij op mij wat zuur en stroef over. Het blijkt te gaan over de Beaune Grèves 1er Cru, van Dufouleur Père et Fils uit 1998.

Drie Bordeauxwijnen in de volgende serie, plus daarna van de tweede wijn (Chateau Clarke, Listrac-Médoc) nog een extra jaargang. De meeste proevers prefereren de 2004 (frisser) boven de 2003 (stroever). Ook de Chateau Fontenil uit 2001, met de zwierige handtekening van Michel Rolland prominent op het etiket, weet de meeste proevers voor zich in te nemen, met zijn typische aroma’s van zwarte bessen, een vleugje paprika en wat potlood. Ik zelf herken wel ‘protestantse sjiek’ van de Bordeaux, maar weet de ‘rijke roomse’ serie die hierná komt toch meer te waarderen: de Gigondas 2003 van Les Failles en de Châteauneuf-du-Pape 1998 van La Nerthe. Beide wulpse wijnen, licht van kleur, de Gigondas ontleent zijn kracht en impact wel voor een deel aan de 14,5% alcohol, maar het kan mij niet deren. Mooie neus van in alcohol gedrenkt fruit, lijm, zacht, sappig, en dan dus wel een ietwat alcoholische afdronk. De La Nerthe is dan meer in balans, met net een plukje minder alcohol (14%), ook weer warm en zwoel, een lichte thee-impressie. Lekker!

Dan een serie met drie nogal ‘individuele’ of karaktervolle wijnen: de stallig-krachtige Faugères van Estanilles, 2001, de behoorlijk geparfumeerde (sinaasappel wordt genoemd) en klassiek-gestructureerde Prince Probus cuvée 1995 van Clos Triguedina (foto), die we vorige week ook proefden, én het hartediefje van Adam, de La Sellerie Minervois 2006 van Pique Perlou. Inderdaad erg indrukwekkend, met name aromatisch. In mijn aantekeningen staat “Is dit Frans? Of Italiaans?” Want: lekkere chemische neus (ja, dat kan dus), lijm, veel kersen. Fris en behoorlijk wat tannines, rijper voor mij dan die van de Prince Probus. De intensiteit zal komen van de bijna 100 jaar oude carignanstokken waarvan deze wijn gemaakt is.

Verslag en aantekeningen Rob van Ginneken

Geslaagde maidenproeverij toont staalkaart van France Sud Ouest
By in ,

Geslaagde maidenproeverij toont staalkaart van France Sud Ouest

Het is de eerste proeverij, de maiden proeverij, van Dimph en Jac Oerlemans. “Zijn jullie het nou altijd eens over de smaak van de wijnen?”, vraagt Hans met pretogen, nooit te beroerd om een plagerige vraag te stellen. De vraag brengt Dimph en Jac géén moment van hun stuk, zo krijg ik de indruk, ook al is het antwoord: “Neuh, toch niet.” Op deze proefavond maken we een rondreis door Sud Ouest, de streek waar Dimph en Jac hun hart aan hebben verpand. Ik vind het een geweldig boeiende proeverij met échte liefhebberswijnen, uit o.a. de Côtes de Gascogne en Saint Mont. De laatste is een heuse Vin Délimité de Qualité Superieur, de tussenstap van vin de pays naar apellation controlee, die nu minder dan 2% van de wijngaarden in Frankrijk omvat. Ik heb dat altijd sympathieke wijnen gevonden. We proeven een serie wit (Côtes de Gascogne) en drie series rood (Madiran, Saint Mont en Montravel, Cahors). En sluiten af met de favoriete port bij de kaas.

Domaine de Tariquet 2008, Côtes de Gascogne, cuvee Coté

Drie wijnen van hetzelfde domein staan naast elkaar, een chardonnay, een chardonnay/sauvignon en cuvee les 4 cepages. De waarderingen van de proevers lopen uiteen, slechts enkelen waarderen deze cuvee Coté van chardonnay/sauvignon als beste. Ik ben onder de indruk van dit glas, met een uitwaaierend bouquet waarin een veldboeket bloemen, kruisbes, brandnetels en later ook nog vuursteen en terroir. De smaak karakteriseert zich door stevige zuren en amandel in de smaak. Een heel boeiend glas wijn, dat ik liever als eetwijn kwalificeer dan als aperitief- of terraswijn.

Arte Benedicte 2005, vieilles vignes, Madiran

Gemaakt van 70% tannat, 15% cabernet sauvignon en 10% pinenc. De wijn heeft een nagenoeg zwarte kleur, met ontwikkeling aan de rand. De neus is open en ruikt aangenaam naar kandij, eaux de vie, morellenkersen en kruiden. Ik vind het een eerlijke wijn, type what you see is what you get. Goed concentraat, boerse wijn. ‘Gaat al de goede kant op’ staat in mijn aantekeningen, daarmee doelend op de tannines die aan het afbouwen zijn.

Plénitude 2006, Madiran

Oef, wat een fraai glas. Met een wat ‘gek’ metalen etiket, ook in de wijnwereld moet je rare fratsen uithalen om op te vallen. Maar als ik deze wijn weer herken en tegenkom, wil ik graag een flesje meenemen. Bijna zwarte kleur. Een rijke neus met vanille en leer. De aanzet vind ik fluwelig, het concentraat nog net iets beter dan de Arte Benedicte en ook veel rondeur. Pittig glas van 80% tannat en 20 cabernet sauvignon.

Monastère de Saint-Mont 2005, Saint Mont

Coupe de Coeur (=hartendiefje) in de Guide Hachette. Deze VDQS wijn is erg prettig, zegt David, die de expressieve neus met koffiebonen kan waarderen. Ik ruik aanvankelijk paardenstal, zelfs poep, in de neus, cederhout ook, later een rubbertje. Rijke neus. Bittere chocolade is een van de smaakcomponenten met een goed concentraat. Heerlijk liefhebbersglas, echt iets voor de liefhebbers, etikettenkopers gaan hier (gelukkig) aan voorbij.

