Overzicht blogberichten

Hongaarse wijnen met een goed verhaal
By in

Hongaarse wijnen met een goed verhaal

 

Toos Dusee heeft op reis in Hongarije de wijnen in haar hart gesloten. Deze proeverij staan wijnen op tafel met een goed verhaal. Daar hou ik van. We proeven uit vier van de tweeëntwintig wijnstreken.

François President Brut

Gemaakt van 60% chardonnay en 40 pinot noir. Nee, de wijn is niet genoemd naar Francois Mitterand, de 21e president van de republiek Frankrijk, maar naar de wijnmaker. Ergens vind ik dat jammer, want de wijn ‘oogt’ en ‘luistert’ nu niet Hongaars. Kees benoemt appel en gele perzik, gist. De strakdroge bubbel blijft lang hangen en dat is altijd een goed teken. Mooie frisse zuren en sappig.

Juhfark, een goed verhaal

Uit Somloí staan in de proeverij drie wijnen op tafel, maar de Juhfark ga ik niet vergeten. Een zeldzame druif. Juhfark is Hongaars voor ‘schapenstaartje’, genoemd naar de vorm van de trossen. De Juhfark is aangeplant op de grond van een gedoofde vulkaan. Toos memoreerde dat de Juhfark de vruchtbaarheid verhoogt. Goed verhaal. Ze vertelde over een prinses die zestien kinderen kreeg (?), ik vond ook dat Habsburgse prinsen de wijn van de Juhfark druif dronken tijdens de huwelijksnacht. Het zou de geboorte van een zoon garanderen. Juhfark-druiven produceren wijnen met een diepe gouden kleur en een intense, minerale smaak. Ze kunnen een brede range aan aroma’s hebben, zoals wit fruit, citrus, bloemen en kruiden. De Juhfark-wijnen hebben over het algemeen een hoog zuurgehalte, dit maakt ze geschikt voor rijping en geeft ze een goed bewaarpotentieel. De wijnen hebben enige tijd nodig hebben om hun volledige potentieel te bereiken en kunnen na enkele jaren rijping complexe smaken ontwikkelen.

Juhfark 2020 Apatsagi Pince

Uiterst karaktervolle wijn, goudgeel, licht bloemig, bedwelmend bijna, noten, Mooie zuren/bitter balans. Eric benoemt vanille en walnootbitter, zegt dat de wijn enorm zou profiteren van decanteren. Maarten benoemt een lichte wrangheid.

Van dezelfde maker die vrij laat oogst proefden we ook de Furmint 2019 (expressief, met een klein zoetje, aangenaam bij aziatisch eten) en de Harsleveú 2019 (goudkleurig, volle en ronde smaak, ook heel geschikt bij aziatisch eten, een zuurkoolschotel).

Grof Degenfeld 2018 Tokaj, Terezia organic Hárslevelu

Mooie wijn met een lichte oxytoon in de afdronk. Wat vegetale tonen in de geur (terwijl de Furmint wijn van Pince meer mineralig is), amandel en mandarijnzeste. Friszure aandronk, karaktervol.

 

Pinot Noir 2018 St. Andrea

Deze pinot noir uit Eger is gewoon erg lekker. Frivole aardbeien neus en strakke smaak. Goede zuren. Doet me denken aan diksap, zegt Just, méér dan pinot noir uit Bourgogne.

Merengo 2018 St. Andrea

De beroemde stierenbloedwijn uit Eger. Modern gemaakt met veel fruit, oordeelt Noël. Just determineert zwarte bes, koffie, leer en benoemt de tannines. Potverdikkie, die tannines zijn fors,het maakt dat ik ‘moeilijke wijn’ op schrijf. Maar vooral ben ik onder de indruk, van de roodpaarse rand, de kruidige rijke geur met volronde kersen. Veel karakter, deze eetwijn.

Eetwijn, eetwijn, wanneer is een wijn eigenlijk een eetwijn? Vraagt Hans. Van wie ik weet dat hij van mening is dat je een wijn zó moet beoordelen. Om zó te drinken. Hoe kan je een wijn nou beoordelen door er iets ‘bij’ te bedenken? Nou, zegt Maarten, als de wijn beter gaat smaken en rijker in de mond is. Mijn brein denkt een Black Angus ribeye bij de stierenbloedwijn. Ha! Of als de wijn een contrast biedt met het eten, oppert Hans zelf. Dat vind ik een moeilijke, want ik combineer liefst veilig, combinaties die bekend zijn dat ze werken. Maar oppert mijn brein, jij bent toch vaak verrast als je van het restant van een wijn op de tweede dag een combinatie proeft? Dat klopt. Je mag best meer avontuur aan de dag leggen. Zo maakte ik een 39 jaar oude droge Tokajer open bij een gemarineerde kip saté met koolrabi salade. Het werkte!

Paangold Tokaji Frumint 2018 Late Harvest

Liefelijke, gebalanceerde wijn. Prachtig spel van zoet en zuur, zegt Harrie. Perfect met Roquefort.

Hele fijne proeverij.

 

Wijnen uit Israël
By in

Wijnen uit Israël

De eerste proeverij van de wijnsociëteit die helemaal in het teken staat van Israël. Leila Wijnhoven laat ons wijnen uit Israël proeven. In de afgelopen jaren proefden we soms een Israëlische wijn. En er stond een pinot noir uit Israël in de Grand Prix Saint Hubert in 2017. De consumptie per hoofd van de bevolking lag lang rond 4 liter wijn per hoofd. En is nu aan het stijgen. https://www.jewishvirtuallibrary.org/wine-consumption-in-israel) De import van wijn uit Frankrijk en Italië daagt de wijnmakers uit om de eigen kwaliteit dusdanig te laten groeien dat de wijn de vergelijking kan doorstaan. Alle wijnbouwers willen de klassieke wijnen nabootsen, zegt Leila in een bijzin.

Kosjere wijn is een prachtig voorbeeld van hoe religie en voedsel samenkomen, zegt Leila. Kosjere wijn is gemaakt en behandeld volgens de Joodse dieetwetten, bekend als kasjroet. Het omvat strikte supervisie en naleving van specifieke vereisten vanaf de teelt van druiven, de fermentatie en de botteling. Kosjere wijn is gemaakt door Joodse wijnmakers of onder rabbinaal toezicht. Gelovige Joden degusteren de wijn tijdens religieuze ceremonies en vieringen.

