Crus de Beaujolais: proeven we wel dezelfde wijn?
By in ,

Crus de Beaujolais: proeven we wel dezelfde wijn?

Wijngaarden in Morgon

De hele Beaujolaisstreek
heeft recht op de AOC benamingen beaujolais of beaujolais supérieur. De AOC
Beaujolais-Villages is voorbehouden aan 39 gemeenten in het noordelijk deel van
de Beaujolais. Daarbinnen mogen 10 gemeenten hun naam aan hun wijn geven. Dit
zijn de 10 crus van de beaujolais. Op één na zullen ze allemaal over de tong gaan. Vanavond verkennen we de
‘crus du Beaujolais’. Van noord naar zuid zijn dit:

  • Saint-Amour
  • Juliénas
  • Chénas
  • Moulin-à-Vent
  • Fleurie
  • Chiroubles
  • Morgon
  • Régnié
  • Brouilly
  • Côte de
    Brouilly

We starten met een
mousserende indrinker. Het is een aardbei-rode ‘pétillant rosé’, met een zeer
fijne mousse. Toos vraagt wie denkt te weten, wat het is. Peter vermoedt dat
het een Bugey is, zoals hij deze ooit dronk bij restaurant Toine Hermsen.
Kebeng! Raak!! Het is Cerdon, Renardat-Fache, Bugey, méthode ancestrale,
gamay, 2016
. Tjeemig, wat bijzonder dat je deze zo herkent. Ongelooflijk
knap!

We vervolgen met Les Salonnieres Beaujolais Blanc, Dominique Cornin,
chardonnay, 2016
.Hans L. maakt een vergelijking met de peersmaak van Poire Williams, met wat
vanille, maar had ook een vrolijker en meer dartelheid verwacht van een
chardonnay. Willem-Jan had een volle mond, en niet ‘iets wat eruit springt’.
Hij vertelt ook iets over het afstellen van een perensorteermachine… Ehhh, ik
raak het verhaal al snel kwijt.

Dan de eerste serie rode
wijnen. Drie keer uit 2015, met bessen en kersen. Paul vindt Château Bonnet,
Pierre-Yves Perrachon, Saint-Amour, 2015
een stevige wijn. Ik vind ‘m nog
streng, droog en toch een zoetje op het eind. De tweede is Château Bonnet,
Pierre-Yves Perrachon, Juliénas, 2015
. Mooie vulling met bramen, mokka en
tannine volgens Peter. De derde is Château Bonnet, Pierre-Yves Perrachon,
Chénas, 2015
. Voor mij wederom zoete aardbei, zachte aanzet, tannines en
een mooi zoetje. Mooi bewaarpotentieel.

Beaujolais past prima bij een terrine

We gaan verder met drie
keer gamay. En oh, wat gaan de meningen verschillen. Geur en smaak zijn niet
altijd consistent. En als ik de geur zelfs vies vind, en de smaak goed, neemt
HansL het omgekeerde waar. Hoe duidelijk kan het worden dat smaken verschillen.
Diederick beschrijft Charly Thevenet, Grain & Granit, Régnié, gamay,
2015
– volgens mij eufemistisch – met stal, kruidig en stinkertje. HansL
ruikt viooltjes. Wow, wat een verschil! Vervolgens vind ik C.G. Paris,
Chiroubles, gamay, 2015
, ruiken naar leer, maar onaangenaam qua smaak.
Gerard roemt daarentegen het friszuur karakter, mooi zoetje en toon van kersen.
Ook Diederick herkent kersen. Nou ja zeg, heb ik dan andere wijn uit dezelfde
fles? De laatste van deze serie is Jean-Claude Lapalu, Cuvee de Fous,
Brouilly, gamay, 2016
. Weer mooi helder rood. Boeiende geur van staal,
mest, aardbei en ja, zilte haring. Maar dan de smaak, oei, niet mijn smaak. HansH
vindt het een rare wijn en vreemd. Gerard vindt ‘m wel mooi in balans. En ook
Claartje is enthousiast en roemt de rozen. Al met al een interessante serie.
Zeker met al het commentaar heb ik nog eens goed doorgeproefd om te proberen of
ik hetzelfde ook kan proeven. Het lukt maar zeer ten dele.

Het eerste glas van
serie drie is gevuld met Jean-Paul Brun, Domaine des terres dorées,
Moulin-à-Vent, gamay, 2016
. Kees zegt zoethout, braam en laurier. Berry:
fruitig en sappig. Claartje: nat karton, frisrood fruit en rokerig. De tweede
is Jean-Paul Brun, Domaine des terres dorées, Fleurie, 2015. Noël zegt
inktig. Paul noemt fris, kers, fruit en mineraal. Berry: zwart fruit, zoethout
mokka, tannine en lang. Voor Toos is dit veruit de mooiste van de avond! De
serie sluiten we af met Jean-Paul Thévenet, Morgon, gamay, 2016. Berry
herkent de Morgon, mist sap en wel floraal.

Gemiddeld gezien zijn we
enthousiast over de crus van de beaujolais. De kwaliteit is uitstekend. De
wijnmakers zijn mooi aan het upgraden. Menigeen van ons werd er vrolijk van!

We sluiten af met Domaine
de Montgilet, Victor et Vincent Lebreton, Les Trois Schistes, Coteaux de
l’Aubance, chenin blanc, Loire, 2015
. Toos verklapt dat deze niet uit de
beaujolais komt en vraagt wie een vermoeden heeft. Peter vermoedt – in tweede
instantie chenin blanc uit de Loire. En pffff, hij heeft het weer goed. Toos,
dank voor deze mooie, goed opgebouwde proeverij.

Verslag en proefnotities
Eric Hoepelman