Château Laurelie 2005, cuvee Comtesse de Segur, Montravel

Diepzwarte kleur nog met enige ontwikkeling aan de rand, ik ruik sigarenkistjes en daarna ook gronderigheid/terroir. David noemt de wijn bonkig, dat klopt wel, het is een typische oplegwijn die pas met de jaren zich iets soepeler zal gaan tonen. In de smaak zitten nog veel bitters (die vast afbouwen met een mooie entrecote), en rondeur waardoor de wijn nu ook charmes toont. In deze wijn zit 30% malbec, 10% cabernet franc en 60% merlot.

Clos Triguedina 1998, Cahors (uit magnum)

Gemaakt van 100% cot (malbec) moet deze wijn jong knoeperhard zijn geweest. Maar nu is de wijn mooi open en op dronk. In de neus rozemarijn en pruimentaart. Richard noemt kruiden en fruit in de neus en de lange smaak in de mond. Die smaak is écht heel fraai: sappige aandronk, veel rondeur, goede balans en amandelbitter in de afdronk.

Clos Triguedina 1998, cuvee Prince Probus, Cahors (uit magnum)

Ook van 100% cot. Er zijn proevers (Noël, Rob) die de reguliere wijn prefereren. Maar ik vind deze cuvee nóg mooier. Richard beschrijft de wijn als klassiek: een statige neus met inkt en laurier, een smaak met veel kracht. De rand van het wijnglas laat wat tuilé zien. Koffie en mint in de neus, kardemom kruiden ook, een rijke neus. Zachte en soepele aanzet, sappige rondeur, een heel aangenaam en goed doordrinkbaar glas wijn. Hartendiefje van Dimph.

Hans zijn vraag aan het begin, krijgt ook antwoord gedurende de avond… Dimph kijkt af en toe verwachtingsvol opzij en krijgt precies de gevraagde informatie van Jac uit de documentatie. Genoeglijk knikken, blikken van herkenning, goedkeurend gehum. Op deze avond zijn Jac en Dimph ultiem op elkaar ingespeeld, een mooie maidenproeverij sluiten we af met applaus. Meer informatie over Clos Triguedina: http://www.thewinedoctor.com/southwest/triguedina.shtml

Slim opgezette “Ontdek je plekje” proeverij maakt proevers radeloos
By in ,

Slim opgezette “Ontdek je plekje” proeverij maakt proevers radeloos

Rob van Ginneken zet ons verschillende series wijn voor en wij mogen – de flessen zijn geblindeerd – raden uit welk gebied de wijnen komen. De indrinker en de eerst vier series komen uit één regio/gebied. Je denkt natuurlijk… dat is te doen en we zullen het wel raden bij de eerste of tweede serie, ervan uitgaande dat het een bekend gebied is. Nou, ik moet zeggen dat valt dus niet mee. Als complete proeversgroep beslissen we welke regio we invullen.

Bij de indrinker worden Australië, Italië, Spanje en Portugal genoemd. We vullen Catalonië in. Fout!

1e serie: Italië, Argentinië, Zuid Afrika en Frankrijk. Als groep besluiten we: Languedoc. Fout!!

2e serie: Californië of Zuid Afrika. We kiezen samen Zuid Afrika. Fout!!!

De frustratie bij ons is steeds groter, net als de glimlach van Rob.

3e serie: Italië en Rhône. Hans noemt bij de 2e serie al Rhône, maar op dat moment worden we het niet eens met elkaar. Nu gelukkig wel. Het is Rhône.

Cote Rotie 2005, Madiniere, Yves Cuilleron

Noël beschrijft de kleur als karmijnrood. Ik ruik kersen, bessen en koffie. De neus heeft veel kruiden met flink wat peper. Dit doet mij denken aan een mooi vochtig herfstbos. Dit is toch Syrah? Dat heb ik dan gelukkig goed. De wijn heeft een strenge aanzet met nog flink wat tannine. Er zijn mooie zuren en een klein bittertje aanwezig. De afdronk is mooi elegant. Erg mooi begin van de avond!

In de 2e serie staan drie Châteauneuf-du-Pape’s naast elkaar van oude stokken.

Clos des Brusquieres 2000, Châteauneuf du Pape

Gemaakt van gemiddeld 75 jaar oude grenachestokken (80% grenache, 10% syrah en 10% mourverdre). In de neus: kersen en zwarte bessen. Ik hoor Noël mint zeggen. In de mond proef ik weer kersen en zwarte bessen met heerlijk cederhout en zoete tabak. De wijn heeft een zachte aanzet, bittertje, aangename zuren en een lekkere frisheid. Hele mooi wijn en voor mij de mooiste van deze serie.

Berthet-Rayne 2007, Châteauneuf du Pape

Kleine neus met bouillon, eiken en koffie. Harde aanzet en flink wat tannine. Ik schrijf op: te jong. Volgens RP moet je deze wijn wel nuttigen binnen 10 jaar.

Tardieu-Laurent 2007, Châteauneuf du Pape

In de neus stof, tijm, chocolade, kersen en iets floraals. De smaak is rokerig met chocolade en donker rood fruit. De wijn is stevig en ook hier zijn de tannine nog hoog. Hier schrijf ik ook weer te jong maar duidelijk een wijn met potentie.

In de 3e serie

Cornas 2007, Les Mejeans, Jean-Luc Colombo

Kleur, donker paars. Ik ruik kersen, zwarte bessen, tikkie lijm en eikenhout. De neus is romig en er zit veel fruit in. Ik proef veel fruit en de wijn is lekker fris. Aangename tannine en lekkere zuren. Mooie wijn en tevens hartendiefje van Rob.

Domaine Raspail-Ay, Gigondas 2007

In eerste instantie gesloten in de neus, daarna ruik ik flink wat kruiden waar het tijm overheerst (deze avond al diverse keren tijm opgeschreven, is dit typisch iets voor Rhône?) De neus doet ook zoet aan. De wijn heeft veel fruit en komt bij mij nog streng over.