Hieronder maak ik een persoonlijke keuze van de voor mij interessantste wijnen.

Dalton Estate 2022 Rosé

Zomerwijn van barbera, cabernet sauvignon en grenache. Licht aardbei, frivool.

Teperberg 2020 chardonnay

De wijn is overdreven. Op een manier die ik niet zo vaak proef. Here i am! Schreeuwt de wijn uit het glas. Toffee. Caramel. Vettig. Vanille. Bijna een parodie op chardonnay. Eric benoemt boter, vanille, zoete banaan en visbouillon.

Dalton Estate 2019 zinfandel, shiraz, petit shiraz

Licht paars en framboos in de geur. De wijn heeft een scherp randje in de smaak en je merkt dat het alcohol gehalte hoog is. Tos benoemt de fruitigheid, bramen, staal en ook die scherpte.

Teperberg 2019 malbec, marselan

Yoghurt geur, maceration carbonique? Vanille. Een duidelijke allemansvriend is deze wijn, vor mij wat aan de vlakke kant. Toos benoemt kers.

Recanati Galilee 2018 petit shiraz

Roodbruine kleur, rijke geur, morellenkers. De diepste kleur van de laatstgenoemde drie wijnen, lekker om te drinken, de slikfactor, uitspuwen is lastig.

Boeiende proeverij, dank Leila.

Peter van den Besselaar

Overige wijnen:

 

Cabernet Sauvignon toont variëteit in verschillende stijlen wijn
By in

Cabernet Sauvignon toont variëteit in verschillende stijlen wijn

Willem Jan opent de proeverij van cabernet sauvignon ‘from all over the world’ met een hartswijn, witte Meursault.

Daarna volgen negen wijnen met cabernet sauvignon als enige druif of als belangrijkste druif. De cabernet sauvignon is een heel populaire druif en de meest gebruikte druif voor rode wijn. De oorsprong van de druif ligt in de Medoc Bordeaux. In deze proeverij proeven we wijn uit Bordeaux, Californië, Australië, Zuid-Afrika, Spanje en Chili.

Doordeweekse wijnen

Twee wijnen van de rechtoever uit Bordeaux komen van één domein: Château Cap Saint Martin. De cuvee Prestige 2019 is klassiek met veel potentieel. Maarten noemt de smaak wat straf, ik vind de smaak wat ‘groen’. Deze Prestige wijn is gemaakt van een blend. De 2019 cabernet d’en face is gemaakt van 100% cabernet. Het is de minst kostbare wijn deze proeverij, maar hoe langer die in het glas staat hoe aantrekkelijker. Er komt dan naast de cassis een toon van pijptabak, pruimen.

Beide Franse wijnen spreken mij meer aan dan de Australische Jacobs’Creek 2017, die een werkelijk exuberante geur heeft, after eight chocolade en munt, kruidigheid en een goede body. Zwoel zegt Maarten, met vijgen en koekkruiden. De smaak heeft een vegetale toon die mij niet aanspreekt. Penfold op het etiket betekent vrijwel altijd een positieve ervaring, zo ook bij de Max’s Shiraz Cabernet Sauvignon 2019. Ook hier weer munt is de geur en een prachtige mondvullende gebalanceerde smaak. Elegant noemt Maarten.

Zondagse wijnen

Montes Alpha 2020 special cuvee cabernet sauvignon uit Chili munt uit in sappigheid, combineert kersen en gronderigheid in de geur. Cees benoemt tabak, pruimen en zoetheid. Kan nog vele jaren.

Cederberg 2019 cabernet sauvignon uit Zuid-Afrika combineert cassis met mineraliteit. Braam, kers en eucalyptus benoemt Cees, die het ook een wat moeilijke wijn noemt. Misschien door het vegetale tintje.

Feestwijnen

Vier wijnen waarmee we eindigen zijn enorm de moeite waard. Zoals je naar het voetbalstadion gaat voor sommige spelers, zo is het puur genieten van deze wijnen.

Mas de Plana 2012 Penedes Torres

Gerard benoemt pruimen en overrijp fruit, de concentratie en zegt dat de wijn belegen is. De geur is bedwelmend, superrijke grandeur. Kardemom tonen. De smaak heeft de slikfactor, zonde om uit te spuwen, prachtige balans met chocolade tonen. Fantastisch glas.

Mondavi 2018 cabernet sauvignon Napa valley

De wijn ruikt naar kers en een sigarenkistje. Mineralen en een goede balans. Strakke tannines die niet storen. Gerard benoemt zwarte kers, jammige smaak, tabak en een zoete aanzet.

Château Issan 2004 Margaux

Cassis, elegantie. Een hele potloodbox. In een leren etui. Prachtige balans.

Château Musar 2016 Libanon Beka Valley

Misschien wel de meest gebalanceerde wijn van de hele proeverij. Prachtige vanille in de geur, ontzettend mooie zuren. Claartje prijst het zwarte fruit en de elegantie.

Heerlijke proeverij.

Peter van den Besselaar

Etna wijnen fascineren met grote variëteit
By in

Etna wijnen fascineren met grote variëteit

Dat mensen gefascineerd zijn door vulkanen. Ik begrijp het. Dat komt omdat ik de film The Fire Within zag, een requiem voor het echtpaar uit de Elzas, Katia en Maurice Krafft, die hun hele leven in het teken stelden van de studie naar vulkanen. De wijngaarden bij de Etna liggen op een hoogte tussen 350 en wel 1000 meter in een halve cirkel aan de noord-, oost- en zuidkant van de Etna. Er kan 30 graden verschil zijn tussen dag en nacht. Wijnliefhebbers kunnen een fascinatie hebben voor Etna wijnen. Voor de nerello mascalese. Daarover zo meer. Want we beginnen met het blindproeven van vier witte wijnen, met de carricante druif.

Witte wijnen

Laat ik met de deur in huis vallen: ik vind de druif carricante zo goed als niet herkenbaar. Dat komt omdat de vier wijnen die we proeven fors verschillen.

Cottanera, Etna Bianco DOC 2021

Lichte gele kleur, fris bloemige geur, viooltjes en limoen. Sappige wijn met een mooi licht bittertje. 100% carricante.

Tenuta delle Terre Nere, Etna Bianco DOC 2020

Lichtgeel, een schralere neus, nootachtig amandel, mineralen getypeerd, minder charme dan de vorige wijn, meer karakter. 70% carricante, 20% cattaratto, 5% greganico en 5% minnella.

Tenuta delle Terre Nere, Etna Bianco DOC ‘Calderara Sottana’ 2019

Goudimpressie, stenig en mineralig. Wat limoen, 100% carricante.

Terra Costantino, Etna Bianco DOC ‘Contrada Blandado’ 2016

Hartendief van Maarten. Oud goud in kleur. Impressie van perzik/abrikoos, uiterst karaktervol. Gastronomische wijn. 90% carricante, 10% cataratto.

 

In de evaluatie zegt Valerie dat de hoge bitters en hoge alcohol een karakteristiek van carricante is. Kati zegt dat voor haar de smaakexplosie in de mond een karakteristie is.

Rode wijnen

Je moet een beetje geluk hebben, maar een mooie nerello mascalese doet onze harten sneller kloppen. Denk aan een love baby van de pinot noir en nebbiolo, en je hebt het gevoel. De druif is laatrijpend, geeft een krachtige wijn met een floraal karakter. De druif heeft een dunne schil, de wijnen zijn licht van kleur. Bescheiden in de tannines en relatief hoog in de zuren. Het terroir van Etna geeft de wijnen ook vulkanische mineraliteit en soms rokerigheid. Voor de DOC Etna Rosso moet de wijn minimaal 80% nerello mascalese bevatten.

Tenuta Tascante, “Ghiaia Nera” Rosso Etna 2019

Zéér licht, tuilé kleur, mineralige geur, lichtvoetig, mooie lunchwijn. 100% nerello mascalese.

Tenuta delle Terre Nere, Etna Rosso DOC 2020

Lichte kleur, roodbruine kleur, aardbei, rondeur, hap sap met slikfactor, mooie stijl. 98% nerello mascalese & 2% nerello cappuccio.

Pietradolce, ‘Contrada Rampante’ Etna Rosso DOC 2018

Lichte kleur, wat dof. Koekkruiden, aardbei, drop. Laurier, tannineus, nog erg jong. 100% nerello mascalese.

Tenuta Tascante, ‘Contrada Rampante’ Etna Rosso DOC 2019

Hartendief van Maarten. Lichte kleur, liefelijke geur, expressief, lichte honingimpressie en wat kardemom. 100% nerello mascalese, Gambero Rosso 3 bicchieri (2023).

Cottanera, ‘Contrada Feudo di Mezzo’ Etna Rosso DOC 2016

Wijn met relatief meer kleur, dof. Mineralige, stenige neus met veel rijkdom. Expressief, veel karakter, ook mineralen in smaak. Bitters. 100% nerello mascalese, Gambero Rosso 3 bicchieri (2020).

Terra Costantino, ‘Contrada Blandado’ Riserva Etna Rosso DOC 2016

Hartendief van Maarten. Heel veel karakter, ik v ind de wijn nog te jong, maar daarover verschillen de meningen. Stenige geur, ingetogen, wat olijf. Eric noemt de wijn mooi op dronk. Er is een breed scala van geuren/smaken die bij deze wijn benoemd worden. Rokerigheid, noten, caramel, koffie en tannine (Claartje), lichte pruimen, rood fruit, houttonen, earl grey thee (Gerard). 90% nerello mascalese & 10% nerello cappuccio.

Boeiende proeverij.

Proefnotities van Maarten bij de proeverij

Peter van den Besselaar

Bekroonde wijnen, de moeite waard?
By in

Bekroonde wijnen, de moeite waard?

Ze zijn er voor slagers, voor bakkers, voor schilders, voor politici en dus ook voor wijnbouwers: prijzen. Prijzen zijn er om uitmuntende prestaties te erkennen en te belonen. Niets mooiers dan erkenning krijgen voor jouw wijn, een stimulans vaak om nog verder te verbeteren. Gerard van Avendonk zet negen bekroonde wijnen op tafel. In de wijnwereld verkopen wijnen met hoge scores en prijzen beter. En dus is het verkrijgen van hoge scores een stimulans om innovatie te stimuleren. Daar hebben we al veel discussie over gehad, want iemand als Robert Parker stimuleert geconcentreerde, dikke wijnen en dat gaat nog wel eens ten koste van de elegantie. Daar zijn dan ook bewakers voor, zoals Jancis Robinson. We gaan proeven! Zoals altijd met ingepakte flessen.

De Saint Gall Champagne, blanc de blanc, extra brut, grand cru.

De wijn blijkt gemaakt van 100% chardonnay. Van een heel betrouwbare coöperatie, een coöperatie van coöperaties, zegt Rob. Met goud bekroondbij Mundus vini. Flink prijskaartje net onder de vijf tientjes. Eric ruikt appel en mint. Mij vallen de grote bubbels op – dan denk je niet aan Champagne – maar de hoge zuurgraad maakt dat ik toch Champagne in mijn aantekeningen zet. Veel mineralen in de smaak.

Tokara directers reserve 2018 Stellenbosch.

Hartendief van Gerard. Moeilijke wijn, tamelijk vet. Kreeg 95 punten van Tim Atkins. Vergelijkbaar met een top Bordeaux, schrijft Gerard. Maar de Pessac Leognans die ik ken zijn meestal nogal liefelijk en schraal in de positieve zin van het woord. Deze wijn stinkt. Naar stenen. Toos benoemt banaan en peer. Naar Willem Jan luister ik met extra aandacht, hij benoemt vanille, hazelnoten, abrikoos en bitters. Geen woord over Meursault, daar dacht ik namelijk aan. Fout dus. Zuid Afrika!

Trimbach, selection de vieille vignes 2019. Riesling.