In de laatste serie krijgen we 3x wit uit een andere regio/gebied. We gaan naar Duitsland. De proevers raden het gebied niet, maar dat is voor velen een nog onbekend gebied: Mittelrhein. Rob en Berry hebben dit gebied bezocht en werden verrast dat ze hier mooie wijnen maken voor een mooi prijs.

Matthias Muller, Bopparder Hamm Mandelstein ‘MM’ 2009 Riesling Spatlese Feinherb

In de neus perzik, mint, citrus, frisheid en iets kruidigs. De wijn heeft een mooie zoete aanzet met in de smaak appeltjes. Daarna lekkere frisse zuren. Mooie wijn!

Weingart Schloss Furstenberg 2008 Riesling Kabinett

Ik ruik appels, honing, stro, petrol. Je proeft veel fruit en wat ik erg mooi vind is dat het zoet/zuur verweven is. Het zoet/zuur speelt hier een spel met elkaar. Heerlijk!!

Matthias Muller, Bopparder Hamm Ohlenberg 2006 Riesling Beerenauslese

Meteen duidelijk in de neus dat we hier te maken hebben met een zoetere wijn dan de andere 2 uit de serie. Ik ruik zoete appels, honing, hooi en een beetje lijm. Heerlijke zoete aanzet waar de honing en zoete appels terug komen. Later in de afdronk komen de mooie zuren naar voren. Prachtige wijn! Hartendiefje van Rob.

Het is een zeer mooie maar ook vooral een zeer leerzame avond. Radeloze proevers, zich realiserend welke rijkdom Rhône te bieden heeft. De eerste beste keer dat ik weer tijm ruik, dan denk ik……… Rhône!

Verslag en proefnotities Berry Marinussen

Foto boven artikel: bliksem boven Chateauneuf du Pape

Moezel en de schoonheid van imperfectie
By in ,

Moezel en de schoonheid van imperfectie

Bij wijnen is het vaak zo dat de schoonheid van imperfectie spannender en aantrekkelijker is dan een wijn die volmaakt is. Een wijn met een krasje is gewoon interessanter. Misschien schuilt hierin ook wel een antwoord waarom de Brabantse Wijnsociëteit al dertig jaar wekelijkse proeverijen organiseert: we zijn helemaal niet op zoek naar dè ultieme wijn, maar waarderen juist de zoektocht naar originaliteit en authenticiteit. En daar kun je eindeloos over dialogiseren. Zo kende de proefavond met zestien rieslings uit de Moezel van David Koenen bij het bespreken van de wijnen enkele filosofische momenten. Het blijkt niet zo gemakkelijk om alle nuances die de riesling druif karakteriseert terug te proeven en te duiden. Zeker is dat de geoefende wijnliefhebber héél vaak een riesling liefhebber is, want het is een geweldige druif met vele gezichten. Als we daarbij ook nog kunnen redetwisten over moderne stijl of traditionalisten, over het proeven van de zuurgraad in de wijn, restsuikers, enz. dan hebben we een topavond. En dat was de Moezel proeverij. Met hieronder een impressie van de betere wijnen.

2009 Forstmeister Geltz Zilliken Riesling

Mooi om te zien wat dit Saar domein op zijn bijna eenvoudigste niveau van Riesling maakt: Noël ruikt perzik en abrikoos, ikzelf jasmijn en warempel een tabaksimpressie. De wijn heeft een hoge zuurgraad, pietsie zoet en mooi concentraat. Toos ruikt exotisch fruit en prijst de elegantie van deze wijn. Ik lees op de website van de importeur dat wijnschrijver John Gilman deze wijn tot 2025 geeft. Hoe-dan-ook: geweldige prijs/kwaliteit verhouding.

2003 Markus Molitor Zeltinger Sonnenuhr Spätlese

Wie moeite heeft met de jonge rieslings, kan aan dit glas zijn hart ophalen. Het is de eerste wijn van de avond waar ik een ‘wow’ ervaring heb. Adam ruikt petrol in de neus, die zich doorzet in de smaak. Geelgroene kleur en dan een enorm rijke neus met wat bloemen, mineralen en kruidigheid. De neus heeft ook romigheid ontwikkeld, in de smaak roomboterbabbelaars en zo staat in mijn aantekeningen: érrug lekker.

2007 Weiser-Kunstler Enkircher Ellergrub Riesling Kabinett

Adam schrijft de wijn een petrolneusje en mooie zuren toe. Ik ben onder de indruk van de prachtbalans: dit is een voleptueuze wijn met véél rondeur, jong nog, hoge zuurgraad. Onze Amerikaanse vriend RP kent 88 punten toe.

2001 Jos Christoffel Urziger Wurzgarten Riesling Spätlese

Either you love it, or you hate it, zegt David van deze wijn. En jawel: prompt slaat de vlam in de pan bij de discussie over de wijn. Jan ruikt petroleum en lodaline, lychees en een chemisch trekje. Richard zegt het mooie spel tussen zuur en zoet enorm te waarderen. Hans L. zegt dat deze ‘imperfecte’ wijn intrigeert. Welke wijn heeft nou een combinatie van lelies en benzine in zijn neus? Mij valt de machinefabriek-achtige neus op, waarin olie-impressies. Ook wat carameltonen. Sappig met goede zuren, géén allemansvriend staat nog in mijn aantekeningen. Een wijn met een goede balans, typisch een wijndrinkers-wijn.

2007 Ansgar Clusserath Trittenheimer Apotheke Riesling Spätlese

Dit is voor mij dè wijn van de avond: goudkleurige impressie en vooral kristalhelder. Jan ruikt veldbloemen, gemaaid gras, hooi en graan. Dit is een ganzenleverwijn is zijn slotsom. De neus is fabelachtig, een expressieve bloementuin met een complexe neus, wow! Madeliefjes. Rondeur, hap sap, fraaie zuren/bitter combinatie, zéér indrukwekkende waanzinnig mooie balans. Voor mij de maximale ***-sterren. (RP 92)

2001 Jos Christoffel Urziger Wurzgarten Riesling Auslese ***

Hier kan ik meer waardering voor opbrengen dan voor de in mijn ogen toch wat moeilijke spätlese van dezelfde maker. Truffel en mineralen in de neus. Richard noemt de wijn beschaafd en subtiel, Claartje roemt de honing en bloemen afdronk. De wijn heeft roomboterbabbelaar in de smaak, die vol is, veel rondeur heeft en sappig smaakt.