Deze wijn staat tussen twee heel uitgesproken wijnen en komt daardoor misschien wat minder tot zijn recht. Zijn die andere twee witte wijnen uitbundig, deze is ingetogen, je moet er moeite voor doen. Hans herkent de riesling en vindt dit de lekkerste wijn uit de serie. Zijn lenigheid is een kwaliteit. Hele rank wijn met limoen, levendig en hoge zuren. Willem Jan benoemt een terpetinetoets, Toos caramel en iets staalachtigs. James Suckling 95 punten. De riesling staat aangeplant in grand cru wijngaarden van Hunawihr.

Trimbach Seigneurs de Ribeaupierre 2013. Gewürztraminer.

Goudgeel, lychees en kaneel. Mooi zoetje en kruidigheid, herkenbaar gewürztraminer. Willem Jan benoemt sinaasappel en mandarijn, petrol en ananas. Toos zegt dat de volle wijn zich kenmerkt door tropisch fruit en fijne zuren. Dit is een erg mooie wijn die van James Suckling 95 punten kreeg. Ook wel pittig prijskaartje (net onder de 45 euro). .

Kanonkop pinotage 2020. Zuid Afrika.

Roodbruine kleur met nog wat paarszweem. De wijn wint in het glas nog enorm aan expressie. Levendige en frviole geur en smaak, olijf, melkchocolade. RobG benoemt kersen en noemt de wijn lichtgebouwd.

Tim Atkins 94 punten.

Bodega de Garzon, Single vineyard tannat 2018.

Deze wijn uit Uruguay had een fout, veel discussie over welke fout.

Toen kwam er een serie waarvan ik vind dat we ons moeten schamen. Niemand die de druif herkende.

Herederos del Marquês de Riscal Rioja Finca Torrea 2017.

Bloedmooie wijn, heel klassiek van karakter. Eucalyptus, drop en kruidigheid, ceder, heel complex, ik schrijf meteen Bordeaux bij mijn aantekeningen. Nog te jong, goede balans. Mis poes. 90% tempranillo, 10% graciano. 18 maanden op Frans eiken. Tim Atkins geeft 94 punten. Het prijskaartje is gelijk aan een hele goede Cru Bourgeois of als je goed oplet een vijfde Grand Cru in de aanbieding, Hans benoemt zwarte kers, Just zwarte kers, leer, tabak en pure chocolade.

CondeValdemar, rioja 2017, ediciòn limitada 2017.

Hartendief van Gerard. Tim Atkins heeft 94 punten. 70% tempranillo, 10% maturana, 10% graciano en 10%experimenteel. Deze wijn is het vlaggenschip van de inspiration wijnen van Bodegas Valdemar.Kruidigheid en goede vulling. Rode bes en koekkruiden. Later proef ik iets staligs (niet prettig). De wijn heeft iets ontoegeeflijks. 24 maanden gerijpt op 60% Frans eiken en 40% op Amerikaans eiken. Hans benoemt rode kers, Just rood fruit en melkcohocolade.

Graham`s port 10 years old tawny port.

Favoriete port van Gerard, omdat deze nog fruit heft. De 20, 30 en 40 jaar hebben dat minder. Bekroond in de International Wine & Spirits Competition met twee x goud. Warme neus, walnoot, hoog in alcohol, elegant en lekker.

Bekroonde wijnen zijn de moeite waard, al blijven smaken verschillen. Misschien is het wel zaak om te achterhalen welke wijncriticus jouw smaak vertegenwoordigt, en diens smaak te volgen. Bij de wijnen die worden bekroon door wijntijdschriften zoals Perswijn en Decanter is er meestal een groot proefteam van verschillende mensen.

Fijne en leerzame proefavond.

Peter van den Besselaar

Evaluatie om beter consistent te proeven
By in

Evaluatie om beter consistent te proeven

Evaluatie van hardnekkige pogingen om beter consistent te proeven en druiven te leren herkennen

Wijn herkennen die uit ingepakte flessen komt, er zijn zeker vijf, tien, nee vijftien manieren waarop dat kan. Dat bewijzen onze proeverijen wel. Gaat het om het herkennen van druiven? Van landen? Of nog stoerder, van domeinen en jaren? Hans van der Horst laat ons blindproeven om negen druivensoorten te determineren. We krijgen een quick reference lijstje met kenmerken en een uitvoerig excel overzicht met karakteristieken. Er moeten enkele avonden voorbereiding in dat overzicht zitten… waarbij álle karakteristieken van de druiven uit Wine Folly in een overzicht staan. Soms staat één term bij één druif, zoals baconvet bij syrah. Da’s fijn. Vaker staat een term bij veel druiven. Da’s minder. Ik hoor mijn buurman verzuchten ‘hoeveel verschillende soorten framboos kan je proeven?”. Framboos staat als karakteristiek bij maar liefst zeven van de negen druiven die we proeven. Zesentwintig ogen getuigen van enige verwondering als Hans van der Horst zijn pleidooi afsteekt voor consistentie in het wijnproeven, Hans blijft Hans, zelfbewust en stoïcijns. Dat waarderen we allemaal enorm.

De wijnen die bij mij het hoogste scoren, zijn de twee wijnen die Hans zijn hartendiefjes noemt. Dáár ben ik dus consistent met Hans, weten wat we lekker vinden.

2019 Château Bonnet Chenas

Hartendief van Hans. Vigne centenaire du clos, staat op het etiket, hele oude gamay stokken. De kleur is dof. Niet helemaal helder. Prachtige morelkers in de geur, hele open geur, de smaak is sappig.

2021 Ratti Barbera d’Asti

Hartendief van Hans. Paarse rand, paarse kleur. Fruitig, frivool, expressief, framboos, lichte constitutie van de wijn, erg lekker.

Het komt bij onze proeverijen steeds voor dat we elkaar tegenspreken. Bij de eerste wijn die in het glas komt hoor ik Harrie zeggen: weinig zuren. Huh?

2019 Crozes Hermitage, Chapoutier

Diepe donkere kleur, braam, licht ceder. Hoge zuurgraad (sic). Stenige smaak, bittertje na. De fles is geopend kort voor de proeverij. De wijn laat ik in het glas staan en ruik na 5, 10, 15 minuten nog eens. Dan ontwikkelt de wijn tabakgeur.