Ornellaia 2001 imponeert
By in ,

Ornellaia 2001 imponeert

Paul Heemskerk stelde een proeverij samen met als motto ‘hetzelfde’. In de eerste serie twee witte Rhone wijnen, daarna drie witte Duitse wijnen, gevolgd door twee rode wijnen uit 2006, drie rode wijnen uit 2001 en afgesloten met twee Franse dessertwijnen. We geven deze avond ook punten. Ik vind dat altijd een tikje confronterend. Omdat we blind proeven is het wel fair. Paul vraagt ook naar de veronderstelde prijs van een wijn. Ook al confronterend. Soms ligt de veronderstelde prijs op de helft van wat een wijn werkelijk kost. Vaak is de wetenschap wát je proeft en hoe bijzonder zo’n wijn is een belangrijk onderdeel van de waardering van een wijn. Prijzen noemen bij blindproeven is daarom enorm lastig.

Condrieu St. Cosme 2008

Deze witte Rhône wijn werd gemaakt van viognier en rijpte 8 maanden (50% nieuw hout, 25% gebruikt hout en 25% op rvs tank). Wil ruikt het hout naast rokerige tonen en geeft aan dit een echte eetwijn te vinden. Ronald ruikt ananas en honing, de wijn heeft een flinke body. Mijn waardering is 14 uit 20 punten. Groengele kleur, een neus met mineralen, vuursteen, erg expressief. Een zoetje in de aanzet van de aandronk, boterige tonen, de wijn geeft zich al heel mooi en hangt fraai na.

Wehlener Sonnenuhr 2007, Dr. Loosen, Riesling Spätlese

Deze moezelwijn geef ik 16 uit 20 punten, de wijn staat naast een mooie Scheurebe uit Frankenland en klassevolle Sylvaner uit eveneens Frankenland. De moezelwijn heeft het grote voordeel van zijn directe charme. De wijn is kristalhelder, de neus heeft een piepklein chemisch toontje naast ontzettend veel boter en hooi. De aanzet is duidelijk zoet, maar die is ingekapseld in veel rondeur, enorme elegantie en een prachtige balans. Wat zijn die Moezel Riesling ongelofelijk prachtige klassieke wijnen! Paul geeft ook aan hier nooit genoeg van te krijgen.

Château Peyrelongue 2006, Saint Emilion Grand Cru (uit magnum)

Deze wijn stond naast een Raimat Clos Abadilia 2006. De wijn is gemaakt van 70% merlot, aangevuld met gelijke delen cabernet franc en cabernet sauvignon. Waardering van mij is 14 uit 20 punten. Aan deze wijn is veel te ontdekken, zoals koffie, chocolade, leer en laurier (Peter vdE), koffie, tabak en aardse tonen (Claartje) en zwart fruit en drop (Dimph). De kleur is paarsbruin, fruitgedomineerde wijn met vuursteen en zoethout, tikje stoffig, straffe wijn met veel inhoud, fraai bittertje. Geen allemansvriend staat in mijn aantekeningen, maar die indruk is later op de avond volledig weg als de wijn flink wat lucht heeft gehad. De wijn drinken we nu gewoon nog iets te jong en dan heb je te maken met tannines en straffe tonen.

Le Serre Nuove dell’Ornellaia 2001, Bolgheri

Op de foto staat Ornellaia, de foto is gemaakt bij het bezoek van onze societeit in 2006. Vorige week (streek en druif herkennen, avond van Nello) dronken we de wijn uit 2006. Nu dus vijf jaar ouder. Wat doet dat met de wijn, die gemaakt is uit merendeels cabernet sauvignon (70%) aangevuld met merlot (30%). Ik geef de wijn 16 uit 20 punten. Een kardinaalrood randje omlijst een diepzwartrode kleur, de neus heeft ontzettend veel om te ontdekken: morelkersen en kruiden, héél intens en heel open. Leer en tabak als de wijn wat langer in het glas staat. David ruikt drop, bouillon en drukwerk. Ook ruikt hij zoete uien en rabarber. Rob benoemt een potloodimpressie en inkt. 90 punten Winespectator. Geweldig mooi glas.

Ornellaia 2001, Bolgheri

Tja, dit is de wijn van de avond! 17,5 punten geef ik uit 20. Ik hoorde veel 19 punten waarderingen. Dit is een veel gelauwerde wijn. 94 punten Wine Advocate, 95 punten Wine Spectator, de maximale score van de Gambero Rosso: Tri Bicchieri. Dofbruine rand bij een zwartrode ondoorzichtige kleur. Ik dacht sangiovese te ruiken, mispoes, de wijn is gemaakt van een klassieke Bordeaux blend: 60% cabernet sauvignon, 22% merlot, 14% cabernet franc en 4% petit verdot. Een zéér complexe neus met herfstbos tonen, leer en tabak. Rob noemt stalgeuren en is onder de indruk dat alle onderdelen van deze wijn zo mooi zijn versmolten. David ruikt kruiden, pruimedanten, chocolade, vijgen en roemt het fruit in de wijn. Een complexe smaak met SUPER elegantie, goed ingekapseld nieuw hout, imponerende wijn! Feestje om te kunnen proeven.

Vouvray 2005, Château Gaudrelle, Cuvee Personelle, Monmousseau

Deze wijn van chenin blanc stond naast een botytris gedomineerde vettige Sauternes. Ik krijg de indruk dat de meeste proevers de voorkeur geven aan deze elegante wijn uit de Loire. Perzik in de neus, volstrekt elegant en met veel fruit. Kindermoord om nu te drinken, want na tien, vijftien jaar, komt deze wijn pas echt los. Jan ruikt appelbloesem, vers nieuw boomblad, honing en lychees. Verfijnd glas dessertwijn. Hier ben ik vergeten punten aan toe te kennen.