Volgende wijn. Berry kijkt naar de kleur, steekt zijn neus in het glas en zegt: ik wéét het al. Bij het onthullen blijkt het te kloppen: carménère. Berry hekelt de geur. Iets niet lekker vinden, is ook een goede manier om te herkennen.

2017 Valdivieso Singe Vineyard Cabaña Blanca Vineyard

Donkere kleur, prettige cassis, sappig, wat kreupelhout, stenig, de geur is wat mooier dan de smaak.

Bij twee wijnen werd de druif door meer dan de helft van de proevers herkend. Het waren de pinot noir en sangiovese.

2017 Givry Le Haut Colombier, Domaine Xavier Bresson

Deze wijn valt me wat tegen, zei Hans. Maar dat kan nooit aan de geweldige geur liggen. Lichte kleur. Doorzichtig en daarmee duidelijk pinot noir achtig. In de geur ruik ik kruidnagel (klopt met de quick reference). En daarna opent de geur zich als een pauwenstaart, ik ben helemaal gelukkig. De smaak is wat meer recht door zee: stenig en hoge zuurgraad.

2019 Rosso di Montalcino Talenti

Lichte kleur, bijna doorzichtig, dat associeer ik niet met sangiovese, maar ja, het kan dus wel. Italiaanse dakpannen kleur. Noël beschrijft ook de evolutie in kleur en een zwoele aanzet. De geur vind ik enorm kruidig met een pepertje (klopt met de uitgebreide kenmerkenlijst), aangename smaak, zuurtje.

Bij een wijn die ik niet goed kon thuisbrengen – dat bleek later de tempranillo te zijn – noemde ik merlot als druif. En bij wat de echte merlot was, had ik tempranillo gedetermineerd. Welke karakteristieken komen overeen? Chocolade, cederhout, vanille, laurierblad, kers, zuurtje, vijg (merlot) en gedroogde vijf (tempranillo). Is het gek dat een niet zo geoefende wijnproever zegt: gooi het maar in mijn pet… Ik zie Hans nu al grimlachen en denken: jáá, maar wij proeven al jarenlang iedere week, wij moeten die twee uit elkaar kunnen houden. Daar heeft hij een punt.

2010 Ronan by Clinet Bordeaux

100% merlot. Deze wijn is ontwikkeld dor de eigenaar van Château Clinet in Pomerol. De wijn heeft een eigen website (https://www.ronanbyclinet.com/collection) en is verkrijgbaar in rood, rosé en wit. De wijn wordt met hetzelfde vakmanschap gemaakt als de prestige Pomerol en dat proef je. Mijn aantekeningen: diepe kleur, bruine rand. Cederhout en tabak, een serieuze wijn met duidelijk ook nog wat tandplak. Lijkt nog wat verder te kunnen ontwikkelen. Toos benoemt pruimen en drop. Maarten noemt leer en tabak. Mooie wijn dus, die in Decanter als een van de dertig ‘value for money’ Bordeaux werd genoemd.

Hans kreeg terecht applaus, en wij? Wij zijn iets meer gewonnen voor consistentie in het proeven.

Beter herkennen. Wat je denkt te proeven, dat proef je.
By in

Beter herkennen. Wat je denkt te proeven, dat proef je.

 

Wijnen blind herkennen. Het is een vaardigheid die je kan oefenen. Waar je beter in kan worden. Door technische te proeven. Door het volgen van een systeem. Maar het brein maakt rare sprongen. Althans mijn brein.  Lees maar mee. Claartje Grielis haalde wijnen uit haar kelder, wij determineerden, wij genoten.

We krijgen tweee witte wijnen in het glas. De een heeft een goudzweem, de ander is lichtgeel. De eerste wijn ruikt naar hooi en honing. Op de tong is het een wat moeilijke wijn, hoge zuren en een bittertje. Ik hou wel van die wat bijzondere en moeilijke wijnen. Romorantin, uit de Loirestreek Cour Cheverny, denk ik. De tweede wijn heeft een vage brandnetel impressie, denk ik. Claartje heeft er een sauvignon naast geplaatst, denk ik. Wat je denkt te proeven, proef je. Ik ga gigantisch de mist in bij deze proeverij, want de eerste wijn blijkt uit de Savoie te komen en de tweede wijn uit Allicante. De grote opgave is om NIET te denken maar wel open te determineren.

Weingut Fortstmeister ,Geltz Zilliken, Mosel, 2009 Riesling

Weingut Fortstmeister ,Geltz Zilliken, Mosel, 2009 Grosses Gewachs Rausch Riesling

Prachtige rieslings, herkenbaar. De eerste wijn is al te lekker om uit te spuwen, zegt Willem Jan. De basis riesling biedt honing, hooi, boter, bloemetjes en een overheerlijke feinherb zoettoets. De riesling uit de wijngaard Rausch met GG kwalificatie biedt vooral mineralen, butterschotch, rinse zuren en een bittertje. Allebei prachtige wijnen, de tweede een echte eetwijn. Ik hoor zeggen: eigenlijk vind ik die eerste het lekkerst. Wetende dat de tweede wijn drie tot vier keer zo duur is… bij zo’n topdomein kan je dus gerust in een goed jaar de basiswijn ook opleggen!

Domaine Jean Vullien et Fils, Chignin-Bergeron, Savoye, Les Divolettes, 2016

Goudkleurig, amandel, hooi, ontoegeeflijke wijn met wat honing en bittertje in afdronk.

Pepe Mendoza, Allicante, Valencia, Blanc Brisat 2018 Moscatel Romano « La Solana »

Valerie ruikt peer en witte perzik. Introverte wijn met hoge zuurgraag.

Toni Jost, Hahnenhof Rheingau, Spätburgunder 2011

Deze wijn blinkt uit door een prachtige geur met vanille, kruiden en herstbos. Goede zuren.

Weingut Philipp Kuhn, Pfalz, 2017 Laumersheimer Rotwein

Maar liefst vier druivensoorten in een ongewone combinatie van cabernet sauvignon, cabernet franc, merlot én sangiovese. Twee jaar houtrijping op nieuwe vaten. Just benoemt braam en rode kers. Ik dacht even aan de frivoliteit van gamay. Maar de smaak is nog bekketrekkerig, flink wat tannine. Bijzondere wijn.

Donatella Cinelli Colombini, Montalcino Nella Tenuta, Orcia 2012

Kruidig, warm, lekkere rondeur. Kees benoemt rijpe tannines.

Donatella Cinelli Colombini, Montalcino, Brunello di Montalcino 2010

Hartendief van Claartje. Prachtige wijn, nu ook goed drinkbaar. Tuilé kleur, lijm in de geur, warme stenen, uitstekende balans, een heel serieuze wijn met de hap sap slikfactor. Erg, erg mooi!

Château Desmiral, Margaux, 2008

80%  cabernet sauvignon , 15%  merlot , 5% cab.franc. De wijnen worden 18 maanden gerijpt voordat ze worden gebotteld. Belegen klassieke wijn, een genot om te proeven, heel evenwichtig, ceder en vanille.

 Chateau Du Tetre, Margaux, 2003

Hartendief van Claartje. Dit is een heel andere Margaux, bij Desmirail is de kracht proefbaar. Maar dit is een heel andere samenstelling van druiven: cabernet sauvignon 32%, 33% merlot, 30% cabernet franc en 5% petit verdot. Valerie benoemt chocolade en koffie. Een belegen minerale geur, een pauwenstaart van impressies. In de smaak pure elegantie en finesse.

Chateau Martinet, Saint Emilion, Grand Cru 1988

Just for fun, zegt Claartje. Gemengde reacties. Sommige proevers vinden de wijn over de kop. De wijn heeft een stinkertje maar ook een perfecte balans. Acquired taste, zullen we maar zeggen.

Fijne proeverij.

Technisch proeven: we raken nóóit uitgeleerd
By in

Technisch proeven: we raken nóóit uitgeleerd

 

Tijdens de proeverij Technisch proeven van Rob van Ginneken had ik veel momenten van spijt. Spijt dat ik niet beter heb opgelet bij andere proeverijen. Toen de karakteristieken van de champagne druiven werden besproken. Over de soorten zuren. Over restsuikers. Ja, het herkennen van druiven, daar hebben we enige routine in. Rob maakte duidelijk dat je op veel manieren invulling kan geven aan technisch proeven. Het belang om de hoogte van alcohol goed te determineren, bijvoorbeeld. Enfin, door deze proeverij besefte ik indringend wat ik ergens al wist: je raakt nóóit uitgeleerd over wijn.

Drappier Champagne Grande Sendrée Brut Millisimé 2010

Prachtige champagne, brioche in geur, hoog in de zuren in de smaak. True to type, staat in mijn aantekeningen. Lekker om te ontdekken. De technische vragen van Rob waren niet eenvoudig. De verhouding tussen pinot noir en chardonnay? Fout. Het jaartal van de champagne? Fout.

De twee chenin blanc wijnen uit Zuid Afrika leverden drie goede vragen op. De tweede serie witte wijnen vond ik interessant.

Künstler Riesling Hochheimer Hölle 2019 Grosses Gewachs Rheingau

Onmiskenbaar riesling. Boterbabbelaar, goede zuren. Mineraal, soepele smaak met een piepklein zuurtje. Kees proefde ook zijn favoriete druif en benoemde appel. Mooie wijn. Maar Rob had lastige vragen over de wijn. Als je zelden of nooit zuren of restsuikers determineert, zijn dat verduveld lastige vragen.

Marc Tempé Alliance 2019 Alsace

Eerlijk gezegd dacht ik bij de riesling aan Elzas en bij deze totaal andere wijn óók. Heel expressieve geur. In mijn aantekeningen staat achtereenvolgens met veel vraagtekens: muscat? Müller thurgau? Gewürztraminer? Pinot gris? Kees benoemt hazelnoten en bitters., Annemiek zegt amandel te ruiken, jasmijn en lindebloesem. Het blijkt inderdaad een blend van druivensoorten te zijn: sylvaner, pinot blanc, chasselas, met een snuf riesling en gewürztraminer. Als ik de informatie van de importeur mag geloven, een soort cultwijn. Minstens twee jaar gerijpt op grote, sommige op kleine, oude houten Bourgondische vaten, waar mogelijk zonder sulfiet. Zonder ingrepen van de wijnmaker zoals aanzuren, ontzuren, bijsuikeren of gisten uit een pakje. Hartendief van Rob.

De serie rode wijnen moet Rob plezier hebben gedaan. Drie landen, drie gebieden, drie druiven. En on-ge-lo-fe-lijk veel verwantschap. Eerlijk gezegd dacht ik blind geproefd aan drie syrah wijnen. Laat die er nou net niet tussen staan, grimlach.

Rittersberg 2018 Alsace Pinot Noir Jean Paul Schmitt

Hartendief van Rob. Sombere kleur. Het is vooral de geur die hier indruk op mij maakt: toffee, stal, kreupelhout, een heel rijke geur met ook nog gestoofd fruit. Straffe wijn nog met hoge bitters. Eric benoemt de getoaste geur.

Brolio 2019 Chianti Classisco Riserva

Italiaanse dakpannenkleur, tuilé. Morellenkersen in de geur, die mij dus aan syrah deed denken. Kandijkoek in de geur, soepeler wijn dan de vorige. Harrie noemt de wijn eleganter, dat klopt. Eric noemt de wijn beschaafder, dat klopt.

Bodegas Bravo-Escos Las Nubes,Gabriel 2018 Priorat

Gemaakt van 100% garnacha. Opgevoed in 225 liter Franse eikenhouten vaten voor 22 maanden, deels nieuw en deels gebruikt hout. Waterig kardinaalrode rand, diepe kleur. Zwoele neus, kreupelhout en vanille. Stevige body, nog veel tannines. Eric benoemt vanille en noemt de wijn ‘easy’. Harrie zegt dat de wijn hoog in alcohol zit (dat klopt, de hoogste van deze serie) en benoemt eucalyptus en mentol.

 

In de laatste serie staat een 100% merlot die ik niet herken.