Het is een memorabele proefavond.

Streek en druif herkennen
By in ,

Streek en druif herkennen

We proeven zes series wijn: een witte serie, vier rode series en weer een witte serie. Want witte wijn past beter bij de kaas en coppa, zegt Nello. We mogen de streek en de druif herkennen. Dat gaat best wel, maar één wijn herkennen jullie nooit, aldus Nello Pischedda. De optimist. Aan het eind van de avond constateren we dat het toch wel érg lastig is. Niet zo gek met druiven als ansonica, mencia, refosco, obaideh en merwah. Een leerzame avond met verschillende toppertjes. Hieronder staat een selectie.

Viognier 2009, Cuilleron, Vin de Pays Collines Rhodannienes

Deze witte wijn staat naast een Toscaanse Ansonica, die heel vief en levendig is. Deze wijn van de viognier druif heeft wat citrus in de neus, licht vanille (houtrijping) en kruiden. Richard ruikt perzik, mineralen en caramel. De smaak is medium geconcentreerd en de wijn heeft zeer aanwezige maar prettige bitters.

Gotin del Risc 2005, Essencia, Bodega del Abad, Bierzo

Dimph ruikt tabak en roemt de zachte smaak, Berry prijst de verwevenheid van het hout in de wijn. De wijn heeft nog een paarse rand. Dit is 100% mencia, die geeft een neus van morel, nogal geparfumeerd. De wijn smaakt heel plezierig, rond en is toch hoog in de zuren. Een intens glas Spaanse wijn.

Château Musar 2002, Bakaa Valei, Libanon

Het Engelse wijntijdschrift Decanter is van betekenis voor dit domein. Serge Hochar werd in 1984 de allereerste Decanter Man of the Year, een erkenning voor grote persoonlijkheden in de wijnwereld. Zijn vader – die lang in Frankrijk verbleef – was in 1930 de stichter van Château Musar. Serge is in 1939 geboren in Beiroet, hij studeerde oenologie in Bordeaux en werd op 25-jarige leeftijd verantwoordelijk voor het wijnmaken. Het domein ligt zo’n 30 kilometer ten oosten van Beiroet in de Bekaa Valei. Chateau Musar omvat 180 hectares, waar een strikt beperkte opbrengst van 35 hl/ha wordt geoogst. De druivensamenstelling varieert van jaar tot jaar, daarom kunnen de wijnen enorm verschillen. Deze 2002 is samengesteld uit cabernet sauvignon, carignan en cinsault. Hartendiefje van Nello. Ik zie dakpannenbruin in het glas en daar hou ik van. De wijn is dof, maar dat kan komen door de droesem en ik voor deze wijn aan het eind van de kring zit. De neus heeft pruimedanten, een licht rubbertje en ook cederhout. Later komt er ook een geur van vuursteen en terroir vrij. Adam roemt de stalneus en lange afdronk. Paul zegt een zoete aanzet te proeven, peperige neus, noemt het een wijn met pit. De wijn is sappig, vrij hoog in alcohol en heeft veel rondeur. Daarom is het nu al een lekkere wijn. Kindermoord, zegt Nello, deze wijn moet een jaar of vijftien rijpen en dan komt de wijn op dronk. Hij proefde de witte wijn uit 1969 en was daarvan onder de indruk. Aan het eind van de avond proefden wij de witte wijn van Château Musar uit 2001 – gemaakt van Obaideh en Merwah – en die mag er best zijn! Citroen in de neus, sappige en frivole smaak met een piepklein zoetje. En toch ook hoge bittergraad, maar over all een heel goed gebalanceerde en prettige wijn.

Château Moulinet 2006, Pomerol

Bij het uitwerken van mijn aantekeningen zie ik dat Nello deze wijn in maart ook inzette. Strenge wijn met bittertje, te jong. Schreef ik toen. Of het aan de line up ligt… Of de wijn zich verder geopend heeft in een half jaar tijd… Of er flesverschil is…. Of het ligt aan mijn smaak… Nu was ik van deze wijn (samen met Musar) het meest onder de indruk. Edel, rijk en rijp! is mijn eerste indruk bij de neus. Fantastisch mooi verweven hout. Voleptueuze wijn met geweldige rondeur en elegantie, bittertje, dit is SUPER sap.

Le Serre Nuove dell’Ornellaia 2006, Bolgheri

De wijn is gemaakt van 50% merlot, 35% cabernet sauvignon, 9% cabernet franc en 6% petit verdot. De neus heeft cassis en caramel, mineralen ook. Ik vind de wijn wat boerser overkomen dan de Pomerol, een wijn met enorm veel souplesse, rondeur en mooi nahangend. 94/100 punten van Wine Advocate.

Côte Rotie 2007, Terres Sombres, Cuilleron

Hartendiefje van Nello. Kersen-in-het-kwadraat. Sappige wijn, elegant en prettig, fluwelig zelfs. Mooi ingekapselde vanille, zeer expressief. 92/100 punten Wine Spectator

Heerlijke proefavond.

Herken de wijn: multiple choice
By in ,

Herken de wijn: multiple choice

Mijn eigen proeverij biedt de gelegenheid om eens wat wijnen van bijzondere druiven te laten proeven: Mavrud, Rubin, Touriga Nacional, Touriga Franca en een combinatie van Italiaanse rassen Montepulciano, Primitivo, Negroamao en Malvasia met Sangiovese. Dat doen we in een blinde proeverij met multiple choice keuze uit landen. David Koenen heeft de proefnotities geschreven (bedankt!) én zes wijnen uitgekozen voor de website. Hij prefereert de wijnen uit de klassieke Franse gebieden boven de vondsten uit Bulgarije, Portugal of Argentinië. In de laatste serie gaan de voorkeuren echter niet naar Franse wijn. De laatste serie gerijpte wijnen zijn 14 tot 17 jaar oud. Bij stemming blijken twee leden Leoville Las Cases als beste wijn te zien, Torres Black Label is voor acht proevers de beste wijn en acht proevers prefereren de Ridge Santa Cruz (hierboven staat een foto van de wijngaard). Opmerkelijk zijn de namen van de druiven die in de laatste serie over tafel vliegen: tempranillo, nebbiolo, nee… álle wijnen zijn cabernet sauvignon gedomineerd. Die Ridge vind ik zelf fabelachtig, het was in de wijnkelder mijn eerste en enige fles uit Californië – dat wel eens ná Bordeaux het tweede thuis van de cabernet sauvignon wordt genoemd.