Manor de Gay 2018 Pomerol

Diepdonker, kruidige open neus, heel aangenaam. Prettige rondeur in aandronk, toch wel straf in smaak. In tweede instantie wint de wijn aan vriendelijkheid. Kati benoemt bramen, koffie en gekookt fruit en de goede concentratie.

Leerzame proeverij.

 

Gerijpte Piëmontese wijnen
By in

Gerijpte Piëmontese wijnen

…. en vooral van top-producent Aldo Conterno proeven we vanavond. ‘No one is more popular with fellow Langhe producers than this affable, ever-helpful gentleman; the younger set refer to him reverentially as “my inspiration” or “like a second father”’ (Nicolas Belfrage MW in in “Barolo to Valpolicella – The Wines of Northern Italy). 4 Jaargangen maar liefst proeven we Aldo’s op eiken gelagerde Tre Pile Barbera, de witte Bussiador Chardonny, geinspireerd op Californische voorbeelden, en een van zijn Barolo’s. Aldo brak jaren geleden met zijn broer die het übertraditionele Giacomo Conterno voortzette, maar stichtte daarmee niet perse een modernista-huis. Hij behandelt of in ieder geval behandelde ooit volgens Rob vaten met loog, om de houtsmaak er it te spoelen; hout dat overigens in de Il Favot (we proeven daar 3 jaargangen van), nebbiolo van jonge aanplant, nog wel aanwezig is. Maar dat is dan volgens Belfrage (wel inmiddels een oude bron, uit 2004) ook meer een wijn van de zonen Franco, Stefano en Giacomo.

Eerst twee keer wit dus, een soort dubbele indrinker op een avond waarop de nadruk toch echt op rood ligt. Wel al uit 2015, het thema Gerijpte Piëmonte indachtig. De Arneis van Matteo Correggia, ‘La Val dei Preti’ uit Roero (lichtere zandgronden hier, ten noorden van de Tanaro) bevalt prima, licht goudkleurig (ook stro wordt genoemd), wat rokerig en mineraal, een soepele aanzet, mooie balans, lastig om specifiek fruit te benoemen. De Bussiado die er op volgt, van Aldo Conterno dus, is iets geler, heeft een klein stinkertje, maar verder een bescheiden neus, een licht zoetje, wel veel fruitiger in de mond, met een vanilleafdronk. Favoriet van velen, ik geef zelf de voorkeur aan de wat klassiekere, minder nieuwe wereld-achtige Roero.

Een verticaal van 4 keer Barbera, de Conca Tre Pile van Aldo Conterno, uit respectievelijk de jaren 2012, 2014, 2015 en 2016. Er is veel discussie over wat nu de lekkerste wijn is. De 2012 en de 2014 doen hierin minder mee: de 2012, met wat rood fruit, lijm, behoorlijke bitters en zuren in de afdronk, maar in mijn boekje wel “met mooie tertiaire tonen”, vindt weinig fans. De 2014, een nat en dus moeilijk jaar volgens Rob, is redelijk vergelijkbaar. Peter noemt chocolade, espresso, ik proef wat stal en een vleug vanille, “knappe verfijning voor ’n slecht jaar” zegt iemand. Veel proevers vinden de 2015 – een jaar met Afrikaanse warmte in de zomer – Peter spreekt over ver ontwikkeld, oxytonen en bouillon, maar toch ook over framboos. Velen prefereren de 2016. Noel zegt zelfs blij te zijn dat deze in de serie zit, anders had zijn geloof in het ouderingspotentieel van Barbera wel een behoorlijke deuk opgelopen. Rob zelf heeft het over perfectie, met sinaasappelschil en chocolade. Mijn buren en ik nemen het op voor de 2015. Zeker, de 2016 vindt wellicht een mooie balans tussen frisheid en rijpheid, en toont “alles wat ’n jonge Barbera kenmerkt” (Willem-Jan), maar de ’15 doet het toch echt niet slecht als redelijk complexe charmeur.

Drie keer Il Favot volgt, Langhe Nebbiolo uit de jaren 2013, 2015 en 2016. Vers van de pers, Lars Daniels in Perswijnmei/juni 2023, over de smaak van nebbiolowijnen: “de floraal-aarde geur, vaak wat vluchtig en met wat beperkte fruitigheid, is typerend en kan heel complex worden. De smaak is strak, door flinke tannine, goede zuren, beperkte kleur (sic!) en genoeg alcohol … Rijping is nodig om de smaak te verzachten.” De oudste Favot heeft een hele mooie neus van framboos en rozebottel. Eric proeft inkt, peper, cassis, hij plakt, heeft zuren en kersen, is fris en lang. “Zonverbrand” aldus Gerard. De 2015 is vrij gesloten, wel soepel, met toch ook wat tannines op ’t eind. Boter en kaneel, met een “diepe” geur, dixit Eric, iets van brandewijn en weer kers. Een complexe wijn, valt Gerard hem bij. De 2016 heeft maar liefst 15,5% duidelijk aanwezige alcohol, is wel sappig, geeft Eric een “oude kruidenpotjes”-associatie. Is 2015 een te warm jaar? Valerie zegt de typische structuur (zuren, tannines) van Nebbiolo wat te missen in deze serie; Berry voorspelt in ieder geval geen 2015 te gaan kopen; wat klopt, want die zijn al lang en breed uitverkocht!

The Main Event dan: een Barbaresco van Albino Rocca uit 2009 (Ronchi); de Cicala (onderdeel van de grote Bussia wijngaard,en daarmee een Barolo) van Aldo Conterno (ook 2009) en uit 2008 een redelijk vermoeide Barolo Ravera van Elvio Cogno. Dat laatste was voorafgaand aan de serie al een beetje voorspeld door Rob: deze producent is er ook niet per se op uit om wijnen voor de long haul te maken. Valerie komt nu volop aan haar trekken: geen gebrek aan tannines in deze serie! Vooral de Cicala heeft er nogal wat. Dit deel van Bussia heeft net als dorpen in het oosten van de appellatie (Serralunga, Monforte) meer leem in de bodem, en dat levert zware jongens op die tijd nodig hebben. De peperkoek en het “prachtig!” van Valerie kunnen mij toch niet overtuigen. Haagse hopjes maar dan zonder het zoet (koffie?), en heel drogend, deze wijn, vanaf mid-palate tot ver in de afdronk. “Moet je iets bij eten,” roept dan altijd wel iemand, en inderdaad. Toch verrassend: de tijd van Barolo’s die tientallen jaren moesten ouderen, ligt al enige tijd achter ons, en Aldo maakt toch andere wijnen dan zijn broer, waarvan de hogere cuvees als de Monfortino wel 30 jaar nemen om op dronk te komen (Cernilli en Sabellico, The New Italy, a complete guide to contemporary Italian wine). De Ronchi is voor mij en Peter dan ook het mooiste: ingetogen elegant, nog steeds stevige tannines maar ze storen niet; lavas, munt en redelijk wat fruit voegt Willem-Jan nog toe. Over prijzen hebben we het niet uitgebreid, vanavond, maar volgens het onvolprezen internet kun je voor wat een fles Cicala 2009 kost(te) toch zo’n 2, 3 Ronchi’s uit dat jaar inslaan*.

Een lesje in ouderingspotentieel? Zeker, maar toch vooral ook opnieuw een herinnering aan het feit dat proeven een behoorlijk subjectief fenomeen is. Dank Rob voor het delen van jouw passie, kennis en uiteraard wijnen!

* Volgens vivino. ChatGPT bleek weer eens erg grappig uit de hoek te komen: “… if we assume that the 2009 Aldo Conterno Barolo Cicala and the 2009 Albino Rocca Barbaresco Ronchi are similarly priced, then the cost of the Aldo Conterno Barolo Cicala would be around the same as the Albino Rocca Barbaresco Ronchi. However, if the Aldo Conterno Barolo Cicala is more expensive, then it would be a multiple of the price of the Albino Rocca Barbaresco Ronchi.”

De kleine Blauwe: Primitivo en Plavac Mali én Zinfandel
By in

De kleine Blauwe: Primitivo en Plavac Mali én Zinfandel

Mijn thema is de kleine Blauwe, zei Annemiek. Gelukkig kregen we nog enige verduidelijking. Bij een blindproeverij zien we pas achteraf op papier hoe ingenieus de line up is. Annemiek Vermeijlen zette steeds een wijn van plavac mali (Kroatië) naast primitivo (Italië) naast zinfandel (Frankrijk en US). Drie landen, drie druiven waarvan lang is gedacht dat ze precies dezelfde zijn. Jancis Robinson is de autoriteit (kijk op de pagina van het dikke standaardwerk Wine Grapes) die vaststelt dat de Plavac Mali weliswaar genetisch dicht tegen Zinfandel aanligt, maar toch nét even anders is. De twaalf regels die ze daarover schrijft, doen je duizelen van de moeilijke namen. Dus laten we snel gaan proeven.

Van: Wine Grapes: A complete Complete guide to 1368 wine varieties, including thier origings and flavours. Door: Jancis Robinson, Julia harding, José Vouillamoz.
De genetische bestemming van palvac mali door Jancis Robinson


De Kroatische indrinker om onze mond te verfrissen, Kabola Re Brut, gemaakt van chardonnay, istrarska malvazija en pinot sivi, is een bubbel gemaakt volgens de methode traditonelle. Een biowijn met een kek etiket. Levendige smaak, licht brioche en verfrissend.


Helaas was de oudste plavac mali te oud. Ik hoor proevers vol vervoering de gerijpte geur roemen. Ik lees in mijn aantekeningen: sigarenkistje, tabak en turf. De smaak is écht te oud en mist alle spanning. Mijn waardering voor de niet houtgerijpte wijn, ook nog de minste kostbare die deze proeverij op tafel staat, is hoger dan voor dehoutgerijpte.

Plavca Skaramuca 2020, Kroatië (blauw etiket)
Heel lichte en transparante kleur. Kers en braam in de geur, ik ruik later ook een ijzertoon, Maarten wat paddestoelen. Pittige smaak, relatief ontoegeeflijk, met vluchtige afdronk.
Álle primitivo’s scoorde ik hoger dan de zinfandel.

Cubardi Primitivo Salento 2020, Schola Sarmenti
Wijn uit Puglia. Van 65 jaar oude stokken. Dit is een crowd pleaser, zegt een proever die het kan weten. Een hardloper die met doosjes tegelijk wordt verkocht. Een wijn met veel getoast hout, aldus Eric. Een donkere kleur met roodbruine rand. Wat gesloten geur met kers. Ik ruik ook een licht chemische toets, rubber. Later toffee. De smaak is straf, plakt aan de tanden met een dominant bittertje. Een wijn voor één glas.

Masseria Li Veli Salento 2021 Orion primitivo
Een heerlijke geur, kreupelhout, toffee en licht framboos. Fluwelige toets in de smaak, veel rondeur, hap sap. Zin de volgende slok.

Due Palme 2018 San Gaetano primitivo di Maduria, Riserva
Voor mij dé wijn van de proeverij. Mooie geur van kers, fluwelige aandronk, geconcentreerde smaak met veel rondeur en een rijke afdronk. Aangename wijn.
Veel van deze wijnen staan in de wijnarrangementen van restaurants, ze bieden veel waar voor hun geld. Één glas is heerlijk, vaak is de wijn te eenduidig om een hele fles met plezier te drinken.

Domaine d’Arjolle 2018 Z de Arjolle, vin de france
Leuk, leuk, leuk, zinfandel uit Frankrijk. Donkere kleur met Italiaanse dakpannenrand. Geur waarin veel is te ontdekken: Eric ruikt brocolli, caramel en fudge. Ikzelf morellenkersen en pruim. De smaak mist wat charme, de wijn proeft straf, plakt aan de tanden en is wat ontoegeeflijk. Onmiskenbaar een eetwijn.

Boneshaker Old Vine zinfandel 2018 Hahn
Hartendief van Annemiek. Heel donkere wijn met bruine rand. Pruim en kreupelhout in de geur. Ook hier noteer ik weer ‘ontoegeeflijk’. Tandplak. Lang nahangend.

Uitermate goed opgezette proeverij, dank Annemiek.

Peter van den Besselaar

2023 placemat kleine blauwe druif

wijnlijst kleine blauwe proeverij