Proefnotities David Koenen

2007 Frederic Mabileau, Cuvee Coutures, Saint Nicolas de Bourgueil (cabernet franc)

Naast de meer fruitgedomineerde wijnen in deze serie lijkt de wijn in dit glas wat boerser en minder gepolijst te zijn. Ik ruik rode bessen en leisteen. Ook wat hooi en vochtige klei. Deze wijn heeft nou echt een mooie, terroir-getypeerde neus. Er zijn heel duidelijk ook tonen van rode paprika aanwezig. Als ik dan een slokje neem is er toch veel meer elegantie dan aanvankelijk verwacht. Het houtgebruik is van grote klasse; heel subtiel en mooi complex zit het verweven in de smaakstructuren van de wijn.

2003 Chateau de Hureau, Cuvee Lisagathe, Saumur Champigny (cabernet franc)
De kleur van deze wijn is te omschrijven als somber rood. Wat bruinreflexen zijn waarneembaar. Dan verwacht je als je aan het ruiken slaat geen uitbundige fruittonen en dat klopt hier ook wel. De neus doet een beetje stroperig aan, ik ruik daarnaast nootjes en vindt het aanvankelijk allemaal een tikje bedompt overkomen. Met wat meer lucht in het glas verovert deze wijn mij meer en meer. Tabak, fijn uitgerijpte, zachte tannines. In de mond is er een licht zoete, vrij dikke aanzet waarbij ik zomaar ineens aan Roosvicee moet denken. Ik schrijf op: ‘warm brooddeeg’. En ook: ‘ruikt als een warme zomerdag in de bossen’.

2000 Chateau Pineraie, Cuvee l’Authentique, Cahors (cot)

Deze wijn hangt met dikke tranen in het glas. De kleur is inktzwart/dieprood. De geur is overweldigend. Paardenstal! Met daarnaast ook vochtige aarde, bramen, laurier en chocolade. Zéér rijk en dik. Werkelijk prachtig op dronk nu, de smaak laat zich nog het beste omschrijven als mooi rijp en fruitig, maar die rijpe fruitigheid moet wel opboksen tegen een flinke dot hout, mest en prachtige espressotonen in de afdronk. Niet iedereen kan de krachtige en overrompelende aard van deze wijn goed verteren waardoor geconcludeerd kan worden dat dit een zeer karaktervolle wijn is, die wel in je straatje moet passen.

1993 Leoville Las Cases, 2e Grand Cru Classé, Saint Julien

De volgende wijn heeft een roodbruine rand. Het is duidelijk dat deze heer op leeftijd is. In de neus aanvankelijk vooral roest, bloed- en ijzertonen, welke later weer vervliegen. Daarna: een stoffige impressie, ceder, pruim en herfstbos. Na een klein slurpje noteer ik: vitaal! Prachtige wildwijn. Ik proef paddenstoeltjes en tabak. En ook zoethout. Klassiek gemaakte wijn. Het valt me op dat de wijn zijn piek heel vlot bereikt in mijn glas, om na 15 minuten weer net zo hard terug te lopen.

1995 Torres, Mas La Plana, Penedes

De kleur van deze wijn zit bijna tegen het cola-bruin aan. Wat een prachtige chocolade-achtige neus! Met daarnaast ook veel koffie en caramel. Ook ruik ik nog hele fijne balsamico tonen. Ik denk aan een zonnige herfstdag, waarbij de laatste warme zonnestralen van het jaar door het bladerdek van de bomen schijnen. Qua smaak zit het ook wel snor: een zeer fijne balans en een prachtige harmonie van allerlei smaakcomponenten zoals herfstbladeren, caramel en gebrande nootjes.

1996 Ridge Santa Cruz Mountains Estate, California

In het laatste proefglas van de avond trof ik een zeer vitale wijn die nog verreweg over het meeste fruit beschikte van de drie glazen in de laatste serie. De wijn heeft een mooie, dakpanrode kleur. De neus is simpelweg indrukwekkend te noemen. Rijk en voornaam met tonen van bosvruchten, earl grey en zelfs wat koperpoets. Dik, vol, prettig zoet en fraai uitgerijpt. Caramel en prettige, notige madeiratonen. Bloemetjes. En tenslotte, in de afdronk, een zachte bittertoon zoals zwarte olijven ze kunnen hebben. Heerlijk glas.

Oostenrijks wit blind proeven
By in ,

Oostenrijks wit blind proeven

Onder het motto Oostenrijk, wit wat er in het glas zit, brengt Wil Vennix 13 monocepages uit 2009. Steeds series van twee wijnen. Per glas de keuze uit drie druiven. Met uitstekende beschrijvingen. Ik voel me altijd héél klein worden tijdens zo’n blindproeverij. Je wilt je niet laten beïnvloeden door de omschrijvingen: lees je over de geur van weidebloemen en walnoten (Neuburger), dan ruik je ineens die walnoten. De beste methode is éérst wijnen beschrijven en later pas beschrijvingen bekijken. Maar dan… merk je hoe enorm lastig het is om geur en smaak zorgvuldig te beschrijven. Wat heb ik aan mijn aantekeningen zoals ‘milde zuren’, ‘hoge zuurgraad’, goed concentraat, als ik geen perzik, reine-claude of kaneel proef. Hoe-dan-ook: zo’n zorgvuldig gedocumenteerde proeverij van witte wijnen uit één jaar is een feestje. Een echte liefhebbersproeverij, daar kan geen commerciële proeverij aan tippen.

Zantho 2009, Muskat Ottonel, Andau Neusiedlersee

Deze wijn roept wat discussie op. David noemt de neus muskaat expressief en de smaak puntig, smal. Ik ruik jasmijn in de fraaie neus en een mooie kruidentoets. De smaak heb ik met een positieve intentie als een vluchtige, sappige flierefluiter omschreven. Lekker glas, waarbij ik moet denken aan Thaise maaltijden of een boerse pasta met kippelevers.

Anniger Stadlmann 2009, Zierfandler, Traiskirchen Thermenregion

Rokerige neus met wat asperges. David ruikt appelmoes, peren en tabak, de fruitgedomineerde wijn omschrijft hij ook als ‘as’ in de mond. Sappige wijn met flink concentraat en een stevig bittertje. Hartendief van Wil.

Steinfeder Marienfeld Jamek 2009, Grüner Veltliner, Wachau

Jan ruikt krijt en rabarber in de neus, roemt de balans en mooie zuren van deze wijn. Ik vind de neus gesloten, de smaak streng met dominante zuren in de verder ranke wijn. Nog erg jong, een fraai aperitief- en eetwijn.

Mitterwiese Stadlmann 2009, Neuburger, Traiskirchen Thermenregion

Ik ben enthousiast over deze sappige wijn: in de neus een bescheiden bloemetje, wat peren, jasmijn en een honingtoets. Jan ruikt oud brood dat getoast is en ook honing.

Nigl 2009. Gelber Muskateller, Senftenberg, Niederösterreich

Kijk, zo’n wijn moet je leren kennen. Op onze proeverij kunnen we de nieuwsgierigheid naar zo’n curieuze druif stillen. Muscaat en bloemen in de neus, een smaak met veel mineralen, bittertje, hoge zuurgraad en verrassend veel kwaliteit. Erg fraai, is een sierraad voor de kelder.

Günther & Regina Triebaumer 2009, Fürmint, Rust Burgenland

Onmiskenbaar ruik ik hierin de fraai ruikende rozen uit de tuin van oma. Druivige neus ook. Werkelijk prachtig. De wijn heeft ook een pracht concentraat.

Waar we de wijnen per serie hebben besproken, onthult Wil de identiteit pas nadat we alle wijnen hebben geproefd. “Ik heb er ook moeite mee om de wijnen te herkennen”, zegt Wil. De wijnen zijn door de bank genomen fris, goed drinkbaar en aantrekkelijk. Het uitpakkend van de flessen maakte me steeds blijer. Een druif kan maar één keer voorkomen, vertelt Wil. Determinerend en deducerend kom ik uiteindelijk tot een score van 10 uit 13, dat is een mooie stimulans voor het zelfvertrouwen.

Lenz Moser Prestige 2006, Trockenbeerenauslese, Cuvé Sämling 88 (Scheurebe), Niederösterreich

De uitdrinker is een drie *-sterren wijn. Dan is er niets meer te wensen, dan is de wijn een plaatje. Of nectar. Véél botytris in de neus, de edele rotting van de druiven. Enorme zuurgraad en heel veel concentraat. Dit is pure elegantie. Vermoedelijk een wijn die ook het eeuwige leven heeft. Een mooie feestwijn, prachtige dessertwijn, een voorbode op verblijf in hemelse sferen.

Wijnen uit Malta
By in ,

Wijnen uit Malta

Gerard van Avendonk laat ons een fraai gamma wijnen proeven uit Malta. Zijn broer woont er al vijfentwintig jaar. Zo horen we dus ook de nodige anecdotes over het eiland, over de hitte, over het vervoer. Onze beide Hans-en laten ook mooie woorden horen over Malta. In mijn laatste editie van de wijnatlas, alweer van 2002, beschrijft Hugh Johnson het eiland enthousiast: “Malta gist van de vernieuwingen. Lange tijd importeerde deze eilandrepubliek, 100 kilometer ten zuiden van Sicilië, veel wijn van het vasteland van Italië, om die te versnijden, bottelen en als vagelijk Maltese producten te verkopen. Inmiddels heeft de wijnproductie een bedaarde revolutie ondergaan. Meridiana heeft er in samenwerking met Antinori enkele zeer overtuigende wijnen van Bordeauxdruiven gemaakt, terwijl de oudgedienden Delicata en Marsovin hun vlezige rode wijnen van gellewza-druiven en volle witte wijnen van de lokale gennarua en ghirghentina hebben gemoderniseerd.” Wij nemen de proef op de tong. Gerard liet enkele lokale druiven proeven, maar merendeels wijnen van bekende druiven.

Hauteville 2008 Chardonnay, Delicata

Deze witte wijn staat naast een Medina Girgentina/Chardonnay 2008 van Delicata die strakdroog is met bitters in de afdronk, een floraal bouqeut en vluchtige smaak. De Hauteville beviel me net iets beter, niet per se omdat de wijn houtrijping kreeg, maar wél door een betere balans. Kruidige neus en een bloemetje, zelfs wat roomboter. Ananas en fruit in de volle smaak, veel bitters die echter in toom worden gehouden door veel rondeur. Evenwichtig glas wijn.

Marsovin Cheval Franc 2008

De wijn is gemaakt van cabernet franc en syrah. Paarse rand in het glas. De neus geeft mij associaties met lijm maar vooral met kersen op sap. Ronald ruikt groene paprika, pruimen en zoethout, adam een stallucht en Jan gemoest fruit. De wijn heeft een zoetje in de aandronk, ik proef weer die overrijpe kersen. Hartendiefje van Gerard.

Melquart 2006, Meridiana Estate, Cabernet Sauvignon en Merlot

Ontwikkelde kleur, geconcentreerde neus met wat rubber en later wat papria. Hans L noemt de neus evenwichtig, hij ruikt ceder. Hans H prijst het goede evenwicht. Dymph ruikt koffie. Ik vind het een zondoorstoofde wijn met een zwoele aandronk, dikke wijn die concentraat en rondeur combineert. Fijn zuurtje in de afdronk.

Nexus 2006, Meridiana Estate, Merlot

Berry ruikt gekookt fruit, Peter vdE leer en chocolade. Ik vind de neus streng, ruik cederhout en vuursteen, licht bloemig ook. De stevige smaak heeft veel kracht én rondeur. Hartendiefje van Gerard.

Celsius 2006, Meridiana Estate, Reserve Cabernet Sauvignon

Peter vd E ruikt zwart fruit, Berry ruikt toffee, chocolade en pruimen. Mijn aantekeningen: stalluchtimpressie in de neus en veel mineralen, tikje groene paprika. Karaktervolle smaak die toch ruimte laat voor elegantie.

Guze Shyrah 2006 Passito

Dit is een zeldzaam bijzonder en curieus glas: syrah wijn van ingedroogde druiven. Chocolade in de neus, mocca ook. Frambozen-in-het-kwdraat in de perfect uitgebalanceerde wijn. Een prachtige passito die een traktatie is bij een fraai stukje chocolade. Deze rode dessertwijn kreeg 8 maanden houtrijping. Echt een glas om een bijzondere gelegenheid mee te kleuren, een verjaardag of een geboorte. De seizoenswisseling van zomer naar herfst, ook een mooie gelegenheid!

Conclusie is dat de wijnen van Malta proeftechnisch zeer de moeite waard zijn. Marketingtechnisch gezien zijn de wijnen in ons land kostbaar.

De liefhebberskelder: pluk de dag
By in ,

De liefhebberskelder: pluk de dag

Met de studiereis naar het wijnfestival in Boedapest nog in de benen, haalde Kees van de Wiel dertien kelderschatten uit zijn kelder. Het was een sterk georkestreerde proeverij: een serie van drie rieslings, daarna drie Languedocs, daarna drie maal twee Bordeaux om af te sluiten met een liefelijke bubbel. Dat staat hier nou zo logisch, maar blind geproefd weet je niet wat je in het glas hebt, dus werd pas geleidelijk aan duidelijk hóe slim de proeverij in elkaar zat. Hieronder de mooiste wijnen uit de series.

Riesling 2004, Weingut Hans Göbel, Vallwiger Herrenberg, Spätlese Halbtrocken

Dat er drie rieslings in de serie stonden, daar durfde ik mijn hand voor in het vuur te steken. Dat er een riesling bij zou zijn van Kees’ huisleverancier, ach… we kennen onze pappenheimers, dat was ook met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid duidelijk. Maar dat er drie rieslings van wijnbouwer Göbel naast elkaar stonden, dat vond ik erg verrassend, want de verschillen waren best groot. Een droge Spätlese, een halbtrocken Spätlese en een Spätlese zonder meer. Deze wijn sprong er voor mij uit: mooi gerijpte wijn met een ingetogen florale neus (jasmijn). Krachtige en evenwichtige smaak, mineralen komen goed naar voren, dit is een puik glas wijn!

Les Romains 2007 Cuvée Reserve, Vin de pays d’Oc

In deze serie stonden van dit domein een 2005 zonder meer, een cuvee anniversaire 2007 en deze cuvee reserve. Hartendiefje van Kees. Dymph ruikt bramen, stallucht en vanille/hout. De wijn is jammig, zegt ze. David noemt de wijn pezig. Ik ruik lichte kruidigheid, Mon Cherie en morellenkers. Dit is een héle lekkere aandronk met een sjepdropimpressie. Evenwichtig glas wijn waar veel plezier aan valt te beleven.

Château Hanteillan 2005, Haut Medoc

Poeh, 2006 en 2005 staan van dit domein naast elkaar en ik vind ze allebei nog veel te jong. Da’s wel gek, want na een jaar of zes mag zo’n wijn toch wel gaan komen en wat charmes tonen. De 2005 is gemaakt van 60% merlot, 32% cabernet sauvignon, 3% cabernet franc en 5% petit verdot. Eaux de vie neus waarbij ik meteen opschrijf: wat moeilijke neus, licht mufje. De wijn zelf heeft nog overduidelijk tannines, komt wat straf binnen in de aandronk en toont daarna krachtige bitters. Gelukkig komt dan ook het grote aandeel merlot tot uiting in rondeur. Gedecanteerd en enige tijd in de karaf gegeven moet deze wijn aan de dis veel plezier geven.

L’Oratoire de Chasse-Spleen 2004, Moulis

Nee, dan deze wijn. David roemt het evenwicht, hij ruikt tabak, fruit en kruidigheid. Ik zie de wijn aan voor een Margaux, want dit is elegantie! Fraaie neus met prachtige impressie van sigarenkistjeshout. Heel mooie en evenwichtige smaak, fluwelig (de wijn staat naast een Côtes de Francs). Dit is een verfijnd glas wijn. Hartendiefje van Kees.

Vieux Château Gachet 2005, Lalande de Pomerol

In mijn aantekeningen staat: Pomerol? Jaaaa, dit is goed voor mijn zelfvertrouwen. Misschien was de Pomerol die ernaast stond mooier, maar die is dan ook twee keer zo duur. Dit is een wijn voor in de kelder van de ware liefhebber. Geef zo’n fles zes, zeven jaar en je beleeft langzaam een wondertje. Open neus met toffee en rood zomerfruit. Concentraat, dijk van een wijn met duidelijk fluwelige rondeur. Wil droomt weg bij deze wijn en denkt aan… Brigitte Bardot. Dat zegt toch alles?

Moscato d’asti 2009, Famiglia Marrone

Het is te lang geleden dat ik Moscato d’Asti dronk… zeker na de stoere rode wijnen is zo’n glas friszoete bubbels uit Noord-Italië ongelofelijk verfrissend en opwekkend. Toos ruikt lychees en muscat in deze verfrissende schuimwijn.

Kees heeft een fijne kelder, zoveel is duidelijk. Een prima basis voor het pluk-de-dag! levensgevoel.